1. ΤΟΝΙΣΜΟΣ
Λήγουσα ονομάζεται η τελευταία συλλαβή μιας λέξης: τρα-πέ-ζι
Παραλήγουσα ονομάζεται η προτελευταία συλλαβή μιας λέξης: τρα-πέ-ζι
Προπαραλήγουσα ονομάζεται η τρίτη από το τέλος συλλαβή μιας λέξης: τρα-πέ-
ζι
1. Καμία λέξη δεν τονίζεται πιο πάνω από την προπαραλήγουσα
2. Όταν η προπαραλήγουσα τονίζεται παίρνει πάντα οξεία
3. Όταν μια βραχύχρονη συλλαβή τονίζεται παίρνει πάντα οξεία
4. Μακρό προ βραχέος περισπάται (=παίρνει περισπωμένη)
5. Μακρό προ μακρού οξείνεται (=παίρνει οξεία)
6. Όταν η λήγουσα είναι μακρά η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται
Τόνοι : οξεία _________
βαρεία ___________
περισπωμένη ________
Πνεύματα : ψιλή _______ όταν μια λέξη αρχίζει από φωνήεν ή
δίφθογγο σημειώνουμε πάνω σε αυτά το σημείο της ψιλής.
δασεία ______ κάποιες λέξεις που αρχίζουν από φωνήεν ή
δίφθογγο παίρνουν δασεία. Επίσης όλες οι λέξεις που αρχίζουν
από ρ και υ.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α – ΕΝΟΤΗΤΑ 3

2. * Όλες οι λέξεις που αρχίζουν από φωνήεν ή δίφθογγο παίρνουν ψιλή ή δασεία.
 Να τονίσεις και να βάλεις πνεύματα στις παρακάτω λέξεις : Σπευδε, ρυσαι,
ημεν, θνησκε, πλουτος, μακαριζε, στρατιωται, ειναι, αυται, κεκελευκεναι,
μᾱζαν, ανδριᾱσιν, ναυταις, ναυται, νησος, παιδες, πρωτον, πεμπουσιν
βραχέα
μακρά
δίχρονα
( άλλοτε μακρά άλλοτε βραχέα)
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α – ΕΝΟΤΗΤΑ 3

3. Όλες οι δίφθογγοι είναι μακρές
εκτός από το και το ΑΚΡΙΒΩΣ
στο τέλος λέξης
*που είναι όμως μακρόχρονες στην κατάληξη της ευκτικής*
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α – ΕΝΟΤΗΤΑ 3