Eerste update van de 10G. uitdaging!

1. 10G. Vandoren10G. Vandoren
Dit keer wel 10 generatie’s?

2. Ik ben Lana. Geen geweldig leven. Maar niet boeiend genoeg om erover te
vertellen. Waarom zou ik eigenlijk? Het enige waarom ik hier ben is om mijn
taak te verwezenlijken. Ik moet 10 generatie’s mijn naam hebben dragen. En
ik ben de eerste generatie.

3. Oh god.
Wat. Heb. Ik. Gedaan.
En wáár zijn die andere mensen waarover mij verteld werd?

4. En ik had ook al geen huis… Hoe wou ik dat in vredesnaam gaan doen?
Ik haalde diep en trillerig adem en keek weer om me heen. Ik wou niets liever
dan een plekje om te wonen. Wat had er ookalweer in de brief van dat
vrouwtje gestaan?

5. Sluit je ogen en zie het voor je.
Goed. Dat kon ik wel.
Ik zie… een huisje. Waar ik alles in heb wat ik nodig heb.

6. Ik opende mijn ogen en zag het huisje. Het was klein. Het was schattig. Het was
precies goed!
In dit huisje zou ik mijn 2de generatie aanmaken. In dit huisje zou alles
gebeuren, familieruzie’s. Trouwerijen. Geboorten…

7. Het dak was van stro en er zat geen raam in. Waarschijnlijk zou het er stik-
benauwd zijn, dus ik moest de deur maar openlaten. En als ik mijn eerste geld
zou hebben verdiend, zou er een raam in komen.
Tja, dat ben ik blijkbaar vergeten te vertellen. Ik wil mijn geld verdienen als
chef de kliniek.

8. Toch behoorlijk nieuwsgierig ging ik naar binnen. Het zag er schoon uit. Goed-
koop, krakkemikkig en goed onderhouden. Niet tweedehands in ieder geval.
Toch miste ik een voorwerp. Namelijk een tafel en een stoel. Er stond wel een
zwarte stoel in de hoek. Daar zou ik dan wel op moeten zitten, dacht ik.

10. Direct besloot ik gebruik te maken van het toilet. Dus ging ik op mijn gemakje
op de wc zitten. Na gebruik keurig doorspoelen. Gelukkig had ik nog een handig
flesje met kant en klare wasgel, want in dit huishouden had ik nog geen wasbak.

11. Ik keek of de krant er al lag en toen die er was ging ik gelijk kijken voor mijn
baan, helaas hadden ze niks. Ik streepte dus alles weg wat ik niet wou hebben.
Jammer genoeg was dat alles. En ik had absoluut geen zin om een baan te nemen
die niet naar mijn zin was. Dat was dan wachten op de volgende krant.

12. Toch wel geboeid nam ik de krant door en keek of er nog iets in stond over mijn
opdracht. Ik had namelijk de advertentie in de krant zien staan en ik had wel
behoefte aan wat verandering. Ik spitte zo de hele krant door, maar ik kon niets
vinden. Misschien zou het pas morgen in de krant verschijnen?

13. Ik had honger gekregen en probeerde gelijk maar het voedsel in mijn huis uit.
Het smaakte prima! Ik zou hier nog wel handigheid in moeten kweken, maar
tot zover gaat het goed.
Maar ik voelde aan mezelf dat ik geen geduld had om vandaag de hele dag in
mijn

14. Iemand had voor mijn deur een pot met vlinders neergezet en ik vind vlinders
leuk dus besloot ik ze vrij te laten. De prachtige dieren vlogen sierlijk weg en ik
genoot oprecht van het aanblik wat ze mij gaven.
Haast verdrietig draaide ik me om. Ik zou gauw een vriend of vriendin moeten
zoeken!

15. Ik plofte op de grond neer en genoot van mijn vrijheid. Ik was eindelijk vrij. Geen
gezeur meer. Geen drukke banen. Geen fotoshoots. Geen onbetrouwbare
vrienden. Geen modellenstatus. Nee. Gewoon ik. Ik en misschien binnenkort mijn
gezin. Lana Vandoren. En voor de rest helemaal niemand.
Gelukzalig sloot ik mijn ogen.

16. Ik was even ingedut en schrok wakker. Mijn blaas stond op knappen dus vloog
ik naar de wc. Mijn goede voornemen om dit huisje schoon te houden liet ik gelijk
blijken. Ik schrobde het ‘ding’ schoon en baalde dat er geen zelfreinigende wc’s
bestonden. Maar ik leerde wél schoonmaken en dat was ook belangrijk.

17. Eigenlijk had ik het wel gehad voor vandaag. Ik was gigantisch moe van alle
keuzes die ik vandaag had moeten maken. Ik verlangde naar een lekker warme
douche en een stevige maaltijd. Ik besloot om als eerste te gaan douchen. Kon ik
namelijk na het eten direct mijn bed in.

18. Ik zuchtte hevig en verlangde naar armen om me heen. Iemand die me altijd wou
knuffelen. Ik vond de omhelzing van een douche ook wel prettig. Maar ik had
vandaag nog geen mens gezien. Ik draaide de doucheknoppen om en droogde me
af. Gelukkig mocht ik nog wel handdoeken meenemen. En schoon ondergoed…

19. Ik trok gauw mijn kleding weer aan en ging aan de slag met het avondmaal.
Ik had echt honger gekregen!
Onderzoekend speurde ik in de koelkast rond. Er was genoeg spul om macaroni
met kaas te bereiden. Dat vulde goed en was goed eetbaar. Dus besloot ik om
voor de allereerste keer in mijn huisje macaroni met kaas te gaan eten.

20. Mijn kookkunsten waren nou niet echt bepaald overweldigend, maar het smaakte
eigenlijk wel goed! Met smaak at ik mijn kommetje leeg en bedacht me dat een
kookcursus héél goed zou zijn. Ik zou morgen wel de stad gaan verkennen.
Misschien kwam ik daar dan wel leuke mensen tegen. Wie weet.
Gauw at ik mijn kom leeg want ik wou mijn bed in.

21. Nadat ik mijn kommetje had weggegooid, kroop ik opgelucht mijn bed in.
Zo’n verhuizing gaf wel een hoop spanning! En ik hoopte dat ik morgen eindelijk
mensen ging ontmoeten. Zo alleen was het maar saai. Erg saai zelfs.
Ik dacht na over mijn ouders. Over mijn vriendinnen. Over mijn baan. Maar het
was niet meer belangrijk. Zorgeloos viel ik in slaap.

22. Ik werd wakker en was redelijk verbaasd. Ik had de hele nacht doorgeslapen
zonder ook maar een keer wakker te worden. Terwijl ik normaal gesproken nóóit
kan doorslapen. Ik voelde me nu ook fit. Ik hoorde geen geruis van auto’s. Ik
hoorde geen politie langskomen. Het enige wat ik hoorde was stilte.
En ik hield er nu al van.

23. Ik maakte mijn bed op en begon neuriënd aan mijn dag. Ik zou vandaag de stad
eens gaan bekijken. Ik had gister niemand gezien maar ik kon me toch zo
voorstellen dat een beetje sociaal contact in deze buurt geen kwaad kon. Ik
voelde mijn maag rommelen en kleedde me gauw aan.

24. Ik had eigenlijk wel trek in een bordje met havermoutpap dus zocht ik in mijn
koelkast voor melk. In mijn rugzak bevond zich nog een pak flakes, dus dat zat
wel goed. Gelukkig zat er melk in de koelkast. Flakes zonder melk. Wagelijk.
Dus prakte ik ook dit simpele maaltje in elkaar en at mijn Flakes Alla Lana.

25. Na mijn maaltje besloot ik om mijn huis grondig schoon te maken. Te beginnen
met de douche…

26. Het aanrecht…

27. Het fornuis…

28. Vuilnis buiten zetten…

29. En toen was het eigenlijk al gedaan. Ik ging op zoek naar een baan maar kon
alwéér niets vinden. Ik had wel geld nodig maar ik had geen trek in deze banen.
Het kwam wel goed, hield ik mezelf voor. En desnoods kon ik nog gaan bedelen.
Ik vulde de kruiswoordpuzzels nog even in en gooide toen de krant weg. Ik had er
toch niets aan.

30. Ik ging op weg naar de stad. Ik had een kaart gekregen bij mijn brieven van ‘het
vrouwtje’ dus besloot ik die maar te gebruiken bij mijn weg naar de stad. Zoals
ik het nu zag, had ik nog zeker een kwartier lopen te gaan. Ach. Hindert niet.
Goed voor mijn conditie.

31. Aangekomen bij de H&M van Todola. Nieuwsgierig keek ik naar binnen. Ik was
gek op winkelen, maar ik had geen geld. Ik wist wel dat dit mijn eigen keuze was,
maar toch stak het. De mooiste jurk die ik ooit gezien had. Waarschijnlijk
peperduur. Ik ging hem gewoon passen. En het ging niet om kleding, maar om
de mensen die ik zou ontmoeten…

32. Maar toch wou ik die jurk passen. Maar Vincent dook op.
“Hi. Ik ben Vincent. Kan het kloppen dat ik je nog nooit gezien heb?”
“Ja. Dat klopt. Ik heet Lana. Lana Vandoren.”
“Mooie naam.”

33. “Eh.. Als ik zo onbeleefd mag zijn, waarom ben jij naar Todalo gekomen?”
Ik dacht even na. Zou ik het aan hem kunnen vertellen?
“Ik ben gekomen voor de 10G. Wedstrijd.”
“Goh. Jij? Echt? Ik heb er over gehoord. Maar wat is het precies?”

34. “Jawel hoor. Ik zal het even uitleggen.” Zei ik kalmpjes.
“Ik ben de eerste generatie. Ik moet de tweede generatie voortbrengen en die dan
de derde enzovoorts. Tot mijn naam 10 generatie’s lang doorgaat.”
“Dus als ik het goed begrijp… Moet jij een man zoeken en daar kinderen mee
krijgen… En daarom ben je hier? Om die man te ontmoeten?”
Dit klonk niet goed. Wat dacht hij wel niet? Dat hij mijn droom kon verpesten?

35. “Wou je zeggen dat ik geen man zou kunnen vinden? Bedoel je dat, Vincent?”
Vincent begon te stamelen.
“N-nee. Na-natuurlijk niet. D-dat zeg i-ik hele-helemaal n-niet!”
Ik snoof.
“Bedankt, Vincént.”

36. Ontredderd sloeg hij zijn handen in zijn gezicht en ik wist dat dit geen begin van
een vriendschap zou zijn. Hij was onbeleefd. Hij was lomp. Hij was… Gewoon hij.
“Sorry Vincent. Dat ik mijn tijd aan je verspild heb.”
“Sjees, doe ff normaal, wil je?”

37. “Kom op hé, Lana! Je denkt toch niet dat ik ook maar vrienden met je wil worden?
Ik deed alleen maar beleefd omdat je nieuw bent.”
Mijn mond viel open. Alleen omdat ik… Nieuw… Ben…?
Ik draaide me om en liet de tranen druppen. Dit had ik niet gezien. Nou, ik was er
klaar mee. Ik ging die jurk passen!

38. Die middelste jurk. Prachtig!
Voorzichtig ging ik met mijn vinger over de zachte, gave stof. Ik móést die jurk
gewoon hebben. Maar zonder geld koop je niets. Dat wist ik ook wel. Dus besloot
ik hem gewoon maar te passen. En als ik dan wél geld zou hebben, zou ik die
jurk kopen. Of zou ik een lening kunnen aanvragen?

39. Verlegen liep ik het hokje uit en keek bewonderend in de spiegel. Het stond me
perfect. En ik wou deze jurk. Echt wel. Maar ja… 250 simleons is toch wel een
behoorlijk bedrag. Dus ik trok tot groot ongenoegen mijn jurk weer uit en hing
hem terug.
“Ik kom je halen. Reken maar!” Fluisterde ik. Gôh, ik had écht een vriend nodig!

40. Inmiddels was ik naar de dierenspeciaalzaak gelopen. Daar was ik Jenette tegen-
gekomen. Ze omhelsde me onstuimig en zei vrolijk;
“Welkom, Lana! Wat fijn dat er ook moderne mensen komen wonen! En wat een
leuk idee! Die 10G. Geweldig! Ik zal nog wel eens langskomen om te kijken hoe
het gaat.”

41. Het luchtte me op dat ik het zo goed met haar kon vinden. Voor ik het wist lagen
we al dubbel. Ik kon echt met haar lachen. Ze moest lachen toen ik haar vertelde
over Vincent en ze vertrouwde me toe dat Vincent altijd de pik op vrouwen heeft.
Het maakte me niet uit. Wat was Vincent nou voor een persoon op al die anderen?

42. Toen zag ik haar. Tara. Het hondje in de bak. Ze piepte naar me en likte het glas.
Ik traande toen ik haar zag. Ze zag er zó schattig en hulpeloos uit! Ik wou haar
eigenlijk direct meenemen, maar wat kan je zonder geld. Ik nam me voor om
morgen gewoon de best betaalde baan te proberen.
“Ik koop jou, Tara. Geen zorgen, meisje.”

43. Tara piepte weer en zwiepte een beetje met haar staart. Ik had niets met honden,
maar Tara sloot ik in mijn hart. Ik legde mijn hand op haar kop en liet me door
haar likken. Ik sloot mijn ogen en genoot van haar warmte tegen mij aan.
“Oh, ik ga zo snel als mogelijk ervoor zorgen dat jij bij mij kan wonen, kleintje!”
Beloofde ik.

44. Ik plofte in de lounge neer en dacht even aan Vincent, Jenette en Tara. Volgens
mij waren hier genoeg interessante mensen. Maar gewoon niet diegene die ik zoek.
Ik zuchtte en beet op mijn lip. Ik moest echt maar eens opschieten. Ik had
helemaal geen zin om naar huis te gaan. Daar zou ik wéér alleen zitten.

45. Ik ging naar huis toe en haalde de macaroni met kaas uit de koelkast. Door mijn
uitje had ik behoorlijke honger gekregen en was ik aardig moe geworden. Ik had
geen zin om vandaag de hele dag te verslapen dus bedacht ik me dat ik vast wel
kon leren voor mijn nieuwe baan. Maar wat zou ik er voor nodig hebben?