![281
Cüiz:1S. Sire:17 (srâ 1-7)
17-
SRÅSÜRES
(Mekke devrinde nåzil olmutur, 111 åettir]
Rahmân, Rahim olan Allah'n ismiyle
1- Kendisine yetlerimizden bir
ksmini gösterelim diye, kulunu
(Muhammed'i) bir gece Mescid-i
Haràmdan, eträfin mübårek kild
mz Mescid-i Akså'ya (lsrå -gece yü
rüyüü- ile) götüren (Allah, her türlü
noksanlktan) münezzehtir. übhesiz
ki Semt (hereyi iiten), Basir (hak
kyla gören), ancak Odur.
2- (Biz) Müsä'ya da Kitab verdik ve: "Ben
den baka bir Vekil edinmeyin!" diye onu
Isråiloullarna bir hidâyet rehberi kildik.
3- (Ey) Nüh ile berâber (gemide)
tad
mz kimselerin nesli (olan insanlar)! übhe
siz ki o (Nüh), çok ükreden bir kul idi.
4- Ve sräiloullarna Kitabda: (Siz)
karacaksnz ve gerçekten büyük bir
taknlikla azacaksnz!" diye hükmettik
(bildirdik).
5- (Onlara dedik ki) Artik, o ikisinden
birincisinin vadesi geldii (ve batan çk
tinz) zaman, üzerinize iddeti (kendileri
de isyankâr), harb ehli bizim (mahlükumuz)
olan birtakm kullar gönderdik de (sizi) evle
rin aralarna kadar girip aratrdlar. Bu (zil
lete mahkümiyetiniz) ise, yerine getirilmi
bir va'd idi."
6- "Sonra onlara kar (üstünlüünüzü)
size tekrar geri verdik, hem size mallarla ve
Oullarla yardm ettik, hem sizi cem'iyetçe
daha çok kildk."
Rahim
7- (Kendilerine bildirdik ki) "Eer iyilik eder
seniz, kendinize iyilik etmi olursunuz; eer
kötülük ederseniz, yine onun içindir (kendi
nefsiniz aleyhinedir). Artk sonrakinin (ikinci
fesâdnzn) va desigeldii (ve tekrar azdi
niz) zaman ise, (yine birtakm kullar ban
za musallat ettik ki) yüzlerinizi kötü etsinler,
ilk defa girdikleri gibi, yine mescide (Beyt-i
Makdis'e) girsinler ve ele geçirdikleri eyleri
tamâmen imhâederek mahvetsinler!"
Mescid-i
Rahmân Allah'in
hakkyla odur ubhe- áyetlerimiz-
iiten siz 0 den
bera
ber
Mescid-i Harâm'dan
Isrâiloullarina bir hidáyet onu kildik ve
rehbeni
tadk o kimse
nin ki
Size
nesli
gern Sonra
verdik
bir
kulunu yürüttü
gece
yeryüzinde muhakšak ki defa fesad
daha sizi kildik
çok
ona göster- etrå-
memiz için fin
bir imhâ
ile
kitab
sräiloullarna hükmettik ve çok ükreden bir kul
büyük bir yük- mutlaka yük- ve iki defa yeryüzün
selisle seleceksiniz de
ismiyle
bir rvekil
yine onun kötülük eer ve kendinize
içindir ederseniz
mescide girmeleri ve yüzlerinizi
iÇin
üstün 0 e
geldiler yíki
Müsa ya verdik ve
mubârek oki Akså ya
kildk
benden
baka
o zåt münezzeh
iddetli harb ehli bizim kullar üzerinize gon- o ikisinden va'de- gel- O va
derdik birincisinin si kit ki
ki
mahvetme- ve defa
leri için
mutlaka fesad
Çikaracaksinz
ve oulla- ve mallarla size yardm ve onlara
la ettik kar
yerine ge- bir va'd idi ve evlerin aralann- ve giip
tirilmi da aratrdilar
seniz
edinmeyin
diye
ubhe- Nüh
SIZ O ile
iyilik etmi- iyilik eder- eer
sinizdir
nin
tr
hereyi
gören
kitabda
ona gir
diler
kotü etme- sonraki- va'desi gel- artik
o
leri için di
tekrar
(üstünluk)
cem
yetçe
vakitk
Oey
gibi ki
çuo5LE](https://image.slidesharecdn.com/kuran-kerimvemuhtasarkelimemeali-hayratneriyat3-231102124244-5485baee/85/Kur-an-i-Kerim-ve-Muhtasar-Kelime-Meali-Hayrat-Nesriyat-3-KISIM-pdf-1-320.jpg)
Recommended
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
More from SevilenAdam
More from SevilenAdam (11)
Kur'an-ı Kerim ve Muhtasar Kelime Meali - Hayrat Neşriyat (3. KISIM) .pdf
- 1. 281 Cüiz:1S. Sire:17 (srâ 1-7) 17- SRÅSÜRES (Mekke devrinde nåzil olmutur, 111 åettir] Rahmân, Rahim olan Allah'n ismiyle 1- Kendisine yetlerimizden bir ksmini gösterelim diye, kulunu (Muhammed'i) bir gece Mescid-i Haràmdan, eträfin mübårek kild mz Mescid-i Akså'ya (lsrå -gece yü rüyüü- ile) götüren (Allah, her türlü noksanlktan) münezzehtir. übhesiz ki Semt (hereyi iiten), Basir (hak kyla gören), ancak Odur. 2- (Biz) Müsä'ya da Kitab verdik ve: "Ben den baka bir Vekil edinmeyin!" diye onu Isråiloullarna bir hidâyet rehberi kildik. 3- (Ey) Nüh ile berâber (gemide) tad mz kimselerin nesli (olan insanlar)! übhe siz ki o (Nüh), çok ükreden bir kul idi. 4- Ve sräiloullarna Kitabda: (Siz) karacaksnz ve gerçekten büyük bir taknlikla azacaksnz!" diye hükmettik (bildirdik). 5- (Onlara dedik ki) Artik, o ikisinden birincisinin vadesi geldii (ve batan çk tinz) zaman, üzerinize iddeti (kendileri de isyankâr), harb ehli bizim (mahlükumuz) olan birtakm kullar gönderdik de (sizi) evle rin aralarna kadar girip aratrdlar. Bu (zil lete mahkümiyetiniz) ise, yerine getirilmi bir va'd idi." 6- "Sonra onlara kar (üstünlüünüzü) size tekrar geri verdik, hem size mallarla ve Oullarla yardm ettik, hem sizi cem'iyetçe daha çok kildk." Rahim 7- (Kendilerine bildirdik ki) "Eer iyilik eder seniz, kendinize iyilik etmi olursunuz; eer kötülük ederseniz, yine onun içindir (kendi nefsiniz aleyhinedir). Artk sonrakinin (ikinci fesâdnzn) va desigeldii (ve tekrar azdi niz) zaman ise, (yine birtakm kullar ban za musallat ettik ki) yüzlerinizi kötü etsinler, ilk defa girdikleri gibi, yine mescide (Beyt-i Makdis'e) girsinler ve ele geçirdikleri eyleri tamâmen imhâederek mahvetsinler!" Mescid-i Rahmân Allah'in hakkyla odur ubhe- áyetlerimiz- iiten siz 0 den bera ber Mescid-i Harâm'dan Isrâiloullarina bir hidáyet onu kildik ve rehbeni tadk o kimse nin ki Size nesli gern Sonra verdik bir kulunu yürüttü gece yeryüzinde muhakšak ki defa fesad daha sizi kildik çok ona göster- etrå- memiz için fin bir imhâ ile kitab sräiloullarna hükmettik ve çok ükreden bir kul büyük bir yük- mutlaka yük- ve iki defa yeryüzün selisle seleceksiniz de ismiyle bir rvekil yine onun kötülük eer ve kendinize içindir ederseniz mescide girmeleri ve yüzlerinizi iÇin üstün 0 e geldiler yíki Müsa ya verdik ve mubârek oki Akså ya kildk benden baka o zåt münezzeh iddetli harb ehli bizim kullar üzerinize gon- o ikisinden va'de- gel- O va derdik birincisinin si kit ki ki mahvetme- ve defa leri için mutlaka fesad Çikaracaksinz ve oulla- ve mallarla size yardm ve onlara la ettik kar yerine ge- bir va'd idi ve evlerin aralann- ve giip tirilmi da aratrdilar seniz edinmeyin diye ubhe- Nüh SIZ O ile iyilik etmi- iyilik eder- eer sinizdir nin tr hereyi gören kitabda ona gir diler kotü etme- sonraki- va'desi gel- artik o leri için di tekrar (üstünluk) cem yetçe vakitk Oey gibi ki çuo5LE
- 2. káfirler için cehen- kildik ve döne- (tekrar) e- ve riz dönerseniz er müminlere müjde- ve en do 0 0 e- hidâyet Kur'ân bu üb ler ye ki eder erre imån etmi- onlar üb- ve yorlar ki hesiz onu beyân ettik yeter nemi gündu- ve gece- kildk ve yi hidâyete onun cika- ve için ririz erer Sinin insan helâk et memizi SOZ ardndan baka- güna un hini udur kitabn TEJLj LSO J Ly 3K syoclebilmeyerek) hayra olan duâs gbi (kendi ancak bir fazl aramanz gösterici gündu- deli kldk ve gece- deli sonra iki delil için Zur lini nin lini sildik duâ ve eder iste artik hidàyete kim ererse oraya dik kit ki ir qü- yuklen- ve nahk mez büyük bir mü- on- üb- sålh amel- yapiyor- onlar kátât lara hesiz ler oku O va- ve ey her ve hesåbi ve yllarn saysi- bilmeniz ve 'Rabbiniz için nesillerden elemli Çok ace eci boynunda kuunu ona ba- insan ki her ve ladik olarak böylece orada hak oldu bir azåb açlmi olarak insan kemáliyle gö- haberdar kullarinn rücuolarak helâk ettik size merha- Rab- umu met etmesi binizin lur onu karlar bir pey- biz gönderin- tà gamber ceye kadar kendi- hazrla- âhirete leri için dk ve isyân ettiler hesiz hesab sorucu sana olarak nice Ve ki olan- ve hayra duâs dit (gibi) bir kitab ki kendi dalålete artik dalålete kim ve kendisi aleyhine düer ancak düerse bir zin dan bugün oranin refah içinde olanlarna günahlarna Rabbin k azâb edici bir helâk le YAY tik den kyåmet günü bir beyan ile nefsin yeter ve için deiliz ve emret- bir eh artik orayi helâk ettik Ciüz:15, Süire:17 (srâ 8-17) Nú hun 282 8- "(Eer tevbe ederseniz) umulur ki Rab biniz size merhamet eder. Fakat tekrar (fesâda) dönerseniz, (biz de cezáya) do neriz. Ve (biz) Cehennemi, kâfirler için bir zindan yaptik." 9- Muhakkak ki bu Kur'än, (insanlari) en doru yola hidâyet eder ve sâlih ameller ileyen müminlere, kendileri için übhesiz büyük bir mükáfät olduunu müjdeler. 10- Hem ähirete imân etmeyenlere, ken dileri için hakikaten (pek) elemli bir azab hazrladmz (haber verir)! 11- nsan ise, (bazen öfkelenerek, bazen aleyhine olarak) erre duâeder. Çünki in san, (iin sonunu düünmez ve) çok ace lecidir. 12- Gece ile gündüzü de (kudretimize) iki delil yaptik; sonra gece delilini silip (yeri ne) gündüz delilini (etráfnz) gÖsterici (bir aydnlk) yaptk ki, Rabbinizin fazlndan (rzknz) arayasnz, hem yillarin saysn ve (vakitlerin) hesâb(n) bilesiniz! Ve (biz) hereyi açk açk beyân ettik. 13- Ve her insann amelini, kendi boynuna baladk. Kyâmet günüonun için (o amel lerinin yazld) bir kitab çkarirz ki, onu açlm olarak önünde bulur. 14- "Kitâbn oku! Bugün sana hesab so rucu olarak nefsin yeter!' (denilecek). 15- Kim hidâyete ererse, artik ancak kendisi için hidâyete ermi olur. Kim de dalälete düerse, o takirde ancak kendi aleyhine dalâlete dümü olur. Hem hiçbir günahkâr, bakasnn günâhn yüklen mez. (Biz) bir peygamber göndermedikçe (kimseye) azâb ediciler deiliz. 16- Ve (biz) bir ehri (isyanlar yüzünden) helâk etmek istediimiz zaman, oranin l mark ileri gelenlerine (Allah'a itâat etmele rini) emrederiz de (onlar) orada (emrimize) isyân ederler; böylece oraya (azab) söz(ü) hak olur; artk (biz de) oray tamâmen mahvederek helâk ederiz. 17- Nüh'dan sonra da nice nesilleri (isyan lar sebebiyle) helâk ettik. Kullarnn gü nahlarndan hakkyla haberdar, kemâliyle görücü olarak Rabbin yeter! lar
- 3. 283 Cüz:15, Süre:17 (srã 18-27) 18- Kim çabuk geçen (bu dünyay) ister se.(artk orada istedmiz seyi kimin çinoLi bla dilersek, kendisine çabucak veririz; sonra ona Cehennemi tahsis ederiz; kinanm ve kovulmu olarak oraya girer. 19- Kim de âhireti ister ve mümin olarak ona lâyk bir gayretle çalrsa, ite onlarn çalimalar (Allah katnda) makbüldür. 20- Herbirine, onlara ve bunlara (dünyay isteyenlere de, áhireti isteyenlere de) Rab binin ihsânndan meded veririz. Rabbinin ihsân ise (kimseye) yasaklanm deildir. 21- Bak, (nzkta ve makamda) onlarin ba ZISIn bazisindan nasl üstün kldk! Elbette âhiret, hem dereceler itibâriyle daha büyük, hem de üstünlük itibäriyle daha büyüktür. 22- (Ey insan!) Allah ile berâber baka bir ilâh edinme! Yoksa, knanm ve yalnz bana brakl mi olarak oturup kalrsn. 23- Ve Rabbin, kendisinden bakasna ibâdet etmemenizi ve ana-babaya iyilik etmeyi emretti. Eer onlardan biri veya her ikisi, senin ya ninda ihtiyarlia eriirse, sakn onlara 'öf!" bile deme! Onlar azarlama ve onlara gü zel söz söyle! 24- Hem onlara merhamet(in)den alçak gönüllülük kanadn indir ve de ki: "Rab bim! (Onlar) beni küçük iken nasl (mer hamet edip) yetitirdilerse, (sen de) onlara (öyle) merhamet eyle!" 25- Rabbiniz içinizde olan en iyi bilendir. Eer sâlih kimseler olursanz, hiç übhe siz ki Çokça tevbe eden kimselere çok mafiret edendir. 26- Akrabâya, yoksula ve yolda kalma da hakkn ver; fakat isråf ederek saçp savurma! 27- Çünki saçp savuranlar, eytanlarn kardeleridiler. dile- okimse isteriz o e- onda ona acele ederiz yi ki için ki eytan ise, Rabbine kar çok nankördür. ister- kim ve Se çalmalar olur Rabbi nin üstünlük itibâiyle bazlarn üstün kl- nasl ihsânndan bunlara Rab biniz kovulmu knanm oraya girer cehen- onun kilarz Son olarak olarak dik olan- dr artik ite mümin o iken ona çal- onlar ma ile of okii- Sakn ne deme oldular alçak go- kana- o ikisi nüllülük din yoksula iyilik et- ana babaya ve kendi- an meyi daha bü- ve dereceler yuktur itibåiyle ne yanz bana kinanmi yoksa oturup baka bir ilâh Allah bera- klma biraklmi olarak olarak kalirsn, hiç üb- sâlih kim hesiz o seler küçük iken ikisi beni yetitirdi Ve onlara indir bak Saçip savu- üb ranlar hesiz Çok nankör Rabbine kar ve o ey gibi ki her ikisi ve- onlardan yalilia senin eriirse eer biri yannda acele istiyor ise kim olan daha bü vuktur imdãd herbirine karilik verlen ederiz yasaklan- Rab- ihsân deil- ve ibådet etme- Rabbin emretti ve Sine Cak menizi ve hakkin akrabå- sâhi- ver ve mi binin olursaniz eer eytan lik bine ona çali- ve åhireti irsa elbette Ve bazsna âhiret qüzel bir onla- söy- ve o ikisini azar- ve SOZ ra lama dir o ikisine mer- Rab- de ve merhamet hamet eyle bim olandr ra !o içinizdedir bir saçp sa- israf etme ve Vurma ile ve en iyi bilendir çok maf- çokça tevbe ret eden eden kimselere yolda kalmia ve eytanlarn kardelei nemi iÇin ile ber den
- 4. onla artik onu ümid Rabbinden bir rah- aramak onlardan yüz çe- eer ve söyle ediyorsun onu yayma ve boynuna o kim- rizk yayar Rab- üb seye ki bin hesiz oldümeyin ve onlar ol- üb durmek hesiz ne ve kötü kim ve oldürmede en qu zeldir bi doru SIZi hakkyla hakkyla gören haberdar artik haddi amasn leki çirkin bir oldu übhe- zinå SIZ O ya meti bal ve onlar rizik landrirz mes'úli- oldu verilen yetli hak bir an- Allah haram oki sebeble cak kild teråzi ile ho görülmeyen bir ey piman bir knan- hâlde mi mesül ondan oldu ub hesiz dalara asláer- ve yer emezsin bir salå- velisi hiyet biz ne elini hak- senin yok- o e- ardna ve biigi kinda için tur yin ki düme için 0 0 ey- an- yetimin malna yakla- ve cak yakla mayn klma ve kullarina olan- übhe- daral- ve diler dit SIZ O tir fakirlik cant ite on- hepsi larin mayn Rab- katnda kötüsü binin yoksaotu- up kalrsn tartin ve ölçtünüz o va virirsen ile kolay olan kit ki yayma- öldümevin ve nin korkusu Çocuklarnzi nan bir büyük bir gü- oldu kilmiz- artik zulme ura- öldürü lürse dir gerçekten mi olarak SÕZ nah verilen yerine ve rüdüne enince- tâ ki SÖzu getirin hep siyle ölçüyü yardm olu- ol- übhe du siz0 bir yol dur tam ya pin oldu bunun hepsi Ve netice daha ve hayrli- bu itbâiyle güzeldir dr kalb Ve göz ve kulak süb hesiz aslá yara- ubhe- böbür- yeryüzünde yürüme ve mazsn siz sen lenerek 9 boyca Cüz:15, Sire:17 (srâ 28-38) 284 28- Eer (bir ey verecek durumda olma yip) Rabbinden ümid ettiin bir rahmeti (rzk) aramak için onlardan (o hak sâhiblerinden) yüz çevir(mek mecbúriyetinde kal)rsan, artik (elime geçerse veririm, ma'nâsnda) onlara yumuak bir söz söyle! 29- Hem elini boynuna bal klma (cim ri olma); onu büsbütün geni davranarak da açma! Yoksa, knanm ve piman bir hälde oturup kalrsn. 30- übhesiz ki Rabbin, dilediine rizk geniletir ve (dilediine de) daraltr. Mu hakkak ki 0, Habir (kullarndan hakkyla haberdâr olan)dr, Basir (onlar hakkyla gören)dir. 31- Hem fakirlik korkusu ile çocuklarnz öldürmeyin! Onlar da sizi de biz rzkland rirz. übhesiz onlar öldürmek, büyük bir günahtr. 32- Ve zinya yaklamayn (o cümün sebeblerinden dahi uzak durun): çünki o, çirkin bir itir. Ve ne kötü bir yoldur! 33- Hem hak bir sebeb olmadkça, Allah'in haram kld can öldürmeyin! Bir kimse zulme uram olarak öldürülürse, o hälde übhesiz ki onun velisine (hakkn aramas iin) bir salâhiyet vermiizdir; artik (o da) öldürmede (Allah in koyduu) haddi amasn! Çünki kendisi (de) yardm olunan bir kimsedir. 34- Ve rüdüne erinceye kadar yetimin malna, en güzel bir ekilde (onu muhâfaza maksadyla) olmas müstesn, yaklama yin! Verilen sözü de yerine getirin! Çünki verilen sözde bir mes'liyet vardr. 35- Ölçtüünüz zaman ise, ölçüyü tam yapin, doru terâzi ile tartn! Bu (sizin için) daha hayrldr ve netice itibâriyle daha güzeldir. 36- Hakknda bilgi såhibi olmadin bir eyin ardna da düme! Çünki kulak, göz ve kalb, bunlarin hepsi ondan mes'üldür. 37- Ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme! Çünki sen ne yeri yarabilir, ne de boyca dalara eriebilirsin. 38- Bütün bunlarn (bu tavrlarn) kötü olanlar, Rabbinin katnda ho görülmeyen eylerdir. SÖz ye dek
- 5. 285 Cüz:15. Süre:17 (Lsrå39.49) 39- te bunlar, Rabbinin sana vahyettii hikmet(ler)dendir. Allah ile berâber baka bir ilâh edinme; yoksa knanm ve kovul mu olarak Cehenneme atilrsn! 40- (Ey mürikler!) Rabbiniz, oullar size ayrd da (kendisi) meleklerden kizlar m edindi? Dorusu siz, gerçekten (Allah in gayretine dokunacak) büyük bir söz Söy lüyorsunuz. 41- übhesiz ki (bu ihtân) bu Kur'àn'da türlüekillerde ifâde ettik ki, düünüp ibret alsnlar. Fakat (bu), onlara (hakka kar) nefretten baka bir ey artirmiyor. 42- (Habibim, yâ Muhammed!) De ki: Eer O'nun ile berâber, söyleyip durduk lar gibi ilåhlar olsayd, o takdirde (onlar) arn sâhibine (üstün gelmek için) bir yol ararlard," 43- O, onlarn söylemekte olduklarndan pek münezzehtir ve nihâyetsiz büyük bir yükseklikle pek yücedir. 44- Yedi gök ile yer ve bunlarda bulunan herkes O'nu tesbih eder. Ve O'na, hamd ile tesbih etmeyen hiçbir ey yoktur. Fa kat (siz) onlarn tesbihlerini anlamazsnz. übhesiz ki O, Halim (azabda hiç acele etmeyen)dir, Gafür (çok balayan)dr.a 45- (Ey Resülüm!) Kur'ân okuduun za man, seninle âhirete îmân etmeyenlerin arasna (bildikleri hálde inkâr etmeleri se bebiyle) gizli bir perde çekeriz. 46- Ve kalblerinin üzerine (kendileri nin de istedii gibi) onu iyice anlamasn lar diye perdeler çekeriz, kulaklarna da bir arlik (koyarz)! Çünki Kur'an'da Rabbini bir olarak zikrettiin vakit, (onlar) nefret ederek arkalarn dönüp giderler. 47- Seni dinlerken ne maksadla dinlemek te olduklarn ve onlar (kendi aralarnda) fisildarlarken o zâlimleri: (Siz) ancak sihirlenmi bir adama tâbi oluyorsunuz!" diyorlarken en iyi bilen biziz! 48- Bak, senin için (áir, sihirbaz ve kâhin diyerek) nasl misâller getirdiler de bu yüz den dalâlete dütüler; artk (hakka giden) bir yola güçleri yetmez. 49- Ve dediler ki: (Biz) bir kemik yn ve ufalanm bir toprak hâline geldiimiz zaman mi, gerçekten biz mi yeni bir yarati lila diritilecek kimseleriz?" Allah ile Rabbi büyük an. cak y tesbih eder bera ber Sonra size mi seçti såhibine mutlaka o tak- ararlard dirde gizli kilma Kurå- oku- o va- ve bak onlara artir- ve duünüp ibret Kur'ân almalar için miyor kulaklarna bir gerçekten doru- diiler meleklerden sÖz Söylüyorsunuz su siz arkalarna Ve bir per de bir yola ve on- ova- ve seni lar kit ki kovulmu olarak büyük bir yük- söylüyor- o ey- pek ve o pek mü sekikle den ki yucedir nezzehtir döner- ler tesbih an- hiçbir yok- ve onlar- o kim- ve yer ve yedi hamd ile eder cak ey tur dadr se ki hikmetden söylu- o ey láhlar yorlar gibi ki onu anlarlar diye kinan mi âhirete imân etmez- er o bir olarak dinliyor- lar sihirlenmi bir adama artik güç yetire- mezler Rab- sana bin an cak cehenneme yoksa baka bir atlirsn Kur'ân'da onunla ol- eer de beraber sayd çok ba- azãb etme- olan- üb'tesbihle- anlamazsI- fakat gilayic de sabrt dir hesiz o bu için- açkla- ve and olsun de dik gerçekten tâbi olmu yorsunuz O va- ondan dinliyor- kit ki dolay vah Rab bini o ey yetti dengrki te bu lar perdeler kalblerinin üzeri- kildk yeni bir yara- gerçekten biz ufalanmi ve dinltecekleriz mi bir toprak tilila edin- ve oullar di ne zikret tin o kimse- ara- ve arana kildk lerin ki SIna o zâlimler ki bir yol arn bir kemik ol yin gökler onu o e- en iyi biziz yiki bilen ilâh o va- ve kit ki bir nef. ret dryor ova- duk man mi ve bir a rlik bir nef retle misål nasl bu yüzden da- omisål- senin lâlete dütüler er iÇin getrdler kit ki darlar fisil er Ced- Ve dun kit ki
- 6. gönlünüzde büyüyor o ey- bir ve den ki mahlük ya bunun üzerine defa ik sizi yarattt o zåt de bizi (tekrar) kim sallayacaklar ki dondürecek yakn olmas umulur de ki o kalmadniz zannede- ve ona hamd ceksiniz ile üb- en gü zeldir hesiz insana diler- eer ve- Se bazsina ya oldu o kim- en iyi bi- Rab- ve seleri ki lendir bin korkunç O seyler ite onlar o e- söylesin yi ki olan dir satir satr yazlm peygam- bazsni berlerin veya kiyåmet gú nünden eytan umarlar ve daha yakn hangisi (olacak diye) er se Rab binin önce SZe meia e mertha- diler- eer sizi en iyi met eder kitabda ki azãb man bir demir ve- bir ta ya ne deitir- ve sizden meye ne za- diyecekler ve balarn bu J:: kullarima söyle ve bir vekil onlarn onu helk ediciyiz hemen icâbet sizi çaracak o gün edeceksiniz aralarin vesile bilendir Uzerine ustun and olsun ve ondan baka zannettiniz o kimse- yalva- de ki Zebüru Dåvüda ver- ve lere ki rin üb hesiz dan olandr azâbn biz bozar Rab biniz Rablerine olun buna ramen diyecekler ki iddetli de sana pek az ancak seni gonder- ve Size azâb medik eder eytan arariar hir ki apaçik bir dü sikntry açmaya halbuki målik olmaziar yerde ve goklerde man bir azâb ile dik korkarlar ve rahmetini an- hiç bir e- yok- ve cak tur yalvar yorlar ona azâb ediciyz Cüz:15, Süre:17 (srâ 50-58) 286 50- (Ey Resülüm!) de ki: "ister ta olun, ister demir!" 51- isterse gönlünüzde büyüyen (dirilmesi size imkânsz gelen) her hangi bir mahlük! (Allah sizi mutlak diriltecektir)" Buna ramen diyecekler ki: "Bizi tekrar (hayáta) kim döndürecek?" De ki: "Sizi ik defa yaratan!" Bunun üzerine sana (alay alay i) balarn sallayacaklar ve: "Ne zaman o?" diyecekler. De ki: "Umulur ki yakn olabilir!" 52- Sizi (kabirlerinizden) çaraca gün, hemen O'na hamd ederek (da'vetine) icäbet edeceksiniz ve (dünyada) ancak pek az kaldnz zannedeceksiniz. 53- (Habibim, yå Muhammed!) Kulla rima söyle; (kâfirlere, sözün) en güzel olan(n) söylesinler! Çünki eytan, (onla rin mü'minlerle) aralarn bozmak ister. übhesiz eytan, insana apaçk bir dü mandr. 54- (Onlara söylesinler ki) "Rabbiniz sizi en iyi bilendir. Dilerse size merhamet eder, dilerse size azåb eder." Hem seni, onlarn üzerine vekil göndermedik. 55- Rabbin, göklerde ve yerde olan kim seleri de en iyi bilendir. And olsun ki, peygamberlerin bazsn bazsna üstün kldk; Dâvûd'a da Zebür'u verdik. 56- De ki: "O'ndan baka (lâh) zannettik lerinize yalvarn; hälbuki (onlar) ne sizden sikntygiderebilirler, ne de (onu baka bir tarafa) çevirebilirler." 57- Onlarin (iláh diye) yalvarp durduklar eyler, Rablerine hangisi daha yakn ola cak diye vesile ararlar; O'nun rahmetini umarlar ve azâbndan korkarlar. Çünki Rabbinin azâb (pek) korkunçtur. 58- Hiçbir ehir yoktur ki, biz kyâmet gü nünden önce helâk edicileri veya iddetli bir azâb ile azâb edicileri olmayalm. Bu, kitabda (Levh-i Mahfüzda) yazlmtr. kildik gerçekten
- 7. 287 Cüz:15. Süne: 17 (srâ 59-66) 59- (Müriklerin istedikleri) o mu'cizeleri göndermekten bizi alikoyan (tek) ey. evvelkilerin onlar yalanlamasdr. Nite kim Semd (kavmin)e (peygamberlerinin hakkäniyetini) gösteren (bir mu'cize) olarak o dii deveyi vermitik de ona (o m'cizeyi yalanlamalar sebebiyle, kendilerine) zul mettler. Hâlbuki (böyle) m'cizeleri, ancak korkutmak için göndeririz. 60- (Habbim, yåMuhammed!) Hani sana da: "übhesiz ki Rabbin, insanlar (ilim ve kudretiyle) kuatmtr (kimseden orkma dan teblie devâm et)!" demitik. Sana (Mirâc Gecesi) gösterdiimiz o temây ve Kurän'da lâ'netlenen (Cehennemdeki Zakküm) aac(n) da ancak insanlar için bir imtihan yaptik. Çünki (biz) onlar korku tuyoruz, fakat (bu) onlarda büyük bir az gnliktan baka bir ey artrmiyor. 61- Bir zaman da meleklere: "Adem'e sec de edin!" buyurmutuk; (cinlerden olan) Ib lis hâriç. hemen secde ettiler. ((blis) "Bir çamur olarak yarattin kimseye secde mi edeceim?" dedi. 62- "u bana üstün kldin gördün mü? Yemin olsun ki, eer beni kyåmet gününe kadar geciktirir (ve bana mühlet verir)sen, onun zürriyetini, pek az müstesn, mutlak hâkimiyetim altna alacam" dedi. 63- (Allah) buyurdu i: (Çk) git! Artik onlardan kim sana uyarsa, hiç übhesiz ki tam bir karlk olarak cezânz, Cehen nemdir!" 64- "Hem onlardan gücünün yettii kim seleri sesinle (vesvesenle) yerinden oynat; süvârilerin ve yayalarnla üzerlerine yay garay bas; mallarda ve evlâdlarda kendi lerine ortak ol ve onlara (yalan) va dlerde bulun!" Zâten eytan, onlara aldatmadan baka ne va'd eder? 65- "übhesiz ki kullarmn üzerinde se nin için bir hâkimiyet yoktur. (Onlara) Vekil olarak ise Rabbin yeter!" 66- (Ey insanlar!) Rabbiniz, fazlndan (rizknzi) arayasnz diye denizde gemileri sizin için yüzdürendir. Muhakkak ki O, size kar çok merhametidir. YAY evvelkile. onlar yalanlamasi an- mu'cizeleri gönderme mizden an cak in ve gönder- len aac ve kryâmet sana uyarsa bir azgn- ancak fakat onlara artir lik gordün mü dedi yerinden oynat hemen sec- Adem'e secde edin de ettiler insanlar kuatm- Rabbin üb- sana demi 0 va- ve tr hesiz vet onlara vad etmez insanlar için qunune kadar artik kim Ve Ve gemileri sizin için Çok merha metli inle Ve ona ve zulmet- gösteren tiler olarak git miyor bir im- ancak sana gös tihan beni er telersen tam tu size bir çamur yarattin o kim- olarak cak ne o buyur du ki bir håkimi- üzererinde senin yok için tur yayala- ve süvânle- üzerter- yaygara- ve sesinle rinla yi bas yuru- o zåt tirki onlar korku- ve tuyoruz meleklere bir karlik olarak terdik and ol- bana sun eer seye ki Rab biniz olandr übhe SiZ O tesna cezânz kullarm üb ki hesiz tik o dii Sem- ver- ve deveyi o ki secde mi dedi edeceim onlara ve evládlarda ve mallarda fazlndan kit Kur ån'da üstün kildn o va vekil olarak tin bizi alikoy- ve mad pek azi müs- zürriye- mutlak hâkimiye tim altina alacam o temå- kilmadik åy cehen- nemdir de mitk korkutmak için lä'netlenen blis o kim seyi ki onlardan gücyetr Rabbin din buyük hiç üb- onlar hesiz dan kendilerine ortak ol aramaniz için häic bir al- an- eytan datma cak u yeter 4 Ve ve denizde mcize meyiz va'd et
- 8. ve ne za man k çok nankör tayadi ran kasirga y Cefa an- yalvan- o kim- cak yorsunuz seler ki etttiniz bir oraya sizidöndüme- emin mi yok Sinden oldunuz nankörlük o sey se böylece sizi bebriye ki bomasndan insan temiz eylerden Ademoul- erefli and olsun ve ann kildik gerçekten çarriz o gün üzerinize gonder- ve- kara tarafin mesinden ya da neredey- üb- ve se idiler hesiz artik ite sa elyle onlar olursa kim ve bakasn bize kart oldu tini dik kaybo- denizde lup gitt kitab ve bir kil kadar iftirået men için sa 'rüz gârdan onlar rizklandr- ve deniz- Ve yüz çevir diniz de sizi kendisine artik verilirse kim olma- e- ve and olsun sana sebat gerçekten vermemiz sayd ger zarar hakszla uratilmazlar yolca en sapk ve kördür olandr bir vekil kendi bir takîb bunun bize kendi- karaya size dokun- o va- ve bir yardim- bize kars ken- bulamaz- sonra dine din yere re batr asndan ve nize bir ka- üzerinize ve gönder- dier Sirga mesinden fazileti tuta- yarattik o kimse- birçouna onlar üstün ve rak lerin ki kildik karada bir dost du sana vahyettik o eyden sizi kurtard YAA kit ki yoksa emin mi oldunuz bulama- Son kitablarn bulama- Son manzdan ra onlar tadk ve imamlaryla bir insan her âhirette o takdir- kör burada de o kat ka- mutlaka sana o tak- az bir ey onlara meylede tattirmitk dirde kesin seni fitne ye düürecekler okurlar ceksin gerçekten seni otak- ve edineceklerdi dirde ölümün kat katni ve iJ JL1yJ70LK ,y dye. gerçekten fitneye diüreceklerdi ve nerede ise oldun Cüz:15, Sire:17 (srã 67-75) hayatn 288 67- Denizde size zarar (boulma korkusu) dokunduu vakit, O'ndan (Allah dan) ba ka yalvarmakta olduklarinz (hatrinzdan) kaybolup gider. Fakat, sizi karaya (çkar makla) kurtarnca da (Ona itâatten) yüz çevirirsiniz. Zâten insan çok nankördür. 68- Yoksa O'nun, kara tarafnda sizi yere batrmasndan veya üzerinize tayadiran bir kasrga göndermesinden emin mi ol dunuz? Sonra kendinize, (sizi koruyan) bir vekil de bulamazsnz. 69- Yoksa O'nun, sizi baka bir def'a daha oraya (denize) döndürüp de, üzerinize iddetli bir kasrga göndermesinden (ve) böylece nankörlük etmeniz sebebiyle sizi bomasndan emin mi oldunuz? Sonra bu nun için bize kar kendinize bir yardmc da bulamazsnz. 70- ânm hakk için (biz), Ädemoullarn erefli kldk; onlar karada ve denizde (çeitli nakil vâstalar üzerinde) tadik; onlar temiz eylerden rizklandrdik ve onlar yarattklarimzin birçouna faziletli tutarak üstün kldk. 71- O gün her siniftan insanlar imamla riyla birlikte çarrz. Artk, kimin kitäb sandan verilirse, ite onlar kitablarn (sevinerek) okurlar ve kl kadar hakszlia uratilmazlar. 72- Ve kim burada (bu dünyada, kalbi) kör olursa, o takdirde o, âhirette de kördür ve yolca en sapk olandr. 73- (Habibim, yâ Muhammed!) Neredey se (o mürikler) seni dahi, sana vahyetti imizden bakasn bize kar iftirå edesin (sen onlara uysaydn) o takdirde seni dost edineceklerdi. 74- Hâlbuki (biz) sana sebat vermemi ol saydk, gerçekten nerede ise onlara az bir ey meyledecektin. 75- 0 takdirde sana hayân kat kat (azáb)n, ölümün de kat kat (azâb)n tatt rirdik; sonra bize kar kendine bir yardm CI da bulamazdn. edici için kari nize manizdan ra
- 9. 289 Cüz:15, Süre:17 (Isrá76-86) 76- Yine nerede ise seni bu yerden (Mekke den) çkarmak için gerçekten rahat SIZ edeceklerdi;, hâlbuki o takdirde (kendile ri de) senin ardndan (orada) ancak pek az kalacaklardir. 77- Senden önce gönderdiimiz peygam berler hakkndaki (láhi) kânun (böyledir) ve (onlar yurtlarindan çikaranlara verilen cezâ) olarak bizim knünumuzda hiçbir deiiklik bulamazsn. 78- (Öle üzeri) günein zevålinden (son ra öle, daha sonra ikindi namazn),. gece nin kararmasna kadar (gün batmnda ak am, iyice karardnda yats) namaz(n) kl; bir de sabah namazn (kil)! Çünki sabah namaz (gece ve gündüz melekleri tarafindan) ähid olunan (bir namaz)dr. 79- (Habibim, yå Muhammed!) Hem ge cenin bir ksminda (uyanp) da sana mah sus bir fazla (farz namaz) olmak üzere, onunla (Kur'ân la) teheccüd (namaz) kl! Tâ ki Rabbin, seni Makm- Mahmúd'a (övülen bir makma)" ulatrsn. 80- Ve de ki: "Rabbim! Beni doru olan (râz olacan) bir girdirile (Medine'ye) girdir ve beni doru olan (râz olacan) bir çkarla (Mekke'den) çkar ve bana tara findan yardmc bir güç ver!" 81- Yine de ki: "Hak geldi, bâtl zâil oldu! übhesiz ki bâtl, yok olmaya mahkümdur." 82- Hem Kur'än'dan öyle eyler indiri yoruz ki 0, mü'minler için bir ifå ve bir rahmettir: zâlimlere ise ancak hüsran arttirr. 83- nsana ni'met verdiimiz zaman, (ü küden) yüz çevirip yan çizer. Ona (fakirlik ve hastalik gibi) er dokunduu zaman da iyice ümidsiz olur. 84- De ki: "Herkes kendi hâline (mizá cina) göre amel eder." Fakat Rabbiniz, ki min daha doru bir yolda olduunu en iyi bilendir. 85- Hem sana ruhdan soruyorlar. De ki: "Ruh Rabbimin emrindendir; size ise ilimden ancak pek az bir ey verimitir." 86- Celälim Hakk için, eer dilersek sana vahyettiimizi (Kuräni) tamâmen ortadan kaldrrz; sonra onun (geri getirilmesi) için bize kar kendine bir vekil de bulamazsn. ondan gönder dik zevålin den oldu Rab- binin yardmc olandr seni çkarma lar için o kim- kanunu ger çekten selerin ki namaz kil seni ula timas saba- hin beni çi- ve doru kar Rabbi min insana Kur'ân't üb- hesiz bir güç bâtl mutiaka g derirnz mettr emrin dendir bir vekil de ki iyice ümid- oldu siz yolca dana dog" O ub hesiz bu yerden diler- sek bir girdi- rile nimet verdik bir degi- tirme ruh pek az saba hin umulur sana bir faza onun- ki tehec- geceden ve åid olarak la Cüd kil mü'minler bir rah- ve bir ifå o o sey- Kur àn dan için båtil er gerçekten seni ra hafsz edecekler O va- ve kit ki an- cak and ol- ve sun eer tarafndan bana Kur'a- ve gece- nin nint bzim kanu- bula- ve peygamber- senden numuz ian mazSin lerimizden önce de ki senin ar- dindan zåil oldu beni dahil Rab- de ve Övülmü bir ma eyle bim ki o kim- en iyi bi- fakat seyi ki lendir Rabbiniz kil ve ve Sin pek az ancak kalmayacak- o tak- ve lardr dirde ruhdan nerede ub- ve ise idiler hesiz hak bize onun ken- bulamaz- son içcin dine kar kararmasSi- günein na kadar ra doru indinyo- ve geldi hüsran ancak zålimlere artirmaz ve ona do- O va- ve yan ta- uzak- ve yúz çe kundu kit ki rafyla lat ilimden åhid olu de sana nan kma bir çka rila kendi håline göre amel her eder kes ve yok olmaya mahküm sana soruyorlar ve SIze venilme- ve mitir vahyettik o eyi ki virdi
- 10. de ki büyük açikla- and o'sun ve dik gerçekten insanla- çou rin Kur'ân'in bu bir ben- getirme- üzeri- cinler ve insanlar bir araya and ol zerini leri bize Dlze düüme- yâhut ne dek hurma aaç- bir bah larindan Çikma- ve na dek ya onu Okuruz senin üze- oldu ihsân üb alikoy- ve madi tâ ki Allah yine de ka- misålin hepsin bul etmedi bir kitab y goren rinde ya yardmc bazisna "bazilar olsa velev sana icin bir fikrt ma ile yeter de ki IÇin altindan olmasina veya Allah' getime- ve- parça parça üzerimize sandn ne dek ne bize peygam herolan ber den aslå imån etmeyiz aralarndan sar Rabbin- bir rahmet an hesiz den olarak cak indime- tâ ki ne dek Kur'ân dediler ve olarak bir ev senin olmasi- yå için na dek hut nehirler bir in- ancak olmadm dr Allah gônder- demeleri an- hidâyet kendileri- O va- di mi cak ne geldi kit ki bir pinar goe ki ve fikrt mana dek sakinler ola- gezip do- melekler yeryüzün- olsay- eger de di gelse getire benzerini mezler aslâ inan çkmana mayacaZ onun bu için- insanlara de kefil olarak gökten osey gibiki inkâr sun eer imân etme lerinden yerden uzüm ba ve larindan ve tenzih Rab bim ederim Y1. melekleri ve onlara an cak göü göe de ki insanlar peygam- bir in ber olarak san hakkyla hakkyla kullarna olan- übhe- aranizda ve aramda ähid haberdar siz o elbette indirirdik i ola rak Cüz:15, Süre:17 (dsrâ87.96) 290 87- Ancak Rabbinden bir rahmet olarak (Kur'än't ortadan kaldrmadk): gerçekten O'nun, senin üzerindeki ihsân (çok) bü yüktür. 88- (Habibim, yâ Muhammed!) De ki: "Yemin olsun ki, eer insanlar ve cinler bu Kur'an'n bir benzerini getirmek üzere bir araya gelseler, birbirlerine yardmc da olsalar, (yine) onun benzerini getire mezler." 89- änm hakk için, bu Kurända, in sanlara her çeit misålden (ve ma'nâdan) muhtelif ekillerde açikladik. Yine de in sanlarn çou, inkârdan baka bir eyi kabûl etmediler. 90- Ve dediler ki: "Bize yerden bir pinar fikrtmadkça sana aslâîmân etmeyiz!" 91- "Veya senin hurma aaçlarndan ve üzüm balarndan bir bahçen olmal da ara larindan aril aril nehirler aktmalsn!" 92- "Yâhut iddiâettiin gibi, göü üzeri mize parça parça düürmelisin; veya Allah'i ve melekleri (açkça buna) kefil ola rak getirmelisin!" 93- Yâhut, altndan bir evin olmal veya göe çkmalsn! Fakat bize okuyaca mz bir kitab indirmedikçe, göe çkmana da aslâ inanmayacaz!" De ki: "Rabbimi tenzih ederim; (ben) sâdece peygamber olan bir insan deil miyim?" 94- Kendilerine hidâyet rehberi geldii za man insanlar îmân etmekten alikoyan ey. ancak öyle demeleri olmutur: "Allah bir insan mi peygamber gönderdi?" 2) 95- De ki. Eer yeryüzünde yerlemi kimseler olarak gezip dolaanlar me lekler olsayd, elbette onlara (da kendi nev'lerinden) gökten melek bir peygamber gönderirdik. 96- De ki: "Benimle sizin aranizda âhid olarak Allah yeter! übhesiz ki O, kullarn dan hakkyla haberdardr, (onlar) hakkyla görendir." senin dek de rak layorlar peygamber bir melek
- 11. 291 Cüz:15. Süre:17 (srâ 97-104) 97- Allah kimi (hikmetine binâen kendi lüttundan) hidâyete erdirirse, ite hidâyete eren odur. Kimi de (isyankârl yüzünden) dalâlete atarsa, artik kendilerine O'ndan baka yardmclar aslâ bulamazsn! Ve on lar kyåmet günü yüzleri üstü, kör, dilsiz ve sar olarak harederiz. Onlarn varaca yer Cehennemdir. (Onun atei) her yava ladinda, onlara bir alev artirrz. 98- te bu, onlarin cezâsdr; çünki onlar, âyetlerimizi inkâr ettler ve: (Biz) bir kemik yini ve ufalanm bir toprak hâline geldi imiz zaman mi, gerçekten biz mi yeni bir yaratilla iriltilecek kimseleriz?" dediler. 99- Görmediler mi ki, übhesiz gökleri ve yeri yaratan Allah, kendilerinin benze rini yaratmaya da hakkyla gücü yetendir. Kendileri için bir ecel ta'yin etti ki, onda hiç übhe yoktur. Fakat zâlimler, inkârdan baka bir eyi kabül etmediler. 100- De ki: "Eer Rabbimin rah met hazinelerine siz sâhib olsay dnz, o zaman (dahi) harcamak(la tükenir) korkusuyla gerçekten cimrilik ederdiniz. Zâten insan çok cimridir." 101- Celâlim hakk için, (biz) Mü så ya apaçk dokuz mu'cize verdik; (Ey Resülüm!) ite srâiloullarna sor! (Müsâ) onlara geldii zaman, bunun üzerine Firavun ona: Ey Müsâ! Dorusu ben seni sihirlenmi zannediyorum" de miti. 102- (Müsâise:) "Gerçekten (sen de) bi lirsin ki, bunlar birer delil olarak, ancak göklerin ve yerin Rabbi indirdi. Ey Fir'avun! übhesiz ki ben de senimahvolmu zan nediyorum" dedi. 103- Nihäyet (Firavun) onlar o yer den (Misrdan) çikarmak istedi de onu ve berâberindekileri, hep birlikte suda boduk. 104- Ve onun ardndan sräiloullarna kendi lerine istedigi) bu yerde oturun; artik âhiret va'di (kyâmet) geldii zaman, hepinizi (sizi ve onlar toplayp) bir araya getireceiz." artik aslà bulamazsn yüzleri onlara arti rirnz mi ki ler yaratmasina inkâr o vakit dedi- ve âyetleri Müsâ'ya dindi üstü yeni olarak O yerden and olsun dedi gerçekten dalâlete atarsa korkusuyla gerçekten her ne zaman ki bunun üze- onlara güc yetendir mizi utardniz srâiloullarna kyåmet günü bir araya SIZI kimi ve hidâyete ite o- Allah hidâyete kimi ye dur erdirirse cehen nemdir bir ya- gerçekten diriti- übhesiz utalanmi ve bir kemik olduk ratilla lecek kimseleriz bz mi bir toprak an- zålimler fakat kabul on- übhe cak etmediler da yoktur inkâr ettiler ondan Sonra yen ve gokleri verdik and olsun ve Çok cimrn insan gerçekten onlar çikar- nihâyet masin sihirlenmi Müsâ getir dik O va- Isråloullarina kit ki çünkiüb- onlarn ce- ite bu hesiz onlar zâsdr eren o za- Rab- rahmet hazine- man bimin lerine söyje buyurduk: (fFirauniun sizi çkamak@ i onlar ha- ve ondan baka dostlar rederiz istedi barinak- sarlar ve dilsiz- ve kör lari olarak buyur- ve duk ähire tin basiretler yerin ve göklerin Rabtbi an- bunlar indirmedi yaratti o zåt Allah üb- ve gömEe hesiz diler mi ki ki bir onlar kild ve ecel ki için yin cak ite sor apaçk 4 ey gerçekten seni doru zaninediyorum suben sâhib ol- siz e de saydniz ger ki oldu ve infäk benzerini etmek mu' cize dokuz Firavun ona va'di geldi artik 0 bu yerde vakit ki bildin mahvol- Firavun ey seni zan- ubhe- ve mu nediyorum siz ben hep bir- berabe- o kim- ve ve onu suda likte rindedir seleni ki boduk oturun rine demiti gelmiti ler
- 12. korkutu- ve Cu olarak de ki deki kendi oku- O va- lenine nur kit ki bir in dirile VE de ve k va'di oldu do- Rab- tenzih bir müi- an ze onu in- ve dura dura dirdik rek ondan Once tekbir getire rusu bimizi ederiz gönülden onlara ve alyor- çeneleri kapanr- ve balili artirr lar üstü korkut masiçin doru dos en g- isimler ite duã eder- hangi- Rahmn onundur senz siyle (diye) senigönder- ve indi hak ve onu in- medik ile dirdik Rahim Rahmân Allahin onu onlar ub sålih in hesZ ameller ilim kendileri- on- ub- îmân ve- ona iman ne venldi lar ki hesiz etmeyin ya edin yücelt insanlara onu oku- onu kism- Kurn ve man için lara ayrdik olarak derler VE Sinda bi yol bunun ara- ara ve onda pek giz- ve namazin- sesini pek bir ortak kendi- olmamitr ve bir ço- edinmemitir oki Sine cuk secde edici ler olarak diler bir eg- on- kilma- ve kitabI nlik da di lar leme ismiyle Çeneleni kapanr üstü lar elbet yerine Rabbi getrimi hak ve ile bir Allah edindi de- okimse- kor- ve ebedi ora- ÇOCUk lern ki kutmas olarak da duâ ve- Allah duâ edin ya (dye) edin yapar- o kim- mü'min- mujde- ve tarafn selere ki lere , lemesi lar da ve Zilletten bir onun olmamtr ve mulkte dolav dost için mizin dar kalici drlar yukseltme kuluna indir- oki Alla- hamd hadr di Alla- hamd hadr 3 bir id detli azåbla qüzel bir mu kátât Cüz:15. Sire:17-18 (isrâ 105-Kehf4) 292 105- Ve onu (Kur'âni) hak ile indirdik; o da (emin ellerde hiç deimeden size) hak ile indi. (Ey Resúlüm!) Seni de ancak bir müjdeleyici ve (ayn zamanda) korkutucu olarak gönderdik. 106- Hem onu, bir Kur'ân olarak (âyet ayet) ksmlara ayrdk ki, insanlara onu (iyice anlayabilmeleri için) dura dura okuyasn! Çünki onu (hâdise lere göre, size bir ders olmak üze re) azar azar indirdik. 107- De ki: "(Artk) ona ister îmân edin, ister imân etmeyin!" Çünki ondan önce kendilerine ilim veril mi olanlar (ehl-i kitäbn mü minleri, Kur 'ân) kendilerine okunduu za man, secde edici kimseler olarak, yüzleri üstü yere kapanrlar. 108- Ve derler ki: "Rabbimizi tenzih ederiz: gerçekten Ratbbimizin (kitablar mzda haber verdii üzere âhirzamanpey gamberi hakkndaki) va'di, dorusu yerine getirilmi oldu." 109- Ve alayarak yüzleri üstüyere kapa nrlar ve (Kur'ân) onlara, (Allah 'a) gönül den balil artrr. 110- De ki: "ster Allah diye duâedin, ister Rahmân iye duâ edin! Hangisiyle duâ et seniz, ite en güzel isimler O'nundur. (Ey Habibim!) Namaznda sesini çok yükselt me; onda o kadar da gizleme; bu (ikisi)nin arasnda bir yol tut! 111- Ve de ki: "Hamd O Allah'a mahsustur ki, çocuk edinmemitir; hem mülkte ken disine hiçbir ortak olmamtr; âcizlikten (münezzeh olduundan) dolay O'nun için hiçbir yardmc da olmamitr. Artk O'nu tekbir getirerek yücelt!" 18- KEHF SÜRES [Mekke devrinde nâzil olmutur, 110 âyettr] Rahmân, Rahim olan Allah'in ismiyle 1- Hamd o Allah'a mahsustur ki, kuluna Kitâb'i (Kurâni) indirdi ve onda (lâfznda ve manâsnda) hiçbir erilik (ihtl) bulun durmad. 2- (Onu) dosdoru (bir Kitab) olarak (indir di) ki, tarafndan iddetli bir azâb ile (inkâr edenleri) korkutsun ve sålih ameller ile yen müminlere, übhesiz kendileri için gü zel bir mükâfât bulunduunu müjdelesin! 3- (Ki o müminler) orada ebedi olarak kalcdrlar. 4- Hem: Allah çocuk edindi' diyenleri korkutsun (diye o Kitábi indirdi)! deleyic cak
- 13. 293 Cüz:15. Süre:18 (Kehf 5-15) 5- Buna (Allah'a çocuk isnâdna) dâir ne kendilerinin bir ilmi vardr, ne de atalar nin! Azlarndan çkan bir söz olarak (bu iddiâlar) ne büyük (bir küfür) oldu! (Onlar) yalandan baka bir ey söylemiyorlar. 6- imdi bu söze (Kur'ân'a) îmân etmez lerse, belki sen arkalarndan üzülerek ken dini harâb edeceksin! 7- übhesiz ki biz, yeryüzündeki eyle ri kendine bir ziynet kildik ki, (insanlarn) hangileri amelce daha güzeldir diye onlar imtihân edelim. 8- Bununla beråber muhakkak ki biz, ora da (yeryüzünde) ne varsa, elbette kupkuru bir toprak ediciyiz. 9- (Habibim, yå Muhammed!) Yoksa gerçekten (sâdece) Ashâb- Kehf ve Rakimin mi alacak âyetlerimizden olduklarn sandn? 10- Hani o gençler, Kehfe (maaraya) sInmdi da: "Rabbimiz! Bize, tarafndan bir rahmet ver ve bize u iimizden bir kur tulu yolu hazrla!" demilerdi. 11- Bunun üzerine o maarada kulaklar na nice yllar (perde) vurduk (uykuya dal drdk). 12- Sonra onlar uyandrdk ki, (uykuda) kaldiklar müddeti, (kendi aralarndaki) iki firkadan hangisinin daha iyi hesâb edece ini ortaya çkaralm. 13- Biz sana onlarn haberini hakkyla anlatyoruz übhesiz ki onlar, Rableri ne imân etmi gençlerdi; ve (biz) onlarn hidâyetlerini artrdik. 14- Ve (kralin önünde) ayaa kalktikla rinda onlarn kalblerini kuvvetlendirdik de öyle dediler: "Bizim Rabbimiz, gklerin ve yerin Rabbidir! O'ndan bakasna aslâ ilâh olarak yalvarmayz! Yoksa yemin olsun ki bâtl söz söylemi oluruz." 15- "u bizim kavmimiz O'ndan baka ilâhlar edindiler. Onlarin üzerine (hak ol duklarna dâir) apaçk bir delil getirselerdi ya! Artik Allah'a yalan yere iftirå edenden daha zâlim kim olabilir?" çikyor haråb edicisin üzülerek amel- daha güzeldir mi bir söz olarak ki imdi belki sen sandn yoksa han- gisi tarafndan kulaklarI üzerine sana ailacak åyetlerimiz SOze unlar hangi- leni bir delil büyük oldu anlati yoruz den rin bir yalan yalan ancak söylemiyorlar buna imân etmez onlar imtihân ken- bir etmemiz iÇin dine kupkuru bir toprak bunun üzerine Vurduk bize ver Rabbi- ve demi miz ortaya çikar- onlar uyan- sonra mamz için drdik biz ne atalarnda ve hiçbir bilgi buna onlar için dâir hidâyetce onlar ve Rable artrdk yerin ve gokle- Rab- bizim bidir Rabbimiz lerse idiler Rakim rine Allah'a üzerlerine getir meliler lerdi bir kurtu lu yolu imân ziynet Üzerin- o ey dedir len ki ettler deil miydi eer arkalarindan kendini yeryu- o ey- zündedir leri ki iftirå etti ve maaraya mütead dit elbette kilanz genc lerdi azlarndan yllar bir müd- kaldlar o e- daha iyi he- iki firkadan det yi ki såb edendir bâtl söz o tak- söyle- and olsun ilâh ola- ondan ba dirde miízdir gerçekten rak o kimse den ki (sadece) Ashâb- Kehf (u) ii- bize hazirla ve bir rah mizden ve de- ayaa o va- kalblerini diler kalktlar kitki o. 0 genç- siin- bir ler miti vakit kil- übhe dik siz biz kasna ilâhlar ondan baka übhe- ve sIz biz daha zâlim übhe- hakkryla habere siz onlar üb hesiz o maarada met takviye ve etik edin aslå yal varmayz bizim diler kavmimiz artik kimdir apaçk
- 14. maaraya ki iinizden orann geniçe bir onlar ve kimi ve hidâyete onlar halbuki uyanklar yennde köpekleri tarafa maaralarndan meyledi- dodu o va- günei görúr- ve yor kit ki onlar uyan drdik dediler kaldnz O ve baksin sizden öyle ise Allah hâ- tapyorlar o ey- ve sinin lerden ki eren dikkatli olsun ebe diyen SIze ve onlar- gerçekten ge- onlara dan n donerdin onlar sanirdin ite Allah odur hazir SIn nc ite böylece ve en iyi bilendir ehre ve ondan sol ve tarafa ve Rabbi taraf- tan 1 bir rizik o tak- aslå kurtulua ve dirde eremezsiniz muttali eer olsaydn bir mürid hidâyet kime Allahin delillerin ederse sa dedi ler onlar kesi yordu J haberdar eer ubhesiz olurlarsa ki onlar bir korku onlardan ile kaldniz ne kadar onlardan konuan dedi aralarinda bin bir dost nizla 22 gunün dinlerine dolay gumü para giride artik size ge tirsin onlardan ayrildnz bir kim seye dün tarafa onlar dön- ve uyuyan dürüyorduk lardr bir ksm batt o va- ve sa kit ki dendir onun artik aslå dalâlete için bulamazsn atarsa elbette dolardn iki kolunu Siz sizi döndu rürler birinizi yiyecek olarak veya O va- ye kit ki ve yaysn bir men faat bir daha temiz bu Uzatan Idi kaça birbirlerine sormalari için rak kaldk imdi gön derin sakn sez dirmesin hangisi Ve veya sizi talarlar Cüz:15, Süre:18 (Kehf 16-20) 294 16- (içlerinden biri öyle dedi) "Mâdem ki onlardan ve (onlarin) Allah'dan baka tapmakta olduklarndan ayrldniz, öyle ise maaraya sinn ki, Rabbiniz size rahmetinden (bir genilik) yaysn ve size iinizde bir kolaylk salasn!" 17- (Habibim, yå Muhammed) Hem (sen onlara bir baksaydin) günei görürdün ki, doduu zaman maaralarnn sa tara fina meylediyor, batt zaman ise onlarn sol tarafin kesiyordu (böylece i onlar rahatsz etmiyordu) ve onlar oranin geni çe bir yerinde idiler. (Onlarin) bu (hålleri), Allah in delillerindendir. Allah, kime (hik metine binåen fazlndan) hidâyet (nasib) ederse, ite hidâyete eren odur. Kimi de (kendi küfrü sebebiyle) dalâlete atarsa, ar tik onun için aslâbir yardmci ve (hak yolu gösteren) bir mürid bulamazsn. 18- Ve onlar(a baksan, maarada) uyu yan kimseler olduklar hâlde onlari uyanik sanrdn; hem onlar (bir taraflarna yatp kalmakla zarar görmemeleri için) sa ta rafa ve sol tarafa döndürüyorduk; köpek leri de (maarann) giri(in)de iki kolunu (ön ayaklarini) uzatan (bir muhâtz olarak yatmakta) idi. Onlara (o hâllerinde) mutta i olsaydn (öylece görseydin), gerçekten kendilerinden (ürker ve) kaçarak geri dö nerdin; hem onlardan dolay elbette korku ile dolardn! 19- te böylece, (hâllerini) aralarnda birbirlerine sorsunlar diye onlar uyandr dik. çlerinden konuan biri (hâllerindeki acâiblii görerek): "Ne kadar kaldnz?" dedi. (Dierleri): "Bir gün veya günün bir kIsm kadar kaldik!" dediler. (lçlerinden bir ksm da) dediler ki: "Rabbiniz, ne kadar kaldinz en iyibilendir: imdi içinizden birini u gümü paranzla ehre gönderin de baksn, yiyecek olarak hangisi daha te miz ise artik ondan size bir rzik getirsin; fakat dikktli olsun ve sakn sizi kimseye sezdirmesin!" 20- "Cünki onlar, sizden haberdâr olur sa, sizi tala öldürürler veya sizi dinlerine döndürürler; bu takdirde ebediyen kurtulu a eremezsiniz!" zirla- ve rahmetinden Rabbiniz SIze Sol
- 15. 295 Cüz:15, Süre: 18 (Kehf 21-27) 21- Böylece (insanlar) onlardan haberdâr ettik ki, übhesiz Allahin va'dinin, hak oldu unu, yine übhesiz kyâmet(in gelecein) de hiç übhe olmadn bilsinler! O vakit (ahâli) kendi aralarnda (artk va'deleri ye terek ölen bu gençlerin hâtrasna ne yapa bileceklerine dâir) onlarn hâlini tartiyor lard; nihâyet (birksm): "Onlarin üzerlerine (maaralarinn kapsna) bir binâ yapn!" dediler. Rableri onlar en iyi bilendir. Onla rin durumlar hakknda (sözleri) üstün gelen (mümin)ler: "Elbette onlarn üzerine (ya nibalarna) bir mescid yapacaz!" dedi. 22- (Ehl-i kitábn bir ksm) (Onlar) üç (kii)dir, dördüncüleri köpekleridir" diyecek ler. Yine (bir ksm): (Onlar) be (kii)dir, altncilar köpekleridir" diyecekler. (Hâlbuki bunlar) gayba (karanla) ta atmak kablindendir ve (müminler ise): (0Onlar) yedi (kii)dir, sekizincileri köpekleridir" diyecekler. De ki: "Rabbim, onlarn say larn en iyi bilendir! Onlar ancak pek az kimseler bilir." Öyle ise onlar hakknda (Kur'ân'da bildirilen) açk delillerin dinda münâkaaya girme ve onlar hakknda bun lardan hiçkimseye bir ey sorma! 23, 24- (Ey Habibim!) Sakn hiçbir ey için, Allahin dilemesine balamadikça (inâallah demedikçe): Ben bunu yarn kesinlikle yapacak olanm" deme! (Bunu) unuttuun zaman ise, Rabbini an ve: "Umarm ki Rabbim, bundan (bu kssa dan, peygamberliime delil olan) daha yakn bir yola (daha nice delillere) beni eritirir" de! 25- Ve (onlar) maaralarnda üç yüz sene kaldilar, dokuz (sene) de ziyâde ettiler. 26- De ki: "Allah (onlarn) ne kadar kal diklarn en iyi bilendir! Göklerin ve yerin gaybi(n, gzliliklerini bilmek) O'na äiddir. (0.) ne güzel görür ve ne güzel iitir! On larn (gökerde ve yerde olanlarn) O'ndan baka hiçbir dostu yoktur. Hem (0,) hük münde hiçbir kimseyi ortak kilmaz." 27- Rabbinin Kitâbi'ndan sana vahyedileni oku! O'nun kelimelerini deitirecek kimse yoktur; O'ndan baka aslå sinlacak bir kimse de bulamazsn! kyåmet b- ve haktr Alla- va'di üb- bilmeleri hesiz hesiz için inå edin durumlari hakknda diyecek- ve ler saylarn açk bir ey için köpekleridir dördüncü- üçtür leri Rabbini bundan niháyet dediler Ziyâde ettiler yerin Rabbi nin bir münâ kaa hin onlarn hålini üstün o kim- dedi onlar en iyi geldiler seler ki en iyi bi lendir gayba ta at maktr Ve sene bir sin lacak sakn deme ve bim kitabndan aralarnda ortak kilmaz ve bir dostu Rab- de ki köpekleridir yuz ve göklerin gayb ona an ve Allah'in dlemesiyle an cak diyecekler köpek leridir sana ondan baka daha yakn Rab- beni eritimmesi umulur olana bimin tartyorlard ova an- onlar Oye irne kimse e münå- pek az cak hakknda kaaya bilendir kal âiddir dlar onlar dan aslå bula mazsin bir kim- bunlardan onlar seye hakknda Rableri kit bir mes- üzer cid ondan baka onlarin haber- böylece ve dar ettik altinclari bedir diyecek- ve yoktur ve vahye- o e- oku ve dildi yíki onda bir bi- üzerlerine nå lerine yarin bunu sekizincileri ve yedidir maaralarinda kaldilar ve o e- en iyi Allah de yíki bilendir ki übhe yoktur an- onlar bilmez cak elbette ed neceiz bir ey soma ve ler kelimelerini de ve unuttun o va ne qu ve zel iitir yapa- übhe nim sz ben kit k doru lukca dokuz negüzel gorür bir kim- hükmünde seyi deistirecek yoktur
- 16. akamda ve arzusu- uymu ve na duvar lari hayatinn ziynetini istiyor- onlardan gözlerini ayrma ve tir artik imn diler- artik kim Rabbiniz- hak etsin dendir akar Adn giyerier uze rinde sabahda Rablerine yalvari- onlara übhe- sålih ameller yapti- ve Siz biz lar se on- çepeçevre bir lar kuatimitr ate ki Içecek- ne kötü yüzleri halar enimi in orada Sun misâl getir ikisinin etrfi- ve ni çevimitik bizi an maktan altindan Ve yaslanan kimselerdir üzümler den yemile- vermi iki ban onun omu- ve meyve için tu yorlar Cennet- onlara ite on leri vardr lar nutus- ve daha mal- itibartiym ca Jie S) b Úsy kalbini zålimler iÇin imán ettiler o kimse- bera- nefsini sabrl ve lerle ki ber ma den gib gfil kildik iki ba her ikisi o kimse- ler ki kalin ipekten ve de ve ki amelce bir su yardm ile edilirler o kim seye ki hazirla- übhe- artik in- diler- ve mizdr siz biz kâr etsin üb hesiz bir ekin bunlardan birine arlik akit- ve ikisinin bir Irmak arasindan mitik rizâsn ince ipekten kalma yeri ne güzel ve mükáät- ne gu olarak olmutur b bir kalma yeridir itáat ve dünya etme bileziklerden orada taknrlar irmaklar altlarindan tir kildik ey tut yardim is terlerse ii oldu ve güzel okim- müka- zâyi et oldu senin ki fätn meyiz istiyorlar se dan zel kim e- ve ne kotu ve er yeil elbise senden daha ben ona ko- kendi- arkadana çoum nuuyor si Iken er ikisinin kilmi- ve huma Iiklarla tahtlar ikiadam misâl olarak on- eksik birak- ve mamiti ve dedi Cüz:15, Süre:18 (Kehf 28-34) 296 28- Sabah-akam O'nun rizâsn (ve cemálini müâhede etmeyi) dileyerek, Rablerine yalvaranlarla berâber nefsini edip de gõzlerini onlardan (o yalvaranlar sabrl tut; dünya hayåtnn ziynetini arzu dan]ayrma; ve (isyanlarn sebebiyle) kalbi ni bizi anmaktan gfil kldimz, nefsinin arzusuna uymu ve ii güc arilik olan kimseye itâat etme! 29- Ve (onlara bir tehdid olarak) de ki: "Hak Rabbinizdendir; artik dileyen böylece imân etsin,dileyen de inkâr etsin! Çünki biz, zålimler için öyle bir ate hazrlami Izdr ki, (adrn eträfndaki) duvar (gibi alevden perdeler) onlari çepeçevre kuat mitir. Ve (onlar) yardm isterlerse, erimi ma'den gibi yüzleri halayan bir su ile kendilerine yardm edilir. O ne kötü içecektir! Ve (o Cehennem) ne kötü bir kalma yeri dir! 30- Imân edip sâlih ameller ileyenlere gelince, übhesiz ki biz, amelce güzel ola nin mükåfâtn zâyi etmeyiz." 31- te onlara, altlarndan irmaklar akan Adn Cennetleri vardr; (onlar) orada tahtlar üzerinde yaslan(arak otur)an kimselerdir: altndan (yaplm) bilezikler tak nirlar; orada ince ipekten ve kaln ipekten yeil elbiseler giyerlera0 ne güzel mükâfâttr! Ve (o Cennet) ne güzel olmu bir kalma yeridir! 32- (Habibim, yå Muhammed!) Onlara iki adam da misâl getir ki, bunlardan birine iki üzüm ba verip, (0 bahçelerin) ikisinin de eträfin hurmaliklarla çevirmi ve aralarn da bir ekinlik yapmtk. 33- Her iki ba da yemilerini vermi ve ondan hiçbirinieksik brakmamt; ikisinin (o iki bahçenin) arasndan bir de Irmak aktmtk. 34- Bunun (o ba sáhibinin baka) geliri de vard. Bundan dolay arkadayla konuurken ona: "Ben malca senden daha zenginim; nüfusça da daha i'tibarlym" dedi. ve arasinda tik
- 17. 297 Cüz:15. Süre:18 (hehf35-45) 35- Böylece (kibirle) nefsine zulmedici olarak bana girdi. "Bunun (bu ban) ebedi olarak helâk olacani sanmiyorum" dedi. 36- "Kiyâmetin gerçekleecek bir ey ol duunu da sanmyorum; bununla beräber. eer gerçekten Rabbime döndürülürsem, elbette (orada da) bundan daha hayrl bir dönü yeri (bir ákbet) bulurum." (dedi). 37- Kendisiyle konumakta iken arkada ona dedi ki: "Seni (aslen) bir topraktan, son ra bir nutfeden (hakir bir damla sudan sü zülmü hulâsadan) yaratan, sonra da seni bir adam süretine koyan inkâr m ettin?" 38- "Fakat O, benim Rabbim olan Allah'dr ve Rabbime hiçbir kimseyi ortak ko mam! 39- "Bana girdiin zaman: 'Mââallah! Kuvvet ancak Allah (nyardm) iledir!' de men gerekmez miydi? Her ne kadar beni malca ve evlâdca kendinden daha az gör sen de!" 40- "Bununla beráber, olur ki Rabbim bana, senin bandan daha hayrlsn verir ve onun (senin bahçenin) üzerine gökten bir åfet gönderir de (o ban, ot bitmeyen) kupkuru bir toprak hâline geliverir!" 41- Yâhut suyu çekilerek yok olur da bir daha onu aramaya aslâ güç yetiremezsin!" 42- Derken (bütün) geliri (helâk ile) kua tild; bunun üzerine oraya harcadklarna kar (yanarak) avuçlarin ovuturmaya balad; artik oras çardaklar üzerine Çökmü bulunan (harâb olmu) bir hålde idi ve (o): "Keke Rabbime kimseyi ortak komasaydm!" diyordu. 43- Allahdan baka ona yardm edecek adamlarda yoktu; kendi kendini kurtaric da deildi. 44- te orada (kyâmet gününde) yar dim, ancak hak olan Allah'a mahsustur. (Müminlere) sevabca en hayrli, âkbetce de en hayrl olan (ve kullarin en güzel nimetlere kavuturan) O'dur. 45- (Habibim, yå Muhammed!) Onlara dünya hayåtna (dâir) öyle misâl de ge tir: (Dünyann hâli) gökten indirdiimizbir su gibidir ki, onunla yeryüzünün bitkileri (yetiip) birbirine karr; fakat sonunda rüzgrlarn kendisinii savuraca bir çöp hâline gelir. Çünki Allah, hereye gücü yetendir. bunun helâk olma elbette bulurum inkâr m eftin O va- deil kit ki miydi ber bir adam olarak N senin ba ndan masi diyor- ve du SIn ona yardm edecekler 0dur hak sanmi- dedi yorum Rabbime döndü- ve and ol- rülürsem sun eer onunla kendi nihâyet oldu seni du zenledi Ve hiçbir Son Alah an- kuvvet ile cak yoktur ol- veya kupkuru bir toprak bunun üze- mey- kua- ve nne oldu vesi tild kimseyi ra gücyeten Uzerine daha ha- bana ver- Rab- fakat yirisin mesi bimin yeryü- bitki Zünün ler bir nutfeden çardaklari çökmü arkada ona dedi me hereye nefsine zulme- o iken bana girdi ve Alla- velâyet ite orada olan hindr Rabbi- ortak ve Rab- Allah'- o komam bim dr bir ce- onun olmad mâat ki için la olacak bir kyämeti sanmyo- ve ebedi eydir olarak mas meye Allah diledi o ey deme- bana KI liydin dünya hayatina misål onlara misâl ve olarak getir umulur dici ve ol- gökten ki son- bir topraktan seni ya fa ratt 0 oraya iken onun- sSonra birbi rine kart iste- onu bir daha aslågüç yetiremezsin Allah'dr rum bir dönü bundan daha yeri ca infâk etti evlåd- ve mal- sen- daha ben den aZim bir åfet üzeri- gön- ve ne demesi halde hiç kim- Rab ortak ko seyi bime masaydim gökten J. çekilmi suyu hayrl o eylere iki avu- ovutu kars ki cunu ruyor kendi kendi- deildi ve Allah- baka nikurtarcI dar o kim seyi ki fakat girdin ca dik åkbetce hayrl ve sevab- hayri ve rüzgârlar kendisini savuruyor keke ben onu indir- bir su g bidrk birçöp hålinde konuuyor si iken
- 18. ka- hayr- sâih amel tinda Iidr ler yeri goür- ve dalar yürütu- o gün ve ümid ba- hayr- ve sevab- Rab sün rüz lamaca lidr sanm- bila- defa ilk tinz kis günahkâr- artik go lan birakmi Vor mez arz olun- ve birini onlardan mulardr Zulmet- ve hazr emrinden man Adem'e secde edin yerin rursun bir du- Size kitaba bir yar dmc lar olarak ve çkti onlar iken kaçacak bir yer ite onlar çarmlar günahkär- gor- ve kaliclar ve dünya haya- süsü- oullar ve mal olan tinn dur kitab dalâlete dü ürenleri ondan buna ne (ol- vay sizi yarattik o ey gibi ki konul mutur meleklere Cinlerden ve göklerin yaratilma- onlar åhid bu Sinda lundurmadm artik birak madk zannettiniz tehlikeli bir yer ve benden dostlar baka edinici olmadm yap- o ey- bulmu- ve onlarn sa- an- ne büyük ve küçük lar len ki lardr yip dökmü cak bir ey bulmadlar ve onlar topla mizdr demitk bir za- ve bir va'd zamân bize and olsun saf Rab kin ona d size derler ve on- o ey- korkan kim dadr den ki seler olarak Iblis man ca binin ve dümdüz aslâ klma yacaz bir bedel 5 Li e iüigerçekleece) bir vad zamân(n) asà ta yin etmediimizi sanmitnz, deil mi?" (denir). håic hiçbir Rabbin kimseye Zürriye- ve imdi onu edini- Rab tini yor musunuz hemen sec de ettiler binin o kimse- ortaklarimi çarin der o gun ve leri ki zålimler ne kötü IÇin aralarna kilmiz- ve kendile- fakat icabet du rine,etmemilerdir ve kendilerinin ne yaratl- ve masnda gerçekten ve zan- atei Ootr kendile nettler Cüz:15, Süre:18 (Kehf 46-53) 298 46- Mal ve oullar, dünya hayåtnn süsü dür. (Neticesi) kalic olan sâlih ameller ise, Rabbinin katnda sevabca daha hayrldr, ümid balamak cihetiyle de daha hayrlidr. 47- Oyle bir gün ki, dalar yürütürüz de yeri dümdüz görürsün; artik onlarn hiç birini brakmakszn hepsini (maherde) 48- Ve (hepsi)sra sra Rabbinin huzüruna arz olunmu (çikarmlardr. (Onlara) "And olsun ki, sizi ik def'a yarattimz gibi (çplak ve hiçbir eye sâhip olmayarak) bize geldiniz. Hayr! Size (söylenenlerin 49- Ve kitab (amel defteri, ortaya) konul mutur. Artik günahkårlar görürsün ki onda (yazli) olanlardan korkan kimseler olarak: "Vay hâlimize! Bu defter nasl ol mu da küçük büyük hiçbir ey birakma dan hepsinisayp dökmü?" derler. Böy lece yaptklarn hazr olarak bulmulardr. Rabbin ise hiç kimseye zulmetmez. 50- Hani meleklere: Ådeme secde edin!" demitik; blis hâriç, hemen secde etler. (0.) cinlerden idi de Rabbinin emrinden çkt. imdi beni brakp da onu ve züriye tini (kendinize) dostlar m ediniyorsunuz? Hälbuki onlar size dümandr. Zâlimler için (bu) ne kötü bir deimedir. 51- Onlar (blisi ve zürriyetini), ne gökle rin ve yerin yaratlmasnda, ne de kendile rinin yaratlmasnda åhid bulundurmadm. Dalälete düürenleri kendime yardmc edinici de deilim. 52- Yine o gün ki (Allah, káfirlere): "Benim ortaklarm zannettiklerinizi çarn!" der. te onlari çarmlar, fakat kendilerine icâbet etmemilerdir ve (biz) onlarn aras na tehlikeli bir uçurum koymuuzdur. 53- Günahkârlar ise ateigörür de (onun uultu ve dehetinden, daha onu tatma dan) kendilerinin gerçekten ona dümü kimseler olduklarin zannederler; fakat on dan kaçacak bir yer bulamazlar! mu) ki bize geldiniz gerçekten saf bine
- 19. 299 Cüz:15. Süre:18 (Kehf 54-61) 54- Celâlim hakk için, biz bu Kurân'da insanlar için her misålden (ve ma'nâdan) çeiti ekllerde açkladik. Fakat insan, mücâdeleye hereyden daha çok dü kündür. 55- Bununla berâber kendilerine hidyet geldiizaman, insanlarimân etmekten ve Rablerinden mafiret dilemekten alikoyan ey, ancak önceki (ümmet)lere (tatbik edil mi) olan (láhi) knunlarn kendilerine de gelip çatmasnveya göz göre göre azâbn kendilerine gelmesi(ni beklemeleri)dir! 56- Hâlbuki (biz) peygamberleri ancak müjdeleyiciler ve (ayn zamanda, Allahin azâb ile) korkutucular olarak göndeririz. Inkâr edenler ise båtl (bir yol) ile mücâdele eder ki, hakk onun vâstasyla ortadan kaldrsnlar. Hem (onlar) yetlerimi ve teh did edildikleri eyleri alaya alrlar. 57- Kendisine Rabbisinin yetleri anla tilip da onlardan yüz çeviren ve ellerinin takdim ettii (günahlar)n unutandan daha zålim kim olabilir? übhesiz ki biz, (küfür leri sebebiyle) kalblerinin üzerine, onu (0 Kuräni) anlamasnlar diye perdeler çeke riz; kulaklarna da bir arlik (koyarz)! On larhidâyete çarsan da bu hâlde ebedi olarak aslå hidâyete gelmezler. 58- Bununla berâber, çok balayc olan Rabbin, rahmet sâhibidir. Eer onlar (0 káfirleri) kazandklar (günahlar) sebebiyle hemen hesâba çekecek olsayd, onlar el bette çok çabuk azâba uratrd. Fakat on lara va'd edilen bir zaman (kyâmet günü) vardr ki, onun ötesinde kaçp snacak bir yer aslâ bulamayacaklardr! 59- te zulmettikleri zaman kendilerini heläk ettiimiz ehirler! Onlar helk et mek için de (gelmeyeceini zannettikleri) bir zaman ta'yin etmitik. 60- (Ey Resülüm!) Bir zaman Müsâ, (ken disine hizmet eden) o gence (Yüa' bin Nün'a): "Artik durmayacam; tâki (Hizr'i bulmak üzere) iki denizin birletii yere varacam; yâhut (onu buluncaya kadar) senelerce vakit geçireceim!" demiti. 61- Nihâyet ikisi, (o iki denizin) aralarnn birletii yere varnca, (0 yerin alâmeti olarak, canlanp orada denize atlayacak olan) baliklarn unuttular, halbuki (balik, atlam da) denizde bir iz birakarak yolunu tutmutu. insan evvelkile kendilerine o va- imân etme- insanlar alikoy- ve lerinden kit ki geldi mad rin ile Ciler müjdeleyi- ancak peygam berleri onun kaydrmalar için daha zålim takdim etti oldu ve miså ve Kin kanunu nun artik aslå hida yete gelmezler onu anlarlar diye onlar hesåba çekecek olsayd birflet yere kimdir ve bir alay korku- herbirin- insanlar Kurân da bunda den IÇin eer bâtl ile kendilerine ge- ancak Rable- mafiret dile- ve hidâyet ip çatmasi melerinden rakarak kilmi- ve zumel- e o tiler gônder- ve meyiz hidâyete tâ ki artik duma- gencine yacam inkår ett- ler tuldular perdeler rinden o e- unuttu ve onlardan ve yüz çe- Rabbi- âyeteri nasihat o kimse ViIrdi Sinin le edidi den ki o kimse- ler ki kendilerini helâk ettik denizde yolunu goz aslå bula- vad edlen onlara bila- azâbda onlar mayacaklar bir zaman vardr kis onune kalbleninin üzerine onlan ça- eer ve rirsan ikisi nihâyet ne senelerce gitme vard zaman ki o ey- ve âyeteri- edindiler ve hakk len ki mi rahmet sähbi- çok ba- Rabbin ve dir layicidr Müsã de- bir ve miti vakit me dek halbuki tutmutu mücâ delece eyin açkla- and- ve dik Olsun mücde- ve korkutuau- ve le eder larolarak azåbn onlara ve gelmesi ya ehirler ite ve bir en çou bu kilariz übhe- ki eli siz biz elbete için acele etmit bir artik kulaklanna bir zaman ebedi o tak olarak dirde kazan- oey se dilar bebiylek SIInacak ondan bir yer ötede onlarn helâki için ve- iki denizn biriestãi vama ya yere ma dek baliklarn unuttular ikisinin arasnin
- 20. yolculuumuz- kar- andolsun kahvalti- bize dan latik gerçekten unutmu- artik do rusu ben Sum yolunu tutmu- ve ikisinin izleni Se tu re Üze- hemen gen ariyo rine dönduler ruz artik bana Soru sorma bir diler- eer beni bula- dedi caksin kayaya onu hatrla katimzdan bir rah- kendisi- kullarmzdan met ne verdik ki and olsun halkn gerçekten öldürdün mu mami sabret- berabe- aslå güç yeti- doru- dedi rimde remezsin meye Üze- sana tâbi ola- Müså ona dedi bilir miyim 0 za- nihâ bunun üzeri man ki yet ne ikisi gitti çok çirkin dedi bana tâbi o halde dedi olursan eer boman için mizi SIin dik remezsin bir eyle Su sen iimden dolay yükleme bana haberdar onu edilmekle onu del din mi bir söz o va- gördün dedi kit ki eytan ancak gen- dedi getir Cine idik o ey ite dedi Ve mu bi te bu bir kulu sabret- berabe- aslâgüc yeti- doru- dememi dedi meye rimde Su sen miydim kavra- madin tum sana hayra götü- öretl- ren bir ilim din bana onu unutturmadi derken ikisi buldular dedi onu deldi bir ilim tarafmiz- kendisine ve dan Örettik hemen onu bir erkek rastla dilar ikisi geçtiler unut- o eyden dolay ki ondan sana açmama tâ ki kadar alacak denizde bir ekilde 0 Za- man ki yorgun- bu lukla o e- sabre ye ki deçeksin sil ve bal ne za man ki kar gel- ve sabrl Allah meyeceim ta'kib ede rek o sey- bana ö den ki gemiye nihå yet müdhi bir eyle na- ve retmen geldin and olsun bir cana karlik tertemiz gerçekten olmadan bir ey den ikisi bin diler beni mes'l dedi tutma geldin yineikisi gitti bir can Cüz:15, Süre:18 (Kehf62-74) 300 62- Sonunda (Müsâ oradan) uzaklatk larnda genç (arkada)na: "Kahvaltmz bize getir (de yiyelim), gerçekten bu yolcu luumuzda yorgun dütük" dedi. 63- (Yüa':) "Gördün mü, kayaya sin dmz srada, artk dorusu ben bali(n canlanarak denize atladn söylemeyi) unutmuum! Bana onu hatrlamam unut turan da,ancak eytandr. Ve (balik) at lacak bir ekilde denizde yolunu tutmutu!" dedi. 64- (Müsâ) "Aradmz zåten buydu!" dedi. Hemen kendi izlerini takib ederek geri döndüler. 65- Derken ikisi, katmzdan kendisine bir rahmet verdiimiz ve tarafmzdan kendi sine bir ilim örettiimiz kullarmzdan bir kulu (Hzr'i) buldular. 66- Müsâona: "Sana öretilenden, hayra götüren bir ilmi (Ledün ilmini) bana ö retmen üÜzere sana tâbi' olabilir miyim?" dedi. 67- (Hzr, cevâben öyle) dedi: "Dorusu sen, berâberimde sabretmeye aslå güç yetiremezsin!" 68- "Hem içyüzünü kavrayamadn (ve zâhiren yanl anlalan) bir eye (bir peygamber olarak) nasl sabredeceksin?" (dedi). 69- (Hzrin, kendi bildii ölçülerle hare ket edeceini düünen Müsâ) "inâallah sen beni sabrl bulacaksn ve sana hiçbir ite kar gelmeyeceim!" dedi. 70- (Hzr) *0 hålde bana täbi olursan, artk (ben) sana ondan söz açncaya kadar (yaptm) hiçbir ey hakknda bana soru sorma!" dedi. 71- Bunun üzerine ikisi gitiler, nihâyet gemiye bindikleri zaman, (Hzr) onu (o gemiyi tehlikeli olmayacak yerinden) deldi. (Müsâ) "0Onu, içinde bulunanlar bomak için mi deldin? Gerçekten müdhi bir ey yaptn!" dedi. 72- (Hizr:) "Dorusu sen, berâberimde sabretmeye aslå güç yetiremezsin, deme mi miydim?" dedi. 73- (Müsâ:) "Unuttuum eyden dolay beni mes'ül tutma ve bu iimde (seninle beráber olmakta) bana bir güçlk yükle me! (Beni ma'zur gör!)" dedi. 74- Yine (berâberce) gitler; nihâyet bir erkek çocua rastladklar zaman, (Hizr) tuttu onu öldürüverdi. (Müså;) "Bir cana karlk olmakszn ma'sum bir cana m kydn? Gerçekten çok çirkin bir ey yap tin!" dedi. ÇOcua öldürdü
- 21. 301 Cüz:16, Sire: 18 (Kehf 75-83) 75- (Hzir) (Ben) sana: Doru su sen, berâberimde sabretmeye aslå güç yetremezsin!' dememi miydim?" dedi. 76- (Müsâ) 'Eer bundan sonra sana bir eyden sorarsam, artk beni arkadala kabül etme, gerçekten benim tarafmdan (ma'zur saylabilecein) bir özre ulatn" dedi. 77- Yine (beráberce) gittiler; nihâyet bir ehir ahâlisine (Antakya ya) vardklarnda, orann halkndan yiyecek istediler; fakat (onlar) bu ikisini misåfir etmekten kaçn dilar. Derken orada (sanki) yklmak iste yen bir duvar buldular; (Hizr) hemen onu dorulttu. (Müsâ) isteseydin buna kar elbette bir ücret alrdn" dedi. 78- (Hizr) öyle dedi: ite bu (soruyu sorman) benimle senin aramzn ayrilma sIdr. (imdi) kendisine sabretmeye daya namadn eylerin iç yüzünü sana haber vereceim. 79- "O gemi var ya, ite (o,) denizde ça lian yoksul kimselere âid idi; bu yüzden onu kusurlu kilmak istedim; çünki onlarn ilerisinde bir hükümdar vard; her (salam) gemiyi zorla alyordu." 80- "Ve o çocua gelince (o bülu ça na ulami bir isyankâr idi): hâlbuki ana-babas mümin kimselerdi; onlar da azgnlia ve küfre bürümesinden (sürükle mesinden) korktuk." 81- "Böylece Rablerinin kendilerine, (günahlardan) temiz olma cihetiyle ondan hayrlsn ve (onlara) merhametçe daha yaknn (o çocua) bedel olarak vermesini istedik!" 82- "0 duvar ise, ite o ehirde bulunan iki yetim erkek çocua âid idi; ve onun (o duvarn) altnda, kendilerine äid bir hazine vard; babalarda sâlih bir kimseydi. Böy lerinin kemâle ermesini ve Rabbinden bir rahmet olarak (o yaa geldiklerinde) ken bunu kendiliimden de yapmadm! (Rab bim bana emir buyurdu!) te kendisine sabretmeye dayanamadin eylerin iç yüzü budur!" sana so- eer dedi rarsam 83- (Ey Habibim!) Sana Zükarneyn'den de soruyorlar. De ki: "Size ondan bir hâtra okuyacam (anlatacam). bir özre benim tara fimdan ve ka- oranin hal- ikisi yiyecek çndilar kindan istedi artik idi senin ve ara- ayrilma- bu dedi aranin min SIdr bir hü- onlarin ile kümdar risinde mumin kimseler L, hemen onu yiklmasn istiyor bir duvar orada derken dorulttu o gemi inin ana babasI Rable- bedel olarak vermesini ulatn gerçek- ten sabret- berabe- aslå gúç yeti- meye rimde remezsin ama o ikisi- bir hazine onun ne aid halbuki o duvar ama ve yorlar bir hátira böylece istedik bir halkna vard- 0 za- ehir la man ki sabret kendi- güç yetire- meye sine medin ve onu kusuru bu yüzden kilmam istedim (var) altinda idi artik beni arkada- bundan sonra bir eyden Iia kabul etme KI ondan bir buna ücret kar halbu- o çocuk ama ve Zorla ki idi güçlerinin kemale eme- Rabbin böylece lerini diledi ye merha daha metçe yaknn doru- sa- dememi dedi su sen na miydim SIze Ve o ehirde buldular nihå yet deniz de o ey- açkla- sana haber leinki masn vereceim sålih bir kimse elbette iste- eer dedi alrdn seydin küfre ve azgnlia o ikisini bürü- bu yüzden mesinden korktuk okuyacam ve temiz olma cihetiyle bunu yapmadm ve Rabbinden bir rahmet hazinelerini olarak çal- yorlard ikisinimisäfr et melerinden yine ikisi gitti gemiyi her aliyordu iki yetim babalar d haznelerini gikamaann dledil (enEIL gb l yoksul kim selerin ki deki on- hayrl dan sana soru- ve sabretme kendi- guç yeti- o ey- açikla- ite kendi em Sine remedin lenn ki mas budur iki erkek Ço cua âid Sini idi ve çikamala- ve rini imden Zükameyn'den
- 22. bir se- böylece bebi ta'kib etti balçkl bir su kay- batyor onu buldu günein nanda ite ileride onu cezalandiracaz ya ve cezdandf- ya Zülkarneyn ey dedik birse- takib son heh et ra onlar kilma ICin mitik sålih bir ya- ve imân kim ama ve amel parsa ederse bir se bebi dedi et Tina dedi bir se- her eyden kendisi- ve beb ne verdik man y ra neredeyse bir ka bu ikisinin deiller Vim ki onunde Zulme- kim derse bakir Js J iki dan bir arala- ve ara sed miza arala- ve araniza kila rina ta kb son- haberdar yannda- kuat- veger- ite olarak ki eyleri mitk çekten böyledir bir kavim douyor onu bul- günein doduu üzenne ki du yere ama dedi fesad çika- Me cüc ve Ye'cc do- Zülkarneyn ey dedi ranlardr yim rusu bir ko- emimiz- ona söyle- ve en g- kar- artik o laylk den yapman için aras ayn sevi- o va- yeye geldi kit ki erimi üzerine dokeyim getirin bat yerine id- bir azåb ve onu ce- Rabbi- döndi- son deti ile zålandrr ne rulur ra yeryu Zünde bana deimeye onu guç yetiremediler nihá yet buldu iki dan ara- var- dedi bir vergi Ve bir yannda buldu ve kavim bir güzel- haklarin- tutman Tk vard o va- nihå kitki bir ate Sina ona imkân übhe verdik siz biz zel ler ki bir kuy- imdi bana hayr- Rab- on- Iidr bimin da vetle vardm edin onu amaya da di onu kild yet di var- o va- nihâ kit ki lik na vardr dr sana bu yüzden kilalm m demir kutle- bana lerini getinn bir Siper önünde vet o va- nihâ kit ki yet bir söz anlyorlar onun yeryüzün de bana verdi i imkân O va- nih: kit ki yet bir sed körük leyin Cüz:16, Süre:18 (Kehf 84-97) artik güç yetireme diler 302 84- übhesiz ki biz, ona (Zülkarneyn'e) yeryüzünde imkân verdik ve kendisine (is tedigi) hereyden bir sebeb (ulamas için bir yol) verdik. 85- Böylece (o da) bir sebeb (batya do ru, bir yol) ta'kib etti. 86- Niháyet günein bati yere (bat ci hetindeki memleketlere) varnca, onu (0 günei) balçkl bir su kaynanda batyor (gibi) buldu ' ve yannda (káfir) bir kavim buldu. Dedik ki. "Ey Zülkarneyn! (Artik sana düen) ya (onlar) cezâlandrman veya haklarnda bir güzellik tutmandr!" 87- (Zülkarneyn o kavme) dedi ki: "Kim zulmederse, ite onu cezâlandracaz; Sonra (o.) Rabbine döndürülür de (Rabbi) onu iddetli bir azåb ile cezâlandrir." 88- "Fakat kim îmân edip sâlih amel iler se, ite onun için en güzel karlk (Cen net) vardr. Ona emrimizden bir kolaylik da söyleyeceiz" (dedi). 89- Sonra (baka) bir sebeb (douya doru, bir yol) ta'kib etti. 90- Nihâyet günein doduu yere (dou cihetindeki memleketlere) varnca, onu öyle bir kavim üzerine douyor buldu ki, onun (o güne iklarinn) altinda ken dileri(ni korumak) için bir siper (dalar ve aaçlar) yapmamtk. 91- te (Zülkarneynin ii) böyledir! Ve onun yaninda olan eyleri, gerçekten (hepsinden) haberdâr olarak kuatmtk. 92- Sonra bir sebeb (bir yol daha) tuttu. 93- Nihâyet iki da arasna varnca, bun larn önünde öyle bir kavim buldu ki, (lisan anlay cihetiyle) hemen hemen söz an lamayacak bir hälde idiler. 94- Dediler ki: 'Ey Zülkarneyn! Dorusu Ye'cüc ve Me'cüc bu memlekette fesad çikaran kimselerdir. Bu yüzden bizimle on larn arasna bir sed yapman için sana bir vergi (bir ücret) verelim mi?"2 DLG dökeyim"dedi. 95- (Zülkarneyn:) "Rabbimin beni içinde bulundurduu imkânlar, (sizin verecei nizden) hayrldr; imdi bana bir kuvvetle (gücünüzle) yardm edin de sizinle onlarn arasna almaz bir sed yapaym." 96- "Bana demir kütleleri getirin!" (dedi). ki da aras (bunlarla dolup) ayn seviyeye geldii zaman: "Körükleyin!" dedi. Nihâyet onu (o demir kütlelerini) kor hâline geti rince: "Getirin bana, Üzerine erimi bakr 97- Artk (Ye'cüc ve Me'cüc) onu ne a maya güç yetirebildiler! Ne de onu delme ye tâkatleri yetti! yeceiz
- 23. 303 Cü:16, Süre:18 (Kehf 98-110) 98- (Zülkarneyn:) "Bu (sed) Rabbimden bir rahmettir. Fakat Rabbimin ta'yin ettii zaman (kyâmet günü) gelince onu yerle bir eder. Rabbimin vadi ise haktr" dedi. 99- (Ye'cüc ve Me'cüc'ünortaya çkacak lar) o gün (o âhir zaman fitnesinde) onlar birbiri içinde dalgalanr bir hâlde birakm zdr; nihâyet (mühletleri bitiinde) süra üfürülmü. böylece onlar hep beräber (maherde) bir araya getirmiizdir.") 100- Ve o gün Cehennemi käfirlere açk ça göstermiizdir. 101- Onlarki, beni anmaktan (ve áyetlerimi görmekten) gözleri bir perde içinde idi ve (Kur'än'i) dinlemeye tahammül edemiyor lard. 102- O inkâr edenler, beni birakp da kul larm (kendilerine) dostlar edineceklerini mi sand(lar)? übhesiz ki biz, Cehennemi kâfirler için (onlara münâsib) bir arlama yeriolarak hazrladk! 103- (Habibim, yâ Muhammed!) De ki: "Size amelce en çok zarara urayanlar bildirelim mi?" 104- Onlar dünya haytndaki çalmalar boa giden, fakat gerçekten kendilerini gü zel bir i yapyor sananlardr. 105- teonlar Rablerinin åyetlerini ve O'na kavumay inkâr edenlerdir. Bu yüzden amelleri boa gitmitir. Artk kyâmet günü onlar(in amelleri) için hiçbir tarti tutmayaca z (o amelerine kymet vermeyeceiz)! 106- ite, inkâr ettikleri ve yetlerimi ve peygamberlerimi alaya aldklar için onla rin cezâs Cehennemdir. 107- übhesiz ki îmân edip sâlih ameller ileyenlere gelince, onlar için bir arlama yeri olarak Firdevs Cennetleri vardr. 108- Orada ebedi olarak kalcdrlar;, ora dan hiç ayrlmak istemezler. 109- De ki: "Rabbimin (ilim ve hikmetinin) kelimeleri(ni yazmak) için deniz(ler) mürek keb olsayd ve yardmc olarak bir o kadarn daha getirmi olsaydk, Rabbimin sözleritü kenmeden elbette o deniz(ler) tükenir(di)!" 110- De ki: "Ben de ancak, sizin gibi bir in sanim; (u var ki) bana, lâhnzn ancak tek bir llâh olduu vahyediliyor. Artik kim Rabbi ne kavumay umuyorsa, o hâlde sâålih amel ilesin ve Rabbine kulluk etmekte (riyâkârlia girerek) hiçbir kimseyi ortak komasn!" olan- ve yerle bir dir ve üfü- bazs iin- dalga- o qün rüldu de laniyor onu kld bir su- káirlere o gün cehen- sunduk ve nula nemi güc yetiremiyor- idiler ve beni anmak lar tan perde dostlar benden kullarm edinmele- inkâr baka in ettiler 0 Sey cehen- onlarn Ce ion ki nemdir zâs Rab- va'di bimin güzel gerçekten sanyor- on- ve dünya hayatn yapiyor kendilen da yap- ve imân o kim- tilar ettiler seler ki amelleri ve boa ona ka- ve 'Rab- âyetle gitmitr vumay lerinin nni istemezler orada ebedi ka icidrlar bir in- ben an- de cak ki sanim kim amelce en çok zarara size haber de ki bir arla- kåfrler cehen- hazr- übhe rayanlar verelim mi mayeri için nemi ladik sZ bz ar umuyor ise artik tek süb hesiz ite etmekte geldi fakato Rabbim- bir rah- bu dedi vakit ki den metir bazlarn birak- ve tik bir ar lama yen yardmc bir mis olarak in bir bir içinde gözleri lâh tr keb masin bir tarti o de- elbette Rab- kelimeleri mürek- deniz ol tukenirdi bimin inkâr ettiler hep be raber oeimi Firdevs o kim- sand m seler ki hiçbir Rab- kulluk ortak ko- ve sâlih kimseyi bine hak Rab- va'di bimin ve onlarI topladk lari kIvâmet qün onlar IÇin sayd id bir peygam- ve âyetle- edin- ve inkâr O kimse- ite on lerdir ki lar çalma- boa onlar ki giti ejer nmi diler bir amel Sür'a onlar ki dinlemeye Cen- onlar oldu sålih ameller netlen iÇin lâh'iniz ancak bana vahye diliyor sanat olarak artik tutma yacaz mak ettiler aynl- oradan getir- velev Rab- Sözleri tükenme- önce Sek ki bimin sinden sizin gibi o hälde Rab- kavu yapsn bine may alay berle
- 24. Rahim nidå o va etmiti kit doru- ve su ben Rahmân Allahin alev ald ve ben- kemik geve- übhe- Rab- den bana artik ih sân eyle Yahyä dir ad benim olur icin ihtiyartiktan Zekeriyyåya mahrüm Rab bir alå- bana met Sina kisir bim Rab- kil hanimim onu kil ve Yaküb'un ilesin- vâris ve bana vâ olur sana duâ etmek ile nasl Rab- dedi bim den akam ve sabah seni ya- ger- ve pek bana o de Siz ben bim misti varmiim gerçek- ve ten lamken ki oldu Rabbim dedi kar- bunun üze- sapasa- gece. uç rine çikti bir oul ile seni müj- übhe- Zekeriyyå ey deliyoruz siz biz ismiyle rahme- anilma tinin SIdir olmadm bir ada bin rIs olur kisr hanimim bir ey tesbih diye onlara edin gizli Ve ve arkamdan yoan ettim endie insanlarla bundan önce bir dost dir bir ses- Rabbi lenile beyaz ve iå ret etti kâf hàyâ ayn s Rab- buyur- böyle- buyur du ki ona konuama mandr sen olmami iken râzolun- (ey) Rabbim mu kendi katn ne ba dúki olmu iken bir oul dan mihrabdan kilmadik Son deme bundan once senin bu alâmetin yurdu kavmi nin Cüz:16, Süre:19 (Meryem 1-11) 304 19- MERYEM SÚRES > [Mekke devrinde nåzi olmutur, 98 âyettr] Rahmân, Rahim olan Allah'in ismiyle 1- Kâf, Hâ, Yã, Ayn, Sâd. 2- (Bu okunacak olan áyetler) Rabbinin, kulu Zekeriyyå ya olan rahmetinin anilmasdr. 3- Hani (o.) gizli bir seslenile Rabbine nidå etmiti (yalvarmit). 4- öyle demiti: "Rabbim! Gerçekten ben (o hâldeyim ki) kemik(lerim) benden gevedi (zayflad): (ihtiyarlktan) ba(m), beyaz alev ald (saçlarm aard): Rab bim! Sana duâ (etmek) ile hiçbir zaman mahrüm olmadm. 5- "Ve dorusu ben, arkamdan (yerime geçecek) yaknlarimdan (din husüsunda) endie ediyorum; hanimm da ksrdr; ar tik (sen) kendi katndan bana bir halef (bir oul) ihsân eyle!" 6- "Ki (ilim ve nübüvvette) hem bana vâris olsun, hem de Ya'kb âilesine vâris olsun! Ve onu rizåya mazhar buyur ey Rabbim!" (dedi). 7- (Allah öyle buyurdu) "Ey Zekeriyyâ! übhesiz biz, seni bir oul ile müjdeliyoruz ki onun ad Yahyådr; daha önce ona hiç (kimseyi) ada yapmadk." 8- (Zekeriyyâ) dedi ki: "Rabbim! Ha ksr olduu ve (ben de) gerçekten ihtiyarl in son demine vardm hâlde, benim için bir oul, nasl olur? 9- (Allah) buyurdu ki: "Böyledir!" (Ve) Rabbin (yine) buyurdu ki: "O bana pek kolaydr;? nitekim daha önce sen (de he nüz) hiçbir ey deil iken, muhakkak ki senide yaratmitm! o) 10- (Zekeriyyâ) "Rabtbim! (Onu ihsân edecein vakit için) bana bir alâmet kill" dedi. (Allah:) "Senin alâmetin, sapasa lamken (üç gün) üç gece insanlarla konu amamandr" buyurdu. 11- Bunun üzerine (Zekeriyy) mihrabdan (ma'bedden) kavminin karsna çkt da (o müjde alâmetinin hemen görünmesiyle, konuamayarak) onlara: "Sabah-akam (Rabbinizij) tesbih edin! diye iåret eti. kulu binin ratmtm çekten kolaydr
- 25. 305 Cüz:16. Süre:19 (MMeryem 12-25) 12- "Ey Yahyâ! Kitâb'i (Tevrå'i) kuvvetle (sabrla) tut!" (buyurduk). Ve daha çocuk iken ona hikmet (peygamberlik ve Tevrât'i anlama kbiliyeti) verdik. ve (günahlardan) bir temizlik de (verdik). Hem (o,) takvà sâhibi bir kimse idi. 14- Ve ana-babasna iyilik eden bir kimse idi, zorba ve isyankâr deildi. 15- Doduu gün, ölecei gün ve bir ha yat sâhibi olarak (kabirden) kaldrlaca gün ona selâm olsun! (0 devrelerde hep Allah in rizâsna mazhar olacaktr) 16- (Habibim, yå Muhammed!) Kitab'da (bu Kur'än'da) Meryemide yâd et!'Hani, âilesinden (ayrlarak evinin hemen yann da) dou tarafinda bir yere çekilmiti. 17- Onlarn õtesinde (ibádet edecei sâkin bir yer için) bir perde de edinmiti. Derken ona rühumuzu (Cebråili) gönderdik de ken disine düzgün bir insan süretinde göründü. 18- (Meryem) Dorusu ben, senden Rahmân (olan Allah)'a sinrm; eer (Allah dan) saknan bir kimse isen (benden uzak dur)! dedi. 19- (Cebrâil) "Ben ancak, sana tertemiz bir erkek çocuk balamam için Rabbinin elçisiyim" dedi. 20- (Meryem:) 'Bana bir insan dokunma dive (ben) iffetsiz bir kadn da olmad m hâlde benim için bir oul, nasl olabi lir? dedi. 13- Tarafimzdan (ona) bir kalb yumuakl-J, oC t 55 EJE 21- (Cebráil) dedi ki: (Allahin hükmü) böyledir! (Çünki) Rabbin: 'Bu bana pek ko laydr. Hem (biz) onu insanlar için (kudre timize) bir delil ve tarafimzdan bir rahmet kilacaz! Ve (bu, ezelde) hükme balan mi (takdir edilmi) bir itir' buyurdu." 22- Böylece (Meryem, Cebrâilin üfle mesiyle) ona (/så ya) hâmile kald; bunun üzerine onunla (karnindaki çocukla) uzak bir yere çekildi. 23- Nihâyet doum sancs onu (kuru) bir hurma aacnn dibine gitmeye mecbûr etti. (Utancndan:) "Keke ben bundan önce ölseydim de unutulup gitmi olsay dm!" dedi. r.o 24- Derken (Cebráil) ona (hurmaaacnn) aasndan öyle seslendi: "Üzülme! üb hesiz ki Rabbin, alt tarafinda (ondan yarar lanacan) bir su ark meydana getirdi." 25- "Hem hurma aacin kendine doru silkele ki üzerine tâze hurmalar dökülsün!" ve bir kalb yumuakli o gün ve dodu o gün Merye mi Ve ana baba- iylik e- ve Sina den (id) takva sâhibi Çocuk hikmet iken tertemiz bir delil bunun üzerine edinmiti dedi kitabda isen bir oul ve onu kil- mamz için silkele ve derken ona seslendi bir insan kendi- ve görün- Rüh'umU- ona olarak sine du bunun üze- böylece ona rine çekildi hmile kald sana ona yâd et douda ona ve kuvvetle verdik olmami- ve bir insan bana dokunma im mi iken bir su arki toplan- tàze mi hurmalar Zu pek ko- bana laydr hurma gövdesine aacnn takvå sâhibi selâm bala mam için olsun VE üzerine bir yere id eer senden Rahmân'a sIni- doru- dedi rim su ben Rab binin ye Ve isyankâr Zorba olmad bir hayat så. kaldrla- o gün ve dlecek hibi olarak cak kitâb o Rabbin bu yurdu âilesinden dökülsün bir temiz- ve tarafimz alt tara- Rabbin kild finda tut Yahyà ey ik derken gön- bir perde derdik doum nihâyet onu git elçisiyim ben ancak dedi bir benim olur nasl dedi oul için ger çekimit o va kit ki böyledir dedi ki hükme ba- bir i oldu ve taraf- bir rah- ve insanlar lanmi mzdan met çekten dan uzak unutulmu terke- olsay- ve bundan önce ölsey- keke ben dilmi dim onlar önünde düzgün dim üzülme diye iffetsiz bir yere onun için la aasn dan hurma a- gövdesini kendine gacinn doru sancis meye mecbür eti
- 26. birini bir in- bugün sanla insanlardan kitab bir ile geldin and olsun Meryem ey gerçekten bana emretti deildi Ve kötu bir baban hak knda bana verdi ölece- o qün ve im Oki iittir o kimse konuuruz nasl dediler ona ile ki ve anneme iyilik bu yüzden aslà konumayacam ve olsam hüküm o va verdi kit ki 32 görür- fakat eer sen adam topluluklar o münez zehtir Allah'in kulu- übhe- dedi yum siz ben her ne rede ve dog- o gün úzer ger- söz 0- Merye- olu çek larak min Rabbi- ve Rab- Alah üb- ve nizdir bim hesiz ha- yatta bir çocuk Sonra ihtiláfa dütu medir 0zCe aydin ve apaçik bir dalâlet bugün içindedirler bir oruç Rahmân mübårek dedi ler deildi Isâ dosdoru büyük günün görümesinden iÇin onu tayor selâm ve hemen olur devam etim muddetçe zålimler fakat bunun úzerine iåret etti beni kild bir bebek Harün'un kz kar- ey uydur dei ite budur ada- ol kavmine onu niháyet ve doru- artik dim Su ben de edinmesi Allah olmad için yol ve zekäti Ve diri olarak artik ye getrdi iffetsiz annen beikte olandr bir pey- beni ve gamber kild âsi bir zorba beni kl kimse ona der ma namaz kaldr- o qn ve lacam ki inkâr o kimse- artik vay ettiler lerin ki bize ge- ogü- göster lecekler nüki hâline madi artik bir ancak ie budur öyle ise ona ibâdet edin übhe ediyorlar arala rindan ve onla ra Cüz:16, Süre: 19(MMeryem 26-38) 306 26- (Ve yine ona denildi ki) "Artik ye, iç ve gözün aydn olsun! Eer insanlardan birini görecek olursan (onlara): Dorusu ben, Rahmân için (susma) oruc(u) adadm; bu yüzden bugün hiçbir insanla aslå konu mayacam!' de!" 27- Nihâyet (Meryem) onu (çocuu) yükle nip kavmine getirdi. (0nlar) dediler ki: "Ey Meryem! Gerçekten görülmemi (kötü) bir i yapmsn!" 28- "Ey Hârün'un kiz kardei! Baban kötü bir adam deildi, annen de iffetsiz deildi!" 29- Bunun üzerine (Meryem konumaya rak) ona (çocua) iâret etti. (Onlar:) "Be ikteki bir çocukla nasl konuuruz?" de diler. 30- (isâ, henüz domu bir bebek iken) öyle dedi: "übhesiz ki ben, Allahin ku luyum; (0) bana Kitäbi verdi ve beni pey gamber yapt!" 31- "Hem nerede olsam beni mübârek kild; hayat sâhibi olduum müddetçe de bana namaz ve zekâtemretti." 32- "Ve (beni) anneme iyilik eden bir kim se kld. Hem beni zorba ve âsi bir kimse yapmad." 33- "Doduum gün, ôleceim gün ve ha yat sähibi olarak (kabirden) kaldrlacam gün (Allah in) selâm() benim üzerimedir!" 34- (Ey Resülüm!) (Ehl-i kitábn,) hak knda übhe edegeldikleri Meryemolu Iså, gerçek söz olarak ite budur! 35- Allah'in bir çocuk edinmesi olur ey deildir! (Hâá!) O, bundan münezzehtir! (0 ki) bir ii yapmak istediinde, bunun Üzerine ona sâdece: "Ol!" der; (0 da) hemen oluverir. 36- (sâ onlara öyle dedi) "Mu hakkak ki Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir; öyle ise O'na ibâdet edin! Ite dosdoru yol bu dur!" 37- Sonra (yahudi ve hristiyan) topluluklar kendi aralarinda ihtiláa dütü. Artik büyük gün(ün deheti) görüldüü vakit o inkâr edenlerin vay hâline! 38- (Onlar) bize gelecekleri gün neler ii tecekler, neler görecekler! Fakat zâlimler bugün (balarna gelecek olan düün meyerek) apaçk bir dalâlet içindedirler.
- 27. 307 Cüz:16. Süre:19 (Meryem 39-51) 39- (Ey Resülüm!) Onlar pimanlk günü ile korkut!Ozaman (onlar için) i bitiril mitir! Hâlbuki onlar (dünyada bundan) gaflet içindedirler ve onlar (bu güne) îmân etmezler. 40- übhesiz ki, yeryüzüne ve üzerinde bulunan kimselere ancak biz vâris oluruz ve (onlar) ancak bize döndürülürler. 41- Kitabda (Kur'ânda) brâhimi de an! Çünki o. çok doru bir kimse, bir peygam ber idi. 42- Hani babasna öyle demiti: "Ey ba bacim! itmeyen, görmeyen ve sana bir fayda vermeyen eylere niçin tapyor Sun?" 43- "Ey babacim! Muhakkak ki ben (bir hakikat) gerçekten bana gelmitir! Oyle ise bana tâbi' ol ki seni doru bir yola eri tireyim!" 44- "Ey babacm, eytana tapma! Çünki eytan, Rahmân'a âsi olmutur." 45- "Ey babacim! Dorusu ben, sana Rahmândan bir azab dokunup da eytana bir dost olmandan korkuyorum!" 46- (Babas:) "Ey brähim! Sen benim ilâhlarmdan yüz çevirici misin? Yemin ol Sun ki eer bundan vazgeçmezsen, seni muhakkak tala öldürürüm; haydi, uzun bir süre benden ayrl, git! dedi. 47- (brâhim) öyle dedi: "Selâm sana! Senin için Rabbimden mafiret dileyece im. Çünki O, bana kar çok lütufkárdr" 48- "Sizden de, Allah'dan baka (kendi sine) yalvarp durduklarnzdan da ayrlp gidiyor ve (ben) Rabbime duâ ediyorum. Umulur ki (sizin mahrum olduunuz gibi) Rabbime duâetmekle mahrüm olmam." 49- Nihâyet (lbrâhim) onlardan ve Allah' dan baka tapmakta olduklarindan ayrilp gidince, ona shâk' ve (torun olarak da) Ya'küb'u ihsân ettik. Herbirini de peygam ber yaptik. 50- Ve onlara rahmetimizden ihsanda bu lunduk ve kendilerine (nice dillerde) doru, yüksek bir lisan (güzel bir medihle anlma y) nasib ettik. on- ve gaflet lar 51- (Ey Habibim!) Kitab'da Müsäy da an!" Çünki o, ihlâsa erdirilmi bir kimse idi ve bir resûl, bir nebi idi. de- misti bir Seyle döndüritürler bize ve üzerin- veokim- yeryü- vàis biz übhe- imån etnez dedir selere ki züne oluruz seni enitinnim içindedirler lar bir za tur man dedi sana bir pey gamber olmu- eytan öyle ise bana tâbi ol ki bir azâb on- ve ilâhlarmdan sen fayda ve görmü- ve vermiyor yor uzun bir Süre Çok doru bir kimse peygamberim). imdensanagelmeyen (oirK 3: 3 3ZI @Le üb hesiz sana oey ilimden gelmedi ki C misin yz çeviri- dedi benden ayrl git eytana tapyorlar 0 ey- ve den ki bitiril- o za- piman- günú mistir man Iik idi çünki Ibrâhimi rum rini bir. bir idi ve nebi resúl iitmi- V çok lütuf- bana olan- übhe- Rab- senin dir siz O bimden için dan tapma sana dokun- korkuyo doru- baba- ey åsi Rahmäna masndan su ben Im ve muhakkak seni talarm onlardan ayrilp gitti ihlâsa erdinlmi bir dost yüksek doru bir lisan kendi- kldik lerine o e- tapt- ni- baba- ey baba ye ki yorsun çin cim CIIm Siz biz gerçekten ubhe- baba- ey bana gelmitir siz ben cim onlar korkut eytana mafiret dleye ceim kitabda an ve baba- ey doru bir yola nihâyet ne zaman ki ler olmamam umu- Rab- duâ ve Allah- baka yavan- o ey- ve sizden ayr- ve lur bime ediyorum yorsunuz den ki Iip gidiyorum siz O Sina bir pey- kldik herbi- ve Yakbu ve Ishäki ona ihsân Allah'. gamber ettik dan idi übhe Müsäy son ver- and ol- lbrähim ey mezsen sun eer ve olman- Rahmån dan dan Sana selâm mahrüm Rab- duâ et bime mekle kitabda ve rahmetimiz- onla- ihsanda ve den ra bulunduk baka an ve ile
- 28. ona ihsân ve ettik idi übhe- smånli SIZ O namaz kitabda yüce yalvaran onu yak- ve sa Türun tarafindan onases- ve olarak latirdk lendik ehline emre- idi ve diyor te kitabda an ve bir yere onu yuk Sonra ha lef oldu seltik Ve an VE bir nebi râz olun- Rabbi- katn mu Sinin da artik ehvet- uydu- ve karla sacáklar ileride lere lar kullarna Rahmân va'd onlar etmitir ki vâis ki- oki cennet ite lacaiz budr selâm an- bo bir orada iitmezler cak sÖZ ile veo kim- Ade- züriye- peygamber- kendileri- Allah n'met selerden ki min tinden lerdendir cak bir pey- çok doru gamber bir resül ne bir pey- Hârûn'u kar- gamber cenne- girecekler- artik ite såih bir yap- ve imân ve onlar dir amel seçtik ve hidäyete ve o kim- srålin ve ibrähimn zürriye- ve Nühie tadik erdirdik selerden ki namazi Adn o $ey onun- Rab- emi an- inmeyiz ve dur binin alaya- ve secde edi- kapan- Rahmå- âyet- onlara ok o va rak cier olarak dilar nin leri idi ett unutucu Rabbin deildir ve bunun arasn- dadr tinden Cennet lerine gelecek vadi olan idi takvå sâhibi ve o ey ki ve vadinde doru dei ve zekâti ve idi übhe- ldris'i zâyi etti- bir ne ler sil ki rahmeti mizden SIZ O idi o kim- iteonlar seler ki bir ey- le beraber akam ve sabah orada riziklar onlar ve için vardr tevbe o kim- an- Gayyå arkamz- dadr onlardan Sonra olan- ütbhe- gyáben dir SZ O zulme u- ve ratlmazlar o kim- kullarimz seyiki dan ve0 ônümÜz ey ki dedir Cüz:l6, Süre:19 (Meryem 52-64) 308 52- Ona Tür'un sa tarafndan seslendik ve (o sessizce Rabbine) yalvaran bir kimse olduu hâlde onu (kendimize) yaklatrdk. 53- Ve ona rahmetimizden, kardei Hàrün'u, bir peygamber (ve bir yardmc) olarak ihsân ettik. 54- (Habibim, yå Muhammed!) Kitab'da Ismâili de an! Çünki o, sözünde duran bir kimse idi ve bir resúl, bir nebi idi. 55- Ehline (ve ümmetine) namaz ve zekât emrederdi; hem Rabbisinin katnda rizâya mazhar olmu bir kimse idi. 56- (Ey Resúlüm!) Kitab'da idrisi de an! Çünki o, çok doru bir kimse, bir peygam ber idi. 57- Ve (biz) onu yüce bir makma yük seltik. 58- te onlar, (kssalarn sana anlattimz kimseler) Ademin zürriyetinden, Nüh ile berâber (gemide) tadimz kimselerden, brâhim ve sråilin (Ya kb'un) zürriyetinden hidâyete erdirdiimiz ve seçtiimiz kimselerden Allah'n kendilerine nimet verdii pey gamberlerdir. Onlara Rahmân'n âyetleri okunduu zaman, alaya rak ve secde ediciler olarak yere kapanrlard! 59- Sonra onlarn ardndan yerlerine öyle bir nesil geldi kinamaz zâyi (terk) ettler ve ehvetler(in)e uydular: (onlar) artk ileri de (Cehennemdeki) Gayyâ Vâdisini boyla yacaklardr. 60- Ancak tevbe edip îmân ederek sålih amel ileyenler müstesn, ite onlar hiçbir zulme uratimadan Cennete gireceklerdir. 61- (Öyle) Adn Cennetleri ki, Rahmân (olan Allah, onu) kullarna gyåben va'd et mitir. übhesiz ki O, va'di yerine gelecek olandr. 62- Ve (onlar) orada bo bir söz iitmezler; ancak selâm (iitirler)! Ve orada sabah akam kendilerine åid rizklar vardr. 63- Kullarmzdan takvå sâhibi olanlar vâris klacamz Cennet, ite budur! 64- (Cebrâil dedi ki:) (Vahyin te hirinden dolayüzülme, çünki biz) ancak Rabbinin emri ile ineriz. Onümüzde, arkamzda ve bunlar arasnda ne varsa, O'na iddir. Ve Rabbin (seni aslá) unutucu deildir." verdi nur kit ki etti se ki cak vadisi ile
- 29. 309 Cüz:16. Süre:19 (Meryem 65-76) 65- (0,) göklerin, yerin ve ikisi arasnda bulunanlarn Rabbidir; öyle ise O'na ibâdet et ve O'na ibâdet etmekte sabrl ol! Hiç O'nun adyla isimlendirimi (baka) birini biliyor musun? 66- Bir de insan: (Ben) öldüüm zaman, gerçekten ileride hayat sâhibi olarak (ka birden) çkarlacak mym?" der. 67- nsan hiç ibret almaz m ki, daha önce (kendisi henüz) hiçbir ey deilken, onu übhesiz ki biz yaratmz! 68- Artk Rabbine yemin olsun ki, onlar (o káfirleri) ve eytanlar elbette (mah erde) toplayacaz; sonra onlar diz üstü çökmü olarak muhakkak Cehennemin etráfnda hazr bulunduracaz! 69- Sonra her tâifeden Rahmân'a en çok isyân eden hangileri ise, übhesiz çekip çkaracaz (ve önce onlar Cehenneme atacaz)! 70- Sonra elbette biz, ona (Cehenneme) girmeye daha lâyk olan kimseleri en iyi bileniz. 71- Hem sizden oraya uramayacak hiçbir kimse yoktur. (Bu,) Rabbinin kendi üzerine aldkesinlemi bir hükümdür. 72- Sonra (irk ve küfürden) saknanlar kurtarriz (Cennete koyarz) ve zlimleri diz üstüçökmü olarak orada brakrz. 73- nkâ edenler ise, kendilerine âyetlerimiz (dünyada) açk açk okunduu zaman, îmân edenlere: "0 iki topluluktan (Mümin ve káfirlerden) hangisi makam cihetiyle daha hayrl ve meclis itibâryla daha güzeldir?" dediller). 74- Hâlbuki onlardan önce nice nesilleri helâk etmiizdir ki, onlar eyâca ve göste riçe daha güzeldiler. 75- De ki: "Kim dalâlette ise, o takdir de Rahmân ona ne kadar mühlet verirse versin; nihâyet kendilerine va'd edileni, ya (dünyadaki) azâb ya da kyâmeti gör dükleri zaman, artk kimin yer cihetiyle daha kötü ve tarafdarca daha zayf oldu unu yaknda bileceklerdir. 76- Allah ise, hidâyete erenleri hidâyet ci hetiyle (daha da) artirr. Ve kalicolan sâlih ameller, Rabbinin katnda sevabca da ha yrldr, âkibetce de hayrldr. sabrl ol ve öyle ise ona ikisi arasn bâdet et dadr öldüm oey onu yarat- miz eytanlari olan- dr en iyi elbet- son zålimleri inkâr ettiler nice ve kim de übhe siz biz ki elbette çekip sonra diz üstü Çök- cehen Çikaracaz mü olarak nemin ra elbette onlar toplayacaz oraya u- raycidir S'9 Ce insan bira- ve kriz insan o kim- dedi seler ki an cak mecis Ttbânyla Oo dir sakin- dilar açik açih Oe gor oVa- nihâ- bir müd- düler kit ki yet detle der ve daha 0 o kim- artik yaknda kötu seyi ki bileceklerdir ve ibret almaz mi artik Rabbine yemin olsun ki ve sizden bir kimse yoktur O ey- ve lein ki isyânca Rahmân'a en iddet- hangile li olan ri (ise) o kim seleri ki gos- ve eya- daha g teriçe zel (d) nmiz bir ada Rah- ona mân yerin Ca binin ona ra âyetle- kendilen- oku nur hidâyet hidâyete o kimse- Allah artirir ve cihetiyle erdiler leri ki da ginip yan- maya Ve hayat så hibiolarak cam ilenide bir ey olmamken bundan önce miborde åkbet- hayrl- ve sevab- Rab- katin- hayrli bilyor musun etrå- muhakkak onlar ha- sonra finda Zir bulunduracaz o saati ya ve azâb göklerin Rab çikarila- gerçekten ve o vakit ki ve makam daha oiki toplu ha or selereki o kim cihetiye hayrt luktan gis ettiler ona daha on- lâyktir tarafdar ca ona ibâdet etmekte bir hüküm kesin- Rabbin bidir tâifenin herbi rinden nesilden onlardan helâk ettik önce sâlih lar ameller dalâlette lemi için diz üstüçök- ora mü olarak da o kimse leri ki ya daha ve zayf kendilerine vadedlyor ise yer Ci hetiyle kalc olanlar ve bileniz te biz
- 30. muttali" mi oldu icai yazacaz onlara bize ge- ve söyledi ona vànis ve lecektir eylere olacaz kåfirlerin evlâd ve mal elbette bana dedi ve âyetlern- inkâr veilecektir etti bir izzet kendi- olmalar için ilâhlar Allah (veslesi) lenine ari efäate edindi bir say- onlar sayyo- ancak makla iÇin ruz günahkât- süreriz ve gökler hayr iddiå diye ettler olacaklar Ve dediler o kimse- hepsi üzerine eytanlari nerede ise bir ahd Rahmå- katindan edinmi yok cuk bir uzat- azâbdan ma ile onlar kuat- and olsun mi gerçekten tek bana kiyâmet günu onlarin tapma larini hey'et olarak sâhib olmayacaktr nin bir ahd yikla- dalar çöke- ve rak cektr dan Onlar hak- kinda miz gönderdik übhe Rahmå nin bir ço- edinme- Rahmå baka ona uzata- ve caz Siz biz övle ise ace le etme mi yaknoker inkâr o kim- seyi ki edin diler pek bir ey geldiiz and olsun gome din mi yarar na deildir onlarn ve hepsi Sa gerçekten Ve ite gör dunmu gayba söy- 0 ey luyor len ki Rahmân in takvåså- toplarz o gün huzüruna hiblerini yalnz olarak hayr Susami olan- cehenneme lar olarak TI. bir dü man katinda edinmi o kim- ancak se ki bir onlar tahrik tahrikle ediyorlar yer yarilacak ve ondan çatlayacak dolay bir ço- Rahmân Cuk ar bir ço- Rahmå na kul olarak Rahmå geli- an- yerde ve göklerdedir na cidir cak bir say- onlari say- ve makla mitr Cüz:16. Sire:19(Meryem 77-95) 310 77- (Ey Resûlüm!) Ayetlerimizi inkâr eden ve: "Elbette bana mal ve evlâd verilecektir" diyen kimseyi gördün mü? 78- (0,) gayba m muttali oldu (onu bil di), yoksa Rahmân'in katndan bir söz mü ald? 79- Hayr! (Biz) onun söylemekte olduu eyleri yazacaz ve kendisine olan azâb (hiç bitmemek üzere artrarak) uzattikça uzatacaz! 80- Ve o söylemekte olduu eylere (mal ve evlâda, biz) vâris olacaz ve (kendisi de) bize yalnz olarak gelecektir. 81- Hälbuki (onlar) kendileri için bir izzet (ve efáat) vesilesi olsun diye Allah'dan baka ilâhlar edindiler. 82- Hayr! (0 ilâhlar,) onlarn tapmalarn yaknda inkâr edecekler ve onlara düman olacaklardr. 83- Görmedin mi, übhesiz ki biz, ey tanlar kâfirlerin üzerine gönderdik; onla n (vesveseleriyle tevik ederek) sürekli tahrik ediyorlar. 84- Öyle ise onlar hakknda acele etme! (Biz) onlar için (günlerini ve nefeslerini) bi rer birer sayyoruz. 85- O gün, takvå sâhiblerini (kendileri ne ikramda bulunmak için) hey'et hâlinde Rahmân'in huzüruna toplarz. 86- Günahkârlar da susami olduklar hålde Cehenneme süreriz! 87- (0 gün,) Rahmân'in katnda söz (izin) alm olanlardan bakas efâat (hakkn)a sâhib olmayacaktr. 88- Ve "Rahmân çocuk edindi" dediler. 89- And olsun ki, (siz) pek çirkin bir ey (iddiâs) ile geldiniz. 90- Bundan dolay nerede ise (bir gazab láhi olarak) gökler çatlayacak, yer yarla cak ve dalar yklarak çökecektir! 91- Rahmân'a çocuk iddiâ ettiler diye! 92- Hälbuki çocuk edinmek Rahmânin ânna lâyk deildir. 93- Göklerde ve yerde bulunan hiçbir kim se yoktur ki, Rahmân'a kul olarak gelecek biriolmasn! 94- And olsun ki (0), onlar (ilmiyle) ku atm, hem onlar (ve yaptklarni) birer birer saymtr. 95- Ve onlarn hepsi kiyåmet günüO'(nun huzru)na tek bana gelecek olan kimse lerdir. lerin ki deildir çirkin ile