życie. Kosmos, wszechświat, ewolucja, czasoprzestrzeń, czas, przestrzeń, kwant, kwanty, fizyka, atom, foton, komórka, elektron, rozum, człowiek, świat, NIC, COŚ, zmiana, ruch, umysł, kwantologia, kultura, nauka, filozofia, kosmologia, wielki wybuch, osobliwość, czarne dziury, bezkres, nieskończoność, wieczność, promieniowanie, widmo promieniowania, układ okresowy, światło, religia, etyka, polityka, biologia, brzeg, granica, geometria, wielowymiarowość, język, matematyka, logika, zmysły, szósty zmysł, telepatia, obcy, planeta, słońce, gwiazda, obce cywilizacje, kosmici, historia, nauka, zabobon, magia, przesąd, abstrakcje, pojęcia, byt, los, przypadek, statystyka, sfera, pole energii, energia, próżnia, zero, jedynka, nicość, zjawiska, stres, psychologia, świadomość, podświadomość, próg, nieoznaczony, zakres, podprogowy, symetria, analogia, harmonia sfer, cząstka, elementarny, jawa, sen, dusza, materia, przyrząd, obserwator, jednostka, zbiór, mózg, precyzyjne dostrojenie, prędkość, punkt, węzeł, rzeczywistość, ja, państwo, społeczeństwo, naród, kraj, klimatKosmos, wszechświat, ewolucja, czasoprzestrzeń, czas, przestrzeń, kwant, kwanty, fizyka, atom, foton, komórka, elektron, rozum, człowiek, świat, NIC, COŚ, zmiana, ruch, umysł, kwantologia, kultura, nauka, filozofia, kosmologia, wielki wybuch, osobliwość, czarne dziury, bezkres, nieskończoność, wieczność, promieniowanie, widmo promieniowania, układ okresowy, światło, religia, etyka, polityka, biologia, brzeg, granica, geometria, wielowymiarowość, język, matematyka, logika, zmysły, szósty zmysł, telepatia, obcy, planeta, słońce, gwiazda, obce cywilizacje, kosmici, historia, nauka, zabobon, magia, przesąd, abstrakcje, pojęcia, byt, los, przypadek, statystyka, sfera, pole energii, energia, próżnia, zero, jedynka, nicość, zjawiska, stres, psychologia, świadomość, podświadomość, próg, nieoznaczony, zakres, podprogowy, symetria, analogia, harmonia sfer, cząstka, elementarny, jawa, sen, dusza, materia, przyrząd, obserwator, jednostka, zbiór, mózg, precyzyjne dostrojenie, prędkość, punkt, węzeł, rzeczywistość, ja, państwo, społeczeństwo, naród, kraj, klimat, pogoda, prognoza, ziemia, opoka, powierzchnia, powłoka, warstwa, szybkość, ciężar, siła, grawitacja, niepodzielny, prosta, płaszczyzna, rytm, reguła, wzór, odległość, upiorne oddziaływanie, skończoność, pustka, symetria, oś symetrii, życie, śmierć, zbiór, jednostka, całość, część, masa, koniec, początek, największe, najmniejsze, środek, struktura, konstrukcja, wieloświat, strumień świadomości, zapaść, horyzont, horyzont zdarzeń, zdumienie, uczucie, częstotliwość, drgania, wibracje, dotyk, wzrok, słuch, smak, ciało, prostota, aktualność, czas absolutny, absolut, przestrzeń absolutna, idee, duch, miasto, samoświadomość, dziś, chwila, odczucia, osobowość, starość, zegar, melodia, promieniowanie reliktowe, ciepło, zimno, zagęszczenie, ciężar, wybuch, wewnętrzny, zewnętrzny, skwantowany

1. Kwantologia stosowana – kto ma rację?
Czyli o wyższości filozofii nad fizyką (lub odwrotnie).
Część 9.6 – życie.
Notatka służbowa z miejsca / Tajne przez poufne / Do rąk własnych
Zgodnie z pilnym rozkazem z trzydziestego drugiego podcyklu ósmej
szesnastki wielkiego cyklu kwantowego, skierowałem się w wyznaczony
rejon, z zamiarem dotarcia do gwiazdy LJ/95091/101/13. Co też się
dokonało w przewidzianym harmonogramem terminie. Poniższe uwagi są
wstępnym zapisem ustaleń z miejsca, jednak powinne być rozszerzone
liczebnie, tematycznie i o kolejne zakresy badawcze, o czym więcej
i szczegółowo w podsumowaniu.
1. Punkt pierwszy raportu to oddanie należnego sekcji typowania, za
trafność przewidywań; okazała się ona zaskakująco wysoka. Nie pełna,
to zrozumiałe, ale godna podkreślenia.
2. Drugi punkt musi być taki, że trzeba zganić sekcję planetarnego
nasłuchu, ponieważ przegapiła liczne sygnały, które tutejsze życie
od pewnego już okresu wysyła w otoczenie. Ponieważ są to sygnały w
różnej postaci, więc z pewnością można je było wychwycić. To się z
niezrozumiałych powodów nie stało, dlatego takie uwagi.
3. Przede wszystkim trzeba odnotować, że sekcja typowania w wysokim
stopniu wstrzeliła się z ustaleniem rejonu, który należało zbadać,
to rzeczywiście obszar życiotwórczy aż do poziomu skrajnego, i pod
tym względem wyjątkowy. Sekcja nie doszacowała w swoich analizach
aż takiej skali spełnienia uwarunkowań, jednak temu akuratnie dziwić
się nie można, ponieważ jest to teren położony skrajnie peryferyjnie
w ogólnym zbiorze, więc bardzo trudno uchwytny obserwacyjnie. Czyli
poza możliwością ustalenia szczegółów.
Generalne nakierowanie było poprawne, to znacząco ułatwiło czynność
odszukania wzmiankowanego celu - a dalej jego penetrację.
4. Położenie wytypowanej do sprawdzenia gwiazdy, to wymaga silnego
podkreślenia, spełnia liczne - wydaje się na tym etapie działania -
że wyczerpuje wszystkie parametry modelu standardowego opisującego
tworzenie się życia i jego przemian. Chodzi o położenie w mgławicy
oraz w odniesieniu do centrum, chodzi o wielkość i czas istnienia,
o stabilność reakcji, a także o spokojne otoczenie, bez lokalnych a
potencjalnie zagrażających układów czy obiektów; itd. Zestawienie w
jego pełnym zakresie znajduje się, wraz z rozbudowaną wizualizacją,
w części ostatniej, w załącznikach.
5. Układ planetarny gwiazdy LJ/95091/101/13, to również musi być w
sposób szczególny podkreślone, jest typowym wyjątkiem w zbiorze, i
lokuje się tym samym w podgrupie uprzywilejowanej. Rozłożenie oraz
lokalna rotacja globów otaczających gwiazdę, i to wraz z dalekimi
przyległościami, proszę zerknąć na schemat, wypełnia poszczególne

2. wartości kwantowe w rzadko (aż do takiego stopnia) spotykany sposób.
I odnosi się to do planet wewnętrznych, zewnętrznych, a nawet rejonu
poza zasadniczą ósemką. Takie rozlokowanie, jak wiadomo, niebywale
sprzyja wytworzeniu się życia i jego utrzymaniu. W tutaj omawianym
przypadku tak się stało.
6. Oczywiście samo pojawienie się życia, co wynika wprost z modelu,
jest faktem w całości zbioru możliwych planet zdarzeniem banalnym i
pospolitym - to nie wymaga tutaj podkreślania. Istotne jest jednak
to, że konkretny przypadek, będący obiektem badania, nie zatrzymał
się na poziomie pojedynczych komórek, a rozpędził się w komplikacji
oraz obrodził strukturami o cechach dalece nietypowych. Radiacja i
specjalizacja życia w niniejszym układzie zadziwia swoją różnorodną
strukturą i zdolnością do zajmowania kolejnych, praktycznie każdej
z teoretycznie dostępnych nisz. Zbiór eksponatów oraz materiały są
naturalnie potwierdzeniem tego wniosku - ale z oczywistych powodów
nie prezentują całej gamy złożoności tego ekosystemu. Dlatego także
i to musi zostać w trakcie kolejnych ekspedycji podjęte i znacząco
rozszerzone.
Co więcej, można na podstawie bardzo fragmentarycznych eksploracji
stwierdzić - że prawdopodobnie w historii tego układu planetarnego
nie tylko jeden glob przeszedł przez fazę życia, ale że podobny fakt
w kilku innych przypadkach zaistniał lub jeszcze kiedyś zaistnieje;
że na dziś zagadnienie daleko wykraczało poza ramy ekspedycji, więc
jest tylko podane w formie zasygnalizowania. Nie jest wykluczone, że
te ślady są ciągle aktualne. Lub że życie, które było zasadniczym i
głównym celem-powodem ekspedycji sprawdzającej, że ono w nieodległym
czasie w te rejony się skieruje.
7. Tak, jedna z planet tego układu, trzecia w kolejności od lokalnej
gwiazdy, którą dalej będę określał symbolem "Z", na tej planecie i
w jej okolicach badanie wykryło obecność struktur rozumnych. To do
pewnego stopnia zaskakujące ustalenie, z przyjętych modeli wynika
jako fakt oczywisty, gdzieś się to musiało we wszechświecie dokonać
– ale że akuratnie w tym, to jest spora niespodzianka.
Fakt, zgodność tego układu z rytmami kwantowymi jest niebywała, co
na pewno podprowadziło tutejsze życie do poziomy skomplikowania i
potencjalności rozumu, jednak dalej wypada ocenić to jako zjawisko
z pogranicza, brzegowe, osobliwe – to konieczny wyjątek. Oczywisty
w skali wszechświata – ale punktowy wyjątek.
Co więcej, wspomniane konstrukcje rozumne, które wpisały się swoim
istnieniem i przemianami w mniejsze, większe i największe kwantowe
cykle, te rozumne byty osiągnęły już poziom działania w otoczeniu,
i to w skali lokalnego układu planetarnego. Wydaje się więc, że są
na granicy punktu osobliwego, że za moment wejdą w strefę poznania
reguł granicznych. Czy ta obserwacja potwierdzi się w kolejnych i
koniecznych ekspedycjach, to w tej chwili jest niejasne, ale wydaje
się, że taki fakt rzeczywiście może mieć miejsce.
Że to niesie ze sobą znaczące skutki, tak dla lokalnego systemu, tak
dla całości zjawisk w rzeczywistości, tego nie muszę podkreślać, to
wynika w prost z modelu. I dlatego wymaga pilnej uwagi.

3. 8. Natomiast niespodzianką nie jest, że badany obszar życia jest w
swojej formule doskonałym spełnieniem zasady, że im wyżej stojąca na
drabinie komplikacji konstrukcja życia, tym wyraźniej pokazuje się
w niej podział na strony ewolucyjnej zmiany – czyli że można taki
proces poszeregować ze względu na osobniczą płeć. W konkretnym, tu
omawianym przypadku, przybrało to również zakładaną przez kwantowy
model postać, i to aż po detale, aż po jednostkową specjalizację -
tak rozrodczą, tak społeczną.
9. Tak, zamieszczam to w raporcie jako fakt godny szczególnego, a
więc pierwszoplanowego uważania, że wszystkie życiowe struktury na
plancie Z - od najprostszych po najbardziej skomplikowane - stosują
w swoich przemianach stronność – powielają schemat generalny, rytm
fundamentalny zmiany energetycznej tworzącej wszechświat. I dotoczy
to każdego elementu życia, choć nie w każdym jest wykrywane prosto
i od razu. Po głębszych analizach, w tym poprzez bezpośrednie fakty
eksperymentalne, zostało to potwierdzone.
Próbki znajdują się w zasobach i można je porównać z modelem.
10. A to oznacza, że te obiekty są realizacją, na tym poziomie, tej
fundamentalnej stronności świata, gdzie jest osobliwość skrajnego,
maksymalnego zbiegnięcia się, czyli stan "ciemnego dołu" – oraz, to
na przeciwnym biegunie, stan skrajnego, maksymalnego rozproszenia.
W konkretnym a rozumnym konstrukcje, który został przebadany, ma to
postać jednej komórki rozrodczej, albo całego zbioru komórek. Jest
po jednej strony osi symetrii stan jednostki, a po drugiej zbiór w
formule jednostki, ale tworzony z ogromnej liczby jednostek. I jest
to rzeczywiście ewolucyjnie rozłożenie symetryczne względem środka
tego procesu, aż po detale. Jak to zakłada model i jak to być musi
w porządnej ewolucji.
Co więcej, poszczególne strony ewolucyjne tak zakreślonej zmiany,
to realizacja skrajnie, brzegowo pojętej rytmiki – to oddanie aż w
formule osobliwości zasady przechodzenia jednostek kwantowych ze
strony na stronę. Czyli maksymalne zbiegnięcie się aż do punktu, to
strona "żeńska", oraz rozbiegniecie się do "chmury kwantów, to strona
umownie nazywana "męską". Odbicie nadrzędnego schematu jest tu wręcz
uderzające – to skrajne osobliwości w skali konkretnych osobników i
ich reakcji.
11. Co istotne (a co udało się tylko zbadać wstępnie i ogólnikowo,
co nie może dziwić), to również historia, etapy pośrednie osobniczej
ewolucji, ale również i ewolucja zbioru tych osobników – że to się
wpisuje w rytmy kwantowo istotne. Że ta ewolucja musiała się jakoś
powiązać tymi rytmami z lokalną gwiazdą i z rytmem tworzenia się w
układzie zależności, to zrozumiale, to naturalne – inaczej żadnego
obiektu do badań by nie było. Ale że te konstrukty swoim istnieniem
wpisują się we wszelakie rytmy wyższego rzędu – to, i chcę to mocno
podkreślić w raporcie, to jest duże zaskoczenie. O ile wiem, aż takie
pełne dopasowanie do reguły, to jest notowane pierwszy raz – to ma
znamiona szczególnego wyjątku.
Nie jest pewne, czy wynika to z tego faktu, że ta ewolucja biegnie
i istnieje - czy dlatego istnieje, że zawiera się w tych rytmach.

4. Ale jest pewne, że działa i że to wpasowanie się ma miejsce. Cykle
kwantowo ważne są obecne w tym procesie, i to bardzo wyraźnie. I to
zarazem decyduje, że objawiająca się ekspansja w środowisko bliskie
i dalekie lokalnych form jest znacząca. A nawet przybiera formułę
wybuchu.
12. Być może, notuję to jako punkt oddzielny raportu, właśnie tak
notowana ekspansja, która zawłaszcza w sposób dramatyczny na dziś
przede wszystkim wewnętrzną strefę planety, że to przyczyni się do
samozniszczenia tych struktur, jednak pewne to nie jest. Możliwe i
potencjalnie oczywiste wydaje się, że ewolucja poszerzy swój teren
eksploracji o kolejne globy, tak wynika z modeli rozwojowych, tylko
na obecny moment nie jest to przesądzone. Szansa dalszego działania
i wpisywania się w cykle kwantowe istnieje, ale to tylko i wyłącznie
szansa.
Wydaje się, że zamieszkujące planetę Z. byty mają tego świadomość,
ale w jakim stopniu i czy potrafią z tej wiedzy skorzystać, to nie
jest pewne. Obserwacja zewnętrzna ani nawet uczestnicząca, którą w
skromnym zakresie udało się przeprowadzić – te działania nie dają
w rzeczonej sprawie jasności.
Jest potencjalna szansa, powtarzam, ale żadnej pewności.
13. Życie jako takie na planecie Z., co nie dziwi, to przykładowy, a
nawet podręcznikowy zestaw elementów tworzących. Nie odnoszę się w
tym miejscu do starego sporu, czym jest życie oraz co przynależy do
tak definiowanego zakresu, zresztą wyznaczony rozkazem zakres badań
tego nie uwzględniał – ale w tym przypadku nie ma z tym problemu, tu
życie samo wręcz właziło w przyrządy analizujące.
Tak, w tym lokalnym zakamarku wszechświata, na tej ubocznej, a więc
też i banalnej planecie, tu w skład żywych organizmów weszły, i to
w przewidywanej skali i powiązaniach, pierwiastki z "zakątka życia"
– żadnych niespodzianek pod tym względem.
Znów trzeba podkreślić, że raport nie sięgał daleko w przeszłość, to
pozostanie do zbadania dla specjalistów, jednak wydaje się, że taki
lokalnie tu obecny zbiór potrzebnych elementów tworzących, to skutek
wystąpienia w bliskości ich źródła, jakaś supernowa albo podobnie.
I wpisywania się w cykle, o czym nie można zapominać, co w opisie
tego życia zawsze trzeba uwzględniać. Cóż bowiem w ogólnym bilansie
globów z nagromadzenia życiotwórczych surowców, jak lokalizacja nie
spełnia warunków i jest poza obszarem umożliwiającym to życie.
14. Istotne jest również to, że w otoczeniu tak zaistniałych bytów
skomplikowanych, kiedy już dopracowały się poziomu technicznego –
że w okolicy znalazły się możliwe do wykorzystania i konstruowania
z nich przedmiotów składniki. Może nie jest to pod tym względem aż
szczególnie zasobny glob, jednak wystarczający.
W ogóle baza materiałowa tej planety jest wystarczająca, może nie
oszałamia nadmiarem, ale również nie poraża jałowością tak częstą
w zbiorze – ten glob to typowy średniak pod tym względem. A także
kolejny raz potwierdza zasadę, że przeciętny konstrukt ewolucyjny
jest przez zmianę energetyczną preferowany.
A jeżeli już o plancie mowa, to dodam, że jej rozmiar również się

5. mieści w wartości kwantowo ważnej, że rotacja powiela i wykorzystuje
rytmikę ósemkową – i że trafia w wyższorzędowe cykle. Że to ułatwia
i warunkuje to działanie tutejszych organizmów, to nie ulega żadnej
wątpliwości.
15. Kod tworzący życie tej planety - który miał być analizowany dla
celów porównawczych - został oczywiście poddany dość drobiazgowym
zabiegom sprawdzającym, ale okazał się na tyle zbieżnym z każdym,
że raport ten fakt tylko odnotowuje, zaskoczeń w tym zakresie nie
ma. W załącznikach znajduje się pełne udokumentowanie, są próbki i
spore nawet okazy, ale niczego tu szczególnego się nie znajduje, to
typowa wielość jednostek, ale zawsze realizacja jednej zasady. Jak
głosi znane powiedzenie z obszaru ewolucjonistów: twarz jest jedna,
ale każdorazowo inna. I tak właśnie należy traktować tutaj, czyli na
plancie Z., występujące realizacje kodu i poszczególnych osobniczych
konstrukcji poczynających się z tegoż kodu. To oczywiście różnorodne
szczegółową formą struktury, ale identyczne zasadą – to wielość w
jedności.
A sam kod to naturalnie dwie wewnętrznie podwojone linie, które w
tradycyjny sposób splatają się i rozplatają w kolejnych pokoleniach,
znane, powszechne, opisywane. Nic tu dodać nie można.
16. Poziom kodu kulturowego oraz technicznego, co zrozumiałe, był w
znacznym zakresie badany, to temat pierwszorzędny i cel misji – ale
z równie oczywistych powodów nie mógł na tym etapie objąć szerokich
zakresów. - Zwłaszcza że została w rozkazie szczegółowo zakreślona
swoboda działań. - A po drugie, co okazało się dość szybko, lokalne
zgrupowania osobników traktowały w sposób emocjonalnie pobudzony i
nadmierny wszelkie przejawy i czynności procedury sprawdzającej. A
to nie tylko zagrażało samej misji, ale też wpływało na pozyskiwane
wyniki, dlatego ten zakres badań został ograniczony do niezbędnego
minimum. Wydaje się, że na badanej planecie panuje wręcz nadmierna
ekscytacja innym i potencjalnym gdzieś istnieniem, wpadająca nawet
w zakres chorobliwy - aż po wykonywanie czynności poszukiwawczych.
Jeżeli uświadomić sobie, jaka to jest niemożliwość, to te reakcje
są rzeczywiście mocno zastanawiające. Ale widać z powyższego, że tej
oczywistości ta zbiorowość jeszcze sobie nie przyswoiła.
17. Ogólnie tylko wypada odnotować, że technologia nie odbiega od
żadnego standardu dla tego typu ewolucji i dla takiego jej etapu –
to atom, radio i telewizja, zaczątek globalnej sieci informatycznej
i prymitywne konstrukcje badawcze, które są wyrzucane przestrzeń,
tę bliską i ciut dalszą. To się zmienia, trzeba to oddać, jednak nie
ma czym się chwilowo ekscytować.
18. A kultura? Cóż, lokalnie i jednostkowo wywołująca zaciekawienie
– ale w sumie bez znaczenia. Zwłaszcza jak odnieść to do różnic w
dostępie do jej wytworów, odnieść do niebywałego wręcz rozziewu w
uczestnictwie. Że to tworzy w tej zbiorowości napięcia, które mogą
w nieodległej perspektywie owocować problemami – to nie wymaga już
podkreślania, ewolucje wewnętrznie niezborne muszą popaść w zapaść
i zanikną.

6. Z ograniczoności środków, ale również z wyraźnego zakazu wtrącania
się w lokalny świat, nie zostały podjęte żadne czynności, które do
niego wprowadziłyby dane na ten temat. Jednak raport poddaje to pod
rozwagę centrali, może w tym konkretnym przypadku warto podjąć próbę
wprowadzenia do obiegu informatycznego pewnych sugestii i myśli. To
z uwagi na wyjątkowość tej ewolucji może kiedyś przynieść pożądany
efekt w szerszej skali. - Co zrozumiałe, taka akcja uświadamiająca
musi być przeprowadzona z zachowaniem wszelkich ostrożnościowych i
dyskretnie podprogowych środków, ale chyba powinna być podjęta. To
musi być na granicy przyswajalności, np. tekst literacki, gdzieś i
kiedyś tam w przestrzeń rzucone słowo, drobne i poruszające lawinę
zobrazowanie... Może warto spróbować tak przestrzec, może coś się z
tego wyłoni w kolejnym cyklu...
19. Stan wiedzy, zasób danych o otoczeniu, które znakują tę planetę
i pojmowanie świata przez jej mieszkańców, to znajduje się obecnie
na poziomie bliskim poznania "zasady kwantowej". Czyli zbiorowość
tutejszych rozumnych konstrukcji może zbliżyć się i osiągnąć zakres
brzegowy. To istotna, ważna informacja, którą wnosi przeprowadzony
rekonesans. Jeżeli tylko społeczność osobników potrafi naprostować
występujące w niej chorobliwe napięcia, jest szansa, że przesunie
się na kolejny poziom i znajdzie się w rejonie szczególnym.
To tylko możliwość, ale musi zostać odnotowana z uwagi na rozliczne
konsekwencje dla bliskich i dalekich.
20. Podsumowanie.
Wytypowany do badania obszar okazał się zasiedlony życiem, i to na
licznych poziomach. Aż po taki, który umożliwia świadomość, a nawet
samoświadomość. To w sposób szczególny wyróżnia go pośród innych –
ale to zarazem zmusza do pilnego śledzenia tu dziejących się faktów
i zjawisk. Dlatego już we wstępie sygnalizowana konieczność ciągłej
i pogłębionej obserwacji planety Z., to wydaje się naturalne, wręcz
pilne do realizacji. I to w znacząco poszerzonym zakresie, jedna i
skromna ekspedycja z pewnością nie wystarczy.
Nie jest naturalnie pewne, czy tubylcy zdołają przekroczyć próg i
zaczną eksplorację dalszego świata, ale trzeba wiedzieć, co i jak
się dzieje i czym to grozi. A tego bez stałej obserwacji wiedzieć
się nie będzie.
Tutejsze życie niczym nie odbiega od normy, warto jednak odnotować,
że jest wpisane we wszelkie bodaj zasady kwantowe, dlatego wydaje
się takie dynamiczne i ekspansywne. To może poprowadzić do zapaści
– ale może do wybuchu w środowisko. Dziś obie drogi wydają się tak
samo prawdopodobne. Jaka okoliczność by się nie zrealizowała, warto
ją poznać. Żeby być przygotowanym.
Zawsze jest możliwość, że coś z tego życia wyrośnie.
cdn.
Janusz Łozowski