Βίος-Εργογραφία-Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

2. Ο Διονύσιος Σολωμός ήταν
Έλληνας ποιητής, περισσότερο
γνωστός για τη συγγραφή του
ποιήματος, Ύμνος εις την
Ελευθερίαν, οι πρώτες δύο
στροφές του οποίου έγιναν ο
εθνικός ύμνος της Ελλάδας και
ύστερα της Κύπρου.Θεωρήθηκε
και θεωρείται εθνικός ποιητής
των Ελλήνων, όχι μόνο γιατί
έγραψε τον εθνικό ύμνο αλλά
και γιατί αξιοποιήσε την
προγενέστερη ποιητική
παράδοση και ήταν ο πρώτος
που καλλιέργησε την δημοτική
γλώσσα.

3. Εκτός από τον Ύμνον εις την
Ελευθερίαν τα σπουδαιότερα έργα
του είναι : ο Κρητικός,Ελέυθεροι
Πολιορκημένοι, ο Πόρφυρας.
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 8
Απριλίου 1798. Γονείς του ήταν ο
κόντες Νικόλαος Σολωμός και η
υπηρέτριά του, Αγγελική Νίκλη. Ο
πατέρας του καταγόταν από
οικογένεια Κρητικών προσφύγων που
εγκαταστάθηκαν στη Ζάκυνθο το
1670, μετά την κατάληψη
της Κρήτης το 1669 από
τους Οθωμανούς. Ο ποιητής πέρασε
τα παιδικά του χρόνια ως το 1808 στο
πατρικό του σπίτι στη Ζάκυνθο, υπό
την επίβλεψη του δασκάλου του, αβά
Σάντο Ρόσι, Ιταλού πρόσφυγα.

4. Ο Σολωμός αναχώρησε για την Ιταλία μαζί
με τον δάσκαλό του, ο οποίος επέστρεφε
στην πατρίδα του, την Κρεμόνα. Γράφτηκε
αρχικά στο Λύκειο της Αγίας Αικατερίνης
στη Βενετία, όμως δυσκολευόταν να
προσαρμοστεί στην αυστηρή πειθαρχία του
σχολείου και γι' αυτό ο Ρόσι τον πήρε μαζί
του στην Κρεμόνα, όπου τελείωσε το Λύκειο
το 1815. Τον Νοέμβριο του 1815 γράφτηκε
στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου
της Παβίας, από την οποία αποφοίτησε
το 1817.
Δεδομένων των φιλολογικών
ενδιαφερόντων του, η άνθηση της ιταλικής
λογοτεχνίας δεν τον άφησε ανεπηρέαστο.
Καθώς μάλιστα μιλούσε πλέον θαυμάσια
την ιταλική γλώσσα, άρχισε να γράφει
ποιήματα στα ιταλικά.

5. Ο πρώτος σημαντικός σταθμός στην
ελληνόγλωσση δημιουργία του
Σολωμού ήταν ο Ύμνος εις την
Ελευθερίαν, που ολοκληρώθηκε τον
Μάιο του 1823, ποίημα εμπνευσμένο
από την Ελληνική Επανάσταση του
1821. Σε αυτό το έργο εξ άλλου
οφείλεται και η εκτίμηση που
απολάμβανε ο Σολωμός μέχρι τον
θάνατό του, αφού τα υπόλοιπα έργα του
ήταν γνωστά μόνο στον στενό κύκλο
των θαυμαστών και «μαθητών» του. Με
τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν άρχισε μια
σημαντική περίοδος για τη μετέπειτα
διαμόρφωση του ποιητή: είναι η εποχή
στην οποία έχει κατακτήσει πλέον τη
γλώσσα και προσπαθεί να δοκιμαστεί
σε συνθετότερες μορφές

6.  Κατά τη δεκαετία 1833-1844 επεξεργάστηκε
και το Β΄ Σχεδίασμα των Ελεύθερων
Πολιορκημένων, έργου που αναφέρεται στη
δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου και την
ηρωική έξοδο των κατοίκων, σε
ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο. Μετά το
1845 άρχισε να το επεξεργάζεται σε άλλη
μορφή, χωρίς ομοιοκαταληξία. Το ποίημα
περιγράφει την κατάσταση στο Μεσολόγγι τις
τελευταίες ημέρες της πολιορκίας, όταν είχαν
εξαντληθεί τα τρόφιμα και ήταν βέβαιο ότι η
πόλη θα έπεφτε. Για την ερμηνεία του
ποιήματος είναι ιδιαίτερα χρήσιμες οι ιταλικές
σημειώσεις του ποιητή, που έχουν προταχθεί
στην έκδοση σε μετάφραση του Πολυλά.
Κεντρικό θέμα είναι η δύναμη της θέλησης
και η πάλη με τους πειρασμούς της φύσης,
που γεννούν την επιθυμία για ζωή και
μπορούν να αποπροσανατολίσουν τους
αγωνιστές

7. Ο Σολωμός μετά το 1847 άρχισε να
ξαναγράφει στα Ιταλικά. Τα έργα της
περιόδου είναι ημιτελή ποιήματα και πεζά
σχεδιάσματα και κάποια από αυτά ίσως
σχεδίαζε να μεταφέρει στα Ελληνικά.
Το 1851 εμφανίστηκαν και σοβαρά
προβλήματα υγείας και ο χαρακτήρας του
έγινε ακόμη πιο ιδιόρρυθμος. Αποκόπηκε
από φιλικά του πρόσωπα, όπως
τον Πολυλά και μετά και την τρίτη
εγκεφαλική συμφόρηση που έπαθε
το 1856 δεν έβγαινε πλέον από το σπίτι.
Πέθανε τελικά τον Φεβρουάριο του 1857.
Ήταν τόσο γενική και στέρεη η φήμη του,
ώστε όταν μαθεύτηκε ο θάνατός του, όλος
ο λαός πένθησε. Το θέατρο
της Κέρκυρας έκλεισε, η Ιόνιος
Βουλή σταμάτησε τις εργασίες της και
αποφάσισε να κηρυχθεί πένθος για τον
ποιητή. Τα οστά του μεταφέρθηκαν
στη Ζάκυνθο το 1865.

8.  ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
 Ποιήματα
 Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν (1823)
 Εἰς Μᾶρκο Μπότσαρη (1823)
 Ἡ καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν (1824)
 ᾨδὴ στὸν θάνατο τοῦ Λόρδου Βύρωνα(1824)
 Ἡ Φαρμακωμένη (1826)
 Εἰς Μοναχήν (1829)
 Ὁ Λάμπρος (1829)
 Ὁ Κρητικός (1833)
 Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι (1826-1844)
 Εἰς τὸ θάνατο Αἰμιλίας Ροδόσταμο(1848)
 Εἰς Φραγκίσκα Φράϊζερ (1849)
 Ὁ Πόρφυρας (1849)
 Ὁ θάνατος τῆς ὀρφανῆς
 Ὁ θάνατος τοῦ βοσκοῦ
 Ἡ Εὐρυκόμη
 Ἡ Ξανθούλα
 Ἡ Ἀγνώριστη
 Ἡ ψυχούλα
 Πρὸς Κύριον Γεώργιον Δὲ Ῥώσση
 Ἀνθούλα
 Πρωτομαγιά - Γαλήνη
 Ἡ ἄνοιξη τοῦ μεταστασίου
 Τὸ καλοκαίρι τοῦ μεταστασίου
 Ἡ φαρμακωμένη στὸν Ἅδη
 ᾨδὴ εἰς τὴ Σελήνη
 Νεκρικὴ ὠδή
 Ἡ σκιὰ τοῦ Ὁμήρου
 Σατιρικά
 Τὸ ὄνειρο
 Ἡ Πρωτοχρονιά (1824)
 Τὸ Ἰατροσυμβούλιο (1825)
 Τὸ ὄνειρο (1826)
 Ἡ Τρίχα (1833)
 Πεζά
 Ὁ Διάλογος (1822-1825)
 Ἡ γυναίκα τῆς Ζάκυθος (1826-1829)
 Μεταφράσεις
 ᾨδὴ τοῦ Πετράρχη
 Συλλογές
 Ἅπαντα τὰ εὑρισκόμενα - Ἰάκωβος Πολυλᾶς
(1859)
 Ἰταλικὰ ποιήματα
 La navicella Greca (1851)
 Saffo
 In morte di Stelio Marcoran
 La madre Greca
 La donna velata
 L'usignolo e lo sparviere
 Ἰταλικὰ πεζά
 Per Dr. Spiridione Gripari (1820)
 Elogio di Ugo Foscolo (1827)

9. • ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
• ΕΙΚΟΝΕΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
• http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/dionysi
os_solwmos/
ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΑΣΗΜΕΝΙΑ
Γ΄3