2. KOMUNIKACJA NIEWERBALNA
CZYLI…
bezsłowna obejmująca gesty, mimikę i
mowę ciała. Około 65% naszych
komunikatów ma charakter
niewerbalny. Dokonuje się w dużej
mierze bez udziału naszej
świadomości, gdyż w niewielkim
stopniu potrafimy kontrolować np.
drżenie rąk, zmianę wielkości źrenic
czy ekspresję wokalną głosu.
3. ZAKŁÓCENIA KOMUNIKACJI
Przyczyny zaburzeń w
komunikowaniu:
• brak przygotowania do rozmowy
• brak jasności komunikatu
• okoliczności
• niedokładny odbiór/wybiórczość
• subiektywizm
• brak zaufania/szacunku
4.
5. GESTYKULACJA
Gest – dowolny ruch
wykonany przez kogoś
świadomie lub
nieświadomie, mający
określone znaczenie.
6. MIMIKA I WYRAZ TWARZY
Np.: układ brwi, ust,
marszczenie czoła,
mrużenie lub szerokie
otwieranie oczu wyrażają
stan emocjonalny
człowieka
7. DOTYK I KONTAKT FIZYCZNY
Osoby unikające
kontaktu
wzrokowego nie
wzbudzają
zaufania, więc
podczas
przyjacielskiego
kontaktu patrzymy
rozmówcy w oczy
przez ok. 60-70%
rozmowy.
8. DYSTANS PRZESTRZENNY
• Dystanse personalne – jeden z
objawów zachowań przestrzennych
człowieka. Są one traktowane jako
przedłużenia ciała i różnie
traktowane w różnych kulturach.
• Wymiary dystansów społecznych
zostały opisane przez Edwarda
Dystanse są charakterystyczne dla
ludzi, jak i innych gatunków
przy czym u ludzi wyeliminowane
zostały dystans krytyczny i dystans
ucieczki.
9. KONTAKT WZROKOWY
Kontakt wzrokowy –
środek wyrazu w
komunikacji
niewerbalnej, wszelkie
wymiany spojrzeń
pomiędzy ludźmi
pozostającymi w
interakcji.
Podczas kontaktu, np.
rozmowy, przez około
połowę czasu, uwaga
rozmówcy koncentruje
się na oczach
interlokutora. Patrzenie
na inną osobę jest
przejawem pozytywnej
albo negatywnej oceny.
11. PARAJĘZYK
• Wokalizacja wypowiedzi (barwa i ton głosu, modulacja oraz tempo wypowiedzi) oraz
odgłosy wydawanie przez rozmówce, np.: chrząknie, mlaskanie, cmokanie itp.
Cechy wokalne głosu:
- Ton
- Barwa
- Wysokość
- Natężenie
- Głośność
- Modulacja
- Tempo mówienia
