2. Orixe
Os celtas celebraban co Samaín o paso do
ano, a fin do tempo das colleitas e, con él o
ano novo, e o comezo do inverno.
Igualmente, o Samaín era o momento no
que as ánimas dos mortos retornaban ás
súas casas para visitar os familiares aínda
vivos. Nesta visita aproveitaban para
buscar alimento e quentarse co lume da
lareira, polo que era costume deixar o lume
aceso nesta noite e nunca varrer a lareira
para non afastar as ánimas. Por veces,
tamén se deixaba unha cadeira baleira, co
seu servizo de comida e bebida, para que as
ánimas se achegasen á mesa familiar.
Coincidía, nesta noite do 31 de outubro ó 1
de novembro, a festa do paso dun ano a
outro, co momento da apertura ás ánimas
do outro mundo.
3. Evolución
Disque, nestas mesmas datas, prendíanse lumes sagrados e que
con esta cacharela inicial alimentábanse as lareiras de todas
as casas. Estas fogueiras tamén podían cumprir o obxectivo de
guiar os mortos na escuridade da noite e facilitarlles así que
atopasen os seus fogares e os seus parentes.
Afírmase que polo samaín era costume baleirar nabos de
gran tamaño para pórlles dentro candeas, e esta
tradición, conservada en Irlanda, puido ter sido
exportada aos Estados Unidos de America polos
irlandeses coas migracións a este país no século XIX
comezos do XX. De ser así, a tradición tería continuidade
nas festas de Halloween, do que sería o seu precedente,
nunha adaptación do samaín na cultura estadounidense,
semellante a un entrido, na que os nabos foron
substituídos por grandes cabaza. Co paso do tempo, a
influencia cultural estadounidense no resto do mundo
conseguiu que o Halloween regresase a Europa para
converterse nunha festividade cada vez máis popular.
4. Samaín en Galicia
A partir da década de 1990, comezou a
celebrarse en Galicia o samaín, mantendo a
denominación celta nas súas variantes
samain, samaín ou samhain, do gaélico
irlandés nas súas versións moderna (Samhain)
ou antiga (samain).
Hoxe en día é común atopala referenciada en
diversas expresións culturais e festivas
(festas escolares ou sociais) relacionadas con
esa data, tendo desprazado de maneira
importante ao termo Halloween.
A escrita máis común na actualidade é samaín,
aínda que o acento e mais a acentuación aguda
non forman parte da palabra orixinal irlandesa
nin se corresponden cunha adaptación fonética.
