1. Էդվարդ Գրիգ
ԷԴՎԱՐԴ ԳՐԻԳԸ, ՆՈՐՎԵԳԱՑԻ ՆՇԱՆԱՎՈՐ ԵՐԳԱՀԱՆ,
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ԳՈՐԾԻՉ և ԽՄԲԱՎԱՐ Է։ ՆՐԱ ԱՌԱՎԵԼ
ՀԱՅՏՆԻ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ ԵՆ
«ՔՆԱՐԵՐԳԱԿԱՆ ՊԻԵՍՆԵՐ ԴԱՇՆԱՄՈՒՐԻ ՀԱՄԱՐ»
(LYRISKE STYKKER, 1867–ՕՔՍՖՈՐԴ 1901, ԲԱՂԿԱՑԱԾ Է
ՏԱՍԸ ՏԵՏՐԻՑ), ՋՈՒԹԱԿԻ ՀԱՄԱՐ 3 ՍՈՆԱՏՆԵՐԸ (ОР. 8,
ՖԱ ՄԱԺՈՐ, 1865; ОР. 13, ՍՈԼ ՄԻՆՈՐ, 1867; ОР. 45, ԴՈ
ՄԻՆՈՐ, 1886–1887), ԹԱՎՋՈՒԹԱԿԻ ՀԱՄԱՐ ԼՅԱ ՄԻՆՈՐ
ՍՈՆԱՏԸ (ОР. 36, 1882), ՍՈԼ ՄԻՆՈՐ ԼԱՐԱՅԻՆ ՔԱՌՅԱԿԸ
(ОР. 27, 1877–1878), ԴԱՇՆԱՄՈՒՐԻ և ՆՎԱԳԱԽՄԲԻ ՀԱՄԱՐ
ՀԱՄԵՐԳԸ (1868), ՀԵՆՐԻԿ ԻԲՍԵՆԻ «ՊԵՐ ԳՅՈՒՆՏ»
ԴՐԱՄԱՅԻ ՀԱՄԱՐ ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅՈՒՆԸ (PEER GYNT, 1876)։
ԳՐԵԼ Է ՆԱև ՇՈՒՐՋ 240 ԵՐԳ։

2. Կենսագրություն
Էդվարդ Գրիգի նախնիները գաղթել են Շոտլանդիայից. հայրը՝ Ալեքսանդր Գրիգը ,
աշխատել է բրիտանական հյուպատոսարանում, մայրը՝ Գեսինան, որդու դաշնամուրի
առաջին ուսուցիչն էր։ Գրիգը 1862 թ. ավարտել է
Լայպցիգի կոնսերվատորիայի դաշնամուրի և ստեղծագործական բաժինները։ 1863–
1866 թթ. ապրել էԿոպենհագենում և դասեր առել դանիացի կոմպոզիտոր Նիլս
Գադեից։ 1866 թվականին տեղափոխվել է Քրիստիանիա (այժմ՝ Օսլո), եղել տեղի
ֆիլհարմոնիայի դիրիժոր, ապա հիմնել է երաժշտական ակադեմիա (Յուհան
Սվենսենի հետ), «Եվտերպե» համերգային կազմակերպությունը (մի խումբ դանիացի
կոմպոզիտորների հետ), երաժշտական ընկերություն։ 1870-ական թվականների
վերջից կնոջ՝ երգչուհի Նինա Հագերուպի հետ Գրիգը, որպես դաշնակահար
և դիրիժոր, համերգներով շրջագայել է Եվրոպայի մի շարք երկրներում։ 1880–
1882թթ. Բերգենում ղեկավարել է «Հարմոնիա» երաժշտական ընկերությունը, որպես
դաշնակահար և դիրիժոր՝ ելույթներ է
ունեցել Գերմանիայում, Դանիայում ուՀոլանդիայում։ 1885 թվականից մինչև կյանքի
վերջը կոմպոզիտորն ապրել և ստեղծագործել է Տրոլհաուգենի իր առանձնատանը։

3. Ստեղծագործություններ
Գրիգի ստեղծագործությունը լայնածավալ և բազմակողմանի է։ Գրիգը գրել է
ամենատարբեր ժանրերի
ստեղծագործություններ։Դաշնամուրային կոնցերտը և բալլադը, ջութակի և դաշնամուրի
համար երեք սոնատները և թավջութակի և դաշնամուրի համար սոնատը, կվարտետը
վկայում են խոշոր ձևերի նկատմամբ ունեցած Գրիգի մշտական ձգտման մասին։ Դրա հետ
մեկտեղ, անփոփոխ է մնում կոմպոզիտորի հետաքրքրությունը գործիքային մանրանվագի
նկատմամբ. «Բանաստեղծական պատկերները», «Թերթիկներ ալբոմից», «Լիրիկական
պիեսներ» ցիկլերը։ Նույն չափով, որքան և դաշնամուրայինը, կոմպոզիտորին մշտապես
հրապուրում էր կամերային վոկալ մանրաերգը՝ ռոմանսը, երգը։ Սիմֆոնիկ
ստեղծագործության բնագավառը նշանավորվում է այնպիսի գլուխգործոցներով, ինչպիսիք
են «Պեր Գյունտ», «Հոլբերգի ժամանակներից» սյուիտները։ Գրիգի ստեղծագործության
բնորոշ տեսակներից մեկը՝ ժողովրդական պարերի և երգերի մշակումներն են։ Ոչ բարդ
դաշնամուրային պիեսները (օպ.17), սյուիտային ցիկլը չորս ձեռքով դաշնամուրի (օպ.35
«Նորվեգական պարերը») և նվագախմբի համար (օպ.35 «Նորվեգական պարերի»
նվագախմբային խմբագրությունը, նորվեգական ժողովրդական մոտիվներով «Սիմֆոնիկ
պարերը»)։ Գրիգի ստեղծագործության հիմքն են կազմում ժողովրդական կյանքի, հայրենի
բնության պատկերները, ժողովրդական ֆանտաստիկայի կերպարները, մարդը
կենսազգացողության իր ամբողջ լիությամբ։