1. Απο το ημερολογιο της Άννας Φρανκ Άννας Φρανκ γεννήθηκε 12 του Ιούνη 1929 στη Φρανκφούρτη . Ήταν κόρη του Γερμανοεβραίου επιχειρηματία Οτο Φρανκ η οικογένεια του οποίου μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί μετανάστευσε στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας οι Φρανκ εξαιτίας του διωγμού των εβραίων κρύφτηκαν στην αποθήκη του εμπορικού τους καταστήματος . Άννα πέρασε πολύ χρόνο με τον Peter Van Pel, ένα αγόρι που ήταν στο κρύψιμο μαζί της

2. Βιογραφία. Άννα πέρασε πολύ χρόνο με τον Peter Van Pel, ένα αγόρι που ήταν στο κρύψιμο μαζί της. Η τελευταία καταχώρηση Άννα έγραψε στο ημερολόγιό της η Αυγούστου, 1, 1944. Τρεις ημέρες μετά από αυτό η γερμανική αστυνομία βρήκε την κρυψώνα τους, και μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το ημερολόγιο είχε μείνει πίσω. δούλευε φρικτά στο χάρμα μπαταριών όπου ,το οξύ έκαψε τα δάχτυλά της.Περίπου ένα μήνα πριν οι Εβραίοι απελευθερώθηκαν Άννα πέθανε από τύφο.επεζησε μόνο ο πατέρας της ο όποιος από ολλανδούς φίλους παρέλαβε το ημερολόγιο της κόρης του .Το ημερολόγιο του εκδόθηκε το 1947 και έκανε γνώστη την δοκιμασία του νεαρού κοριτσιού. .

3. ανάλυση. Η Άννα, παίρνοντας αφορμή από ένα ασήμαντο επεισόδιο με την αδερφή τη εκφράζει στο ημερολόγιο της τη θλίψη της για τη στάση των γονιών της, που δε πήραν το μέρος της. Ομολογεί ότι οι σχέσεις με τη μητέρα και την αδερφή της δεν είναι καλές, ενώ αντίθετα ο πατέρας είναι το ιδανικό της, παρ' όλο που έχει και εναντίον του παράπονα, επειδή δε συμμερίζεται τα προβλήματα της. Για τη σχέση με τη μητέρα της, η Άννα υποστηρίζει ότι δεν είναι καλή, με κύρια αιτία τους αντίθετους χαρακτήρες τους, και αποκαλύπτει ότι δεν τη θεωρεί πρότυπο μητέρας. Μιλώντας έπειτα για τον εαυτό της, η Άννα ομολογεί τις αδυναμίες του χαρακτήρα της. Εκφράζει επίσης την επιθυμία να μην της φέρονται σαν σε μικρό κοριτσάκι, αφού πιστεύει ότι έχει ωριμάσει και έχει σχέδια για τη ζωή. Αυτό μόνο που της λείπει, όπως γράφει, είναι η ενθάρρυνση από πρόσωπα που να την αγαπούν.

4. ανάλυση. . Μιλώντας έπειτα για τον εαυτό της, η Άννα ομολογεί τις αδυναμίες του χαρακτήρα της. Εκφράζει επίσης την επιθυμία να μην της φέρονται σαν σε μικρό κοριτσάκι, αφού πιστεύει ότι έχει ωριμάσει και έχει σχέδια για τη ζωή. Αυτό μόνο που της λείπει, όπως γράφει, είναι η ενθάρρυνση από πρόσωπα που να την αγαπούν.

5. Πρόλογος. Διαβάζοντας το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ ανακαλύπτει κανείς, ότι ένα πολιτισμένο έθνος μπορεί να αναπτύξει τη βαρβαρότητα σε επιστήμη κι ότι τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ήταν ένα μέσο που υπηρετούσε την επιστήμη αυτή. Και τώρα, όλοι, ακόμη και το ίδιο το γερμανικό έθνος, είμαστε πρόθυμοι να ξεχάσουμε, ρίχνοντας το σφάλμα σε κάποιο άλλο έθνος, σε κάποιες άλλες αρχές. Ακόμη και η Άννα Φρανκ, ένα παιδί, ήξερε ότι τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Η ερώτηση έρχεται αυθόρμητα: Πώς μπόρεσαν; Τι τους οδήγησε να το κάνουν; Γιατί οι άνθρωποι επιτρέπουν ακόμη την ύπαρξη των στρατοπέδων συγκεντρώσεως στη Ρωσία και σε άλλα μέρη της Ευρώπης; Τι κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ένας Εβραίος ή ένας πολιτικός αντίπαλος είναι ένα παράσιτο που πρέπει να εξολοθρέψουν;

6. πρόλογος Γιατί οι άνθρωποι επιτρέπουν ακόμη την ύπαρξη των στρατοπέδων συγκεντρώσεως στη Ρωσία και σε άλλα μέρη της Ευρώπης; Τι κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ένας Εβραίος ή ένας πολιτικός αντίπαλος είναι ένα παράσιτο που πρέπει να εξολοθρέψουν; Είναι το δόγμα, το δόγμα που τόσο νωρίς οι άνθρωποι κάνουν κτήμα τους και που τους κάνει τυφλούς και αναίσθητους στην ανθρώπινη αγωνία. ΓεωργιάδηςΧρήστος