30. Η Ελλάδα και τα βαλκάνια αμέσως μετά τους βαλκανικούς πολέμους.

1. ΙΣΤΟΡΙΑ
Γ’ Γυμνασίου
Ενότητα 30 η
Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια αμέσως μετά τους
βαλκανικούς πολέμους

2. Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου
(28 Ιουλίου 1913)
 Η Ελλάδα εξασφάλισε το μεγαλύτερο μέρος της
Μακεδονίας, τη νότια Ήπειρο, σημαντικά νησιά στο ΒΑ
Αιγαίο (Θάσος, Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος,
Σάμος, Ικαρία) και την Κρήτη.
 Η Βουλγαρία πήρε το μεγαλύτερο μέρος της Δ.
Θράκης.
 Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ανέκτησε την Α. Θράκη.
 Τα Δωδεκάνησα παρέμειναν υπό ιταλικό έλεγχο.
 4 Δεκεμβρίου 1913 (Πρωτόκολλο της
Φλωρεντίας): η Β. Ήπειρος, ελληνόφωνη περιοχή,
παραχωρήθηκε στην Αλβανία.

3. Τα Βαλκάνια μετά τη συνθήκη του
Βουκουρεστίου

4. Συνέπειες Προσάρτησης Νέων
Χωρών
 Κάποιες πόλεις των Νέων Χωρών ήταν ακμαία
πολιτιστικά κέντρα (Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Καβάλα,
Μυτιλήνη, Χίος, Ηράκλειο).
 Το ελληνικό κράτος έπρεπε να αφομοιώσει τους νέους
πληθυσμούς: οι μουσουλμάνοι και οι Σλάβοι, που
κατείχαν γαίες, καθώς και οι Εβραίοι, που
ασχολούνταν με το εμπόριο, αρχικά αντιμετώπισαν με
καχυποψία το ελληνικό κράτος.
Θεσσαλονίκη Καβάλα

5. Μεταρρυθμίσεις των
κυβερνήσεων Βενιζέλου
 Αναγνωρίστηκαν τα εργατικά σωματεία.
 Θεσπίστηκαν μέτρα για την ασφάλιση των
εργαζομένων και την καθιέρωση της οκτάωρης
εργασίας.
 Ιδρύθηκαν αγροτικοί συνεταιρισμοί.

6. Άλλα γεγονότα
(που επέτειναν την επερχόμενη
κρίση)
 Άρνηση του Σουλτάνου να αναγνωρίσει την ελληνική
κυριαρχία στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου.
 Ιταλική κατοχή των Δωδεκανήσων.
 Πυκνοί ελληνικοί πληθυσμοί στη Β. Ήπειρο, στη
Θράκη και στη Μ. Ασία.
Βόρεια Ήπειρος Δωδεκάνησα

7. ΑΣΚΗΣΕΙΣ

8. Ερωτήσεις
 Πότε υπογράφτηκε η συνθήκη ειρήνης του
Βουκουρεστίου και ποιοι είναι οι όροι της
 Ποια τα κέρδη της Ελλάδας υπό τους Βαλκανικούς
πολέμους;
 Ποια τα προβλήματα προέκυψαν με την προσθήκη των
Νέων Χωρών;
 Ποια μεγάλα εθνικά ζητήματα παραμένουν ανοικτά;

9. Ασκήσεις σωστού-λάθους
Να επιλέξετε ποιες από τις παρακάτω προτάσεις
είναι σωστές και ποιες λανθασμένες:
1. Ο Β΄ Βαλκανικός πόλεμος τερματίστηκε με το Πρωτόκολλο της
Φλωρεντίας.
2. Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους η Ελλάδα διπλασίασε τα εδάφη
της.
3. Τα Δωδεκάνησα δόθηκαν στην Ελλάδα μετά το Β΄ Βαλκανικό
Πόλεμο.
4. Μετά το 1912 ο Βενιζέλος σταμάτησε άμεσα τις μεταρρυθμίσεις που
είχε ξεκινήσει πριν τον πόλεμο.
5. Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου συνάφθηκε στις 28 Ιουλίου 1913.

10. Αφού διαβάσετε την παρακάτω πηγή, να συντάξετε ένα σύντομο
δοκίμιο σχετικά με την Εβραϊκή Κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
Από το 1873 οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης δέχονται προχωρημένη
ευρωπαϊκή παιδεία χάρη στις σχολές της Alliance Israelite
Universelle. Την ίδια περίοδο κυκλοφορεί στη Θεσσαλονίκη η πρώτη
εφημερίδα, η εβραϊκή “El Lunar” (1864) και εγκαινιάζεται η
βιομηχανική ανάπτυξη με το μεγάλο ατμόμυλο των Ιταλοεβραίων
Αλατίνι (1854).
Οι Εβραίοι κρατούν το μεγαλύτερο μέρος του εμπορίου, εξασκούν όλα
τα επαγγέλματα και αποτελούν την πλειονότητα του εργατικού
πληθυσμού. Γι’ αυτό η πόλη ερημώνει τα Σάββατα και τις μεγάλες
εβραϊκές γιορτές. Το 1891 η Εβραϊκή Κοινότητα ιδρύει τους λαϊκούς
συνοικισμούς του Βαρώνους Χιρς και της Καλαμαριάς και προικίζεται
με μία αλυσίδα λαμπρών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, εγκαθιστώντας
ένα σύστημα αλληλοβοήθειας που όμοιό του δε θα συναντήσουμε σε
καμιά άλλη Κοινότητα της Διασποράς (Ορφανοτροφεία Καρόλου
Αλλατίνι και Μάιρ Αμποάβ, Νοσοκομείο Χιρς, Άσυλο Φρενοβλαβών,
Γηροκομείο Σαούλ Μοδιάνο, κ.ά.).

11. Η Κοινότητα διαθέτει επίσης πάνω από 30 μεγάλες Συναγωγές, δεκάδες
ευκτήριους οίκους, σχολεία και τη μεγάλη παραδοσιακή σχολή
≪Ταλμούδ Τορά Αγκαδόλ≫. Διαθέτει τέλος πλήρη οργάνωση
περίθαλψης και ενίσχυσης των αναξιοπαθούντων μελών της και
παροχής πάσης φύσεως υπηρεσιών (θρησκευτικών, υγειονομικών,
κ.ά.). Μετά τη Νεοτουρκική Επανάσταση (1908) ιδρύεται η
σοσιαλιστική οργάνωση Φεντερασιόν […].
Από τις 26/10/1912 η Θεσσαλονίκη είναι και πάλι ελληνική. Οι ηγέτες
της Κοινότητας γίνονται αμέσως δεκτοί από τον βασιλιά Γεώργιο και
τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο που υπόσχονται σεβασμό
των προνομίων της Κοινότητας και πλήρη ισονομία. Σύμφωνα με
απογραφή των ελληνικών αρχών, οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης
αριθμούσαν τότε 61.439 ψυχές έναντι 45.867 Μουσουλμάνων,
39.936 Ελλήνων και 10.600 ατόμων που ανήκαν σε άλλες
εθνότητες.