η εφημεριδα του στ2 φυλλο2

1. Η εφθμερίδα των
μακθτών και
μακθτριών του ΣΤ2΄
Γράφουν οι:
Γαρφφαλλοσ Α.
Φραντηζςκα Β.
Άρθσ Β.
Γιϊργοσ Κ.
Νίκοσ Κ.
Ελζνθ Λ.
Κίμων Λ.
΢ταματία Μ.
Βαλεντίνα Μ.
΢ταμάτθσ Μ.
Χριςτόδουλοσ Μ.
Νικόλασ Ν.
Γιϊργοσ Π.
Εφα Π.
΢τζλλα Π.
Λευτζρθσ Π.
Παναγιϊτα ΢.
Διμθτρα Σ.
Γιϊργοσ Σ.
Νικολζττα Σ.
Χριςτοσ Φ.
7ο Δθμοτικό Σχολείο Καλαμαριάσ
Επιμζλεια:
Ακθνά Νταναβάρα
Φφλλο 2ο Φεβρουάριοσ 2023

2. Αφοφ και οι δφο κεοί είχαν κάνει το δϊρο
τουσ, ο Δίασ κιρυξε το τζλοσ του αγϊνα
και ηιτθςε από τουσ άλλουσ κεοφσ να
κρίνουν ςε ποιον κα δοκεί θ πόλθ.
Όπου γφριηαν τα μάτια τουσ αντίκριηαν
αλμυρό νερό. Σο δζντρο όμωσ που είχε
κάνει θ Ακθνά να φυτρϊςει ιταν το
πρϊτο ςε όλθ τθ χϊρα και αποτελοφςε
μια υπόςχεςθ για δόξα και ευτυχία για
τθν πόλθ.
Κρίκθκε λοιπόν ότι το δϊρο τθσ Ακθνάσ
ιταν πιο χριςιμο και τθσ δόκθκε θ
κυριαρχία τθσ πόλθσ, παρά τισ
υποςχζςεισ του Ποςειδϊνα πωσ κα τουσ
κάνει καλαςςοκράτορεσ.
Κι ζτςι γεννικθκε θ Ακινα!
Βαλεντίνα Μ. – ΢τζλλα Π.
΢ελίδα 2
Από πού πήρε ηο όνομά
ηης η Αθήνα;
Θ Ακινα πιρε το όνομά τθσ από ζναν κεϊκό
διαγωνιςμό μεταξφ του κεοφ Ποςειδώνα
και τθσ κεάσ Ακθνάσ.
Οι αντίπαλοι ανζβθκαν ςτον βράχο τθσ
Ακρόπολθσ, όπου βρζκθκαν και οι άλλοι
δζκα κεοί του Ολφμπου προκειμζνου να
κάνουν τον δικαςτι ςτθ διαφωνία των δφο
κεϊν, ενϊ ο Κζκροπασ, ο πρϊτοσ μυκικόσ
βαςιλιάσ τθσ πόλθσ, παρίςτατο ωσ
μάρτυρασ.
Πρϊτοσ ιρκε ο Ποςειδϊνασ, ςτάκθκε ςτθ
μζςθ του βράχου και με τθν τρίαινά του
ζδωςε ζνα δυνατό χτφπθμα ςτο ζδαφοσ.
Αμζςωσ ξεπιδθςε ζνα κφμα αλμυροφ
νεροφ που ςχθμάτιςε μια μικρι λίμνθ που
τθν ονόμαςαν «Ερεχκθίδα κάλαςςα».
Μετά ιταν θ ςειρά τθσ Ακθνάσ να
παρουςιάςει το δϊρο τθσ. Αφοφ κάλεςε
τον Κζκροπα για μάρτυρα, φφτεψε μια ελιά
πάνω ςτο βράχο, που ξεπετάχτθκε γεμάτθ
καρπό. Επρόκειτο για ζνα δζντρο που κα
ςωηόταν για πολλά χρόνια αργότερα.

3. Η Πλαηεία Σσνηάγμαηος
και ηο Σύνηαγμα ηης
Ελλάδος
Το Σύνηαγμα
Σο Σφνταγμα τθσ Ελλάδοσ περιζχει τισ
βαςικζσ αρχζσ δικαίου και αποτυπϊνει τισ
ςχζςεισ πολιτϊν και κράτουσ. Ορίηει τα
δικαιϊματα και τισ υποχρεϊςεισ των
πολιτϊν ενϊ παράλλθλα κζτει τθν
οργάνωςθ και τουσ βαςικοφσ κανόνεσ
λειτουργίασ του ελλθνικοφ κράτουσ και των
κεςμϊν, προςδιορίηοντασ ακριβϊσ τα όρια
των αρμοδιοτιτων των κρατικϊν οργάνων.
Η Πλαηεία Σσνηάγμαηος
Θ Πλατεία Συντάγματοσ είναι θ κεντρικι
πλατεία τθσ Ακινασ και αποτελεί ιςτορικό
και τουριςτικό ςθμείο αναφοράσ τθσ
πρωτεφουςάσ μασ.
Ζλαβε το όνομα τθσ ζπειτα από τθν
επανάςταςθ τισ 3θσ Σεπτεμβρίου όπου
εκεί ςυγκεντρϊκθκαν διαμαρτυρόμενοι
πολίτεσ και απαίτθςαν από τον Βαςιλζα
Όκωνα τθσ ζκδοςθ του κεμελιϊδουσ
νόμου τθσ πολιτείασ, του ΢υντάγματοσ,
το οποίο τουσ παραχωρικθκε το 1843.
΢το βόρειο τμιμα τθσ πλατείασ
ςυναντάται το κτίριο τθσ Βουλισ των
Ελλινων και το μνθμείο του Αγνώςτου
Στρατιώτθ, το οποίο φυλάςςεται από
τουσ Εφηωνεσ (τςολιάδεσ). Οι Εφηωνεσ
είναι οι ςτρατιϊτεσ τισ Προεδρικισ
Φρουράσ, κάνουν αλλαγι φρουράσ
κάκε τζςςερισ ϊρεσ και κάποιεσ φορζσ
και ςε εκδθλϊςεισ.
Θ πρόςβαςθ ςτθν πλατεία ΢υντάγματοσ
είναι δυνατι με όλα τα μζςα μαηικισ
μεταφοράσ τρόλεϊ, τραμ, λεωφορεία και
μετρό.
Γιϊργοσ Π, Διμθτρα Σ, Γιϊργοσ Κ,
Νίκοσ Κ , Κίμων Λ.
΢ελίδα 3

4. Το Αζηεροζκοπείο Αθηνών
Σο Εκνικό Αςτεροςκοπείο Ακθνών
αποτελεί το πρϊτο Ερευνθτικό Κζντρο τθσ
Χϊρασ και τθσ Νοτιοανατολικισ Ευρϊπθσ.
Θ πορεία του αντανακλά τθν εξζλιξθ τθσ
ζρευνασ ςτθ νεότερθ Ελλάδα. Δεν είναι
τυχαίο ότι θ κζςθ του βρίςκεται ςε ζναν
από τουσ επτά λόφουσ των Ακθνϊν, ςτον
Λόφο των Νυμφϊν, απζναντι από τον Ιερό
Βράχο τθσ Ακρόπολθσ και δίπλα ςτον Λόφο
τθσ Πνφκασ.
Θεμελιϊκθκε ςτισ 28 Ιουνίου του 1842.
Εμπνευςτισ του ιταν
ο Μακεδόνασ αςτρονόμοσ και κακθγθτισ
αςτρονομίασ ςτο Πανεπιςτιμιο
Ακθνϊν, Γεϊργιοσ Βοφρθσ.
Σθν θμζρα, μάλιςτα, των εγκαινίων
ςυνζπεςε και ζκλειψθ θλίου που
περιζγραψε ο Δανόσ ιςτορικόσ και
γεωγράφοσ A. L. Koppen.
Σο αρχικό κτίριο του πρϊτου αυτοφ
ελλθνικοφ ερευνθτικοφ ιδρφματοσ ιταν
προςανατολιςμζνο ςτα τζςςερα ςθμεία
του ορίηοντα και χτίςτθκε με βάςθ τα
ςχζδια του Δανοφ αρχιτζκτονα Θεόφιλου
Χάνςεν.
Σο όνομα του κτιρίου ζχει το όνομα του
ευεργζτθ του, του Βαρόνου Γεωργίου
΢ίνα, ο οποίοσ ζκανε τθ χρθματοδότθςθ
για να χτιςτεί το αςτεροςκοπείο ςτα
μζςα του δζκατου ζνατου αιϊνα και να
αποτελζςει τον επίςθμο φορζα μζτρθςθσ
τθσ ϊρασ Ελλάδοσ .
Από το 1891 ο εξοπλιςμόσ του
ενιςχφκθκε με τθν ίδρυςθ ΢ειςμολογικοφ
Δικτφου και Μετεωρολογικισ Τπθρεςίασ
κακϊσ και τμιματα Αςτρονομικά,
Γεωδυναμικά και Μετεωρολογικά.
΢τθ βιβλιοκικθ του κα βροφμε
ςθμαντικά ςυγγράμματα ανάμεςα ςτα
οποία και ζργα του Κοπζρνικου (βόρεια
αίκουςα).
΢ελίδα 4

5. Πολλά και διαφορετικά τθλεςκόπια
εντυπωςιάηουν τον επιςκζπτθ.
Τπάρχει επίςθσ ο χάρτθσ τθσ ςελινθσ του
΢μιτ, ο οποίοσ είναι ο πιο λεπτομερισ
χάρτθσ τθσ ΢ελινθσ που ςχεδιάςτθκε
ποτζ.
΢τθ νότια αίκουςα υπάρχει αντίγραφο
του μθχανιςμοφ των Αντικυκιρων που
είναι ουςιαςτικά ο πρϊτοσ υπολογιςτισ.
΢ελίδα 5
Κάκε χρόνο το Κζντρο Επιςκεπτϊν
Πεντζλθσ του Εκνικοφ
Αςτεροςκοπείου Ακθνϊν οργανϊνει
προγράμματα για όλα τα ςχολεία και
ςυλλόγουσ από όλθ τθν επικράτεια.
Προςφζρει εμπειρίεσ που μποροφν να
ςυνδυάηουν τθν εκπαίδευςθ με τθν
ψυχαγωγία και τισ νζεσ γνϊςεισ με τθν
κατανόθςθ των βαςικϊν αρχϊν
λειτουργίασ του κόςμου που μασ
περιβάλλει.
Γιϊργοσ Σ., ΢ταματία Μ., Χριςτοσ Φ.,
Παναγιϊτα ΢.

6. Ο Μαραθώνας
Ο Μαρακώνασ είναι κωμόπολθ τθσ
ανατολικισ Αττικισ και ζδρα του
ομϊνυμου διμου. ΢υνορεφει με το
Γραμματικό, τθ Νζα Μάκρθ, τον
Βαρνάβα, το Καπανδρίτι, τθ ΢ταμάτα και
τθ Ροδόπολθ. Είναι από τουσ πλζον
ιςτορικοφσ διμουσ τθσ Ελλάδασ. Ζγινε
γνωςτόσ από τθν ομϊνυμθ μάχθ τον
΢επτζμβριο του 490 π.Χ. μεταξφ
Ακθναίων (Πλαταιϊν) και Περςϊν.
Πιρε τθν ονομαςία του από τον τοπικό
ιρωα Μάρακο.
Παρά τθν γριγορθ αλλαγι των
χαρακτθριςτικϊν των γειτονικϊν του
διμων, ο Μαρακϊνασ διατθρεί ακόμα
ςε μεγάλο βακμό τθν αρχικι του
μορφι.
Λίγο πιο ζξω από τθν πόλθ εκτείνονται
απζραντεσ αγροτικζσ εκτάςεισ, ενϊ οι
Ολυμπιακοί Αγϊνεσ άφθςαν ςτθν
ανατολικι πλευρά του διμου ωσ
παρακατακικθ το κωπθλατοδρόμιο του
΢χοινιά.
Ο Μαρακϊνασ παρουςιάηει ζνα εξαιρετικό
φυςικό τοπίο. Ζχει τθ μοναδικι τεχνθτι
λίμνθ τθσ Αττικισ (φράγμα Μαρακϊνοσ),
πλοφςιο πράςινο, εφφορο κάμπο και 12
χιλιόμετρα αμμϊδουσ παραλίασ ςτον
ιςτορικό όρμο του Μαρακϊνα.
Θ φφςθ προίκιςε πλοφςια τον Μαρακϊνα
και είναι αξιοςθμείωτθ θ ποικιλία των
φυςικϊν καλλονϊν, όπωσ το φαράγγι τθσ
Οινόθσ και το μοναδικό πευκόδαςοσ με
κουκουναριζσ, ζνα από τα ελάχιςτα τθσ
Μεςογείου και ο υδροβιότοποσ του ΢χοινιά
(Εκνικό Πάρκο).
΢ελίδα 6

7. Θ Μάχθ του Μαρακώνα (ςτα αρχαία
ελλθνικά Μάχθ τοῦ Μαρακῶνοσ), που
διεξιχκθ τον Αφγουςτο ι τον ΢επτζμβριο
του 490 π.Χ, αποτελεί ςφγκρουςθ μεταξφ
των Ελλινων (Ακθναίοι και Πλαταιείσ) και
των Περςϊν κατά τθν πρϊτθ ειςβολι των
Περςϊν ςτθν Ελλάδα.
Σο 492 π.Χ. θ Περςία ζςτειλε δφναμθ, υπό
τθν θγεςία του Μαρδόνιου, αλλά ο
περςικόσ ςτόλοσ καταςτράφθκε από
τρικυμία παραπλζοντασ τον Άκω. Σελικά
το 490 π.Χ., υπό τθ διοίκθςθ του Δάτθ και
του Αρταφζρνθ, ο περςικόσ ςτρατόσ
κατζλαβε τισ Κυκλάδεσ, κατζςτρεψε τθν
Ερζτρια και ςτρατοπζδευςε ςτον
Μαρακϊνα, όπου τουσ αντιμετϊπιςε
δφναμθ Ακθναίων και Πλαταιζων. Θ μάχθ
ζλθξε με αποφαςιςτικι νίκθ των Ελλινων
- που οφειλόταν ςτθν ςτρατιωτικι
ιδιοφυΐα του Μιλτιάδθ - και οι Πζρςεσ
αναγκάςκθκαν να φφγουν ςτθν Αςία.
Θ μάχθ του Μαρακϊνα ζδειξε ςτουσ
Ζλλθνεσ ότι μποροφςαν να νικιςουν τουσ
Πζρςεσ. Κατά τουσ ςφγχρονουσ ιςτορικοφσ
και μελετθτζσ, αποτελεί μια από τισ
ςθμαντικότερεσ ςτιγμζσ ςτθν ιςτορία τθσ
ανκρωπότθτασ.
Ο Μαρακώνιοσ αγώνασ προζρχεται από
τθν ιςτορία ενόσ Ζλλθνα αγγελιοφόρου.
΢φμφωνα με αυτι, ο Μιλτιάδθσ, αμζςωσ
μετά τθν περίφθμθ εκείνθ μάχθ,
απζςτειλε τον Φειδιππίδθ, που
κεωροφνταν ο ταχφτεροσ τότε
θμεροδρόμοσ του ακθναϊκοφ ςτρατοφ,
από το πεδίο του Μαρακϊνα ςτθν Ακινα
για να αναγγείλει τθ νίκθ κατά των
Περςϊν. Λζγεται ότι ζτρεξε όλθ τθν
απόςταςθ χωρίσ διακοπι και μπικε ςτθν
΢υνζλευςθ τθσ Βουλισ, όπου αναφϊνθςε
"Νενικικαμεν" (νικιςαμε) πριν
καταρρεφςει και πεκάνει.
(Πθγζσ: Wikipedia)
Χριςτόδουλοσ Μ.
Άγαλμα Φειδιππίδη ςτην λεωφόρο Μαραθώνοσ
Έλληνασ οπλίτησ και Πζρςησ πολεμιςτήσ μονομαχούν
΢ελίδα 7

8. The Ellinikon
Σο ‘’Ελλθνικό’’ είναι ο ςχεδιαςμόσ μιασ
πρωτοποριακισ ανάπτυξθσ για τθν
Ακινα, με κυρίαρχο ςτοιχείο τθ
δθμιουργία ενόσ Μθτροπολιτικοφ
Πάρκου διεκνοφσ εμβζλειασ, ςυνολικισ
ζκταςθσ 2.000.000 τ.μ.
Σο ζργο αποτελεί ζνα πρότυπο μοντζλο
αςτικισ ανάπτυξθσ, το οποίο κα
ςυνδυάηει τθ φυςικι ομορφιά τθσ
περιοχισ και τα μοναδικά
χαρακτθριςτικά τθσ, με κτίρια μοναδικισ
αρχιτεκτονικισ ςχεδίαςθσ.
Επίςθσ, κα περιλαμβάνει οικιςτικζσ
αναπτφξεισ, ξενοδοχειακζσ μονάδεσ,
εμπορικζσ δραςτθριότθτεσ, χϊρουσ
οικογενειακισ απαςχόλθςθσ και
διαςκζδαςθσ, μουςεία, κζντρα
πολιτιςμοφ, ακλθτικζσ εγκαταςτάςεισ και
χϊρουσ αναψυχισ, ενϊ κα δθμιουργθκεί
και ζνα πρότυπο επιχειρθματικό πάρκο
εκπαίδευςθσ, ζρευνασ και
επιχειρθματικότθτασ.
Σο ‘’Ελλθνικό’’ αναμζνεται να είναι θ
μεγαλφτερθ αςτικι ανάπλαςθ ςτθν
Ευρϊπθ και ωσ ενόσ εκ των
ςθμαντικότερων τουριςτικϊν
προοριςμϊν παγκοςμίωσ.
Λευτζρθσ Π.- Νικόλασ Ν.
΢ελίδα 8

9. Το Αηηικό Πάρκο
Σο Αττικό Ηωολογικό Πάρκο, ζνα
αυτοχρθματοδοτοφμενο
δθμιοφργθμα, εκτείνεται ςε μια
ςυνολικι ζκταςθ 200ςτρεμμάτων,
φιλοξενϊντασ περιςςότερα από
2.000 ηϊα, από 290 διαφορετικά
είδθ.
Θ λειτουργία του ξεκίνθςε το Μάιο
του 2000, αρχικά ωσ Ορνικολογικό
Πάρκο με τθν τρίτθ μεγαλφτερθ
ςυλλογι πουλιϊν ςτον κόςμο
(1.100 πουλιά από 300
διαφορετικά είδθ), ηϊα τθσ
φάρμασ για τουσ μικρότερουσ
επιςκζπτεσ και 3 πολφ
εντυπωςιακοφσ μεγάλουσ χϊρουσ -
μικρογραφίεσ των 3 θπείρων -
ςτουσ οποίουσ οι επιςκζπτεσ
μποροφν να περπατιςουν και να
καυμάςουν τθν αντίςτοιχθ
ορνικολογικι πανίδα και χλωρίδα.
΢ελίδα 9
Σο Αττικό Ηωολογικό Πάρκο αποτελεί
ςιμερα το μοναδικό ηωολογικό πάρκο
ςτθν Ελλάδα, φιλοξενϊντασ κάκε
χρόνο εκατοντάδεσ χιλιάδεσ επιςκζπτεσ
όλων των θλικιϊν από όλθ τθ χϊρα.
Για τουσ επιςκζπτεσ, τα ηωολογικά
πάρκα αποτελοφν ζνα χϊρο
διαςκζδαςθσ και χαλάρωςθσ.
΢το Αττικό Ηωολογικό Πάρκο επιδίωξθ
είναι να αποτελεί ταυτόχρονα και
πρϊτιςτα χϊρο εκπαίδευςθσ για το
κοινό και προςταςίασ και διατιρθςθσ
για τα ηϊα.
Νικολζττα Σ.
Ζλενα Λ.
Φραντηζςκα Β.

10. Κένηρο Πολιηιζμού
Ίδρσμα Σηαύρος Νιάρτος
Σο Κζντρο Πολιτιςμοφ Κδρυμα ΢ταφροσ
Νιάρχοσ είναι χϊροσ διεξαγωγισ
πολιτιςτικϊν εκδθλϊςεων, το οποίο
περιλαμβάνει τισ κτιριακζσ εγκαταςτάςεισ
τθσ Εκνικισ Βιβλιοκικθσ τθσ Ελλάδοσ και
τθσ Εκνικισ Λυρικισ ΢κθνισ, κακϊσ και
πάρκο αςτικοφ τφπου και άλλεσ
μικρότερεσ εγκαταςτάςεισ.
Σο Κδρυμα ΢ταφροσ Νιάρχοσ ζκανε δωρεά
630.000.000 ευρϊ. Σο οικοδόμθμα και το
πάρκο βρίςκονται ςτον Φαλθρικό όρμο,
υπαγόμενο διοικθτικά ςτο Διμο
Καλλικζασ.
Σο κζντρο ζχει λάβει πάμπολλεσ
διακρίςεισ και επαίνουσ τόςο για το
φιλανκρωπικό του ζργο και τισ
εκδθλϊςεισ που λαμβάνουν χϊρα ςε αυτό
όςο και για τθν αρχιτεκτονικι του που
κεωρείται πρωτοπόρα ςε όλο τον κόςμο.
΢χεδιάςτθκε από τον Ιταλό αρχιτζκτονα
Ρζντςο Πιάνο το 2016.
Σον Μάρτιο του 2009, το Κδρυμα υπζγραψε
ςφμβαςθ με το Ελλθνικό Δθμόςιο για τθν
καταςκευι του ΚΠΙ΢Ν και λίγουσ μινεσ
αργότερα κυρϊκθκε με νόμο από το
Ελλθνικό Κοινοβοφλιο. ΢φμφωνα με αυτι,
το ίδρυμα ανζλαβε τθν χρθματοδότθςθ του
ςυνολικοφ ζργου ενϊ μετά τθν παράδοςθ
του ζργου ςτο ελλθνικό κράτοσ, θ Ελλθνικι
Κυβζρνθςθ κα αναλάμβανε τον πλιρθ
ζλεγχό του, όπωσ και ζγινε.
Από τον Αφγουςτο του 2016, οι
εγκαταςτάςεισ ανοίγουν ςταδιακά. ΢τισ 23
Φεβρουαρίου 2017, το Κζντρο παραδόκθκε
ςτο Ελλθνικό Δθμόςιο.
Θ επζνδυςθ του ιδρφματοσ για τθν
καταςκευι και τον εξοπλιςμό του Κζντρου
ξεπερνά τα 600 εκατομμφρια ευρϊ.
Πραγματοποιικθκε αναςκαφι
διαςφάλιςθσ ςτον χϊρο από το 2012, υπό
τθ διεφκυνςθ τθσ ΢τζλλασ Χρυςουλάκθ,
διευκφντριασ αρχαιοτιτων (εφόρου) του
Πειραιά. Επζτρεψε τθν ανακάλυψθ
πολυάρικμων ταφϊν ςτθ νεκρόπολθ του
Φαλιρου.
Άρθσ Β. – ΢ταμάτθσ Μ.
΢ελίδα 10

11. Μοναζηηράκι
Σο Μοναςτθράκι είναι κεντρικι ςυνοικία
τθσ Ακινασ γφρω από τθν Πλατεία
Μοναςτθρακίου, θ οποία εκτείνεται ςτθ
νότια πλευρά τθσ οδοφ Ερμοφ, από το
φψοσ τθσ Πλατείασ Μθτροπόλεωσ ζωσ
τθν Πλατεία Θθςείου. Γειτονεφει με τισ
ςυνοικίεσ του Ψυρρι, τθσ Πλάκασ και
του Θθςείου.
Θ ονομαςία τθσ προζρχεται από τθν
παλιά εκκλθςία τθσ Κοιμιςεωσ τθσ
Θεοτόκου Ακινασ, που βρίςκεται
χτιςμζνθ επί τθσ πλατείασ, και
παλαιότερα ιταν μετόχι μοναςτθριοφ,
και ςυγκεκριμζνα, τθσ Μονισ Καρζα ςτον
Τμθττό.
΢ελίδα 11
΢τθν Πλατεία Μοναςτθρακίου δεςπόηει
επίςθσ το παλιό Σηαμί Σηιςταράκθ που
ζχει καταςκευαςτεί το 1759 και το
οποίο ςιμερα ςτεγάηει παράρτθμα του
Μουςείου Λαϊκισ Σζχνθσ.
Θ περιοχι του Μοναςτθρακίου
εκεωρείτο διαχρονικά μζροσ τθσ
ςυνοικίασ του Ψυρρι, θ οποία ζφτανε
μζχρι το Θθςείο και τα όρια τθσ
Πλάκασ. Άρχιςε να υφίςταται ωσ
ξεχωριςτι ςυνοικία μετά τθ διάνοιξθ
τθσ οδοφ Ερμοφ το 1835.
Εφα Π.