1.
Έτος 13ο ‐ Τεύχος 30ο Μάιος 2014
του 3ου Γυμνασίου Μεγάρωντου 3ου Γυμνασίου Μεγάρων
Εφηβικά θέματα
Υγεία
Τέχνη
Λογοτεχνία
Αθλητισμό
Προγράμματα καινοτόμων δρά‐
σεων του σχολείου μας
Εκδρομές και εκπαιδευτικές επι‐
σκέψεις των μαθητών
Δραστηριότητες για τον ελεύθερο
χρόνο
Σ ίγουρα θα έχετε ξανακούσει για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ξέρετε όμως ποια είναι
αυτά τα παιδιά και ποια ακριβώς είναι τα προβλήματα τους;
Ειδικές ανάγκες έχει οποιοδήποτε παιδί (ή ενήλικας) που χρειάζεται επιπλέον βοήθεια,
περισσότερη από τους άλλους, για να μπορεί να ζει μια, όσο γίνεται, κανονική ζωή.
Υπάρχουν όμως και τα προβλήματα τα οποία δεν μπορεί κανείς να καταλάβει όταν
δει το παιδί, π.χ. το άσθμα ή ο διαβήτης. Το σημαντικό που πρέπει να έχουμε πάντα υπό‐
ψη μας γι' αυτά τα παιδιά είναι ότι ίσως να έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες αλλά αυτές δεν
τα κάνουν εξωγήινους. (συνέχεια στη σελ. 4)
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Επίσκεψη στον Σύλλογο Ατόμων και Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες ΜεγάρωνΕπίσκεψη στον Σύλλογο Ατόμων και Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες Μεγάρων
Τ ην Παρασκευή 4 Απριλίου μέλη της δη‐
μοσιογραφικής ομάδας του σχολείου
μας με τη συνοδεία των
υπεύθυνων καθηγητριών
κ. Μοίρα και κ. Μπουρα‐
ζέρη είχαν την ευκαιρία
να συνομιλήσουν με τον
γνωστό δημοσιογράφο κ.
Βασίλη Σκουντή. Ο κ.
Σκουντής είναι αθλητικός
ρεπόρτερ και συγχρόνως
καθηγητής αθλητικού
ρεπορτάζ στη Σχολή Δημοσιογραφίας του
Αντένα. Οι μαθητές έθεσαν ερωτήσεις στο
δημοσιογράφο, ο οποίος απάντησε με μεγά‐
λη ευχαρίστηση . Ακολουθεί η συνέντευξη.
Πόσα χρόνια ασχολείστε με τη δημοσιογρα‐
φία;
Β.Σ.: Ασχολούμαι περίπου 35 χρόνια. Σχεδόν
από την Α Λυκείου. Είχα αποφασίσει από
τότε ότι μάλλον αυτό θα ήταν το επάγγελμά
μου. Πέρασα και στη Νομική αργότερα, πή‐
γα παρακολούθησα στην αρχή αλλά μετά ,
όταν αυξάνονται οι υποχρεώσεις και αφοσι‐
ωθείς σε κάτι, δεν μπο‐
ρείς να κάνεις δύο‐ τρία
πράγματα μαζί , τα οποία
στην πραγματικότητα δεν
είναι πολύ σχετικά μεταξύ
τους. Έτσι κάποια στιγμή
αναγκάστηκα να παρατή‐
σω τις σπουδές μου και
να αφοσιωθώ στη δημο‐
σιογραφία.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη δη‐
μοσιογραφία;
Β.Σ.: Πάντα μου άρεσε! Στα μαθητικά μου
χρόνια υπήρξα εκδότης μιας εφημερίδας του
σχολείου. Μου άρεσε να γράφω και ήμουν
και πολύ καλός στην έκθεση!
Μιλήστε μας για το επάγγελμα του δημοσιο‐
γράφου
Β.Σ.: Πρόκειται για δύσκολο και απαιτητικό
(συνέχεια στη σελ. 3)
Σ χολείο δεν είναι απλά ο χώρος όπου επι‐
τυγχάνεται η μόρφωση και η εκπαίδευση
των νέων∙ είναι κυρίως ο κοινωνικός θεσμός
που έχει ως κύριο έργο τη γενική προαγωγή
της κοινωνίας με την κατάλληλη προπαρα‐
σκευή των νέων ανθρώπων για τη ζωή.
Συχνά ακούμε να λέγεται ότι το σχολείο είναι
η «μικρογραφία της κοινωνίας». Ας προσπα‐
θήσουμε λοιπόν να εξετάσουμε κατά ποία
έννοια το σχολείο μοιάζει με την κοινωνία
στην οποία εσείς, παιδιά, θα κληθείτε να ζή‐
σετε και να εργαστείτε κατά τη διάρκεια της
ενήλικης ζωής σας.
Αρχικά, όπως η κοινωνία, για να διαφυλάξει
την ομαλή λειτουργία και την ευημερία της,
έχει θεσπίσει νόμους και κανόνες που καθο‐
ρίζουν τα δικαιώματα, έτσι και το σχολείο
(συνέχεια στη σελ. 2)
Το σχολείο μου, η κοινωνία μου
του Διευθυντή του 3ου
Γυμνασίου Μεγάρων κ. Αριστομένη Χριστοφιλογιάννη
ΜΜααθθηηττιικκόό ΠΠεερριισσκκόόππιιο ο
Επάγγελμα Δημοσιογράφος
Συνέντευξη με τον Αθλητικογράφο του ΑΝΤΕΝΑ κ. Βασίλη ΣκουντήΣυνέντευξη με τον Αθλητικογράφο του ΑΝΤΕΝΑ κ. Βασίλη Σκουντή
3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΓΑΡΩΝ
Τηλ.: 22960 24605
Fax: 22960 89119
http://3gym‐megar.att.sch.gr
Διευθυντής:
Χριστοφιλογιάννης
Αριστομένης
Υπεύθυνοι καθηγητές:
Μπουραζέρη Μαρία
Μοίρα Ελισάβετ
Τσούπρας Γεώργιος
Ευχαριστούμε θερμά όλους
όσους βοήθησαν στην έκδοση
αυτού του τεύχους και τα παι‐
διά που εργάστηκαν γι΄ αυτό.
Στο τεύχος αυτό διαβάστε
ακόμη για:

2. 2
(συνέχεια από τη σελ. 1)
στηρίζει την εύρυθμη λειτουργία του στο Πρόγραμμα και τον
Σχολικό Κανονισμό. Αυτά βέβαια, δεν έχουν σκοπό να περιορί‐
σουν την ελευθερία κινήσεων και έκφρασης των μαθητών, αλλά
να τους διδάξουν ότι η σχολική κοινωνία παραχωρεί μεν δι‐
καιώματα στα μέλη της, εκπαιδευτικούς και μαθητές, αλλά πε‐
ριμένει από αυτούς να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Γιατί, πώς αλλιώς θα μπορούσε να λειτουργήσει η σχολική κοι‐
νότητα, αν ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε, αν στο όνομα της προ‐
σωπικής του ελευθερίας έφτανε στο σημείο να καταπατήσει την
ελευθερία των συμμαθητών του, αυθαίρετα στηριζόμενος στη
σωματική του δύναμη, ή έχοντας συγκεντρώσει γύρω του, λόγω
της δημοφιλίας του, μια ομάδα μαθητών, οι οποίοι ως πειθήνιο
όργανο θα τον ακολουθούσαν σε κάθε πράξη που θα μπορούσε
να διαταράξει την ηρεμία του σχολικού περιβάλλοντος; Πώς
άραγε θα ήταν μια μελλοντική κοινωνία της οποίας οι πολίτες
δεν έχουν μάθει να σέβονται τους νόμους που αυτή έχει θεσπί‐
σει;
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι το Σχολικό Πρόγραμμα και ο Σχολικός
Κανονισμός περιφρουρούν την ελευθερία των μελών της σχολι‐
κής κοινωνίας, κά‐
νουν τη ζωή μέσα
στο σχολείο καλύτε‐
ρη για όλους, καθο‐
ρίζουν τα πλαίσια
συμπεριφοράς μα‐
θητών και καθηγη‐
τών, ορίζουν στους
μαθητές τα δικαιώ‐
ματα και τις υπο‐
χρεώσεις τους και
προστατεύουν την
υγεία και τη σωματική τους ασφάλεια, βοηθούν τη μαθητική
κοινότητα να εργάζεται και να συνεργάζεται με άλλες μαθητικές
κοινότητες, αναβαθμίζουν το σχολικό χώρο και εμπνέουν στους
μαθητές τις δημοκρατικές ιδέες.
Και φυσικά, το κυριότερο στοιχείο της σχολικής ζωής δεν είναι
άλλο από τη δημοκρατία, η οποία χαρακτηρίζει ή, τουλάχιστον,
πρέπει να χαρακτηρίζει όλες τις εκφάνσεις της σχολικής καθη‐
μερινότητας. Ο μαθητής μέσα στο σχολικό περιβάλλον μαθαίνει
να εκφράζει ελεύθερα και υπεύθυνα τις σκέψεις και τις ιδέες
του, αλλά και να δέχεται τις ιδέες και τις γνώμες των συμμαθη‐
τών του, έστω κι αν δε συμφωνεί απόλυτα μ’ αυτές. Μέσω των
σχολικών διαδικασιών εκλογής των αντιπροσώπων του, τόσο σε
επίπεδο τάξης όσο και σε επίπεδο σχολείου (5μελή και 15μελή
συμβούλια), έρχεται σε επαφή με την ουσία της δημοκρατίας η
οποία δίνει το δικαίωμα σε κάθε πολίτη να ασχοληθεί ενεργά
με τα κοινά, είτε εκλέγοντας τους νόμιμους αντιπροσώπους του,
είτε θέτοντας τον εαυτό του στη θέση του υποψηφίου. Οι διαδι‐
κασίες αυτές αλλά και οι γνώσεις που αποκτά ο μαθητής μέσα
από τη διδασκαλία, οξύνουν τη σκέψη του, τον προβληματίζουν
και τον προετοιμάζουν για το μέλλον, όπου με την είσοδό του
στην ενήλικη κοινωνία θα κληθεί να αντιμετωπίσει δύσκολα και
σύνθετα κοινωνικά προβλήματα.
Πέρα όμως από μια προσομοίωση των μελλοντικών δημοκρατι‐
κών διαδικασιών στις οποίες θα λάβει μέρος ο νέος άνθρωπος,
η ενεργή ενασχόλησή του με τα κοινά του σχολείου τον κάνει να
αισθάνεται υπεύθυνος, του δίνει τη χαρά να μπορεί να προσφέ‐
ρει και αισθάνεται ότι μπορεί να συμβάλλει στο να αλλάξει θε‐
τικά η καθημερινότητά του μέσα στο σχολικό περιβάλλον.
Μια άλλη σημαντική έκφανση της σχολικής ζωής είναι η συμμε‐
τοχή και η συνεργασία που απαιτείται όχι μόνο στη διεξαγωγή
του εκάστοτε μαθήματος αλλά και στην πραγματοποίηση των
σχολικών εορτών, των πολιτιστικών εκδηλώσεων και όλων των
προγραμμάτων που έχει αναλάβει το σχολείο. Τίποτα από όλα
αυτά δε μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συνεργασία ανά‐
μεσα στους μαθητές και την αμέριστη συμπαράσταση των κα‐
θηγητών για την επίτευξη των σκοπών που οι πρώτοι έχουν θέ‐
σει. Όπως ποτέ η μονάδα δε μπορεί να πραγματοποιήσει αυτά
που μπορεί η οργανωμένη ομάδα της οποίας τα μέλη γνωρίζουν
τους ρόλους τους και συνεργάζονται αρμονικά, ομοίως ποτέ μια
κοινωνία δε μπορεί να ευημερήσει αν δεν στηριχθεί στη συμμε‐
τοχή και τη συνεργασία ανάμεσα στους πολίτες.
Επιπλέον, όπως η κοινωνία επιβραβεύει τα συνετά και εργατικά
μέλη της και τιμωρεί αυτά που εμφανίζουν παραβατική συμπε‐
ριφορά, έχοντας θεσπίσει αμοιβές και ποινές αντίστοιχα, παρο‐
μοίως και η σχολική κοινωνία έχει στη διάθεσή της επαίνους για
τους μαθητές που σέβονται τους κανόνες της και εργάζονται για
την προσωπική τους πρόοδο αλλά και την πρόοδο της σχολικής
κοινότητας, αλλά και ποινές για τους μαθητές που αδιαφορούν
για τον σχολικό κα‐
νονισμό και γίνονται
επικίνδυνοι για τους
υπόλοιπους συμμα‐
θητές τους. Αυτό
που πρέπει να τονί‐
σουμε όμως, είναι
ότι η ποινή δεν έχει
σκοπό να τιμωρήσει
τον ίδιο τον μαθητή
αλλά την πράξη του
και να τον κάνει να
συνειδητοποιήσει ότι η πράξη αυτή, είτε έγινε σκόπιμα είτε όχι,
ουσιαστικά στρέφεται εναντίον του. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικα‐
σία ο μαθητής επιδιώκεται να κατανοήσει τη μεγάλη αξία που
έχει η αυτοπειθαρχία για τη μελλοντική του εξέλιξη, τόσο ως
ενεργό μέλος της σχολικής κοινότητας, όσο και ως ενεργό και
υπεύθυνο μέλος της ενήλικης κοινωνίας.
Μέσα στο σχολικό περιβάλλον οι μαθητές μαθαίνουν από μικρή
ηλικία τις έννοιες της ισότητας, της προσφοράς και της αγάπης
για τον συνάνθρωπο. Καθημερινά έρχονται σε επαφή με ένα
πολυπολιτισμικό περιβάλλον, το οποίο θα συναντήσουν σε πο‐
λύ μεγαλύτερη έκταση στην ενήλικη κοινωνία και έτσι δε μεγα‐
λώνουν, όπως οι παλαιότερες γενιές με το φόβο του
«διαφορετικού». Όλοι είμαστε ίδιοι κι όλοι είμαστε διαφορετι‐
κοί. Το πνεύμα αυτό της ισότητας και της συναδέλφωσης διδά‐
σκεται και ενισχύεται και μέσω των προγραμμάτων που ανα‐
λαμβάνουν τα σχολεία και μέσω των αθλητικών δραστηριοτή‐
των. Οι αθλητικές δραστηριότητες στις οποίες επιδίδονται σή‐
μερα οι νέοι και οι παγκόσμιες αθλητικές συναντήσεις μπορούν
να θέσουν τις βάσεις της παγκόσμιας ειρήνης μέσα από την α‐
ναβίωση του ολυμπιακού πνεύματος. Η επιστημονική και καλλι‐
τεχνική συνεργασία μέσα από τις παγκόσμιες οργανώσεις νεο‐
λαίας προωθούν την ιδέα πως κοινή είναι η μοίρα και το πε‐
πρωμένο των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Απόσπασμα από την ομιλία στην εκδήλωση βράβευσης των αρι‐
στούχων μαθητών της πόλης μας, η οποία έλαβε χώρα στις
9/2/2014 στο Στρατουδάκειο πολιτιστικό κέντρο στα Μέγαρα..
Το σχολείο μου, η κοινωνία μου
του Διευθυντή του 3ου
Γυμνασίου Μεγάρων κ. Αριστομένη Χριστοφιλογιάννη
Μέσα στο σχολικό περιβάλλον οι μαθητές μαθαίνουν α‐
πό μικρή ηλικία τις έννοιες της ισότητας, της προσφοράς και
της αγάπης για τον συνάνθρωπο… Το πνεύμα της ισότητας
και της συναδέλφωσης διδάσκεται και ενισχύεται και μέσω
των προγραμμάτων που αναλαμβάνουν τα σχολεία και μέ‐
σω των αθλητικών δραστηριοτήτων.

3. 3
(συνέχεια από τη σελ. 1)
Καταρχάς δεν έχεις ωράριο. Είσαι ανά πά‐
σα ώρα σε ετοιμότητα, μπορεί να συμβεί
κάτι, που να απαιτεί τη φυσική παρουσία
σου. Ή ακόμα και αν δεν απαιτεί τη φυσική
παρουσία σου πρέπει να γράψεις ή να με‐
ταδώσεις κάτι. Μπορεί να σε ξυπνήσουν
χαράματα. Αυτό είναι που με γοητεύει
στη δουλειά μου. Δεν πλήττω και δε βαριέ‐
μαι ποτέ. Είμαι σε δράση. Έχω πά‐
ντα κάτι να ασχολούμαι.
Ποια σημαντικά γεγονότα έχετε κα‐
λύψει;
Β.Σ.: Πολλά. Ολυμπιακούς αγώνες,
Βαλκανικούς … Αυτή είναι η ομορ‐
φιά της δουλειάς μας: Γίνεσαι πολί‐
της του κόσμου, είσαι παρόν σε
μεγάλα γεγονότα, επωμίζεσαι πολύ
μεγάλη ευθύνη σε γεγονότα που
άλλος δεν έχει τη δυνατότητα να
παρακολουθήσει. Εσύ είσαι εκεί και
τα μεταφέρεις στο σπίτι του. Είναι
πολύ σημαντική υπόθεση και ευθύ‐
νη: πώς θα μιλήσεις, πώς θα εκφρα‐
στείς, πόσο έντιμος και καλά διαβασμένος
είσαι.
Με ποιο άθλημα έχετε ασχοληθεί;
Β.Σ.: Με το μπάσκετ περισσότερο αλλά,
νομίζω, ότι κατά καιρούς οι διαχωρισμοί
αυτοί είτε καταργούνται είτε τονίζονται
περισσότερο. Καλό είναι κάποιος να απο‐
κτήσει μια εξειδίκευση σε κάποιο άθλημα
αλλά από την άλλη πλευρά, επειδή πολλές
φορές αλλάζουν οι εργασιακές συνθήκες ,
καλό θα είναι , όπως λέω πάντα στους μα‐
θητές μου, ο δημοσιογράφος πρέπει να
έχει γενικότερη γνώση και σφαιρική
άποψη για ολόκληρο το αθλητικό στερέω‐
μα.
Στο χώρο σας τι δυσκολίες έχετε;
Β.Σ.: Καλός επαγγελματίας μπορεί να είναι
μόνο ο αφοσιωμένος επαγγελματίας. Δεν
μπορείς να κάνεις τη λεγόμενη
«αρπαχτή». Η επαγγελματική θητεία πρέ‐
πει και μπορεί και έχει κόστος οικογενεια‐
κό, και στην προσωπική ζωή και στον προ‐
σωπικό χρόνο, χώρια όλα τα άλλα επειδή
μπορεί ανά πάσα στιγμή, τα σπορ είναι
κάτι μία δραστηριότητα κοινωνική της
ζωής. Δεν έχεις να κάνεις κάτι σα στρατιω‐
τάκι , το ίδιο πράγμα την ίδια ώρα.
Μας είπατε για κάποια συμφέροντα στον
αθλητικό χώρο
Β.Σ.: Όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και
στην πολιτική υπάρχουν και στους επιχει‐
ρηματίες υπάρχουν, δεν έχει να κάνει μό‐
νο με τον αθλητισμό και όχι μόνο στην Ελ‐
λάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αυτές είναι οι άσχημες πλευρές, οι κακές
εκφάνσεις του αθλητισμού, με αποτέλε‐
σμα ο καθένας τώρα να προσπαθεί να α‐
ποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Πιστεύω
ότι το ντόπινγκ, η βία και το στοίχημα της
τελευταίες δεκαετίας επηρεάζουν πολύ
σημαντικά τον αθλητισμό και έχουν προ‐
καλέσει μία καχυποψία στον κόσμο . Βλέ‐
πεις ένα αποτέλεσμα , το οποίο μπορεί να
είναι απολύτως φυσιολογικό και του αγώ‐
να και των ομάδων αλλά στο μυαλό του
ανθρώπου, όποιος κάνει μία μεγάλη επί‐
δοση θεωρείται ντοπαρισμένος. Υπάρχει
μια προκατάληψη. Είναι γεγονός αναμφι‐
σβήτητο αλλά όταν έχεις αλλεπάλληλα
κρούσματα, είτε παράνομου στοιχηματι‐
σμού είτε χρήσης παράνομων ουσιών, το
μυαλό πηγαίνει εκεί πάντα. Οτιδήποτε
συμβαίνει μπορεί να έχει σκιά από πίσω
Βρίσκεσαι συχνά στο πεδίο της αντιπαρά‐
θεσης των ισχυρών, και αυτή είναι η κακή
και πολύ δυσάρεστη εικόνα της δουλειάς
και δυστυχώς τον τελευταίο καιρό αυξάνο‐
νται και πληθύνονται τα δυσάρεστα περι‐
στατικά, εναντίον δημοσιογράφων επειδή
απλώς εξέφρασαν την άποψή τους, η ο‐
ποία δεν ήταν αρεστή σε κάποιους. Ο δη‐
μοσιογράφος αισθάνεται την πίεση του
χρόνου. Υπάρχουν πάρα πολλοί αγώνες
και αγωνιστικές δραστηριότητες στις μέρες
της εβδομάδας. Και τις επτά μέρες την ε‐
βδομάδα έχουμε αγώνες. Αυτό είναι ευχά‐
ριστο
Σήμερα με τη κρίση υπάρχουν επιπλέον
προβλήματα;
Β.Σ.: Μειώνεται η δουλειά, υπάρχει μια
απαξίωση, δεν ξέρεις αν αυτό που ακούς
είναι χαλκευμένο. Υπάρχουν συμφέροντα.
Η εικόνα της δημοσιογραφίας λόγω του
ιντερνέτ έχει αλλάξει. Κλικάρεις και μέσα
σε δυο δευτερόλεπτα ξέρεις τι γίνεται,
μπορεί να διαβάσεις κάτι διαφορετικό
που να είναι διαφήμιση .Κάποτε υπήρχαν
εφημερίδες, ραδιόφωνα, τώρα με την κρί‐
ση έχει μειωθεί ο αριθμός πωλήσεων στα
φύλα. Οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ στηρίζο‐
νται στα έσοδα από διαφημίσεις, τώρα
που οι επιχειρήσεις δεν έχουν budget με‐
γάλο ανάλογο του παρελθόντος στη λεγό‐
μενη διαφημιστική δαπάνη . Αυτό συμβαί‐
νει όχι μόνο εδώ αλλά και σε παγκόσμιο
επίπεδο.
Ποιο μέρος της δουλειάς σας σάς αρέσει
περισσότερο;
Β.Σ.: Επειδή γεννήθηκα στις εφημερίδες
επαγγελματικά πιστεύω ότι είναι το τελευ‐
ταίο μέσο που θα παρατούσα, μο‐
λονότι το ραδιόφωνο και η τηλεό‐
ραση έχουν περισσότερη αμεσότη‐
τα και μεγαλύτερη προβολή για
κάποιον που ενδιαφέρεται ή ακό‐
μα και περισσότερες οικονομικές
απολαβές.
Εδώ η σχέση σας με τους φοιτητές;
Β.Σ.: Το μάθημα έχει κάποιες δο‐
μές αλλά ο καθένας , όπως το βλέ‐
πει. Δεν το κάνουμε όλοι με τον
ίδιο τρόπο, υπάρχουν φόρμες αλ‐
λά δημοσιογραφία ίσον ποικιλο‐
μορφία. Καθένας έχει τη γνώμη
του.
Πόσο χρόνο χρειάζεται για να αναδειχτεί
κάποιος;
Β.Σ.: Δεν υπάρχει απάντηση. Υπάρχουν
δημοσιογράφοι που στάθηκαν τυχεροί ή
εκμεταλλεύτηκαν μία συγκυρία, όπως υ‐
πάρχουν και πολύ καλοί δημοσιογράφοι
άγνωστοι στην κοινή γνώμη ή γιατί ασχο‐
λούνται με κάποια συγκεκριμένα ρεπορ‐
τάζ, είτε γιατί εργάζονται σε κάποιο μέσο
που δεν έχει προβολή. Το μυστικό είναι να
αντιμετωπίζεις τη δουλειά σου ως χόμπυ
ως μεράκι! Δεν υπάρχει χρονικός ορίζο‐
ντας, που να πεις στα δέκα ή στα είκοσι
χρόνια είμαι ο καλύτερος του κόσμου. Θέ‐
λει καθημερινή προσπάθεια. Μπορείς να
χαλάσεις μια καριέρα από μια άσκοπη κί‐
νηση, από ένα σχόλιο. Είναι μεγάλη υπευ‐
θυνότητά.
Έχετε πέσει σε λάθη;
Β.Σ.: Όπως όλοι. Λες κάτι που είναι κακή
εκτίμηση: offside, κάποιο fault. Κάνεις δύο
ώρες εκπομπή, κάτι μπορεί να σου ξεφύ‐
γει, για αυτό πρέπει να έχεις τις κεραίες
σου τεντωμένες.
Ταξιδεύετε στην Αμερική για να καλύψετε
το μπάσκετ εκεί. Υπάρχει διαφορά;
Απ. Υπάρχει Είναι όμως οι συνθήκες δια‐
φορετικές, είναι τα μέσα που παρέχονται,
επειδή εκεί‐ εδώ και πολλές δεκαετίες – τα
πράγματα είναι διαφορετικά. Εδώ
έχουμεκάνει βήματα προόδου αλλά ο δη‐
μοσιογράφος πάντα παραμένει ο
«μπαμπούλας».
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Επάγγελμα Δημοσιογράφος
Συνέντευξη με τον Αθλητικογράφο του ΑΝΤΕΝΑ κ. Βασίλη ΣκουντήΣυνέντευξη με τον Αθλητικογράφο του ΑΝΤΕΝΑ κ. Βασίλη Σκουντή

4. 4
(συνέχεια από τη σελ. 1)
Και εμείς έχουμε ιδιαιτερότητες, σωστά;
Κάποιοι από μας, δεν είναι καθόλου καλοί
μαθητές στο σχολείο αλλά έχουν ταλέντα
στην μουσική, στο χορό, στη ζωγραφική ή
σε κάποια άλλη τέχνη, ενώ υπάρχουν
κι αυτοί που τα καταφέρνουν στο σχο‐
λείο αλλά στις τέχνες είναι για κλάμα‐
τα!
Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι
παιδιά όπως όλα τα άλλα και έχουν
την ανάγκη για φίλους όπως όλοι μας.
Γι' αυτό μην αφήνετε να σας φοβίζει
το πρόβλημα ενός παιδιού, αλλά αντί‐
θετα να το νιώθετε όπως όλα τα άλλα
παιδιά γύρω σας και όταν χρειάζεται
βοήθεια να το βοηθάτε, όπως θα βοη‐
θούσατε και κάθε άλλο φίλο σας.
Στις 12 Μαρτίου 2014 τα μέλη της δημο‐
σιογραφικής ομάδας του σχολείου μας Σω‐
τηρία Καλλιπόζη, Ανδρονίκη Δανιά και Κα‐
τερίνα Λάμψα μαζί με τις καθηγήτριες Μ.
Μπουραζέρη και Ελ. Μοίρα επισκέφτηκαν
το σύλλογο ΑΜΕΑ Μεγάρων, συζήτησαν με
τις υπεύθυνες του συλλόγου και ήρθαν σε
επαφή με τα άτομα που φιλοξενούνται στο
χώρο.
Πόσα μέλη έχει ο σύλλογος και ποιες δρα‐
στηριότητες;
Πρόεδρος: Καθημερινά απασχολούνται
γύρω στα 15 άτομα. Γίνονται εδώ διάφορες
δραστηριότητες, όπως μουσικοκινητικές,
κατασκευές με πηλό, ασκήσεις και κάποιες
εξορμήσεις.
Πώς πραγματοποιούνται όλα αυτά στην
πράξη;
Πρόεδρος: Εδώ υπάρχει μία κοινωνική λει‐
τουργός, μία νοσοκόμα, ο γιατρός νευρολό‐
γος που έρχεται, ο μουσικός αλλά και πολ‐
λά άτομα που έρχονται εθελοντικά και βοη‐
θούν , όποτε γίνονται οι δραστηριότητες ,
που είναι αρκετά δύσκολο και έχουμε ανά‐
γκη από βοήθεια.
Οικονομικά πόσο εύκολα είναι τα πράγμα‐
τα , ειδικά σ ήμερα εν μέσω <<κρίσεως>>;
Πρόεδρος: Σίγουρα τα πράγματα είναι δύ‐
σκολα. Έχουμε βοήθεια από το Δήμο, κα‐
θώς και από εθελοντές αλλά οι ανάγκες
είναι πολλές.
Πώς είναι οι σχέσεις των ανθρώπων εδώ;
Πρόεδρος: Κοιτάξτε, εδώ αναπτύσσονται
φιλίες, γιατί όχι και έρωτες, οι
άνθρωποι θέλουν να εκφραστούν,
έχουν για παράδειγμα το δικό τους
σωματείο. Εμείς κάνουμε ό,τι μπορού‐
με καλύτερο. Αυτό που κυρίως χρειά‐
ζεται είναι αγάπη. Οι άνθρωποι αυτοί,
όπως όλοι μας έχουν ανάγκη την αγά‐
πη τόσο όσο και τη φροντίδα μας. Ξέ‐
ρετε πολλές φορές ο κόσμος είναι δι‐
στακτικός ή προκατειλημμένος απένα‐
ντι σε μερικά πράγματα. Χρειάζεται
ανθρωπιά και υπομονή αρκετή…
Το σχολείο μας τη Δευτέρα 22/12/2013 με
πρωτοβουλία των καθηγητριών κ.κ. Γεωρ‐
γαντά και Μπουραζέρη οργάνωσε δωροέκ‐
θεση. Στόχος της εκδήλωσης ήταν η συγκέ‐
ντρωση χρημάτων για τα ΑΜΕΑ και γενικό‐
τερα η ευαισθητοποίηση των μαθητών σε
θέματα αλληλεγγύης , ανθρωπιάς και εθε‐
λοντικής προσφοράς. Τα χρήματα που συ‐
γκεντρώθηκαν παραδόθηκαν στα ΑΜΕΑ
από τις μαθήτριες Κατερίνα Λάμψα και Αν‐
δρονίκη Δανιά και τον υποδιευθυντή του
σχολείου κ. Κατσαμάγκο.
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Επίσκεψη στον Σύλλογο Ατόμων και Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες ΜεγάρωνΕπίσκεψη στον Σύλλογο Ατόμων και Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες Μεγάρων
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει
βελτιώσει κατά πολύ την
καθημερινότητά του. Ανέσεις, μη‐
χανήματα, συσκευές και απλού‐
στευση πολλών πραγμάτων είναι
ο απολογισμός της τεχνολογικής
ανάπτυξης. Πλάι σε όλα αυτά
όμως παρατηρούμε και ένα πλή‐
θος προβλημάτων , τα οποία
παίρνουν ολοένα και πιο απειλητι‐
κή μορφή. Ένα από τα προβλήμα‐
τα αυτά είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση. Έτσι, ενώ εξυπηρετού‐
μαστε με υπερσύγχρονα μέσα μεταφοράς, εισπνέουμε τα καυ‐
σαέριά τους. Έχουμε στη διάθεσή μας πλήθος βιομηχανικών
προϊόντων, αλλά συγχρόνως ζούμε μέσα στο μολυσμένο αέρα
που οι βιομηχανίες εκπέμπουν. Αντί να βλέπουμε τον όμορφο
γαλάζιο ουρανό, συχνά ατενίζουμε το γκρίζο νέφος της αιθαλο‐
μίχλης και του καπνού. Αντί να κολυμπάμε σε καθαρές θάλασ‐
σες αντιμετωπίζουμε κάθε καλοκαίρι σωρούς σκουπιδιών σε πα‐
ραλίες και ακτές. Το αποτέλεσμα από όλα αυτά είναι οι ασθένει‐
ες και τα σοβαρά προβλήματα στην υγεία μας. Για αυτό θα πρέ‐
πει να αναλογιστούμε όλα αυτά και να αναλάβουμε δράση πριν
να είναι εντελώς αργά. Αν δεν αποκτήσουμε οικολογική συνείδη‐
ση και αν δε δείξουμε σεβασμό προς το περιβάλλον, η ζωή μας
θα γίνει ανυπόφορη και το μέλλον του πλανήτη μας αβέβαιο.
Μόλυνση του περιβάλλοντος: Ένα
πρόβλημα με σοβαρές διαστάσεις
Από την Πηνελόπη Παπασίδερη, του Α3
Τ ο μπαλέτο είναι ένα πολύ
όμορφο είδος χορού με ενδιαφέ‐
ρουσα ιστορία και λάτρες από όλον
τον κόσμο. Είναι διαδεδομένο σε
σχεδόν όλον τον κόσμο και αντιπρο‐
σωπεύει το στιλ και το γούστο του
κάθε παιδιού αφού υπάρχουν πολλά
διαφορετικά είδη και τρόποι εκμά‐
θησης. Ένα κοινό στοιχείο που χαρα‐
κτηρίζει τα είδη του είναι η πειθαρχί‐
α, οι εντυπωσιακές και συχνά δύσκο‐
λες ασκήσεις του αλλά και η απαιτητική εξάσκηση που χρειάζε‐
ται. Το μπαλέτο περιλαμβάνει ασκήσεις που βελτιώνουν τη
στάση του σώματος και τον συντονισμό των μελών του, καθώς
και την αίσθηση του ρυθμού και την μνήμη. Επίσης οι μαθητές
διδάσκονται μια ποικιλία βημάτων και κινήσεων που καλλιερ‐
γούν την δημιουργικότητα, την καλλιτεχνική έκφραση, την χάρη
και την ικανότητα ερμηνείας τους. Επίσης συμβάλει στην καλή
φυσική κατάσταση και στην ενδυνάμωση των μυών, χωρίς να
προσθέτει όγκο. Έπειτα ενισχύει την μουσική καλλιέργεια των
μαθητών καθώς και την εκτίμησή τους στην κλασική μουσική.
Όσοι ασχολούνται με το μπαλέτο αποκτούν γνώσεις για την ι‐
στορία του αλλά και σεβασμό προς τα σπουδαία μπαλέτα και
τους χορευτές του.
Το μπαλέτο και τα προτερήματά του!
Από τη Φρειδερίκη Μουστάκα, του Γ2

5. 5
Ι ωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος,
γιατρός, διπλωμάτης και πολιτικός. Ανήκε για πολύ καιρό
στην υπηρεσία του τσάρου της Ρωσίας, Αλέξανδρου Α’. Γεννη‐
μένος στη Κέρκυρα από την Αδαμαντία και τον κόμη Αντώνιο‐
Μαρία Καποδίστρια ήρθε στην Ελλάδα για να αναλάβει τα χρέη
του ως κυβερνήτης της Ελλάδος, που εκλέχτηκε από την εθνο‐
συνέλευση της Τροιζηνίας (άνοιξη 1827), τον Ιανουάριο του
1828.
Ο Καποδίστριας βρήκε μια τραγική κατάσταση, μια χώρα κατε‐
ρειπωμένη και τον λαό εξαθλιωμένο. Ληστές και πειρατές
έλεγχαν μεγάλες περιοχές ενώ ο αιγυπτιακός στρατός βρισκό‐
ταν στην Ν.Δ Πελοπόννησο και ο τουρκικός στην Στερεά Ελλάδα.
Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο ήταν το οικονομικό
γιατί τα ταμεία του κράτους ήταν άδεια. Έβαλε τις βάσεις για τη
φορολογία και ίδρυσε την Εθνική Τράπεζα, προσφέροντας την
ατομική του περιουσία ως ιδρυτικό κεφάλαιο. Επίσης πήρε μέ‐
τρα για την ανάπτυξη της γεωργίας, και ίδρυσε γεωργική σχολή
στην Τίρυνθα.
Οργάνωσε τον πρώτο τακτικό στρατό του ελεύθερου κράτους
(οχτώ τακτικά τάγματα από χίλιους άντρες το καθένα). Ίδρυσε
στην Αίγινα ανώτερη σχολή στην οποία δίδαξαν διάσημοι λόγιοι
της εποχής. Ίδρυσε πολλά δημοτικά σχολεία και σχολή στην
Αίγινα για την εκπαίδευση δασκάλων.
Επίσης φρόντισε για τη διοικητική οργάνωση του κράτους. Διαί‐
ρεσε την Πελοπόννησο σε εννιά διοικητικά τμήματα και τα νη‐
σιά του Αιγαίου σε έξι και διόρισε έκτατους επιτρόπους για να
τα κυβερνούν. Όρισε να έχουν
δικαίωμα ψήφου για εκλογή
τοπικών αρχόντων όλοι οι
άντρες που έχουν συμπληρώ‐
σει το 25ο
έτος της ηλικίας
τους και δικαίωμα να εκλέγο‐
νται όσοι έχουν συμπληρώσει
το 35ο
.
Η διοίκηση του Καποδίστρια
είχε πολλά αρνητικά. Επειδή
ήταν οπαδός της «φωτισμένης
δεσποτείας», δεν πίστευε στα
φιλελεύθερα πολιτεύματα και
γι’ αυτό κατέλυσε αμέσως την
εθνοσυνέλευση της Τροιζηνίας
που τον είχε εκλέξει ως κυβερνή‐
τη, και στη θέση της ίδρυσε γερουσία, τα μέλη της οποίας διόρι‐
ζε ο ίδιος και η οποία ονομάστηκε «Πανελλήνιο». Έτσι δημιούρ‐
γησε συγκεντρωτική εξουσία και κυβερνούσε αυταρχικά.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας αγαπούσε την πατρίδα του, και προ‐
σπάθησε να την βοηθήσει όσο περισσότερο μπορούσε για να
βγει από την δύσκολη θέση που βρισκόταν και να γίνει ένα ε‐
λεύθερο κράτος που να στηρίζεται στον δικό του κρατικό μηχα‐
νισμό, και στην αναπτυσσόμενη οικονομία του, για να μπορέσει
να αναπτυχθεί και να μεγαλουργήσει.
Δούλεψε με ζήλο και θέρμη για να τα καταφέρει όσο καλύτερα
μπορούσε. Με την δολοφονία του όμως ανακόπηκε το ανορθω‐
τικό του έργο και η Ελλάδα έχασε έναν ικανό κυβερνήτη.
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν ήταν «τύραννος» γιατί θεωρώ
πως ό,τι έκανε το έκανε με γνώμονα την αγάπη του για την πα‐
τρίδα, τους Έλληνες και στην προσπάθεια του να βοηθήσει τον
λαό όσο μπορούσε να ξεφύγει από την φτώχεια και τη μιζέρια
που ζούσαν. Ήθελε ελεύθερους Έλληνες να δουλεύουν, να μορ‐
φώνονται, να παλεύουν
για το δίκαιό τους, να
παλεύουν για την ελευ‐
θερία τους και να μάχο‐
νται για το εθνικό καλό.
Δεν μπορώ να πω με
σιγουριά αν ήταν ηγέ‐
της δημοκρατικός, γιατί
είχε συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στα χέρια του, ίσως γιατί
φοβόταν τις αντιδράσεις των αντιπάλων του, φοβόταν ότι αν
έδινε απόλυτη κυριαρχία στο λαό θα έχανε την δύναμή του, θα
έβρισκε πολλά εμπόδια και δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει
το έργο του, το όραμά του για τη μεγάλη και ελεύθερη Ελλάδα
που ήθελε και προσδοκούσε όλη του τη ζωή.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας για τους ιστορικούς ήταν ένας
«τύραννος» που ίδρυσε ένα ουσιαστικά αστυνομικό κράτος,
αντιμετωπίζοντας τις αντιδράσεις αγανάκτησης με εξορίες, με
παραβίαση του απορρήτου της αλληλογραφίας, με περιορισμό
της ελευθερίας του τύπου. Ο Καποδίστριας γι’ αυτούς άφησε
παρακαταθήκη ένα μεγάλο γραφειοκρατικό και υδροκέφαλο
ελληνικό κράτος που μας ταλαιπωρεί μέχρι και σήμερα.
Εγώ βέβαια δεν είμαι ιστορικός, δεν έχω διαβάσει όλο το έργο
του Καποδίστρια σε βάθος αλλά από τα λίγα που διάβασα και
με μια πολύ μικρή έρευνα που έκανα σε εγκυκλοπαίδειες και
στο διαδίκτυο κατέληξα ότι ήταν και τα δύο γι’ αυτό συμφωνώ
με όσα έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης. Ήταν και τα δύο μα απάνω
απ’ όλα είχε την ανώτατη τού‐
τη αρετή που τον εξαγιάζει:
αγνότητα. Αγνότητα ασκητική,
πύρινη « Τούτη την υψηλή
αγέλαστη αρετή θέλησα να
τονίσω στην τραγωδία μου,
αναμερίζοντας όλες τις εφή‐
μερες πολιτικές και κοινωνικές
ιδεολογίες της εποχής μας.
Είδα τον άνθρωπο που στέκε‐
ται ορθός, άοπλος μπροστά
στο χάος και το κοιτάζει. Και
δε γυρίζει πίσω. Το εναντίον
αντρειεύει, ζητάει το αδύνατο.
Ποιο αδύνατο; Να βάλει τάξη
στο χάος». Και όταν κατάλαβε
πια πως όσο θα ζούσε, θα’ ταν μοναχά το σύνθημα του εμφύλι‐
ου σπαραγμού, τότε τράβηξε σεμνά, αποφασιστικά, χωρίς μεγά‐
λα λόγια, με κάποια μάλιστα ανυπομονησία προς τον θάνατο.
Όχι γιατί αγαπούσε το θάνατο παρά αγαπούσε την Ελλάδα […].
Μηνύματα ήρθαν απανωτά να τον αντικόψουν από το μοιραίο
δρόμο, μα αυτός ήσυχος, ξέροντας καλά το για πού και το για τί,
τράβηξε το ματωμένο εκείνο πρωινό της 27ης Σεπτεμβρίου
1831, κατά την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, στο Ανάπλι, και
σήκωσε τα χέρια: ``Είμαι έτοιμος!’’».
Πηγές:
www.fhw.gr/chronos/13/gr/economy/facts/02.html
http://valta‐trifilias.blogspot.gr/2009/05/1895‐1910.html
www.tovima.gr/opinions/article/?aid=110103
www.avgi.gr/article/709659/i‐stafidiki‐krisi‐kai‐oi‐sunepeies‐tis
www.kazantzakispublications.org/en/preview‐book.php?
bookid=47 [
Ιωάννης Καποδίστριας :
ηγέτης ή τύραννος;
του Κωνσταντίνου Μονιού (Γ2)του Κωνσταντίνου Μονιού (Γ2)
Διον. Τσόκος, Δολοφονία Καποδίστρια (1850)

6. 6
Το κάπνισμα είναι εθισμός!
Βιβή Δρίτσα
Πόσα πολλά χρήματα ξοδεύονται
άδικα για τσιγάρα!
Ευαγγελία Κοντοπούλου
Πολλοί καπνίζουν εξαιτίας της μονα‐
ξιάς που νιώθουν.
Σάββας Δομπρογιάννης
Πόσοι άνθρωποι λόγω του καπνίσμα‐
τος παθαίνουν καρκίνο του πνεύμονα!
Αντώνης Κουφής
Το κάπνισμα ξεκινά με μια δοκιμή αλ‐
λά μπορεί να γίνει επικίνδυνη συνήθεια.
Κωνσταντίνα Καραϊνδρου
Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά και τους
παθητικούς καπνιστές.
Αλέξανδρος Καλαϊτζής
Πολλοί καπνίζουν για να δείξουν ότι
είναι μάγκες!
Γιάννης Κοπιτώρης
Το κάπνισμα κιτρινίζει τα δόντια και
πολλαπλασιάζει τις ρυτίδες!
Γιώργος Γκριμόπουλος
Αργά καίγεται το τσιγάρο, αργά αλλά
σταθερά καταστρέφονται τα πνευμόνια.
Ιωάννης Δημητριάδης
Πολλοί καπνίζουν επειδή έχουν νεύρα
και άγχος!
Κώστας Δρυμούσης
Οι αθλητές δεν καπνίζουν, για να
έχουν καλύτερες επιδόσεις.
Δέσποινα Δουλγεράκη
Δεν καπνίζω , γιατί θέλω να ζήσω πε‐
ρισσότερο.
Άγγελος Καλλέργης
Όταν καπνίζεις, πέφτουν οι αντοχές
σου.
Σωτήρης Γκοσδής
Το κάπνισμα είναι εξάρτηση.
Αντώνης Κεφαλόπουλος
Πολλοί καπνίζουν όταν δεν έχουν δου‐
λειά να κάνουν.
Περικλής Ζερβός
Η ανάσα του καπνιστή μυρίζει απαίσι‐
α!
Δημήτρης Καλλιπέτσης
Μη σκάβεις το λάκκο σου καπνίζοντας!
Δήμητρα Γκίνη
Το κάπνισμα είναι βλαβερό για την
υγεία!
Λιάνα Δρίτσα
Μην περιμένουμε να μας αλλάξει κά‐
ποιος άλλος συνήθειες! Μόνοι μας θα
αλλάξουμε τον εαυτό μας!
Καθολική Κουμαρίνου
Το Γ1 για το κάπνισμαΤο Γ1 για το κάπνισμα
Μια αφίσα των μαθητών για τη συνήθεια του καπνίσματος και τις επιπτώσεις στην υγείαΜια αφίσα των μαθητών για τη συνήθεια του καπνίσματος και τις επιπτώσεις στην υγεία
Ρωτήθηκαν 50 άτομα:
1) Πιστεύετε ότι το κάπνισμα βλάπτει την
υγεία :
Απάντησαν Ναι = 50 Όχι = 0
2) Εσείς καπνίζετε
Ναι = 22 Ό χι = 28
3) Το κάπνισμα βλάπτει το περιβάλλον;:
α) συμφωνώ 49
β) διαφωνώ
γ) δεν γνωρίζω 1
4) Είναι επικίνδυνο για την υγεία να εκ‐
πνέουμε τον καπνό των άλλων:
α) συμφωνώ 41
β) διαφωνώ 9
γ) δεν γνωρίζω 0
5) Το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του
πνεύμονα :
α) συμφωνώ 50
β) διαφωνώ 0 γ) δεν γνωρίζω 0
6) Το κάπνισμα προκαλεί καρδιακές παθή‐
σεις:
α) συμφωνώ 50
β) διαφωνώ 0
γ) δεν ξέρω 0
7) Μια έγκυος που καπνίζει κινδυνεύει να
βλάψει την υγεία του παιδιού της:
α) συμφωνώ 50
β) διαφωνώ 0
γ) δεν γνωρίζω 0
8) Οι άνθρωποι αρχίζουν το κάπνισμα για‐
τί θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο μπαί‐
νουν στον κόσμο των ενηλίκων;:
α) συμφωνώ 32
β) διαφωνώ 13
γ) δεν γνωρίζω 5
9) Θα έπρεπε να επιτρέπεται στους καπνι‐
στές να καπνίζουν σε όλους τους χώρους;:
α) συμφωνώ 0
β) διαφωνώ 50
γ) δεν γνωρίζω 0
10) Θα πρέπει να απαγορευτεί εντελώς η
πώληση προϊόντων καπνού:
α) συμφωνώ 11
β) διαφωνώ 11
γ) δεν γνωρίζω 28
11) Θα πρέπει να απαγορευτεί κάθε εί‐
δους διαφήμιση προϊόντων καπνού:
α) συμφωνώ 33
β) διαφωνώ 14
γ) δεν γνωρίζω 3
12) Το κάπνισμα θα πρέπει να απαγορευ‐
τεί στα σχολεία:
α) συμφωνώ 45
β) διαφωνώ 5
γ) δεν γνωρίζω 0
13) Θα πρέπει να αναγράφεται στα πακέ‐
τα των τσιγάρων προειδοποίηση σχετικά
με τις βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα
στην υγεία:
α) συμφωνώ 50
β) διαφωνώ 0
γ) δεν γνωρίζω 0
Έρευνα των μαθητών για το κάπνισμα
Από τον Αντώνη Κρυάδα και τον Νίκο Οικονόμου του Β2Από τον Αντώνη Κρυάδα και τον Νίκο Οικονόμου του Β2

7. 7
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ)
Με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου ζωγράφου.
Μια φανταστική συνέντευξη
με τον Έλληνα του Τολέδο
Μιλήστε μας λίγο για τα παιδικά σας χρόνια. Ποια ήταν η χρονο‐
λογία και ο τόπος γέννησής σας;
Ελ Γκρέκο: Γεννήθηκα το 1541 στη Κρήτη, στο Χάνδακα, το σημερι‐
νό Ηράκλειο, αλλά έζησα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μα‐
κριά από την πατρίδα μου.
Πώς ξεκίνησε η καλλιτεχνική σας πορεία;
Ελ Γκρέκο: Είχα την ευκαιρία να μαθητεύσω στο εργαστήριο του
Γεώργιου Κλόντζα, όπου καλλιέργησα το ταλέντο μου και ζωγρά‐
φισα πίνακες με θέματα από την Χριστιανική πίστη.
Πότε φύγατε από την πατρίδα σας και σε ποιες περιοχές ζήσατε;
Ελ Γκρέκο: Όταν έφυγα από την πατρίδα μου ήμουν 26 ετών, το
1567 και εγκαταστάθηκα στη Βενετία, μία από τις πολλές περιοχές
που γνώρισα. Εκεί θήτευσα κοντά στον Τισιανό και γνώρισα το
μεγάλο Τιντορέτο ο οποίος με επηρέασε ,μπορώ να πω βαθύτατα.
Τον ακολούθησα στη Ρώμη, όπου εξοικειώθηκα με τη δουλειά
σπουδαίων καλλιτεχνών , όπως ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Τζιόρτζιο
Κλόβιο.
Ποιες περιοχές ακολούθησαν μετά τη Βενετία;
Ελ Γκρέκο: Μετά την Βενετία ακολούθησε η Πάρμα, η Φλωρεντία
και τέλος η Ρώμη, όπου έμεινα για έξι χρόνια και μελετούσα και
ζωγράφιζα έργα συνεργατών μου.
Πως προέκυψε η ονομασία σας «ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ»;
Ελ Γκρέκο: Όταν έφυγα από την Ρώμη, πήγα στην Ισπανική πόλη
Τολέδο, όπου χρησιμοποίησα το ψευδώνυμο Ελ Γκρέκο, (ο
Έλληνας) ,με το οποίο έγινα τελικά γνωστός σε όλον τον κόσμο.
Στο Τολέδο έζησα για 37 ολόκληρα χρόνια.
Τέλος, θα θέλατε να μας αναφέρετε κάποια από τα έργα σας;
Ελ Γκρέκο: Κάποια από τα έργα μου ήταν η τοιχογραφία πίσω από
την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας του Σάντο Δομίνγο ελ Αντίγουο, η
Βάφτιση… από την εποχή στη Βενετία, ο Λαοκόων, η θέα του Τολέ‐
δο, ο η αγία Βερόνικα και το Άγιον Μανδήλιον, Σταύρωση με το
Χριστό μόνο, Σταύρωση με Παναγία, Μαρία Μαγδαληνή και Άγιος
Ιωάννης.
Λένε για σας ότι είστε ένας καλλιτέχνης πολύ ιδιαίτερος. Πώς σας
φαίνεται αυτή η κρίση;
Ελ Γκρέκο: Δεν ξέρω αν είμαι κάτι ιδιαίτερο. Η δική μου ιδιαιτερό‐
τητα είναι κάτι που σμιλεύεται μέσα από τα βιώματά μου, τα ταξί‐
δια και την επιθυμία μου να φτιάξω μια δική μου γλώσσα.
Άποψη του Τολέδο (Ισπανία)
Ένας καλλιτέχνης από τα Μέγαρα εμπνέεται
από το έργο του Ελ Γκρέκο:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
Ο Αλέξανδρος ή Αλέκος Κορογιαννάκης γεννήθηκε στα
Μέγαρα το 1906 και πέθανε
στην Αθήνα το 1966. Ήταν ζωγρά‐
φος και χαράκτης. Σπούδασε στην
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Με‐
τά την αποφοίτησή του ασχολήθη‐
κε συστηματικά με τη χαρακτική.
Από το 1928 ως το 1939 εργάστηκε
ως σκιτσογράφος σε εφημερίδες
και περιοδικά. Το 1939 προσλήφ‐
θηκε από την τράπεζα της Ελλάδος
για τη χάραξη ελληνικών τραπεζο‐
γραμματίων. Προκειμένου να ειδικευτεί στη χάραξη τραπε‐
ζογραμματίων , μετέβη στη Βιέννη και παρακολούθησε μα‐
θήματα χαλκογραφίας στην Εθνική Τράπεζα της Αυστρίας.
Το 1942 χάραξε τη Νίκη της Σαμο‐
θράκης στο χαρτονόμισμα των
5000 δραχμών.
Μετά τα Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο α‐
σχολήθηκε και με τη συλλογή
γραμματοσήμων. Εικονογράφησε
και πολλά βιβλία. Παράλληλα με
τη χαρακτική ασχολήθηκε και με τη
ζωγραφική. Τα θέματά του ήταν
νατουραλιστικές απεικονίσεις σκη‐
νών του καθημερινού μόχθου, τοπιογραφίες, γυμνά και α‐
ναπαραστάσεις αρχαίων θρησκευτικών θεμάτων. Για το έργο
του τιμήθηκε με διάφορα βραβεία (Παρίσι 1937 α βραβείο
Μπιενάλε Αλεξάνδρειας 1955 χάλκινο μετάλλιο Παρίσι).

8. 8
Οι ρίζες του Δομίνικου
(του Μανόλη Χατζηδάκη)
Έ νας γνωστός Ισπανός Ζωγράφος, ο
Πατσέκο, πεθερός του Βελάσκεθ, επι‐
σκέπτεται το 1611, στο Τολέδο, τον Δομί‐
νικο Θεοτοκόπουλο, που ήταν τότε εβδο‐
μήντα ετών.
Ο Ισπανός κουβεντιάζει μαζί του, βλέπει
τα έργα του. Ύστερα από μερικά χρόνια,
δημοσιεύει ένα βιβλίο περί ζωγραφικής
όπου συχνά αναφέρει τον Θεοτοκόπουλο,
βάζοντάς τον στη σειρά του Μιχαήλ
Άγγελου, του Ντα Βίντσι, του Τζάκοπο
Μπασάνο, του Καραβάτζιο, τόσο για τη
ζωγραφική του τέχνη, όσο και για την αν‐
θρωπιστική του σοφία. Σε ένα σημείο α‐
ναφέρει ένα διάλογό του με τον Κρητικό
ζωγράφο:
«Πολύ παραξενεύτηκα όταν ερώτησα τον
Δομίνικο Greco τι ήταν πιο δύσκολο στη
ζωγραφική: το σχέδιο ή το χρώμα και μου
απάντησε: το χρώμα. Και αυτό που ήτα
ακόμα πιο εκπληκτικό ήταν να τον ακούς
να μιλάει με τόσο λίγο σεβασμό για τον
Μιχαήλ Άγγελο –τον πατέρα της ζωγραφι‐
κής. Έλεγε –συνεχίζει ο Ισπανός ζωγράφος
Πατσέκο‐ ότι ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν
άξιος άνθρωπος μα δεν ήξερε να ζωγρα‐
φίζει. Άλλωστε, όποιος τον ήξερε τον Δο‐
μίνικο δεν παραξενευόταν να τον βλέπει
να απομακρύνεται από τα κοινά αισθήμα‐
τα, γιατί ήταν σ’ όλα του ιδιόρρυθμος.,
όπως ήταν και στη ζωγραφική του».
Στα λίγα αυτά λόγια του παλιού εκείνου
Ισπανού βρίσκεται σωστά χαρακτηρισμέ‐
νος ο μεγάλος αυτός Έλληνας ως
άνθρωπος και ως ζωγράφος. Παρουσιάζε‐
ται ασυμβίβαστος με τις τρέχουσες καλλι‐
τεχνικές ιδέες του καιρού του, αδίστακτος
στους χαρακτηρισμούς του, σε όλα ξεχω‐
ριστός, τόσο στους τρόπους, όσο και στην
τέχνη του.
Ο ίδιος άνθρωπος πριν από σαράντα χρό‐
νια, νεαρός τότε επαρχιώτης ζωγράφος
ο Greco, είχε τολμήσει να πει μέσα στην
ίδια τη Ρώμη που είχε αποθεώσει τον Μι‐
χαήλ Άγγελο, ότι αν γκρεμίσουν τις τοιχο‐
γραφίες της Καπέλα Σιστίνα, δηλαδή το
λαμπρότερο έργο του Μιχαήλ Άγγελου,
αυτός, ο Δομίνικος, μπορούσε να κάνει
πιο σεμνές και όχι κατώτερες στην τέχνη.
Μόνος στο στερέωμα
Αληθινά, όσο προσπαθούμε να πλησιά‐
σουμε τη μεγάλη αυτή πνευματική μορφή
του Ελληνισμού του 16ου
αιώνα, τόσο μας
παρουσιάζεται απομονωμένη και μοναδι‐
κή. Όσο μελετούμε την τέχνη του βλέπου‐
με πως δεν έχει στενούς συγγενείς και
συνοδοιπόρους, πως δεν έχει απογόνους.
Μένει μόνος στο καλλιτεχνικό στερέωμα.
Η τέχνη του ξεχωρίζει με τη δύναμη της
υπερβολής της, με την υψηλή πνευματική
ποιότητα, με το παράδοξο ψυχικό κλίμα
που εκφράζει, ξεχωρίζει όμως και με τα
καλλιτεχνικά μέσα με τα οποία κατόρθω‐
σε ο Κρητικός Ζωγράφος να πραγματο‐
ποιήσει τα ζωγραφικά του οράματα.
Κανένας Ευρωπαίος ζωγράφος δεν έδωσε
τόσο κυριαρχική σημασία στην ανθρώπι‐
νη μορφή και κανένας δεν πήρε τόση ε‐
λευθερία στην πλαστική της παρουσίαση,
στη διάρθρωσή της, στις πανύψηλες ανα‐
λογίες, με το απίθανο τέντωμα προς τα
επάνω.
Σπάνια η πλατιά πτύχωση έχει τόσο μεγά‐
λη εκφραστική αξία μέσα στον πίνακα και
το φως δεν έχει πάρει ως τότε στην ευρω‐
παϊκή ζωγραφική τόση αυτονομία και συ‐
νάμα τόση τόση δύναμη μορφοπλαστική.
Το χρώμα του φτάνει σε τέτοια ένταση
μέσα στο έργο, που ξεπερνά τη σημασία
του αντικειμένου που χρωματίζει.
Ιδιόρρυθμος τεχνίτης
Έτσι οι άνθρωποι χάνουν τη γήινη υπό‐
στασή τους για να μετουσιωθούν σε οπτα‐
σίες, με σταθερή τάση οι γήινες και οι ου‐
ράνιες μορφές να βρίσκονται στην ίδια
μοίρα. Το τοπίο, ο γήινος χώρος, λιγο‐
στεύει, χαμηλώνει για να προβληθεί ο
άνθρωπος και αυτό γίνεται απόκοσμο. Ο
ουρανός, τέλος, συννεφιασμένος πάντα
υψώνεται σαν δραματική αυλαία που
κλείνει τον χώρο.
Αν προσθέσουμε σ’ αυτά τα μορφολογικά
χαρακτηριστικά τον απροσδιόριστο παλμό
της πινελιάς του, την προσωπική γραφή
της γραμμής του, αυτές, δηλαδή, τις κινη‐
τικές δυνάμεις της εκρηκτικής και μυστι‐
κής ιδιοσυγκρασίας του, θα έχουν ίσως
προσδιοριστεί μερικά από τα συστατικά
του προσωπικού ύφους. Η σημασία εξάλ‐
λου που παίρνει στην τέχνη του το ύφος,
το στιλ, ο ρυθμός, δηλαδή η συνισταμένη
των μορφολογικών στοιχείων που εκφρά‐
ζει την υποταγή και προσαρμογή των φυ‐
σικών μορφών και φαινομένων στην καλ‐
λιτεχνική θέληση του ζωγράφου, είναι
τόσο απόλυτη, ώστε και αυτή θ’ αρκούσε
για να δικαιώσει την κοινή αντίληψη για
τη μοναδικότητα της τέχνης του.
Αν θυμηθούμε τα περιστατικά της ζωής
του, θα βρούμε ίσως ότι η ιδιορρυθμία
της τέχνης του βρίσκεται σε άμεση σχέση
με την ιδιορρυθμία της μοίρας του, που
εκδηλώνεται σαν προσωπική περιπέτεια
και σαν προσωπική πορεία
Πηγές:
«Ελ Γκρέκο», Αφιέρωμα του περιοδικού
«Επτά Ημέρες» της Καθημερινής, Κυριακή
8 Οκτωβρίου 1995
Μανόλη Χατζηδάκη, Δομίνικος Θεοτοκό‐
πουλος Κρης, κείμενα 1990‐1994, Εκδό‐
σεις Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέ‐
ζης, Αθήνα 1995 (Β' έκδοση)
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ)
Με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου ζωγράφου.
«H ταφή του κόμητος Οργκάθ» (1586).
«Άποψη του Τολέδο»
«Η Βάπτιση του Χριστού» (1571)

9. 9
Μουσείο Δομήνικου
Θεοτοκόπουλου
Στο μαγευτικό κάδρο της Σκοτεινής, κοντά
στη βυζαντινή Παναγιά, στη θέση
«αρχοντικά» λειτουργεί το μουσείο του
Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, του
«αρχοντόπουλου» του Φόδελε στο Ηρά‐
κλειο, Κρήτης.
Το μουσείο στεγάζεται σε αναστηλωμένο
υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτι‐
σμού κτίριο μεταβυζαντινού οικιστικού
συνόλου και λειτουργεί από το 1998 με
έκθεση αντιγράφων έργων του μεγάλου
ζωγράφου και δέχεται περίπου δέκα χι‐
λιάδες επισκέπτες ετησίως.
Την εθνικότητα του μεγάλου αυτού ζω‐
γράφου έχουν διεκδικήσει και οι τρεις
πατρίδες του, η Κρήτη, η Ιταλία, η Ισπανί‐
α. Μελετώντας κανείς, όμως την καλλιτε‐
χνική του πορεία και δημιουργία, αντι‐
λαμβάνεται ότι μικρή σημασία έχει η αντι‐
δικία αυτή, αφού η Τέχνη ανήκει στον
Άνθρωπο. Άλλωστε, το διεθνώς αποδεκτό
όνομα του ζωγράφου «EL GRECO» καθρε‐
φτίζει μοναδικά την ταυτότητά του: el
(Ισπανία) Greco (Ιταλία) με τη σημασία «ο
Έλληνας».
Όποια και αν είναι η εθνική του ταυτότη‐
τα, πάντως, γεγονός αδιαμφισβήτητο εί‐
ναι πως ανήκει στους πιο μεγάλους ζω‐
γράφους που έχει να επιδείξει το ανθρώ‐
πινο πνεύμα και ψυχή. Οπουδήποτε εκτί‐
θενται τα έργα του στην Ισπανία, στην
Ιταλία, στην Αμερική, κερδίζουν το θαυ‐
μασμό και το σεβασμό απέναντι στο με‐
γάλο ζωγράφο που συνδύασε τις τεχνικές
με το δικό του αξεπέραστο τρόπο, ξεχωρί‐
ζοντας από τους ομότεχνούς του ταυτίζο‐
ντας το ανθρώπινο δράμα με το δράμα
του Θεανθρώπου.
Έργα του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου ανή‐
κουν σε προσωπικές συλλογές σε διάφο‐
ρα μέρη της γης, Κοπεγχάγη, Ν. Υόρκη,
Γλασκόβη, Βουδαπέστη, ενώ τα περισσό‐
τερα βρίσκονται στη Ισπανία στους ναούς
που φιλοτέχνησε ή στο Μουσείο προς
τιμήν του στο Τολέδο (Casa del Greco),
στο Εθνικό Μουσείο του Πράδο στη Μα‐
δρίτη, στο Επαρχιακό Μουσείο της Σεβίλ‐
λης και στο Σκευοφυλάκιο του Καθεδρι‐
κού Ναού στο Τολέδο. Επίσης, έργα του
εκτίθενται και στην Ιταλία, στο Εθνικό
Μουσείο ντι Καποντιμόντε, στην Εθνική
Πινακοθήκη του Λονδίνου, καθώς και στις
Η.Π.Α. στην Εθνική Πινακοθήκη του Τολέ‐
δο στην Ουάσιγκτον, στο Ινστιτούτο Τέ‐
χνης στη Μιννεάπολη, στο Μουσείο Τέ‐
χνης στο Οχάιο, στο Young Memorial Mu‐
seum στο Σαν Φρανσίσκο και στο Μητρο‐
πολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Ν. Υόρκη.
Εκδηλώσεις
Τετρακόσια χρόνια μετά το θάνατό του (7
Απριλίου 1614), Ελλάδα και Ισπανία κήρυ‐
ξαν το 2014 έτος El Greco (η χώρα μας το
είχε κηρύξει ήδη από το 2012). Η Ισπανία
θα τον τιμήσει με μεγάλες εκθέσεις στη
Μαδρίτη και στο Τολέδο. Η πρώτη με την
ονομασία «El Greco και Σύγχρονη Ζωγρα‐
φική» διοργανώνεται από το Μουσείο του
Prado και θα επικεντρωθεί στη επιρροή
του El Greco στην εξέλιξη της ζωγραφικής
του 19ου και του 20ου αιώνα. Η διάρκειά
της θα είναι από τις 24 Ιουνίου μέχρι 5
Οκτωβρίου.
Η δεύτερη θα γίνει στο Τολέδο με την ο‐
νομασία "Ο El Greco του Τολέδο" και θα
είναι η μεγαλύτερη έκθεση που έγινε ποτέ
για τον κορυφαίο ζωγράφο, με 120 έργα
του, όπου τα 29 από αυτά έφτασαν από
όλες τις γωνιές του κόσμου. Τέλος η
έκθεση «El Greco : Τέχνη και Επάγγελμα»
που θα πραγματοποιηθεί στο Τολέδο, θα
παρουσιάσει στο κοινό έργα του κορυφαί‐
ου ζωγράφου
που δεν έχουν
εκτεθεί ποτέ
στην Ισπανία.
Το ίδρυμα El
Greco που έχει
συσταθεί στην Ισπανία έχει αναπτύξει ένα
τεράστιο πολιτιστικό πρόγραμμα προς
τιμήν του Κρητικού ζωγράφου το οποίο
θα διαρκέσει όλο το 2014. Στην ιστοσελί‐
δα elgreco2014.com που έχουν οργανώ‐
σει οι Ισπανοί, υπάρχουν ενδιαφέρουσες
πληροφορίες για τον Δομήνικο Θεοτοκό‐
πουλο αλλά και για τις εκδηλώσεις που
ετοιμάζονται προς τιμήν του.
Στην Ελλάδα τώρα, στην Αθήνα θα οργα‐
νωθούν εκθέσεις τον Νοέμβριο σε τρία
Μουσεία (Βυζαντινό Μουσείο: Τέχνη και
Κοινωνία στην Κρήτη τα χρόνια του Θεο‐
τοκόπουλου, Μουσείο Κυκλαδικής Τέ‐
χνης: Η ναυμαχία της Ναυπάκτου και ο
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Μουσείο
Μπενάκη: Ο φιλικός κύκλος του Greco στο
Τολέδο).
Ακόμη, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού
Πειραιώς θα μεταφερθεί δεύτερη έκθεση,
που θα ξεκινήσει από την Κρήτη. Τέλος «Ο
φιλικός κύκλος του Greco στο Τολέδο» θα
είναι η κεντρική έκθεση για το μεγάλο
ζωγράφο.
Το αφιέρωμα επιμελήθηκαν οι Ελένη
Μπέη, Αδαμαντία Μιχαλάκη και Σοφία
Μουρτζούκου υπό την επίβλεψη της κα‐
θηγήτριας κ. Μ. Μπουραζέρη
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ)
Με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου ζωγράφου
Η προτομή του Ελ Γκρέκο στο Ηράκλειο
«Ο διαμερισμός των ιματίων» (1604)

10. 10
Σ τις 27/3/ 2014 είχαμε την ευ‐
καιρία να συναντηθούμε με
την παιδίατρο κ. Κατερίνα Αλεξίου,
πρόεδρο του συλλόγου «Ιεραπο‐
στολική συνοδοιπορία» και να συ‐
ζητήσουμε μαζί της για την ορθό‐
δοξη ιεραποστολή στο Καμερούν.
Πώς ξεκίνησε η ορθόδοξη ιεραπο‐
στολή στο Καμερούν;
Κ.Α: Ξεκίνησε το 2005 από το συ‐
μπολίτη μας Μητροπολίτη Καμε‐
ρούν κ.κ. Γρηγόριο Στεργίου , ο
οποίος είχε και την ευθύνη της
ίδρυσης του Συλλόγου
«Ιεραποστολική Συνοδοιπορία».
Πού επικεντρώνεται το έργο του συλλό‐
γου;
Κ.Α: Στην περιοχή του Καμερούν της Κε‐
ντρικής Αφρικής. Οι άνθρωποι εκεί ζουν σε
συνθήκες τελείως διαφορετικές από τις
δικές μας. Μένουν σε καλύβες που κατα‐
σκευάζουν από χόρτα και τρέφονται από
ένα είδος καλαμποκιού με ύψος 2,5 μέ‐
τρα ,το λεγόμενο «μίλι‐ μίλι».
Το νερό είναι βρώμικο (από το ίδιο ποτάμι
πίνουν και στο ίδιο ποτάμι πλένονται).
Μπορούν να σφάξουν κάποιο ζώο για να
φάνε αλλά οι υψηλές θερμοκρα‐
σίες που επικρατούν στην περιοχή
δεν επιτρέπουν τη συντήρηση του
κρέατος ,αφού ψυγεία δεν υπάρ‐
χουν! Η μέση θερμοκρασία το χει‐
μώνα φτάνει στους 35 βαθμούς ,
ενώ το καλοκαίρι μπορεί να πλη‐
σιάσει ακόμα και τους 50 βαθ‐
μούς. Η ομάδα φροντίζει να ανοι‐
χτούν πηγάδια και με την τοποθέ‐
τηση χειραντλίας να διατηρηθεί
μια ασφαλής ποιότητα στο νερό
των πηγαδιών.
Σε γενικές γραμμές η τροφή είναι λιγοστή
και , εκτός αυτού έχουν να αντιμετωπί‐
σουν και πολλές ασθένειες, όπως είναι η
ελονοσία, ο τύφος και η λέπρα. Με τη βοή‐
θεια της ιεραποστολής έχουν αντιμετωπι‐
στεί σε μεγάλο ποσοστό οι θάνατοι. Πριν
αρχίσει τη δράση της εκεί η ομάδα πέθαι‐
ναν πολλοί άνθρωποι και από διάφορους
λόγους. Ο αριθμός αυτός πια ολοένα και
λιγοστεύει.
Τι εφόδια χρειάζεται να έχει κάποιος προ‐
κειμένου να συμμετέχει στο έργο
αυτό;
Κ.Α: Κοιτάξτε, παιδιά, άνθρωποι
που θέλουν να συμμετέχουν στο
έργο αυτό πρέπει να έχουν ψυχικό
θάρρος, αυθεντική αγάπη, τερά‐
στια υπομονή, επιμονή και απο‐
φασιστικότητα, γιατί αυτό που
πρόκειται να αντιμετωπίσουν είναι
τρομερά δύσκολο και απαιτητικό.
Ο ίδιος ο Μητροπολίτης Καμερούν
είχε προσβληθεί από ελονοσία.
Πώς είναι οι άνθρωποι στο Καμε‐
ρούν και πώς δέχονται τους ιερα‐
ποστόλους;
Κ.Α: Οι άνθρωποι εκεί παρά τις δυσκολίες
που τους επιφυλάσσει η ζωή είναι γεμάτοι
αγάπη, χαρά και αλληλεγγύη για τον συ‐
νάνθρωπο, χωρίς φθόνο και κακία για τον
οποιονδήποτε. Οι γυναίκες φορούν ρούχα
με χαρούμενα χρώματα και συχνά κυκλο‐
φορούν με λεκάνες στα κεφάλια , φτιαγμέ‐
νες από ένα είδος τεράστιας κολοκύθας
μέσα στις οποίες κουβαλούν νερό. Τα παι‐
διά τραγουδούν και χορεύουν χαρούμενα
δικούς τους παράξενους ρυθμούς.
Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι και η επικοι‐
νωνία. Η επίσημη γλώσσα του
κράτους είναι τα γαλλικά, ωστόσο
οι ντόπιοι χρησιμοποιούν πολλές
και διαφορετικές διαλέκτους ,
πράγμα που καθιστά τη συνεννόη‐
ση δύσκολη. Ο Μητροπολίτης και
οι εκεί συνεργάτες του χρειάζο‐
νται τη βοήθεια κάποιου μετα‐
φραστή.
Υπάρχουν Ιεραπόστολοι στους άχαρους καιρούς μας;
Από τη Μαρία Γκλαβά‐ Ντούρου και τη Σωτηρία Καλλιπόζη του ΒΒ11
Τ ην Κυριακή 9 Μαρτί‐
ου 2014 ομάδα των
μαθητών του σχολείου
μας είχε την ευκαιρία να
παρακολουθήσει τη θεα‐
τρική παράσταση «Δον
Κιχώτης» στο θέατρο
«Ιλίσια» από τη θεατρική
ομάδα «Μαγικές Σβού‐
ρες». Οι μαθητές με τη
συνοδεία των καθηγητών τους, κ. Μοίρα, κ. Μπουραζέρη και
κ. Τσούπρα, παρακολούθησαν τις περιπέτειες του θρυλικού
Δον Κιχώτη από τη Μάντσα, που μαζί με τον πιστό του υπηρέτη
Σάντσο Πάντσα ξεκίνησε να κατακτήσει το όνειρό του . Ο Δον
Κιχώτης, σύμβολο κάθε ονειροπόλου και ρομαντικού αγωνι‐
στή , ασυμβίβαστου και ανυ‐
πόταχτου, δίκαιου και δρα‐
στήριου, μας γοήτευσε και
σχεδόν μας μάγεψε. Τα σκη‐
νικά της παράστασης ε‐
μπνευσμένα από τα έργα του
Πάμπλο Πικάσο και τα τρα‐
γούδια γραμμένα στίχους
Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
μας μετέφεραν στην Ισπανία
του Μεσαίωνα. Ο σκηνοθέ‐
της της παράστασης, ο κ. Αδάμης μας επισήμανε πως ο «Δον
Κιχώτης» είναι το πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο στον κόσμο μετά
την Αγία Γραφή και το Κοράνι και μας τόνισε πως ο καθένας
από εμάς κρύβει ένα Δον Κιχώτη μέσα του!
Το Το 33ο Γυμνάσιο στην παράσταση του ο Γυμνάσιο στην παράσταση του ««Δον ΚιχώτηΔον Κιχώτη»»