2. Τέρας του Λοχ Νες έχει επικρατήσει να ονομάζεται θρυλούμενο
θαλάσσιο ερπετό (κρυπτίδιο) που σύμφωνα με το μύθο ζει στη λίμνη
βόρειας Σκωτίας. Αποτελεί αντικείμενο μελέτης της κρυπτοζωολογίας.
συχνά και με το όνομα Νέσι (αγγλ. Nessie). Αναφορές για την ύπαρξη
απροσδιόριστου τέρατος στη λίμνη του Λοχ Νες χρονολογούνται από
περίπου αιώνα, όταν σύμφωνα με το θρύλο ο άγιος Κολούμπα έσωσε με
θαυματουργικό τρόπο τη ζωή ενός ανθρώπου από αυτό.
3. Στις πρώτες σύγχρονες αναφορές ανήκει μια ανώνυμη επιστολή στην εφημερίδα
Inverness Courier το 1932, σύμφωνα με την οποία ένα ζευγάρι είχε παρατηρήσει
στη λίμνη του Λοχ Νες ένα άγνωστο είδος , όπως μαρτυρούσαν τα ίχνη του στην
επιφάνεια της θάλασσας. Αργότερα αποδείχθηκε πως η περιγραφή του ήταν καπως
υπερβολική. Έκτοτε ακολούθησαν περισσότερες μαρτυρίες και διαφορετικές
αναφορές σε ένα «τέρας» μήκους από 6 έως 124 πόδια. Τον Απρίλιο του 1934
εμφανίστηκε μια φωτογραφία της Νέσι, γνωστή και ως η «φωτογραφία του
χειρούργου», δημιούργημα του γυναικολόγου Ρόμπερτ Γουίλσον. Αποτελεί μέχρι
σήμερα την πιο δημοφιλή απεικόνιση του τέρατος που εμφανίζεται με μακρύ λαιμό
και μικρό κεφάλι, έχοντας παρόμοια χαρακτηριστικά με ένα πλησιόσαυρο. Ο γιος του
Γουίλσον παραδέχτηκε την πλαστότητά της, η οποία αποδείχτηκε το 1995 από μια
ομάδα ερευνητών. Υποβρύχιες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το 2003, με χρήση
σόναρ, απέτυχαν να εντοπίσουν το θρυλούμενο.
4. Η Ατλαντίδα είναι μυθικό νησί που πρωτοαναφέρθηκε στους διαλόγους του Πλάτωνα «Τίμαιος» [1] και
«Κριτίας» [2] [3].Στην περιγραφή του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα, που βρίσκεται «πέρα από τις Ηράκλειες
στήλες», ήταν μια ναυτική δύναμη που είχε κατακτήσει πολλά μέρη της δυτικής Ευρώπης και της Λυβικής,
περίπου 9.000 χρόνια πριν τον Σόλωνα (δηλαδή κατά το 9560 π.Χ.). Μετά από μια αποτυχημένη
προσπάθεια να εισβάλει στην Αθήνα, η Ατλαντίδα βυθίστηκε μυστηριωδώς στο πέλαγος «σε μια μόνο
ημέρα και νύχτα ατυχίας». Επειδή είναι μια ιστορία που ενσωματώνεται στους διαλόγους του Πλάτωνα, η
Ατλαντίδα θεωρείται γενικά ως παραβολή που κατασκευάστηκε από τον Πλάτωνα για να εξηγήσει τις
πολιτικές του θεωρίες. Αν και η ιστορία του Πλάτωνα φαίνεται σαφής στους περισσότερους μελετητές,
μερικοί προτείνουν ότι η περιγραφή του είναι εμπνευσμένη από παλαιότερες παραδόσεις. Κάποιοι
υποστηρίζουν πως ο Πλάτωνας βασίστηκε σε προηγούμενα γεγονότα, όπως την έκρηξη του ηφαιστείου
της Σαντορίνης ή τον Τρωικό πόλεμο, ενώ άλλοι επιμένουν ότι έλαβε έμπνευση από πιο σύγχρονα
γεγονότα όπως την καταστροφή της Ελίκης το 373 π.Χ. και την αποτυχημένη εισβολή της Σικελίας το 415-
413 π.Χ.
5. Το χειρόγραφο Βόινιτς είναι εικονογραφημένο βιβλίο με ακατανόητο περιεχόμενο. Θεωρείται ότι γράφτηκε πριν
από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο συγγραφέα, που χρησιμοποίησε ένα άγνωστο
σύστημα γραφής και ακατανόητη γλώσσα. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του το χειρόγραφο αποτέλεσε αντικείμενο
εντατικής μελέτης από πολλούς επαγγελματίες και ερασιτέχνες κρυπταναλυτές, μεταξύ των οποίων μερικοί από
τους κορυφαίους Αμερικανούς και Βρετανούς αποκρυπτογράφους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κανείς τους όμως
δεν κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει έστω και μια λέξη. Αυτές οι επανειλημμένες αποτυχίες έχουν κάνει το
χειρόγραφο Βόινιτς ξακουστό στην ιστορία της κρυπτογραφίας,έδωσαν όμως βάση και στην άποψη ότι το βιβλίο
δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια περίτεχνη απάτη, μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων. Το
μυστήριο του νοήματος και της προέλευσης του χειρογράφου κέντρισε τη λαϊκή φαντασία, κάνοντας το χειρόγραφο
θέμα μυθιστορημάτων και εικασιών. Καμία από τις υποθέσεις των τελευταίων εκατό ετών δεν επαληθεύτηκε. Το
βιβλίο είναι γνωστό με το όνομα του Πολωνοαμερικανού παλαιοβιβλιοπώλη Βίλφριντ Βόινιτς (Wilfrid Voynich), ο
οποίος το αγόρασε το 1912.Η πρώτη αναπαραγωγή του κυκλοφόρησε το 2005. Το χειρόγραφο δώρισε ο Χανς
Π.Κράους στη βιβλιοθήκη σπανίων βιβλίων και χειρογράφων Μπέινεκε του πανεπιστημίου του Γέιλ το 1969, όπου
καταλογογραφήθηκε ως MS 408.Ψηφιοποιημένο αντίγραφο υψηλής ανάλυσης είναι ελεύθερα διαθέσιμο στον
ιστότοπο της βιβλιοθήκης.
6. Κάτω από την αχανής πόλη του Παρισιού βρίσκεται μια δεύτερη πόλη, "Το Βασίλειο των Νεκρών", οι κατακόμβες που
απλώνονται στα υπόγεια της πύλης και είναι τεράστιες και άκρως τρομακτικές. Για να επισκεφτεί κανείς τις
κατακόμβες, πρέπει αρχικά να πάρει το μετρό και να σταματήσει στην στάση Denfert Rocherea, όπου και ξεκινά το
μυστήριο με την επιγραφή "Προσοχή! Εδώ βρίσκεται το Βασίλειο των Νεκρών". Για να εισέλθει κανείς στο υπόγειο
"Βασίλειο" πρέπει να περιμένει τουλάχιστον 4 ώρες, καθώς ο αριθμός επισκεπτών που μπορεί να βρίσκεται
ταυτόχρονα στις κατακόμβες είναι περιορισμένος, δηλαδή περίπου 200 άτομα. Γεμάτες με στενά και ολισθηρά πέτρινα
περάσματα γεμάτα με μούχλα και υγρασία, οι κατακόμβες σίγουρα θα σας προσφέρουν μία από τις πιο τρομακτικές
περιηγήσεις της ζωής σας.
7. Τουρκμενιστάν: Οι Πύλες της Κολάσεως
Όλα ξεκίνησαν το 1971 όταν οι Σοβιετικοί άρχισαν να κάνουν γεώτρηση στην
περιοχή για να βρουν μαύρο χρυσό. Κατά την διάρκεια της γεώτρησης, έγινε
μια μεγάλη κατακρήμνιση εδαφών, καταπλακώνοντας και ρουφώντας στην
κυριολεξία ανθρώπους και μηχανήματα, αλλά και αφήνοντας έναν κρατήρα με
διάμετρο πάνω από 60 μέτρα και βάθος πάνω από 25, ενώ άρχισαν να
βγαίνουν δηλητηριώδη αέρια.
8. Το μυστήριο του δίσκου της Φαιστού είναι μια ιστορία από τα μέρη μας. Ανακαλύφθηκε από τον ιταλό
αρχαιολόγο Luigi Pernier το 1908 στο μινωικό ανάκτορο της Φαιστού. Ο δίσκος είναι κατασκευασμένος
από ψημένο πηλό και περιέχει μυστηριώδη σύμβολα που ενδέχεται να αντιπροσωπεύουν μια άγνωστη
μορφή ιερογλυφικών. Πιστεύεται ότι έχει σχεδιαστεί κάποια στιγμή κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.
Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι τα ιερογλυφικά μοιάζουν με τα σύμβολα της Γραμμικής Α και της
Γραμμικής Β, που χρησιμοποιούνταν κάποτε στην αρχαία Κρήτη. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι και η
Γραμμική Α διαφεύγει αποκρυπτογράφησης. Σήμερα, ο δίσκος παραμένει ένα από τα πιο διάσημα
αινίγματα της αρχαιολογίας.
ΛΑΜΠΑΔΑΡΗ ΕΛΕΝΗ
