4. Maria Dąbrowska początkowo poświęcała
się publicystyce, od której przeszła
do literatury pięknej, dając w niej studia
psychologiczne o ludziach, często z nizin,
wysnute z własnej obserwacji. Oddzielnie
wydała: Wspomnienia dzieciństwa, Celowała
zwłaszcza w narracji epickiej i analizie
psychiki kobiecej oraz w opisach środowiska
średniej inteligencji polskiej. Pozostawiła
nadto prace przekładowe, artykuły z zakresu
spółdzielczości, książki dla młodzieży,
artykuły krytyczne w czasopismach (m.in. w
„Wiadomościach Literackich”).
5. Pośród jej przyjaciół byli: poetka Kazimiera
Iłłakowiczówna, poeta Mieczysław
Jastrun (portretujący ją z w swym Dzienniku),
pisarze Jerzy Andrzejewski (wspominający ją w
tomie Z dnia na dzień), Jarosław
Iwaszkiewicz, Melchior Wańkowicz, Jerzy
Zawieyski i Wojciech Żukrowski, aktorka Elżbieta
Barszczewska oraz malarz i polityk Henryk
Józewski a także Zofia Nałkowska, Antoni
Słonimski (Alfabet wspomnień) i Ryszard
Matuszewski (Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka).
6. Dzieła Marii
Dąbrowskiej to:
Ludzie stamtąd,
Noce i dnie,
Szkice o
Conradzie,
Kompozycja
istnienia wyd.
jako Przygody
człowieka
myślącego,
Dzienniki
7. Złoty "Wawrzyn Akademicki" (1935).
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski z
okazji 40-lecia twórczości literackiej (1952)
Nagroda Państwowa I. stopnia (1955)
Order Sztandaru Pracy I klasy (1959)
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu
Odrodzenia Polski w 10 rocznicę Polski
Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i
sztuki (1954)
Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu
Warszawskiego (1957) Honorowe
obywatelstwo miasta Kalisza (1960)
8. Księga kaliska. W stulecie urodzin Marii Dąbrowskiej. Red.: Tadeusz Drewnowski i in.
Kalisz 1996
Pięćdziesiąt lat twórczości Marii Dąbrowskiej. Red.: Ewa Korzeniewska. Warszawa 1963
Grażyna Borkowska: Maria Dąbrowska i Stanisław Stempowski. Warszawa 1999
Tadeusz Drewnowski: Rzecz russowska. O pisarstwie Marii Dąbrowskiej. Warszawa 1981 i
wyd. nast.
Danuta Kelch: Wspomnienia siostrzenicy Marii Dąbrowskiej. Kalisz 2002 – książeczka
bezcenna jako źródło biograficzne
Andrzej Kijowski: Maria Dąbrowska. Warszawa 1964 – książka wydana jeszcze za życia
pisarki i budząca jej sprzeciw (czego ślad w dzienniku), jednak ważna jako próba
całościowej interpretacji
Maria Knothe: "Opowiadania" Marii Dąbrowskiej. Warszawa 1980
Zdzisław Libera: Maria Dąbrowska. Warszawa 1964 i wyd. nast.
Ewa Nawrocka: Osoba w podróży. Podróże Marii Dąbrowskiej. Gdańsk 2002
Edward Polanowski: Maria Dąbrowska w Russowie i o Russowie. Kalisz 1976
Mariola Pryzwan: Wypisałam całą siebie. Maria Dąbrowska we wspomnieniach i listach.
Warszawa 2006 – zbiór wspomnień, m.in. gosposi pisarki Melanii Andruszkiewicz
Agnieszka Raszewska-Klimas: Funkcja nazw własnych w twórczości Marii Dąbrowskiej.
Piotrków Trybunalski 2002
Halina Sutarzewicz: Asnyk, Konopnicka i Dąbrowska w Kaliszu. Warszawa 1977
Janina Wojciechowska: Maria Dąbrowska – jej związki ze spółdzielczością. Warszawa
1984
Krzysztof Tomasik: Homobiografie. Warszawa 2008
