2. Hareket; sporcunun hareketlerini eklemlerin müsaade ettiği oranda, geniş bir açıda ve
değişik yönlere uygulayabilmeyeteneğidir.
Hareketlilik AntrenmanlarındaDikkatEdilecek Hususlar;
Alıştırmalarmümkün olduğunca çeşitlendirilmeli.
Maksimalhareket genişliğinekolaydanzora doğru ulaşılmalı.
Hareketlilikçalışmalarına hergün yer verilmeli.
Hareketlilik çalışmalarında önce eklem ve kasların hareketliliğine daha sonra ise
spor türünün gerektirdiği özel hareketliliğeyer verilmelidir.
Hareketlilikalıştırmaları yumuşama ve gevşeme ile sonlandırılmalı.
HAREKETLİLİK
A. Hareketlilik Tanımı
3. B. Hareketlilik Türleri
a. Aktif – Pasif Hareketlilik
• Aktif Hareketlilik: Eklemin kendi başına yardımsız kas faaliyeti yapabildiği
mümkün olan en büyük hareket genişliğidir.
• Pasif Hareketlilik: Dış kuvvetlerin yardımıyla yapılan çalışmalardır. Bu yardım;
aletli, eşli veya vücut ağırlığıdır.
b. Dinamik – Statik Hareketlilik
• Dinamik Hareketlilik:Çalışmauygulanırken belli bir ritm ve hız vardır.
• Statik Hareketlilik: Vücudun erişmeyi sağlayabildiği temel üç eklem olan
omuz, omurga ve kalça eklemleri hareketliliğin belirleyicileridir.
c. Genel – Özel Hareketlilik
• Genel Hareketlilik: Vücudun erişmeyi sağlayabildiği temel üç eklem olan
omuz, omurga ve kalça eklemleri hareketliliğin belirleyicileridir.
• Özel Hareketlilik: Özel hareketlilikte hareket akışı devam ederken kullanılan
belirli eklemler özel olarak çalıştırılır.
4. Koordinasyon; istemli ve istemsiz hareketlerin düzenli, uyumlu amaca yönelik bir hareket
dizisi içerisinde uygulanması olup, organizmanın sinirsel bir gücüdür.
Ayrıca, hareket uygulamasına katılan iskelet kasları, eklemler ve eklem bağları ile merkezi
sinir sistemi arasındaki işbirliğidir.
Sporsal anlamda koordinasyon;
Organizma hareketleri, uygulamaya katılan kas gruplarıyla ahenkli bir şekilde ve riski en
aza indirerek yapılmalıdır. Hareketler, eklem bağları ve merkezî sinir sistemiyle iş birliği
içerisinde tamamlanır. Koordinasyon hareketleri, daha az güçle daha fazla iş yapabilmeyi
sağlayanbir çalışma şeklidir.
KOORDİNASYON
A. Koordinasyon Tanımı
5. KoordinasyonGelişiminde NelereDikkatEdilmelidir?
Sportif hareketler öğrenilebilmeleriaçısındanzorluk gösterir. Bu nedenle,
Yeni bir hareket öğrenilmeden, önceki hareketler iyice kavranmalıdır.
Yüklenmelerdegüçlük derecesi iyi bir basamaklamaile planlanmalıdır.
Sporcularınbireysel farklılıklarıdikkatealınmalıdır.
Bir branşın bağlantılı hareketleri birlikteöğretilmelidir.
Örnek: Hentboldatop sürme sonrası sıçrayarakatışyapma çalışması.
Koordinasyonuneler oluşturur?
Motorik uyum ve yer değiştirme yeteneği
Hareketlerin birbiri ardıncatekrarı
Saha olanakları,iklimşartları
Denge
Çok yönlüolabilme
Hareketi hissetme ve hareket genişliği (eklem açısı)
Ritim duygusu ve Esneklik
6. Koordinasyonu Etkileyen Faktörler
Vücut ağırlığı: Taşınan ağırlık kaslara oranla ne kadar çok ise koordinasyon da o kadar
sınırlı olur.
Boy: Spor türlerine göre kısa, orta ve uzun boy avantajsağlayabilir.
Zaman ayarlama: Harekete katılan kas gruplarının uygun zamanda kasılma ve gevşemesini
sağlayanfaktör, merkezî sinir sistemininkapasitesidir.
Hareket hissi: Sporcunun göz-kas koordinasyonu kurabilmesi, vücudunun aldığı şekli ve
yaptığıhareketleri hissedebilmesidir.
Denge: Hareketlerin dengeli yapılabilmesi için veya denge bozulduğunda koordinasyonu
sağlayabilmekiçin normal pozisyonadönebilmeyeteneğidir.
Hareketin yönü ve uzaklığı: Vücuda uzak olan kolun veya bacağın hareketinin yakın
olandandaha az hata ile yapılabilmesidir.
Görerek nişanlama: Sporcunun, vücuduna bir elin ulaşabileceği mesafedeki cisimleri
görmesi ve yönlendirmesi becerisidir.
7. B. Koordinasyon Türleri
a. Genel Koordinasyon
• Her spor dalı için geçerli olan genel anlamdaki
vücut koordinasyonudur.
b. Özel Koordinasyon
• Uygulanan, spor dalına yönelik, o spor dalının
özelliklerini içeren teknik- taktik ve benzeri
hareketlerin koordinasyonudur.