1. Boletín do Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística
CEIP de Randufe Nº 38 febreiro de 2013

2. PARA ou “PRA”?
Sempre debemos escribir PARA, mais podemos ler “PRA”. Do mesmo modo na expresión PARA O
podemos ler “PRO”. Estas unións vocálicas na fala son permitidas e asemade son recomendábeis por se-
ren mostra dun bo uso da nosa lingua.
Na fala son habituais as elisións vocálicas (perda de vogais) ao se encontraren a vogal final dunha pala-
bra coa vogal inicial da seguinte. Especialmente as palabras que acaban en -e perden este son cando van
seguidas por unha palabra que comeza por outra vogal.
Así, seguindo o recollido pola RAG nas Normas Ortográficas e Morfolóxicas do Idioma Galego (NOMIG):
ESCRIBIMOS LEMOS
Deixoume alí Deixoum’ alí
Sempre anda con contos Sempr’ anda con contos
Preguntou se había traballo Preguntou s’ había traballo
Este amigo Est’ amigo
Dixo que andara moito Dixo c’ andara moito
Desde América desd’ América
AO ou Ó ?
No encontro da preposición a co artigo o debemos escribir a forma AO, porén tamén é correcta a for-
ma Ó. Mais na fala debemos pronunciar sempre Ó, cun o aberto.
ESCRIBIMOS LEMOS
Imos ao circo Imos ó circo
Cando a preposición a se encontra co artigo a tamén escribimos Á e pronunciamos ise a un pouco
mais alongado, que cando vai só o a da preposición ou do artigo
Non é para ti nin Non é “pra” ti nin
para min, é para o “pra” min, é “pro”
gato. OS gato. LEMOS
RIBIM
ESC