1. Հայկական Գիր
Դեռ ուրարտական ժամանակներից մեր
ժողովրդի համար գիրը եղել է, ա- ռանց
չափազանցման, պետական անկախության
և ազգային ինքնության խորհրդանիշ: Ք. ա.
IX դ. երկրորդ կեսին Ուրարտուի թագավոր
Սարդուրի I-ը (835-824 թթ.) իր
արձանագրություններում գործածում էր
ասորեստանյան վանկային սեպագիր
նշաններ, որոնցից յուրաքանչյուրը մի քանի
իմաստ ուներ, հաճախ էլ՝ 10-ից ավելի
2. Ուսումնասիրողներից ոմանք, ինչպես
Ա.Աբրահամյանը, ենթադրում են, թե մատյանը
գրված է եղել արամեական գրով, բայց այս
կարծիքը հիմնավոր չէ: Ասորիներն իրենք իսկ
արամեական գիր են գործածում հատկապես
Եդեսիայի շրջանում:
3. Ի՞նչ գրով են գրված եղել երեք
հայալեզու գրքերը, եթե ոչ
հայերեն այբուբենով, որի մասին
վկայում է III դարի ժամանակագիր
եւ եկեղեցական մեկնիչ
Հիպպողիտոսը:
