1. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
Στις μέρες μας γίνεται πολύς λόγος για την
παγκοσμιοποίηση. Ωστόσο, στη συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση
μετέχουν κυρίως Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, οι οποίοι συζητούν εύλογα
κυρίως τις πτυχές του θέματος που αφορούν τις δικές τους κοινωνίες. Η
παγκοσμιοποίηση ελάχιστα επηρεάζει τις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές
του πλανήτη, δηλαδή τον Τρίτο Κόσμο. Ο Τρίτος Κόσμος δεν έχει τις
δυνάμεις να αντισταθεί στις δυσμενείς επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης,
ούτε να εκμεταλλευτεί τις θετικές ευκαιρίες που αυτή προσφέρει.
Το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης σπάνια ορίζεται
με σαφήνεια. ΄Ένας ορισμός της παγκοσμιοποίησης είναι ο εξής: η
παγκοσμιοποίηση είναι η αύξηση της κλίμακας, του μεγέθους, της
ταχύτητας και της εμβάθυνσης των διαπεριφερειακών ροών και των
κοινωνικών αλληλεπιδράσεων.
Δηλαδή, πρόκειται για μια
μετατόπιση στην κλίμακα της
οργάνωσης των ανθρώπινων
κοινωνιών, η οποία συνδέει
απομακρυσμένες κοινωνίες και
διαχέει σχέσεις εξουσίας στις
κυριότερες ηπείρους και
περιοχές του κόσμου.
Στην εποχή της
παγκοσμιοποίησης είναι
φανερή πλέον η αποτυχία του
συστήματος εθνικών κρατών.Το σύστημα δεν μπορεί πλέον να αντιστρέψει
την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, ούτε να ελέγξει τις
επιπτώσεις της οικονομίας της αγοράς σε παγκόσμιο επίπεδο ή να
εξισορροπήσει τις ανισότητες ανάμεσα στους «έχοντες» και τους «μη
έχοντες». Η παγκοσμιοποίηση ομογενοποιεί- ως ένα βαθμό - κράτη,
οικονομίες και πολιτισμούς.
Πολλοί υποστηρίζουν πως η παγκοσμιοποίηση
βοήθησε τα κράτη να βγουν από το αδιέξοδο της
αναποτελεσματικότητας. Άλλοι όμως πιστεύουν ότι αυτό το φαινόμενο θα
οδηγήσει στον αφανισμό των μη ανεπτυγμένων χωρών από τους ισχυρούς
του πλανήτη. Επομένως, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι τα
πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτού του φαινομένου είναι πολλά,
2. που πρέπει να ληφθούν υπόψη, προκειμένου να μπορέσουμε να τα δούμε
από μια πιο αντικειμενική πλευρά και να τα κρίνουμε ορθότερα.
Ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι το ότι έχει αυξηθεί το
προσδόκιμο ζωής.Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ.(Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας)
το προσδόκιμο ζωής από τα 48 χρόνια, που ήταν το 1955,έχει φθάσει τα 75
χρόνια σήμερα.Αυτό το γεγονός οφείλεται στην άνοδο και στην ανάπτυξη
που επιτεύχθηκε από πλευράς των χωρών του Τρίτου Κόσμου.
Επιπλέον,άλλη θετική
συνέπεια είναι η ραγδαία
εξάπλωση του δημοκρατικού
πολιτεύματος. Λόγω της
ομογενοποίησης και ενοποίησης
των κρατών του κόσμου,πολλές
χώρες υιοθέτησαν τον τρόπο
διακυβέρνησης άλλων χωρών,
έτσι, ώστε να μιλάμε σήμερα για
ενενήντα δημοκρατικά κράτη ,
έναντι σαρανταέξι που υπήρχαν
κατά τα προηγούμενα χρόνια.
Σημαντική επίσης είναι η βοήθεια που προσφέρει το γεγονός ότι
οι μεταφορές εμπορευμάτων και άλλων αγαθών γίνονται σήμερα πολύ πιο
γρήγορα και εύκολα.Η παγκοσμιοποίηση επιτρέπει το ελεύθερο εμπόριο
μεταξύ των χωρών, κάτι, το οποίο είναι πολύ επιβοηθητικό, διότι με αυτόν
τον τρόπο μπορούν να καλυφθούν οι τυχόν ελλείψεις υλικών αγαθών
διαφόρων χωρών.
Από την άλλη μεριά του φάσματος, υπάρχουν και πολλές
αρνητικές συνέπειες, που πρέπει να λάβουμε υπόψη.
Ένα αρνητικό αποτέλεσμα
που κινδυνεύει να προκαλέσει
ανεπανόρθωτες βλάβες στον πλανήτη
μας είναι το φαινόμενο του
θερμοκηπίου.Η οικονομική ανάπτυξη
του Τρίτου Κόσμου έχει σοβαρό
περιβαλλοντικό κόστος. Επίσης χώρες,
όπως η Κίνα και η Αμερική είναι αυτές,
που συντελούν με την αλματώδη
αύξηση της παραγωγής τους στην
καταστροφή του περιβάλλοντος.
3. Επιπρόσθετα,η διαφθορά μεταξύ των κρατών είναι ένα ακόμα
αρνητικό επακόλουθο της παγκοσμιοποίησης.Το οργανωμένο έγκλημα έχει
αντικαταστήσει την τίμια και καθαρή
παραγωγή του πλούτου παγκοσμίως.
Επιπλέον, έχουν αυξηθεί ραγδαία οι
δωροδοκίες των κυβερνητικών φορέων
με δημόσια και μη κονδύλια, κάτι, το
οποίο είναι τεράστια σπατάλη, εφόσον
ξοδεύονται αστρονομικά, για να
πραγματοποιηθούν πράγματα, που
μπορούσαν να γίνουν καθαρά και με
λιγότερα χρήματα.
Επομένως,οι παραπάνω σκέψεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι για να
κρίνουμε πρώτα το φαινόμενο, πρέπει να εξετάσουμε καλά τα
χαρακτηριστικά του.Είναι καλό να αξιοποιούμε την παγκοσμιοποίηση
πάντα με στόχο να βγει ένα θετικό αποτέλεσμα κι όχι να αποβλέπουμε σε
κάτι αρνητικό και επιβλαβές για τον πλανήτη, μόνο και μόνο, για να
ευχαριστήσουμε τους εαυτούς μας.
4. Εργασία του Μάνου Αμανιού και Μπάμπη Γιαννόπουλου , μαθητών
της Β΄ θεωρητικής 1 , του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα
πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010