2. O vento furioso non paraba de soprar,
e as follas das árbores caían sen parar
3. -Isto non pode ser!- Dixo enfadado o carballo
-Esixo unha explicación! Rápidamente e sen
dilación!
-Pois a ver que fago eu-.Dixo chorando a maceira.-
As miñas poliñas están todas baleiras!
-Pois si que estades feas!- Dixo rindo a curuxa. –
Parece mesmamente o feitizo dunha bruxa!
-Non bromees curuxa atrevida, e busca unha
solución! Tí que tan sabia te cres, axúdanos
dunha vez!!- Berrou alporizado o carballo
4.
5. - E a curuxa apurada, foi onda un mago druida, coñecido
en toda a vila polas súas beberaxes, a ver se
solucionaba semellante aldraxe.
- Que queres curuxa atrevida! Non ves que estou
traballando!
- Eu señor mago… Eu…
- Fala dunha vez que xa me estás amolando! Ou falas xa
ou en ra te convertirás!
- Claro que si señor mago…as árbores da fraga sen follas
están..
- Ai raio de árbores, tódolos outonos igual! Vou ter que ir
explicarlle que non hai solución, só os paso dos meses
arranxará a situación!
6.
7. O mago colleu o seu saco e a fraga
marchou, saudou educadamente e
comezou a conversación
8. - Non recordades despistadas que xa vos
expliquei, o que neste tempo frieiro vos
vai suceder?
- Non vedes os homes, grandes cabazas
recoller, para despois baleiralas e poder
acender
9.
10.
11.
12. - Esas cabazas con luz serven para
espantar a trasnos, espiritos e meigas que
os queren amolar?
- Esas meigas descaradas, que xuntas se
fan ver, preparando pocemas e feitizos
para despois desaparecer?
13.
14. -É tempo de outono,
é tempo de recoller
Cabazas..
21. E as árbores da fraga moi contentas
quedaron, porque as súas follas volverán,
e os seus froitos agromarán polo verán.
“E colorín colorado este contiño de outono e
Samaín está rematado”
22.
23. FIN
Elaborado por Mª Carmen Araújo
Mestra de Ed. Infantil no CEIP de Randufe (Tui)
