Ξενοφώντος Ελληνικά 2.20 21

1. Ξενοφῶντος,
Ἑλληνικά,
2.2.20-21

2. [20] Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ ἔφασαν πόλιν Ἑλληνίδα
ἀνδραποδιεῖν μέγα ἀγαθὸν εἰργασμένην ἐν τοῖς μεγίστοις
κινδύνοις γενομένοις τῇ Ἑλλάδι, ἀλλ' ἐποιοῦντο εἰρήνην
ἐφ' ᾧ τά τε μακρὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ καθελόντας καὶ
τὰς ναῦς πλὴν δώδεκα παραδόντας καὶ τοὺς φυγάδας
καθέντας τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν καὶ φίλον νομίζοντας
Λακεδαιμονίοις ἕπεσθαι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
ὅποι ἂν ἡγῶνται.

3. [21] Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις
ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας. εἰσιόντας δ'
αὐτοὺς ὄχλος περιεχεῖτο πολύς, φοβούμενοι μὴ
ἄπρακτοι ἥκοιεν· οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διὰ
τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ.

4. Ενικός
Ἑλληνίς πόλις μέγα ἀγαθόν μακρόν τεῖχος Πειραιεύς
Ἑλληνίδος πόλεως μεγάλου ἀγαθοῦ μακροῦ τείχους Πειραιέως-ῶς
Ἑλληνίδι πόλει μεγάλῳ ἀγαθῷ μακρῷ τείχει Πειραιεῖ
Ἑλληνίδα πόλιν μέγα ἀγαθόν μακρὸν τεῖχος Πειραιέα-ᾶ
Ἑλληνίς πόλι μέγα ἀγαθόν μακρὸν τεῖχος Πειραιεῦ
Πληθυντικός
Ἑλληνίδες πόλεις μεγάλα ἀγαθά μακρὰ τείχη Πειραιεῖς
Ἑλληνίδων πόλεων μεγάλων ἀγαθῶν μακρῶν τειχῶν Πειραιέων
Ἑλληνίσι πόλεσιν μεγάλοις ἀγαθοῖς μακροῖς τείχεσι Πειραιεῦσιν
Ἑλληνίδας πόλεις μεγάλα ἀγαθά μακρὰ τείχη Πειραιέας-ᾶς
Ἑλληνίδες πόλεις μεγάλα ἀγαθά μακρὰ τείχη Πειραιεῖς

5. Ενικός
ἡ ναῦς πλῆθος ὁ φυγάς θάλαττα πρεσβευτής πολύς ὄχλος
τῆς νεώς πλήθους τοῦ φυγάδος θαλάττης πρεσβευτοῦ πολλοῦ ὄχλου
τῇ νηί πλήθει τῷ φυγάδι θαλάττῃ πρεσβευτῇ πολλῷ ὄχλῳ
τὴν ναῦν πλῆθος τὸν φυγάδα θάλατταν πρεσβευτήν πολὺν ὄχλον
ὦ ναῦ πλῆθος ὦ φυγάς θάλαττα πρεσβευτά πολύ ὄχλε
Πληθυντικός
αἱ νῆες πλήθη οἱ φυγάδες θάλατται πρέσβεις πολλοὶ ὄχλοι
τῶν νεῶν πληθῶν τῶν φυγάδων θαλαττῶν πρέσβεων πολλῶν ὄχλων
ταῖς ναυσίν πλήθεσι τοῖς φυγάσιν θαλάτταις πρέσβεσιν πολλοῖς ὄχλοις
τὰς ναῦς πλήθη τοὺς φυγάδας θαλάττας πρέσβεις πολλοὺς ὄχλους
ὦ νῆες πλήθη ὦ φυγάδες θάλατται πρέσβεις πολλοὶ ὄχλοι

6. Μέλλων του ρ. ἀνδραποδίζω
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
ἀνδραποδιῶ ἀνδραποδιοῖμι
ἀνδραποδιεῖς ἀνδραποδιοῖς
ἀνδραποδιεῖ ἀνδραποδιοῖ
ἀνδραποδιοῦμεν ἀνδραποδιοῖμεν
ἀνδραποδιεῖτε ἀνδραποδιοῖτε
ἀνδραποδιοῦσιν ἀνδραποδιοῖεν
Απαρέμφατο: ἀνδραποδιεῖν
Μετοχή: ὁ ἀνδραποδιῶν, ἡ ἀνδραποδιοῦσα, τὸ ἀνδραποδιοῦν

7. Παρακείμενος ἐργάζομαι
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
εἴργασμαι εἰργασμένος,
η, ον ὦ, ᾖς, ᾖ
εἰργασμένος , η, ον
εἴην, εἴης, εἴηεἴργασαι εἴργασο
εἴργασται εἰργάσθω
εἰργάσμεθα εἰργασμένοι,
αι, α, ὦμεν,
ἦτε, ὦσιν
εἰργασμένοι, αι, α
εἶμεν, εἶτε, εἶενεἴργασθε εἴργασθε
εἰργασμένοι
εἰσίν
εἰργάσθων-ωσαν
Απαρέμφατο: εἰργάσθαι
Μετοχή: ὁ εἰργασμένος, ἡ εἰργασμένη, τὸ εἰργασμένο

8. Αόριστος β΄ καθαιρέω-ῶ
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
καθεῖλον καθέλω καθέλοιμι
καθεῖλες καθέλῃς καθέλοις κάθελε
καθεῖλε καθέλῃ καθέλοι καθελέτω
καθείλομεν καθέλωμεν καθέλοιμεν
καθείλετε καθέλητε καθέλοιτε καθέλετε
καθεῖλον καθέλωσιν καθέλοιεν καθελόντων-έτωσαν
Απαρέμφατο: καθελεῖν
Μετοχή: ὁ καθελών, ἡ καθελοῦσα, τὸ καθελόν

9. Αρχικοί χρόνοι
γίγνομαι καθαιρέω-ῶ νομίζω
Ενεστώτας γίγνομαι καθαιρῶ νομίζω
Παρατατικός ἐγιγνόμην καθᾐρουν ἐνόμιζον
Μέλλοντας γενήσομαι καθαιρήσω νομιῶ
Αόριστος ἐγενόμην καθεῖλον ἐνόμισα
Παρακείμενος γεγένημαι καθῂρηκα νενόμικα
Υπερσυντέλικος ἐγεγενήμην καθῃρήκειν ἐνενομίκειν

10. Αρχικοί χρόνοι
ἕπομαι ἐπαναφέρω εἴσειμι-
εἰσέρχομαι
Ενεστώτας ἕπομαι ἐπαναφέρω εἴσειμι
Παρατατικός εἱπόμην ἐπανέφερον εἰσῇα-εἰσῂειν
Μέλλοντας ἕψομαι ἐπανοίσω εἴσειμι
Αόριστος ἑσπόμην ἐπανἠνεγκον εἰσῆλθον
Παρακείμενος ἡκολούθηκα ἐπανενήνοχα εἰσελήλυθα
Υπερσυντέλικος ἡκολουθήκειν ἐπανενηνόχειν εἰσεληλύθειν