1. 5.7. Najważniejsze wydarzenie Starego
Testamentu s. 140-145
Cele katechetyczne:
–
ukazanie przymierza na Synaju jako budowania więzi Boga z ludźmi;
–
wyjaśnienie związku między Przymierzem Synajskim a Nowym Przymierzem;
–
wychowanie do świadomych wyborów opartych na Dekalogu.

2. Katecheta wybiera dwóch uczniów, którzy mają za zadanie
zebranie informacji w klasie w czasie nieprzekraczającym
2 min na tematy:
• uczeń 1: Stare Przymierze,
• uczeń 2: Nowe Przymierze.
uczniowie odpowiadają na pytania kolegów(koleżanek)
szeptem.
Po upływie określonego czasu
wybrane osoby prezentują efekty pracy.
STARE PRZYMIERZE ----------------------- NOWE PRZYMIERZE

3. „przymierze”
???
W Piśmie Świętym określenie to oznacza zasadniczo więź
wspólnoty-komunii miedzy Bogiem i człowiekiem, rodzaj
związku, który w różnych formach sam Bóg chciał
ustanowić w trakcie historii zbawienia. (z)

4. • Przymierze, to jedno z najważniejszych słów w Biblii.
Termin ten próbuje oddać istotę relacji, która występuje
między Panem a Jego ludem.
• Pierwszeństwo należy do Boga, który przejmuje inicjatywę
i ofiaruje bardziej stabilne i skuteczniejsze zobowiązanie.
• Dlatego można tu mówić bardziej o obietnicy,
o przysiędze, o „testamencie” Bożym, na który człowiek
odpowiada przyjęciem owego daru, a często – niestety –
brakiem
stałości
w
okazywaniu
wdzięczności
i niewiernością.

5. Zawieranie przymierza ma charakter rytualny. Najpierw Mojżesz spisał
„wszystkie słowa”, jakie usłyszał od Pana, a wstawszy rano, przystąpił do
dalszej pracy. Najpierw zbudował ołtarz u stóp góry Synaj, następnie w
jego pobliżu ustawił dwanaście głazów „według dwunastu pokoleo
izraelskich”. Na tym ołtarzu zostają złożone ofiary – zabito cielce na znak
dziękczynienia. Naszej współczesnej wrażliwości raczej nie odpowiada taka forma
spełniania aktów kultowych, ale powinniśmy pamiętad, że w starożytności było to powszechne.
Mojżesz postępuje jak kapłan – połowę krwi wylewa na ołtarz (reprezentujący
symbolicznie Boga). Następnie
odczytuje Księgę Przymierza ludowi, który
odpowiada: „Będziemy słuchad i wypełniad wiernie wszystko, co Pan
nakazał” (Wj 24,7b). Po otrzymaniu tego potwierdzenia Mojżesz skropił lud
krwią, wypowiadając uroczyste słowa: „Oto krew Przymierza, które Pan
zawarł z wami na podstawie tych wszystkich słów (Wj 248b) ”. Krew dla
Hebrajczyków jest symbolem życia. Krew wylana przez Mojżesza na
ołtarz, a następnie pokropienie nią ludu oznaczało rytualny wyraz
jedności życia Boga i człowieka. Dla chrześcijanina te słowa stanowią zapowiedź słów
Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy dając uczniom kielich, będzie mówił, iż jest on
napełniony krwią Nowego i wiecznego Przymierza.

7. (z)

9. • Czym różni się Stare Przymierze
od Nowego?
• Co otrzymaliśmy na mocy
obu przymierzy?
• W jaki sposób każdy z nas uczestniczy
w Starym i Nowym Przymierzu?

10. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: „To jest
Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyocie na moją pamiątkę!”. Tak samo i
kielich po wieczerzy, mówiąc: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za
was będzie wylana”. (Łk 22,19-20)
I rzekł Pan do Mojżesza: „Wstąp do Pana, ty, Aaron, Nadab, Abihu i siedemdziesięciu ze
starszych Izraela i oddajcie pokłon z daleka. Mojżesz sam zbliży się do Pana, lecz oni się
nie zbliżą i lud nie wstąpi z nim”. Wrócił Mojżesz i obwieścił ludowi wszystkie słowa
Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: „Wszystkie
słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy”. Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana.
Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście
stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleo Izraela. Potem polecił młodzieocom
izraelskim złożyd Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął
połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę
Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: „Wszystko, co powiedział
Pan, uczynimy i będziemy posłuszni”. Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc:
„Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów”.
Wstąpił Mojżesz wraz z Aaronem, Nadabem, Abihu i siedemdziesięciu starszymi
Izraela. Ujrzeli Boga Izraela, a pod Jego stopami jakby jakieś dzieło z szafirowych
kamieni, świecących jak samo niebo. Na wybranych Izraelitów nie podniósł On swej
ręki, mogli przeto patrzed na Boga. Potem jedli i pili. (Wj 24,1-11)

11. Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!
Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co
jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!
Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja, Pan, twój Bóg, jestem
Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia
względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia
tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazao.
Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi
bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.
Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcid. Sześd dni będziesz pracowad i wykonywad wszystkie
twe zajęcia. Dzieo zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu
tym wykonywad żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani
twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram.
W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w
siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzieo szabatu i uznał go za święty.
Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
Nie będziesz zabijał.
Nie będziesz cudzołożył.
Nie będziesz kradł.
Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego
niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do
bliźniego twego. (Wj 20,2-17)

12. • Czym różni się Stare Przymierze
od Nowego?
• Co otrzymaliśmy na mocy
obu przymierzy?
• W jaki sposób każdy z nas uczestniczy
w Starym i Nowym Przymierzu?

13. Ćwiczenie Dekalog i ja
(z)
Uzupełniamy, wpisując w każdy kwiat jedną wartość
wyrastającą z „ziarenka” konkretnego przykazania, która
sprzyja rozwojowi człowieka np.
•„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną” – wierność.
•„Czcij ojca swego i matkę swoją” – szacunek.
•„Nie kradnij” – uczciwość.
Na zakończenie wybrani uczniowie prezentują swoje prace.
Katecheta prosi, by uczniowie zaznaczyli jeden kwiat, z
wartością, którą będą rozwijać w swoim życiu w ciągu
najbliższego miesiąca. W następnych miesiącach można wracać
do ćwiczenia, rozwijając w życiu kolejne wartości.