1. ΥΑΟΤ΢Σ
Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαύτε

2. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
 Βιογραφύα του ςυγγραφϋα
 Τπόθεςη του βιβλύου
 Κοινωνικϋσ- Φρονικϋσ ςυνθόκεσ
 Εκτενόσ απόδοςη περιεχομϋνου του βιβλύου
 Παραςτϊςεισ
 Ομοιότητεσ- Διαφορϋσ βιβλύου και ϋργου

3. Β Ι Ο Γ ΡΑΥ Ι Α ΢ Τ Γ Γ ΡΑΥ Ε Α
 Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαύτε (Υρανκφούρτη, 28
Αυγούςτου 1749 - Βαώμϊρη, 22 Μαρτύου 1833)
 Γερμανόσ ςυγγραφϋασ, καλλιτϋχνησ και πολιτικόσ από
εύπορη οικογϋνεια
 15 ετών ϋγραψε τα πρώτα ποιόματα, τα οπούα κατϋςτρεψε.
 1765 ξεκύνηςε ςπουδϋσ Νομικόσ κατόπιν επιθυμύασ του
πατϋρα του

4. Β Ι Ο Γ ΡΑΥ Ι Α ΢ Τ Γ Γ ΡΑΥ Ε Α
 Αςχολόθηκε με τισ εικαςτικϋσ τϋχνεσ.
 Ήρθε ςε επαφό με το ελληνικό ςτοιχεύο και αφιϋρωςε πολλϊ
ϋργα του ςτην Ελληνικό Αρχαιότητα.
 1769: αρρώςτηςε και επϋςτρεψε ςτη Υρανκφούρτη.

5. Β Ι Ο Γ ΡΑΥ Ι Α ΢ Τ Γ Γ ΡΑΥ Ε Α
 1770: ολοκλόρωςε τισ ςπουδϋσ Νομικόσ, παρακολούθηςε
μαθόματα Ιατρικόσ, Φημεύασ και Βοτανικόσ.
 Επϋςτρεψε ςτη Υρανκφούρτη και αςχολόθηκε με τη δικηγορύα.
 Σο 1806 παντρεύτηκε την Κριςτιϊνε Βούλπιουσ, με την οπούα
εύχε όδη από το ϋτοσ 1789 ϋνα γιο.

6. Ε ΡΓΑ ΣΟΤ Γ Κ Α Ι Σ Ε
 Iphigenie auf Tauris (Ιφιγϋνεια εν Σαύροισ, 1779)
 Römische Elegien (Ρωμαώκϋσ ελεγεύεσ, 1788)
 Prometheus (Προμηθϋασ, 1774)
 Der Erlkönig (Ο βαςιλιϊσ των ξωτικών, 1782)
 An den Mond (Στη σελήνη, 1777)
 Venezianische Epigramme (Βενετςιϊνικα επιγρϊμματα, 1790)

7. Η Τ Π Ο Θ Ε ΢ Η ΣΟΤ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ
 Ο «Υϊουςτ» αναφϋρεται ςτη ςύγκρουςη ανϊμεςα ςτο Θεό και το
Διϊβολο, ςτο Καλό και ςτο Κακό. Ο ςατανικόσ Μεφιςτοφελόσ βϊζει
ςτούχημα με το Θεό ότι θα καταφϋρει να κερδύςει την ψυχό του ςεβϊςμιου
Δρ Υϊουςτ. Ο Μεφιςτοφελόσ κατεβαύνει ςτη Γη, παύρνει αρχικϊ τη μορφό
ενόσ ςκύλου και εμφανύζεται μπροςτϊ ςτο Υϊουςτ. Με πολλϊ μαγικϊ
τεχνϊςματα πεύθει τον Υϊουςτ ότι μπορεύ να του δώςει ξανϊ τα νιϊτα και
την ομορφιϊ του, με αντϊλλαγμα να του πουλόςει την ψυχό του. Ο Υϊουςτ
ςυναντϊ την όμορφη Μαργαρύτα και προςπαθεύ να την κατακτόςει…

8. ΚΟ Ι Ν Ω Ν Ι Κ Ε ΢ - Φ Ρ Ο Ν Ι Κ Ε ΢ ΢ Τ Ν Θ Η Κ Ε ΢
 Ο Γκαύτε εύχε ςυγκλονιςτεύ από νϋα γεγονότα (1755: ςειςμόσ
ςτη Λιςαβόνα, Πόλεμοσ επτϊ ετών.)
 ΢την πολιτικό υπόρξε ςυντηρητικόσ. Δεν εύχε αντιρρόςεισ για
τον Απελευθερωτικό Αγώνα ( 1813-1815) που διεξόχθη από τισ
γερμανικϋσ πολιτεύεσ εναντύον του Ναπολϋοντα .
 Παρϋμεινε μακριϊ από τισ προςπϊθειεσ να ενωθούν τα
διϊφορα μϋρη τησ Γερμανύασ ςε ϋνα ϋθνοσ.

9. ΚΟ Ι Ν Ω Ν Ι Κ Ε ΢ - Φ Ρ Ο Ν Ι Κ Ε ΢ ΢ Τ Ν Θ Η Κ Ε ΢
 Αντιτϊχθηκε ςτισ ιδϋεσ του Διαφωτιςμού, ότι ο λόγοσ επαρκούςε για
να δημιουργόςει καλϊ οργανωμϋνεσ κοινωνύεσ και καλούσ νόμουσ.
 Σϋλη 1792: ο Γκαύτε πόρε μϋροσ ςτην μϊχη του Valmy κατϊ τησ
επαναςτατημϋνησ Γαλλύασ , βοηθώντασ τον Δούκα Καρλ Αύγουςτο κατϊ
τη διϊρκεια τησ αποτυχημϋνησ ειςβολόσ τησ Γαλλύασ.

10. ΚΟ Ι Ν Ω Ν Ι Κ Ε ΢ - Φ Ρ Ο Ν Ι Κ Ε ΢ ΢ Τ Ν Θ Η Κ Ε ΢
 ΢την πολιορκύα τησ Μϊιντσ βοόθηςε τον Καρλ Αυγούςτου ωσ
ςτρατιωτικόσ παρατηρητόσ.
 1806: ο Γκαύτε ζούςε ςτη Βαώμϊρη με την ερωμϋνη του, την αδελφό
του και το γιο του.
 13 Οκτωβρύου, ο ςτρατόσ του Ναπολϋοντα ειςϋβαλε ςτην πόλη.

11. ΚΟ Ι Ν Ω Ν Ι Κ Ε ΢ - Φ Ρ Ο Ν Ι Κ Ε ΢ ΢ Τ Ν Θ Η Κ Ε ΢
 Οι Γϊλλοι κατϋλαβαν το ςπύτι του Γκαύτε.
 ΢υμπτώματα διχόνοιασ τον 18ο αιώνα εξαιτύασ εξωτερικών
παραγόντων.
 Ο Μαρτύνοσ Λούθηροσ δημοςύευςε ϋνα κεύμενο 95 θϋςεων το 1517,
ςτρεφόμενοσ εναντύον των πρακτικών αυτών. Έτςι, ξεκύνηςε η
θρηςκευτικό "Μεταρρύθμιςη"

12. ΚΟ Ι Ν Ω Ν Ι Κ Ε ΢ - Φ Ρ Ο Ν Ι Κ Ε ΢ ΢ Τ Ν Θ Η Κ Ε ΢
 Μετϊ από ςυνεχεύσ πολϋμουσ, το 1555 υπογρϊφεται η "ειρόνη τησ
Αυγούςτασ" που προϋβλεπε να εύναι νόμιμο ςε κϊθε κρατύδιο τησ
Γερμανύασ όποιο δόγμα επιθυμεύ ο ηγεμόνασ του.
 Η Γερμανύα διαιρεύται θρηςκευτικϊ.
 Οι ςυνεχεύσ πολεμικϋσ επιχειρόςεισ και οι κακουχύεσ που βύωςε η
κοινωνύα του 18ου αιώνα ςυνετϋλεςαν ςτην εμφϊνιςη δειςιδαιμονιών και
προλόψεων.

13. Ε Κ Σ Ε Ν Η ΢ Α Π ΟΔΟ΢ Η
Π Ε Ρ Ι Ε ΦΟ Μ Ε Ν ΟΤ Σ ΟΤ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ
1ο ΜΕΡΟ΢: «Αφιϋρωςη»
 Έχει αυτοβιογραφικό και λυρικό χαρακτόρα.
 Με αυτόν ο Γκαύτε δύνει την πρώτη δραματικό νότα ςτο ϋργο του. Μια
πρώτη γεύςη από τισ νεανικϋσ του αναμνόςεισ και τον παλιό πόνο
«Ξυπνϊει ςτα ςτόθη μου τησ νιότησ η ορμό... απόηχοσ απ’ τα
παλιϊ.»

14. « Π Ρ ΟΛΟ ΓΟ΢ ΢ ΣΟ Θ Ε ΑΣ Ρ Ο »
 Εύναι η απϊντηςη ςτο ερώτημα “τι ςημαύνει ποιητόσ”.
 Ένασ διϊλογοσ ανϊμεςα ςτον διευθυντό ενόσ θεϊτρου, τον ποιητό και τον
κωμικό ηθοποιό.
 Ο διευθυντόσ θϋλει να κερδύςει χρόματα από την τϋχνη του ποιητό και του
ηθοποιού. Ζητϊει την ποςότητα και την εςωτερικότητα, (το εφόμερο).
«Μ’ αρϋςει κόςμοσ ςτο ταμεύο να ςτριμώχνεται, για ϋνα ειςιτόριο να
ςκοτώνεται»

15. «ΠΡΟΛΟΓΟ΢ ΢ΣΟ ΘΕΑΣΡΟ»
 Ο ποιητόσ αποζητϊ την ποιότητα και την εςωτερικότητα (το
αιώνιο).
«Ό,τι γυαλύζει, λϊμπει μια ςτιγμό και ςβόνει, το γνόςιο
ακατϊλυτο θα μεύνει»
 Ο κωμικόσ ηθοποιόσ δε νοιϊζεται για τισ μελλούμενεσ γενιϋσ.
Θϋλει οι ϊνθρωποι τησ εποχόσ του να διαςκεδϊςουν με τα αςτεύα του.

16. « Π Ρ ΟΛΟ ΓΟ΢ ΢ ΣΟ Ν ΟΤ ΡΑ Ν Ο »
 Ανούγει η αυλαύα του δρϊματοσ με ϋναν διϊλογο ςτον επουρϊνιο χώρο
ανϊμεςα ςτο Θεό, τουσ τρεισ αρχϊγγελουσ και τον Μεφιςτοφελό. Γύνεται
αναφορϊ ςτον βαςικό όρωα του ϋργου, τον Υϊουςτ.
 Σο δρϊμα αρχύζει με την ερώτηςη του Θεού “τι ςυμβαύνει ςτον κόςμο
κατϊ τη γνώμη του Μεφιςτοφελό” Εκεύνοσ ειρωνικϊ απαντϊ πωσ ο Θεόσ
ξϋχαςε τα βϊςανα των ανθρώπων ενώ ο ύδιοσ τουσ ςυμπονεύ.

17. « Π Ρ ΟΛΟ ΓΟ΢ ΢ ΣΟ Ν ΟΤ ΡΑ Ν Ο »
 Ο διϊλογοσ προχωρϊει με την ερώτηςη του Θεού ¨αν ο Μεφιςτοφελόσ
γνωρύζει για τον Υϊουςτ¨ ο οπούοσ τον γνωρύζει και εκφρϊζεται ειρωνικϊ
γι αυτόν ενώ ο Θεόσ τον χαρακτηρύζει ςαν “δούλο του”.
 Ο Υϊουςτ εύναι διχαςμϋνοσ. Σεύνει προσ τον ουρανό αλλϊ και προσ τη γη.
Ζητϊει από τη μια το ϊφθαρτο και το ϊχρονο και από την ϊλλη το χρονικό
και το φθαρτό.

18. « Ν Τ Φ ΣΑ »
 Ειςαγωγικόσ μονόλογοσ με εκφραςτικό χαρακτόρα
 Λαμβϊνει χώρο ςτο ςπουδαςτόριο του Υϊουςτ.
 Απογοητευμϋνοσ από τη ςοφύα τησ επιςτόμησ προςπαθεύ να φτϊςει ςτη
βαθύτερη ουςύα και αρμονύα τησ δημιουργύασ με τη βοόθεια τησ μαγεύασ.
 Ο τραγικόσ όρωασ εκφρϊζει το βαθύτερο πόνο που ςυγκλονύζει τη ψυχό
του και την απογοότευςη του μετϊ από τισ μεγαλειώδεισ κατακτόςεισ του.

19. Μ Ο Ν ΟΛΟ ΓΟ΢
Αποτελεύται από 2 ςτϊδια:
 Απογοότευςη από τη μϊθηςη, απόγνωςη και ειρωνικό θεώρηςη των τύτλων
που κϋρδιςε.
«ςπούδαςα Υιλοςοφύα, Νομικό και Γιατρικό... Δϊςκαλο με λϋνε... μα βλϋπω
καθαρϊ τούτην την ώρα πωσ δεν τα βρόκαμε τησ γνώςησ τα κλειδιϊ»
 Η ςύνθεςη. Ο Υϊουςτ ζητϊει από το πνεύμα του κόςμου και τησ γησ να του
αποκαλύψουν τα μυςτικϊ τουσ.
«Πνεύμα ςε νιώθω... φανερώςου. Για καινούργια αιςθόματα, τησ ψυχόσ μου
ϊνοιξαν οι πύλεσ»

20. « ΥΑΟΤ ΢ Σ Κ Α Ι Β Α Γ Κ Ν Ε Ρ »
 ΢το ςπουδαςτόριο του Υϊουςτ ϋρχεται να ταρϊξει τη
φιλοςοφικό του ςκϋψη ο βοηθόσ του ο Βϊγκνερ.
 Βϊγκνερ: απροβλημϊτιςτοσ και ευχαριςτημϋνοσ απ’
τον εαυτό του, ϊνθρωποσ δύχωσ ςυναύςθημα και φανταςύα.

21. « 2 Ο΢
Μ Ο Ν ΟΛΟ ΓΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ»
 Ο Υϊουςτ μϋνει πϊλι μόνοσ ςτο ςπουδαςτόριό του και
αποζητϊ την αλόθεια .
 Όμωσ ςυνειδητοποιεύ ότι η αλόθεια εύναι ο Θεόσ. Καθώσ δε
μπορεύ να μετρηθεύ μαζύ του, πϋφτει ςε απόγνωςη.
«Ση δύναμη δεν ϋχω με ΢ε να μετρηθώ»

22. « 2 Ο΢
Μ Ο Ν ΟΛΟ ΓΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ»
 Μόνη διϋξοδοσ η δρϊςη. Σο μϊτι του πϋφτει ςτο μπουκαλϊκι με
το δηλητόριο, τη μόνη του ελπύδα να ςπϊςει τα δεςμϊ τησ
ανθρώπινησ μούρασ.
«Όμωσ γιατύ το μϊτι μου γιατύ καρφώθηκ’ εκεύ πϋρα; Γιατύ ϋνα
μπουκαλϊκι ωςϊν μαγνότησ με τραβϊ;»
 Βλϋπει το θϊνατό του ςαν αρχό για μια καινούργια ζωό ςτην
οπούα θα ϋχει θεώκό ευτυχύα.

23. « 2 Ο΢
Μ Ο Ν ΟΛΟ ΓΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ»
 Πληςιϊζει το δηλητόριο ςτο ςτόμα του , μϋχρι που τον
ςταματϊει ο όχοσ από τισ αναςτϊςιμεσ ψαλμωδύεσ και
καμπϊνεσ και η ανϊμνηςη των παιδικών του χρόνων. Από την
ϊβυςςο τησ αυτοκαταςτροφόσ ξαναγυρύζει ςτη ζωό.
«Κι όμωσ, καθώσ ακούω τούτον τον απόηχο το γλυκό,
τούτον τον ουρϊνιο τόνο από τα νιϊτα αγαπητό, γυρύζω
πύςω πϊλι ςτον παιδικό μου κόςμο, ςτη ζωό»

24. « Μ Π Ρ Ο΢ ΣΑ ΢ Σ Η Ν Π ΤΛ Η Σ Η ΢ Π ΟΛ Ε Ω ΢ »
Ο Π Ε ΡΙ Π ΑΣΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ ΜΕ ΣΟ Ν ΒΑ Γ Κ Ν Ε Ρ
 Ο Υϊουςτ ξαναγυρύζει ςτην απλοώκό ζωό του λαού.
 Βγαύνει από το ςπουδαςτόριο, πηγαύνει ςτο πανηγύρι
ενόσ χωριού, ςτην εξοχό. ΢τα πλαύςια τησ Άνοιξη και τησ
Ανϊςταςησ
 Πληςιϊζει τουσ ανθρώπουσ που τον εκτιμούν,
μοιρϊζεται μαζύ τουσ τισ απλϋσ χαρϋσ τησ ζωόσ.

25. « Μ Π Ρ Ο΢ ΣΑ ΢ Σ Η Ν Π ΤΛ Η Σ Η ΢ Π ΟΛ Ε Ω ΢ »
Ο Π Ε ΡΙ Π ΑΣΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ Μ Ε ΣΟ Ν Β Α Γ Κ Ν Ε Ρ
 Ο Βϊγκνερ από την ϊλλη, ςαν ϊνθρωποσ του γραφεύου, νιώθει αςφυξύα
ανϊμεςα ςτο λαό.
«Μονϊχοσ εδώ δε θα ‘βγαινα ποτϋ μου. Υωνϋσ και κρότοι και παιχνύδια
και βιολιϊ, θόρυβοι εύναι για μϋνα ςιχαμϋνοι.»
 Οι τιμϋσ που του αποδύδουν οι ϊνθρωποι αντύ να τον ικανοποιούν του
θυμύζουν τισ μαγγανεύεσ και τισ αλχημεύεσ ςτισ οπούεσ ζητούςε ο πατϋρασ
του το φϊρμακο μιασ φοβερόσ επιδημύασ.

26. « Μ Π Ρ Ο΢ ΣΑ ΢ Σ Η Ν Π ΤΛ Η Σ Η ΢ Π ΟΛ Ε Ω ΢ »
Ο Π Ε ΡΙ Π ΑΣΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ ΜΕ ΣΟ Ν ΒΑ Γ Κ Ν Ε Ρ
 Μα το φϊρμακο γινόταν φαρμϊκι κι ϋφερε αφανιςμό ςτουσ
ανθρώπουσ.
«Με τα ςατανικϊ μασ τούτα τα γιατρικϊ, ρημϊξαμε απ’ τουσ
ανθρώπουσ λαγκϊδια και βουνϊ»
 Η απόγνωςη για τη γνώςη και την επιςτόμη ξυπνϊει μϋςα του
και γύνεται αυτοκατηγορύα.
«ςόμερα εμϊσ τουσ ϊθλιουσ φονιϊδεσ μασ τιμούν»

27. « Μ Π Ρ Ο΢ ΣΑ ΢ Σ Η Ν Π ΤΛ Η Σ Η ΢ Π ΟΛ Ε Ω ΢ »
Ο Π Ε ΡΙ Π ΑΣΟ΢ ΣΟΤ ΥΑΟΤ ΢ Σ ΜΕ ΣΟ Ν ΒΑ Γ Κ Ν Ε Ρ
 Σον κυριεύει πϊλι η τϊςη προσ το ϊπειρο και φανερώνει
καθαρϊ τισ δύο αντιμαχόμενεσ τϊςεισ του
«ςτα δικϊ μου ςτόθη δύο ψυχϋσ ςυγκατοικούν»
 Μιλϊει πϊλι για πνεύματα και τα καλεύ να τον βοηθόςουν.
Καθώσ βραδιϊζει, ο Υϊουςτ βλϋπει ϋνα μαύρο ςκύλο που τον
ακολουθεύ καθώσ εκεύνοσ γυρύζει ςτο ςπουδαςτόριό του.

28. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η ΡΙ Ο »
ΠΡΩΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΣΟ ΜΕΥΙ΢ΣΟΥΕΛΗ
 Ο Υϊουςτ νιώθει να ξυπνϊει μϋςα του η αγϊπη για το Θεό.
«Σα πϊθη αποκοιμόθηκαν γλυκϊ, με ξυπνϊ τησ αγϊπησ του
Θεού η ομορφϊδα»
 Ο ςκύλοσ όμωσ που μπόκε μαζύ του ςτο ςπουδαςτόριο
ακούγοντασ την αγϊπη ςτο Θεό, γρυλύζει. Άρχιςε να ουρλιϊζει
και να αλλϊζει μορφό.
 Σα πνεύματα θϋλουν να βοηθόςουν τον Μεφιςτοφελό να
ελευθερωθεύ.

29. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η ΡΙ Ο »
ΠΡΩΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΣΟ ΜΕΥΙ΢ΣΟΥΕΛΗ
 Παρουςιϊζεται ο Μεφιςτοφελόσ, ντυμϋνοσ ςαν πλανόδιοσ ςπουδαςτόσ που
λϋει ςτον Υϊουςτ ότι εύναι πρόθυμοσ να τον υπηρετόςει
 Ο Μεφιςτοφελόσ αυτοχαρακτηρύζεται και δηλώνει ότι θϋλει το κακό του
ανθρώπου. Σον δελεϊζει αλλϊ με αυτό τον τρόπο ξυπνϊ ςτον ϊνθρωπο τισ
καλϋσ δυνϊμεισ που ϋχει μϋςα του.
«Εύμαι κομμϊτι απ’ τη δύναμη εκεύνη, π’ όλο να κϊνει το κακό αποζητϊει
κι ϊθελα πϊντα ςτο καλό τον καταντϊ»

30. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η Ρ Ι Ο »
ΠΡΩΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΣΟ ΜΕΥΙ΢ΣΟ ΥΕΛΗ
 Ο Μεφιςτοφελόσ εύναι παγιδευμϋνοσ γιατύ πρϋπει να βγει από το κατώφλι τησ
πόρτασ όπου εύναι χαραγμϋνη μια πεντϊλφα.
 Για να τον αφόςει να φύγει, ο Υϊουςτ ζητϊ να κλεύςει μαζύ του μια ςυμφωνύα.
 Δαιμονικϊ πνεύματα τραγουδούν ςτο Υϊουςτ για τισ χαρϋσ τησ ζωόσ και τον
αποκοιμύζουν. Όταν ξύπνηςε, ο Μεφιςτοφελόσ εύχε γύνει καπνόσ.

31. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η ΡΙ Ο Β ’ »
ΥΑΟΤ ΢ Σ Κ Α Ι Μ ΕΥ Ι ΢ ΣΟ Υ Ε Λ Η ΢
 Ο Μεφιςτοφελόσ παρουςιϊζεται ςαν ευγενόσ ιππότησ
 Βρύςκει τον Υϊουςτ ςε κατϊςταςη αδυναμύασ, ϋτοιμο
να δεχτεύ το ςχϋδιό του.
 Ο Υϊουςτ νοςταλγεύ το θϊνατο και καταριϋται τα
αγαθϊ τησ γησ.

32. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η Ρ Ι Ο Β ’ »
ΥΑΟΤ ΢ Σ Κ Α Ι Μ Ε Υ Ι ΢ Σ Ο Υ Ε Λ Η ΢
 Ένασ αόρατοσ χορόσ πνευμϊτων καλεύ τον Υϊουςτ να
ξαναχτύςει τον κόςμο που ϋχει καταρρεύςει μϋςα του.
 Ο όροσ τησ προςφορϊ σ του Μεφιςτοφελό: Ο
Μεφιςτοφελόσ θα υπηρετεύ τον Υϊουςτ ςαν αφϋντησ ς’ αυτό τη
ζωό και ςτην ϊλλη θα τον ϋχει ςτη δικό του εξουςύα, αφού θα
ϋχει ζόςει μια διαβολικό ζωό.

33. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η Ρ Ι Ο Β ’ »
ΥΑΟΤ ΢ Σ Κ Α Ι Μ Ε Υ Ι ΢ Σ Ο Υ Ε Λ Η ΢
 Ο Υϊουςτ αρνεύται να πουλόςει την ψυχό του αλλϊ ςτοιχηματύζει με το
Μεφιςτοφελό
«Αν ςε κρεβϊτι τεμπελιϊσ με δεισ πεςμϋνο, τότε αμϋςωσ κϊλλιο να
χαθώ. Αν ςτισ ηδονϋσ με δεισ ριγμϋνο, ϋφταςε τότε η ςτερνό μου ώρα»
 Ο Μεφιςτοφελόσ ζητϊ γραπτό ςυμφωνύα με μια ςταγόνα από το αύμα
του Υϊουςτ ωσ υπογραφό.
 Η ςυζότηςη διακόπτεται από τον ερχομό ενόσ νεαρού ςπουδαςτό που
θϋλει να ςυμβουλευτεύ τον Υϊουςτ για τισ ςπουδϋσ του.

34. « ΢ Π ΟΤΔ Α ΢ Σ Η Ρ Ι Ο Β ’ »
ΥΑΟΤ ΢ Σ Κ Α Ι Μ Ε Υ Ι ΢ Σ Ο Υ Ε Λ Η ΢
 Εκεύνοσ δεν ϋχει διϊθεςη να τον δεχτεύ και προθυμοποιεύται ο
Μεφιςτοφελόσ.
 ΢τη ςυνομιλύα τουσ ο Μεφιςτοφελόσ παραπλανεύ τον ςπουδαςτό και
ειρωνεύεται την επιςτόμη και την αξύα τησ.
 Αφού ο ςπουδαςτόσ φεύγει, τα πνεύματα ενθαρρύνουν τον Υϊουςτ για
δρϊςη καθώσ εκεύνοσ και ο Μεφιςτοφελόσ ξεκινούν το ταξύδι τουσ.

35. 2 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : «Σ Ο Μ Α Γ Ε Ι Ρ Ι Ο Σ Η ΢
΢ Σ Ρ Ι Γ ΓΛ Α ΢ »
 ΢τόχοσ του Μεφιςτοφελό για να δελεϊςει τον Υϊουςτ εύναι το
ςαρκικό πϊθοσ, ο ϋρωτασ προσ τη γυναύκα.
 Ο ςκοπόσ αυτόσ πραγματοποιεύται με τα μαγικϊ μϋςα τησ
ςτρύγγλασ.
 Ο Υϊουςτ κοιτϊζει ϋναν καθρϋπτη και βλϋπει μϋςα μια
πανϋμορφη γυναύκα.

36. 2 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : «Σ Ο Μ Α Γ Ε Ι Ρ Ι Ο Σ Η ΢
΢ Σ Ρ Ι Γ ΓΛ Α ΢ »
 Ο Μεφιςτοφελόσ τού υπόςχεται ότι θα του δώςει τη γυναύκα που
του αρϋςει.
 Οι δυνϊμεισ του κακού (ςτρύγγλα και Μεφιςτοφελόσ) μανιϊζουν
μεταξύ τουσ, ςτο τϋλοσ όμωσ δϋχεται το Μεφιςτοφελό ςα δϊςκαλο και
αφϋντη τησ.
 Ο Μεφιςτοφελόσ ςαρκϊζει την τριαδικότητα του θεού και την
ευπιςτύα των ανθρώπων με παραπλανητικϊ λόγια.

37. « Η ΢ Τ Ν Α Ν Σ Η ΢ Η ΥΑΟΤ ΢ Σ Μ Α ΡΓΑ ΡΙ ΣΑ ΢ »
 Υυςικϊ αλλϊ και τολμηρϊ αρχύζει η ςυνϊντηςη ΥϊουςτΜαργαρύτασ.
 Η απλό αγνό κόρη του λαού αιςθϊνεται προςβεβλημϋνη
από την κύνηςη του Υϊουςτ δηλαδό ότι πόγε και τησ μύληςε.
 Ο όρωασ μασ που βρύςκεται ςτο επύκεντρο τησ ζωόσ ςτην
αγϊπη ζητϊ τη βοόθεια του Μεφιςτοφελό .

38. « Η ΢ Τ Ν Α Ν Σ Η ΢ Η ΥΑΟΤ ΢ Σ Μ Α Ρ ΓΑ Ρ Ι ΣΑ ΢ »
 Υϊουςτ: Αδύςτακτοσ δούλοσ τησ επιθυμύασ του.
Μεφιςτοφελόσ: ΢υγκρατημϋνοσ (αντιςτρϋφονται οι
ρόλοι).
 Ο Μεφιςτοφελόσ οδηγεύ τον Υϊουςτ ςτο δωμϊτιο τησ
Μαργαρύτασ με δόλωμα τα χρυςαφικϊ.

39. « Η ΢ Τ Ν Α Ν Σ Η ΢ Η Υ Α ΟΤ ΢ Σ Μ Α Ρ ΓΑ Ρ Ι ΣΑ ΢ »
 Με διαβολικό ςυνεργύα το πιο ιερό ςυναύςθημα που ενώνει
δυο ανθρώπουσ η αγϊπη γύνεται η τραγωδύα τησ Μαργαρύτασ.
 Ξεκύνηςε από τον πόθο αλλϊ τώρα εύναι κυριευμϋνοσ από το
πνεύμα μιασ ϊδολησ αγϊπησ.

40. « Η ΢ Τ Ν Α Ν Σ Η ΢ Η ΥΑΟΤ ΢ Σ Μ Α Ρ ΓΑ Ρ Ι ΣΑ ΢ »
 Ο Υϊουςτ για την αγϊπη του για την Μαργαρύτα
βρύςκει μϋςα του τον ϊνθρωπο.
 Ο Υϊουςτ διςτϊζει να τησ αφόςει το δώρο, ο
Μεφιςτοφελόσ όμωσ τον απειλεύ και τον κατηγορεύ.
 ΢ε αυτό το ςημεύο φαύνεται η αλλαγό που ϋγινε μϋςα
ςτη ψυχό του Υϊουςτ.

41. « Η ΢ Τ Ν Α Ν Σ Η ΢ Η ΥΑΟΤ ΢ Σ Μ Α Ρ ΓΑ Ρ Ι ΣΑ ΢ »
 Η Μαργαρύτα ϋνιωςε βαριϊ την ατμόςφαιρα ςτο δωμϊτιο
τησ, λεσ και κατϊλαβε το πϋραςμα του ΢ατανϊ και την ςκληρό
μούρα που την περύμενε.
 Ο Υϊουςτ αρχύζει να αγαπϊει την Μαργαρύτα με αγνό καρδιϊ.
 Ο Γκαύτε παρουςιϊζει τα δύο αντύθετα ζευγϊρια
Μεφιςτοφελόσ-Μϊρθα και Υϊουςτ-Μαργαρύτα.

42. «ΣΟ ΢ Π Ι Σ Ι Σ Η ΢ Γ Ε Ι ΣΟ Ν Ι ΢ ΢ Α ΢ »
 Η Μϊρθα εύναι για την Μαργαρύτα ό,τι ο Μεφιςτοφελόσ για τον
Υϊουςτ. Ένασ θηλυκόσ διϊβολοσ.
 Σο ζευγϊρι Υϊουςτ-Μαργαρύτα εκφρϊζει την τϊςη του
ανθρώπου προσ το ιδανικό
 Σο ζευγϊρι Μεφιςτοφελόσ-Μϊρθα ϋχει ροπό προσ το αιςχρό.
 Ο Μεφιςτοφελόσ καλλιεργεύ ςτην Μαργαρύτα την ιδϋα να
αποκτόςει εραςτό.

43. « Κ Η Π Ο΢ »
 ΢τον κόπο τησ Μϊρθασ γύνεται η ςυνϊντηςη των δύο
ζευγαριών.
 Μαργαρύτα: αντιπροςωπεύει τον απλό κόςμο τησ
φύςησ με ταπεινοςύνη.
 Υϊουςτ: η μορφό του πικραμϋνου ςοφού.

44. « Κ Η Π Ο΢ »
 Σην Μαργαρύτα ςαγηνεύει η ςοφύα και η καλοςύνη.
 Σον Υϊουςτ ςαγηνεύει η απλό και η φυςικό ομορφιϊ.
 Ο Υϊουςτ από την γνώςη ϋπεςε ςτην απόγνωςη βρύςκοντασ
καταφύγιο ςτην αγϊπη.

45. « Κ Η Π Ο΢ »
 Η Μϊρθα προςπαθεύ μϊταια να κερδύςει τον Μεφιςτοφελό.
 Ο Υϊουςτ ομολογεύ την αγϊπη του ςτην Μαργαρύτα η οπούα
αιςθϊνεται ςυντριβό μπροςτϊ ςτο πνευματικό ύφοσ του
Υϊουςτ.
 Εκεύνη μιλϊει για την καθημερινό ζωό, την οικογϋνεια.
 Ακούγοντϊσ την ο Υϊουςτ νιώθει την ευδαιμονύα τησ απλόσ
και φυςικόσ ζωόσ.

46. « Κ Η Π Ο΢ »
 Πϊλι ςτο προςκόνιο το διαβολικό ζευγϊρι ΜεφιςτοφελόσΜϊρθα, ςε ϋνα διϊλογο γεμϊτο από τη φιληδονύα τησ Μϊρθασ και
τον χλευαςμό του Μεφιςτοφελό
 Η Μαργαρύτα ομολογεύ ςτον Υϊουςτ την αγϊπη τησ με παιδικό
αφϋλεια ςε αντύθεςη με τον χυδαύο τρόπο τησ Μϊρθασ που φοβϊται
την κακολογύα του κόςμου,
 Όμωσ εύναι χαρούμενη και εκπληρώνεται ο ςκοπόσ τησ καθώσ ο
Υϊουςτ αρϋςει ςτην μαργαρύτα.

47. «Σ Ο Κ Ι Ο΢ Κ Ι Σ ΟΤ Κ Η Π ΟΤ »
 Η Μαργαρύτα κρύφτηκε ςε ϋνα ςπιτϊκι ςτον κόπο.
 Βλϋπει τον Υϊουςτ να πηγαύνει προσ το ςπιτϊκι.
 Ακολουθεύ το πρώτο φιλύ.

48. «Σ Ο Κ Ι Ο΢ Κ Ι Σ ΟΤ Κ Η Π ΟΤ »
 Αυτό τη ςτιγμό απόλυτησ ευδαιμονύασ διακόπτει ο
Μεφιςτοφελόσ και η Μϊρθα.
 Η ςκηνό κλεύνει με την Μαργαρύτα να πηγαύνει ςπύτι τησ
γεμϊτη θαυμαςμό για τον Υϊουςτ και απορύα για την αγϊπη του
για αυτόν.

49. « Δ Α ΢ Ο΢ Κ Α Ι ΢ Π Η Λ Ι Α »
 Ο Υϊουςτ με την αγϊπη του προσ τη Μαργαρύτα φοβϊται μη
χϊςει την αυτοκυριαρχύα του και υποδουλωθεύ ςτο πϊθοσ του
καταςτρϋφοντασ τη Μαργαρύτα αφού δεν πρόκειται να μεύνει
μαζύ τησ για πϊντα.

50. « Δ Α ΢Ο΢ Κ Α Ι ΢ Π Η Λ Ι Α »
 Ο Υϊουςτ καταφεύγει ςε μύα ςπηλιϊ.
 Δηλώνει ότι όρθε η ώρα τησ αυτοςυγκϋντρωςησ και τησ
αυτογνωςύασ.
 Ο Υϊουςτ που ςτην αρχό όταν μϋςα ςτην απόγνωςη
μεταμορφώνεται ςε ϋναν Υϊουςτ διαποτιςμϋνο από την κλαςικό ιδϋα
τησ ομορφιϊσ και τησ αλόθειασ.

51. « Δ Α ΢Ο΢ Κ Α Ι ΢ Π Η Λ Ι Α »
 Ο Μεφιςτοφελόσ ταρϊζει πϊλι την ψυχό του Υϊουςτ.
 Ο Υϊουςτ ταλαντεύεται ανϊμεςα ςτη φιλοςοφικό θεώρηςη του
κόςμου και την ταραχό του πϊθουσ του προσ την Μαργαρύτα.
 Ο Μεφιςτοφελόσ θϋλει τον Υϊουςτ δούλο του πϊθουσ.

52. « Δ Α ΢Ο΢ Κ Α Ι ΢ Π Η Λ Ι Α »
 Ο Μεφιςτοφελόσ με τρεισ τρόπουσ πεύθει τον Υϊουςτ να
αφόςει την απομόνωςη και να γυρύςει ςτην Μαργαρύτα:
Α) Ο Μεφιςτοφελόσ δϋχεται ότι η φιλοςοφικό θεώρηςη
εύναι ωραύα αλλϊ όχι για μια μόνιμη κατϊςταςη.

53. « Δ Α ΢Ο΢ Κ Α Ι ΢ Π Η Λ Ι Α »
Β) Ο Μεφιςτοφελόσ δεν του αγγύζει το νου αλλϊ την καρδιϊ.
 Σου προβϊλλει την μοναξιϊ τησ Μαργαρύτασ.
 Ο Υϊουςτ καταλαβαύνει το ςατανικό ςχϋδιο του και τον
αποκαλεύ φύδι.
Γ) ΢το τρύτο ςτϊδιο ο Υϊουςτ ϋχει λυγύςει. Ο πόθοσ και οι τύψεισ
του τον κϊνουν να ζητϊ από τον Μεφιςτοφελό να τον γυρύςει πύςω
ςτην Μαργαρύτα.

54. « Δ Α ΢Ο΢ Κ Α Ι ΢ Π Η Λ Ι Α »
 Ο Μεφιςτοφελόσ καταφϋρνει το
ςκοπό του και φϋρνει τον Υϊουςτ
μπροςτϊ ςτο ςπύτι τησ Μαργαρύτασ
παρακινώντασ τον να μπει μϋςα.

55. « Ν Τ Φ ΣΑ »
 Ο Βαλεντύνοσ, ο αδερφόσ τησ Μαργαρύτασ, νιώθει βαθύτατα
ντροπιαςμϋνοσ από τη ςχϋςη τησ με τον Υϊουςτ και αποφαςύζει
να εκδικηθεύ.
 Καθώσ μονολογεύ το ν πληςιϊζουν ο Υϊουςτ ( με βαριϊ την
ενοχό ςτην καρδιϊ του) και ο Μεφιςτοφελόσ.
 Ο Βαλεντύνοσ ορμϊει κατϊ πϊνω τουσ.

56. « Ν Τ Φ ΣΑ »
 Ο Μεφιςτοφελόσ προτρϋπει τον Υϊουςτ να τραβόξει το
ςπαθύ του.
 Εκεύνοσ τον ακούει και μαχαιρώνει τον Βαλεντύνο
ςκοτώνοντϊσ τον.
 Η Μϊρθα καλεύ τον κόςμο να τρϋξει και η Μαργαρύτα κλαύει
με ςπαραγμό.

57. «Η ΥΤΛΑΚΗ»
 Η Μαργαρύτα, καταδικαςμϋνη για το φόνο του παιδιού τησ,
εύναι κλειςμϋνη ςτη φυλακό και περιμϋνει την εκτϋλεςό τησ.
 Ο Υϊουςτ που ϋχει ςτα χϋρια του τα κλειδιϊ τησ πόρτασ που
του ϋδωςε ο Μεφιςτοφελόσ, αποφαςύζει να ανούξει και ακούει το
παραλογιςμϋνο παραμυθοτρϊγουδο τησ Μαργαρύτασ.

58. «Η ΥΤΛΑΚΗ»
 Η Μαργαρύτα κρύβει το πρόςωπό τησ θαρρώντασ πωσ
ϋρχεται ο δόμιοσ.
 Ο Υϊουςτ πϋφτει ςτα πόδια τησ και παρακαλϊει να τη ςώςει.
 Εκεύνη αναγνωρύζει τη φωνό του και τον καλεύ να
προςευχηθούν.
 Σα δεςμϊ ςτα χϋρια τησ ϋχουν λυθεύ.

59. «Η ΥΤΛΑΚΗ»
 Εκεύνοσ θϋλει να την τραβόξει ςτην ελευθερύα και τη ζωό, ενώ
εκεύνη να τον κρατόςει εκεύ.
 Η Μαργαρύτα διϊλεξε να μην ακολουθόςει δραπετεύοντασ
τον Υϊουςτ.
 Εκεύνη βλϋπει τον Μεφιςτοφελό, καταλαβαύνει τη διαβολικό
ςυνεργύα Υϊουςτ- Μεφιςτοφελό και αποςτρϋφεται από τον
αγαπημϋνο τησ.

60. «Η ΥΤΛΑΚΗ»
 Ο Μεφιςτοφελόσ καλεύ τον Υϊουςτ να φύγουν αφού πια
αυτό ϋχει κριθεύ από την ανθρώπινη δικαιοςύνη και εύναι χαμϋνη.
 Η γόινη ζωό τησ Μαργαρύτασ τελειώνει.
 Ο θϊνατοσ τησ Μαργαρύτασ εύναι για τον Υϊουςτ η πιο
οδυνηρό τιμωρύα.

61. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Έχει περϊςει καιρόσ από τη φυλϊκιςη και
το θϊνατο τησ Μαργαρύτασ.
 Ο Υϊουςτ ϋφυγε με το Μεφιςτοφελό.
 Ζητϊει καταφύγιο ςτη φύςη για να
ξαναβρεύ τον εαυτό του.

62. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Ξαναρχύζει η δρϊςη του Μεφιςτοφελό . Σον φϋρνει ς’ ϋνα
αυτοκρατορικό παλϊτι.
 Σο κρϊτοσ του αυτοκρϊτορα βρύςκεται ςε αποδιοργϊνωςη.
 Ο Μεφιςτοφελόσ παύρνει τη θϋςη του γελωτοποιού του
αυτοκρϊτορα.

63. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Σου προτεύνει να χρηςιμοποιόςει το χρυςϊφι που βρύςκεται
ςτη γη για τη ςωτηρύα του κρϊτουσ.
 Ο αρχιεπύςκοποσ διαμαρτύρεται για αυτό. Ο Μεφιςτοφελόσ
επιμϋνει και όλοι οι ϊλλοι ϊρχοντεσ δϋχονται την πρόταςό του.
 Ο αυτοκρϊτορασ προςφϋρει ϋνα καρναβαλικό ξεφϊντωμα,
πριν την επιχεύρηςη αυτό.

64. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Η δεύτερη παρϊςταςη εύναι παρμϋνη από την ελληνικό
μυθολογύα και εύναι οι τρεύσ Φϊριτεσ, οι τρεύσ Μούρεσ και οι τρεύσ
Ερινύεσ.
 Ο κόρυκασ αναγγϋλλει την τρύτη αλληγορικό παρϊςταςη,
την παρϊςταςη τησ εξουςύασ.
 Ελϋφαντασ εύναι το κρϊτοσ, κυβϋρνηςη εύναι η νύκη και
ηγετικό πνεύμα η φρόνηςη.

65. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Ένα ϊρμα παρουςιϊζεται.
 Σο παιδύ ηνύοχοσ: προςωποπούηςη τησ αιώνιασ νϋασ
πούηςησ.
 Πϊνω ςτο ϊρμα εύναι καθιςμϋνοσ ο Υϊουςτ, που
ενςαρκώνει τον πνευματικό πλούτο.

66. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Πύςω από τον πλούτο ακολουθεύ ο Μεφιςτοφελόσ.
 Σην παρϋλαςη κλεύνει η παρουςύα του Πϊνα.
 ΢τη μορφό του κρύβεται ο αυτοκρϊτορασ.
 Σον ςυνοδεύει ϋνα πλόθοσ από ςατύρουσ, γύγαντεσ,
νύμφεσ και δαιμόνια τησ γησ.

67. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Σα δαιμόνια τησ γησ τραβούν τον Πϊνα κοντϊ ςτουσ λϊκκουσ των
θηςαυρών όπου όμωσ εύναι η ϊβυςςοσ από την οπούα πετιϋται φωτιϊ.
 Καθώσ ςκύβει ο αυτοκρϊτορασ για να δει, καύγονται η γενειϊδα και
η φορεςιϊ του.
 Οι αξιωματούχοι του παλατιού αναγγϋλλουν με ενθουςιαςμό την
καινούργια επινόηςη του Μεφιςτοφελό , την ϋκδοςη
χαρτονομύςματοσ.

68. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Ο Μεφιςτοφελόσ εκθειϊζει ειρωνικϊ τα ςπουδαύα πλεονεκτόματα
που ϋχει το χαρτονόμιςμα με την υπογραφό του αυτοκρϊτορα.
 Ο αυτοκρϊτορασ ζητϊει από το Υϊουςτ να του βρει το θηςαυρό του
ανθρώπινου κϊλλουσ, τον Πϊρη και την Ελϋνη, ςύμβολα τησ ομορφιϊσ.
 Ο Υϊουςτ καταφεύγει ςτο Μεφιςτοφελό ο οπούοσ δυςκολεύεται να
τον βοηθόςει.
 Με βοόθεια μαγιςςών τα καταφϋρνει.

69. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Ο Υϊουςτ παρουςιϊζεται τώρα ωσ ιερϋασ, φϋρνοντασ τον
αρχαώκό τρύποδα απ’ όπου αναδύονται οι μορφϋσ του Πϊρη και
τησ Ελϋνησ:
«Σα μϊτια μου δεν με γελούν. Δεν ϋχω χϊςει τα μυαλϊ.
Να η πηγό τησ ομορφιϊσ με τα κρυςτϊλλινα νερϊ.»

70. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Ο Πϊρησ και η Ελϋνη, ανταμώνουν ερωτικϊ.
 Ο Πϊρησ θϋλει να απαγϊγει την Ελϋνη.
 Ο Υϊουςτ φουντώνει από ζόλια κι ορμϊ να του αποςπϊςει
την Ελϋνη.

71. « 3 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Α’ »
 Φρηςιμοποιεύ το μαγικό κλειδύ.
 Μόλισ τουσ αγγύζει με αυτό γύνεται μια φοβερό ϋκρηξη κι όλα
τα πνεύματα εξαφανύζονται ςαν καπνόσ.
 Ο Υϊουςτ πϋφτει αναύςθητοσ και τον παύρνει ςτον ώμο ο
Μεφιςτοφελόσ.
 Εύδε, ϊγγιξε την ιδανικό ομορφιϊ, δεν την κατϋκτηςε όμωσ.

72. « Π ΡΑ Ξ Η Β ’ »
 Ο Μεφιςτοφελόσ υποδϋχεται το νϋο βοηθό του Βϊγκνερ, το
Νικόδημο, με ειρωνεύα για την επιςτόμη και το ν Βϊγκνερ.
 Ο Βϊγκνερ, ςτο αλχημιςτικό εργαςτόρι του, κατορθώνει να
φτιϊξει ϋνα γυϊλινο ανθρωπϊκι.
 Ο Μεφιςτοφελόσ τυλύγει ςτο μανδύα του το Υϊουςτ και
ξεκινούν για την Ελλϊδα, για τον Πηνειό ενώ το ανθρωπϊκι τουσ
φωτύζει το δρόμο.

73. « Π ΡΑ Ξ Η Β ’ »
 Πρώτο μϋλημα του Υϊουςτ εύναι να βρει την Ελϋνη.
 Ο Υϊουςτ ρωτϊ τισ ΢φύγγεσ πού θα τη βρει κι εκεύνεσ τον
παραπϋμπουν ςτον Κϋνταυρο Φεύρωνα.
 Ο Πηνειόσ, ςαν ολοζώντανη θεότητα, περιτριγυριςμϋνοσ
από Νύμφεσ, ξυπνϊει απ’ τον αςυνόθιςτο ταραγμό του
νερού.

74. « Π ΡΑ Ξ Η Β ’ »
 Ο Υϊουςτ γοητεύεται από τη φυςικό ομορφιϊ του τόπου και
το ανθρώπινο κϊλλοσ των Νυμφών που τον καλούν να
ξεκουραςτεύ κοντϊ τουσ.
 Εκεύνοσ όμωσ πϊντα ςτο νου του ϋχει την Ελϋνη.
 Ο Φεύρωνασ παύρνει το Υϊουςτ ςτη ρϊχη του και τον φϋρνει
ςτη Μαντώ, που θα του δεύξει το δρόμο για να βρει την Ελϋνη.

75. « Π ΡΑ Ξ Η Β ’ »
 Μετϊ από περιόγηςη ςτην αρχαύα μυθολογύα ςυναντϊ τουσ
φιλοςόφουσ Θαλό και Αναξαγόρα.
 Ο Μεφιςτοφελόσ εμφανύζεται ςτενοχωρημϋνοσ, γιατύ εδώ
ςτην Ελλϊδα δεν οςμύζεται πουθενϊ τη μυρωδιϊ τησ πύςςασ, τησ
κόλαςησ.

76. « Π ΡΑ Ξ Η Β ’ »
 Σο ανθρωπϊκι ζητϊει τη μούρα του ςτο θαλαςςινό
ςτοιχεύο.
 ΢ειρόνεσ, Νηρηύδεσ, Σρύτωνεσ ζωντανεύουν.
 Αρχύζει ϋτςι το θαλαςςινό ελληνικό πανηγύρι μϋςα ςε μια
μυςτικό φανταςμαγορύα και πούηςη .
 Ένασ ύμνοσ ςτη φύςη, ςτη ζωό, ςτον ϋρωτα.

77. 4 Ο Μ Ε Ρ Ο΢ : Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ξεκινϊ με την ομηρικό ΢πϊρτη και το μονόλογο τησ Ελϋνησ να
θυμύζει πρόλογο αρχαύασ τραγωδύασ, ενώ μαζύ τησ βλϋπουμε τισ
αιχμϊλωτεσ Σρωαδύτιςςεσ ςαν αρχαύο χορό.
 Ο Μενϋλαοσ ετοιμϊζει θυςύα προσ τουσ θεούσ για να τουσ
ευχαριςτόςει που κϋρδιςε τον πόλεμο με την Σρούα και η Ελϋνη
φοβϊται μόπωσ γύνει εκεύνη το ςφϊγιο τησ θυςύασ.

78. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ο Μεφιςτοφελόσ εκμεταλλεύεται την ψυχικό αναταραχό
τησ θϋλοντασ να την οδηγόςει ςε αυτόν.
 Μεταμορφώνεται ςε Υορκύδα και λϋει ψϋματα ςτην Ελϋνη
πωσ όντωσ εκεύνη και όλεσ οι Σρωαδύτιςςεσ θα εύναι τα ςφϊγια
ςτη θυςύα πεύθοντϊσ την να τον ακολουθόςει.

79. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ο Υϊουςτ παρουςιϊζεται ςαν τον Ευρωπαύο πολύτη που με τισ
εφευρϋςεισ του κλεύνει την αυλαύα του Μεςαύωνα και προςπαθεύ να βρει
την ομορφιϊ ςτο χώρο τησ ιδϋασ.
 Επιςκϋπτεται την Ελλϊδα, όπου εγκαθύςταται ς’ ϋναν πύργο.
 Η Ελϋνη φτϊνει ςτο κϊςτρο και η υποδοχό τησ εύναι μεγαλοπρεπόσ.

80. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ο Λυγκϋασ, ο καςτροφύλακασ μαγεύεται από τον Μεφιςτοφελό και
ναρκώνεται μπροςτϊ ςτην ομορφιϊ τησ Ελϋνησ.
 Έτςι, ενώ την αντιλαμβϊνεται από μακριϊ, ξεχνϊ να ενημερώςει τον
Υϊουςτ για τον ερχομό τησ.

81. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ο Λυγκϋασ οδηγεύται αλυςοδεμϋνοσ μπροςτϊ τουσ.
 Ο Υϊουςτ ζητϊ από την Ελϋνη να γύνει δικαςτόσ του κι
εκεύνη, θεωρώντασ πωσ αυτό φταύει για την παρεξόγηςη τον
αθωώνει.
 Ο Λυγκϋασ, γεμϊτοσ ευγνωμοςύνη τησ προςφϋρει όλουσ τουσ
θηςαυρούσ που κϋρδιςε ςτισ εκςτρατεύεσ που ςυμμετεύχε.

82. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ο Υϊουςτ τησ λϋει πωσ ό,τι υπϊρχει ςε αυτόν τον πύργο, εύναι
και δικό τησ πια.
 Η Ελϋνη αρχύζει να ερωτεύεται τον Υϊουςτ, όπωσ κι εκεύνοσ
την Ελϋνη, ενώ ανταλλϊζουν λόγια αγϊπησ.
 Ο Μεφιςτοφελόσ ςαν Υορκύδα, τουσ διακόπτει και τουσ
ενημερώνει πωσ ο Μενϋλαοσ ϋχει φϋρει ςτρατό για να πϊρει
πύςω την Ελϋνη.

83. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Ο Υϊουςτ, ςύγουροσ για τη νύκη ετοιμϊζει αντεπύθεςη, ενώ παύρνει
την Ελϋνη και φεύγουν μακριϊ.
 Πϊνε ςτην Αρκαδύα, όπου η Ελϋνη θα γεννόςει τον καρπό του ϋρωτϊ
τουσ, το γιο τουσ, Ευφορύωνα.
 Ο γιοσ τουσ ςκοτώνεται
 Η Ελϋνη, μη θϋλοντασ να τον αφόςει μόνο του τον ακολουθεύ ςτον
Άδη.

84. Π ΡΑ Ξ Η Γ ’
 Η κορυφαύα του χορού, τη λϊτρευε τόςο, που τουσ
ακολούθηςε και κατϊφερε ϋτςι να βρει την αλόθεια, την ουςύα
τησ ομορφιϊσ και να φτϊςει ςτη θϋωςη.
 Πριν όμωσ φτϊςουν ςτον Κϊτω Κόςμο, ο Ευφορύωνασ
παρουςιϊζεται να χαιρετϊ και να εξυμνεύ τουσ όρωεσ του 1821.

85. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
 Ο Μεφιςτοφελόσ εμφανύζεται δύπλα ςτο Υϊουςτ και
ςυνδιαλϋγεται μαζύ του όςον αφορϊ τη δημιουργύα του κόςμου.
 Ο Μεφιςτοφελόσ υποςτηρύζει τον ηφαιςτειογενό
ςχηματιςμό του κόςμου, που ϋφερε τα κϊτω επϊνω, τουσ
δαύμονεσ δηλαδό ςτην επιφϊνεια τησ γησ.

86. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
 Ο Υϊουςτ υποςτηρύζει τη μεταμόρφωςη τησ φύςησ με την
πϊροδο των χρόνων που εύναι κατόρθωμα του Θεού και όχι του
΢ατανϊ.
 Ο Μεφιςτοφελόσ παροτρύνει το Υϊουςτ να αγνοόςει τη
φύςη και να κυνηγόςει τα υλικϊ αγαθϊ του κόςμου.

87. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
 Σου τϊζει πολιτεύεσ με πλούτη και γυναύκεσ όμορφεσ για να
περνϊ το χρόνο του, όμωσ εκεύνοσ δε δϋχεται.
 Ζητϊ από τον Μεφιςτοφελό να του δώςει μεγϊλεσ εκτϊςεισ
γησ για να μπορϋςει να βοηθόςει τον κόςμο.

88. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
 Εκεύνοσ του προτεύνει να βοηθόςει τον αυτοκρϊτορα που το
κρϊτοσ του κινδυνεύει.
 Ο αυτοκρϊτορασ δϋχεται τη βοόθειϊ του και διορύζει τον
Υϊουςτ αρχιςτρϊτηγο.
 Ο Μεφιςτοφελόσ επιςτρατεύει 3 δαύμονεσ, τον Υύλερη, τον
Άρπαγα και τον Άπληςτο και πνεύματα με δαιμονικϋσ δυνϊμεισ

89. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
 Ξαφνικϊ εμφανύζονται ςτον ουρανό ϋνασ αετόσ, που
ςυμβολικϊ εύναι ο αυτοκρϊτορασ και ϋνα γερϊκι που ςυμβολύζει
τουσ εχθρούσ του.
 Ο αετόσ εξοντώνει το γερϊκι, πρϊγμα που ο Μεφιςτοφελόσ
βλϋπει ςαν καλό οιωνό και ςημϊδι νύκησ.

90. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
 Ωςτόςο το αριςτερό ϊκρο τησ παρϊταξόσ του λυγύζει και ο
Μεφιςτοφελόσ για να τον βοηθόςει επιςτρατεύει όλη τη μαγεύα
με 3 τρόπουσ:
1) Δημιουργεύ φανταςτικό πλημμύρα, που κϊνει τουσ εχθρούσ
του αυτοκρϊτορα να νομύζουν πωσ πνύγονται,
2) Κϊνει να φουντώςουν μαγικϋσ φωτιϋσ, που οι εχθρού νομύζουν
πωσ τουσ καύνε,

91. Π ΡΑ Ξ Η Δ’
3) Κϊνει να ακούγονται πολύ δυνατού όχοι ςπαθιών, που
τρομϊζουν τουσ εχθρούσ.
 Ο αυτοκρϊτορασ τελικϊ νικϊ και μϋςα ςτη χαρϊ του
διοργανώνει γλϋντι και προςφϋρει πολύτιμα δώρα, μαζύ και
τισ εκτϊςεισ γησ που όθελε ο Υϊουςτ.

92. ΠΡΑΞΗ Ε’
 Ο χώροσ που παραχωρόθηκε ςτο Υϊουςτ μετετρϊπη ςε ϋνα
τερϊςτιο περιβόλι όπου οι ϊνθρωποι χαύρονται.
 ΢ε αυτόν το χώρο ζει και ϋνα ηλικιωμϋνο ζευγϊρι, η Βαυκύδα
και ο Υιλόμονασ.

93. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Λύγο πιο πϋρα, ς’ ϋνα αρχοντόςπιτο περνϊ και ο Υϊουςτ τα
τελευταύα χρόνια τησ ζωόσ απαλλαγμϋνοσ από την τϊςη του
υπερϊνθρωπου που τον βαςϊνιζε.
 Ο Μεφιςτοφελόσ όμωσ, προτεύνει ςτο Υϊουςτ να διώξει το
ζευγϊρι που με την παλαιϊ του καλύβα αςχημαύνει το
εκςυγχρονιςμϋνο τούτο μϋροσ.

94. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Ο Υϊουςτ ςυμφωνεύ και αναθϋτει την επιχεύρηςη ςτο
Μεφιςτοφελό.
 Αυτόσ ενημερώνει το ζευγϊρι και όταν εκεύνοι αρνούνται να
φύγουν τουσ καύει ζωντανούσ, μαζύ με ϋναν φιλοξενούμενό τουσ.

95. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Ο Λυγκϋασ ςτη θϋα αυτό θρηνεύ, ενώ ο
Υϊουςτ μόλισ πληροφορεύται από τον ύδιο το
Μεφιςτοφελό τισ πρϊξεισ του τον καταριϋται.
 Σαυτόχρονα ο καπνόσ τησ πυρκαγιϊσ φϋρει
μπροςτϊ ςτο Υϊουςτ τϋςςερισ φανταςτικϋσ
αςπρομϊλλεσ γριϋσ: τη Υτώχεια, το Φρϋοσ, την
Ανϊγκη και την Έγνοια.

96. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Ο Υϊουςτ αποτραβιϋται ςτην κρεβατοκϊμαρϊ του κι ενώ οι
ϊλλεσ τρεισ δεν μπορούν να ειςϋρθουν ςτο χώρο, η Έγνοια
τρυπώνει από την κλειδαρότρυπα και ςυνομιλεύ μαζύ του.
 Ο Υϊουςτ περιφρονεύ τη δύναμό τησ και η Έγνοια ςαν
τιμωρύα τον τυφλώνει.

97. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Εκεύνοσ όμωσ δεν τα παρατϊ, θϋλει να τελειώςει το ϋργο
του και διατϊζει τουσ εργϊτεσ να ςυνεχύςουν να
δουλεύουν.
 Σελικϊ όμωσ η καρδιϊ του δε βαςτϊ και καταλόγει να
πϋςει νεκρόσ.

98. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Ξϋρει όμωσ πωσ ϋκανε το χρϋοσ του, κϊτι που υποδεικνύουν
και τα τελευταύα του λόγια:
«Σα χνϊρια μου πϊνω ςτη γη δε θα ςβηςτούνε ςτων αιώνων
τη ροό. Νιώθω κιόλασ την αιώνια ευτυχύα κι εύναι για μϋνα η
πιο τρανό ευδαιμονύα.»

99. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Σην ψυχό του Υϊουςτ διεκδικούν τόςο οι δαύμονεσ, όςο
και οι ϊγγελοι.
 Ο Μεφιςτοφελόσ, αν και ειρωνεύεται τουσ αγγϋλουσ,
ςυνϊμα ανηςυχεύ μόπωσ του κλϋψουν την ψυχό.

100. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Οι ϊγγελοι επιτύθενται αρχικϊ με αγιαςμϋνα ρόδα που κατακαύνε τουσ
δαύμονεσ και ύςτερα ρύχνουν ερωτικϊ βϋλη ςτην ψυχό του Μεφιςτοφελό με
ςκοπό να τον παραπλανόςουν.
 Η αγγελικό αγνότητα γύνεται τρομερόσ μαγνότησ για το ςατανικό κι
ακόλαςτο ερωτιςμό του Διαβόλου
«Σα παλιόπαιδα που ωσ τώρα τα μιςούςε η καρδιϊ μου, με λαχτϊρα τ’
αντικρύζω, γύνανε η ςυμπϊθειϊ μου.»

101. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Οι ϊγγελοι τελικϊ καταφϋρνουν να πϊρουν την ψυχό του
Υϊουςτ, την οπούα οδηγούν ςτα ουρϊνια.
 Εκεύ εμφανύζονται 4 ϊγιοι πατϋρεσ τησ εκκληςύασ. Ο πατϋρασ
Ecstaticus, ο πατϋρασ Profundus, ο πατϋρασ Seraphicus και
ο πατϋρασ Marianus.

102. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Εκεύ παρουςιϊζεται και η Μαργαρύτα πολύ ευτυχιςμϋνη που
αντικρύζει τον αγαπημϋνο τησ ξανϊ.
 Παρακαλεύ την Παναγύα να τον δεχτεύ ςτον Παρϊδειςο.
 Εκεύνη δϋχεται και απευθυνόμενη ςτο Υϊουςτ λϋει:
«΢τα ουρϊνια τώρα θα ‘ναι η κατοικύα ςου.»

103. Π ΡΑ Ξ Η Ε ’
 Σο ϋργο κλεύνει με το μυςτικό χορό να λϋει αναφερόμενοσ
πϊντα ςτην Παναγύα και εξυψώνοντϊσ Σην:
«Σο αιώνιο το Θηλυκό μασ εμψυχώνει πιο ψηλϊ για ν’
ανεβούμε, να φτϊςουμε ωσ τον ουρανό.»

104. Π Α ΡΑ ΢ ΣΑ ΢ Ε Ι ΢
1904: Βαςιλικό Θϋατρο
1926: Γερμανικό βουβό κινηματογραφικό ταινύα
δραματικού τρόμου.
1969-1970: Κρατικό Θϋατρο Βορεύου Ελλϊδοσ.
2009: Κτύριο Σςύλερ – ΢κηνό «Νύκοσ Κούρκουλοσ».
2014: Κεντρικό ΢κηνό τησ ΢τϋγησ Γραμμϊτων και
Σεχνών.

105. Ο Μ Ο Ι ΟΣ Η Σ Ε ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι Ε ΡΓΟΤ
 Η ταινύα ξεκινϊει με εμφϊνιςη των Αρχαγγϋλων - ΢ατανϊ και
το ςτούχημα μεταξύ τουσ όπωσ ςτο βιβλύο με τον «Πρόλογο
΢τον Ουρανό»
 Ο Υϊουςτ κϊνει ϋκκληςη ςε μαγικϊ πνεύματα όπωσ ςτο 1ο
μϋροσ του βιβλύου ςτη «Νύχτα»

106. Ο Μ Ο Ι ΟΣ Η Σ Ε ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι Ε ΡΓΟΤ
 Ο Μεφιςτοφελόσ κλεύνει ςυμφωνύα με τον Υϊουςτ την οπούα
δϋχεται με διςταγμό. «΢πουδαςτόριο Β’»
 Τπϊρχει η ςκϋψη τησ αυτοκτονύασ ςτο μυαλό του Υϊουςτ
«2οσ μονόλογοσ του Υϊουςτ»

107. Ο Μ Ο Ι ΟΣ Η Σ Ε ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι Ε ΡΓΟΤ
 Ο Μεφιςτοφελόσ δελεϊζει τον Υϊουςτ μϋςω του ϋρωτα και
του εμφανύζει μια γυναύκα. «΢υνϊντηςη ΥϊουςτΜαργαρύτασ»
 Σον παροτρύνει να μπει ςτο δωμϊτιό τησ

108. Ο Μ Ο Ι ΟΣ Η Σ Ε ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι Ε ΡΓΟΤ
 Η Γκρϋτχεν κατηγορεύται και εκτελεύται για το θϊνατο του
παιδιού τησ όπωσ η Μαργαρύτα ςτο βιβλύο «Η Υρύκη τησ
Μαργαρύτασ»
 Εξαιτύασ τησ χϊνουν τη ζωό τουσ η μητϋρα και ο αδερφόσ τησ
Βϊλεντιν.

109. Δ Ι ΑΥ Ο ΡΕ ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι ΣΑ Ι Ν Ι Α ΢
 ΢την ταινύα ο Μεφιςτοφελόσ εμφανύζεται με τη δικό του
μορφό ενώ ςτο ϋργο ϋχει τη μορφό ενόσ ςκύλου που τον
ακολουθεύ ςτο εργαςτόρι του «Μπροςτϊ ςτην πύλη τησ
πόλεωσ»
 ΢το ϋργο ο Μεφιςτοφελόσ δύνει ςτον Υϊουςτ για γυναύκα του
τη Δούκιςςα τησ Πϊρμα και ςκοτώνει τον ϊντρα τησ, κϊτι που
δε ςυμβαύνει ςτο βιβλύο

110. Δ Ι ΑΥ Ο ΡΕ ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι
ΣΑ Ι Ν Ι Α ΢
 ΢το βιβλύο το όνομα τησ γυναύκασ
που χρηςιμοποιεύ ο Μεφιςτοφελόσ για
να δελεϊςει το Υϊουςτ εύναι
Μαργαρύτα, ενώ ςτην ταινύα εύναι
Γκρϋτχεν.
 Ση Γκρϋτχεν τη γνώριςε ςτη
εκκληςύα, ενώ τη Μαργαρύτα όχι.

111. Δ Ι ΑΥ Ο ΡΕ ΢ Β Ι Β Λ Ι ΟΤ Κ Α Ι ΣΑ Ι Ν Ι Α ΢
 ΢το ϋργο ο Μεφιςτοφελόσ μετατρϋπει τον Υϊουςτ ςε γϋροντα.
 ΢το ϋργο δεν γύνεται καμύα αναφορϊ ςτην Ελϋνη και ςτη ςχϋςη
τησ με τον Υϊουςτ.

112. ΣΕΛΟ΢
 Όνομα ομϊδασ: ΕΡΩΥΙΛΗ
΢υντελεςτϋσ:
Ελϋνη Μουντζούρη
΢οφύα Κούτρα
Εμμανουϋλα Σζανερϊκη
Κλεοπϊτρα ΢ϊββα