WIADOMOŚCI MISYJNE to biuletyn informacyjny Sekretariatu Misyjnego Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Wydawany cztery razy w roku.
####
WIADOMOSCI MISYJNE (Mission News) is a periodical pubished four times a year by the Office of Freign Missions of the Province of Poland of the Congregation of the Mission.
More Related Content
Similar to prawoslawiekulturaprawosławnatradycje.pptx
WIADOMOŚCI MISYJNE to biuletyn informacyjny Sekretariatu Misyjnego Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Wydawany cztery razy w roku.
####
WIADOMOSCI MISYJNE (Mission News) is a periodical pubished four times a year by the Office of Freign Missions of the Province of Poland of the Congregation of the Mission.
Similar to prawoslawiekulturaprawosławnatradycje.pptx (20)
2. WPROWADZENIE
• Termin prawosławie jest słowiańskim tłumaczeniem
greckiego słowa „orthodoksia” oznaczającego „właściwy
sąd, prawowierności, w starożytności chrześcijańskiej
używanego na określenie prawdziwej
i właściwej wiary i nauki Kościoła powszechnego, z czego
wynikał odpowiedni sposób oddawania czci
i chwały Bogu. Prawosławie należy rozumieć jako pewien
całościowy i spójny zespół twierdzeń doktrynalnych oraz
praktyk i obrzędów religijnych charakterystycznych dla
chrześcijaństwa rozwijającego się we wschodniej części
Cesarstwa Rzymskiego i podzielanych przez kościoły
prawosławne. Prawosławie w takim samym stopniu jak
katolicyzm, opiera się na apostolskiej tradycji pierwszych
wieków chrześcijaństwa oraz na zasadach wiary i
twierdzeniach dogmatycznych wypracowanych w
starożytnym Kościele powszechnym.
3. POWSTANIE
PRAWOSŁAWIA
• Swoje początki Kościół prawosławny wywodzi się z pierwotnych gmin
chrześcijańskich zakładanych w początkach naszej ery przez
Apostołów i chrześcijańskich misjonarzy na terenach Cesarstwa
Rzymskiego oraz poza nim ( Etiopia , Persja , Płw. Arabski , Indie).
Przyjęcie edyktu mediolańskiego (w 313r.), który przyznawał
chrześcijanom swobodę wyznania i kultu , umożliwił dalszy
dynamiczny rozwój chrześcijaństwa – początkowo jako religii
faworyzowanej przez państwo ,a od 395r. jedynej oficjalnej religii
Cesarstwa Rzymskiego , na wschodzie i na zachodzie. Od końca IV
wieku zaczęły się powoli pogłębiać różnice pomiędzy
chrześcijaństwem wschodnim a zachodnim w którym przewodnią rolę
odgrywało papiestwo. Różnice językowe (na wschodzie greką a na
zachodzie łaciną)
i kulturowe spowodowały odmienne kształtowanie się świadomości
chrześcijan wschodnich i zachodnich, ich stanowisk wobec takich
kwestii jak doktryna, kult, sposób organizacji kościoła jako instytucji
czy relacji pomiędzy Kościołem a Państwem.
4. • Na wschodzie Cesarz jako głowa chrześcijańskiego Państwa i Społeczeństwa
sprawował zarówno władzę świecką jak i duchową nad swoimi poddanymi.
Pogłębiające się różnice pomiędzy wschodem a zachodem powodowały czasowe
zerwanie organizacyjnej jedności pomiędzy Rzymem a Konstantynopolem.
Prawosławie rozwijało się także poza Cesarstwem Bizantyjskim Do końca X wieku
chrześcijaństwo z Konstantynopola przyjęły: Bułgaria Rumunia i Serbia.
5. PRAWOSŁAWIE W POLSCE
• Obecność Prawosławia na ziemiach polskich przez większość badaczy datowana jest
na wczesne średniowiecze. Dokumenty wskazują na istnienie ośrodków
chrześcijaństwa związanych z misją Cyryla, Metodego i ich uczniów na terenach
południowej Polski. Kluczowym wydarzeniem dla historii polskiego prawosławia była
unia brzeska (1595r.) zawarta pomiędzy prawosławiem a katolicyzmem. Prawosławni
biskupi dążąc do osiągnięcia tych samych przywilejów, co kler katolicki, oraz
obawiając się wpływów Moskwy na polskie prawosławie zgodzili się na unię z
Kościołem katolickim (przeciwnym zawarciu unii byli dwaj biskupi przemyski
Kopysteński i lwowski Bałaban).
6. DOKTRYNA
• Najważniejszym źródłem doktryny w Kościele prawosławnym jest bardzo szeroko
pojmowana tradycja. Oznacza ona tutaj nieustającą kontynuację i realizację prawd
wiary, praktyk religijnych, modeli i struktur organizacyjnych wypracowanych w
ramach Kościoła pierwotnego.
• Kościół prawosławny uznaje: 39 protokanonicznych i 7 ksiąg deuterokanonicznych
Starego Testamentu oraz 27 Nowego Testamentu. Po rozłamie pomiędzy wschodem
a zachodem Kościół prawosławny nie uznaje już żadnego zgromadzenia biskupów za
sobór, nie oznacza to, że w ramach prawosławia nie zajmowano już stanowiska w
dziedzinie spraw wiary i nauki.
7. TEOLOGIA
• Teologię prawosławną określa się jako mistyczną i apofatyczną. Źródłem dla teologii
mistycznej są indywidualne doświadczenia mistyczne, dlatego dla prawosławia
teologiem jest ta osoba która na drodze modlitwy i ascezy zmierza do
doświadczenia Boskiej rzeczywistości. Określenie apofatyczna – negacja, przeczenie
odnosi się do fundamentalnego założenia prawosławnej teologii, zgodnie z którym
człowiek jako byt stworzony nie ma żadnej możliwości poznania i dostępu do istoty
Boga
8. KULT
• Cykl Liturgiczny
• Najpełniej prawosławie wyraża się poprzez liturgię – prawowierny i właściwy sposób oddawania czci i chwały
Bogu. Prawosławna Liturgia sprawowana jest w rytmie trzech cykli: dziennym , tygodniowym, rocznym.
• Cykl dobowy
• Nabożeństwa cyklu domowego swoimi korzeniami sięgają tradycyjnych godzi modlitw w Świątyni
jerozolimskiej – te godziny w prawosławiu nazywane są „czasami”
• Cykl tygodniowy
• Cykl tygodniowy obejmuję siedem tematów najważniejszych podczas nabożeństw w danym dniu, w niedzielę
jest to Zmartwychwstanie, w poniedziałek chóry Anielskie, we wtorek Prorocy, w środę Matka Boska, w
czwartek poświęcony jest Apostołom i ojcom Kościoła, w piątek jest to kolejny dzień postny w którym
rozważa się mękę i śmierć Pańską, w sobotę wspomina się Matkę Boską, i wszystkich zmarłych.
9. CYKL ROCZNY
Rok Kościelny w prawosławiu rozpoczyna się 1/14 września – podwójne otwarte
zostają na cały paschalny tydzień Carskie wrota. Wielkanoc jest świętem ruchomym,
od którego uzależnione są terminy innych świąt ruchomych – niedzieli Kwietnej inaczej
palmowej rozpoczynającej Wielki Tydzień, Wniebowstąpienia Pańskiego świętowanego
40 dni po Wielkanocy i Zstąpieniem Ducha Świętego obchodzonego po 50 dniach
czyli w ósmą niedzielę po Wielkanocy.
10. SAKRAMENT
Prawosławie uznaje obecnie 7 sakramentów:
- Chrzest- udzielany w ósmym dniu po urodzeniu
- -Bierzmowanie- udzielane zaraz po chrzcie
- -Pokuta- nazywana „małą spowiedzią”
- -Kapłaństwo- święcenia udzielane są diakonom, kapłanom, biskupom. Kapłani mogą
przed przyjęciem święceń zawrzeć sakrament małżeństwa „biały kler”
- -Namaszczenie olejami
- -Małżeństwo
- Eucharystia
11. ŚWIĄTYNIA
• Niezwykle ważnym elementem prawosławnej liturgii jest sakralna przestrzeń
świątyni, w której mają miejsce czynności religijne. Prawosławna świątynia nazywana
cerkwią, w swoim podstawowym planie odwołuje się do założeń świątyni
Jerozolimskiej i dzieli się na przedsionek przeznaczony dla Katechumenów, nawę-
miejsce wiernych, i część ołtarzową (prezbiterium), oddzieloną od nawy ikonostasu.
Ikonostas jest ramą wypełnioną ikonami, może mieć od 1 do 5 rzędów.
12. MIEJSCE ŚWIĘTE
• Najważniejszymi miejscami świętymi prawosławia są, obok Palestyny, ważne ośrodki
monastyczne- Klasztor św. Katarzyny na górze Synaj, Mnisza republika na świętej
górze Athos, Klasztory w greckich Meteorach, Klasztor św. Jana Teologa na Patmos.
• Dla prawosławia ruskiego i rosyjskiego szczególne znaczenie mają: Ławra Kijowsko-
Pieczerska- pierwszy ośrodek monastyczny na Rusi, Ławra Poczajowsko- Uspienska:
rosyjskie monastery – Wałaamski, Sołowiecki, Cyrylo – Biełozierski.
• W Polsce najważniejszym miejscem pielgrzymkowym jest Święta Góra Grabarka,
położna niedaleko Białego stoku.
13. ORGANIZACJA
• Prawosławie opiera swoją organizację na strukturach wypracowanych jeszcze w
starożytnym Kościele powszechnym- system gmin chrześcijańskich kierowanych
przez Biskupa lub Prezbitera, podporządkowanych metropolicie, który z kolei
podlegał Patriarsze.
• Patriarchaty prawosławne
• Konstantynopol sprawuje zwierzchnictwo nad Kościołami prawosławnymi w Turcji,
Północnej Grecji , na Krecie i Wyspach Dodekanezu, nad republikom Mniszą na
Adhosie oraz prawosławnymi żyjącymi w diasporze w Europie zachodniej, Ameryce,
Australii.
14. NAJWAŻNIEJSZE TERMINY
• Przebóstwienie- Jedna z najważniejszych kategorii prawosławnej teologii. Oznacza
zbawienie i odkupienie człowieka, Jest zatem ostatecznym celem ludzkiego życia.
• Księgi Deuterokanoniczne- Księgi co do których kanoniczności istniały w Judaizmie
spory, ostatecznie wyłączone z kanonu żydowskiego przez Rabinów w Jamni.
• Ksiąg Deuterokanonicznych jest siedem i są to: 1,2 ks Machabejska, ks Mądrości, ks
Syracha, ks Tobiasza, ks Judyty, ks Barucha
• Księgi Protokanoniczne- 39 ksiąg Starego Testamentu, które bezsprzecznie uznano
za natchnione: tworzą one tzw. Kanon Żydowski, ostatecznie ustalony przez Rabinów
w Jamni.