3. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν κατάγεται
από τη Δανία, μια χώρα που βρίσκεται
στη βόρεια Ευρώπη. Γεννήθηκε στις
2 Απριλίου 1805 και πέθανε στις
4 Αυγούστου 1875.
4.
5. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και ο πατέρας
του δούλευε τσαγκάρης για να τα βγάζουν πέρα.
Ο πατέρας του πέθανε, όταν ο μικρός Χανς ήταν
περίπου έντεκα ετών. Ο Χανς προσπάθησε να
μάθει την τέχνη του πατέρα του, αλλά δεν τα
κατάφερε. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια
κάνοντας πολλές δουλειές για να τα βγάζει πέρα.
6. Η αλήθεια είναι ότι ο Χανς ήταν ένα περίεργο
παιδί με εξαιρετική φαντασία. Πολλές φορές τον
έβλεπαν να περπατά στον δρόμο σαν
ονειροπαρμένος και το μυαλό του δεν το είχε
πουθενά αλλού, παρά μόνο στα ποιήματα και στο
διάβασμα. Του άρεσε το θέατρο και κατάφερνε
να μαθαίνει απέξω ολόκληρες σκηνές από τα έργα
που έβλεπε.
7.
8. Είχε φτιάξει ένα μικρό κουκλοθέατρο και τις
ελεύθερες ώρες του τις περνούσε κάνοντας δικές
του παραστάσεις. Ήθελε να γίνει ηθοποιός και
πήγε να δώσει εξετάσεις σε σχολή, όταν ήταν ακόμα
14 ετών. Όμως τον απέρριψαν, γιατί είπαν ότι είναι
άσχημος και πολύ αδύνατος. Αυτό τον
στεναχώρησε πολύ.
9. Είχε ωραία φωνή και θέλησε να ασχοληθεί και με
το τραγούδι. Ξεκίνησε να σπουδάζει μουσική, αλλά
αρρώστησε και έχασε τη φωνή του. Έτσι, συνέχισε
γράφοντας ποιήματα και παραμύθια. Το ταλέντο
του ήταν μεγάλο και η φήμη του έφτασε στα
αυτιά του βασιλιά. Τον έστειλε να σπουδάσει
δωρεάν σε ένα από τα καλύτερα σχολεία και
κατάφερε να τελειώσει το γυμνάσιο σε ηλικία 23
ετών.
10. Από το 1822 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα και
βιβλία και σιγά σιγά να γίνεται γνωστός.
11. Έκανε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη, την Αφρική
και την Ασία. Γνώρισε πολλές προσωπικότητες της
εποχής και κατέγραψε τις εμπειρίες του σε μια
σειρά από ταξιδιωτικά βιβλία. Είχε επισκεφτεί και
την Αθήνα.
Την άνοιξη του 1872 έπεσε από το κρεβάτι του και
χτύπησε σοβαρά. Δεν κατάφερε να σηκωθεί ξανά
και τρία χρόνια μετά πέθανε.
12. Έγραψε πολλά παραμύθια, περίπου 168. Πολλά
από αυτά τα έχουμε ακούσει ή διαβάσει, όπως
«Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι»,
«Η βασίλισσα του χιονιού», «Το ασχημόπαπο»,
«Το μολυβένιο στρατιωτάκι», «Η μικρή γοργόνα»
«Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα»,
«Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» και «Η Τοσοδούλα».
13. Ορισμένα από τα παραμύθια του αποκαλύπτουν μια
αισιόδοξη πλευρά, ότι το καλό στο τέλος θα
επικρατήσει. Τα περισσότερα όμως είναι πολύ
απαισιόδοξα, βγάζουν μια θλίψη και συνήθως
έχουν δυσάρεστο τέλος. Ίσως αυτό το άσχημο
τέλος των παραμυθιών του ήταν εμπνευσμένο
από την ίδια του τη ζωή...
14. Μερικές ωραίες φράσεις που είχε πει ο ίδιος. Πώς
τις καταλαβαίνεις; Τι να εννοεί άραγε;
“Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η
πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και
ένα μικρό λουλούδι”.
“Να είσαι χρήσιμος στον κόσμο, είναι ο μόνος
τρόπος να είσαι ευτυχισμένος”.
