2. Τα ανθρώπινα δικαιώματα εύναι
«βαςικϊ δικαιώματα και θεμελιώδεισ
ελευθερύεσ που δικαιούνται όλοι οι
ϊνθρωποι», τα οπούα περιλαμβϊνουν
αςτικϊ και πολιτικϊ δικαιώματα όπωσ
το δικαύωμα ςτη ζωό και την
ελευθερύα, την ελευθερύα ςκϋψησ και
ϋκφραςησ, καθώσ και την ιςότητα
ενώπιον του νόμου. Στα ανθρώπινα
δικαιώματα περιλαμβϊνονται, επύςησ,
κοινωνικϊ, πολιτιςτικϊ και οικονομικϊ
δικαιώματα, όπωσ το δικαύωμα τησ
ςυμμετοχόσ ςτον πολιτιςμό, το
δικαύωμα ςτην τροφό, την ιατρικό
περύθαλψη, το δικαύωμα ςτην εργαςύα,
την εκπαύδευςη και το δικαύωμα ςτην
παροχό ςτϋγησ.
3. ΣΟ ΙΣΟΡΙΚΟ ΣΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΣΩΝ
Στην αρχαύα Μεςοποταμύα μαρτυρούνται από το
2350 Π.Κ.Χ. περύπου οι αρχαιότεροι νομικού
κώδικεσ οι οπούοι περιλϊμβαναν ςε κϊποιο βαθμό
την ϋννοια του δικαιώματοσ. Ο αρχαιότεροσ
νομικόσ κώδικασ που ςώζεται ωσ ςόμερα εύναι ο
νεοςουμερικόσ Κώδικασ του Ουρ-Ναμμού (περ.
2050 Π.Κ.Χ.). Στη γνωςτότερη ςειρϊ νόμων, τον
Κώδικα του Χαμουραμπύ (περ. 1780 Π.Κ.Χ.),
περιϋχονται κανόνεσ —και ποινϋσ ςε περύπτωςη
παραβύαςησ των κανόνων— που ρυθμύζουν μια
ςειρϊ από ζητόματα όπωσ τα δικαιώματα των
γυναικών, των παιδιών και των δούλων.
4. Στουσ προλόγουσ αυτών των κωδύκων γύνεται
επύκληςη ςτουσ Μεςοποτϊμιουσ θεούσ με ςκοπό
την θεώκό επικύρωςη. Η προϋλευςη των
ανθρωπύνων δικαιωμϊτων ςτισ κοινωνύεσ ςυχνϊ
πόγαζε από θρηςκευτικϊ ιερϊ κεύμενα. Οι Βϋδεσ, η
Βύβλοσ, το Κορϊνι και τα Ανϊλεκτα του
Κομφούκιου εύναι μεταξύ των αρχαύων γραπτών
πηγών που πραγματεύονται με ζητόματα όπωσ τα
καθόκοντα, τα δικαιώματα και οι υποχρεώςεισ του
ατόμου. Παρόμοια, ποικύλεσ φιλοςοφικϋσ ιδϋεσ
περιλϊμβαναν αντιλόψεισ που θα μπορούςαν να
θεωρηθούν ωσ ανθρώπινα δικαιώματα.
5. Αξιοςημεύωτη θϋςη ςτο ιςτορικό των ανθρωπύνων
δικαιωμϊτων ϋχει ο Κύλινδροσ του Κύρου του 539
Π.Κ.Χ., ο οπούοσ ϋχει περιγραφεύ ωσ «η πρώτη
διακόρυξη ανθρωπύνων δικαιωμϊτων» τησ ιςτορύασ.[4]
Τα Ήδικτα (Διατϊγματα) του αυτοκρϊτορα Αςόκα τησ
Ινδύασ (272-231 Π.Κ.Χ.) αποτελούν κοινωνικϋσ και
ηθικϋσ εφαρμογϋσ αρχών του Βουδιςμού. Το Σύνταγμα
τησ Μεδύνασ του 622 Κ.Χ., το οπούο ςυντϊχθηκε από τον
Μωϊμεθ, αποτϋλεςε επύςημη ςυμφωνύα μεταξύ των
φυλών που ζούςαν ςτη Μεδύνα και περιλϊμβανε
Μουςουλμϊνουσ, Εβραύουσ και παγανιςτϋσ.[5] Η
αγγλικό Magna Carta του 1215 ϋπαιξε ιδιαύτερα
ςημαντικό ρόλο ςτην ιςτορύα τησ αγγλικόσ νομοθεςύασ,
αλλϊ και ςτη ςύγχρονη διεθνό και ςυνταγματικό
νομοθεςύα.
6. Πολλού από τουσ ςύγχρονουσ νόμουσ και οι περιςςότερεσ
από τισ ςύγχρονεσ ερμηνεύεσ περύ ανθρωπύνων δικαιωμϊτων
προϋρχονται από την ςχετικϊ πρόςφατη ιςτορύα. Η αγγλικό
Διακόρυξη των Δικαιωμϊτων (Bill of Rights) του 1689
καθιςτούςε παρϊνομεσ μια ςειρϊ καταπιεςτικών κρατικών
ενεργειών ςτο Ηνωμϋνο Βαςύλειο. Δύο ςημαντικϋσ
επαναςτϊςεισ ϋλαβαν χώρα κατϊ τη διϊρκεια του 18ου
αιώνα, η μύα ςτισ Ηνωμϋνεσ Πολιτεύεσ το 1776 και η ϊλλη
ςτη Γαλλύα το 1789, οι οπούεσ οδόγηςαν ςτην υιοθϋτηςη τησ
Διακόρυξησ τησ Ανεξαρτηςύασ των Ηνωμϋνων Πολιτειών τησ
Αμερικόσ και τησ Διακόρυξησ των Δικαιωμϊτων του
Ανθρώπου και του Πολύτη αντύςτοιχα, κατοχυρώνοντασ
οριςμϋνα βαςικϊ δικαιώματα. Επιπρόςθετα, η Διακόρυξη
των Δικαιωμϊτων τησ Βιρτζύνια του 1776 καθιϋρωςε κϊποια
θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερύεσ.
