2. C.E.I.P. CALVO SOTELO BIBLIOTECA ESCOLAR ROSALÍA DE CASTRO BIOGRAFIA O día 24 de febreiro de 1.837 nacía Rosalía en Santiago de Compostela. Nos primeiros anos queda baixo a custodia da súa tía paterna na aldea de Ortoño. Aos 12 anos vai vivir a Padrón coa tía e pouco despois vivirá en Santiago coa súa nai. En 1.856 vai vivir a Madrid onde escribe o seu primeiro libro de poemas “La Flor”. Casa alí con Manuel Murguía e ten sete fillos dos que morren dous. Chea de dor escribe “Follas Novas” e “Cantares Galegos”. Volve a Galicia e instálase na súa casa de “A Matanza” preto de Santiago onde morre o 15 de xullo de 1.885.

3. costumes amor Recordos persoais emigración dolor soedade saudade costumes amor Recordos persoais emigración dolor soedade saudade costumes amor Recordos persoais emigración dolor soedade saudade costumes amor Recordos persoais emigración dolor soedade saudade costumes amor Recordos persoais emigración dolor soedade saudade costumes amor Recordos persoais emigración dolor soedade saudade ESCOLMA COSTUMISTA Vendéronlle os bois , Vendéronlle as vacas, O pote do caldo E a manta da cama. Vendéronlle o carro E as leiras que tiña, Deixárono solo Coa roupa vestida. ¿Qué pasa ó redor de min? ¿Qué me pasa que au non sei? Teño medo dunha cousa que vive e que non se ve. Teño medo á desgracia traidora que vén e que nunca se sabe onde vén. Adiós ríos , adiós fontes adiós regatos pequenos adiós vista dos meus ollos non sei cando nos veremos. Miña terra, miña terra terra onde eu me criei hortiña que quero tanto fgueiriñas que prantei. Castellanos de Castilla , tratade ben ós gallegos; cando van, van como rosas, cando vén, vén como negros. Campanas de Bastabales , cando vos oio tocar, mórrome de soidades. Unha vez tiven un cravo cravado no corazón, e eu non me acordo xa se era aquel cravo de ouro, de ferro ou de amor. Soio sei que me fixo un mal tan fondo que tanto me atormentou. Meu santo San Antonio dádeme un homiño anque o tamaño teña dun gran de millo. Daimo, meu santo, anque os pes teña coxos, mancos os brazos. Has de cantar , meniña gaiteira; has de cantar, que morro de pena. Cantarte hei, Galicia, na lingua gallega, consolo dos males alivio das penas. Eu cantar, cantar, cantei , A grasia non era moita, Que nunca (delo ma pesa) Fun eu meniña grasiosa. Cantei como mal sabía Dándolle reviravoltas, Cal fan aqués que non saben Dereitamente unha cousa. ESCOLMA POESÍA DATA: 24 de Febreiro ROSALÍA DE CASTRO A SÚA OBRA POESÍA: * La Flor (castelán) * A mi madre (castelán) *Cantares Gallegos (galego) * Follas Novas (galego) * En las orillas del Sar (castelán) PROSA: - La hija del mar - Flavio - Ruinas - El caballero de las botas azules - Costumbres gallegas - Conto gallego TEMAS Costumes Amor Recordos persoais Emigración Dolor Soedade Saudade