การเขียนโปรแกรมบนมาตรฐานเปิด

1. องค์ประกอบของโปรแกรมคอมพิวเตอร์
หน่วยที่1

2. ภาษาคอมพิวเตอร์ (Computer Language)
 ภาษาคอมพิวเตอร์หมายถึง ชุดคาสั่งต่างๆ ที่จะสั่งให้เครื่ องคอมพิวเตอร์ทางาน ซึ่งการเขียนคาสั่งเหล่านั้นเรียกว่า โปรแกรม
(Program)ถ้ามีหลายคาสั่งคาสั่งจะเรียกชุดคาสั่ง(Statement)โดยลักษณะที่คล้ายคลึงกันของภาษาคอมพิวเตอร์ทุก
ภาษามีดังนี้
 1.คาสั่งรับข้อมูลและแสดงผล (Receive Data and Display)
 2.คาสั่งคานวณ (Calculated)
 3.คาสั่งที่มีการเลือกทิศทาง(Direction)
 4.คาสั่งเข้าออกของข้อมูล (Input and output Data)

3. ภาษาเครื่อง (Machine Language)
 ภาษาเครื่ อง เป็นภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ระดับต่าที่สุด ซึ่งคอมพิวเตอร์เข้าใจได้ทันทีโดยไม่ต้องผ่านตัว
แปลภาษาเพราะเขียนคาสั่งและแทนข้อมูลด้วยเลขฐานสอง (Binary Code) ทั้งหมด ซึ่งเป็นการ
เขียนคาสั่งด้วยเลข 0 หรือ 1

4. ภาษาระดับต่า (Low Level Language)
 ภาษาคอมพิวเตอร์ที่มีลักษณะใกล้เคียงกับภาษาเครื่ อง (machine language) ฉะนั้น คอมพิว
เตอร์จะแปลได้ง่ายกว่าภาษาระดับสูงอย่างภาษา FORTRAN, COBOL หรือ C แต่ผู้เขียน
โปรแกรมด้วยภาษาระดับนี้ จะพบว่าเขียนยากกว่าใช้ภาษาระดับสูง ซึ่งมีลักษณะเหมือนภาษามนุษย์
มากกว่า ตัวอย่างของภาษานี้มี ภาษาแอสเซมบลี (Assembly) อยู่เพียงภาษาเดียว ดู high
level language เปรียบเทียบ

5. ภาษาระดับสูง (High Level Language)
 ภาษาระดับสูงเป็ นภาษาที่สร้างขึ้นเพื่อช่วยอานวยความสะดวกในการเขียนโปรแกรมกล่าวคือ
ลักษณะของคาสั่งจะประกอบด้วยคาต่าง ๆ ในภาษาอังกฤษ ซึ่งผู้อ่านสามารถเข้าใจความหมาย
ได้ทันที ผู้เขียนโปรแกรมจึงเขียนโปรแกรมด้วยภาษาระดับสูงได้ง่ายกว่าเขียนด้วย
ภาษาแอสเซมบลีหรือภาษาเครื่อง ภาษาระดับสูงมีมากมายหลายภาษา อาทิเช่น ภาษาฟอร์
แทรน (FORTRAN) ภาษาโคบอล (COBOL) ภาษาปาสคาล (Pascal) ภาษาเบสิก
(BASIC) ภาษาวิชวลเบสิก (Visual Basic) ภาษาซี (C) และภาษาจาวา
(Java) เป็ นต้น

6. โปรแกรมแปลภาษาคอมพิวเตอร์
 หากเขียนโปรแกรมด้วยภาษาระดับสูง จาเป็นต้องมีตัวกลางในการแปลภาษาระดับสูงที่เขียนให้เป็น
ภาษาเครื่ อง เพื่อให้เครื่ องเข้าใจชุดคาสั่งต่าง ๆ ที่เขียน เครื่ องจึงจะสามรถปฏิบัติตามชุดคาสั่งต่าง ๆ ที่
เขียนได้โปรแกรมแปลภาษามีอยู่ด้วยกัน2ประเภทดังนี้
 1. อินเทอร์พรีเตอร์ (interpreter) เป็นตัวแปลภาษาคอมพิวเตอร์ระดับสูงไปเป็น
ภาษาเครื่ อง โดยใช้หลักการแปลคาสั่งครั้งละ 1 คาสั่งให้เป็นภาษาเครื่ อง แล้วนาคาสั่งที่เป็น
ภาษาเครื่ องนั้นไปทาการประมวลผล และแสดงผลลัพธ์ทันที
 2.คอมไพเลอร์ (compiler) เป็นตัวแปลภาษาคอมพิวเตอร์ระดับสูงไปเป็นภาษาเครื่ อง โดย
ทาการตรวจสอบความถูกต้องของการเขียนคาสั่งทั้งหมดทั้งโปรแกรมให้เป็นออบเจ็คโค้ด แล้วจึงทา
การแปลคาสั่งไปเป็นภาษาเครื่ อง จากนั้นจึงทาการประมวลผลและแสดงผลลัพธ์

7. หน่วยที่3
ขั้นตอนการแก้ไขปัญหา (Algorithm)

8. การวิเคราะห์ปัญหา
 การวิเคราะห์ปัญหา(Problem Analysis) หมายถึง การวิเคราะห์โปรแกรมว่ามีการทางาน
อย่างไรใช้ข้อมูลและตัวแปลอะไรบ้าง และต้องการให้ผลลัพธ์ออกมาในรูปแบบใด ใช้ข้อมูลอะไรบ้าง
และต้องการให้ผลลัพธ์ออกมาในรูปแบบใด โดนขั้นตอนเป็นการรวบรวมปัญหาดังนี้
1.สิ่งที่ต้องการ (Need)
2.การนาข้อมูลเจ้า (Input)
3.การประมวลผล (Processing)
4.การแสดงผลลัพธ์ที่ต้องการ (Desired Results)

9. การวิเคราะห์ขั้นตอนเพื่อแก้ปัญหาอย่างง่าย
 ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนแรกสุดก่อนที่จะลงมือแก้ปัญหา แต่ผู้แก้ปัญหามักจะมองข้ามความสาคัญของขั้นตอนนี้อยู่
เสมอ จุดประสงค์ของขั้นตอนนี้ คือการทาความเข้าใจกับปัญหาเพื่อแยกให้ออกว่าข้อมูลที่กาหนดมาในปัญหาหรือ
เงื่อนไขของปัญหาคืออะไร และสิ่งที่ต้องการคืออะไร อีกทั้งวิธีการที่ใช้ประมวลผล ในการวิเคราะห์ปัญหาใด กล่าว
โดยสรุปมีองค์ประกอบในการวิเคราะห์ ดังนี้
 1.กาหนดปัญหาต่าง ๆ และสิ่งที่ต้องการ
 2.กาหนดข้อมูลเข้า
 3.ทดลองแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง

10. การกาหนดตัวแปร
 ตัวแปร ( Variable )
 ตัวแปร (Variable) หมายถึง คุณลักษณะหรือคุณสมบัติของสิ่งต่าง ๆ ที่สามารถแปรค่าได้ เช่น น้าหนัก ส่วนสูง อายุ เพศ ผลสัมฤทธิ์
ทางการเรียน ระดับสติปัญญา เชื้อชาติ เป็นต้น