Falando de dereitos iguais para mozas e mozos

1. Obxectivo
igualdade
AS MULLERES
NA POLÍTICA E
A
DESAFECCIÓN
POLÍTICA

2. EMPODERAMENTO
ECONÓMICO DA MULLER
Significa que as mulleres contribúan de maneira moi
significativa ás economías, xa sea en empresas,
granxas, como emprendedoras, ou empregadas ou
traballando como cuidadoras domésticas non
remuneradas.

3. O empoderamento económico das
mujeres contribúe directamente á
igualdade de xénero, á erradicación da
pobreza e do crecemento económico
inclusivo.

4. Aínda que, seguen
sufrindo de maneira
desproporcionada a
pobreza, a
discriminación e a
explotación. Isto
implica que moitas
veces as mulleres
acaben realizando
traballos non seguros
e mal pagados, e
seguen a ser unha
pequena minoría en
postos directivos.

5. Diversos compromisos internacionais apoian o
empoderamento económico das mulleres,
entre elas a “Plataforma de Acción de Beijing”,
a Convención sobre a eliminación da
discriminación contra a muller, ONU Mulleres e
diversos convenios sobre a igualdade de
xénero da Organización Internacional do
Traballo.

6. En todos os programas de empoderamento
económico, ONU Mulleres atende ás
mulleres que máis o necesitan. Por
exemplo: as mulleres rurais, as traballadoras
domésticas, algunhas migrantes e mulleres
con habilidades pouco desenvolvidas.

7. EMPODERAMENTO POLÍTICO
DA MULLER
Consiste na creación e fortalecemento de
redes de mulleres e o posicionamento das
mulleres empresarias nos círculos de toma
de decisións políticas e económicas.

8. Cada vez son máis as mulleres que van
adquirindo notoriedade no mundo da
política, un campo tradicionalmente
dominado polo home, aínda que todavía o
porcentaxe de mulleres segue a ser moi
inferior ao dos homes.
Os porcentaxes van
aumentando co paso
dos anos pero dunha
maneira moi leve e
lenta.

9. É vital asegurar que as mulleres teñan voz e voto
en todas as institucións do goberno, dende o
poder xudicial e a función pública, así como no
sector privado e a sociedade civil, para que
poidan participar en igualdade no diálogo
público e na toma de decisións, e influir nas
decisións que determinarán o futuro das súas
familias e países.

10. Feitos e cifras
Só un 21,9 por cento das e
dos parlamentarios
nacionais eran mulleres.
En xaneiro de 2015, 10
mulleres eran Xefas de
Estado e habían 15 Xefas
de Goberno.
Rwanda é o país do mundo
con maior número de
parlamentarias (63,8%)

11. A escala mundial, en 37 estados as mulleres
representan menos de 10 por cento do total
das e dos parlamentarios en cámaras
individuais.

12. En Xaneiro de 2014, só un 17% dos cargos
ministeriais estaban ocupados por mulleres;
a maioría de elas ocupábase dos sectores
sociais, como a educación e a saúde.
En xeral, considérase que a “masa
crítica” con respecto á representación
das mulleres sitúase nun 30%. En xulio de
2014, 39 países, dos cuais 11, atópanse no
continente African e 8 en América latina,
alcanzaran dito porcentaxe de
referencia.

13. A DESAFECCIÓN POLÍTICA
 Que é? É a desconfianza global da
población respecto á eficiencia da
acción política, a cal leva a unha crise
xeral do sistema político e é algo que ven
sendo patente dende fai uns anos.

14. A indignación que os casos de corrupción
provocan na cidadanía :
 1º Trata da indignación máis inmediata, aquela
que aparece a medida que se atopan os detalles
de cada caso.
 2º A reacción ás decepcionantes respostas que
dan os partidos políticos involucrados.
 3º Os posos de desconfianza xeral que unhas e
outras actuacións van deixando na sociedade.

15. Algunos confían na mellora da situación
económica ou que o olvido o cure todo,
pero non hai moitos motivos para crer nunha
recuperación inmediata da confianza dos
ciudadáns e cidadás cara seus
representantes, xa que a intensidade da
desafección é maior na actualidade.

16. Os cidadáns/ás máis perxudicados pola conxuntura
económica son os parados, os pensionistas, ou os
que teñen menos estudios. Pero os xubilados e amas
de casa ou xente sen estudos son os que menos
identifican os políticos como principal problema. A
desafección política incrementouse especialmente
entre a xente nova e estudiantes.

17. A pesar disto, tamén existe unha lectura positiva da
desafección. A desconfianza cara a clase política
non é sinónimo de pasotismo, como en ocasiones
se interpreta, se non de cidadáns e cidadás máis
críticos e esixentes co sistema.

18. Quen percibe aos políticos e aos partidos como
problema, teñen máis estudos e considéranse máis
informados sobre política que o resto. Ademáis,
aínda que están máis insatisfeitos co
funcionamiento da democracia, amosan maiores
niveis de apoio a este sistema como mellor réxime
político.

19. Por iso, aunque tradicionalmente se asocia
a desafección política en España con
cidadáns alonxados e desinteresados da
política, non é ese o caso da creciente
desconfianza da cidadanía española cara
seus representantes políticos.

20. En definitiva, a desafección non é fruto da
despreocupación ou de atitudes negativas
cara a política en xeral, se non da
insatisfacción co funcionamento do
sistema de cidadáns e cidadás que se
interesan polos asuntos públicos.

21. FIN
Natalia Suárez Muiños
e
Javier Noya Abilleira
4ºA