1. Ο ΆΓΙΟ΢ ΝΙΚΟΛΑΟ΢

2.  Γεννόθηκε ςτα Πϊταρα τησ Λυκύασ γύρω ςτα 250 μ.Χ. από
ευςεβεύσ και πλούςιουσ γονεύσ, οι οπούοι τον ανϋθρεψαν "εν παιδεύα
και νουθεςύα Κυρύου".
 Βρϋφοσ ακόμη απϋδειξε ότι εύχε τη χϊρη του Θεού. Με θαυμαςτό
τρόπο ςτϊθηκε όρθιοσ την ώρα του λουτρού χωρύσ καμύα βοόθεια.
Κϊθε Σετϊρτη και Παραςκευό θόλαζε μόνο μια φορϊ την ημϋρα και
μϊλιςτα μετϊ τη δύςη του ηλύου.

4. ΛΤΚΙΑ

6.  Πολύ νωρύσ ο Κύριοσ κϊλεςε κοντϊ του τουσ δύο γονεύσ του
και ο ύδιοσ, ϋχοντασ πϊντοτε οδηγό τη ρόςη του Ευαγγελύου
"δότε Ελεημοςύνην", μούραςε την περιουςύα του ςτουσ φτωχούσ
και αφοςιώθηκε ολοκληρωτικϊ ςτη Λατρεύα του Τψύςτου.

7.  Κινούμενοσ ο Νικόλαοσ από Ιερό πόθο, αποφϊςιςε να
ταξιδϋψει για να προςκυνόςει τουσ Αγύουσ Σόπουσ. Καθώσ ϋπλεε
το πλούο, ϊρχιςαν να πνϋουν ςφοδρότατοι ϊνεμοι καιξϋςπαςε
μεγϊλη τρικυμύα. Επιβϊτεσ και πλόρωμα ϋχαςαν την ψυχραιμύα
τουσ και περύμεναν να καταποντιςθούν.

9.  Ο Νικόλαοσ όμωσ γονατιςτόσ προςευχόθηκε με θϋρμη προσ
τον Κύριο και το θαύμα ϋγινε. Οι ϊνεμοι ϋπαυςαν και η θϊλαςςα
αμϋςωσ γαλόνεψε. Όμωσ κϊποιοσ ναύτησ, που όταν ςτο
κατϊρτι, γλύςτρηςε και ϋπεςε ςτο κατϊςτρωμα νεκρόσ. Όλοι
ςτενοχωρόθηκαν, που χϊθηκε ϋνασ ϊνθρωποσ. Χϊρη όμωσ ςτισ
θερμϋσ προςευχϋσ του Αγύου ο ναύτησ αναςτόθηκε, ςαν να
ξύπνηςε από βαθύ ύπνο.

11.  Ο Θεόσ τον αξύωςε να χειροτονηθεύ πρεςβύτεροσ και μετϊ το θϊνατο του
Αρχιεπιςκόπου Μύρων τησ Λυκύασ να εκλεγεύ Αρχιεπύςκοποσ.
 Έτρεφε μεγϊλη αγϊπη για τουσ φτωχούσ και τουσ αδυνϊτουσ. Ίδρυςε ςτην
αρχιεπιςκοπό του φτωχοκομεύο, ξενώνα, νοςοκομεύο και ϊλλα φιλανθρωπικϊ
ιδρύματα.
 ΢τισ δύςκολεσ ςτιγμϋσ των διωγμών του Διοκλητιανού εμψύχωνε το πούμνιο
του και ιδιαύτερα τουσ νϋουσ. Γι' αυτό ςυλλαμβϊνεται, φυλακύζεται και βαςανύζεται.
Τπομϋνει όμωσ όλεσ τισ διώξεισ και τισ ταλαιπωρύεσ προσ δόξαν Κυρύου.

12.  Σο πρώτο βρϊδυ τησ φυλϊκιςησ του εμφανύςτηκαν
θαυματουργϊ ο χριςτόσ και η παναγύα και του ϋδωςαν ϋνα
ευαγγϋλιο και ϋνα ωμοφόριο (ιερατικό ϊμφιο). Σο γεγονόσ αυτό
ϋγινε γνωςτό ςτον αυτοκρϊτορα ο οποιοσ ζότηςε ςυγγνώμη
ςτον Άγιο και τον ϊφηςε ελεύθερο

15.  λαμβϊνει μϋροσ ςτην Α' Οικουμενικό ΢ύνοδο, που ϋγινε ςτη
Νύκαια τησ Βιθυνύασ, και καταπολεμεύ με θϊρροσ και τόλμη τισ
κακοδοξύεσ του Αρεύου. Τπεραςπύζεται με ςθϋνοσ την Ορθοδοξύα
και αναδεικνύεται "κανών πύςτεωσ" και διδϊςκαλοσ του
Ευαγγελύου.

16. Α ΟΙΚΟΤΜΕΝΙΚΗ ΢ΤΝΟΔΟ΢

17.  παρϋδωςε το πνεύμα του ςτον Πανϊγαθο Θεό το 330 μ.Χ.
 Ο Κύριοσ τον τύμηςε ιδιαύτερα για την ενϊρετη χριςτιανικό ζωό
του, που τη διϋκρινε η βαθιϊ πύςτη ςτον Παντοδύναμο Θεό και η
ανεκτύμητη αγϊπη του για τον ϊνθρωπο. Σον ανϋδειξε ποταμό
ιαμϊτων και πηγό θαυμϊτων. Θαυματουργούςε όταν ζούςε αλλϊ και
μετϊ την κούμηςη του τα θαύματα του εύναι αναρύθμητα.

19. ΘΑΤΜΑ ΣΟΤ ΑΓΙΟΤ ΜΕΣΑ
ΣΟ ΘΑΝΑΣΟ ΣΟΤ
 Ένασ ταξιδιώτησ ϋπεςε από το πλούο ςτη θϊλαςςα και εύπε:
ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑΕ ΒΟΗΘΑ ΜΕ και ο Άγιοσ τον μετϋφερε
θαυματουργϊ ςτο ςπύτι του και χωρύσ ούτε μια ςταγόνα νερό ςτα
ρούχα του

20.  Ο 'Αγιοσ Νικόλαοσ εύναι ο μεγϊλοσ προςτϊτησ των ναυτικών.
΢το τιμόνι, ςτην πλώρη κϊθε πλούου εύναι η εικόνα του.
Αμϋτρητοι εύναι οι ναού ςτα λιμϊνια, ςτα νηςιϊ και ςτα
ακρωτόρια, που φϋρουν το όνομα του, τϊματα των ναυτικών ςε
δύςκολεσ ςτιγμϋσ, που τον επικαλούνται: 'Αώ-Νικόλα, βοόθα με!

23. Η ΚΑΡΑ ΣΟΤ ΑΓΙΟΤ

24.  Ο ναόσ του Άγιου Νικόλαου ςτο Μπϊρι τησ Ιταλύασ οπου
φυλϊςςονται μϋχρι και ςόμερα τα λεύψανα του

25. Σ΢ΙΛΙΛΗ ΑΙΚΑΣΕΡΙΝΗ