2. Daar stond hij dan voor zijn eigen huisje. Een zucht kwam er uit zijn mond waarom hadden zijn ouders geen erfenis aan hem gegeven? Ja dit ene kleine stukje land, maar daar moest hij het toen ook maar mee doen. Hij moest het huisje zelfs helemaal zelf betalen. Hij keek er eventjes woedend bij, maar schonk er daarna niet zo heel veel aandacht meer aan. Een zucht kwam weer over zijn lippen en hij draaide zich om om het huisje in te wandelen en de krappe binnenkant van het huisje te bekijken.
3. Hij bekeek de binnenkant van het huise en besefte dat het nog best wel meeviel. Hij liep verder en keek om zich heen. “Zo klein is het nog niet eens.” zei hij met een kleine glimlach op zijn gezicht en zocht meteen naar de wc. Toen hij die gevonden had liep hij erop af en ging erop zitten. “Even een grote boodschap achterlaten.” zei hij zachtjes tegen zichzelf en bekeek het huisje nu nog meer. Er kwam wat licht naar binnen door een raampje. Merkte hij op . Als dat raampje daar niet gehangen had was het hier nu echt heel donker geweest.
4. Hij liep naar de boekenkast en bekeek wat er allemaal in stond. Het waren vooral allemaal oude en saaie boeken. Een zucht kwam voor de zoveelste keer over zijn lippen en hij wou zich omdraaien, maar net op dat moment zag hij een boek staan met grote sierlijke letters. Hij pakte het op en bekeek de voorkant. “Een kookboek he? Nou daar kan ik nog is wat van leren en dat is goed voor mijn allergrootste droom.” zei hij knikkend en ging op de stoel aan tafel zitten en begon het boek een beetje door te bladeren.
5. Na een korte tijd had hij al een punt gekregen, maarja van een kookboek krijg je natuurlijk wel erge honger en dat had hij dus ook. Hij stond op en legde het boek op dezelfde plek terug liep naar de koelkast en pakte er wat brood en worst uit. Hij zette het op een plankje wat hij in een lade gevonden had en begon een broodje voor zichzelf te smeren en ging aan tafel zitten om hem op te eten.
6. Net op het moment dat hij het bordje weg wou leggen en het kookboek weer pakken hoorde hij een vrouwenstem roepen of er iemand was. Hij liep zijn huisje uit en zag drie mensen. Een oudere en twee volwassen. Twee vrouwen en een man. Hij glimlachte naar hen en begroette hen. “Welkom in mijn paradijs.” zei hij met een kleine glimlach op zijn gezicht. “Noem je dit een paradijs?” zei de jonge vrouw en meteen liep ze verder en keek wat om zich heen. De man die bleef naar de vrouw staren en liep achter haar aan. “Hoi.” zei hij nog afwezig tegen Pim zonder naar hem te kijken. Pim liep op de oudere vrouw af en begroette haar. “Hoi.” zei hij glimlachend en spontaan. De vrouw keek hem even verward aan en meteen kregen ze een goed gesprek.
7. Zo bleven zij daar een lange tijd staan en Pim vond de oude vrouw wel een beetje op zijn moeder lijken. Ze hadden een klik gewoon als goede vrienden niet als partners natuurlijk. Na een tijd nog gepraat te hebben nam hij afscheid van de mensen en bedankte hen voor het bezoek hij was er echt heel blij mee. Hij gaf de oude vrouw zelfs een kusje op de wang als afscheid die vervolgens even moest blozen en daarna wegliep. Pim zwaaide de mensen nog eventjes uit en liep toen zijn huisje weer binnen en bedacht wat hij nu weer zou kunnen doen.
8. Ondertussen was de krant er al en Pim bracht die dus ook meteen mee naar binnen. Hij ging op het bankje zitten met de zijknatte krant in zijn handen en speurde de advertentie’s af naar een leuke baan. ‘Wil jij ook eens wat avontuur beleven? Vind je het niet saai om wakker te worden op te staan en vervolgens naar je saaie baantje toe te gaan? Nou hier hebben wij een oplossing voor. Wij zoeken nog een hulpje bij de geheime dienst wil jij deze baan? Bel dan naar: 0348-425531’ stond er groot gedrukt in de krant. Pim gooide de krant op de tafel en pakte meteen zijn mobiel en hij toetste de nummers in. Een paar keer hoorde hij de telefoon over gaan en toen hoorde hij een vrouwen stem over de lijn. “Ja ik kom voor een baan.” zei pim en kreeg een poosje later een bericht terug. “Oke ik kom morgen wel.” zei hij terug en hing de telefoon op.
9. Zo kwam er een einde aan de eerste dag in zijn nieuwe huisje. De rest van de tijd bestad hij aan leren voor punten voor koken. Hij leerde steeds meer gerechten te maken en hij vond het ook leuk om hiervoor te gaan leren. Een glimlach was er de hele dag op zijn gezicht te zien. En als hij naar de wc moest dan ging hij. Of als hij moest eten maakte hij eten en at hij dat op. Zo ging de dag sloompjes voor bij en er leek zelfs geen einde aan te komen tot er een einde kwam.
10. Pim wou al aanstalte maken om naar bed toe te gaan en gooide dus alvast de dingen die hij die dacht gebruikt had en wat vuilnis was de prullenbak in, maar toen hij buiten kwam lag daar iets op de grond. Hij gooide de krant van die dag weg en keek naar het pakje. Meteen keek hij om zich heen of daar misschien nog iemand rond zou lopen die het pakje hat laten liggen. Hij keek nog is naar het pakje en zag dat er een briefje op zat.
11. ‘Maak hem dan open, Als je durft natuurlijk’ stond met grote en sierlijke leters op het briefje gekalkt. Langzaam keek pim om zich heen en bedacht wat hij op dit moment zou moeten doen. Zou hij het openmaken of gewoon laten liggen en wachten op het moment dat iemand het op komt halen?
12. Hij besloot om het open te maken en liep dus ook meteen met het pakje zijn huisje binnen. Een maal binnen zette hij het op tafel en keek er even naar. Hij maakte hem open en opeens verscheen er een computer achter het pakpapier. Hij glimlachte perfect dit zou hij kunnen verkopen en dan een grotere kamer voor zichzelf maken. Hij knikte instemmend en verkocht de computer en in de tijd die hij nog van die dag had werd er een kamer bijgebouwd en dat werd zijn slaapkamer. Ook kwamen er nog een paar ramen in het huis.
13. Het nieuwehuis Van pim Eigenlijk verranderde er maar vrij weinig in het huis, maar het is toch wel wat
14. De volgende ochtend maakte hij wat ontbijt voor zich zelf klaar en begon het op te eten. “Ik ben blij dat ik de pc verkocht heb . Nu heb ik namelijk een eigen kamer.” zei hij met een trotse glimlach en nam weer een hap van zijn cornflakes. “Ik moet echt is stoppen met in mij zelf praten.” zei hij nog een keer tegen zich zelf en hield toen zijn mond maar.
15. Toen hij na een poosje klaar was liep hij recht op de spiegel af die sinds kort naast de wc hing. Hij ging er voor staan en bekeek zijn wilde haar. Hij vond het iets te wild en wilde het verranderen. Hij dacht na hoe hij het anders zou moeten doen. Hij bedacht een paar stijlen en uiteindelijk vond hij er een. Hij glimlachte naar zich zelf in de spiegel en knipoogde naar hem zelf. “Lekker ding.” zei hij en liep meteen daarna naar de kast toe om een boek eruit te pakken.
16. Nummer 1. Oké mensen ik heb deze update maar wel even gedaan, maar ik ben erg lui om hem overnieuw te gaan doen XD. Oké ik zou graag aan jullie willen vragen welke achtergrond jullie mooier vinden en welke ik dus ook moet gaan gebruiken. Elke heeft een eigen nummer gekregen en dit is dus gewoon nummer 1. Ik pak natuurlijk gewoon willekeurig een plaatje hoor.
17. Nummer 2. Oke bij dit plaatje hierboven moet je eventjes niet opletten. Ik was al wel eerder begonnen, maar ik kon de plaatjes ervan niet vinden dus begon ik overnieuw en anders had dit plaatje er al lang in gezeten ;)
