3. Με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων και στο πλαίσιο της Συνδιάσκεψης
του Βουκουρεστίου διευθετήθηκαν οι διαφορές των βαλκανικών κρατών
(Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο και Pουμανία)
σε ό,τι αφορά το μοίρασμα των ευρωπαϊκών εδαφών της Οθ.
Αυτοκρατορίας.
Με βάση τη σχετική συνθήκη περιήλθαν στην ελληνική επικράτεια η
Aνατολική Mακεδονία (περιοχή Καβάλας, Σερρών, Δράμας) η Κεντρική
και Δυτική Μακεδονία
(μέχρι την περιοχή Φλώρινας και Πρεσπών) και το μεγαλύτερο τμήμα της
Hπείρου.
http://www.fhw.gr/chronos/13/gr/general/maps/index1.htm
l
4. η Ελλάδα εξασφάλισε:
•το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας,
•τη νότια Ήπειρο,
• σημαντικά νησιά στο Β. και Α. Αιγαίο
(Θάσος, Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία)
•την Κρήτη.
Τα εδάφη αυτά ονομάστηκαν Νέες Χώρες
Παλαιά Ελλάδα:
η ελληνική επικράτεια πριν από τους βαλκανικούς πολέμους
Συνθήκη του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913).
7. Σε δέκα μόλις μήνες
η Ελλάδα
διπλασίασε σχεδόν τα εδάφη της
(από 63.211 τ.χμ. σε 120.308 τ.χμ.)
και τον πληθυσμό της
(από 2.631.952 σε 4.718.221
κατοίκους).
.
12. Η Σύμη περιήλθε
στην ιταλική κατοχή το 1912.
Στη φωτογραφία
το ιταλικό ταχυδρομείο
στο Γιαλό της Σύμης
τη δεκαετία του 1920.
Φωτογραφία Φιλήρατου
Πάχου.
13. (πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, 4 Δεκεμβρίου 1913),
η Β. Ήπειρος,, παραχωρήθηκε στην Αλβανία,
απόφαση που προκάλεσε
τις έντονες αντιδράσεις των Ελλήνων της περιοχής.
14. Οι Νέες Χώρες διέθεταν θετικές
προοπτικές.
Πόλεις όπως
η Θεσσαλονίκη,
τα Ιωάννινα,
η Καβάλα,
η Μυτιλήνη,
η Χίος
και το Ηράκλειο της Κρήτης
αποτελούσαν ήδη ακμαία οικονομικά
κέντρα.
15.
16. το ελληνικό κράτος βρέθηκε αντιμέτωπο
με το έργο της αφομοίωσης των Νέων Χωρών.
Οι μουσουλμανικοί και σλαβικοί πληθυσμοί,
κατείχαν τις περισσότερες καλλιεργήσιμες γαίες,
η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης
έλεγχε,
την οικονομική ζωή της πόλης,
αντιμετώπισαν τις ελληνικές αρχές,
με κάποια δυσπιστία.
17. σε πολιτικό επίπεδο:
συνεχίστηκαν οι μεταρρυθμίσεις
που είχαν αρχίσει πριν από το 1912.
•αναγνωρίστηκαν τα εργατικά σωματεία,
•θεσπίστηκαν μέτρα για την ασφάλιση των
εργαζομένων
•και την καθιέρωση της οκτάωρης εργασίας
• και ιδρύθηκαν αγροτικοί συνεταιρισμοί.
18. •η άρνηση του σουλτάνου να αποδεχτεί την
ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Β. και Α.
Αιγαίου,
•η ιταλική κατοχή των Δωδεκανήσων
•η ύπαρξη πυκνών ελληνικών πληθυσμών
• στη Β.Ήπειρο,
• στη Θράκη
•και στη Μικρά Ασία
•δημιουργούσαν έντονη κινητικότητα.
Προβλήματα στην εξωτερική πολιτική
19. Οι ελληνικοί πληθυσμοί στη Μικρά Ασία γνώρισαν ιδιαίτερη
δημογραφική
αύξηση στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ως και τις παραμονές των
Βαλκανικών Πολέμων (1912). Έκτοτε παρατηρείται σταδιακή μείωσή
τους,
καθώς το ελληνικό στοιχείο υπήρξε θύμα της πολεμικής εμπλοκής των
δύο γειτονικών χωρών, της Ελλάδας και της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας,
Ελληνικοί πληθυσμοί στη Μ.Ασία