2. Spis treści
1.Patron Hospicjum - św. Kamil
2.Zespół Hospicyjny
3.Historia stacjonarnego hospicjum w Bielsku
4.Stowarzyszenie "Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej"
5.Wolontariat - 2 slajdy
6. Kursy dla wolontariuszy
7.Wypożyczalnia sprzętu
3. Patron Hospicjum - św. Kamil
Święty Kamil de Lellis był z pochodzenia Włochem. Urodził się 25 maja 1550 roku w Bucchianico -
niewielkim miasteczku prowincji Chieti położonym na jednym ze wzgórz Abruzji.
Matka Kamila, z rodu Compellis, była pobożną i zacną kobietą. Przyjęła ona narodziny syna z wielką
radością, ale jednoczenie z ogromnym niepokojem. Powodem niepokoju matki stał się dziwny sen,
który miała jeszcze przed narodzeniem dziecka. Ujrzała mianowicie w marzeniach sennych chłopca
stojącego na czele grupy rówieśników. Każdy z chłopców nosił na piersi czerwony krzyż. "To zgubny
znak" - pomyślała matka. Takim krzyżem znaczono przestępców skazanych na karę śmierci,
prowadzonych na szubienicę. A zatem jej syn będzie bandytą, przywódcą innych złoczyńców. Matka
nie doczekawszy pociechy z syna zmarła, kiedy chłopiec skończył trzynasty rok życia.
W wieku siedemnastu lat Kamil idzie w ślady swojego ojca. Wspólnie zaciągają się na wojnę z
Turkami. Ojciec i syn nie zaszli razem daleko: obydwu złamała choroba. Giovanni umarł i Kamil został
sam na świecie.
Jeszcze kilkakrotnie Kamil zaciągnął się do wojska, jednak wszystkie zarobione na wojnie pieniądze
tracił uprawiając hazard, grając namiętnie w karty i kości. Któregoś dnia stracił wszystko,
przegrywając w karty swoje szlachectwo, majątek, broń a nawet rzeczy osobiste. Taki styl życia
doprowadził go do skrajnego ubóstwa i Kamil zmuszony był żebrać, aby nie umrzeć z głodu. Kiedy 30
listopada 1574 roku prosił o jałmużnę przed kościołem Kapucynów w Manfredonii, niejaki Antonio di
Nicastro, prokurator klasztoru, zaproponował mu pracę przy budowie kapucyńskiego klasztoru. Kamil
przystał na tę propozycję chcąc raz na zawsze zerwać z dotychczasowym życiem.
4. Patron Hospicjum - św. Kamil
Pracując przy budowie klasztoru Kamil styka się z życiem zakonnym. Jest pod wrażeniem, widząc jak ludzie
potrafią z radością i poświęceniem służyć Bogu. W nim samym wyzwala się to samo pragnienie. Ogień
młodzieńczych namiętności zaczyna krzepnąć. Kamil otwiera się na działanie łaski. 2 lutego 1575
roku, kiedy wraca z konwentu San Giovanni Rotondo, oddalonego od Manfredonii około
20 kilometrów, doznaje cudownego nawrócenia. Radykalnie zrywa z dotychczasowym
życiem. Pragnie całkowicie poświęcić się Bogu podejmując decyzję wstąpienia do zakonu.
2 lutego 1575 roku, kiedy wraca z konwentu San Giovanni Rotondo, oddalonego od
Manfredonii około 20 kilometrów, doznaje cudownego nawrócenia.
Radykalnie zrywa z dotychczasowym życiem. Pragnie całkowicie poświęcić się
Bogu podejmując decyzję wstąpienia do zakonu.
Wkrótce Kamil otrzymał upragniony habit franciszkański. Jednak wcześniej z okres czterech lat, w czasie
których leczył ranę, z pełnym poświęceniem służył ludziom chorym.
Oddając się bezgranicznie chorym i cierpiącym odnajduje w ich przepełnionych bólem twarzach oblicze samego Chrystusa. Chce im
służyć i dla nich tylko żyć.
Kamil niebawem zostaje ekonomem szpitala i wtedy jeszcze bardziej uświadamia sobie fakt, jak wiele można uczynić dla ludzi
chorych. Trzeba zatem więcej rąk do pracy, więcej i miłości i współczucia. Tak rodzi się idea powołania do życia towarzystwa
ludzi gotowych w imię miłości Boga nieć pomoc cierpiącym i konającym
W 1584 roku Kamil przyjmuje święcenia kapłańskie. 18 marca 1586 roku papież Sykstus V zatwierdza wspólnotę założoną przez
Kamila jako Stowarzyszenie Sług Chorych i daje Towarzystwu przywilej noszenia na zakonnym habicie czerwonego Krzyża. Tak
wypełnił się proroczy sen matki, w którym jej syn rzeczywiście stanął na czele niezwykłej grupy ludzi z czerwonymi krzyżami na
piersi. 21 wrzenia 1591 roku papież Grzegorz XIV podniósł Towarzystwo do rangi Zakonu i nadał mu nazwę: Zakon Kleryków
Regularnych Posługujących Chorym. Wycieńczony pracą ponad siły i różnymi chorobami 14 lipca 1614 roku zmarł w domu
macierzystym w Rzymie, gdzie do dnia dzisiejszego przechowywane są jego doczesne szczątki.
Kościół katolicki w pełni uznał heroizm chrześcijańskich cnót świętego Kamila i ukazał go jako wzór miłości i miłosierdzia dla
wszystkich wierzących. 8 kwietnia 1742 roku papież Benedykt XIV dokonuje beatyfikacji Kamila a 19 czerwca 1746 roku jego
kanonizacji. 22 czerwca 1886 roku papież Leon XIII ogłasza świętego Kamila patronem wszystkich chorych i szpitali na świecie,
a 28 sierpnia 1930 papież Pius XI - patronem i opiekunem personelu medycznego.
6. Zespół Hospicyjny
Obecny Zarząd Stowarzyszenia Hospicjum św. Kamila:
Prezes - lek. med. Anna Byrczek
Wiceprezes - Zbigniew Olszowski
Sekretarz - Małgorzata Wolas
Skarbnik - Jolanta Fołta
Członek Zarządu - Ks. Grzegorz Jabłonka SDS
Członek Zarządu - Teresa Antas
Komisja rewizyjna:
Przewodniczący: Benedykt Samol
Sekretarz: Anna Węglarz
Członek: Ewa Mazepa
7. Historia stacjonarnego hospicjum w
Bielsku
Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej powstało w 1992 roku i przez 17 lat działało jako grupa
nieformalna przy parafii Księży Salwatorianów pod wezwaniem NMP Królowej Polski w Bielsku-Białej
przy ul. NMP Królowej Polski 15 pod kierownictwem lek. med. Anny Byrczek. W 2009 roku zostało
zarejestrowane jako stowarzyszenie "Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej".
Od 1 marca 1992 roku obejmujemy domową opieką chorych w terminalnym okresie choroby
nowotworowej mieszkających na terenie miasta Bielska-Białej i okolic, przychodząc im z pomocą
medyczną, a także wspierając psychicznie i duchowo chorych i ich rodziny. Opieka, jaką otaczani są
chorzy jest bezpłatna.
Od 2004 r. nasze Hospicjum bierze udział w Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej "Hospicjum to też
Życie" a także w ogólnoświatowej akcji "Głosy dla Hospicjów".
8. Stowarzyszenie "Hospicjum św.
Kamila w Bielsku-Białej"
Z dniem 13 marca 2009 roku grupa nieformalna Hospicjum św. Kamila została zarejestrowana jako
stowarzyszenie. Pełna nazwa stowarzyszenia brzmi: "Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej".
Siedziba Hospicjum nadal znajduje się przy Parafii NMP Królowej Polski w Bielsku-Białej przy ul. NMP
Królowej Polski 15 (kod pocztowy 43 - 300).
Prezesem stowarzyszenia została założycielka i wieloletnia kierowniczka grupy nieformalnej lek. med.
Anna Byrczek.
Celem Stowarzyszenia jest:
a) działalność lecznicza, psychologiczna, socjalna i duchowa choremu oraz jego rodzinie,
b) pomoc medyczna, psychologiczna, socjalna , duchowa rodzinie i opiekunom zmarłych, w okresie
żałoby,
c) zjednoczenie ludzi dobrej woli gotowych udzielać społecznie opieki i pomocy, o której mowa powyżej,
d) propagowanie idei i udział w organizowaniu opieki hospicyjnej i paliatywnej.
Stowarzyszenie jest podmiotem działalności leczniczej, wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących
działalność leczniczą, pod numerem księgi rejestrowej 000000025415.
Działalność lecznicza Stowarzyszenia prowadzona jest w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, (które
jest częścią Stowarzyszenia) pod nazwą:
Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej
9. Wolontariat
Jako kryterium przyjmuje się zawodowe przygotowanie: ukończone studia i zdobyty dyplom. Wolontariat
medyczny tworzą lekarze i pielęgniarki, rehabilitanci i farmaceuci. Wyróżnia ich medyczne
przygotowanie do wykonywania działań medycznych i pielęgnacyjnych.
Wolontariuszami niemedycznymi są wszystkie inne osoby nie posiadające wykształcenia medycznego,
które działają w zespole hospicyjnym. Do tej grupy zalicza się również psychologa, a także kapłana -
duszpasterza hospicjum.
Podział wolontariuszy hospicyjnych ze względu na przygotowanie zawodowe implikuje podział
kompetencji.
Wolontariusze niemedyczni są osobami niezwiązanymi z zawodem medycznym. Stanowią jednak
nieodłączną część zespołu hospicyjnego. Spełniają zwyczajne czynności polegające na sprzątaniu,
robieniu zakupów, zaopatrywaniu w leki, czuwaniu przy chorym, niekiedy całą noc. Uzależnione to jest
od konkretnych potrzeb chorego i rodziny.
Niezależnie od podziału zadań wolontariuszy wynikających z ich zawodowego przygotowania,
najistotniejszym czynnikiem posługi hospicyjnej jest pełne życzliwości bycie przy chorym. Mimo
podziału posług według kompetencji, w razie potrzeby każdy z posługujących spełnia inne konieczne w
danym momencie czynności.
Działalność hospicjum nie polega więc wyłącznie na opiece nad chorym, ale także na przygotowaniu
wolontariuszy do podjęcia tej opieki. Dzieje się to poprzez formację, która stanowi nieodłączny element
funkcjonowania hospicjum.
10. Wolontariat
Osoby zgłaszające się do hospicjum i wyrażające wolę podjęcia posługi wolontariusza najczęściej
odczuwają lęk przed wejściem do domu chorego, przed własną reakcją na cudze cierpienie i śmierć.
Najtrudniej przełamują lęk osoby nie związane z zawodami medycznymi. Celem więc formacji
hospicyjnej jest podjęcie odpowiednich działań przez zespół hospicyjny, które umożliwią zapoznanie
się kandydata na wolontariusza z problematyką opieki nad terminalnie chorym i jego rodziną oraz
ułatwią wypracowanie takich dyspozycji osobowościowych, dzięki którym będzie on potrafił sprostać
zadaniom, jakie podejmuje zespół hospicjum. Dzięki szkoleniom i dokształcaniu, osoba chcąca
udzielić pomocy może zorientować się w problematyce hospicyjnej oraz ocenić swoje możliwości.
Wśród kryteriów dotyczących podjęcia przez kierownika hospicjum decyzji o włączeniu wolontariusza do
zespołu opieki hospicyjnej są:
- cechy emocjonalnego zrównoważenia (brak niepewności, lęku zwłaszcza przed śmiercią) i pewnej
psychicznej dojrzałości (ustalona hierarchia wartości, wyrobione poglądy na problemy życia, śmierci,
wiary), zdolność samodzielnego myślenia, umiejętność samokontroli
- odporność psychiczna (zdolność zachowania równowagi psychicznej w sytuacji stresu);
- zdolność wczucia się w psychikę drugiego człowiek (empatia), zrozumienie potrzeb, uważna obserwacja,
umiejętność nawiązywania poprawnych relacji;
- bezdyskusyjne są ponadto podstawowe cechy wymagane we wszelkich kontaktach społecznych:
odpowiedzialność, sumienność, punktualność, słowność, fachowość;
- poznanie i akceptacja zasad Zespołu Opieki Domowej Hospicjum św. Kamila.
11. Kursy dla wolontariuszy
Hospicjum św. Kamila prowadzi szkolenia dla wolontariuszy z zakresu szeroko pojętej opieki hospicyjnej.
Szkolenia te przeznaczone są dla wszystkich chcących pogłębić swoją wiedzę i umiejętności
hospicyjne. Spotkania szkoleniowe organizowane są w formie wykładów, prelekcji, warsztatów i
ćwiczeń praktycznych w siedzibie hospicjum, w nieodpłatnie udostępnionych pomieszczeniach
Beskidzkiej Izby Lekarskiej (w pierwszy wtorek miesiąca od godz.16.30), w Oddziale Opieki
Paliatywnej Szpitala Kolejowego w Wilkowicach k/Bielska-Białej, w Zespole Szkół Medycznych w
Bielsku-Białej.
Podobną funkcję spełnia również biblioteka hospicyjna. Uaktualniany na bieżąco księgozbiór dostępny jest
w siedzibie hospicjum.(więcej)
12. Wypożyczalnia sprzętu
Hospicjum prowadzi także wypożyczalnię sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego dla pacjentów objętych opieką w domu.
Posiadamy m.in.:
koncentrator tlenu
materac przeciwodleżynowy
materac zmiennociśnieniowy
ssak
balkonik
kule
łóżko szpitalne
krzesło-sedes
basen
kaczka
drobny sprzęt medyczny
wózek inwalidzki
Magazyn sprzętu czynny jest w poniedziałek i czwartek w godzinach 18.00 – 18.30, a w nagłej potrzebie po uzgodnieniu
telefonicznym z duszpasterzem Hospicjum.
13. Rodziny hospicyjne
Nieodzowną składową opieki hospicyjnej jest wsparcie duchowe dla chorego i rodziny, które nie byłoby
możliwe bez formacji duchowej zespołu hospicyjnego. W związku z tym raz w miesiącu w każdy drugi
czwartek miesiąca o godz. 17.00 zespół spotyka się na Mszy św., po której omawiane są aktualne
problemy występujące w codziennej pracy z podopiecznymi. Na spotkania te zapraszamy również
wszystkich chętnych do pracy w naszym zespole. Pogłębieniu formacji służą też dni skupienia i
rekolekcje, w których uczestniczą hospicjanci. Raz w roku Hospicjum jest organizatorem takich
rekolekcji.
Działania nasze wspierane są modlitwą przez członków Hospicyjnego Ruchu Modlitewnego. (więcej)
14. Wsparcie w żałobie
Serdecznie zapraszamy na spotkania grupy wsparcia dla osób, których dotknęła śmierć kogoś bliskiego.
W miłej, życzliwej, pełnej zrozumienia atmosferze możesz znaleźć ukojenie swojego bólu, wysłuchać,
bądź też podzielić się własnym świadectwem przeżywania żałoby. W czasie spotkań można również
uzyskać fachową pomoc psychologa.
Spotkania odbywają się przy kancelarii Kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Bielsku-
Białej (u księży Salwatorianów). Aby potwierdzić termin spotkania proszę dzwonić do p. Marii Sobuń
pod numer tel. 511 145 244.
15. Jak można pomagać hospicjum?
Firmy/osoby chcące pomóc hospicjum mogą to uczynić poprzez wsparcie:
- finansowe na konto "Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej" - ING Bank Śląski nr 15 1050 1070
1000 0023 4115 9347 z adnotacją "na potrzeby Hospicjum".
Bardzo dziękujemy!
Informujemy, że Hospicjum św. Kamila nie jest organizacją pożytku publicznego i nie można nam
przekazywać 1% z podatku.
16. Zgłaszanie chorych do hospicjum
Zgłoszenia nowych chorych przyjmowane są przez Poradnię Opieki Paliatywnej NZOZ Hospicjum św.
Kamila w Bielsku-Białej, a poza czasem pracy poradni, w przypadkach wyższej konieczności za
pośrednictwem kapelana Stowarzyszenia, bowiem Stowarzyszenie działa na terenie Parafii Rzymsko-
Katolickiej NMP Królowej Polski w Bielsku-Białej.
Po otrzymaniu informacji o chorym i przyjęciu zgłoszenia lekarz-koordynator Hospicjum wraz z
kapelanem, jeżeli jest taka wola pacjenta lub jego najbliższych, idą do chorego na wstępną wizytę.
Ustalany jest stan faktyczny chorego, zakres pomocy i wielkość potrzebnego zespołu do opieki.
O objęciu opieką przez Hospicjum zostaje powiadomiony lekarz rodzinny opiekujący się do tej pory
chorym.
NZOZ Hospicjum św. Kamila w Bielsku-Białej prowadzi dokumentację udzielanych świadczeń wg
obowiązujących w tym zakresie przepisów.
17. Dane kontaktowe do hospicjum
Adres:
NMP Królowej Polski 15
Bielsko-Biała
woj. śląskie
43-300
Polska
List: zarzadkamilbb@vp.pl
Telefon: 33 811 03 67
http://hospicjum.sds.pl
