2. Maria Dąbrowska z domu Szumska (ur. 6
października 1889 w Russowie, zm. 19 maja
1965 w Warszawie) – powieściopisarka, eseistka,
dramatopisarka, tłumaczka literatury duńskiej,
angielskiej i rosyjskiej. Jedna z ważniejszych polskich
powieściopisarek XX wieku, autorka tetralogii
powieściowej Noce i dnie.
3. Pochodziła ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Była
córką Józefa Szumskiego i Ludomiry z Gałczyńskich.
Wychowała się w dworze w
Russowie pod Kaliszem (od 1971 Oddział
Literacki Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w
Kaliszu). W latach 1907–1914 studiowała na
uniwersytetach w Szwajcarii (Lozanna)
i Belgii (Bruksela) nauki przyrodnicze, ekonomię i
socjologię.
4. Dziedzina sztuki: literatura piękna
Styl: realizm
Pracowała w Ministerstwie Rolnictwa, jednocześnie
angażując się w twórczość publicystyczną. Zajmowała
mieszkanie przy ul. Polnej 40 m 31 w Warszawie (dziś
Muzeum Marii Dąbrowskiej, oddział Muzeum
Literatury). Podczas okupacji niemieckiej przebywała
głównie w Warszawie. Po zakończeniu wojny mieszkała
we Wrocławiu (1946–1954). Po śmierci Stempowskiego
Dąbrowska zamieszkała w 1954 r. (w al. Niepodległości)
5. Pośród jej przyjaciół byli poetka Kazimiera
Iłłakowiczówna, poeta Mieczysław Jastrun(portretujący ją
z w swym Dzienniku), pisarze Jerzy
Andrzejewski (wspominający ją w tomie Z dnia na
dzień), Jarosław Iwaszkiewicz, Melchior
Wańkowicz, Jerzy Zawieyski i Wojciech Żukrowski,
aktorka Elżbieta Barszczewska oraz malarz i
polityk Henryk Józewski a także Zofia Nałkowska, Antoni
Słonimski (Alfabet wspomnień) i Ryszard
Matuszewski (Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka).
7. Przełożyła z języka
angielskiego
(kongenialnie) Dziennik Samu
ela Pepysa z epoki baroku oraz
z rosyjskiego
opowiadania Antoniego
Czechowa. Dała też
przekład Nielsa
Lyhne Jacobsena.
Była uzdolniona plastycznie.
Pozostawiła malowane przez
siebie obrazy (akwarele):
pejzaże i martwe natury.
8. - Wawrzyn Akademicki
- Krzyż Zasługi
- Order Sztandaru Pracy
- Krzyż Oficerski
-Krzyż Komandorski z Gwiazdą
9. „Kochać prawdziwie można tylko raz i na całe
życie.” – Maria Dąbrowska
„Lepiej
cierpieć niż
nie czuć, że
się żyje”
„..bo gdy nas nie
stać na miłość,
stać nas zawsze
na zazdrość”
