3. Wereld van de zorggroepen in Midden-Nederland
Contacten altijd in kader inkoop
Last van discontinuïteit in gesprekspartners
Het beleid van de zorgverzekeraar is zwalkend en inconsistent
Weinig mogelijkheden meerjarenafspraken te maken
De verzekeraars doen geen recht aan type verandering dat wordt doorgevoerd
4. Wereld van de zorgverzekeraar
Ervaren groot verschil in “professionaliteit” met en tussen de aanbieders
Zorg over implementatiekracht van de zorggroep
Vinden het lastig om te differentiëren tussen aanbieders & moet “verdiend” worden
Ervaren te weinig steun op het terrein van kostenbeheersing
Vinden de resultaatoriëntatie te zwak
6. Beleidsontwikkeling van de verzekeraars vindt vooral in eigen huis plaats
De beleidsontwikkeling bij zorggroepen laat eigenlijk een zelfde beeld zien
De inhoud van het eerstelijns beleid verschilt tussen zorgverzekeraars
Bij de zorggroepen is een vergelijkbaar beeld zichtbaar
Weerslag in inkoopproces
7. Opdracht:
– in groepen van 5 tallen
– 15’
– bespreek oplossingsrichtingen:
• hoe kan jij (of jouw organisatie) een brug
slaan?
• 2’ zelf opschrijven, daarna in groep
Inleiding 2’(Nienke) Samenwerking tussen zorgverzekeraar en zorgaanbieder is spannend en niet altijd vruchtbaar. Raedelijn heeft onderzoek gedaan naar de relatie zorggroepen – verzekeraar in Midden Nederland. Doel workshop: aan de hand van deze casus praten over oplossingen en verbetermogelijkheden … Zorgaanbieders en Financier zijn geen gelijkwaardige partners omdat: Verschillen in positie, aard en omvang organisatie Verschillen in scope Verschillen in opdracht Verschillen in verantwoordelijkheden
De zorggroepen in MN in vogelvlucht 4’ (Nienke) 1 sheet Contacten altijd in het kader van inkoop Gesprekken eind van het jaar; niet mogelijk over beleid te praten. Last van onduidelijk of wisselend beleid Last van discontinuïteit in gesprekspartners De sterke wisselingen in de contactpersonen en het beperkte mandaat van de contactpersonen maakt de opbouw van de noodzakelijke samenwerkingsrelatie niet eenvoudig. Opbouwen van een relatie is moeilijk door de frequente personele wisselingen bij de verzekeraars en het gebrek aan mandaat van de gesprekspartners. De verantwoordelijkheidsgebieden van de contactpersonen zijn smal en alle vragen en voorstellen die over deze grenzen heen gaan leiden schipbreuk. Het beleid van de verzekeraar is zwalkend en inconsistent. Op enig moment wordt een keten zeer belangrijk gevonden, korte tijd later is het niet mogelijk de keten te contracteren. Integrale zorg wordt gewenst maar de GEZ financiering wordt niet gevolgd. Weinig mogelijkheden meerjarenafspraken Korte termijn financiering centraal; waar wil verzekeraar naar toe? Verzekeraars doen geen recht aan de specifieke situatie van de zorggroep, afwijkende afspraken zijn moeilijk te maken. Na uitvoerige gesprekken moet toch bij het kruisje getekend worden en blijken er marginale verschillen te bestaan in de financiering van de zorggroepen De verzekeraars doen geen recht aan het type verandering dat wordt doorgevoerd. Resultaten van verbeterde (eerstelijns) zorg zullen pas in de loop der tijd geleidelijk zichtbaar worden. verzekeraar overvraagt; zorggroepen zijn relatief kleine en jonge organisaties waaraan met niet de eisen kan stellen die gelden voor stevige en volwassen bedrijven. Principe “vertrouwen is mooi, controle beter. Men heeft het idee niet vertrouwd te worden en de verzekeraar een sterke behoefte voelt om te controleren. Men stoort zich aan de grote hoeveelheid procesinformatie die verstrekt moet worden.
De verzekeraar in MN in hoofdlijnen 4’ (Joop) 1 sheet Verschil in professionaliteit Verzekeraars zien vooral in het kwaliteitsniveau van de organisatie van de zorggroep een belemmering om tot verdergaande samenwerking te komen. De professionaliteit van de organisatie van de zorggroep is een serieus item. Er bestaat twijfel aan visie en leiderschap, er worden vraagtekens geplaatst bij de bedrijfsvoering en vermogensvorming. Zorggroepen verschillen hierin onderling wel maar het merendeel blijft achter bij de eisen. De verzekeraar heeft zorg over de implementatiekracht van de zorggroep ; afspraken worden te laat en of niet volledig doorgevoerd en de rapportages laten te wensen over. Dit boezemt geen vertrouwen in en geeft niet het gevoel met een robuuste partner samen te werken. Kostenbeheersing. Resultaten in termen van beheersen van kosten en realiseren van gezondheidswinst krijgt weinig aandacht Resultaatorientatie . Zorggroepen hebben geen gedegen ondernemingsplannen, waarin verzekeraar wordt betrokken. Businesscases niet gemaakt . Zorggroepen presenteren zich als ondernemers maar kunnen niet omgaan met gangbare ondernemers risico’s; men vraagt zekerheden ten aanzien van continuïteit van werkzaamheden en bekostiging die eigenlijk niet te geven zijn. Ook: missen gezamenlijk beleid/speerpunt van de zorggroepen.
Waar gaat het mis in de relatie 3’ (Joop) 1 sheet
De beleidsontwikkeling van de verzekeraars vindt vooral in eigen huis plaats. Het veld wordt hierover geïnformeerd Aanpassen van het beleid is niet aan de orde. De totstandkoming van het beleid is voor een belangrijk deel aan het veld voorbij gegaan. De beleidsontwikkeling bij zorggroepen laat eigenlijk een zelfde beeld zien . Ook hier worden de toekomstplannen vooral in eigen huis gesmeed. De inhoud van het beleid wordt vooral bepaald door de eigen professionele opvattingen. De ambities van andere stakeholders, waaronder de verzekeraar, spelen hierin geen of een ondergeschikte rol. De inhoud van het eerstelijnsbeleid verschilt tussen de zorgverzekeraars. Op hoog niveau zijn de doelstellingen gelijk; kwaliteitsverbetering en beheersing van kosten, maar in de uitvoering legt men verschillende accenten. De een accentueert nadrukkelijk ketenzorg en maakt dit tot speerpunt van het beleid. De ander kiest vooral voor integrale zorg in de gehele eerstelijn en ziet ketenzorg als een onderdeel hiervan. Bij de zorggroepen is een vergelijkbaar beeld zichtbaar; er zijn zorggroepen die exclusief kiezen voor de uitvoering van ketenzorg, er zijn zorggroepen die ketenzorg zien als een opstap naar bredere integrale zorg in de eerstelijn en er zijn zorggroepen die kiezen voor een integrale zorg in de eerstelijn en die ketenzorg daar een plaats in geven. Dit leidt er toe dat de samenwerking tussen zorggroepen en verzekeraars zich beperkt tot afspraken over de uitvoering van eerstelijnszorg met een beperkte tijdshorizon. Deze afspraken hebben betrekking op de financiering van ketenzorg en integrale zorg. Beide ervaren dit als onvoldoende en realiseren zich dat de gewenste verbetering van de eerstelijnszorg om een intensieve samenwerking vraagt, primair op beleidsniveau, waarbij de jaarlijkse financieringsafspraken gemaakt worden in het kader van een gemeenschappelijk ontwikkeld en vastgesteld meerjarenplan.
Wat gedaan, overwegingen 2’ (Joop) 1 sheet Onderzoek en feedback Geeft beide inzicht en de conclusies motiveren om energie te steken in verbetering Verbinden Gesprek hierover organiseren, los van de reguliere inkoop Eerste lijnsinkoop en tweedelijnsinkoop Relevante inhoud Agenda voor het gesprek is tweeledig: 1. Kaders van- en invloed in- het beleidsproces 2. Samen werken aan een kernissue; substitutie van zorg Relevante personen aan tafel
