2. Spis treści
1.Epoka, w której żył św. Wincenty Pallotti
2.Rodzina świętego
3. Dzieciństwo.
4. Szkoła.
5.Kapłaństwo.
6. Życie kapłańskie
7. Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego - dzieło życia św. Wincentego
8. Śmieć św. Wincentego
9. Fragmenty testamentu świętego Wincentego Pallottiego-
10. Film o świętym
11.Pallotyni w Bielsku
12. Żródła + autor
3. Epoka, w której żył św. Wincenty Pallotti
Koniec XVIII wieku, czas rewolucji francuskiej, epoka napoleońska, Wiosna
Ludów, zjednoczenie Włoch... Trudny czas dla Kościoła. Zewnętrzne
warunki nie są sprzyjające, a i wewnątrz Kościół nie jest już tak
dynamiczny, jak po okresie odnowy potrydenckiej. Papieże są ludźmi
godnymi, ale niezbyt wielkiego formatu. Na terenach misyjnych również nie
ma wielkich postępów. Ogół wydarzeń wpływa niekorzystnie na życie
religijne zwykłego człowieka.(więcej)
4. Rodzina świętego
Rodzice Wincentego są uczciwymi i szanowanymi ludźmi. W domu i wśród
znajomych tworzą ciepły rodzinny klimat. Wincenty mówi o nich: Bóg dał mi
świętych rodziców. Jego ojciec prowadzi cztery sklepy w Wiecznym Mieście.
Matka zajmuje się domem i dziećmi. Strzeże je przed zgubnymi wpływami
świata, uczy czynów chrześcijańskiego miłosierdzia.(więcej)
5. Dzieciństwo.
W dzieciństwie Wincenty odznaczał się wielką pobożnością. Posiada on
szczególny dar modlitwy - można go było często spotkać klęczącego przed
Najświętszym Sakramentem. Modli się z własnej potrzeby serca. Od
wczesnych lat posługuje przy ołtarzu jako ministrant. Bardzo kocha
wszystkich ludzi.(więcej)
6. Szkoła.
W czasach, gdy szkoła nie była obowiązkowa, o wykształcenie dzieci zabiegali
rodzice i to oni decydowali o tym, czy posyłać je do szkoły, czy też nie.
Pallotti miał to szczęście, iż rodzice zadbali o jego edukację i wykształcenie
religijne, posyłając go od 1801 roku do pobliskiej szkoły powszechnej przy via
Cappellari. W tym samym roku, zgodnie panującymi zwyczajami, Wincenty
przystępuje do pierwszej spowiedzi i do sakramentu bierzmowania. Mając
zaś 10 lat, w 1805 roku, w sposób wyjątkowo uroczysty przyjmuje Komunię
Świętą.(więcej)
7. Kapłaństwo.
W 1807 roku rozpoczyna naukę w słynnym Kolegium Rzymskim, założonym
przez św. Ignacego Loyolę, i w tym czasie rodzą się w jego głowie poważne
myśli o kapłaństwie. Pallotti chce zostać kapucynem, ale z powodu wątłego
zdrowia nie może zrealizować swego marzenia. Postanawia zostać kapłanem
diecezjalnym. W 1811 roku przyjmuje tonsurę i w ten sposób wchodzi w
szeregi stanu duchownego. Kontynuuje swoją naukę na uniwersytecie La
Sapienza, gdzie zdobywa podwójny doktorat -z filozofii i teologii.(więcej)
8. Życie kapłańskie
Od 1819 roku ks. Wincenty Pallotti rozpoczyna pracę jako profesor teologii
dogmatycznej i scholastycznej na uniwersytecie La Sapienza i kontynuuje ją
przez 10 lat. W tym czasie zakłada szkoły wieczorowe dla
młodzieży, zaczyna być znany jako gorliwy
kaznodzieja, rekolekcjonista, spowiednik i kierownik duchowy. Bardzo szybko
utożsamia się z jego osobą określenie: „apostoł Rzymu". Głosi kazania nawet
na placach Wiecznego Miasta. Jego słuchaczami są przypadkowi
przechodnie, którzy zatrzymują się z ciekawości.(więcej)
9. Życie kapłańskie
Rekolekcje głosi do wszystkich: do notabli rzymskich, ludzi prostych, inteligencji,
młodzieży. Jest cenionym spowiednikiem. Spowiada każdego, kto go o to
prosi (w tym także kardynałów i papieży). Wiele czasu poświęca rzymskim
seminarzystom, studiującym teologię i filozofię. Przez 13 lat jest ojcem
duchownym Rzymskiego Seminarium.(więcej)
10. Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego
- dzieło życia św. Wincentego
Już po święceniach kapłańskich ks. Pallotti bardzo pragnie nieść wszechstronną
pomoc Kościołowi w ożywianiu wiary. Wie, że samo duchowieństwo nie
podoła. Trzeba zjednoczyć ludzkie siły w ewangelizacji świata. Trzeba
pozyskać dla potrzeb Kościoła wszystkich katolików świeckich i pogan. Dnia
9 stycznia 1835 roku ks. Pallotti otrzymuje od Boga natchnienie, które go
doprowadzi do założenia Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Trzy
miesiące później, 4 kwietnia 1835 roku, powołuje do życia dzieło Apostolstwa
Katolickiego, gromadząc księży i świeckich osób z zadaniem wciągania jak
największej liczby innych w szerzenie i koordynowanie duchowej i materialnej
pomocy dla bliźnich.(więcej)
11. Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego
- dzieło życia św. Wincentego
Pierwszymi członkami ZAK są zarówno osoby duchowne, jak i świeckie. Łączy
ich mocne zaangażowanie w życie Kościoła. Podobnie jak Pallotti
dostrzegają oni rozmaite potrzeby wspólnoty Kościoła i chcą im wyjść
naprzeciw. Są to przedstawiciele rożnych zakonów (m.in.
karmelici, kapucyni, bazylianie, dominikanie, minimici, teatyni, trynitarze, barn
abici...), profesorowie znaczących uczelni rzymskich, a także zwyczajni
ludzie, jak np. kupiec Jakub Salvati czy Elżbieta Sanna.
Dnia 29 maja 1835 roku Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego zostaje
zatwierdzone dla diecezji rzymskiej przez Stolicę Apostolską.(więcej)
12. Śmieć św. Wincentego
W roku 1950, dokładnie sto lat po śmierci, Wincenty Pallotti został zaliczony w
poczet błogosławionych.
Sobór Watykański II potwierdził główne jego myśli dotyczące apostolstwa
powszechnego, czego wyrazem stała się kanonizacja Wincentego
Pallottiego, której dokonał 20 stycznia 1963 roku błogosławiony obecnie
papież Jan XXIII. To wydarzenie było czymś więcej aniżeli tylko
wyróżnieniem czy uznaniem dla Wincentego Pallottiego. Był to znak i
program samego Kościoła. Było to urzeczywistnienie jego myśli i idei
dzisiaj.(więcej)
13. Fragmenty testamentu świętego
Wincentego Pallottiego
1. Pan nasz Jezus Chrystus kierując się swoim nieskończonym miłosierdziem, przez wzgląd na
zasługi i orędownictwo swojej Najśw. Matki Niepokalanej Maryi, Aniołów i Świętych, nie biorąc pod
uwagę mojej niegodności, jaką zmierzyć można tylko w świetle Jego nieskończonej
doskonałości, raczył sprawić, że od samego początku mogłem należeć do Pobożnego Zjednoczenia
Apostolstwa Katolickiego, założonego w Rzymie za pozwoleniem wyższej władzy kościelnej i
oddanego pod szczególną opiekę Najśw. Maryi, Królowej Apostołów, celem powiększania, obrony i
szerzenia pobożności oraz katolickiej wiary.
2. Powstało ono w sposób prywatny w roku 1834 i należało wtedy do niego kilka tylko osób. Potem w
roku 1835 zostało ono zatwierdzone, wpierw pismem Jego Eminencji Najprzewielebniejszego
Kardynała Wikariusza , następnie pismem Jego Ekscelencji Monsignora Wicegerenta i wreszcie przez
samego Papieża, również na piśmie, podczas audiencji udzielonej Kardynałowi Wikariuszowi przez
Jego Świątobliwość, będącego Namiestnikiem Pana naszego Jezusa Chrystusa.
3. Ażeby oczyścić Pobożne Zjednoczenie w krzyżu utrapień, Pan nasz Jezus Chrystus dopuścił, by
początkowo cel tegoż Zjednoczenia został przedstawiony tylko w krótkich kilku słowach. Wskutek tego
pewne osoby nie pojmując w należyty sposób natury, zadań i celów Pobożnego Zjednoczenia oraz
kierując się fałszywymi pojęciami - jakich szatan nie omieszkuje tworzyć w umysłach niektórych
ludzi, by w ten sposób stawiać przeszkody dziełom Bożym - zaczęły usilnie zwalczać Pobożne
Zjednoczenie..
14. Fragmenty testamentu świętego
Wincentego Pallottiego
4. Był już rok 1839, a to, co dotyczy natury, zadań i celu Pobożnego Zjednoczenia, nie było jeszcze
ujęte na piśmie. Muszę wyznać, że mój nieuporządkowany tryb życia był przyczyną tego, iż nie
zostało to zrobione. Jednakże Pan nasz Jezus Chrystus raczył okazać mi swoje miłosierdzie i tak
sprawą pokierował, że kiedy w samą uroczystość chwalebnych Książąt Apostołów , po dłuższym
spowiadaniu rano, wyszedłem z domu, aby spełnić pewien uczynek miłosierny, stwierdziłem
kilkakrotnie, iż pluję krwią. To samo przytrafiło mi się dnia następnego, w dzień Wspomnienia Św.
Pawła Apostoła, było to w niedzielę.
5. Po przybyciu do świętego eremu, tegoż samego dnia 10 lipca Bóg powodowany swoim
miłosierdziem natchnął mnie, abym wpierw przez kilka dni gorliwie się zajął uporządkowaniem stanu
mojej biednej duszy. Zostałem w tym czasie zanurzony w niezmierzone morze miłosierdzia Bożego
(teraz i zawsze proszę wszystkich, aby przez swoje modlitwy uprosili mi łaskę skorzystania z tego, tak
jak tego chce Bóg) i zapisałem kilka kartek dla potrzeb mojej biednej duszy. Następnie za łaską Pana
naszego Jezusa Chrystusa, dzięki zasługom i orędownictwu Najśw. Maryi, Apostołów oraz Świętych
rozpocząłem pisać Reguły Pobożnego Domu Miłosierdzia, założonego w Rzymie przez Pobożne
Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego.(cały testament)
16. Pallotyni w Bielsku
Po długich staraniach, parafia NMP Królowej Świata (xx Salwatorianie) w
1987 r., otrzymała zezwolenie na budowę nowego kościoła w rejonie ulicy
Armii Krajowej. Działkę pod budowę nabyto w 1988 r. Tymczasową kaplicę
poświecił JE Ks. Bp Gerard Bernacki w grudniu 1990 r. 19 grudnia 1990 r.
ks. Andrzej Chruszcz odprawił pierwszą Mszę św. 21 grudnia 1990 r.
Metropolita Katowicki JE Ks. Abp Damian Zimoń erygował nową
tymczasową parafię pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli, liczącą ok. 900
osób.
17. Pallotyni w Bielsku
PROBOSZCZ - REKTOR WSPÓLNOTY
ks. mgr Maciej Zawisza SAC
CZŁONKOWIE WSPÓLNOTY
ks. Ireneusz Jadczyk SAC - duszpasterz w parafii
ks. mgr Franciszek Mąkinia SAC - Budowniczy kościoła, kustosz Prowincjalnych Zbiorów Sztuki, Diecezjalny Referent
ds. Zakonów Męskich, członek Rady Kapłańskiej Diecezji Bielsko - Żywieckiej
ks. mgr lic. Tomasz Reszka SAC - kapelan Szpitala Wojewódzkiego tel. 533-655-723
ks. Piotr Marek SAC - rekolekcjonista
ks. dr Andrzej Kaim SAC - duszpasterz
ks. mgr lic. Szczepan Bober SAC - emeryt
ks. Stanisław Sarnicki SAC - emeryt
br. Mirosław Myszka SAC - zakrystianin / posługa we wspólnocie / duszpasterstwo: powołań, ministrantów, skautów europy
Adres: ul. św. Andrzeja Boboli 41
43-316 Bielsko-Biała
