Kripto jevreji balkana

1. Kripto-Jevreji Balkana
Doniraj besplatnu Wikipediju rojalista .......
● Stećak - svjedok postojanosti Starobosanske civilizacije od davnina ● Stecak as the sign of resilience of Old Bosnian Civilization since the dawn of man
● KRIPTO-JEVREJI - manjina od 0,2% koja vlada Balkanom u aparthejdu ● CRYPTO-JEWS - a 0.2% minority which rules the Balkans in the last apartheid
Jevreji su mali pustinjski narod nastao okrupnjivanjem semitskih
(arapskih) beduinskih plemena u Kraljevinu Izrael oko 3200 p.n.e.
Kulturu, pismo i civilizacijske vrijednosti poput državnog uređenja i
obrade metala, primili su od Ilira čija protocivilizacija je bila na vrhuncu
oko 4000-2000 p.n.e. Mapa prikazuje optimalnu tj. najsigurniju rutu
(uvijek se držeći morskih obala - Crnog, Kaspijskog, Aralskog pa sve do
Indijskog) širenja slavenskog (ilirskog) jezika, sistema uprave,
metalurgije bronze i dr. u Yamnaya bronzanu kulturu (koja je
opšteprihvaćena kao ruska protokultura i jezgra ruske protodržavnosti).
Istom rutom su zatim, suočeni sa Himalajskim vijencem, zavinuli
prateći Kaspijsko more dalje ka jugoistoku i tako izbili u Mohenjo-daro
u dolini rijeke Ind gdje su stvorili Harappa kulturu - indijsku protokulturu
kao i jezgru indijske protodržavnosti pod ilirskom dinastijom Kuru. Ovo
širenje Ilira "od mora do mora" je postalo osnov svih kasnijih mitoloških
motiva "putovanja na kraj svijeta". Mapa prikazuje i pravce širenja
imperijalnih prodora u ostale dijelove predantičkog svijeta gdje su Iliri
prenijeli tehnologiju Bronzanog tj. Metalnog (civilizovanog) doba i
postavili svoje dinastije, uključujući Egipat, Grčku, Izrael, Sumer-
Asiriju-Mesopotamiju te Libiju, čime su tamošnje civilizacije otpočele
postojanje. Ovaj koncept postavljanja dinastija će pod maskom
istovjetnog širenja civilizacije (ali već jednom civiliziranim narodima - pa
se radi(lo) tek o izgovoru za eksploatatorski imperijalizam tj.
kolonijalizam) plagirati Rimljani (Vatikan), V. Britanija, i dr.
Zastupljenost Sefarda[1] u zemljama u koje
su ih njihova velikojevrejska elita i Vatikan pod
Kripto-sefardskim papama strateški rasporedili
u periodu između XV-XVII v. Da bi dobili
približan broj Kripto-Sefarda u tim zemljama
danas, prikazane brojeve Sefarda pomnožite
sa 10.
Zloglasni Rodrigo Bordžija (papa
Alexander VI, 1492–1503), Kripto-
Sefard iz južne Francuske koji je kao
papa na najuticajnije pozicije tog doba
postavio niz rođaka, te još hiljade
Sefarda na ključne pozicije u Turskom
carstvu kojim je vladala dinastija
Otoman a koju su zapadnoevropski
Kripto-Jevreji željeli iskoristiti kao
Trojanskog konja za pokoravanje
Evrope. Za kardinala ga je postavio ujak
Alfonso Bordžija (papa Callixtus III,
1455-1458).
Alfonso Bordžija (papa Callixtus III,
1455-1458), Kripto-Sefard iz južne
Francuske koji je kao papa na
najuticajnije pozicije tog doba postavio
niz rođaka uključujući dvojicu bratanaca
za kardinale, jedan od kojih će postati
zloglasni papa Bordžija (Alexander VI,
1492–1503).
Jevreji su mali pustinjski narod nastao okrupnjivanjem semitskih (arapskih) beduinskih plemena u
Kraljevinu Izrael ca. 3200 p.n.e. kao jednu od prvobitnih država koje su postavljanjem svojih dinastija
osnovali Iliri - protocivilizacija koja je na svom vrhuncu 4000-2000 p.n.e. ostvarila imperijalni prodor u
ostale dijelove predantičkog svijeta i prenijela im tehnologiju Bronzanog tj. Metalnog (civilizovanog)
doba. Kako je klima u Africi i na Bliskom Istoku tada bila ugodna a pustinje mnogo manje nego danas i
samo u priobalju Mediterana, Iliri su svoje dinastije postavili praktično istovremeno i u Egipat, Grčku,
Sumer, Mesopotamiju te Libiju, čime su i tamošnje civilizacije otpočele postojanje.
Glavna plemena Jevreja u svijetu danas su: Aškenazi ili Londonska struja (11 miliona) i Sefardi ili Papina
struja (2,3 miliona), dok se Mizrahi (4,5 miliona) i dr. plemena nalaze samo u Izraelu ili su malobrojna.
Prema legendi, Sefardi su bili najbrojnije jevrejsko pleme do VIII v. kad brojnije hunsko nomadsko pleme
Hazara (današnja Gruzija) kolektivno prima Judaizam i nazivaju se Aškenazima. U stvarnosti, Hazari su
tek germanizovani i dobrim dijelom asimilovani Sefardi Njemačke (Aškenazi na hebrejskom znači
Nijemac). Sefardi ne priznaju Aškenazije i nastoje ih uništiti: animozitet elita Aškenazija (u daljem:
Aškenazi) i Sefarda (u daljem: Sefardi) je intenzivniji i strašniji od mržnje nejevreja prema bilo kojim
Jevrejima u istoriji, pa su se zadnjih 1000 godina ta plemena često istrebljivala - npr. Sefardi su bili kapoi
u konc-logorima u II svj. ratu gdje su pomagali u identifikovanju/istrebljivanju Aškenazija da bi biološki
smanjili uticaj Aškenazija. Animozitet se ogleda i u Izraelu gdje su vodeće političke partije zapravo
etničko-plemenske[2], a Aškenazi koji su Izrael osnovali samostalno (uticajem londonske Aškenazi elite),
drže apsolutnu kontrolu sa jedva 30% zastupljenosti (pad sa 45% 1970-ih) - na opšte nezadovoljstvo
ostalih plemena koja natalitetom i doseljavanjem nastoje preuzeti Izrael.
Jevreji svoj globalni geopolitički uticaj ostvaruju preko Kripto-Jevreja kao nosilaca nadvlasti u brojnim
zemljama (Jevreji koji lažno prime vjeru novog okruženja dok u tajnosti i dalje praktikuju
Judaizam[3]). Do moći su došli tako što bi prvo postavili članove svojih konvertitskih porodica za rimske
pape, koji bi onda postavljali druge pripadnike iste porodice na uticajne pozicije, ovi opet druge, itd.
Kripto-Jevreji svoj politički uticaj dalje (na terenu) ostvaruju putem Masonerije, koju su velikojevrejske
elite kreirale na osnovu podataka o antičkim sektama, i koju i finansiraju. Najuticajnije pleme Jevreja
danas u Evropi i SAD su Aškenazi/Kripto-Aškenazi, dok su najbrojniji i najuticajniji evropski
Sefardi/Kripto-Sefardi oni u Francuskoj, a globalno oni u J. Americi te Aziji (zahvaljujući prodoru
Jezuitskog reda Katoličke Crkve).[4][5]
Sam projekat globalne dominacije Jevreja je nastao u doba Antike iz frustracije usljed gubitka domovine i
progona iz zemalja u kojima bi se pokušali nastaniti, a tu frustraciju je do neslućenih razmjera dovela
snažna kultura predanja. Isprva možda i opravdan kao način biološke zaštite naroda, projekat jevrejske
globalne dominacije je ubrzo izobličen. Npr., nema mjesta tvrdnjama da je jevrejski globalizam bio od velike opšte koristi za
čovječanstvo kroz finansiranje liberalnih umjetnosti i nauke što je navodno omogućilo Renesansu i progres, pošto je ta podrška
skoro isključivo bila i ostala usmjerena na lojaliste jevrejskom globalnom projektu (Kripto-Jevreje i Masoneriju - ukupno svega 5
miliona ljudi), dok su velika većina čovječanstva i njegovi najkreativniji pojedinci planski gurani u zaborav, a isto se pokušava
i danas - npr. kad su u pitanju fundamentalna otkrića u fizici[6] koja poništavaju[7] status Aškenazi cioniste (velikojevrejskog
šoviniste[8]) Alberta Einsteina kao "Sveca Nauke"[9] u šovinističkom mitu o Jevrejima kao "genetskim genijima" a kog otvoreno
širi velikojevrejska elita[10][11][12][13]. Šovinizam te elite najbolje se vidi iz (zaključanog) članka o Jevrejima na engleskoj
Wikipediji u kom se bezočno laže da su Jevreji autori Biblije i tvorci kršćanstva, islama i civilizacije . U stvarnosti, mnogi
nezavisni izvori označavaju jevrejsku državu tj. elitu kao sponzora terorizma te kao teroriste[14][15][16][17][18][19][20][21].
Cionizam jest velikojevrejski pokret kog je osnovao genetski mentalni bolesnik, vjerovatno na osnovu ekstremističkih ideja
koje je širio rabin u Zemunu[22].
Sadržaj [zatvori]
1 Raspoređivanje Kripto-Jevreja na Balkan
2 Kripto-Jevreji - apsolutistički vladari Balkana
2.1 Kripto-Jevreji u vlasti i društvu Balkana danas: rasističko kadroviranje
3 Metode kolonijalnog vladanja velikojevrejske elite
3.1 Od Frescobaldija preko Medicija do Rothschildsa
3.1.1 Jevrejske pape
3.2 Principi diktatorske nadvlasti
3.3 Metode nadvlasti Jevreja u svijetu
3.4 Metode nadvlasti Kripto-Jevreja na Balkanu
3.5 Brutalnost
3.6 Kulturocid
3.7 Urbicid i Tamni vilajet
3.8 Gušenje otpora
3.9 Lukavstva
3.10 Učvršćivanje pozicija korištenjem globalnih kriza
3.10.1 Pokušaj zloupotrebe lažne pandemije 2020
4 Rješenje velikojevrejskog problema
5 Vezani članci
6 Reference
Raspoređivanje Kripto-Jevreja na Balkan
Jevreji postaju globalni faktor u XVI-XVII v. kad Sefardi stiču kontrolu nad finansijskim
tržištem Engleske i njenih kolonijalnih kampanja pod maskom East India Co. (danas NATO
pakt), sa sjedištem u City of London - autonomnom gradu-državi u srcu Engleske gdje su u
početku dominirali Sefardi/Kripto-Sefardi a danas je skoro u cijelosti u privatnom vlasništvu
Aškenazi/Kripto-Aškenazi porodica koje su na finansijsko tržište Londona prodrle pred
Napoleonske ratove krajem XVIII v.[23] Istovremeno je sefardska elita uspjela postaviti Kripto-
Sefarda s juga Francuske (konvertita na katoličanstvo) Rodriga Bordžiju za zloglasnog
papu Alexandera VI (1492–1503), kojeg je za kardinala imenovao njegov ujak Alfonso
Bordžija (papa Callixtus III, 1455-1458) ali koji je papa postao u poznim godinama i kratko je
vladao pa se velikojevrejske elite nisu stigle okoristiti njegovim položajem.
Stoga, kao u partiji globalnog šaha u kojoj su šahovsku ploču tako stavili pod svoju apsolutnu
kontrolu, preko Rodriga Bordžije odmah po njegovom postavljenju iskoriste "progon
španskih Sefarda" koji se desio ranije iste godine pa ih, kao za to doba rijetko pismenu elitu,
u dogovoru s turskim sultanom (a umjesto domaćeg plemstva pobijenog u elitocidu)
postavljaju na čelo brojnih zemalja širom Carstva uključujući provinciju Rumeliju (Balkan)
gdje su dobili dozvole za nastanjenje u gradovima: Istanbul, Sarajevo, Solun, Edirne i
Preveza; u zapadnoj i sjevernoj Anatoliji u gradovima: Bursa, Aydın, Tokat, Amasya, kao i
duž jadranske obale: Jerusalem, Safed, Damask, kao i u Egiptu i dr.[24][25][26] U periodu
1520-1550 u Istanbul se doseljavaju portugalski Sefardi (iz pirinejske Galicije nakon što je
potpala pod uticaj Portugala), među kojima preko 300 porodica koje, nakon što su stekle
ogromnu finansijsku moć u Istanbulu, javno uzmu islam 1666 dok u tajnosti nastave
praktikovati judaizam, time postavši Dohnme (tur. lažni) tj. Kripto-Sefardi. Tako se u potrazi
za novim izvorom velikog profita, kao (lažni) muslimani puno lakše šire u Solun[27][28]. Tu
pod pokroviteljstvom predmasonskih loža iz Italije osnivaju "Balkanski komitet" preko kog
prave nova uporišta u Beogradu (i u manjem broju u Zagrebu) odakle počinju ugrožavati poziciju španskih Sefarda/Kripto-Sefarda
ranije dovedenih u Sarajevo (između 1492-1500) a koji su u međuvemenu uspostavili čvrstu nadvlast u Bosni. Veći dio Dohnme
Sefarda (lažno) prime pravoslavlje. Većina pređe u Beograd, a manji broj ostane u Crnoj Gori gdje novopravoslavne porodice postanu
nova crnogorska bratstva, dio kojih kasnije takođe migrira u Beograd.
Iako se Kripto-Judaizam istražuje i naučno analizira na Zapadu i svagdje gdje vladaju čisti računi, na Balkanu je to i danas zabranjena tema - u školstvu i na univerzitetima, u
medijima te javnom životu uopšte - što je dokaz da Balkanom još uvijek vladaju Kripto-jevrejske porodice preko obavještajnih službi i sinagoga koje im vode porodična stabla.
Kripto-Jevreja na Balkanu i danas najviše ima u Beogradu, Zagrebu te Sarajevu. U prosjeku 10% Sefarda nije pristajalo na naredbe svojih rabina da promijene vjeru, pa da
biste dobili približan broj Kripto-Jevreja u zemljama u koje su ih strateški rasporedili Bordžija i druge Kripto-jevrejske pape, potrebno je da sa 10 pomnožite zvanične brojeve
Sefarda u zemljama u kojima su prisutni tj. gdje "vladaju iz sjenke" (ostvaruju nadvlast). Prema arhivi otomanskog Šerijatskog suda u Sarajevu, najraniji pomen Jevreja u
Bosni je iz 1565 - u bilješci o izvjesnom Rafaelu odnosno Avramu sinu Isaka[29], pa su svi Sefardi koji su u Sarajevo došli između 1492-1565 postali Kripto-Sefardi.
Članak Diskusija Čitaj Izvorno Izmjene Traži
KRIPTO-JEVREJI
Kripto-Jevreji Balkana
Balkans Crypto-Jews
Balkans Crypto-juifs
Balkans Krypto-Juden
Balcans Criptojudíos
Balcans Cripto-ebre
Балкан Криптоевреи
Balkan Crypto-joden
Balkan Kripto-Yahudil
Balcans Krypto-judar
巴尔干半岛的隐性犹太
Donald Trump
Navigacija
Zemlja / Land
Osnivač / Founder
Neprijatelj / Enemy
Linkovi / Links
Nauka / Science
Autor / Author
Alati
Prijavi se

2. Göke, sultanov luksuzni 3-palubni (trospratni) admiralski
brod i prva galija Otomanske imperije, pod komandom admirala
Kemala Reisa (1451–1511) sa 32 topa i posadom od 700
mornara. I ovaj brod, među ostalim, je po španske Sefarde slao
lično sultan Bajazit II, što je radio za rodbinu ili kadrove od
vrhunske važnosti (inače bi, kao izbjeglice tog doba, putovali sa
zavežljajem i to drumom). Dakle nije se radilo ni o kakvim
izbjeglicama niti ugroženim ljudima već o novoj eliti koja je
dovedena od strane okupatora, tj. nepozvana od strane domaćih
suverena. Raspoređivanje Sefarda po Otomanskoj imperiji je
sultanu čak bilo toliko važno da je za zalaganje u toj
višegodišnjoj misiji unaprijedio Kemala Reisa u Kapudan Pashu
(Admirala flote) - najviši čin Ratne mornarice.
Raspoređivanje Jevreja/Kripto-Jevreja na Balkan kao nove elite umjesto većinom pobijenog
domaćeg plemstva u elitocidu. Sefardi/Kripto-Sefardi upadali su uglavnom iz pirinejske Galicije sa
Turcima: iz Španije u Sarajevo (1492-1500), iz Portugala u Istanbul (1520-1550), te iz Istanbula u
Beograd (1566-1650). Aškenazi/Kripto-Aškenazi upadali su uglavnom sa Austrijancima iz Poljsko-
ukrajinske Galicije (ali i iz Litvanije te Bjelorusije) u Srbiju i Bosnu (XVIII-XIX v.), a onda i iz
Austrije/Mađarske i Njemačke u Hrvatsku i Bosnu (XIX-XX v.). Portugalski Kripto-Sefardi (Dohnme
Sefardi) će iz Beograda i Zagreba potpirivati srpski nacionalistički pokret radi preotimanja Bosne
od španskih Kripto-Sefarda. Borbe za prevlast nad Balkanom će se komplikovati pristizanjem
Aškenazija i Kripto-Aškenazija u velikom broju sa Austrijom te potom i Austro-ugarskom, a koji će
pomoću ideologije ("ljevice"; "komunizma") nastojati preoteti Balkan od obje struje Kripto-Sefarda.
Kad bi Sefardi ili Aškenazi preko svjetske velikojevrejske elite stavili balkansku Masoneriju pod
svoju kontrolu, tad su na Balkanu nastajale velike promjene, a lože koje bi odbile novu
unutarjevrejsku preraspodjelu moći kao refleksiju one svjetske bivale su proglašene za "nepriznate".
Glavni motiv globalne velikojevrejske elite na Balkanu je skrivanje istine o Ilirskoj
protocivilizaciji, koja istina poništava mit o Jevrejima kao "nebeskom narodu" te o katoličanstvu
(najisplativijoj investiciji velikojevrejske elite ikad) kao izvoru sve civilizacije, i dokazuje da Jevreji
nemaju istorijsko pravo na Balkan niti globalnu i regionalne vladavine osim možda istorijskog
prava na Izrael.
Vladarski monogrami Đorđa Petrovića
"Karađorđa" osnivača dinastije Karađorđević (lijevo) i
Miloša Obrenovića osnivača dinastije Obrenović
(desno). Oba monograma su kaligrafske izvedenice iz
čestih simbola hebrejske heraldike: Chai - simbola
života prvi put upotrijebljenog "u XVIII v. Istočnoj
Evropi koji potiče od iberijskih Sefarda"[34], i Hamsa -
drevnog simbola "božije ruke koja je Jevreje izvela iz
Egipta"[35]. (Primjetite da je na monogramu
Karađorđa stilizovano samo (navodno ćirilično) slovo
"Đ" - ali ne i "P" jer on uopšte nije imao prezime -
koje su mu istoričari nakon njegove smrti dodijelili
po ocu Petru). O porijeklu Karađorđa tj. loze
Karađorđevićâ postoje mnogobrojne teorije, pa prema
tome njihovo porijeklo zvanično nije poznato. O
porijeklu Miloša Obrenovića tj. loze Obrenovićâ jedini
izvor je iz 1900 i izdat je u povodu njegovog
samoproglašenja za kralja (radi čega Aškenazi 1901
formiraju organizaciju "Crna ruka" koja će ga 1903 i
ubiti), a u kom se tvrdi da je loza porijeklom od
migranata iz Crne Gore 14 generacija unazad što
porijeklo Obrenovićâ smješta u prvu polovinu XVII v.
tj. u vrijeme dolaska Kripto-Sefarda u Srbiju iz Turske
preko Soluna 1566-1650. Takođe, učestalost
karcinoma kod Karađorđevića je visoka i u ravni je sa
prosjekom opšte jevrejske populacije, npr. princ
Tomislav Karađorđević (1928–2000), kralj Aleksandar
Karađorđević (1888–1934), i dr. S druge strane, niz
Obrenovića je patilo od teških genetskih oboljenja
kakva srećemo uglavnom kod Jevreja, npr. princeza
Jelisaveta Obrenović (1814–1848), princ Milan
Obrenović II (1819—1839), princ Jevrem Obrenović
(1790—1856), i dr. Inače, Miloš Obrenović je u svoje
doba bio najbogatiji čovjek Srbije i jedan od
najbogatijih na Balkanu[36] pa je skoro sigurno bio
pripadnik pomenute portugalske sefardske bankarske
dinastije Mendes koja se iz Istanbula preko Soluna
proširila u Beograd i Zagreb[31]. (Inače, od njihovih
upada na Balkan prvo sa Turcima pa potom i sa
Austrijancima, Kripto-Jevreji će tokom raznih
istorijskih perioda uvijek bivati najbogatijom kastom,
npr. nakon Obrenovića najbogatijim će uvijek biti
Jevreji i Kripto-Jevreji kao što je krajem XIX v. to bio
veletrgovac Lazar Dunđerski (Lazar Dunajer),
početkom XX v. Miloš Savčić (Miloch Savchik[37]), a
danas Miroslav Mišković (Mirosch Mischkowitz),
Nijaz Hastor (Neiaus Hast), Ivica Todorić (Jawitz
Todris), Davor Lukšić (Dawer Luks) i dr.) Kao i kad bi
Kripto-Jevreji postajali pape ili premijeri V. Britanije, i
Miloš Obrenović odmah po dolasku na čelo Srbije
počinje masovno dovoditi bogate Jevreje iz cijelog
Otomanskog carstva, poput porodica Davičo, Pijade i
dr. kojima daje prominentne državne funkcije
uključujući Kraljevskog rizničara[38], a one kasnije
daju najviše funkcionere njegovog kao i svih narednih
režima u Srbiji, te kasnije u obje Jugoslavije
uključujući i kvislinšku vlast tokom okupacije 1941-
1945.
Istaknuti balkanski Kripto-Sefard i "ljevičar" Zlatko Lagumdžija
(Zlotko Lachondz[48] ili Legum[49]), u obavljanju hodočašća (za sve
Jevreje obaveznog najmanje jednom u životu) na Zidu plača u
Kripto-Jevreji - apsolutistički vladari Balkana
Sefardi su na
(okupirani)
Balkan dovedeni
sa zadatkom
održavanja rimske
podjele Balkana
(Illyricum), gdje
kao novi
najobrazovaniji
sloj postaju elita
umjesto domaćeg
većinom pobijenog
plemstva (npr. na
prevaru na
Krvavom saboru
u Sarajevu 1500).
Brojni Sefardi su
sa sobom donijeli
veliko
bogatstvo[30], pa
su se čak doselile i
čitave Kripto-
sefardske
bankarske
dinastije poput
porodice Mendes
koji su, uvjerivši se
da preko
Otomanske imperije mogu kao njena nova elita prosperirati puno brže negoli u papističkim zemljama, 1552
godine prenijeli u Istanbul čak 85.000 zlatnih dukata[31], a nedugo zatim postali i najuticajnija bankarska
porodica Istanbula i cijele Imperije u kojoj su praktično samostalno kontrolirali cjelokupni uvoz-izvoz[32]. Toliko su bili moćni da su u ime Otomanske imperije uvodili trgovinske
sankcije papističkim zemljama kao odmazdu za tamošnji povremeni progon Kripto-Sefarda[33]. Očito je onda da se kod preseljavanja (dovođenja) Sefarda i Kripto-Sefarda u
Otomansku imperiju (pa time i na Balkan) radilo isključivo o ekonomskoj migraciji sa geopolitičkim i ekonomskim motivom već moćnih "prognanika" vođenih željom za
ličnim bogaćenjem i sticanjem još veće moći - a što se vidi i iz gornjeg primjera portugalskih Dohnme Kripto-Sefarda koji su se 1666 iz Istanbula naselili u Beograd gdje su
preuzeli kontrolu nad prijestolnicom i cijelom Srbijom.[27]
Tokom turske vladavine na Balkanu, ponajviše zahvaljujući dugotrajnosti te okupacije, najveći uticaj Kripto-Sefardi su ostvarili u Bosni i Srbiji, putem Janjičara kao
predmasonske sekte Bektašija. Kasnije će (XVIII-XIX v.) i Aškenazi/Kripto-Aškenazi iz Londona izvršiti snažan prodor na Balkan, pa u sklopu svog geostrateškog naleta
izrežirati Prvi srpski ustanak 1804-1813 kojim je na vlast doveden Kripto-Aškenazi mason Karađorđe i njegova dinastija, pa ohrabreni uspjehom još i Ustanak Huseina
Gradaščevića u Bosni 1831, koji je bio član turske predmasonske sekte Bektašija koju su u međuvremenu engleski Aškenazi stavili pod svoju kontrolu kao i Janjičare koje je
nakon toga sultan raspustio a Bektašije zabranio. Ti ustanci su bili pokušaj Aškenazija/Kripto-Aškenazija da, po preuzimanju Bektašija i Janjičara, preotmu i Balkan od Kripto-
Sefarda koji su se kroz istoriju držali rimskih papa i turskih sultana kao najbolje im investicije ikad.
Nedugo nakon ustoličenja dinastije Karađorđević, desio se Drugi srpski ustanak 1815, koji je ustvari bio puč Kripto-
Sefarda u kom su ovi ubili Karađorđa da bi doveli svoju dinastiju Obrenovića. Njen osnivač Miloš Obrenović, inače
najbogatiji Srbin[36] (kao član pomenute sefardske bankarske dinastije Mendes) u privatnom sporazumu sa
Beogradskim vezirom Marašli Ali-pašom a u duhu porodične tradicije Mendesovih kao veletrgovaca koji su se vezali za
sultane, kupuje status ekskluzivnog trgovca pamukom za cijelo Carstvo a sebi formalni status vazalnog kneza-
namjesnika tj. vicekralja (sa apsolutističkim ovlaštenjima poput onih "Visokog predstavnika u BiH"), postavši diktator de
facto koji je lično naredio brojna ubistva i pokolje. Kasnije će Aškenazi istrijebiti Obrenoviće u masakru u kom su, nedugo
po atentatu u kom su zvjerski likvidirali kralja i kraljicu Obrenović ljeta 1903, u nepunih 48h po Srbiji uhvatili i likvidirali
123 člana loze Obrenovića čime je ona i ugašena[39]. Pošto su i Karađorđevići i Obrenovići Kripto-Jevreji pristigli u XVI
v., ni jedni ni drugi ne vuku porijeklo od osnivača kasnosrednjovjekovne Srbije Nemanjića a pogotovo ne od
osnivača ranosrednjovjekovne Srbije, što je bilo vrlo neobično za evropske dinastije koje sve vuku porijeklo iz Srednjeg
vijeka. Tako su te dvije navodno srpske dinastije ustvari jedine jevrejske dinastije u postantičkom svijetu, dok sjednice
Narodne skupštine Srbije danas podsjećaju na sjednice izraelskog Knesseta (Parlamenta) kojima takođe dominiraju
borbe između Sefarda i Aškenazija, odnosno između lažne vlasti i njoj lažne opozicije u slučaju Srbije.
Međusobna razračunavanja tih dvaju struja (Karađorđevića i Obrenovića) od kraja XVIII v. su ustvari i oblikovala Srbiju
kakvu danas poznajemo, a projekat Velike Srbije kojim su te elite huškale Srbe na druge balkanske narode, je dugo
nailazio na otpor kod većine naroda u Srbiji koji je bio duboko sumnjičav prema tim dvjema elitama jer one nisu ni po
čemu nalikovale srpskim. Nijedna od dinastija nije imala aristokratsko porijeklo, pa su kredibilitet gradile na
obećanjima o Velikoj Srbiji tj. proizvodnji šovinističkog sentimenta putem kičavih pamfleta, organizovanja pseudoviteških
turnira, itd. Dok su dvije elite bile čvrsto opredijeljene za aneksiju Bosne i razlikovale se tek u detaljima kako i kada to
ostvariti, seljačke mase Srbije su pokazale vrlo malo naklonosti za nacionalistički projekat širenja na Bosnu - u kojoj je i
sama muslimanska elita većinom vodila direktno porijeklo od srednjovjekovnog bosanskog plemstva. Pored seljaka
(praktično cijele Srbije), nasuprot elitama je stajao i intelektualni sloj Srbije koji je tvrdio da su svi stanovnici Balkana isti
narod koji je prije otomanske agresije govorio starosrpskim (staroslavenskim) i da su Srbi (Slaveni) prvi i najstariji narod
Evrope. I u samoj Bosni, ni za vrijeme Otomana niti Austro-Ugarske, nije bilo nikakvih međureligijskih niti
međuetničkih sukoba i oni će početi sa raspirivanjima od strane elita Srbije i Hrvatske. Tako npr. iako su elite Srbije
uložile ogromna sredstva u šovinistički pokret "Ujedinjenje ili smrt", on će u cijeloj Bosni okupiti jedva 30.000 pristalica,
ali ni većina njih nisu bili za sukobe.[40] I engleski klasičari tog doba (prije Berlinskog kongresa 1878 čije je rezultate
oblikovao britanski premijer i sefardski ekstremista[41] Benjamin Disraeli te između ostalog proglasio balkanske
Slavene doseljenicima iz VI/VII v., tako falsifikujući istorijsko pravo svojim Kripto-Sefardima na Balkan) smatrali su da su
Panonci (današnji Hrvati/Slavonci i Srbi) porijeklom iz Uže Ilirije[42] tj. Bosne[43]
Tako su Kripto-sefardske pape strateški rasporedili po 10-ak sefardskih porodica u Srbiju, Hrvatsku te Bosnu, kao i brojne
druge zemlje od Albanije do Azerbejdžana i Bjelorusije, gdje i danas vrše nadvlast putem lijevih i desnih stranaka (tj.
uvijek putem ekstremnih stavova jer je to najjače kad ste izrazita manjina), te obavještajnog sektora koji je osmišljen za
kontrolu oružanih snaga (u kojima starosjedioci nužno čine većinu) tj. stalno sprečavanje bilo kakve mogućnosti oružane
pobune. U održavanju podjele Balkana na lažne narode po matrici Rima iz XI v. (Velika šizma tj. raskol kršćanstva na Drini
kao granici Zapadnog i Istočnog Rimskog carstva), Masonerija je u XVIII-XIX v. oživjela nacionalističke projekte preko
istaknutih masona Ilije Garašanina i Vuka Karadžića (koji će, kao plaćenik stranih Vlada, pod izgovorom "reforme
jezika/pisma" izbaciti originalna slova i riječi tj. udaljiti starosjedioce od predantičkih istorijskih korijena) s jedne, te masonâ
Stjepana Radića i Ante Starčevića s druge strane. Tako su, kako je rečeno, londonski Aškenazi na vlast u Srbiji postavili
Kripto-aškenašku dinastiju Karađorđević koju će Kripto-Sefardi i Vatikan zamijeniti svojom Kripto-sefardskom
dinastijom Obrenović a čije će istrebljenje potom organizovati londonski Aškenazi. Slično će londonski Aškenazi kasnije
u svojoj Oktobarskoj revoluciji 1917 organizovati i istrebljenje Ruske dinastije Romanov radi uspostave masonske
(jevrejske sovjetske) republike koju će moći kontrolisati po želji, a nedavno i istrebljenje nepalske kraljevske dinastije
Shah 2001 iz istog razloga.
Kad se republikanizam pokazao kao isplativiji za velikojevrejsku elitu, npr. porobljavanje na taj način Francuske, i na
Balkanu je sa II svjetskim ratom doveden Josip Broz koji je bio okružen Jevrejima te koji je po vlastitim riječima, iako nije
bio mason, "često slušao savjete masona-ljevičara"[44]. Ali Broz sa svojom slavenskom dobrotom/naivnošću nije shvatao
da je krajnji cilj velikojevrejske elite da na krvavom primjeru "neuspjelih alternativa kapitalizmu" čovječanstvo uvjere da je
kapitalizam jedini ispravan (jer oni i mogu biti apolutni gospodari jedino u kapitalizmu), a da su sve ideologije pa i
ljevičarska bile tek jedna od metoda za postizanje tog krajnjeg cilja. Npr., ta elita je vješto iskoristila sindikate - prvo da se
dovođenjem radničkog pokreta na vlast riješe feudalaca, a potom i da razvlaste radništvo - nakon čega su feudalizam
munjevito zamijenili svojim kapitalističkim kvazifeudalizmom kog su označili tek kao nepotizam i protiv kog se navodno
bore sistemski tj. tako da se nikad ne izbore jer se svaki feudalizam zasniva na pojedincima sa imenom i prezimenom.
Tako pored obavještajnog sektora i religije, ključ za masovnu kontrolu nad starosjediocima leži i u kontroli sindikata.
Radi ostvarenja krajnjeg cilja grandiozno je izvedena i Oktobarska revolucija - tj. da bi se na scenu dovelo "komunizam"
(u stvarnosti: državnu diktaturu ofarbanu u crveno), i onda ga nakon što su svijet uvjerili da je "komunizam zlo" - na još
grandiozniji način "srušili". Mentalne igre koje velikojevrejska elita izvodi globalno jesu za ogromnu većinu ljudi bez ikakve
koristi i predstavljaju najobičnije kolektivno iživljavanje nad čovječanstvom, što traje već vijekovima. Iz rezultata ovih
viševjekovnih aktivnosti proističe zaključak da su elite Aškenazija i Sefarda ujedinjene u zajedničkom interesu, a da su
sama plemena svo vrijeme bila kompartmentalizovana tj. nisu imala predodžbu o aktivnostima onog drugog plemena.
Na Balkanu, kontrola podjele geoprostora se vrši preko Beograda i Zagreba - gdje su istorijski najbrojnije porodice Kripto-Sefarda konvertita na pravoslavlje i katoličanstvo i
gdje imaju nadvlast (apsolutnu), dok se u Bosni konvertitske porodice nisu nikad uspjele sasvim nametnuti pošto je islam otvoreno konfliktan prema judaizmu pa, od
potiskivanja Otomana, u Bosni i inače zemljama sa muslimanskom većinom poput Irana[45] moraju raditi vrlo konspirativno tj. bez veće pomoći Masonerije i preko nje Jevreja iz
inostranstva. Masonerija je kvislinška organizacija koja na Balkanu okuplja uglavnom najlošije đake i studente tj. poluinteligenciju koja je dovoljno rječita da ostavlja utisak
inteligencije dok se nikad ne trudi da procese definira i nazove pravim imenom, tj. dovoljno priglupa da je se može kontrolisati nadsistemski. Na Balkanu, šefovi "loža" (izraz koji
daje utisak otmenosti) su ljekari[46][47].
Kripto-Jevreji su na Balkanu uspostavili kvazifeudalni sistem u kom su uvijek članovi jednih te istih
krvnih loza na najvišim funkcijama bez obzira na režim. Klasičan primjer je porodica Gavrankapetanović
čiji su članovi "ugledni" ljekari, predsjednici sudova itd. - u upravama Otomana, Austro-Ugarske,
Kraljevine Jugoslavije, nacističkoj upravi, SFRJ, kao i u Protektoratu BiH. Drugi karakteristični primjeri su
porodica Lagumdžija (vodeći političari u četiri uzastopna režima), zatim porodica javnosti poznatog
Semira Osmanagića koji je stekao svjetsku slavu kad su mu globalistički tj. masonski mediji prenosili
njegov projekat o brdima kao piramidama - a čiji je otac bio ministar u SFRJ, djed u Kraljevini Jugoslaviji,
pradjed gradonačelnik u Austro-Ugarskoj, itd. Očito je onda koji je motiv tih podlih ljudi da varaju cijele
narode tako dugo i uporno i na svim nivoima[52]: da bi ukidanjem meritokratije spriječili starosjedilački
narod da ostvari svoj puni potencijal, te tako zagarantovali život blagostanja i luksuza svom potomstvu
bez mnogo muke ili učenja i bez obzira na količinu stradanja starosjedilačkog stanovništva čiju zemlju ne
osjećaju niti mogu osjećati svojom (antrolopologija poučava da jedan narod mora provesti najmanje 50
generacija (oko 1000 godina) na nekom području da bi to područje počeo smatrati svojim i "osjećajem" tj.
emotivnim dijelom svijesti a ne samo racionalnim).

3. Jerusalemu, Izrael.[50] Hodočašće u Jerusalem su izvršili i članovi
drugih uticajnih Kripto-jevrejskih porodica na Balkanu, npr. djed Kripto-
Aškenazija Aleksandra Vučića, Anđelko Vučić, kog su zbog toga
bosanski muslimani Bugojna u svojoj naivnosti prozvali "Adžija".[51]
Još jedna karakteristika po kojoj se Kripto-jevrejske loze prepoznaju je veća učestalost teških genetskih
oboljenja u odnosu na starosjedilačke populacije, a što je kod Jevreja inače utvrđeno naučno za najteže
vrste karcinoma[53]. Pri tom Aškenazi oboljevaju od karcinoma češće nego Sefardi, ali je kod Sefarda
smrtnost od karcinoma veća.[54][55][56] Pored povišene učestalosti najtežih oblika karcinoma u odnosu na
opštu populaciju, Jevreji i Kripto-Jevreji oboljevaju često i od mnoštva inače vrlo rijetkih genetskih bolesti i
poremećaja, a što je sve posljedica prakticiranja endogamije tj. upražnjavanja polnih odnosa i sklapanja brakova među srodnicima.[57][58]
Kripto-Jevreji u vlasti i društvu Balkana danas: rasističko kadroviranje
Najuticajniji političari i dr. javne ličnosti Balkana postavljaju se po krvnom porijeklu tj. u rasnoj politici "čiste krvi" (apartheidu čistoće rasne manjine za vlast nad rasnom
većinom, gdje je apartheid zaostatak turske i austrijske okupacije kad sa okupatorima na Balkan radi pljačke upadaju i Jevreji/Kripto-Jevreji). Sljedećih preko 500 osoba
su Kripto-Jevreji kadrovirani pred i nakon projektovanog raspada Jugoslavije[59]. Sva prezimena su nastala u ranom Srednjem vijeku i to daleko od Balkana pa to nisu
starosjedilačke već neasimilirane jevrejske porodice (koje su zadržale hebrejsko prezime i u tajnosti vjeru), tek donekle prilagodivši prezime govoru novog okruženja - npr.
germanizmi u prezimenima porodica koje su na Balkan ušle sa austro-ugarskom upravom. Aškenazi su "apsorbovani"[60] od strane Sefarda notornih po brutalnosti kad god im
se za to ukaže globalna prilika poput svjetskih ratova i kriza. Ovdje izlistane su i praktično cijele vlade, npr. pored trenutnih kao što su cijela Vlada Fadila Novalića 2018-
(pravo ime: Fadim Neuwald) i cijela Vlada Radovana Viškovića 2018- (Radwan Weisskopf), tu su još i cijela bivša Vlada Mladena Ivanića 2001-2003 (Młodek Iwan) te
cijela bivša Vlada Dragana Mikerevića 2003-2005 (Dragon Mick). Tu je i cijeli sastav Vijeća ministara BiH Zorana Tegeltije 2018- (Zoren Teger) i cijeli bivši saziv Vijeća
ministara BiH Denisa Zvizdića 2014-2018 (Denister Swist), zatim cijeli sastav Ustavnog suda BiH (uključujući sve strane sudije), kao i cijeli sastav Centralne izborne
komisije (CIK) BiH - pa nije riječ o slučajnosti već o rasističkom kadroviranju. Još važnije, tu je i cijeli saziv oba doma Parlamentarne skupštine (PS) BiH, čiji članovi tj.
"zastupnici" onda očito svi samo predstavljaju jednu manjinu i to neizabranu (pošto ni glasači nisu mogli znati ko na listama je Kripto-Jevrej pa su izbori očito i u cijelosti
lažirani od strane CIK BiH kod konačnog brojanja). To znači i da je PS BiH nelegalna i nelegitimna tj. nije mogla i ne može odlučivati u ime države odnosno naroda
(starosjedilačke većine). Kako se vidi, i svi Visoki predstavnici u BiH su Kripto-Jevreji (pa je čak i sama skraćenica sjedišta njihove funkcije, OHR - jevrejsko prezime iz
Galicije), osim Paddyja Ashdowna koji je, kao protestant, smijenio brojne Kripto-Jevreje u tadašnjem vrhu politike kao što su Dragan Čović (Dragon Chowis), Dragan
Kalinić (Dragon Kalin), Mirko Šarović (Meierkop Schar) i dr. - što mu Kripto-Jevreji kao Milorad Dodik (Milrad Dodik) i Vojislav Šešelj (Weisler Sessel) nisu nikad
oprostili, dok su drugi Kripto-Jevreji u ulozi "ljutih srbomrzaca" likovali kao npr. Bakir Izetbegović / Izet-bega Jahića (Bäker Jahwetz).
S druge strane, starosjedioci čine apsolutnu većinu u vlasti na opštinskom i nivou kantona što dodatno razotkriva apartheid i malobrojnost tlačitelja od svega 0,2% (tj. jedva 40
hiljada Kripto-Jevreja - naspram 20 miliona starosjedilaca Balkana), ali i njihovu odličnu raspoređenost u društvu - pošto putem obavještajnih službi praktično isključivo čine
(sva) lica u javnom životu, te rukovodioce u medijima, akademiji, privredi, kulturi/umjetnosti, sportu, itd. Ovdje treba napomenuti da je udruživanje po osnovu Kripto-jevrejskog
porijekla u političke i dr. interesne svrhe zapravo lažno predstavljanje radi ostvarenja materijalne i dr. koristi - što je Krivičnim zakonima u praktično svim
jurisdikcijama svijeta označeno kao teško krivično djelo. Iz tog serijskog kriminala udruživanjem proistekla je i rasna segregacija koja pojačava utisak brojnosti manjine
koja vlada, kao npr. u Južnoj Africi vijekovima sve do 1994. Ova rasna segregacija na Balkanu danas znači da je na svakog uspješnog (ili "uspješnog") pojedinca
postojalo najmanje 500 jednako kvalifikovanih ili talentovanih starosjedilaca - ali koji nisu nikada dobili svoju šansu i za koje niko nikada nije ni čuo. I dok su
optuživali čitave religije i druge narode za divljaštvo i politiku čiste rase, kao npr. muslimane i protestante a naročito Amerikance, Engleze i Nijemce, cijelo to
vrijeme tj. vijekovima unazad najveći rasisti su zapravo Jevreji, npr. na Balkanu. Velikojevrejska elita pokušava nametnuti i globalno ovaj svoj rasistički poredak u kom -
kako se vidi na primjeru Balkana, Hollywooda i dr. - samo osobe jevrejskog porijekla mogu biti uspješni u politici, umjetnosti, biznisu, sportu, nauci itd. To im ide teško u
protestantskim zemljama (gdje je većinski starosjedilački narod osviješten na problem jevrejskog rasizma) i zemljama koje imaju suverene vladare, a tamo gdje uspiju - režimi
su im redovno omraženi. Tako npr. u najomraženijoj državi arapskog svijeta - emiratu Katar - vlast imaju Kripto-Jevreji a trenutno je to emir Tamim bin Hamad Al Thania
(Taumim Chamades Than) - pa je čak i sam naziv Katar ustvari jevrejsko prezime. Katar je najveći lobist i sponzor Kripto-Jevreja u Bosni, preko kojih ostvaruje prodor na
Balkan tj. Evropu, te je i okosnica velikojevrejskog imperijalizma u islamskom svijetu, npr. dezinformacijama putem Al Jazeera-e. Ovdje se radi o nepobitnom dokazu budući
da se za veliku većinu osoba i njihovo ime i prezime nalaze u AVOT Imeniku jevrejskih prezimena . Jevrejska prezimena su data u zagradi, pri čemu germanizovana
imena pripadaju uglavnom Aškenazima, a negermanizovana uglavnom Sefardima. Prikazana su jevrejska prezimena iz pirinejske (uglavnom sefardska) i poljske Galicije
(uglavnom aškenaška prezimena), a gdje postoji nedoumica naveden je dodatni izvor na prezime bliži izvedenom obliku. Većina nesefardskih imena/prezimena su fonetski
najbliži odgovarajućem obliku u bjeloruskom jeziku a transkriptno u litvanskom, pa je iz tih zemalja (uz Poljsku) i najveći broj nesefardskih jevrejskih došljaka (npr. Kripto-
Aškenazi Vuk Karadžić (Byk Karach) je u "reformi jezika" (kulturocidu) starosjedilaca izbacio znatan broj izvornih slova i pravila, a uveo karakteristična slova iz litvanskog
kao svog maternjeg jezika). Ovdje treba razlikovati špansku (do XVI v. portugalsku) pokrajinu Galiciju iz koje su na Balkan upadali Sefardi sa Turcima (od XV-XVII v.), od
poljske pokrajine Galicije iz koje su upadali Aškenazi sa Austrijancima (od XVIII-XX v.):[61]
B O S N A: Dževad Adžem (Gewand Ascheim), Sadik Ahmetović (sefardski Cadique Amato[62], slavizirano Sadik[49] Ahment), Anis Ajdinović (Anis Eiden), Dragan
Andan (Dragon Andermann), Dušan Antelj (Deuch Antel), Damir Arnaut (Damir Arnaut)[63], Suad Arnautović (Sward ili Sud Arnautov[63]), Avdo Avdić (sefardski
Avigdor Avigdor[62], slavizirano Avid Avdic[63]), Boro Babić (Bor Babicz), Zaim Backović (sefardski Zeimer Backoffen, slavizirano Zajm Bachowicz[48]), Esad Bajtal
(sefardski Asad Baitel[62], slavizirano Esod Bajtel[49]), Jasna Bajraktarević r. nepoznato (Jasne Beirach r. nepoznato), Anis Bajrektarević (Anis Beirech), Reuf Bajrović
(sefardski Rauf Bayer, slavizirano Reuf[64] Barowicz[48]), Željko Bakalar (Zehl Bakalarz), Ante Baković (Ante Bakowski)[48], Milorad Balaban (Milrad Bałaban), Irma
Baralija r. nepoznato (Irm Baral r. nepoznato), Sergej Barbarez (Sergej[49] Barbar, sefardski Barbarias[62]), Aida Baručija r. nepoznato (sefardski Eidam Baruch[62],
slavizirano Ajda Baruch[64] r. nepoznato), Denis i Zijad Bećirović (sefardski Denister & Zeider Becher, slavizirano Denis & Zyd Bachrowicz[48]), Senaid i Zlatan Begić
(Sendik & Złate Berg), Asmir Begović (Axmeier Berger, slavizirano Asmer[48]), Omer Behmen (Behm, slavizirano Omer Behman[48]), Ivan Bender (Iwan Bender), Marijan
Beneš (Marin Benesch), Ljubica Berak (Lubcze Berak), Mersad Berber (Mersand Berber), Ljubomir Berberović (Laubmann Berber), Enis Selim i Šefik Bešlagić (Enis
Selmen & Schefrig Beschläger, sefardski Selim[62], slavizirano Beshlag[49]), Halid i Ljubo Bešlić (Hald & Laub Besslich[65]), Vjekoslav Bevanda (Wieksler Bleiwand,
sefardski Ben Vanda[62], slavizirano Vekslev Bevent[49]), Hasan i Edhem Biber (Hasan & Edelheim Biber)[62], Edhem Bičakčić (sefardski Edelheim Bichachi[62] ili
aškenaški Biczaczer), Enver Bijedić (Ehrnwerth Biedermann, slavizirano Enber[66] Biedach[37]), Nermin Bjelak (Niedermann Bielan, slavizirano Nerman Bielak[48]), Vanja
i Milovan Bjelica (Weiner & Mil Belicer, slavizirano Vanya[66] i Malowany Bielica[48]), Ivan Boban (Iwan Bob), Dragan Bogdanić (Dragon Bogad, slavizirano Dragan
Bogdanik[37]), Bogić Bogićević (Bogacz Bogacz, sefardski Bagaco Bagaco, slavizirano Bogeicz[48] Bochkevich[49]), Branislav Borenović (Branis Borenstein, slavizirano
Bronislaw Bornowicz[48]), Muhamed Borogovac (Mamet Borochowicz, slavizirano Mukhamed Borochowicz[37]), Semiha Borovac (Semis Borowski, sefardski Semha
Barrow[62], slavizirano Semik[64] Borowec[48]), Mladen Bosić (Młodek Bosyk, slavizirano Mlodin[37] Bosik[49]), Mladen Bošković (Młodek Boskowitz, slavizirano Mlodin[37]
Boskovich[49]), Lidija Bradara (Lida Brader, slavizirano Lydia Brodrer[48]), Aleksa Buha (Aleksander Buch, slavizirano Aleksa[63] Bucha[48]), Pero Bukejlović (Per
Bucheister, sefardski Pero Bouchkila[62], slavizirano Pero Bukiel[48]), Salko Bukvarević (Salkind Buchwald, slavizirano Salko Bochevar[49]), Perica Bundalo (Peritz
Bunda, slavizirano Perca Beundel[48]), Dragan Bursać (Dragon Bursch, slavizirano Dragan Bursa[48]), Dalida Burzić r. nepoznato (Dalet Burzynka, slavizirano Dalid
Burzic[48]), Mustafa Busuladžić (Muster Burschlag, slavizirano Mustafa Buslak[48]), Svetlana Cenić (Swetsch Zehn, slavizirano Swiatla Cennik[48]), Mustafa Cerić
(Muster Czercz, slavizirano Mustafa[48] Zerich[64]), Muharem Cero (Muhrer Caro, sefardski Marom Zer[62], slavizirano Mahram Czer[48]), Selmo Cikotić (Selmann Zucht,
sefardski Saalom Chiquito[62], slavizirano Selme Cikot[48]), Igor Crnadak (Iger Zinader, slavizirano Egor Zarna[48]), Željka Cvijanović r. Grabovac (Zehl Cwitowski r.
Grabowski, sefardski Zelkha Civita r. Garboua[62], slavizirano Zelka[48] Chwojanowska[64] r. Grabowecka[48]), Ilija Cvitanović (Elias Cwitowski, sefardski Eliya Civita[62],
slavizirano Ilie[48] Zvyatin[64]), Aljoša Čampara (Aloch Schampanski, sefardski Allush Camp[62], slavizirano Aliozs Czomber[48]), Asim Mirsad i Sulejman Čamdžić (Agisim
Mersand & Sulem Chamadis, sefardski Acim Mercado & Suleiman Chame de[62], slavizirano Ausiam Mersaud i Suleman Chamajdis[48]), Semra Čavaljuga (Semis
Chawales, sefardski Semaria Cavallio[62], slavizirano Semrau[49] Chapalyga[63]), Marinko Čavara (sefardski Marinho Chwara[62], slavizirano Marianko Chawer[64]), Oleg
Čavka (Ollech Chawkin, sefardski O Uelho Chouka[62], slavizirano Oleg Cewka[64]), Salih Čavkić (Salisch Chawkin, sefardski Salih Chouka[62], slavizirano Sali[64]
Cewka[64]), Šefkija Čekić (Schafkopf Czeczyk, sefardski Safik Cachiche[62], slavizirano Szyfkie[64] Chekhchik[37]), Hasan Irfan Muhamed i Rubina Čengić (Chasan Irfeld
Mamet & Rubin Chenkus), Goran Čerkez (Gorn Tscherkus, sefardski Goren Corcoz[62], slavizirano Goran Cherkez[64]), Branko Češljić (Bran Czesz, slavizirano Bran
Cieslik[48]), Bariša Čolak (Barisch Czołek, sefardski Barrish Colaco[62], slavizirano Barissa Cholak[49]), Alma Čolo (sefardski Alam Colaco[62], slavizirano Alma[64]
Chol[48]), Nihad Čolpa (Nicht Kolp, sefardski Nieto Colpo[62]), Eldar Čomor (Eld Chomer, sefardski Elder Chamorro[62], slavizirano Eldar Chomer[48]), Dragan Čović
(Dragon Chowis, sefardski Drahan[62] Covo-zade[67], slavizirano Dragan[48] Covich[49]), Sabina Čudić r. nepoznato (Sabner Czudak, sefardski Sabin Cadique[62],
slavizirano Sabina[49] Chudik[64]), Osman Ćatić (Osmann Chatiner), Nermina Ćemalović r. nepoznato (Niedermann Chmielowicz r. nepoznato), Mirsad Ćeman (Mersand
Zemann), Predrag Ćeranić (Prediger Tscherner), Šaćir Ćerimagić (Schacher Czeremche), Petar Ćorluka (Peter Choril, slavizirano Peter Czerlucha[48]), Nerzuk Ćurak
(Nezach Zuri(c)k, sefardski Chouraki[62], slavizirano Narczyk Churach[48]), Sonja Davidović (Sonne Dawidowicz), Ranko Debevec (Rank Dębówker, slavizirano Ranko
Dubovec[66]), Rasim Delić (Ras Delmann, slavizirano Rasin Delik[63]), Šemsudin Dedić (Schames Deich, sefardski Shamah-Sutton Deddouche[62], slavizirano
Shamshtein Dedyuk[49]), Elvira Dilberović r. Ćemalović (Elwer Diler r. Chmielowicz), Luftija Raif i Zijo Dizdarević (Luft Reif & Zion Diesendorf), Milorad Dodik (Milrad
Dodik), Branko Dokić (Bran Deuch), Azra Kolaković alias Donna Ares (Esra Kołaczkowski - i njen alias doslovno je sastavljen od dva jevrejska prezimena Donn Agres
iz Galicije), Krunoslav Draganović (Krynicer Dragon), Ramiz Dreković (Ram Drecker), Vesko Drljača (Weisch Drilech), Ednan Drljević (Edelmann Drehlich, slavizirano
Edna[37] Drylewicz[49]), Atif Dudaković (Tif Dudaków), Zora Dujmović (Zoref Daumann, Dymonitz), Milan Dunović (Mil Dynowicer), Enes Esad Ferida Ćamil & Nijaz
Duraković (Enes Eisbard Friede Kamil & Neiaus Dorschowitz, slavizirano Enes[48] Esod[49] Ferda[48] Czmil[48] i Nyas[64] Dorkhovich[49]), Ferid Džanić (Ferd Gans), Šefik
Džaferović (Schefrig Jaff), Senad Džambić (Sen Dambic), Edin Džeko (sefardski Eden Chico[62], slavizirano Ejdyn Dziecko[48]), Nermin Džindić (Niedermann Jing),
Aleksandar Džombić (Aleksander Gombin), Ahmed Džubur (Ahment Judenburg), Mato Đaković (Mat Jadkowicz - i njegova TV emisija doslovno je jevrejsko prezime
Telering iz Galicije), Vahidin Đaltur (Weiden Galet), Edita Đapo (Edit Gapel), Zoran Đerić (Zoren Jerich, slavizirano Zoran Jerich[48]), Osman Đikić (Osmann Dieck,
Dzik), Risto Đogo (sefardski Richty Diogo[62], slavizirano Rist[49]), Petar Đokić (Peter Joczes), Dženan Đonlagić (Genendel Göngel), Abid Đozić (Abinder Gózik), Neđo
Đurić (Neigut Gure), Jasmin Emrić (Jasmin Emrech), Amir Fazlić (Amer Fasslich), Šaćir Filandra (Schacher Filender), Darijana i Muhamed Filipović (Dar & Mamet Filip,
slavizirano Mukhamed[37]), Salih Fočo (Salik Focher), Edin Forto (Eden Fort, sefardski Eden Forte[62], slavizirano Ejdyn Forta[48]), Alen Fukelj (Alemann Fuchtel),
Nurudin Gackić (Nordwind Gaszka), Rahim Gadžić (Rahm Gajer), Jakov Petar Valerija & Zoran Galić (Jakob Peter Waler & Zoren Gal, slavizirano Jakow Peter Valer i
Zoran Galich[48][64]), Dževad i Miralem Galijašević (Gewand & Mirem Galier), Ejup i Mirza Ganić (Ejup[64] i Mirza[49] Ganich[37]), Halid Genjac (Halit Genau), Vlatko
Glavaš (Włodek Glavach[63]), Gradimir Gojer (Grad Gajer ili Geuer, slavizirano Gradzimier[48]), Teufik Goletić (Teufel Gole), Srebrenka Golić r. Krivokuća (Srebrny Golik
r. Kriwerutschka), Zdravko Grebo (Zederbaum Grieb), Josip Grubeša (Josiper Grubstein), Ankica Gudeljević (Anker Gutheil), Irena Hadžiabdić r. nepoznato (Eren r.
nepoznato), Senad Hadžifejzović (Sen Khejfetsovich[49]), Hadžem Hajdarević (Hajem Heider), Nijaz Hastor (Neiaus Hast), Nijaz i Zukan Helez (Neiaus & Zuchman
Helzel), Fikret Hodžić (Fichert[48] Hotsch) - i naziv njegove kompanije doslovno je sastavljen od dva sefardska prezimena Srebrny Malina [62], Svevlad Hoffmann
(Sewald Hoffmann), Mustafa Hrvić (Muster Horwitz), Mirsada Hukić r. nepoznato (sefardski Mersand Huk, slavizirano Mirza Huchik[49]), Zlatko Hurtić (Zlotko[48] Hurtik),
Nedžad Ibrišimović (Nachtsatz Ebrisch), Mladen Ivanić (Młodek Iwan), Željko Ivanković (Zehl Iwanowcer), Alija i Bakir Izetbegović/Izet-bega Jahića (Al & Bäker
Jahwetz) i po majci Halidi Repovac (Halit Repan), Milan Jelić (Mil Jelin), Josip Jerković (Josiper Jerchower), Mato Jozić (Józef, Joczes), Senka Jujić r. nepoznato
(Sencer Jewitz r. nepoznato), Enver Jukanović (Ehrnwerth Jochanowicz, slavizirano Enber[66]), Duška Jurišić r. nepoznato (Deuch Jurisch r. nepoznato), Ismir Jusko
(Juskowicz), Diana Kajmaković r. nepoznato (Dien Keim, sefardski Diana Keim[62], slavizirano Diana Heimukowicz[48]), Halid Kajtaz (Halit Keitz), Jovan Kalaba (Jofe
Kahlberg), Dragan Kalinić (Dragon Kalin), Husnija Kamberović (Hausner Gamber, sefardski Husni Combier[62], slavizirano Kuznya Kamber[49], Cemberowicz[48]), Nives
Kanevčev (Niwes Kanowicz), Salmir Kaplan (Salaman Kapłan), Radovan Karadžić (Radwan Karach), Elvir Karajbić (Elwer Charab), Siniša Karan (Sinicer Charan),
Fahrija Karkin (Fahrer Kark), Anton Kasipović (Antmann Chasin), Fuad Kasumović (Kassmann), Enver Kazaz (Ehrnwerth Kaz, slavizirano Enber Kazesz[66]), Elvir
Kazazović (Elwer Kaz, slavizirano Elver/Elvira Kazesz[66]), Safet Kešo (Saft Chess), Marijan Klaić (Marin Kleis), Predrag Kojović (Prediger Kewicz), Zlatan Klokić (Złate
Clawke), Đemal Kolonić (Gems Cholonei), Nikola Koljević (Nik Kolawitz), Snježana Komar (Snieg Komar), Ivo i Željko Komšić (Ivah[66] & Zehl Kamche), Dino
Konaković (Dino[64] Chonakowicz[48]), Boro Kontić (Bor Kontusch), Nedžad Korajlić (Nachtsatz Koralik), Dario i Ivan Kordić (Kordisch), Staša Košarac (Steisler
Koscher), Delvin Kovač (Delfin Kwacz), Muhamed Kozadra (Mamet Kozner, slavizirano Mukhamed[37]), Kemal Kozarić (Kemel Koz), Predrag Kožul (Prediger Koziel),
Momčilo Krajišnik (Mome Kreiss), Zlatko Kravić (Zlotko[48] Krawicz), Enver Kreso (Ehrnwerth Kres, slavizirano Enber[66]), Mijo i Ružica Krešić (Miehl & Rozycki
Kresch), Borjana Krišto r. Krželj (Krisch r. Kriegel), Anis Krivić (Anis Kriwes), Zijad Krnjić (Zyd Czrnicki)[48], Zdravko Krsmanović (Zederbaum Kesmann), Bojan Ljubiša
i Slaviša Krunić (Boin Lubasch & Slaf Krynic), Osman Krupalija (Osmann Krupel), Asmir Kujović (Eismeier Kujawski), Mirsad i Slavo Kukić (Mersand & Schlau
Kuchcik), Sifet Kukuruz (Cheifetz Kukuruz), Emir Kusturica (Emer Kustin, slavizirano Emir[48] Kustura[63]), Rajko Kuzmanović (Reich Kunzmann, slavizirano Rajko
Kochmanowicz[64]), Zlatko Lagumdžija (Zlotko Lachondz[48] ili Legum[49]), Denis Lasić (Denister Las), Džemaludin i Nedžad Latić (Jam & Nachtsatz Lat), Senadin Lavić
(Sendzen Lawitz), Miro Lazović (Miro Lazowitz), Boško Lemez (Bosko Lem), Željko Ler (Zehl Ler), Davorin i Ivan Lesko (Dawer & Iwan Lesko), Jozo Leutar (Józef
Leuter), Dobrota i Saša Lošić (Dobrosz & Sass Losz), Nikola Lovrinović (Nik Löwer), Dragan i Dragan Lukač (Dragon & Dragon Lukatscher), Vladimir Lukić (Wlad Luki),
Božo i Mariofil Ljubić (Bocz & Maier(h)of Lubicer), Irfan Ljubijankić (Irfeld Lubianker), Tatjana Ljujić Mijatović (Tatan Louis Miodovich[48]), Saša Magazinović (Sass
Magazin), Seid Maglajlija (Seid Machler), Melika Mahmutbegović r. nepoznato (Melic Mühlberger r. nepoznato), Arzija Mahmutović (Arzt Mammet), Dušanka Majkić
(Deuch Majk, slavizirano Dushenko[37] Makich[64]), Vojislav Maksimović (Weisler Maksymowic), Vjekoslav Mandić (Wieksler Mand, slavizirano Vekslav Mandich[49]),
Nermin Mandra (Niedermann Mander), Zvonko Marić alias Bajram Demić (Zworn Mär alias Baram Dem), Mirjana Marinković–Lepić (Mirejnis Marin–Lep), Boris i Damir
Marjanović (Boris & Damir[63] Marianowski), Josip Martić (Josiper Martschis), Damir Mašić (Damir[63] Mashiach[64]), Ljubiša Savić zv. Mauzer (Lubasch Sawicki - i
njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Mauser iz Galicije), Mijo Matanović (Miehl Metanowski), Darko Matijašević (Dar Matias), Srđan Mazalica (Sieradz
Meiselis, slavizirano Surgan Mazlc[49]), Osman Mehmedagić (Osmann Memes, slavizirano Mamaydakh[63]), Šemsudin Mehmedović (Schames Memes), Dragan Mektić
(Dragon Mech, sefardski Drahan Meguideche[62], slavizirano Dragan Makhtyuk[37]), Mufid Memija (Mahfoda Memmi ili Mamiye)[62], Mićo Mićić (Mieck Mysz, slavizirano
Micko[49] Miczyk[64]), Dragan Mikerević (Dragon Mikler, slavizirano Dragan[37] Michriewicz[49]), Stjepan Mikić (Stepner Mik), Branko i Mario Mikulić (Bran & Marin

4. Sefarda Jakoba Fincija za prvog
direktora Agencije za državnu službu BiH
(2001-2008) postavio je Visoki predstavnik
(kolonijalni guverner) Wolfgang
Petritsch[69], i sam Kripto-Aškenazi
(Potrich[61]). Finci je potom na ključne
pozicije i radna mjesta postavio i uposlio
uglavnom građane jevrejskog porijekla
uključujući svog nasljednika koji je na toj
funkciji od 2009 sve do danas. Potom se iste
(2009) godine zaogrnuo savršenim plaštom
ugroženosti u vidu presude Sejdić-Finci[70]
a koja je bila jedina moguća s obzirom na
pravni sistem pa je ona tek dobro iskorišteni
paravan. Tako je postao siva eminencija tj.
vladar BiH de facto. Time je i uloga Visokog
predstavnika u BiH mogla biti svedena na
minimum, pošto je sistem uprave tada
postao u potpunosti iskontrolisan (po modelu
Austro-ugarske uprave) i Bosnom iz sjenke
(dakle međunarodnopravno nelegalno)
upravlja Jakob Finci kao njen namjesnik po
krvnom (rasnom) pravu tj. u klasičnom
apartheidu u kom se - kao i u svim
apartheid režimima Balkana i inače -
starosjedilačku većinu sprečava da upravlja,
dok se pravo na zapošljavanje pod jednakim
uslovima ne garantuje. Istovremeno, u očito
lažiranom izbornom procesu (masovno
"učešće" umrlih lica, neravnopravno
finansiranje i medijska zastupljenost
stranaka, ručno glasanje i brojanje, itd.),
manje stranke služe za stvaranje utiska
legitimiteta izbornim "pobjednicima"
(prevarantima).
Mikulincer, sefardski Branco & Maurao Mcculoch[62], slavizirano Brank & Maro Mikulich[37]), Zlatko Miletić (Zlotko Milet)[48], Jelka Miličević (Elke Milich, slavizirano Yolka
Melikhevich[37]), Draško Milinović (Drach Malinowicz, slavizirano Draszke[48] Milinovich[64]), Duško Milunović (Deuch Mühlthau), Ljubica Miljanović (Lubcze Meilen),
Cvijetin i Vojin Mijatović (Zweiter & Wein Mietz, slavizirano Zvyatin i Voin[64] Miathowicz[48]), Vojin Mitrović (Wein Mittler, slavizirano Voin[64] Mitrovich[49]), Pramod i
Lakshmi-Niwas Mittal (Laks-Niwes Mital), Nada Mladina (Nadel Mildi(e)ner), Adi i Nedžad Mulabegović (Adel & Nachtsatz Mühlberger), Ivan i Stanko Musa (Iwan &
Stank Musales), Albin Muslić (Albin Muszlin), Dino Mustafić (Din Muster, slavizirano Dino[64] Mustafa[48]), Edin Mušić (Eden Muschel, sefardski Eden Mussache[62],
slavizirano Ejdyn Musszys[48]), Bakir Nakaš (Bäker Nakas, sefardski Baker Naccache ili Nakash[62]), Alija Nametak (Al Namet), Mario Nenadić (Marin Nenadel,
slavizirano Maro[37] Nenedik[48]), Nenad Nešić (Nenadel Nesch), Margarita Nikolovska (Margel Nik), Damir i Nermin Nikšić (Damir & Nerman Nikshich)[63], Sakib Nišić
(Sack Nisichis), Momčilo Novaković (Mome Nowak, slavizirano Monczel[48] Novakovich[64]), Snježana Novaković–Bursać (Snieg Nowak–Bursch, slavizirano
Novakovich-Bursak[64]), Fadil Novalić (Fadim Neuwald), Sredoje Nović (Schreter Nowicki, slavizirano Szrejd Nowicz[48]), Senka Nožica r. nepoznato (Sencer Nog,
sefardski Sanco Nouchi[62], slavizirano Senka Nozica[48]), Sead Numanović (Seid Neumann, sefardski Saad Nauman[62], slavizirano Seid Neumanowicz[48]), Angelika
Nussberger (Angelczuk Nussberger), Šefkija Okerić (Schafkopf Oxer), Naser Orić (Nasser Orech, slavizirano Naser Orich[48]), Amar i Ivica Osim (Amarand & Jawitz
Osmann, sefardski Anar & Jawitz Osimo[62]), Goran Opsenica (Gorn Opsfeld, slavizirano Gorn Opoczyncki[48]), Adil i Ismet Osmanović (Adler & Isler Osmann,
slavizirano Adel & Ismut Ochmanowicz[48]), Sulejman Pačariz (Sulem Pachciarz, sefardski Suleiman Pacheco[62], slavizirano Suleman Pacharz[48]), Muhamed Pandža
(Mamet Panzer, slavizirano Mukhamed[37]), Tudor Pantiru (Tüder Panter), Žarko Papić (Żarkower Papier), Zoran Paprica (Zoren Paprycz, slavizirano Zoran Pabrich[48]),
Boris Pašalić (Boris Pasch), Mirsad Peco (Mersand Pezel), Nermin Pećanac (Niedermann Peczeniak), Mirko Pejanović zv. Trišo (Meierkop Payanoff - i njegov nadimak
doslovno je jevrejsko prezime Trisch[48]), Dario i Mira Pekić (Dar & Mira Pek), Marina Pendeš (Marin Pentek, Pundek), Pero Perić (Per Per), Vjekoslav Petričević
(Wieksler Petyche, slavizirano Vekslev Petricevich[49]), Obren Petrović (Obermann Petrowicz), Aida Pilav (Ajda[64] Piallav[49]), Aida i Sejo Pitić (sefardski Eidam & Seya
Pitoque[62], slavizirano Ajda i Szojo Pityukh[64]), Biljana Plavšić (Bilan Pławka, slavizirano Bilian[48] Plavchik[37]), Haris Pleho (Harz Plehr), Fikret Pločo (Fichert[48]
Płocker), Sifet Podžić (Cheifetz Poczęges), Hakija i Hamdija Pozderac (Haker & Hummer Poster), Sanela Prašović-Gadžo (Sanel Präss-Gandz), Jadranko Prlić (Jad
Perlis), Lazar Prodanović (Lazar Prodanov[63]), Svetozar Pudarić (Swerzer Puder), Srđan Puhalo (Sieradz Puhacz, slavizirano Surgan Pukhal[49]), Nebojša
Radmanović (Neubau Radmann, slavizirano Nebsha[49] Radmanowicz[48]), Igor Radojičić (Iger Radocki), Fahrudin Radončić (sefardski Fardjoun[62] Radwanitz,
slavizirano Radionchik[37]), Martin Raguž (Martiner Radgoszczer), Srđan Rajčević (Sieradz Rauchbach, slavizirano Surgan Rejzevich[49]), Edin i Emir Ramić (Eden &
Emer Ram), Ane Raščić (Aner Rasch), Lejla Rešić (Lei Ressis), Mehmed Midhat i Muhamed Riđanović (Memes Miet & Mamet Reigenbogen), Vlado Rogić (Wlad
Rogalik), Husein Rošić (Husen Rosch), Ramiz Salkić (Ram Salkind), Asim Sarajlić (Agisim Sara), Džerard Selman (Gerard Selmann), Behaudin Selmanović (Backhaut
Selmanowitz), Rusmir Sendić (Rusmann Sendik), Vahid Sendijarević (Weid Senderowicz), Asaf Serdarević (Alsefron Sertschar), Ćamil Sijarić (Kamil Sierot), Haris
Silajdžić (Harz Seeliger, slavizirano Haris Sliedzik[48]), Goran i Mario Simić (Gorn & Marin Sim), Miodrag Simović (Miehl Sim), Zijad Sipović (Zeider Szupowicz,
slavizirano Zyd[48] Sipovich[64]), Abdulah Skaka (Abdallah[62] Schach), Nijaz Skenderagić (Neiaus Schenderfer), Rasim Smajić (Ras Smajowicz), Safet i Senad Softić
(Saft i Sen Sofer), Kemal Sokolija (Kemel Sokol), Fahrudin Solak (Facher Sol), Ibrahim Spahić (Iberahl Spach), Zijad Srabović (Zeider Schrab, slavizirano Zyd
Srubowicz)[48]), Miladin i Perica Stanić (Mil & Peritz Stanik), Draško Stanivuković (Drach Sztejnwak, slavizirano Draszke[48] Sztejnwak[48]), Nenad Stevandić (Nenadel
Stebenaus), Tomica Stojanović (Tom Stojanower), Salem Šabić (Salemann Schabs), Aziza i Muhamed Šaćirbegović (Azie & Mamet Schatzberger, Zuckerberger,
slavizirano Mukhamed[37]), Željko Šajn (Zehl Schein), Ahmet i Aleksa Šantić (Ahment & Aleksander Scheinstein), Mirko Šarović (Meierkop Schar, sefardski Merqui
Sarafic[62], slavizirano Mirc Scharowicz[48]), Selvedin Šatorović (Schwed Schatter), Vehid Šehić (Weid Schech), Alen Šeranić (Alemann Schermann), Davor Šešić
(Dawer Siess), Boris i Stjepan Šiber (Boris & Stepner Schieber), Rifat Škrijelj (Rift Skorel[37]), Dragan i Miloš Šolaja (Dragon & Miloch Schol), Nikola Špirić[68] (Nik Spir),
Feđa Štukan (Fecher Stük), Slaviša Šućur (Slaf Szczur), Šemso Tanković (Schames Tang, Dankowicz), Bakir i Danis Tanović (Bäker & Dünst Tan), Milan i Zoran
Tegeltija (Mil & Zoren Teger, slavizirano Milan i Zoran Tagliat[48], sefardski Teglia[62]), Adnan Terzić (Eidemann[48] Terzi[64]), Zoran Tešanović (Zoren Teschner, sefardski
Zorn Teissune[62], slavizirano Zoran Tachnowicz[48]), Sulejman Tihić (Sulem Tihl, sefardski Suleiman Tache[62], slavizirano Suleman[48] Tychika[37]), Blaško Topalović
(Blaschko Topolski), Đuro i Tanja Topić (Geuer & Tanne Top), Srđa Trifković (Sercarz Trif), Mirko Trifunović (Meierkop Trif), Milan i Natalija Trivić (Mil & Neutaler Trif),
Rodoljub Trkulja (Rödel Terkel), Neđo Trninić (Neigut Thorn), Kasim Trnka (Trink, Trinkaus), Amel Tuka (Ameldank Tuch, sefardski Amele Tuck[62], slavizirano Amel
Tyka[48]), Nermin Tulić (Niedermann Tül), Danijel Tulumović (Daniel Tül, slavizirano Tylym[48]), Fuad Turalić (Fadem Tur), Bisera Turković (Perla Turk), Sulejman
Ugljanin (Sulem Ułan), Seid Memić alias Vajta (Seid Memis - i njegov alias doslovno je jevrejsko prezime Weiter iz Galicije), Hanka Vajzović (Hank Weiss), Slobodan
Vasković (Słobidker Waszkowicer), Gordana i Zora Vidović r. nepoznato (Gordon & Zoref Widowitz r. nepoznato), Simeun Vilendečić (Simon Weiland), Mirsad Vilić
(Mersand Vil), Radovan Višković (Radwan Weisskopf), Božo Vrećo (Bocz Weirach), Božidar i Slavko Vučurević (Bocz & Slaf Wucher), Zlatan Vujanović (Złate Wojner),
Nikola Vučić (Nik Wuchs), Nebojša Vukanović (Neubau Wolkenstein[65], slavizirano Nebsha Vukanovich[49]), Duško Vukotić (Deuch Welkotsch), Tomo Vukšić (Tom
Wuks), Sanja Vulić (Sann Wulich), Mirsad Zaimović (Mersand Zeimer), Berko Zečević (Berk Zech), Branislav Zeljković (Branis Zehl, slavizirano Bronislaw Zelkowicz[48]),
Salko Zildžić (Salkind Zilz), Emir i Muhamed Zlatar (Emer & Mamet, slavizirano Emir[48] & Mukhamed[37] Zlatar[66]), Aleksandar Zolak (Aleksander Zol), Enver Zornić
(Ehrnwerth Zorn, slavizirano Enber[66] Zornik[48]), Krešimir Zubak (Kuresch Dziubak), Amir i Ibrahim Zukić (Amer & Iberahl Zuch), Denis Zvizdić (Denister Swist,
slavizirano Denis Zwist ili Zwiszadt[48]), Mehmed Žilić (Memes Zilich), i dr.
C R N A G O R A: Milo Đukanović (Mil Jochanowicz), Marko Carević (Mark Caro, Carewicz[64]), Janko Dimić (Jankew Dim, sefardski Young De Mitz[62], slavizirano
Ianko Dymish[37]), Ranko Krivokapić (Rank Krywólka), Andrija Mandić (Ander Mand), Slavko Perović (Slaf Perowicz), i dr.
H R V A T S K A: Dražen i Vladimir Anzulović (Dreizner & Wlad Anczulowicz), Milan Bandić (Mil Bandis), Ivo Banjac
(Ivah[66] Beina(c)ker), Rafael Boban (Rafel Bob), Mile Budak (Mil Buda), Rudi Čajavec (Rudi Chaiowicz[48]), Ivan Čermak
(Iwan Tschermak), Ivan i Petar Čobanković (Iwan & Peter Czoban), Ljubo Ćesis zv. Rojs (Laub Ches - i njegov nadimak
doslovno je jevrejsko prezime Rojs iz Galicije), Martina i Zlatko Dalić (Martiner & Zlotko[48] Dalicz), Ivan Đikić (Iwan Dieck),
Jure Francetić (Jures Franz), Kolinda Grabar-Kitarović (Kolin Grabarz), Mate Granić (Mat Granik), Zlatko Hasanbegović
(Zlotko[48] Hassenberg), Hrvoje Hegedušić (Horwiz Hegedüss), Franjo Kluz (Freiner Kloz), Rade Končar (Rad Gonchar[49]),
Josip Kraš (Josiper Krach), Eugen i Slavko Kvaternik (Eugen & Slaf Kwater), Vjekoslav Luburić zv. Maks (Wieksler Luber,
slavizirano Vekslev[49] Lubric[48] - i njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Max iz Galicije), Davor Lukšić (Dawer
Luks), Josip Manolić (Josiper Manulik[49]), Zoran Milanović (Zoren Milanovich[37]), Ivan i Marko Malenica (Iwan & Mark
Mielnica), Zdravko Mamić (Zederbaum Mame), Ante Marković (Ante[48] Markowicz), Stjepan Mesić (Stepner Mesis,
sefardski Messiqua[62], slavizirano Stepan[63] ili Styp Mesik[48]), Ante Nobilo (Ante[48] Nobel), Milka Planinc r. Malada (Milke
Planing[49] r. Mellado), Andrej Plenković (Andreu Palenker), Vesna Pusić (Wessner Pusch), Ivica Račan (Jawitz Rach),
Stjepan Radić (Stepner Radd), Željko Raguž (Zehl Radgoszczer), Ivo Lola Ribar (Ivah[66] Riber - i njegov nadimak doslovno
je jevrejsko prezime Lola), Ivo Sanader (Ivah[66] Sander), Aleksandar Stanković (Aleksander Steinkopf), Ante Starčević
(Ante[48] Stark, Starkschal), Božo Sušec (Bocz Suschek), Dinko Šakić (Dinkes Szacker), Vladimir Šeks (Wlad Schek, Seks),
Zvonimir Šeparović (Sephardi, Szeparowicz), Rade Šerbedžija (Rad Sauerberg), Miroslav Škoro (Mirosch Skóra), Martin
Špegelj (Martiner Speigel), Mika Špiljak (Mik Spilek), Stipe Šuvar (Stipel Schwarz), Ivica Todorić (Jawitz Todris), Franjo i
Miroslav Tuđman (Freiner & Mirosch Tuchmann), Goran Višnjić (Gorn Wischnitz), Dušan Vukotić (Deuch Welkotsch), i dr.
S L O V E N I J A: Andrej Bajuk (Andreu Bauch, Bajcz), Alenka Bratušek (Ahl Bratt), Miro Cerar (Mir Zerer), Stane Dolanc
(Stein Dolenach[48]), Janez Janša (Janess Jantschalek), Jelko Kacin (Jelinik Kazing), Edvard Kardelj (Edvard[71]
Khardel[63]), Sergej Kraigher (Sergej[49] Kreiger), Milan Kučan (Mil Kuchen), Borut Pahor (Bort Paczornik), Lojze Peterle
(Lauzker Peterling), Janez Potočnik (Janess Potocznik), Marjan Šarec (Marian Schar), Slavoj Žižek (Slachowoj Dzyczek,
Zizes), i dr.
S R B I J A: Neda Arnerić (Nieder Arner), Čedomir Antić (Chudemer[48] Antik[49]), Vuk Bačanović (Byk Bakanowicki),
Ljubomir Bandović (Lubczer Band), Miloš Biković (Miloch Bikower, slavizirano Milosh[49] Biekovich[37]), Sonja Biserko
(Sonne Biser, Perla[29]), Rustem i Zafir Beriša (Rüster & Zafir Berisch[48], sefardski Rusten[62]), Svetlana Bojković (Swetsch
Bojko, slavizirano Swiatla[48] Bojkovich[49]), Dragoslav Bokan (Dragon Bocan, Bok), John Bosnić (John Bochnik), Goran
Božović (Gorn Bocz), Ana Brnabić (Anhalt Birnbauch, slavizirano Ana Bernabch[48]), Zorica Brunclik (Zoref Brynze,
slavizirano Zorich[37] Brunsslik[66]), Fahreta Jahić alias Lepa Brena (Fahr Jahwetz - i njen alias doslovno je jevrejsko
prezime Bren iz Galicije), Nenad Čanak (Nenadel Chanak), Vasa Čarapić (Vas Charap), Nebojša Čović (Neubau Chowis,
sefardski Čovo-zade[67], slavizirano Nebsha Chowicz[49]), Dobrica Ćosić (Dobrisch Chocz), Ivica Dačić (Jawitz Daches),
Vladan Danković (Wlad Dankowicz), Ljubodrag Dimić (Lubiner Dim, sefardski Lubbe De Mitz[62], slavizirano Lobodyuk[49]
Dymish[37]), Mlađan Dinkić (Młodek Dinkes), Branko Dragaš (Bran Drag), Vuk Drašković (Byk Dereschowitz), Dušan
Dunđer (Deuch Dunajer), Lazar Dunđerski (Lazar Dunajer), Milovan i Dragan Đilas (Mil & Dragon Chill, Gielso(h)n), Zoran
Đinđić (Zoren Ginzich, Jüng), Snežana Đurišić (Sneg Jurisch), Dragan Džajić (Dragon Jeitzis), Ilija Garašanin (Elias
Grassmann, Charasch), Marko i Slavko Gavrilović (Mark & Slaf Gawrilowicz), Vuk Jeremić (Byk Jeremiasz), Borisav Jović
(Boriczower Jawicz), Radovan Kalabić (Radwan Kahlberg), Nataša Kandić (Nates Kandel), Vuk Karadžić (Byk Karach),
Nenad Janković alias Nele Karajlić (Nenadel Jankowicz - i njegov alias doslovno je jevrejsko prezime Koralik iz Galicije),
Jelena Karleuša (Jelin Czarnolewski), Nenad Kecmanović (Nenadel Kesmann), Mihalj Kertez (Michał Czertez), Slobodan
Komazec (Słobidker Chomczuk[48]), Miloš Ković (Miloch Kowis), Žarko Korać (Żarkower Korach), Tomislav Kresović (Tom
Kreszower), Albin Kurti (Albin Kurtz), Radomir Lukić (Radom Luki), Siniša Mali (Sinicer Mały), Branko Mamula (Bran
Mamulik), Milomir Marić (Mil Mär, March), Goran Milić (Gorn Milich), Nikola Milnović (Nik Milner, Milnowets[48]), Slobodan Milošević (Słobidker Miloch), Miroslav
Mišković (Mirosch Mischkowitz), Željko Mitrović (Zehl Mittler, slavizirano Mitrovich[49]), Milan Mojsilović (Mil Mojslowitz), Slavoljub Muslin (Slaf Muszlin), Milan Nedić
(Mil Nedler), Novica Negovanović (Nowicki Neugewürz), Branimir Nestorović (Bran Nestrowicz), Srđan i Rajko Nogo (Sieradz & Reich Nog, slavizirano Surgan[49] i
Rajko Noga[64]), Goran Novaković (Gorn Nowak), Novak Novak (Nowak Nowak), Dositej i Boško Obradović (Docht & Bosko Oberard), Aleksandar Pavić (Aleksander
Pavich[37]), Nenad Prokić (Nenadel Prokisz), Aleksandar Raković (Aleksander Rakowicz), Željko Ražnatović zv. Arkan (Zehl Rożniatowski - i njegov nadimak doslovno
je drevno jevrejsko prezime Arkan zabilježeno i u Poljskoj[48]), Jovan i Ljubiša Ristić (Jofe & Lubasch Rister), Sinan Sakić (Sina Sak), Ljubiša i Slobodan Samardžić
(Lubasch & Słobidker Sam), Nikola Sandulović (Nik Sandel, slavizirano Nikolai Sandulovici[63]), Predrag Sarapa (Prediger Sara), Miloš Savčić (Miloch Savchik[37]), Milan
Stamatović (sefardski Milan[62] Stam, slavizirano Stamatov[63]), Ivan i Petar Stambolić (Iwan & Peter Stambulka), Nemanja Starović (Neimann Star), Nikola Šainović
(Nik Scheinowitz), Aleksandar Šargić (Aleksander Scharga), Nemanja Šarović (Neimann Schar, sefardski Neiman Sarafic[62], slavizirano Neman Scharowicz[48]), Šaban
Šaulić (Szabo Schaul), Marija Šerifović (Mareim Scherf), Vojislav Šešelj (Weisler Sessel) i po majci Danici Misita (Danzer Messite), Dragan Škobalj (Dragon Schöbs),
Hašim Tači (Hachs Tachmann, sefardski Hassin Tacchi[62], slavizirano Hochm Tacy[48]), Marinika Tepić (Marin Tepich), Teša Tešanović (Teschner Teschner), Branislav i
Sergej Trifunović (Branis & Sergej[49] Trif), Aleksandar Vučić (Aleksander Wuchs, slavizirano Vuchikh[49]), Aleksandar Vuksanović (Aleksander Wuchs, slavizirano
Vuksanović[49]), Aleksandar Vulin (Aleksander Wulin), Dejan Petar Zlatanović (Dajen Peter Złate), Enes Zogić (Enes Zug, slavizirano Zochik[37]), Muamer Zukorlić
(sefardski Maimarao Zucker, slavizirano Mamer Sukor[48]), i dr.
a na Balkanu tu su još i npr.: Alić (Al), Belan (Belan), Bilić (Bilis), Borščak (Borschak), Boškailo (Buchheim), Brajlović (Braiłower), Burek (Burek), Ćosić (Czosnik), Dazdarević
(Düsendorf), Demić (Dem), Domazek/Domazet (Domaszek), Duranović (Durmann), Džeko (Jekel), Fajković (Fajczewicz), Festić (Fest), Gabela/Gabeljić (Gabel), Gajić
(Gajer), Glotić (Glotz), Gudelj (Gutheil), Heldić (Held), Ibralić (Iberahl), Ibrišimović (Ebrisch), Jakubović (Jakubowicz), Janjuš (Januschower), Jelić/Jelinić/Jelinović (Jelin,
Jelinik, Jelinowicz), Kahriman (Kohrmann), Kamenica (Kamen, Kamenicer), Karanović (Charan), Kokoška (Kokosch), Komar (Komar), Kopić (Kop), Kostić (Kost), Kecman
(Kesmann), Kulina (Kula, Kuli), Lajšić (Leich), Lipa (Lipa), Lisak (Lisak), Maslić (Masler), Mešetović (Messite), Morić (Moritz), Mileusnić/Mulahusić (Mülaus), Mulić (Mühl),
Muslić (Musler), Novak (Nowak), Nurikić/Nurković (Nurek), Osmanlić (Osmann), Pejaković (Pejsachowicz), Petrov (Petrow), Popović (Popowicz), Poturak (Pułturak), Prženica
(Przenica), Rondić (Ron, Rondelstein), Rubinović (Rubinowicz), Rudić (Rudich), Sabotić (Sabat), Saliković (Salik), Selmanović (Selmanowitz), Sidran (Sidrer, Siedmann),
Sijerčić (Sieraczyk), Soldin (Soldan, Soldinger), Soldo (Sold, Soldörfer), Stanković (Stank), Šečić (Schech), Šiljak (Schilaj), Škahić (Schahl), Škrelj(a)/Škrijelj (Skorel), Škulj
(Schulaj), Toperić (Toper), Vejzović (Weiss), Višnjić (Wisznicz), Vrce (Werz, Werzer), Zlatar (Złate), Zrnić (Zorn), Zunđa (Zung), itd.[61]
P O L I T I Č K I M E D I J I: Al Jazeera (Jezerza), Avaz (Waz), Blic (Blitz), Faktor.ba (Faktor), Big (Big), Glas Srpske (Glas), Gracija (Graz), Hayat (Hayat), Indeks.rs
(Indek), Index.hr (Indek), Kalman (Kalmann), Kameleon (Kamel), Klix.ba (Klicz), Pink (Pink), Sezam (Sez), Večernji list (Wecher), Večernje novine (Wecher), Vjesnik
(Weissnicht), i dr. Tako je npr. i naziv velikojevrejske propagandističke televizije N1 zapravo igra riječi: N1 → N-Ein → Nein[66] što je doslovno aškenaško (germanizovano)
prezime a koje istovremeno označava i negaciju tj. Ne pa sâm naziv razotkriva medij čija je namjena širenje antivijesti odnosno lažnih vijesti (dezinformacija).
L O B I S T I (od "pada komunizma"): Carl Bildt (Karl Bild), Francis Anthony Boyle (sefardski Francis Antonio Boyle[62]), Serge Brammertz (Sieradz Brammer), Gent
Cakaj (Gen(t) Czak), Recep Erdogan[72] (Rech Erd, Erdmann), Tanja Fajon (Tanne Fein), Johan Galtung (Johanes Galat), Michail Sergejewitsch Gorbatschow (Michał
Sergej[49] Gorbaczyński), Antonio Guterres (Antmann Guterr, Antonio Guterz), Valentin Inzko (Walenstein Inzer), Jean-Claude Juncker (Janar-Klau Junker), Sebastian

5. Oni koji su oblikovali II svjetski rat su nosili jevrejska prezimena :[61] iz XIV-XVIII v. Ovo
je neoboriv dokaz da je na sceni zavjera velikojevrejske elite za svjetskom dominacijom i
apsolutističkom kontrolom čovječanstva svim sredstvima.
Nijaz Hastor (Neiaus Hast), najbogatiji
građanin Bosne i vlasnik privatne banke i
tvornice auto-pribora. Imovina ovog Kripto-
Jevreja se procjenjuje na preko 500 miliona
Eura. U Njemačkoj presuđivan za
iznudu[74]. Porijeklo bogatstva je nepoznato.
Po matrici koju su razvili Medici, u javnosti je
zaogrnut plaštom humanitarca i mecene.
Kurz (Sabas Kurz), Bernard Kouchner (Bernard Kussner), Miroslav Lajčak
(Mirosch Leich), Sergey Viktorovich Lavrov (Sergej Viktorovich Lavrov)[49],
Emmanuel Macron (Emmanuel Makron)[49], Angela Merkel (Angel Merkel),
Federica Mogherini (sefardski Fadrique Magrini[62], slavizirano Fedorako
Mogorin[37]), Eric George Nelson (Erich Georg Nelson[48]), Mike Pence (Mik
Pencer), Wolfgang Petritsch (Wolfgang Potrich), Mike Pompeo (Mik Pompeus),
Vladimir Vladimirovich Putin (Vladimir Vladimirovich[37] Putin)[49], Johann
Sattler (Johannes Sattler), Christian Schwarz-Schilling (Kristian Schwarz-
Schilling), Daniel Serwer (Daniel Serwer), Jens Stoltenberg (Jentes
Stolzenberg), Tamim bin Hamad Al Thani (Taumim Chamades Than - i naziv
njegovog emirata Katar doslovno je jevrejsko prezime iz Galicije), Carlos
Westendorp (Karl Westen), Alma Zadić (Alma[64] Zadich), i dr.
Teorije zavjere (o svemu i svačemu osim o cionizmu), lažni mediji, lažna
nauka , lažna umjetnost: Walt Elias Disney (Walt Elias Disney)[62], Anthony
Fauci (Antony[64] Fau), Goran Božović (Gorn Bocz) - frontmen YouTube kanala
FES TV (36 miliona pregleda i 142.000 pretplatnika), David Icke (David Ichel) - "vodeći ekspert za vanzemaljce i reptile", Alex Jones (Alexander Jonas), Dejan Lučić
(Dajen Luchs), Nikola Milnović (Nik Milner, Milnowets[48]) - frontmen YouTube kanala Idiokratija usmjerenog na djecu i mlade (86 miliona pregleda i 373.000
pretplatnika), Krešimir Mišak (Kuresch Misch, slavizirano Chroszmier[48] Myshak[49]) - urednik TV emisije Na rubu znanosti, Semir Osmanagić (Semer Osmann), Goran
Šarić (Gorn Schar), Aleksandar Šargić (Aleksander Scharga) - frontmen YouTube kanala Srbija Global (11 miliona pregleda i 50.000 pretplatnika), Teša Tešanović
(Teschner Teschner) - frontmen YouTube kanala Balkan Info (156 miliona pregleda i 296.000 pretplatnika), Trent Toulouse (Trentscher Tolz) - web stranica Rational Wiki,
Dejan Petar Zlatanović (Dajen Peter Złate) - frontmen YouTube kanalâ Srbin info (59 miliona pregleda i 92.000 pretplatnika) te Centar (14 miliona pregleda i 37.000
pretplatnika), i dr.
Pored navedenih, i sljedeći YouTube kanali (bez frontmena) osnovani su u samo par godina - očito kao dio projekta za masovnu kontrolu Balkana dezinformacijama i
teorijama zavjere:
Dokumentarne Emisije Balkan (182 miliona pregleda i 169.000 pretplatnika)
Balkan UFO (39 miliona pregleda i 148.000 pretplatnika)
Balkanska Oštrica (34 miliona pregleda i 99.000 pretplatnika)
Balkanska Taraba (12 miliona pregleda i 49.000 pretplatnika)
Slavija info (6 miliona pregleda i 26.000 pretplatnika)
Slavija Specijal (3 miliona pregleda i 11.000 pretplatnika), i dr.
Inače, svoju "posjećenost" svi takvi kanali obavještajnih službi uglavnom duguju tzv. botovima tj. računarskim programima koji namještaju brojčanike posjeta na željeni broj.
Ovo je inače potpuno komercijalizovano u svijetu, pa se po javno dostupnom cjenovniku prodaju i "posjećenost" i "lajkovi" (sviđanja) nekog videa ili posta na tzv. društvenim
mrežama poput YouTube.com[73]. U zavisnosti od budžeta nekog lica ili subjekta, odnosno sposobnosti hackera (uključujući obavještajne službe), namještaju se posjete
određenim ciljanim informacijama na Internetu. Notoran po kupovini lažnih posjeta u Bosni je npr. YouTube kanal Face TV, a karakterističan period kad se može s lakoćom
pratiti tok trgovine lažnim uspjehom je tokom političkih predizbornih kampanja. U svijetu najveći centar za botove i lažno komentarisanje ciljanih postova i članaka je u Lionu u
Francuskoj - najvećem jevrejskom (sefardskom) gradu Evrope, gdje MOSSAD vodi telekomunikacioni centar u kom se povremeno zapošljava i preko 10,000 osoba uglavnom
jevrejskih studenata sa poznavanjem više jezika a koji, naročito tokom važnih političkih kampanja stvaraju utisak masovne podrške ili masovnog blaćenja nekog kandidata,
vijesti, informacije, itd. Isti takav centar MOSSAD i MI5 vode u Londonu pod okriljem "narodne" (Kripto-jevrejske) Vlade V.Britanije, samo što njega popunjavaju uglavnom
aškenaški studenti, dok samu operaciju finansira tamošnja Aškenazi elita.
Pri tom treba naglasiti da se kod društvenog umrežavanja putem Interneta u stvari radi o fake social networks tj. lažnim društvenim mrežama, kao i u slučaju "mainstream"
(velikojevrejskih) medija - privatnih kompanija za širenje lažnih vijesti tj. propagande (dezinformacija) u specijalnom ratovanju u interesu finansijske i dr. velikojevrejske elite, a
koja je i sama "bogatstvo" stekla u lažnoj (spekulantskoj) ekonomiji tj. trgovinom tzv. dionica kao metodom za vještačko (lažno) uvećavanje knjigovodstvene vrijednosti nekog
subjekta stotine puta u odnosu na tržišnu (stvarnu) vrijednost. Međutim, kao i svaka prevara, i to "bogatstvo" postoji samo dok postoji dovoljan broj onih koji vjeruju da postoji,
radi čega te elite užurbano rade na obaranju sjetske ekonomije u očajničkom pokušaju da po Grčkom scenariju pretoče svoje nepostojeće bogatstvo u nekretnine brojnih
zemalja gdje Kripto-Jevreji imaju kakvu-takvu političku i dr. ulogu. Za ovo su se služili raznim drugim prevarama, poput "Globalnog zatopljavanja", te lažnih pandemija virusne
odnosno sezonske gripe/prehlade iz grupa HPAI ("ptičja") i COVID, a koje putem svojih privatnih (lažnih) kao i državnih medija tamo gdje su na vlasti Kripto-Jevreji nastoje
širenjem panike predstaviti kao katastrofe.
Stvarne zavjere (II svjetski rat): Winston Churchill (Winstein Tschertsch), Adolf Eichmann (Adolf Eichmann), Joseph Goebbels (Josef Gebel), Hermann Goering
(Hermann Geringer), Heinrich Himmler (Hein Himmler), Adolf Hitler (Adolf Hitler), Chiang Kai-shek (Chanzes Kaisch), Benito Mussolini (Benet Muszlin), Vidkun
Quisling (Weidhorn Questler), Franklin Roosevelt (Frankl Rosenwald), Joseph Stalin (Josef Stal), Bruno Zatler (Brun Zatler), Mao Zedong (Möwes Zedner), i dr.,
Lažno muslimansko plemstvo: Po upadu na Balkan sa Austro-Ugarskom (nakon što je otjerana Turska), Kripto-Jevreji sa
prethodno germanizovanim prezimenima su ista prilagođavali i pretvaranjem čestog germanskog sufiksa berg odnosno
berger - u begić odnosno begović, na taj način si gradeći lažno viši društveni status pošto je otomanska uprava odnijela
većinu evidencija pa je bilo praktično nemoguće prevaru razotkriti. Iako to nije pravilo, autohtono
starobosansko/starosrpsko/staroilirsko plemstvo (kao i tursko nastalo islamizacijom istog) prepoznaje se po tome što je sufiks
pridodan kod nas uobičajenom (neskraćenom) imenu prvog plemića određene loze. U suprotnom, najvjerovatnije je riječ o
fikciji. Tako su lažni muslimanski plemići kod nas i:
Ajdibegović (Eidelberg), Ajnibegović (Einberger), Alajbegović (Eilberger), Albegić (Alberg), Albegović (Alberg),
Alibegić (Alinberg), Alinbegović (Alinberg), Altibegović (Altberger), Asibegović (Ausberger), Azabegić (Aussenberg),
Bajrambegović (Bierenberg), Balbegović (Balberg), Balibegić (Balberg), Bećirbegić (Bauchberg), Bećirbegović
(Buchberger), Begić (Berg), Begović (Berger), Berbegović (Bierberg), Berinbegović (Berenberg), Bešibegović
(Buchberger), Bilajbegović (Bleiberger), Bilalbegović (Billberg), Dalbegović (Dalberg), Dambegović (Domberger),
Dautbegović (Deitschberg), Davudbegović (Dawidberg), Dolibegović (Dolberg), Đanbegović (Günzberger),
Đelbegović (Gelberger), Đulbegić (Dulberg), Đulbegović (Dulberger), Enisbegović (Eisberger), Feridbegović
(Friedberger), Ganibegić (Ganzberg), Ganibegović (Günzberger), Hadžibegić (Hochberg), Hadžibegović (Hochberger),
Hafizbegović (Hofenberger), Hainbegović (Heinberger), Hailbegović (Heilberger), Halibegić (Halberg), Halibegović
(Halberger), Halilbegović (Hallenberg), Hambegović (Hamberger), Isabegović (Isenberger), Kalbegović (Kalberger),
Kulbegović (Kühlberger), Kulenbegović (Külenberg), Mulabegović (Mühlberger), Nihbegović (Nichtberger),
Nuhbegović (Nachberger), Nubegović (Neuberger), Nurbegović (Nürnberger), Razbegović (Rosberger), Reisbegović
(Reisberger), Rejhanbegović (Reichenberger), Rizvanbegović (Risenberger), Saidbegović (Seidberg), Salibegović
(Salzberger), Sanibegović (Sandberger), Šaćirbegović (Schatzberger, Zuckerberger), Širbegović (Schurberg),
Tosunbegović (Tozenberg), Tosumbegović (Tozenberg), Zimbegović (Zimberg), i dr.
Kripto-Jevreje na Balkanu može se pratiti u popisima nakon XVI v., npr. čuveni turski putopisac Evlija Čelebija u Beogradu bilježi Kripto-sefardska prezimena:[67] Afo-zade
(Afe[61]) tj. danas Afić, Lafo-zade (Laufsand[61]) tj. danas Lafić, Šit-zade (Schitz)[61] tj. danas Šitić, Ćovo-zade (Chowis)[61] tj. danas Čović i Jagdži-zade (Jaged)[61] tj. danas
Jagdžić, a tokom posjete Sarajevu 1660:[67] Lub-zade (Lubcze)[61] tj. danas Ljubić, Filip-zade (Filip)[61] tj. danas Filipović, Koski-zade (Koschitz)[61] tj. danas Koskić, Lafi-
zade (Laufsand)[61] tj. danas Lafić, Covo-zade (Chowis)[61] tj. danas Ćović, Junak-zade (Junk)[61] tj. danas Junić, te Dešo-zade (Desser)[61] tj. danas Dešić.[67] Ovdje zade
je u hebrejskom značenju "sjeme" za rod ili lozu.[75] Slično, popis od oko 1000 zanatlija u Sarajevu 1841 pokazao je da je svega 11% većinskih muslimana tada imalo
prezimena, dok već na istom ponovljenom popisu iz 1848 njih oko 90% imaju i prezime.[76] Ovo se desilo usljed naglog priliva Kripto-aškenazija na Balkan pred Berlinski
kongres, kada (1850) u pripremama za promjenu uprave, okupacione vlasti Bosni mijenjaju i ime u kolonijalni naziv "Bosna i Hercegovina". Kao što su ranije sa Otomanima u
Bosnu upali Sefardi - od kojih su oko 90% postali Kripto-Sefardi, tako i sa Habzburzima upadaju Aškenazi - od kojih su praktično svi postali Kripto-Aškenazi.
Prezimena Kripto-Jevreja na Balkanu danas, pored pomenutih Gavrankapetanovića, Lagumdžija te Osmanagića, uključuju i: Begić, Behar, Bošković, Dajanović, Habibović,
Haim/Hakim, Hasanagić/Hasanović, Kaplan, Obad/Obrad, Pardo, Peralta, Pinto, Seferović, Špirić, Zafranović, i dr.[68] Neka od Kripto-jevrejskih prezimena nastala su
pretvaranjem hebrejskih u naizgled nehebrejska prezimena: Atijas u Zekić, Levi u Livić, Mušon u Mušan/Mušanović, Nakas u Nakaš, Papo u Papić, Perla u Biserko (kao i
vlastita imena: Biserka, Bisera), itd., dok neki ostali primjeri uključuju i prezimena kao što su: Aladžemović, Almuzlinović, Anđelković, Avramović, Bijelić/Belić, Cević,
Čolaković, Davidović, Hazanović, Isaković, Jakovljević, Josifović, Mandić, Mandilović, Manojlović, Perić, Sadić, Simonović, Zumbulović, itd.[29] Inače, Kripto-jevrejske
porodice se, osim po neobičnom korijenu prezimena, prepoznaju prvenstveno po tome što svojoj djeci daju i imena po tradicionalnim prezimenima, a naročito
prvorođenim sinovima - npr. Milorad (Milrad)[61] Dodik (Dodik), Lakshmi Niwas (Laks Niwes)[61] Mittal (Mital), itd. Da bi bili sigurni da nisu pogriješili kod nadjevanja imena
djeci, često im imena daju i po svojim roditeljima ili njihovim roditeljima odnosno rođacima, ili po svom prezimenu - npr. Avdo Avdić (Avigdor Avigdor), Bogić Bogićević
(Bogacz Bogacz), Mićo Mićić (Mysz Mysz), Novak Novak (Nowak Nowak), Pero Perić (Per Per), Teša Tešanović (Teschner Teschner), itd..
Jevrejske zajednice o navedenim i ostalim prezimenima Kripto-Jevreja na Balkanu vode precizne evidencije i geneološka stabla, kako bi u svakom istorijskom trenutku znali
kako da kadroviraju na način da zadrže nelegalnu nadvlast nad Balkanom. Ta prezimena su odlučujuća i kod postavljenja na odgovorne funkcije i zapošljavanja na
bolja radna mjesta u politici, akademiji, medijima, pravosuđu, privredi, itd. Kao i u Bosni pod Austro-Ugarskom, rasističko kadroviranje je korišteno i kod popunjavanja mjesta
u upravi današnje Bosne pa je Agencijom za državnu službu BiH kao njen prvi direktor tj. od formiranja 2001 pa do 2008 rukovodio izvjesni viđeni Jevrejin Jakob Finci
koga je na tu funkciju postavio Visoki predstavnik u BiH (kolonijalni guverner) Wolfgang Petritsch[69] (i sam Kripto-Aškenazi - Potrich[61]). Finci je potom na ključne pozicije i
radna mjesta postavio i uposlio uglavnom građane jevrejskog porijekla uključujući svog nasljednika koji je na toj funkciji od 2009 sve do danas. Potom se iste (2009) godine
zaogrnuo savršenim plaštom ugroženosti u vidu presude Sejdić-Finci[70] a koja je bila jedina moguća s obzirom na pravni sistem pa je ona tek dobro iskorišteni paravan.
Tako je postao siva eminencija tj. vladar BiH de facto. Time je i uloga Visokog predstavnika u BiH mogla biti svedena na minimum, pošto je sistem uprave u potpunosti
iskontrolisan po modelu Austro-Ugarske i Bosnom iz sjenke (međunarodnopravno nelegalno) upravlja Jakob Finci kao njen namjesnik po krvnom (rasnom) pravu.
Da bi riješili glavni problem - izrazite malobrojnosti (desetak hiljada Kripto-Jevreja naspram 3,5 miliona starosjedilaca Bosne), Finci i njegovi namjesnici u pravosuđu
oslobađaju svoje saplemenike po automatizmu (obično nakon spektakularnih hapšenja da ublaže bijes javnosti tj. starosjedilaca), a u izvršnoj i zakonodavnoj vlasti da bi
zauzeli pozicije masovno nabavljaju lažne diplome te popunjavaju funkcije npr. ministara bez obzira na stručnu spremu (za određeni resor). Svi zajedno se na
funkcijama rotiraju, te koriste i razne druge praktične prevare kojima su se jevrejske elite istorijski služile nakon gubitka Izraela tj. u zemljama koje bi pokušale osvojiti
iznutra, a radi čega su iz velikog broja zemalja Jevreji i bivali iznova protjerivani. Npr. jedna od klasičnih prevara u zemljama gdje Jevreji učestvuju u nadvlasti jest zakonska
obaveza da u razne obrasce - radi utvrđivanja prava na privilegije (po osnovu rase) - unesete i majčino djevojačko prezime pošto je po jevrejskom pravu odnosno običajima
uslov da se neko smatra Jevrejom taj da mu/joj je majka Jevrejka. Istovremeno sa korištenjem najprljavijih metoda za zauzimanje pozicija moći u zemljama u kojima su
manjina, jevrejska elita zloupotrebljava tako stečene moći da spriječi svakoga ko pokuša da im tu moć na isti način i oduzme - npr. kad poslanici pokušaju u toku mandata
samoinicijativno promijeniti vjersku ili etničku pripadnost (kao postupak na koji su radi ostvarenja koristi već navikli u svom porodičnom okruženju), bivaju energično (najčešće
u hitnom postupku) spriječeni i javno osramoćeni putem Kripto-jevrejskih medija poput portala Klix.ba (nazvan takođe po jevrejskom prezimenu Klicz), npr. slučaj Kripto-
jevrejskih poslanikâ Nermina Bjelaka (Niedermann Bielan), Sabine Čudić (Sabner Czudak), Harisa Plehe (Harz Plehr) i Rasima Smajića (Ras Smajowicz)[77]. Još jedan
karakterističan primjer koji razotkriva psihu Kripto-Jevrejâ je i slučaj poslanika i bivšeg novinara Zvonka Marića alias Bajram Demić (Zworn Mär alias Baram Dem), koji po
vlastitom svjedočenju ni sam ne zna koliko je puta mijenjao zvanično ime, ali svaki put je to bilo iz koristoljublja - npr. trenutno (najsvježije) ime mu donosi značajne prihode
kao "hrvatskom poslaniku" pošto, kao porijeklom etnički Albanac, po zakonima BiH ne bi mogao učestvovati u kvislinškoj vlasti pa je groteskno (grotesknost je istorijski
gledano karakteristika svake kvislinške vlasti jer one prirodno uvijek najviše pate od nedostatka kvalitetnih kadrova) - opet promijenio i ime i prezime.
Rasističko kadroviranje ima i važnu preventivnu ulogu u velikojevrejskoj geopolitici i politici, kad se određenom funkcioneru koji nije svjestan razloga zbog kog je postavljen/a
na važnu funkciju, saopšti u povoljnom momentu da je porijeklom Jevrejin/ka. To na njegovu/njenu psihu a time i politiku može imati presudan uticaj, što se npr. pokazalo
tačnim kod otkrivanja "tajne" o njenom jevrejskom porijeklu tadašnjoj državnoj sekretarki SAD Madeleine Albright - nepune dvije sedmice nakon što joj je imenovanje

6. potvrđeno u Senatu SAD.[78] To su odmah popratili svi mainstream (velikojevrejski) mediji, te time značajno uticali na njen a posredno i na stav i politiku SAD-a prema
Izraelu pa time i prema velikojevrejskim globalnim geostrateškim ciljevima tokom naredne četiri godine.
Metode kolonijalnog vladanja velikojevrejske elite
Od Frescobaldija preko Medicija do Rothschildsa
Pape iz italijanske Kripto-sefardske bankarske porodice Medici (s lijeva): Giovanni de' Medici (papa Leo X, 1513–1521), Giulio di Giuliano de' Medici
(papa Clement VII, 1523–1534), Giovanni Angelo Medici (papa Pius IV, 1559–1565), Alessandro Ottaviano de' Medici (papa Leo XI, 1605). Sva
četvorica su postavili nebrojene Kripto-Sefarde na najuticajnije pozicije u Crkvi i državi, i na razne načine učvrstili poziciju Sefarda i Kripto-Sefarda u
Otomanskoj imperiji. Računa se da su Medici tokom 300 godina svoje moći i njihovi prethodnici Frescobaldi tokom 350 godina njihove moći (XI-XIV v.)
uspjeli kupiti papinstvo za još najmanje 25 papa, preko kojih će vršiti i širiti uticaj na svjetska zbivanja. Takvo subverzivno djelovanje unutar Crkve nastavili
su i proširili i drugi bankarski karteli nakon Medicija, a prvenstveno Rothschildi, pa je za pretpostaviti da su do sada i znatan dio najviših pozicija ako ne i
većinu u Kolegiju kardinala odnosno Konklavama za izbor papa te drugdje - kao i u vrhu drugih religija - preuzeli Kripto-Jevreji. Tako su sve pape od
zadnjeg Medici pape iz 1605 do danas - Kripto-Jevreji (vidi tabelu). Frescobaldi, Medici i Rothschildi su vjerovatno jedna te ista porodica a koja, po ugledu
na kraljevske loze, svakih nekoliko vijekova tek promijeni prezime radi prilagođavanja mijenjajućim istorijskim uslovima i kontekstima koji im kao takvi
ugrožavaju neometano djelovanje.
Britanska kraljevska porodica (ustvari njemačka kraljevska loza koju su Vatikan i Kripto-Jevreji ženidbama preko kraljice Viktorije podmetnuli Englezima tj. protestantima) je
sarađivala s njemačkim nacistima u II svj. ratu u pokušaju da iz Engleske ukloni Aškenaze/Kripto-Aškenaze čime bi Vatikan odnosno Kripto-Sefardi zagospodarili i finansijskim
tokovima V. Britanije a preko nje ostvarili i punu kontrolu nad SAD. Tako npr. kad Kripto-Sefard Milorad Dodik[61] pljuje po Englezima, on samo reflektuje mržnju prema
Aškenazima koju gaje beogradski Kripto-Sefardi za koje Dodik preko tamošnje masonske lože radi i koji su ga pučem (tenkovima NATO-a) doveli na vlast u doba kad je
Vatikan preko Bijele kuće (neoliberala - većinom katolika odnosno papista) samostalno kontrolisao NATO. Naime, papama su Kripto-Sefardi i dalje prvorazredni geostrateški
partneri zahvaljujući starim i dubokim finansijskim vezama još od Bordžije, a koje su učvršćene vezama sa bankarskom Kripto-sefardskom dinastijom Medici koja je samo iz
svoje porodice korupcijom tj. kupovinom glasova postavila četvoricu rimskih papa (i još najmanje 25-oricu papa kojima su takođe kupili papinstvo) što je učvrstilo tj.
ispreplelo interesne veze Papinstva sa Judaizmom do nerazmrsivosti.
Medici su od početka svoje bankarske dinastije u XV v. pružali utočište Jevrejima prognanim iz drugih zemalja, npr. Veliki Vojvoda od Toscane Cosimo I de Medici je davao
zaštitu Jevrejima, još 1551 izdajući dozvole cijelim jevrejskim porodicama za nastanjenje u Firenzi u vrijeme kad je Jevrejima (a naročito Marrano tj. Kripto-Jevrejima) boravak
bio zabranjivan u cijeloj Italiji i šire, te kad je pružanje utočišta Jevrejima/Kripto-Jevrejima bilo toliko opasno da je prisustvo jednog jedinog Jevrejina u nekom italijanskom gradu
dovodilo cijeli taj grad u vrlo delikatnu situaciju i izlagalo ga mogućim sankcijama od strane papa pa čak i vojnim odmazdama. Stoga su i sami Medici bili primorani s vremena
na vrijeme protjerivati Jevreje iz Firenze, ali bi uvijek ostavljali Jevreje trgovce i bankare, protjerujući samo one koje nisu imali finansijsku moć, na taj način pred papama sebi
gradeći oreol "dobrih katolika" koji će im služiti kao zaštita da onda pruže utočište jevrejskim finansijerima još više i češće. S obzirom da su ti sitni jevrejski bankari ustvari držali
zalagaonice, njihov kapital je za same Medicije bio beznačajan, pa je njihov profil kao "bankara" (ustvari lihvara) tek poslužio Medicijima kao izgovor za naseljavanje barem
nekih Jevreja. Kasnije, kad su Medici počeli s kupovinom papinstva za članove svoje porodice, prestali su i sa progonom Jevreja iz svojih gradova. Cijelo vrijeme pružanja im
zaštite, Medici su se prema Jevrejima koje su nastanjivali u svoje gradove odnosili veoma prisno tj. kao prema članovima sopstvene porodice.[79] Nedavnim DNK analizama
posmrtnih ostataka 50 članova Medici dinastije utvrđeno je da su Medici imali i niz teških genetskih bolesti.[80][81]
Jevrejske pape
Pošto su od zadnjeg Medici pape iz 1605 pa do danas sve pape nosili jevrejska prezimena, danas je praktično nemoguće reći da li je Crkva ta koja kontroliše Sefarde/Kripto-
Sefarde, ili oni kontrolišu Crkvu. Ispostavilo se da, u toj čudovišnoj simbiozi, Kripto-sefardske elite su te koje najviše podržavaju tradicionalne (nazadne) struje unutar Crkve,
pošto je Crkva kao takva tj. sa papom kog je relativno lako (uz dovoljnu količinu novca) postavljati i uklanjati, najbolja investicija kripto-sefardskih elita ikad. Istu
praksu, koju je prodorom na finansijsko tržište Engleske između XIII-XV v. razradila Kripto-sefardska bankarska dinastija Frescobaldi[82][83][84] (koja je finansirala sve papine
krstaške pohode na Balkan), nastavili su i proširili i drugi bankarski karteli poput Medicija sve do današnjih Rothschilda i dr., pa je za pretpostaviti da su do sada i dobar dio
najviših pozicija - ako ne i većinu - u samom Kolegiju/Koledžu kardinala i drugdje kao i u vrhu drugih religija - preuzeli Kripto-Jevreji. Danas se ova simbioza ogleda u
fantazmagoričnim "borbama na globalnoj sceni" u kojima "zli" navodno žele istrijebiti milijarde ljudi i ostaviti "zlatnu milijardu", a onda uvijek nastupe "dobri" i navodno
spašavaju čovječanstvo. Podsjećanja radi, Rimljani suočeni s propašću svoje Imperije, a kasnije i Kripto-Sefardi kao novi suvlasnici Crkve, izmijenili su izvorno hrišćanstvo do
neprepoznatljivosti pa je njegov današnji oblik tzv. judeo-kršćanska filozofija (u stvarnosti: judeo-katolička) podređen(a) imperijalnim osvajanjima i pljačci umjesto obrnuto,
kako je hrišćanstvo izvorno poučavalo.
Do 1605, svega nekoliko papa je nosilo jevrejsko prezime. Međutim, svih 34 pape nakon zadnjeg Medici pape od 1605-danas su Kripto-Jevreji. Ovo van svake sumnje
razobličuje dugotrajnu zavjeru velikojevrejske elite da zloupotrebom religije i novca zagospodare svijetom. Jevrejska prezimena su data u zagradi, prema: AVOT
Imeniku jevrejskih prezimena Galicije :[61]:
Jorge Bergoglio alias papa Francis (Horches Bergglas)
Joseph Ratzinger alias papa Benedict XVI (Josef Ratzer)
Karol Wojtyła alias papa John Paul II (Karol Wójt)
Albino Luciani alias papa John Paul I (Albin Lutz)
Giovanni Montini alias papa Paul VI (Czoban Montenberg)
Angelo Roncalli alias papa John XXIII (Angel Ron)
Eugenio Pacelli alias papa Pius XII (Eugen Packel)
Achille Ratti alias papa Pius XI (Achl Ratt)
Giacomo Chiesa alias papa Benedict XV (Czak Ches)
Giuseppe Sarto alias papa Pius X (Juseper Sartor)
Gioacchino Pecci alias papa Leo XIII (Joachimo Pezel)
Giovanni Mastai-Ferretti alias papa Pius IX (Gewand Mast-Feren)
Bartolomeo Cappellari alias papa Gregory XVI (Bartmann Kappel)
Francesco Castiglioni alias papa Pius VIII (Franciszkaner Kastel)
Annibale della Genga alias papa Leo XII (Ahner Gengel)
Barnaba Chiaramonti alias papa Pius VII (Barenberg Chomont)
Giovanni Braschi alias papa Pius VI (Gewand Brasch)
Giovanni Ganganelli alias papa Clement XIV (Gewand Gangel)
Carlo di Rezzonico alias papa Clement XIII (Karl Reznik)
Prospero Lambertini alias papa Benedict XIV (Preusser Lamberg)
Lorenzo Corsini alias papa Clement XII (Lorenz Korczyn)
Pietro Orsini alias papa Benedict XIII (Pietrow Orstein)
Michelangelo dei Conti alias papa Innocent XIII (Mikuliniec Kontes)
Giovanni Albani alias papa Clement XI (Gewand Alban)
Antonio Pignatelli alias papa Innocent XII (Antmann Pinales)
Pietro Ottoboni alias papa Alexander VIII (Pietrow Otto)
Benedetto Odescalchi alias papa Innocent XI (Bendet Otter)
Emilio Altieri alias papa Clement X (Emeril Alter)
Giulio Rospigliosi alias papa Clement IX (Julius Ros)
Fabio Chigi alias papa Alexander VII (Fabian Chiger)
Giovanni Pamphilj alias papa Innocent X (Gewand Pamper)
Maffeo Barberini alias papa Urban VIII (Mafschet Barber)
Alessandro Ludovisi alias papa Gregory XV (Alexandro Ludwak)
Camillo Borghese alias papa Paul V (Kamil Borez, Borg)
Alessandro Medici alias papa Leo XI (1605).
Principi diktatorske nadvlasti
Kao što se Aškenazi/Kripto-Aškenazi služe engleskom Masonerijom za ostvarivanje
kontrole na terenu, tako se i Kripto-Sefardi tamo gdje imaju nadvlast organizuju politički
preko Masonerije. Otuda je kod Masonerije zastupljeno više vrsta loža i rituala tj. kao i
kod svakog udruženja - u zavisnosti od toga ko ih finansira. Lože koje ne pristanu na
pokornost jevrejskom plemenu koje je u datom istorijskom trenutku dominantno, se
proglase za "nepriznate". Na čelu loža u BiH, Hrvatskoj i Srbiji tako su uglavnom ljekari-
fakultetlije, i oni u balkanskoj Masoneriji danas čine praktično sve šefove loža i sve
masone najvišeg (33.) reda, a od kraja 2010-ih su im se u šefovanju pridružili i brojni
novopečeni filozofi i teozofi pošto su se intelektualno nedoraslim ljekarima (redovno
najlošiji studenti) stvari počele izmicati iz ruku. Putem Masonerije i obavještajnog sektora,
Kripto-jevrejske porodice daju šefove političkih stranaka, direktore institucija, urednike
medija, rukovodioce unutar obavještajno-bezbjednosnog sektora, itd. S druge strane,
globalna elita Aškenazija/Kripto-Aškenazija (Soroš i dr.) finansira bezbroj nevladinih
organizacija i fondacija u svijetu, preko kojih onda drže na oku i generalno govoreći
pokušavaju umanjiti značaj Kripto-Sefarda zaštitom ljudskih prava u zemljama gdje
Kripto-Sefardi imaju nadvlast. Glavna uloga Masonerije na Balkanu jest da za Kripto-
Jevreje suprotstavlja starosjedioce jedne protiv drugih - dok one ambiciozne a manje
intelektualno sposobne pojedince uvlači u Masoneriju i koristi da istinski intelektualan sloj
(sklon idealima poput slobode i nezavisnosti) drži pod kontrolom - ako ne preko
obavještajnog sektora, onda metodama prijetnji, ucjena i korupcije, kao i putem podobnih
rektora i dekana.