A sociedade romana para 1º BAC

1. A sociedade romana

2. 1.- A sociedade romana nos principios da República

3. PATRICIOS: descendentes das
familias fundadoras de Roma.
LIBRES
PLEBEOS: familias que chegaron a
Roma máis tarde, pero teñen a
cidadanía romana.
Prisioneiros de guerra
ESCRAVOS Nacidos de pai ou nai escravos
Homes libres que son vendidos como
escravos para pagar as súas débedas.

4. Os patricios
Non eran moitas as familias patricias:
os Iulii, os Claudii, os Fabii, eran
algunhas das máis coñecidas. O nome de
“patricios” responde ao feito de que se
consideraban os pais da patria.
Ao principio eran os únicos que podían
ter cargos públicos, e só eles formaban
parte do Senado de Roma.
Só se casaban entre eles, xa que os
matrimonios entre patricios e plebeos
estaban prohibidos nestes primeiros
tempos.
Os clientes contribuían a aumentar o
seu poder e prestixio. Eran homes libres,
romanos ou forasteiros, que mantiñan un
vínculo de fidelidade co seu protector, ao
que debían respeto e obediencia.
Patricio sostendo os retratos dos seus antepasados

5. 2.- A sociedade romana a partir da súa expansión

6. NOBLES: patricios e plebeos moi ricos.
CIDADÁNS EQUITES: plebeos ricos
HUMILDES: plebeos sen recursos,
LIBRES descendentes de escravos...
LIBERTOS: escravos legalmente liberados.
ESTRANXEIROS QUE NON TEÑEN A CIDADANÍA ROMANA
Prisioneiros de guerra
ESCRAVOS
Nacidos de pai ou nai escravos

7. Son cidadáns romanos...
Os fillos lexítimos de pais romanos.
Os membros de comunidades ás que Roma lles concedeu a
cidadanía romana como recompensa por determinados servizos.
Os fillos dos libertos
A partir do século I a.C., todos os habitantes libres de Italia.
A partir do Edito de Caracalla (212 d.C.), todos os habitantes
libres do Imperio.

8. Dereitos dos cidadáns
Ius sufragii: dereito a
participar nas votacións
Públicos
Ius honorum: dereito a
aspirar a cargos públicos
Dereitos
Ius commercii: dereito á
propiedade
Privados
Ius conubii: dereito a
contraer matrimonio
legal.

9. Os libertos
A manumisión (manumissio) era o acto legal polo que un amo
(dominus) lle concedía a liberdade a un escravo (servus)
diante das autoridades.
Unha vez manumitido, o liberto seguía mantendo certos vínculos co
seu antigo amo, agora patrono (patronus):
- Tiña obriga de dedicarlle parte do seu traballo.
- Asistencia en caso de enfermedade.
- Coidado do sepulcro familiar.
- O patrono tiña dereito á herencia se o liberto non tiña fillos.
En moitos momentos da historia de Roma, os libertos accederon a
postos de gran poder, como homes de confianza do emperador.

10. D(is) M(anibus) / M(arcus) AVR(elius) AVG(usti) LIB(ertus) CELADIANVS
ET FL(avia) VRBICA COMPARAVE/RVNT SIBI ET LIB(ertis) LIBERTABVSQ(ue)
POSTERISQ(ue) EORVM / H(oc) M(onumento) D(olus) M(alus) A(besto)
Adicado aos deuses Manes. Marco Aurelio Celadiano, liberto de Augusto, e
Flavia Urbica comprárono para eles e para os seus libertos e libertas e para os
descentes deles. Que o mal engano se aparte deste monumento funerario.

11. Os escravos