1. Avrupa Komisyonu bu projeyi desteklemektedir. Bu yayındaki içerikler yalnızca yazarların görüşlerini yansıtmakta olup, Avrupa Komisyonu bu içerikten sorumlu
tutulamaz.
Modül 5
Eko-yenilikçiliğin başlangıç
noktası
3. • Öğrenme Çıktıları
Öğrenme programına katılanlar operasyonel süreçleri kaynak
verimliliğine göre uyarlayabilecekler ve malzeme akış döngülerini
kapatabilecektir.
4. Malzeme akışı
Tanım:
Malzeme akışı, hammadde, parça, bileşen, entegre nesneler ve nihai ürünlerin bir materyal akışı
olarak taşınmasıdır. Seçilen ölçeğe göre bu akış genellikle bir şirkete, sektöre veya sisteme
indirgenir.
5. Tanım
Doğal, teknik veya ekonomik bir sistem aracılığıyla bir maddenin,
kimyasal bir elementin, bir bileşiğin veya bir malzemenin izlediği
yolları takip etmek için kullanılan sistemik bir metodolojidir.
Malzeme akış analizi, muhasebe ilkeleri (denklik) kurallarına tabidir.
Malzeme Akış Analizi
6. Kaynak Verimliliği
Tanım:
Kaynak verimliliği, boşa harcanan (doğal) kaynak harcamalarını en aza
indirerek etkili bir şekilde çalışmak için bir kişi veya kuruluş tarafından
kullanılabilecek para, malzeme, personel ve diğer varlıkların arzının
maksimize edilmesidir.
Kaynak verimliliği sayesinde iş süreçlerimizde oluşan olumsuz çevresel
etkiyi en aza indirirken, Dünya'nın sınırlı kaynaklarını sürdürülebilir bir
şekilde kullanmayı hedefleriz.
8. Girdi-Çıktı Analizi
1. Girdi: tüm malzemeler satın alınır
2. Kullanım: tüm malzemeler şirkette bir noktada kullanılır
3. Çıktı: Tüm malzemeler şirketten ürünler veya yan ürünler olarak ayrılır
emissions,
waste
products
STOCK
9. Hedefler
• Bir şirket / süreç / sistem aracılığıyla malzemeleri takip etmek
• Farklı süreçler arasındaki bağlantıları analiz etmek
• Atık ve emisyonların oluştuğu yerleri belirlemek
• Zayıf noktaları tespit etmek (Verimsiz işleyen noktalar)
• Verimliliği artırmak
• Temel Kuralları belirleyerek daha iyi analiz yapmak
• Veri toplamak
• içinİyileştirmeler için fikirler üretmek
• İyileştirme önlemleri için öncelikler belirlemek
Malzeme Akış Analizi
10. Seçim kriterleri:
-malzeme akışının boyutu
- malzeme akışı maliyetleri
- malzeme akışının toksisitesi
- malzeme akışının yasal yönleri
Girdi materyalleri nerelerde ve neden emisyon haline gelmektedir?
Malzeme Akış Analizi
11. Döngüsel Ekonomi
Tanım
Döngüsel ekonomi, israfı tamamen ortadan kaldırarak kaynakların sürekli kullanımını
amaçlayan ekonomik bir sistemdir. Döngüsel sistemler, kapalı bir sistem oluşturmak
için yeniden kullanım, paylaşım, onarım, yenileme, yeniden üretim ve geri dönüşüm
işlemlerini kullanır, kaynak girdisini en aza indirirerek atık, kirlilik ve emisyon
oluşumunu minimalize ederler.
Döngüsel ekonomi, ürünleri, ekipmanları ve altyapıyı daha uzun süre kullanımda
tutarak kaynakların verimliliğini artırmayı amaçlamaktadır. Tüm 'atıklar' başka bir
işlem için ‘girdi’ olmalıdır.
Bu rejeneratif yaklaşım, “al, yap, at” üretim modeline sahip geleneksel lineer
ekonominin tersidir.
14. Beşikten Beşiğe Tasarım(C2C)
C2C, tasarım yoluyla gerçekleştirilen toplam geri dönüşüm konseptidir.
Döngüsel ekonomi kavramının daha da geliştirilmiş halidir.
Ürünler, geri dönüşüm maliyetlerinin yeni malzeme satın alma
maliyetlerinden daha düşük olacağı şekilde tasarlanmaktadır. Şirketlerin ilk
odak noktası maliyetleri düşürerek ürün odaklı bir yaklaşımı benimsemek
ve böylece rekabet gücünü artırmak olmalıdır.
C2C, ürünlerin yeniden tasarımı (hizmet haline gelir), geri dönüşüm
yapabilen üretim platformunun yeniden tasarımı, dağıtım ve yeniden satın
alma ağının yeniden tasarımı ve bağlı katma değerli hizmetlerin
geliştirilmesi ile gerçekleşen döngüsel bir paradigmadır.
15. Beşikten Beşiğe Tasarım(C2C)
• Çözüm aslında çok basit: daha önceden düşünün!
• C2C yaklaşımının modeli doğadır: "atık" burada asla kullanılamaz bir
atık değildir, aksine sonsuz döngüde yer alan bir girdidir.
• Örneğin, kiraz ağacı: Kiraz ağacı pek çok çiçek üreterek amaçlarını
yerine getirdikten sonra, yere düşer ve içerisindeki besinler diğer
organizmalar tarafından kullanılır.
• C2C bu prensibi ürünlere aktarır: amaç onların sadece ilk
kullanımlarının gerçekleştirilmesi değil, geliştirme esnasında
hammaddelerin daha fazla kullanılma olasılıklarını da dahil edecek
şekilde tasarlamaktır.
