1. Amsterdam, 19 november 2012
Lieve Lida,
Van Lizzy en Josca kwam het verzoek digitaal! iets persoonlijks te fabriceren. Leek me heel
eenvoudig maar wat blijkt: het grootste gedeelte van onze gezamenlijke geschiedenis is niet
digitaal vast gelegd. Het zit gewoon in het hoofd in de vorm van herinneringen of geplakt in de
vele fotoalbums.
Kennismaking
Want we kennen elkaar al sinds 1984, toen Josca en Hishaam op de Speeltoren in dezelfde groep
terecht kwamen. Die twee raakten bevriend en wij kwamen zo met elkaar in contact.
Gingen we samen met Jadranka naar de sportinstuif in de aanpalende sporthal. Onze kinderen
werden boven bezig gehouden terwijl wij aan onze conditie werkten.
Daar zijn we tot op heden mee door gegaan. Dit fotootje is daar een getuigenis van. In één dag
zijn we van Rhenen naar Veenendaal gelopen. Wij volgden daarbij de Grebbelinieroute.
Kazematten kijken, je Pa had er nog gevochten in de oorlog. Eigenlijk was dit de laatste
essentiële wandeling want 16 (of was het nou 20) kilometer bleek behoorlijk afzien.
Terug naar de 80-tiger jaren. Want in een voorjaar, toen Josca en Hishaam nog op de crèche
zaten en Lizzy nog niet geboren was, vroeg je mij een weekendje mee om te kamperen in
Garderen. Mart was toen ook nog van de partij, en Marjan en Trudy.
Dat wilde ik graag. Op zolder had ik een tentje liggen waarmee ik ooit met mijn nicht
Margreet in Engeland had gekampeerd. Toen ik het tentje wilde opzetten, bleken de noklatten
er niet te zijn. Die had ik bij het liften in de UK langs de snelweg laten liggen. Hier kwam de
creativiteit en geluk van de ware kampeerder om de hoek kijken. Een lange tak verhielp het
euvel en mooi weer hielden mij en Hishaam droog.
Het was reuze gezellig. Het begin van vele kampeeruitjes was geboren.
We werden steeds closer. Toen Lizzy kort na haar geboorte naar het ziekenhuis moest, paste
ik op Josca. Onze kinderen konden het goed met elkaar vinden.

2. Op jouw beurt paste je weer op Hishaam. Je was alleen maar dochters gewend zodat hij op
een foto te zien is met staartjes in zijn haar, net als Josca.
Familie
Op je verjaardag van november 1989 ontmoette ik op je feestje broer Albert. Al snel ontstond
een relatie. Het leek wel of we haast hadden. In december van dat jaar woonden we samen en
op 1 april 1990 verhuisden we naar de Hendrick Jacobszstraat. Datzelfde jaar startte Albert
zijn bedrijf Master Interieur Systemen en op 23 mei 1991 werd onze dochter Rosa geboren.
Zo werden we van vriendinnen familie van elkaar. Ik leerde je ouders en al je 15 broers en
zussen kennen, met aanhang. Een zaal was nodig bij verjaardagen en de
nieuwjaarsbijeenkomst om als familie bij elkaar te kunnen zijn. Op zondagen togen we met de
kinderen geregeld naar vader en moeder in Ouderkerk.
De relatie met broer Albert was mild gezegd onstuimig te noemen. Op het laatst zocht ik ook
wel eens mijn toevlucht bij jou. Het was goed dat er na vijf lange jaren een einde kwam aan
het samenwonen.
Ook jouw relatie met Mart had geen stand gehouden. Jij was toen alweer een tijdje alleen met
de kinderen.
Dansen
We besloten niet bij de pakken neer te zitten en er voor te zorgen dat we ook plezier hadden.
Dansen! dat was leuk. In het Badhuis in Oost bij ‘The New Dance Party’. Daar swingden we
tussen de zwetende alternatieven die op blote voeten dansten op soundtracks die jarenlang niet
leken te verslijten. ‘It’s raining men’ is me het meest bij gebleven.
Die man regenden niet op ons. Ik kan me niet anders herinneren als dat we gezamenlijk
zonder gezelschap vertrokken naar onze huizen. Wel waren er natuurlijk favorieten en minder
favorieten om mee te dansen. Ik herinner me lange Willem en ‘de slang’. Burkina en die man
die altijd het zweet uit zijn t-shirtje moest wringen. Ben benieuwd welke mannen jouw zijn
bijgebleven…
Dit hebben we jaren om de twee weken volgehouden.
Kamperen
Toen de kinderen wat groter werden, deelden we wel eens een huisje in Drenthe of Noord-
Brabant. De laatste keer dat we samen met alle kinderen kampeerden was in Frankrijk in de
buurt van de Mont Ventoux aan een riviertje. Josca en Hishaam vermaakten zich ergens in
een ruimte die voor jongeren bedoeld was of hingen bij het riviertje. Lizzy zat er een beetje
tussen in en Rosa heeft in dat riviertje leren zwemmen.
Daarna volgden nog vakanties in Frankrijk en Slovenië, zonder Josca en Hishaam er bij. Die
gingen al hun eigen gang.
Relaties
Hoewel de mannen niet op ons neer regenden, volgden er wel relaties. Het internetdaten deed
zijn intrede en zo kwam jij in contact met Jan. Straalverliefd toog je naar Alkmaar. Helaas
hield de relatie geen stand.

3. Je kwam weer terug naar Amsterdam want gelukkig had je je woning aan de Lutmastraat
aangehouden.
Kinderen uit huis
Onze kinderen zijn uit huis, we zijn er altijd voor de kinderen. Af en toe doen we een uitje. De
afgelopen jaren naar het huisje van mijn werk op Texel.
Het zijn ontspannen uitjes. Hier staan we op de foto met Minerva en Anette..

4. Hoewel? We hadden bijna een brandje de laatste keer! Schoorsteenklep dicht gevallen terwijl
het vuur net lekker oplaaiden. Stond in no time het hele huisje vol met rook.
En dan zijn er de verjaardagen die we met elkaar delen.

5. O ja, en Koninginnedag! Lekker ergens zitten en dan spulletjes verkopen.
Ik dank je voor je vriendschap en hoop dat we nog vele jaren met elkaar kunnen delen.
Veel liefs,
Anneke (van Gelder)
en natuurlijk ook de allerbeste wensen van Jos, Hishaam en Rosa