SlideShare a Scribd company logo

00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.

•
•
Beata Piekielko
Beata Piekielko

00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.

Education
1 of 150
Download to read offline
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” Autorzy: mgr inż. Wojciech Pilc mgr Elżbieta Gonciarz mgr inż. Paweł Pierzchalski Recenzenci: mgr Krystyna Nowak-Wawszczak dr inż. Henryk Godlewski Opracowanie redakcyjne: mgr Edyta Kozieł Korekta merytoryczna: dr Grzegorz Rycharski Korekta techniczna: mgr Anna Jaworska
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 2 Spis treści Wprowadzenie 4 I. Założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie 6 1. Opis pracy w zawodzie 6 2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno- wychowawczego 7 II. Plany nauczania 14 III. Moduły kształcenia w zawodzie 17 1. Podstawy technik informacyjnych 17 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 21 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 25 Organizowanie procesu pracy 28 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 32 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 37 2. Podstawy zawodu 42 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 45 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 49 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 53 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 57 3. Poligraficzne procesy przygotowawcze 61 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 64 Przygotowanie materiałów tekstowych 69 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 74 Wykonanie impozycji i proofingu 79 4. Procesy drukowania 83 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 85 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 88 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 92 Kontrolowanie procesów drukowania 96
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 3 5. Procesy introligatorskie 99 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 101 Wykończanie produktów introligatorskich 105 Wykonywanie opraw 108 6. Praktyka zawodowa 113 Realizowanie procesów przygotowawczych 114 Realizowanie procesów drukowania 117 Realizowanie procesów introligatorskich 120 7. Rynek pracy 123 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 127 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficznych 130 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych 133 8. Drukowanie offsetowe arkuszowe 137 Wykonywanie form offsetowych 139 Drukowanie na maszynach offsetowych arkuszowych 143 Kontrolowanie jakości odbitek 147
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 4 Wprowadzenie Celem kształcenia w zawodzie technik poligraf jest przygotowanie aktywnego, mobilnego i skutecznie działającego pracownika. Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga przygotowania ogólnego, opanowania podstawowych umiejętności zawodowych oraz kształcenia ustawicznego. Absolwent szkoły powinien charakteryzować się otwartością, komunikatywnością, wyobraźnią, zdolnością do doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Kształcenie modułowe charakteryzuje się tym, że: – preferowane są aktywizujące metody nauczania, – proces nauczania-uczenia się jest ukierunkowany na opanowanie przez uczniów umiejętności intelektualnych i praktycznych, – wykorzystywana jest w szerokim zakresie zasada transferu wiedzy i umiejętności, – poszczególne jednostki modułowe można modyfikować, uzupełniać oraz dostosowywać do potrzeb gospodarki i rynku pracy. Wprowadzenie do praktyki szkolnej modułowego programu nauczania umożliwia: − opanowanie podstawowych umiejętności zawodowych, − przygotowanie do pracy w warunkach zbliżonych do rzeczywistości zawodowej, − korelację i integrację treści kształcenia z różnych zakresów wiedzy. Układ treści kształcenia w programie umożliwia kształtowanie umiejętności zawodowych różnymi drogami w zależności od potrzeb, możliwości i zainteresowań uczniów. W strukturze programu wyróżnia się: – założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, – plany nauczania, – programy modułów i jednostek modułowych. Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: – cele kształcenia, – wykaz jednostek modułowych, – schemat układu jednostek modułowych, – literaturę. Program jednostki modułowej zawiera: – szczegółowe cele kształcenia, – materiał nauczania, – ćwiczenia, – środki dydaktyczne, – wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 5 – propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia. Dydaktyczna mapa programu zamieszczona w założeniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie przedstawia schemat powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Analiza mapy powinna ułatwić planowanie i organizację procesu dydaktycznego. W programie przyjęto system kodowania modułów i jednostek modułowych zawierający następujące elementy: – symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowiązującą klasyfikacją zawodów szkolnictwa zawodowego; – symbol literowy oznaczający grupę modułów: O – dla modułu ogólnozawodowego, Z – dla modułów zawodowych, S – dla modułu specjalizacyjnego; – cyfrę arabską dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej wyodrębnionej w module jednostki modułowej. Przykładowy zapis kodowania modułu: 311[28].O1 311[28] – symbol cyfrowy zawodu: technik poligraf, O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy technik informacyjnych. Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 311[28]. O1.01 311[28] – symbol cyfrowy zawodu: technik poligraf, O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy technik informacyjnych. 01 – pierwsza jednostka modułowa wyodrębniona w module O1: Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 6 I. Założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie 1. Opis pracy w zawodzie Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik poligraf może podejmować pracę w: – zakładach poligraficznych jako maszynista we wszystkich technikach drukowania, pomocnik maszynisty, kopista, introligator przemysłowy, technolog, – wydawnictwach jako redaktor techniczny, operator DTP, korektor, grafik komputerowy, – firmach typu Prepress jako operator CtF i CtP, skanerzysta, operator urządzeń druku cyfrowego i szerokoformatowego, technolog, – firmach rzemieślniczych jako pracownik punktu ksero i pieczątki, introligator rzemieślniczy, – agencjach reklamowych jako grafik komputerowy, operator DTP, projektant stron www, technolog, przedstawiciel handlowy, – zakładach prowadzących usługi poligraficzne i reklamowe. Absolwent może prowadzić działalność gospodarczą. Zadania zawodowe – planowanie i realizacja poligraficznego procesu technologicznego, – dobieranie materiałów do wykonania produktów poligraficznych, – użytkowanie maszyn i urządzeń poligraficznych, – prowadzenie kontroli jakości produktów poligraficznych. Umiejętności zawodowe W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umieć: – posługiwać się terminologią poligraficzną, – posługiwać się dokumentacją techniczną i technologiczną, – organizować i nadzorować przebieg procesu technologicznego, – dobierać technologię do wykonania określonego produktu poligraficznego, – oceniać przydatność materiałów do produkcji wyrobów poligraficznych, – organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – wykonywać podstawowe operacje technologiczne, – użytkować maszyny i urządzenia poligraficzne oraz urządzenia kontrolno-pomiarowe, – dokonywać oceny jakości półproduktów i produktów poligraficznych, – gospodarować racjonalnie materiałami, energią i urządzeniami,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 7 – posługiwać się językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywanie zadań zawodowych, – przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, – udzielać pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy, – przestrzegać przepisów prawa dotyczących działalności gospodarczej, – przestrzegać przepisów prawa dotyczących wykonywanych zadań zawodowych, – korzystać z różnych źródeł informacji oraz z doradztwa specjalistycznego, – współpracować z zespołem pracowników, – prowadzić działalność gospodarczą. 2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno- wychowawczego Proces kształcenia zawodowego według modułowego programu nauczania dla zawodu technik poligraf może być realizowany w czteroletnim technikum oraz w dwuletniej i półtorarocznej szkole policealnej. Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe, zawodowe i specjalizacyjne. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientację w zawodzie i ułatwia ewentualną zmianę zawodu. Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwentów szkoły do realizacji zadań na typowych dla zawodu stanowiskach pracy. Kształcenie specjalizacyjne ma na celu ukierunkowanie oraz pogłębianie wiedzy i umiejętności dotyczących określonego zakresu pracy w zawodzie. Treści programowe modułów i jednostek modułowych wyodrębnionych w poszczególnych modułach opracowano zgodnie z obowiązującą metodologią konstruowania modułowych programów nauczania. Program zawiera jeden moduł ogólnozawodowy, sześć modułów zawodowych, jeden moduł specjalizacyjny. Moduł 311[28].O1: Podstawy technik informacyjnych składa się z pięciu jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, stosowania przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej, organizacji procesu pracy, informacyjnych technik biurowych, technik graficznych i multimedialnych. Moduł jest wspólny dla zawodów przyporządkowanych do profilu liceum Zarządzanie informacją.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 8 Moduł 311[28].Z1: Podstawy zawodu składa się z czterech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą charakterystyki procesów poligraficznych, maszyn i urządzeń poligraficznych, posługiwania się dokumentacją techniczną i technologiczną, charakterystyki oraz zastosowania materiałów poligraficznych. Moduł 311[28].Z2: Poligraficzne procesy przygotowawcze składa się z czterech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą technologicznego i technicznego planowania publikacji, przygotowania materiałów tekstowych i ilustracyjnych, wykonywania impozycji i proofingu. Moduł 311[28].Z3: Procesy drukowania składa się z czterech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą przygotowania form oraz drukowania technikami wypukłymi, płaskimi i wklęsłymi, kontrolowania procesów drukowania. Moduł 311[28].Z4: Procesy introligatorskie składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą wykonywania introligatorskich operacji jednostkowych, wykończania produktów introligatorskich, wykonywania opraw. Moduł 311[28].Z5: Praktyka zawodowa składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą realizacji procesów przygotowawczych, procesów drukowania oraz procesów introligatorskich. Moduł 311[28].Z6: Rynek pracy składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą rozpoznawania rynku usług poligraficznych, podejmowania działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficznych, posługiwania się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych. Moduł 311[28].S1: Drukowanie offsetowe arkuszowe składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą wykonywania form offsetowych, drukowania offsetowego arkuszowego, kontrolowania jakości odbitek.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 9 Wykaz modułów i jednostek modułowych Symbol modułu i jednostki modułowej Nazwa modułu i jednostki modułowej Orientacyjna liczba godzin na realizację 311[28].O1 Podstawy technik informacyjnych 468 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 24 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 45 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 70 311[28].O1.04 Wykorzystanie informacyjnych technik biurowych 170 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 159 311[28].Z1 Podstawy zawodu 216 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 82 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 56 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 36 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 42 311[28].Z2 Poligraficzne procesy przygotowawcze 288 311[28].Z2.01 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 68 311[28].Z2.02 Przygotowanie materiałów tekstowych 112 311[28].Z2.03 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 66 311[28].Z2.04 Wykonanie impozycji i proofingu 42 311[28].Z3 Procesy drukowania 252 311[28].Z3.01 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 50 311[28].Z3.02 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 92 311[28].Z3.03 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 74 311[28].Z3.04 Kontrolowanie procesów drukowania 36 311[28].Z4 Procesy introligatorskie 180 311[28].Z4.01 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 68 311[28].Z4.02 Wykończanie produktów introligatorskich 42 311[28].Z4.03 Wykonywanie opraw 70
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 10 311[28].Z5 Praktyka zawodowa 160 311[28].Z5.01 Realizowanie procesów przygotowawczych 60 311[28].Z5.02 Realizowanie procesów drukowania 60 311[28].Z5.03 Realizowanie procesów introligatorskich 40 311[28].Z6 Rynek pracy 96 311[28].Z6.01 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 16 311[28].Z6.02 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficznych 32 311[28].Z6.03 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych 48 311[28].S1 Drukowanie offsetowe arkuszowe 120 311[28].S1.01 Wykonywanie form offsetowych 20 311[28].S1.02 Drukowanie na maszynach offsetowych arkuszowych 88 311[28].S1.03 Kontrolowanie jakości odbitek 12 Razem 1780 Orientacyjna liczba godzin na realizację programu, w tym na realizację programów jednostek modułowych, dotyczy kształcenia młodzieży w czteroletnim technikum. Na podstawie zamieszczonego wykazu oraz układu jednostek modułowych w poszczególnych modułach sporządzono dydaktyczną mapę programu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 11 Dydaktyczna mapa programu 311[28].Z1 311[28].Z1.01 311[28].Z2.03 311[28].Z1.03 311[28].Z2.02 311[28].Z2.04 311[28].Z5.01 311[28].O1.05 311[28].Z1.04 311[28].Z3.02 311[28].Z5.02 311[28].Z1.02 311[28].Z3.01 311[28].Z3.03 311[28].O1.01 311[28].O1.02 311[28].O1.03 311[28].O1.04 311[28].O1 311[28].Z3 311[28].Z2 311[28].Z5.03 311[28].Z4 311[28].Z4.02 311[28].Z4.03 311[28].Z4.01 311[28].Z5 311[28].Z6 311[28].S1 311[28].S1.01 311[28].S1.02 311[28].Z6.01 311[28].Z6.03 311[28].Z6.02 311[28].Z2.01 311[28].Z3.04 311[28].S1.03
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 12 Dydaktyczna mapa programu stanowi schemat powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Z mapy należy korzystać podczas planowania zajęć dydaktycznych. Zmiana kolejności realizacji modułów i programów jednostek modułowych powinna być poprzedzona analizą dydaktycznej mapy programu oraz treści programowych jednostek modułowych. Nauczyciele realizujący modułowy program nauczania powinni posiadać umiejętności dotyczące: kształcenia modułowego, prowadzenia zajęć z zastosowaniem aktywizujących metod nauczania, pomiaru dydaktycznego. Powinni również posiadać umiejętności projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych stanowiących dydaktyczną obudowę programów jednostek modułowych. Podana w tabeli orientacyjna liczba godzin na realizację programów jednostek modułowych może ulegać zmianie w zależności od stosowanych metod nauczania, środków dydaktycznych oraz aktualnych potrzeb edukacyjnych. Nauczyciel powinien kształtować zainteresowania uczniów zawodem, wskazywać możliwości dalszego kształcenia oraz nabywania nowych umiejętności zawodowych. Powinien również kształtować pożądane postawy uczniów, jak: odpowiedzialność, dbałość o jakość pracy, poszanowanie dla pracy innych osób, dbałość o racjonalne stosowanie materiałów, poszanowanie prawa, dbałość o kształtowanie wizerunku zakładu pracy. Nauczyciele realizujący modułowy program nauczania powinni uwzględniać zmiany, jakie zachodzą w poligrafii i na rynku usług poligraficznych. Realizacja programu nauczania powinna odbywać się z zastosowaniem aktywizujących metod nauczania. Do takich metod pracy zalicza się: metodę przypadków, inscenizacji, dyskusji dydaktycznej, projektów, tekstu przewodniego, ćwiczeń praktycznych. Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych, organizowanie wycieczek do zakładów poligraficznych, na targi i wystawy. Należy zwracać uwagę na samodzielną pracę uczniów pod kierunkiem nauczyciela, korzystanie z różnych źródeł informacji, jak: podręczniki, poradniki, literatura, Internet, katalogi, foldery, instrukcje, pozatekstowe źródła informacji. Treści kształcenia należy aktualizować, uwzględniać współczesne technologie, materiały, narzędzia i sprzęt. Istotnym elementem procesu dydaktycznego jest sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów. Wskazane jest prowadzenie badań diagnostycznych, kształtujących i sumatywnych. Celem badań diagnostycznych prowadzonych na początku procesu kształcenia jest określenie poziomu oraz zakresu wiedzy i umiejętności
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 13 uczniów. Wyniki badań należy wykorzystywać w trakcie realizacji programu nauczania. Celem badań kształtujących prowadzonych w trakcie realizacji programu jest dostarczanie bieżących informacji dotyczących efektywności procesu nauczania-uczenia się. Uzyskiwane informacje pozwalają na dokonywanie korekty organizacji i realizacji procesu kształcenia. Celem badań sumatywnych prowadzonych na zakończenie realizacji programów jednostek modułowych jest ocena stopnia realizacji celów kształcenia. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się na początku, w trakcie i na zakończenie realizacji programu. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane z zastosowaniem: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć szkolnych, – obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań, – sprawdzianów praktycznych i testów z zadaniami typu próba pracy. Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela opracowania kryteriów oceniania, testów osiągnięć, arkuszy obserwacji oraz arkuszy oceny postępów. Poprzez proces oceniania uświadamia się uczniom poziom ich osiągnięć w stosunku do wymagań edukacyjnych, wdraża się do systematycznej pracy, samokontroli i samooceny. W szkole kształcącej w zawodzie technik poligraf należy zorganizować: – pracownię projektowania, – pracownię materiałoznawstwa, – pracownię maszynoznawstwa, – pracownię technologiczną, – pracownię komputerową, – warsztaty szkolne.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 14 II. Plany nauczania PLAN NAUCZANIA Czteroletnie technikum Zawód: technik poligraf 311[28] Podbudowa programowa: gimnazjum Dla młodzieży Dla dorosłych Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania Semestry I - VIII Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Klasy I - IV Forma stacjonarna Forma zaoczna 1. Podstawy technik informacyjnych 13 9 164 2. Podstawy zawodu 6 4 76 3. Poligraficzne procesy przygotowawcze 8 6 101 4. Procesy drukowania 7 5 88 5. Procesy introligatorskie 7 5 88 6. Rynek pracy 4 3 50 7. Drukowanie offsetowe arkuszowe 5 3 63 Razem 50 35 630 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 15 PLAN NAUCZANIA Szkoła policealna Zawód: technik poligraf 311[28] Podbudowa programowa: szkoła dająca wykształcenie średnie Dla młodzieży Dla dorosłych Liczba godzin tygodniowo w dwuletnim okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo w dwuletnim okresie nauczania Liczba godzin w dwuletnim okresie nauczania Semestry I - IV Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Klasy I - II Forma stacjonarna Forma zaoczna 1. Podstawy technik informacyjnych 13 10 177 2. Podstawy zawodu 6 4 82 3. Poligraficzne procesy przygotowawcze 8 6 110 4. Procesy drukowania 7 5 95 5. Procesy introligatorskie 7 5 95 6. Rynek pracy 4 3 55 7. Drukowanie offsetowe arkuszowe 5 4 68 Razem 50 37 682 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 16 PLAN NAUCZANIA Szkoła policealna Zawód: technik poligraf 311[28] Podbudowa programowa: liceum profilowane – profil Zarządzanie informacją Dla młodzieży Dla dorosłych Liczba godzin tygodniowo w półtorarocznym okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo w półtorarocznym okresie nauczania Liczba godzin w półtorarocznym okresie nauczania Semestry I - III Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Semestry I - III Forma stacjonarna Forma zaoczna 1. Podstawy zawodu 8 6 108 2. Poligraficzne procesy przygotowawcze 11 9 149 3. Procesy drukowania 8 6 108 4. Procesy introligatorskie 8 6 108 5. Rynek pracy 7 5 94 6. Drukowanie offsetowe arkuszowe 6 4 81 Razem 48 36 648 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 17 III. Moduły kształcenia w zawodzie Moduł 311[28].O1 Postawy technik informacyjnych 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, – posługiwać się narzędziami pracy i dokonywać ich konserwacji, – dbać o estetykę stanowiska pracy, – przewidywać zagrożenia dla środowiska związane z procesem pracy, – posługiwać się podstawową terminologią dotyczącą prawa pracy, – identyfikować przepisy prawa dotyczące ochrony własności intelektualnej, – interpretować informacje ekonomiczne dotyczące pracy w zawodzie, – stosować narzędzia informatyczne w trakcie prac biurowych, – wykorzystywać techniki graficzne i multimedialne podczas realizacji zadań, – przygotowywać plan rozwoju zawodowego, – stosować aktywne metody poszukiwania pracy, – stosować racjonalne zasady postępowania w trakcie realizacji zadań, – posługiwać się i zarządzać informacją, – posługiwać się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej Nazwa jednostki modułowej Orientacyjna liczba godzin na realizację 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 24 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 45 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 70 311[28].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 170 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 159 Razem 468
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 18 3. Schemat układu jednostek modułowych 4. Literatura Aaland M.: Photoshop 5.5. Zastosowanie w Internecie. Helion, Gliwice 2002 Bain S.: CoreIDRAW 10. Vademecum profesjonalisty. Helion, Gliwice 2002 Białecki K.: Podstawy marketingu. Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego. Warszawa 2002 Brown T., Scrimger R., Miller R.: Windows 2000 Server. Helion, Gliwice 2001 Danowski B.: FrontPage 2000. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2001 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 311[28].O1 Podstawy technik informacyjnych 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 311[28].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 19 Danowski B.: Nero Burining ROM. Nagrywanie płyt CD. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Dołęgowski B.: Bezpieczeństwo pracy przy obsłudze komputerów. ODDK, Gdańsk1999 Fedderna H.: Microsoft Access wersja 2002 dla ekspertów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2003 Florek L., Zieliński T.: Prawo pracy. C. H. Beck, Warszawa 2003 Flynn D.: Tworzenie cyfrowego wideo. Helion, Gliwice 2002 Forte S.: Access 2000. Helion, Gliwice 2001 France S.C.: Ekonomia: angielsko-polski słownik tematyczny. Wydawnictwo Naukowe PWM, Warszawa 2002 Georges G.: Techniki obróbki zdjęć cyfrowych. Praktyczne projekty. Helion, Gliwice 2001 Ivens K., Carlberg, C.: Excel 2002 PL. Helion, Gliwice 2002 Jaślan H., Jaślan J.: Słownik terminologii prawniczej i ekonomicznej angielsko-polski. WP, Warszawa 2001 Kaczmarczyk S.: Badania marketingowe: metody i techniki. PWE, Warszawa 2002 Kalina-Prasznic U.: Encyklopedia prawa, (red.). C. H. Beck, Warszawa 2000 Korbecki M.: Komputerowe przetwarzanie dźwięku: MIKOM, Warszawa 1999 Kowalczyk G.: Excel 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2000 Kowalczyk G.: MS Word 2002/XP. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2001 Kowalczyk G.: Word 2002/XP. Ćwiczenia zaawansowane. Helion, Gliwice 2003 Kwaśny A.: Od skanera do drukarki. Helion, Gliwice 2002 London S., London D.: Flash 5. MIKOM, Warszawa 2001 Margulis D.: Photoshop 6. Korekcja i separacja. Vademecum profesjonalisty. Helion, Gliwice 2003 Miller D.: CorelDRAW 9. Zaawansowane techniki. Biblia. Helion, Gliwice 2001 Minasi M., Christiansen E., Shapar K.: Windows 98 PL. Helion, Gliwice 1999 Nałęcz M., Porzecka B.: Kodeks pracy wraz z indeksem rzeczowym. (red.) C. H. Beck. Warszawa 2003 Oberlan Ł.: Fotografia cyfrowa. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Oberlan Ł.: Photoshop 6. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ogletree T.W.: Windows XP PL. Księga eksperta. Helion, Gliwice 2002
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 20 Ogórek B.: Corel PHOTO-PAINT 10. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ożga E.: Słownik terminologii prawniczej. Cz. 1-2. Branta, Bydgoszcz 1997-1998 Pasek J.: Flash 5. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2000 Pociecha J.: Metody statystyczne w badaniach marketingowych. PWN, Warszawa 1996 Prawo autorskie. Praca zbiorowa Barta J. (red.) C.H. Beck, Instytut Nauk Prawnych PAN, Warszawa 2003 Rószkiewicz M.: Narzędzia statystyczne w analizach marketingowych. C.H. Beck, Warszawa 2002 Rybicki Z. (red.): Mała encyklopedia prawa. PWN, Warszawa 1980 Steinbrink B.: Multimedia u progu technologii XXI wieku. Robornatic, Wrocław 1993 Stinson C., Dodge M.: Microsoft Excel wersja 2002 dla ekspertów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2003 Szeliga M.: MS Office 2002/XP. Ćwiczenia zaawansowane. Helion, Gliwice 2002 Szeliga M.: Windows XP Professional PL. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ulrich K.: Po prostu Flesh MX. . Helion, Gliwice 2003 Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji: komentarz. Praca zbiorowa. Szwaja J. (red.). C.H. Beck, Warszawa 2000 Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 21 Jednostka modułowa 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, – określić podstawowe obowiązki pracodawcy i pracownika dotyczące zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, – określić konsekwencje naruszenia przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania zadań zawodowych, – posłużyć się wewnętrznymi zaleceniami i regulaminami dotyczącymi pracy na określonych stanowiskach, – zidentyfikować czynniki niebezpieczne i szkodliwe występujące w pracy oraz określić sposoby ich ograniczania i eliminacji, – ocenić zagrożenia wynikające z niewłaściwego użytkowania urządzeń elektrycznych, – zareagować w przypadku zaistnienia pożaru zgodnie z instrukcją przeciwpożarową, – poinformować służby ratownicze zgodnie z przyjętymi procedurami postępowania, – udzielić pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, – zastosować zasady ochrony środowiska, – określić rodzaj materiałów przeznaczonych do ponownego przetwarzania. 2. Materiał nauczania Prawna ochrona pracy. Czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe i niebezpieczne występujące w procesie pracy. Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej. Zagrożenia pożarowe, zasady ochrony przeciwpożarowej. Zasady wykorzystywania środków gaśniczych. Zasady ochrony środowiska na stanowisku pracy. Organizacja pierwszej pomocy w wypadkach przy pracy. Selekcja i utylizacja odpadów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 22 3. Ćwiczenia • Określanie praw i obowiązków pracownika i pracodawcy dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na podstawie Kodeksu pracy. • Rozpoznawanie znaków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. • Rozpoznawanie zagrożeń wypadkowych związanych z procesem pracy. • Udzielanie pierwszej pomocy osobie porażonej prądem elektrycznym (w warunkach symulacyjnych). • Udzielanie pierwszej pomocy osobie ze złamaną kończyną. • Informowanie służb ratowniczych o zaistniałym zdarzeniu (w warunkach symulacyjnych). • Dobieranie środków gaśniczych odpowiednio do źródła pożaru. • Wykonywanie sztucznego oddychania z zastosowaniem fantomu. • Segregowanie odpadów oraz określanie ich przydatności do ponownego przetwarzania. 4. Środki dydaktyczne Teksty przewodnie. Kodeks pracy. Polskie Normy dotyczące bhp i zasad ergonomii. Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. Regulaminy i instrukcje dotyczące obsługi urządzeń stwarzających zagrożenia. Sprzęt gaśniczy. Filmy dydaktyczne. Programy komputerowe. Foliogramy. Dokumentacja dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy. Fantom do nauki udzielania pierwszej pomocy. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej obejmuje podstawową terminologię dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy, zasady kształtowania bezpiecznych warunków pracy oraz ogólne zasady dotyczące bezpieczeństwa pracy. Podczas realizacji programu należy zwracać uwagę na obowiązki pracownika i pracodawcy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochronę zdrowia w procesie pracy, skutki nieprzestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 23 Ważne jest kształtowanie przekonania uczniów, że ochrona zdrowia i życia człowieka w środowisku pracy jest wartością nadrzędną. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni umieć dostrzegać zagrożenia dla zdrowia lub życia, a także ograniczać je lub eliminować. Dotyczy to w szczególności pracy z urządzeniami elektrycznymi. Wskazane jest, aby w procesie kształcenia stosować aktywizujące metody nauczania: inscenizacji, przypadków, dyskusji dydaktycznej, przewodniego tekstu, ćwiczeń praktycznych, gier symulacyjnych. Program jednostki modułowej należy realizować w pracowni wyposażonej w niezbędne środki dydaktyczne. Zajęcia powinny odbywać się w grupie liczącej 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Podczas realizacji ćwiczeń uczniowie powinni opanować umiejętności rozpoznawania i stosowania sprzętu gaśniczego, wykonywania czynności związanych z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie postępów uczniów powinno odbywać się w sposób systematyczny na podstawie określonych kryteriów. Sprawdzanie wiedzy i umiejętności uczniów może odbywać się za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką), zamknięte (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, typu prawda- fałsz). Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane poprzez obserwację czynności wykonywanych przez uczniów podczas realizacji ćwiczeń w warunkach symulacyjnych. W procesie sprawdzania i oceniania pracy uczniów należy zwracać uwagę na wykonywanie pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, dobieranie i stosowanie sprzętu przeciwpożarowego oraz środków gaśniczych. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń i zadań zleconych przez nauczyciela. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów, ustne i pisemne sprawdziany wiedzy. W trakcie sprawdzianów ustnych należy zwracać
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 24 uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, stosowanie właściwej terminologii oraz poprawność wnioskowania. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń oraz rozwiązanie testu osiągnięć. Po zakończeniu realizacji programu jednostki wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 25 Jednostka modułowa 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – posłużyć się podstawową terminologią ekonomiczną, – zdefiniować pojęcia: marketing, strategia marketingowa, – zastosować metody marketingowe w działalności informacyjnej, – podjąć współpracę ze środkami masowego przekazu w trakcie organizowania działalności informacyjnej, – określić podstawy prawne oraz źródła finansowania działalności informacyjnej, – sporządzić kalkulację usług informacyjnych, – zastosować metody badań rynkowych podczas działalności informacyjnej, – posłużyć się materiałami statystycznymi, – zinterpretować wpływ błędu danych na wynik działań informacyjnych, – zastosować podstawową terminologię dotyczącą prawa i etyki, – zastosować przepisy prawa w procesie organizacji i prowadzenia działalności informacyjnej, – posłużyć się Kodeksem pracy w realizacji zadań zawodowych, – zastosować przepisy prawa dotyczące ochrony własności intelektualnej. 2. Materiał nauczania Podstawowe pojęcia ekonomiczne i prawne. Marketing i reklama. Badania rynkowe. Elementy statystyki opisowej. Przepisy prawa pracy. Prawo o ochronie własności intelektualnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 3. Ćwiczenia • Określanie zasad promocji ośrodka informacji i usług informacyjnych. • Opracowanie projektu promocji ośrodka informacji. • Dobieranie metod badań rynkowych do potrzeb użytkowników informacji. • Przygotowanie kwestionariusza wywiadu i ankiety. • Wyszukiwanie i interpretowanie informacji w roczniku statystycznym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 26 • Wyszukiwanie aktów prawnych w Dzienniku Ustaw w wersji papierowej i elektronicznej. • Sporządzanie kalkulacji kopiowania dokumentów w ośrodku informacji. 4. Środki dydaktyczne Katalogi i materiały reklamowe dotyczące działalności informacyjnej. Kwestionariusze badań rynkowych. Roczniki statystyczne. Kodeks pracy. Ustawa o ochronie własności intelektualnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Dziennik Ustaw w formie elektronicznej. Encyklopedie i słowniki specjalistyczne. Foliogramy. Komputerowe bazy danych. Internet. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki dotyczy wybranych zagadnień prawnych i ekonomicznych oraz zagadnień związanych z działalnością informacyjną. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest zwracanie uwagi na zapoznanie uczniów z podstawowymi przepisami regulującymi działalność informacyjną. Należy również zwracać uwagę na zastosowanie metod marketingowych i zasad prowadzenia reklamy podczas działalności informacyjnej. Do osiągnięcia celów kształcenia wskazane jest zastosowanie wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej i metod problemowych. W trakcie realizacji treści programowych wskazane jest prezentowanie foliogramów, przeglądanie witryn internetowych ośrodków informacji. Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni komputerowej. Wskazane jest organizowanie wycieczek do ośrodków informacji, bibliotek, agencji reklamowych, instytucji zajmujących się badaniami rynku. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest stosowanie indywidualnej i grupowej formy pracy uczniów. Praca w grupach, głównie podczas wykonywania ćwiczeń powinna prowadzić do nabywania przez uczniów umiejętności niezbędnych do prowadzenia działalności zawodowej, jak: komunikowanie się, prezentowanie wyników, współpraca z zespołem.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 27 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się systematycznie podczas realizacji programu jednostki na podstawie określonych kryteriów. Oceniając osiągnięcia uczniów należy zwracać uwagę na poprawne posługiwanie się terminologią prawno-ekonomiczną, określanie przepisów regulujących działalność informacyjną, dobór metod marketingowych do działalności informacyjnej. Oceny osiągnięć uczniów można dokonywać na podstawie: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć szkolnych, – obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Na zakończenie realizacji programu jednostki wskazane jest przeprowadzenie testu osiągnięć z zadaniami otwartymi i zamkniętymi. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną oraz indywidualne wypowiedzi uczniów. Podczas oceny dokonywanej w formie ustnej należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, posługiwanie się właściwą terminologią, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania zadań, dokładność i sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy uczniów. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 28 Jednostka modułowa 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – zastosować normy społeczne: prawne, etyczne, estetyczne, językowe i zwyczajowe, – określić wpływ organizacji pracy na efektywność działalności, – zastosować zasady racjonalnego działania, – ocenić merytoryczną i estetyczną wartość przygotowanych informacji, – wykorzystać różne źródła informacji dotyczące organizacji procesu pracy, – określić czynniki optymalizujące współdziałanie jednostki z grupą, – wykorzystać aktualne informacje techniczne i technologiczne w działalności informacyjnej, – określić działania niezbędne do organizacji wystaw, targów i konferencji, – zastosować aktywne metody poszukiwania pracy, – określić mechanizmy rządzące zachowaniami ludzi, – zastosować przepisy Kodeksu pracy dotyczące praw i obowiązków pracownika i pracodawcy, – określić podstawowe zasady etyki zawodowej. 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy. Normy społeczne. Organizacja procesu pracy. Organizacja i efektywność pracy. Wartość i źródła informacji. Konferencje, warsztaty, sympozja. Elektroniczne czasopisma zawodowe jako forma komunikowania się pracowników informacji. Aktywne poszukiwanie pracy. Zasady komunikowania się. Umiejętności komunikacyjne. Problematyka dotycząca zatrudnienia. Zarządzanie zasobami ludzkimi. Etyka zawodowa, rodzaje zachowań, współpraca z zespołem.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 29 3. Ćwiczenia • Prezentowanie własnych umiejętności podczas rozmowy kwalifikacyjnej (w warunkach symulacyjnych). • Określanie sposobów aktywnego poszukiwania pracy. • Sporządzanie listu motywacyjnego i CV. • Określanie zasad współpracy z zespołem. 4. Środki dydaktyczne Foliogramy. Wzory listów motywacyjnych i CV. Artykuły z czasopism drukowanych i elektronicznych dotyczących komunikowania się w środowisku pracowników informacji. Oprogramowanie systemowe. Filmy dydaktyczne. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki obejmuje tematykę dotyczącą aktywnego poszukiwania pracy, organizacji procesu pracy oraz komunikowania się w środowisku pracowników informacji. Program jednostki powinien być realizowany z wykorzystaniem aktywizujących metod nauczania. Wskazane jest, aby ćwiczenia praktyczne były wykonywane przez uczniów indywidualnie lub w małych grupach. Intensywny rozwój nauki i techniki oraz napływ różnorodnych informacji wymagają ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowywania się. Zajęcia dotyczące aktywnego poszukiwania pracy, planowania rozwoju zawodowego, komunikacji interpersonalnej mają duże znaczenie w procesie kształcenia. Zajęcia tego typu mogą być realizowane w warunkach symulacyjnych z zastosowaniem metody dramy oraz studium przypadku. Umiejętności interpersonalne należy kształtować poprzez prezentację filmów dydaktycznych. Wskazane jest stosownie metody ćwiczeń praktycznych dotyczących autoprezentacji podczas rozmowy kwalifikacyjnej w warunkach symulacyjnych, rozwiązywania określonych problemów, planowania rozwoju zawodowego, sporządzania listu motywacyjnego i CV. Podstawowa tematyka programu jednostki dotyczy organizacji procesu pracy. W trakcie zajęć należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, elementy etyki zawodowej, współpracę z zespołem, zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie jakością, umiejętności komunikacyjne, metody badań usług informacyjnych, podejmowanie decyzji dotyczących organizacji procesu pracy, rozwiązywanie problemów. Tematyka programowa może być realizowana z zastosowaniem wykładu informacyjnego i problemowego, studium
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 30 przypadków oraz ćwiczeń praktycznych z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego. Tematyka dotycząca sporządzania dokumentów związanych z poszukiwaniem pracy powinna być realizowana w pracowni komputerowej. Uczniowie powinni mieć zapewniony dostęp do komputerów z odpowiednim oprogramowaniem. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane w trakcie realizacji programu jednostki modułowej zgodnie z określonymi kryteriami. Ocena osiągnięć powinna dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania przez uczniów umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia. Wskazane jest stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osiągnięć szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów. Do podstawowych kryteriów oceniania należy zaliczyć: – posługiwanie się poprawną terminologią, – dokładność wykonania zadań, – dobór języków informacyjnych do realizacji określonych zadań, – organizację stanowiska pracy, – poprawność porozumiewania się, – umiejętność korzystania z literatury zawodowej, – poprawność organizowania działalności informacyjnej. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów i ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, stosowanie właściwej terminologii, poprawność wnioskowania. Umiejętność komunikowania się można sprawdzać poprzez obserwację czynności uczniów. Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Testy osiągnięć powinny być stosowane w trakcie i po zakończeniu realizacji programu jednostki. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi) i zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz).
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 31 Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 32 Jednostka modułowa 311[28].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – rozróżnić urządzenia i części zestawu komputerowego, – zdefiniować pojęcia: pamięć masowa, pamięć operacyjna, – wyjaśnić funkcje urządzeń wejścia-wyjścia, – określić wpływ typu procesora, jego szybkości, rodzaju płyty głównej i pojemności pamięci operacyjnej na pracę komputera, – określić podstawowe zadania systemu operacyjnego, – posłużyć się systemem Windows do wykonania określonych zadań, – dokonać konfiguracji środowiska pracy w systemie Windows, – zastosować wybrane urządzenia peryferyjne, – zainstalować i skonfigurować określony sprzęt i oprogramowanie w systemie Windows, – scharakteryzować typowe usługi sieciowe, – zastosować sieć komputerową do wykonania określonych zadań, – posłużyć się drukarką lokalną i sieciową, – wykorzystać Internet do wyszukiwania informacji, – posłużyć się pocztą elektroniczną do przesyłania listów i załączników, – przetworzyć i sformatować zadane dokumenty, – skomponować tekst z grafiką i tabelami z zastosowaniem techniki OLE, – posłużyć się technikami pracy grupowej w czasie pracy z dokumentami, – zastosować korespondencję seryjną do tworzenia etykiet adresowych, – posłużyć się wybranymi programami do korekty błędów, – zaplanować prezentacje, – posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, – zastosować wybrane funkcje arkusza kalkulacyjnego, – zaprojektować wykresy do prezentacji danych z arkusza, – zastosować sortowanie, filtrowanie oraz podsumować dane na listach w arkuszu kalkulacyjnym, – skonstruować tabelę i wykres, – zaproponować makropolecenia do automatyzacji pracy z arkuszem kalkulacyjnym, – zaprojektować relacyjną bazę danych, – skonstruować tabele z danymi, – zaprojektować klucze i określić relacje między tabelami, – zastosować podstawowe operacje na danych w tabelach, – zaprojektować zapytania i transakcje,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 33 – zastosować instrukcje języka SQL, – dobrać formularze do filtrowania danych, – zaplanować i wydrukować raporty z baz danych, – utworzyć makropolecenia do automatyzacji pracy z bazą, – posłużyć się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Materiał nauczania Płyty główne mikrokomputerów. Pamięci operacyjne. Procesory. Gniazda rozszerzeń – standardy: ISA, EISA, PCI, AGP, SCSI. Pamięci masowe. Karty graficzne, wideo, akceleratory. Urządzenia peryferyjne. Zasilacze awaryjne. Obiekty w systemie Windows. Aplikacje i programy dla środowiska Windows. Sieci: Microsoft Network, Internet. Usługi: WWW, FTP, poczta elektroniczna, współdzielenie zasobów. Organizer osobisty. Wprowadzanie, edycja i formatowanie treści dokumentu. Tabele, wykresy i grafika w dokumentach. Dokumenty korespondencji seryjnej. Korekta pisowni, gramatyki i stylu dokumentu. Drukowanie dokumentu. Planowanie prezentacji. Projektowanie prezentacji z tekstem, tabelami, wykresami i grafiką. Praca z szablonami prezentacji. Drukowanie treści prezentacji. Arkusz kalkulacyjny – wprowadzanie danych, formuł i funkcji. Zasady pracy z danymi w arkuszu kalkulacyjnym. Listy danych w arkuszu kalkulacyjnym. Wykresy w arkuszach. Makropolecenia w automatyzacji pracy z arkuszem. Drukowanie arkusza kalkulacyjnego. Wymiana danych między programami, technika ODBC. Projektowanie relacyjnych baz danych. Struktury rekordów i tabel. Zasady operowania na danych w bazie. Klucze i relacje w bazach danych. Wymiana danych z bazami innych dostawców. Zapytania i transakcje.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 34 Wybrane instrukcje języka SQL. Formularze i raporty w bazach danych. Makropolecenia w pracy z bazą danych. 3. Ćwiczenia • Rozpoznawanie i określanie funkcji poszczególnych części i urządzeń zestawu komputerowego. • Instalowanie wybranych urządzeń zestawu komputerowego. • Konfigurowanie zestawu komputerowego. • Instalowanie oprogramowania w środowisku Windows. • Zastosowanie oprogramowania narzędziowego i systemowego. • Formatowanie dokumentów według określonego wzorca. • Osadzanie grafiki w dokumencie. • Tworzenie dokumentów zawierających tabele i wykresy. • Tworzenie list adresowych korespondencji seryjnej. • Wykonywanie prezentacji według zadanego wzoru. • Wykorzystywanie szablonów do tworzenia prezentacji. • Projektowanie arkusza zawierającego kwartalny bilans wydatków. • Projektowanie arkusza kalkulacyjnego do obliczania odsetek od lokat bankowych. • Projektowanie arkusza kalkulacyjnego do obliczania rat kredytu. • Przeprowadzanie analizy statystycznej danych z list i tabel w arkuszu. • Opracowywanie i prezentowanie danych w formie graficznej. • Projektowanie makropoleceń w automatyzacji działania arkusza. • Tworzenie bazy danych z wykorzystaniem kreatora. • Analizowanie wydajności bazy danych. • Eksportowanie i importowanie danych do i z arkuszy kalkulacyjnych, plików tekstowych i baz danych innych producentów. • Określanie relacji między tabelami w różnych bazach. 4. Środki dydaktyczne Elementy zestawów komputerowych. Płyty główne, procesory, karty rozszerzeń. Urządzenia peryferyjne. System operacyjny Windows. Pakiet oprogramowania biurowego: edytor tekstów, program do tworzenia prezentacji, arkusz kalkulacyjny, baza danych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 35 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki zawiera podstawowe treści związane z użytkowaniem i wykorzystaniem komputerów, stanowiące punkt wyjścia do dalszego kształcenia. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni komputerowej wyposażonej w odpowiednie środki techniczne. Na jednego ucznia powinien przypadać jeden komputer z niezbędnym oprogramowaniem umożliwiającym realizację programu jednostki. Grupa powinna liczyć 15 uczniów. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest korzystanie z oprogramowania Microsoft Windows i Office oraz pakietu OPEN OFFICE. Można zamiennie stosować system LlNUX. Nauczyciel powinien prowadzić zajęcia głównie w formie ćwiczeń, co pozwoli na kształtowanie umiejętności związanych z posługiwaniem się nowym oprogramowaniem. Na początku realizacji nowej tematyki nauczyciel powinien dokonać przeglądu oprogramowania danego typu oraz przedstawić możliwości jego zastosowania. Zajęcia z poszczególnych grup tematycznych powinny kończyć się wykonaniem przez każdego z uczniów złożonego ćwiczenia o wysokim stopniu zaawansowania. W trakcie realizacji treści kształcenia należy zwracać uwagę na praktyczne zastosowanie ćwiczeń, ograniczać zajęcia teoretyczne do zaprezentowania podstawowej terminologii. W procesie kształcenia szczególną uwagę należy zwracać na: – posługiwanie się terminologią dotyczącą budowy urządzeń komputerowych, – korzystanie z literatury specjalistycznej, – posługiwanie się systemem operacyjnym i siecią komputerową, w szczególności Internetem, – uruchamianie i korzystanie z oprogramowania systemowego i narzędziowego, – korzystanie z wybranych urządzeń peryferyjnych, – planowanie i organizację pracy, – dokładne wykonywanie ćwiczeń, – korzystanie z narzędzi do kontroli pisowni i gramatyki, – korzystanie z szablonów, – rozmieszczanie informacji w sposób czytelny dla odbiorcy, – korzystanie z formuł w arkuszach kalkulacyjnych, dokonywanie analizy danych, – relacyjność i normalizację baz danych podczas ich projektowania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 36 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się przez cały okres realizacji programu jednostki modułowej. Wiedza niezbędna do realizacji ćwiczeń praktycznych może być sprawdzana za pomocą testów osiągnięć szkolnych. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką) i zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz), W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów można zastosować sprawdziany ustne i pisemne, testy osiągnięć oraz obserwację pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Umiejętności intelektualne uczniów można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć technicznych, poprawność wnioskowania. Umiejętność komunikowania się i prezentacji można sprawdzać poprzez obserwację czynności wykonywanych przez uczniów. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji programu wskazane jest zastosowanie testów osiągnięć. Kontrolę poprawności wykonania zadań należy przeprowadzać w trakcie i po realizacji ćwiczeń. Uczeń powinien sprawdzać wyniki swojej pracy na podstawie przygotowanego przez nauczyciela arkusza ocen. Następnie, według tego samego arkusza, kontroli osiągnięć dokonuje nauczyciel. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 37 Jednostka modułowa 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – dobrać jakość grafiki do realizowanego zadania, – określić parametry map bitowych, – dobrać format plików graficznych zgodnie z przeznaczeniem, – wykonać przekształcenia izometryczne obrazu, – dobrać odpowiedni typ skanera, – zeskanować oraz pozyskać obraz cyfrowy i zachować go w różnych formatach, – przetworzyć obraz oraz dokonać zaawansowanego montażu, – stworzyć grafikę przeznaczoną do serwerów internetowych, – rozróżnić pliki multimedialne, – dokonać zapisu dźwięku, – odtworzyć pliki dźwiękowe, – wykorzystać bazy gotowych efektów dźwiękowych, – posłużyć się programami do tworzenia grafiki komputerowej, – zapisać obraz wideo, – dokonać edycji, konwersji, kompresji oraz montażu sekwencji obrazu wideo, – skorzystać z publikacji elektronicznych zamieszczanych w sieci Internet, – skorzystać z oprogramowania multimedialnego, – posłużyć się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Materiał nauczania Grafika rastrowa i wektorowa. Formaty plików graficznych. Oprogramowanie do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej: narzędzia dostępne w programie, retusz fotografii, kolaż, komponowanie tekstu z obiektami graficznymi, wykorzystanie bitmapy, transformacja obiektów oraz efekty specjalne, rozdzielczość i zmiana systemów barw, stosowanie filtrów i masek, drukowanie gotowych obiektów graficznych. Przetwarzanie obrazu: skalowanie i zachowywanie obrazu w różnych formatach, przekształcanie obrazu, zmiana palety barw, montaż obrazu, przekształcenia w grafice wektorowej. Skanowanie i montaż obrazu: pozyskiwanie obrazu cyfrowego i zachowywanie go w różnych formatach. Programy OCR.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 38 Przetwarzanie obrazu: wycinanie nieregularnych fragmentów obrazu, tworzenie montażu. Tworzenie grafiki do serwerów internetowych: projekt kompozycji graficznej – wielkość pliku, optymalizacja grafiki. Projektowanie grafiki na stronę WWW. Banery reklamowe. Formaty plików multimedialnych. Cyfrowa obróbka dźwięku. Programy multimedialne do wspomagania procesu nauczania. Publikacje elektroniczne. Zapis i odtwarzanie cyfrowego obrazu wideo z wykorzystaniem technik komputerowych. Obróbka obrazu wideo przy zastosowaniu technik komputerowych. 3. Ćwiczenia • Analizowanie obrazu zapisanego w grafice rastrowej i wektorowej. • Zastosowanie map bitowych i grafiki wektorowej. • Dokonywanie zmiany pliku graficznego na inny format, porównywanie rozmiarów pliku. • Dobieranie dpi, ppi w zależności od rozmiaru pliku, rozdzielczości monitora. • Określanie wpływu rozmiaru pliku na wartość parametru dpi. • Dobieranie parametrów pozwalających osiągnąć jak najlepszą jakość map bitowych. • Zmniejszanie i powiększanie rozmiarów obrazu, porównywanie ich jakości z obrazem wyjściowym. • Dokonywanie zamiany podstawowych obiektów graficznych i tekstu na krzywe, edycja krzywych. • Dokonywanie połączenia dwóch obrazów przy pomocy dostępnych narzędzi, skalowanie, obracanie obrazu o dowolny kąt, zapisywanie pliku w wersji 24-bitowego koloru RGB i w palecie 256 kolorów. • Tworzenie własnej palety kolorów w oddzielnym pliku i wykorzystanie jej do innych obrazów graficznych. • Dokładne odwzorowywanie rysunku. • Projektowanie karty okolicznościowej o zadanych atrybutach. • Drukowanie grafiki na określonym nośniku na przykład folia, koperta. • Wykonywanie cyfrowego retuszu fotografii. • Wykonywanie kolażu na bazie trzech zdjęć. • Dobieranie formatu pliku i rozdzielczości do skanowanego obrazu. • Dokonywanie obróbki zeskanowanej fotografii za pomocą technik komputerowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 39 • Odczytywanie tekstu z kartki (tekstu niewyraźnego, z tabelami, szpaltami lub innymi utrudnieniami) za pomocą programu typu OCR oraz analizowanie odczytu. • Montaż obrazów cyfrowych według wskazań prowadzącego. • Kadrowanie, filtrowanie i retusz obrazu w standardzie RGB. • Wykonywanie korekty tonalnej oraz korekty barwy w standardzie CMYK. • Analizowanie plików graficznych oraz określanie ich wykorzystania w serwisach WWW. • Ocenianie strony WWW pod względem układu graficznego. • Wykonywanie statycznego baneru reklamowego w formacie jpg, który będzie można wystawić na stronach internetowych. • Zapisywanie utworu z płyty CD w formacie wav na mp3. • Zapisywanie dźwięku w pliku mp3. • Likwidowanie przerw w sekwencji dźwiękowej. • Montaż dwóch plików dźwiękowych, w tym jednego nagranego za pomocą mikrofonu. • Wykonywanie zapisu komentarza słownego. • Instalowanie i obsługiwanie programów multimedialnych. • Wyszukiwanie w sieci Internet publikacji elektronicznych. • Zapisywanie obrazu wideo z magnetowidu do pliku przy pomocy technik komputerowych. • Montowanie obrazu i ścieżki dźwiękowej z określonych źródeł sygnału. 4. Środki dydaktyczne Foliogramy. Obrazy zapisane w grafice wektorowej i rastrowej. Programy multimedialne: słowniki, encyklopedie. Programy komputerowe umożliwiające zapis i edycję dźwięku. Programy komputerowe do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej. Programy umożliwiające zapis i edycję wideo. Literatura specjalistyczna. Aparat cyfrowy. Skaner. Drukarka. Magnetowid. Mikrofon. Komputer. Odtwarzacz DVD.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 40 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki zawiera podstawowe treści dotyczące przetwarzania plików graficznych i multimedialnych. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni komputerowej wyposażonej w odpowiednie środki techniczne, z dostępem do sieci Internet. Na jednego ucznia powinien przypadać jeden zestaw komputerowy. Grupa uczniów powinna liczyć do 15 osób. Podczas realizacji programu jednostki należy kształtować przede wszystkim umiejętności przetwarzania plików graficznych oraz wykonywania prostych operacji dotyczących obrazu i dźwięku. Metody nauczania należy tak dobierać, aby uczniowie sprawnie posługiwali się narzędziami aplikacji i wykorzystywali nabyte umiejętności do realizacji określonych zadań. Do osiągnięcia określonych celów kształcenia wskazane jest zastosowanie podających i aktywizujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, ćwiczeń praktycznych, tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej. Stosowanie metody tekstu przewodniego wymaga od prowadzącego zajęcia przygotowania materiałów do wykonania ćwiczenia: pytań prowadzących i formularzy. Szczególną uwagę należy zwracać na wykonywanie ćwiczeń praktycznych, począwszy od prostych do bardziej złożonych. Należy stosować zarówno indywidualną, jak i grupową formę pracy uczniów. Grupowa forma pracy sprzyja nabywaniu umiejętności ponad- zawodowych, jak: komunikowanie się, współpraca z zespołem, prezentowanie wyników. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się na początku, w trakcie i na zakończenie realizacji programu jednostki modułowej na podstawie określonych kryteriów. Osiągnięcia uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć oraz obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania zadań. Podczas obserwacji pracy uczniów należy zwracać uwagę na: – dobór typu grafiki komputerowej do procesu przetwarzania obrazu, – rozróżnianie formatów plików map bitowych i grafiki wektorowej, – dobór jakości parametrów grafiki do wydruku komputerowego lub elementu serwisu internetowego, – ustawianie rozmiaru obrazu oraz parametrów dpi dla uzyskania jak najlepszego efektu,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 41 – skanowanie, dokonywanie prostych przekształceń, montaż obrazów, – wykonywanie prostego montażu zdjęć, – dobór plików graficznych do strony internetowej, – ustalanie rozmiaru baneru reklamowego, – rozróżnianie najważniejszych formatów plików multimedialnych, – określanie ustawień systemu dotyczących konfiguracji nagrania i odtwarzania, – wykonywanie prostego montażu plików multimedialnych z różnych źródeł, – instalowanie i obsługiwanie programów, – podstawowe czynności montażowe przy obróbce sekwencji wideo. Umiejętności praktyczne uczniów można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć, poprawność wnioskowania. Po zakończeniu realizacji treści programowych jednostki wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej, należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów i testów osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 42 Moduł 311[28].Z1 Podstawy zawodu 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – posługiwać się terminologią poligraficzną, – posługiwać się podstawowymi miarami poligraficznymi, – odczytywać i sporządzać schematy technologiczne, – klasyfikować produkty poligraficzne, – charakteryzować poligraficzne procesy przygotowawcze, – charakteryzować procesy reprodukcji poligraficznej, – klasyfikować i charakteryzować formy drukowe, – rozróżniać podstawowe i pochodne techniki drukowania, – charakteryzować procesy drukowania cyfrowego, – klasyfikować i charakteryzować maszyny drukujące, – charakteryzować procesy introligatorskie, – klasyfikować i charakteryzować maszyny i urządzenia introligatorskie, – odczytywać rysunki techniczne, – określać przebieg procesu wydawniczego, – charakteryzować kroje pisma, – dokonywać analizy elementów tekstu, – projektować formy graficzne łączone z tekstem, – projektować grafikę i typografię, – dokonywać redakcji i korekty technicznej, – oceniać estetykę druku, – klasyfikować i identyfikować materiały poligraficzne, – kwalifikować materiały poligraficzne do produkcji, – przestrzegać przepisów prawa dotyczących wykonywania zadań zawodowych, – organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 43 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej Nazwa jednostki modułowej Orientacyjna liczba godzin na realizację 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 82 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 56 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 36 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 42 Razem 216 3. Schemat układu jednostek modułowych 4. Literatura Blatner D.: Skanowanie i półtony. Letra Graghic, Kraków 1995 Buksiński T., Szpecht A.: Rysunek Techniczny.WSiP, Warszawa 1996 Chwałkowski R.: Typografia typowej książki. Helion, Gliwice 2002 Cichocki L., Pawlicki T., Ruczka I.: Poligraficzny słownik terminologiczny. Polska Izba druku, Warszawa 1999 Czichon H., Magdzik S., Jakucewicz S.: Formy drukowe. WSiP, Warszawa 1996 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1 Podstawy zawodu
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 44 Druździel M., Fijałkowski T.: Zecerstwo. Tom 1. W: Inwentarium wiedzy o poligrafii. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wrocław - Warszawa - Gdańsk - Łódź. Wydawnictwo 1988 Gruszczyński Cz.: Farby graficzne. WSiP, Warszawa 1990 Jakubicka M. (red. pr. zb.).: Katalog krojów pism wraz z poradnikiem wydawcy. Agencja Wydawnicza M. M. Jakubiccy. Warszawa 1993 Jakucewicz S.: Materiałoznawstwo poligraficzne. Wydawnictwa PW. Warszawa 1993 Jakucewicz S., Czichon M., Czichon H.: Materiałoznawstwo poligraficzne. Wydawnictwa PW. Warszawa 1992 Kirszke R.: Fotoskład. WSiP, Warszawa 1979 Malinowska T., Syta L.: Redagowanie techniczne książki. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne. Warszawa 1981 Praca zbiorowa. ABC poligraficzno-komputerowo-wydawnicze. Kraków 1994 Praca zbiorowa. Poligrafia ogólna. WSiP, Warszawa 1982 Praca zbiorowa. Poligrafia procesy i technika. Tłumaczenie ze słowackiego. COBRPP, Warszawa 2002 Trzaska F.: Podstawy techniki wydawniczej. IWZZ. Warszawa 1987 Polskie i branżowe normy poligraficzne. Czasopisma: Poligrafika, Świat druku, Print Publishing Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 45 Jednostka modułowa 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – posłużyć się podstawowymi pojęciami z zakresu poligrafii, – scharakteryzować podstawowe działy poligrafii, – zaprojektować produkt poligraficzny, – ocenić estetykę wyrobu poligraficznego, – odczytać proste schematy procesów poligraficznych, – sklasyfikować produkty poligraficzne, – określić podstawowe szeregi i formaty wyrobów papierniczych, – zastosować podstawowe systemy miar wykorzystywane w poligrafii, – posłużyć się podstawowym sprzętem pomiarowym, – scharakteryzować procesy składu klasycznego, – scharakteryzować procesy składu komputerowego, – sklasyfikować oryginały przeznaczone do reprodukcji, – scharakteryzować procesy fotoreprodukcji klasycznej, – scharakteryzować etapy obróbki materiałów światłoczułych „na mokro”, – scharakteryzować proces reprodukcji elektronicznej, – rozróżnić graficzne elementy publikacji, – zaprojektować układy graficzno-tekstowe, – posłużyć się podstawowymi pojęciami z zakresu sensytometrii i densytometrii, – określić sposoby wykonania form kopiowych, – scharakteryzować sposoby wykonania barwnych odbitek próbnych, – sklasyfikować i scharakteryzować formy drukowe, – scharakteryzować procesy drukowania, – scharakteryzować odbitki wykonane różnymi technikami drukowania, – określić różne sposoby wykończania druków, – scharakteryzować introligatorskie operacje jednostkowe, – sklasyfikować oprawy introligatorskie, – scharakteryzować procesy wykonywania opraw, – scharakteryzować procesy wykonywania opakowań. 2. Materiał nauczania Podstawowe pojęcia poligraficzne. Operacje jednostkowe. Proces technologiczny. Podział procesów technologicznych. Klasyfikacja wydawnicza produktów poligraficznych. Druki periodyczne, dziełowe i akcydensowe. Klasyfikacja poligraficzna druków. Miary typograficzne i zależności między nimi. Procesy składania tekstów. Komputerowe
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 46 składanie tekstów. Oryginały. Fotoreprodukcja. Procesy naświetlania i obróbki materiałów światłoczułych. Reprodukcja elektroniczna. Obróbka zeskanowanych oryginałów. Systemy DTP. Konfiguracja systemów DTP. Układy graficzno-tekstowe. Przygotowanie do naświetlania i drukowania. Produkcja form kopiowych. Montaż klasyczny i elektroniczny. Barwne odbitki próbne cyfrowe i analogowe. Formy drukowe w technikach wypukłych. Formy drukowe w technikach płaskich. Formy drukowe w technikach wklęsłych. Formy do drukowania sitowego i riso. Klasyfikacja technik drukowania. Charakterystyka techniki typograficznej, offsetowej, rotograwiurowej, sitowej, fleksograficznej, tamponowej i typooffsetowej. Narząd drukarski. Wykonywanie odbitek próbnych. Drukowanie wielokolorowe i wielobarwne. Introligatorskie procesy jednostkowe. Cięcie, krojenie, wykrawanie. Wykonywanie wkładów książkowych. Wykonywanie okładek. Procesy oprawiania. Wykonywanie opakowań. Uszlachetnianie druków. 3. Ćwiczenia • Przeliczanie miar stosowanych w poligrafii. • Klasyfikowanie wyrobów poligraficznych. • Planowanie podstawowych procesów technologicznych w poligrafii. • Rozpoznawanie i ocenianie oryginałów. • Rozpoznawanie i klasyfikowanie form kopiowych. • Rozpoznawanie i klasyfikowanie form drukowych. • Rozpoznawanie druków wykonanych różnymi technikami drukowania. • Analizowanie budowy wkładu książkowego. • Klasyfikowanie opraw. • Projektowanie i klasyfikowanie opakowań. 4. Środki dydaktyczne Stanowiska komputerowe do składania tekstów i reprodukcji poligraficznej z odpowiednim oprogramowaniem. Tablice graficzne przedstawiające: klasyfikacje materiałów poligraficznych, budowę podstawowych maszyn i urządzeń poligraficznych, zasady drukowania. Zbiór form kopiowych. Zbiór form drukowych. Katalog różnych gatunków papieru. Wzornik farb drukowych. Oryginały różnych typów. Wzorniki kolorów CMYK i Pantone. Próbne odbitki barwne. Zestaw materiałów światłoczułych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 47 Katalog odbitek drukarskich wykonanych różnymi sposobami. Zbiór okładek i opraw. Wzory opakowań. Filmy wideo obrazujące poszczególne procesy poligraficzne. Zbiór PN i BN z zakresu poligrafii. Przymiary metryczne, miarka typograficzna, lupy mikroskopy. Densytometr refleksyjny i transmisyjny. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej zawiera treści dotyczące charakterystyki procesów poligraficznych. Program jednostki powinien być realizowany w ścisłej korelacji z tematyką określoną w programach kolejnych jednostek modułowych wyodrębnionych w module Podstawy zawodu. Umiejętności opanowane przez uczniów w wyniku realizacji programu jednostki są niezbędne w dalszym procesie kształcenia. Program jednostki powinien być realizowany z uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. Podczas realizacji treści programowych trudnych do opanowania przez uczniów należy stosować metodę pokazu w połączeniu z instruktażem oraz metodę ćwiczeń praktycznych. Do takich treści należy zaliczyć: – klasyfikowanie produktów poligraficznych, – planowanie podstawowych procesów poligraficznych, – rozróżnianie oraz klasyfikowanie materiałów i półproduktów poligraficznych: form kopiowych i drukowych, druków, opraw, – projektowanie opakowań. Kształtowanie umiejętności praktycznych w trakcie realizacji ćwiczeń i innych zadań zleconych przez nauczyciela może odbywać się w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy zapoznać uczniów z zakresem i rodzajem wykonywanych zadań, z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zajęcia należy prowadzić w pracowni technologicznej wyposażonej w odpowiednie środki dydaktyczne. Zajęcia powinny być prowadzone w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Przed przystąpieniem do zajęć nauczyciel powinien przygotować materiały, jak: teksty przewodnie do ćwiczeń, instrukcje, normy, akty prawne, katalogi. Wskazane jest wykorzystywanie specjalistycznych programów komputerowych wspomagających planowanie produkcji poligraficznej, przeliczanie miar.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 48 Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów produkcyjnych i innych potencjalnych miejsc zatrudnienia celem poznania przez uczniów rzeczywistych warunków pracy. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej. Podstawowym kryterium oceniania osiągnięć uczniów jest stopień realizacji celów kształcenia. Inne kryteria, to między innymi: – stosowanie poprawnej terminologii, – klasyfikowanie, dokonywanie analizy oraz charakterystyki produktów i procesów poligraficznych. Do podstawowych umiejętności podlegających ocenie należy zaliczyć: – rozróżnianie i projektowanie produktów poligraficznych, – dobieranie materiałów do określonej technologii wykonania, – określanie właściwości półproduktów i produktów poligraficznych, – posługiwanie się miarami poligraficznymi. Wiedza i umiejętności uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć, z zadaniami zamkniętymi i otwartymi, – obserwacji pracy uczniów podczas realizacji zadań, – projektów opracowanych przez uczniów. W trakcie obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań należy zwracać uwagę na: – korzystanie z norm, instrukcji i katalogów, – poprawność wykonania schematów i rysunków, – organizację pracy związanej z realizacją zadań, – jakość i trafność projektów, – przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej należy uwzględnić wyniki sprawdzianów i testów osiągnięć. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z ustalonymi kryteriami i obowiązującą skalą ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 49 Jednostka modułowa 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – sklasyfikować maszyny i urządzenia stosowane w poligrafii, – scharakteryzować urządzenia tradycyjnej i współczesnej przygotowalni poligraficznej, – sporządzić schemat blokowy systemu DTP w różnych konfiguracjach, – scharakteryzować pojedyncze stanowiska komputerowe DTP oraz stanowiska pracujące w sieci komputerowej, – zaprojektować system DTP zgodnie z wymaganiami technologicznymi, – scharakteryzować naświetlarki CtF oraz CtP, – scharakteryzować skanery poligraficzne, – scharakteryzować drukarki komputerowe stosowane w DTP, – scharakteryzować urządzenia do proofingu, – dobrać urządzenia do przenoszenia i archiwizowania danych, – scharakteryzować urządzenia do produkcji form drukowych, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń do drukowania wypukłego, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń do drukowania płaskiego, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń do drukowania wklęsłego, – zidentyfikować podstawowe zespoły i części maszyn drukujących, – scharakteryzować zabezpieczenia stosowane w maszynach i urządzeniach drukujących, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń introligatorskich, – scharakteryzować urządzenia do wykonywania różnego rodzaju opakowań, – scharakteryzować zabezpieczenia stosowane w maszynach i urządzeniach introligatorskich. 2. Materiał nauczania Klasyfikacja maszyn i urządzeń poligraficznych. Maszyny stosowane w procesach przygotowawczych. Systemy DTP. Pojedyncze stanowiska komputerowe DTP oraz sieci komputerowe. Urządzenia peryferyjne – drukarki, skanery, naświetlarki CtF oraz CtP, urządzenia do proofingu
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 50 analogowego i cyfrowego. Urządzenia do przenoszenia i archiwizowania danych. Maszyny i urządzenia do wykonywania form drukowych – kopioramy, wywoływarki do płyt. Maszyny i urządzenia drukujące w technologii wypukłej, płaskiej, wklęsłej. Urządzenia do drukowania cyfrowego. Maszyny i urządzenia introligatorskie. Maszyny do wykonywania operacji jednostkowych. Maszyny do wykonywania okładek i opraw. Maszyny do wykończania i uszlachetniania wyrobów poligraficznych. Maszyny do produkcji opakowań. Zabezpieczenia stosowane w maszynach i urządzeniach poligraficznych. 3. Ćwiczenia • Klasyfikowanie maszyn i urządzeń poligraficznych. • Projektowanie systemów DTP zgodnie z potrzebami technologicznymi i organizacyjnymi. • Sporządzanie schematów urządzeń systemu DTP. • Sporządzanie rysunków technicznych części maszyn drukujących. • Sporządzanie rysunków złożeniowych maszyn drukujących. • Sporządzanie rysunków technicznych części maszyn introligatorskich. • Sporządzanie rysunków złożeniowych maszyn introligatorskich. • Dobieranie zabezpieczeń stosowanych w maszynach poligraficznych. 4. Środki dydaktyczne Plansze, foliogramy obrazujące budowę systemów DTP. System DTP z urządzeniami peryferyjnymi. Plansze, foliogramy obrazujące budowę urządzeń do wykonywania form drukowych. Kopiorama offsetowa. Automatyczna wywoływarka do płyt. Plansze, foliogramy obrazujące budowę maszyn drukujących. Filmy obrazujące pracę maszyn i urządzeń drukujących. Schematy kinematyczne maszyn i urządzeń drukujących. Części maszyn drukujących. Dokumentacje techniczne maszyn drukujących różnymi technikami. Plansze, foliogramy obrazujące budowę maszyn introligatorskich. Filmy obrazujące pracę maszyn i urządzeń drukujących. Schematy kinematyczne maszyn i urządzeń introligatorskich. Części maszyn introligatorskich. Dokumentacje techniczne maszyn introligatorskich. Instrukcje bhp dotyczące stosowanych zabezpieczeń.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 51 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej zawiera treści dotyczące charakterystyki maszyn i urządzeń poligraficznych. W związku z tym treści programowe jednostki powinny być realizowane w korelacji z tematyką programową odpowiednich jednostek wyodrębnionych w modułach zawodowych. W trakcie realizacji treści programowych trudnych do opanowania przez uczniów należy stosować metodę pokazu w połączeniu z instruktażem oraz metodę ćwiczeń praktycznych. Do takich treści należy zaliczyć: – projektowanie systemów DTP, – sporządzanie rysunków technicznych maszyn i ich części, – dobieranie zabezpieczeń stosowanych w maszynach poligraficznych. Realizacja ćwiczeń i innych zadań zleconych przez nauczyciela może odbywać się w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy zapoznać uczniów z zakresem i rodzajem wykonywanych zadań, z obsługą aparatury, maszyn i urządzeń oraz z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zajęcia należy prowadzić w pracowni technologicznej i maszynoznawstwa wyposażonych w odpowiednie środki dydaktyczne. Zajęcia mogą być prowadzone w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Przed przystąpieniem do zajęć należy przygotować odpowiednie materiały, jak: teksty przewodnie do ćwiczeń, instrukcje, normy, katalogi, części maszyn, rysunki części maszyn, plansze, foliogramy. Stanowiska ćwiczeniowe powinny być wyposażone w niezbędne przyrządy, aparaturę i narzędzia. Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów produkcyjnych i innych potencjalnych miejsc zatrudnienia. Celem organizacji wycieczek jest poznanie rzeczywistych warunków pracy z wykorzystaniem maszyn i urządzeń poligraficznych. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej. Podstawowym kryterium oceniania osiągnięć uczniów jest stopień realizacji celów kształcenia. Inne kryteria, to między innymi: – stosowanie poprawnej terminologii, – organizacja stanowiska pracy,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 52 – poprawność i sprawność wykonania rysunków. Do podstawowych umiejętności podlegających ocenie należy zaliczyć: − klasyfikowanie maszyn i urządzeń poligraficznych, − sporządzanie schematów urządzeń przygotowalni poligraficznej, − sporządzanie rysunków maszyn poligraficznych oraz ich części, − dobieranie zabezpieczeń stosowanych w maszynach poligraficznych. Wiedza i umiejętności uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testu osiągnięć z zadaniami zamkniętymi i otwartymi, – obserwacji pracy uczniów podczas realizacji ćwiczeń i innych zadań zleconych przez nauczyciela, – projektów opracowanych przez uczniów. W trakcie obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań należy zwracać uwagę na: – odczytywanie i posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną, – korzystanie z norm, instrukcji i katalogów, – dobieranie narzędzi i sprzętu do określonej technologii wykonania, – poprawność oraz staranność wykonania schematów i rysunków, – organizację pracy związanej z realizacją zadań, – systematyczność oraz terminowość wykonanych prac, – przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej należy uwzględnić wyniki sprawdzianów i testów osiągnięć. Proces oceniania powinien być realizowany według określonych kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 53 Jednostka modułowa 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – sklasyfikować i zidentyfikować materiały poligraficzne, – scharakteryzować sposoby oczyszczania i neutralizacji zanieczyszczeń wody, – określić właściwości oraz dobrać materiały smarne, – porównać właściwości oraz dokonać charakterystyki płyt offsetowych, – sklasyfikować wyroby papiernicze, – określić warunki klimatyzacji papieru, – scharakteryzować papiery drukowe, papiery tzw. nowej generacji, papiery syntetyczne, – sklasyfikować oraz określić skład farb drukowych, – określić mechanizmy utrwalania farb, – określić drukowe i użytkowe właściwości farb, – dobrać środki pomocnicze stosowane do farb wykazujących nieodpowiednie właściwości, – scharakteryzować warstwy kopiowe stosowane w płytach presensybilizowanych, – scharakteryzować warstwy kopiowe form CTP, – scharakteryzować budowę obciągów offsetowych, – scharakteryzować materiały introligatorskie, – sklasyfikować kleje oraz wyjaśnić zjawisko sklejania różnych materiałów, – określić zastosowanie poszczególnych rodzajów klejów na podstawie ich właściwości, – scharakteryzować lakiery stosowane w produkcji poligraficznej, – scharakteryzować folie introligatorskie stosowane do tłoczeń, – scharakteryzować materiały stosowane w oprawie złożonej, – sklasyfikować i scharakteryzować materiały pokryciowe, – określić elementy łączące części oprawy prostej, złożonej i specjalnej, – sklasyfikować tworzywa sztuczne stosowane w procesach poligraficznych, – określić właściwości formy fotopolimerowej stałej i ciekłej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 54 2. Materiał nauczania Podstawowe terminy dotyczące materiałoznawstwa. Klasyfikacja i charakterystyka materiałów poligraficznych. Woda w przemyśle poligraficznym. Uzdatnianie i oczyszczanie wody. Metale i stopy stosowane w poligrafii. Formy drukowe cynkowe, aluminiowe i stalowe. Klasyfikacja wytworów papierniczych. Surowce i produkcja wytworów papierniczych. Wykończanie wytworów papierniczych. Właściwości wytworów papierniczych. Papiery i tektury stosowane w poligrafii. Klasyfikacja farb drukowych. Podstawowe składniki farb drukowych. Sposoby utrwalania farb. Farby stosowane do różnych technik i sposobów drukowania. Środki pomocnicze stosowane do farb. Klasyfikacja materiałów światłoczułych. Skład i budowa materiałów światłoczułych. Materiały kopiowe. Podział i podstawowe składniki warstw kopiowych. Warstwy kopiowe w różnych technikach drukowania. Podział i charakterystyka materiałów introligatorskich. Skład, właściwości i zastosowanie klejów. Skład, właściwości i zastosowanie lakierów. Utrwalanie lakierów. Folie do laminowania. Folie do tłoczeń. Materiały pokryciowe. Materiały do wzmacniania wkładów. Okładki z tworzyw sztucznych. Elementy opraw specjalnych. Klasyfikacja, budowa i charakterystyka tworzyw sztucznych. Formy drukowe z gumy. Obciągi offsetowe. Formy fotopolimerowe. Związki wielocząsteczkowe. Procesy zachodzące podczas wykonywania form fotopolimerowych. Folie i laminaty. 3. Ćwiczenia • Klasyfikowanie form drukowych w zależności od zastosowanego materiału. • Rozpoznawanie wytworów papierniczych. • Badanie podstawowych właściwości wytworów papierniczych. • Dobieranie farb drukowych do procesów drukarskich. • Dobieranie materiałów do uszlachetniania druków. • Sporządzanie warstwy kopiowej w technice sitodrukowej. • Dobieranie materiałów do produkcji różnego rodzaju opraw. • Badanie form fotopolimerowych. 4. Środki dydaktyczne Katalogi: papierów czerpanych, papierów syntetycznych, materiałów pokryciowych, folii, folii introligatorskich do tłoczenia, farb graficznych, tworzyw sztucznych, kauczuków i gum stosowanych w poligrafii. Zestaw podstawowych materiałów smarnych, płyt stosowanych w poligrafii, form drukowych odlewanych z różnych stopów, form
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 55 offsetowych z różnych metali, obciągów offsetowych, składników warstw kopiowych. Twardościomierz. Wiskozymetr. Grubościomierz. Mikroskop. Lupy. pH-metr. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej zawiera treści dotyczące charakterystyki oraz zastosowania materiałów poligraficznych. Treści programowe jednostki powinny być realizowane w korelacji z tematyką jednostek modułowych wyodrębnionych w modułach zawodowych. W trakcie realizacji treści programowych trudnych do opanowania przez uczniów należy stosować metodę pokazu w połączeniu z instruktażem oraz metodę ćwiczeń laboratoryjnych w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Do takich treści należy zaliczyć: – rozpoznawanie wyrobów papierniczych – określanie właściwości wytworów papierniczych, – dobieranie farb do procesu drukowania. Realizacja ćwiczeń oraz innych zadań zleconych przez nauczyciela może odbywać się w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy zapoznać uczniów z rodzajem i zakresem wykonywanych zadań, z obsługą aparatury i urządzeń oraz z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zajęcia należy prowadzić w pracowni materiałoznawstwa wyposażonej w odpowiednie środki dydaktyczne. Zajęcia mogą być prowadzone w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Przed przystąpieniem do zajęć należy przygotować materiały, jak: teksty przewodnie do ćwiczeń, instrukcje, katalogi, modele, plansze, foliogramy. Stanowiska ćwiczeniowe powinny być wyposażone w niezbędne przyrządy, aparaturę i narzędzia. Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów produkcyjnych i innych potencjalnych miejsc zatrudnienia celem poznania przez uczniów rzeczywistych warunków pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 56 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej. Podstawowym kryterium oceniania osiągnięć uczniów jest stopień realizacji celów kształcenia. Inne kryteria, to między innymi: – stosowanie poprawnej terminologii, – organizacja stanowiska pracy, – poprawność i sprawność wykonania zadań. Do podstawowych umiejętności podlegających ocenie należy zaliczyć: – określanie właściwości materiałów poligraficznych, – dobieranie materiałów do określonych operacji technologicznych, – badanie i określanie właściwości wyrobów papierniczych, – ocenianie form drukowych. Wiedza i umiejętności uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testu osiągnięć z zadaniami zamkniętymi i otwartymi, – obserwacji pracy uczniów podczas realizacji zadań. W trakcie obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań należy zwracać uwagę na: – dobieranie narzędzi i sprzętu do określonego ćwiczenia, – organizację prac związanych z wykonaniem badań, – systematyczność oraz terminowość realizacji zadań, – przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki należy uwzględnić wyniki sprawdzianów i testów osiągnięć. Proces oceniania powinien być realizowany według określonych kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 57 Jednostka modułowa 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – sporządzić schemat obiegu dokumentów w określonych warunkach technologicznych i organizacyjnych, – skorzystać z poligraficznych norm polskich i branżowych w postaci papierowej i elektronicznej, – przyjąć zamówienia klientów na wykonanie określonych wyrobów poligraficznych, – opracować kartę technologiczną dla określonego wyrobu poligraficznego, – określić koszt wytwarzania określonego wyrobu poligraficznego, – wypełnić zlecenie naświetlenia filmów CtF, – wypełnić zlecenie naświetlenia form CtP, – wypełnić zlecenie skanowania oryginałów, – wypełnić zlecenie wykonania druku cyfrowego lub wielkoformatowego, – posłużyć się instrukcją obsługi urządzenia i maszyny poligraficznej, – posłużyć się instrukcją bhp dotyczącą obsługi maszyn i urządzeń poligraficznych, – skorzystać z dokumentacji techniczno-ruchowej (DTR) określonego urządzenia i maszyny poligraficznej, – opracować plan smarowania i remontów maszyn poligraficznych na podstawie instrukcji, – wypełnić druki pobrania i przekazania materiałów, urządzeń, półproduktów oraz wyrobów gotowych do magazynu. 2. Materiał nauczania Schemat obiegu dokumentów w firmie poligraficznej. Polskie i branżowe normy dotyczące poligrafii. Zamówienie klienta. Karta technologiczna. Kalkulacje wyrobów poligraficznych. Zlecenie do naświetlania filmów CtF. Zlecenie do naświetlania form drukowych CtP. Zlecenie do skanowania. Zlecenie wykonania proofingu. Zlecenie wykonania wydruków cyfrowych i wielkoformatowych. Instrukcje obsługi maszyn poligraficznych. Instrukcje bhp dotyczące obsługi maszyn poligraficznych. Dokumentacje techniczno-ruchowe maszyn poligraficznych. Instrukcje smarowania i remontów maszyn i urządzeń poligraficznych. Druki pobrania i zdania materiałów, przyrządów, półproduktów i gotowych wyrobów do magazynu.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.
00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.

Recommended

2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowania
2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowania2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowania
2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowaniaPatryk Patryk
 
07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03
07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03 07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03
07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03 Beata Piekielko
 
01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.01
01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.0101 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.01
01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.01Beata Piekielko
 
03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.03
03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.0303 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.03
03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.03Beata Piekielko
 
13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01
13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01 13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01
13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01 Beata Piekielko
 
09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...
09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...
09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...Beata Piekielko
 
Introligator 734[02] o1.05_u
Introligator 734[02] o1.05_uIntroligator 734[02] o1.05_u
Introligator 734[02] o1.05_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
15 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.03
15 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.0315 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.03
15 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.03Beata Piekielko
 

Recommended

2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowania
2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowania2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowania
2. Charakteryzowanie procesów poligraficznych i technik drukowaniaPatryk Patryk
 
07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03
07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03 07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03
07 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 311[28].Z2.03 Beata Piekielko
 
01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.01
01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.0101 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.01
01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.01Beata Piekielko
 
03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.03
03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.0303 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.03
03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1.03Beata Piekielko
 
13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01
13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01 13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01
13 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 311[28].Z4.01 Beata Piekielko
 
09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...
09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...
09 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 31...Beata Piekielko
 
Introligator 734[02] o1.05_u
Introligator 734[02] o1.05_uIntroligator 734[02] o1.05_u
Introligator 734[02] o1.05_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
15 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.03
15 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.0315 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.03
15 Wykonywanie opraw 311[28].Z4.03Beata Piekielko
 
Introligator 734[02] z1.01_u
Introligator 734[02] z1.01_uIntroligator 734[02] z1.01_u
Introligator 734[02] z1.01_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.0408 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04Beata Piekielko
 
Introligator 734[02] z1.03_u
Introligator 734[02] z1.03_uIntroligator 734[02] z1.03_u
Introligator 734[02] z1.03_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
Introligator 734[02] z1.04_u
Introligator 734[02] z1.04_uIntroligator 734[02] z1.04_u
Introligator 734[02] z1.04_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
Introligator 734[02] z2.01_u
Introligator 734[02] z2.01_uIntroligator 734[02] z2.01_u
Introligator 734[02] z2.01_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
3. Stosowanie materiałów poligraficznych
3. Stosowanie materiałów poligraficznych3. Stosowanie materiałów poligraficznych
3. Stosowanie materiałów poligraficznychPatryk Patryk
 
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologicznąPatryk Patryk
 
Z3.03 u
Z3.03 uZ3.03 u
Z3.03 uMateusz Winiarski
 
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02 02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02 Beata Piekielko
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....Beata Piekielko
 
Wykonywanie zdjęć technicznych
Wykonywanie zdjęć technicznych Wykonywanie zdjęć technicznych
Wykonywanie zdjęć technicznych Paulina Roter
 
Introligator 734[02] z1.02_u
Introligator 734[02] z1.02_uIntroligator 734[02] z1.02_u
Introligator 734[02] z1.02_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
Fototechnik 313[01] z3.02_u
Fototechnik 313[01] z3.02_uFototechnik 313[01] z3.02_u
Fototechnik 313[01] z3.02_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
Introligator 734[02] o1.02_u
Introligator 734[02] o1.02_uIntroligator 734[02] o1.02_u
Introligator 734[02] o1.02_uSzymon Konkol - Publikacje Cyfrowe
 
Rozróżnianie materiałów fotograficznych
Rozróżnianie materiałów fotograficznych Rozróżnianie materiałów fotograficznych
Rozróżnianie materiałów fotograficznych Paulina Roter
 
21
2121
21Muszex
 
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_uTechnik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_uEmotka
 

More Related Content

What's hot

08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.0408 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04Beata Piekielko
 
3. Stosowanie materiałów poligraficznych
3. Stosowanie materiałów poligraficznych3. Stosowanie materiałów poligraficznych
3. Stosowanie materiałów poligraficznychPatryk Patryk
 
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologicznąPatryk Patryk
 
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02 02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02 Beata Piekielko
 
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....Beata Piekielko
 
Wykonywanie zdjęć technicznych
Wykonywanie zdjęć technicznych Wykonywanie zdjęć technicznych
Wykonywanie zdjęć technicznych Paulina Roter
 
Rozróżnianie materiałów fotograficznych
Rozróżnianie materiałów fotograficznych Rozróżnianie materiałów fotograficznych
Rozróżnianie materiałów fotograficznych Paulina Roter
 

What's hot (20)

Introligator 734[02] z1.01_u
Introligator 734[02] z1.01_uIntroligator 734[02] z1.01_u
Introligator 734[02] z1.01_u
 
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.0408 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
08 Wykonanie impozycji i proofingu 311[28].Z2.04
 
Introligator 734[02] z1.03_u
Introligator 734[02] z1.03_uIntroligator 734[02] z1.03_u
Introligator 734[02] z1.03_u
 
Introligator 734[02] z1.04_u
Introligator 734[02] z1.04_uIntroligator 734[02] z1.04_u
Introligator 734[02] z1.04_u
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
 
Introligator 734[02] z2.01_u
Introligator 734[02] z2.01_uIntroligator 734[02] z2.01_u
Introligator 734[02] z2.01_u
 
3. Stosowanie materiałów poligraficznych
3. Stosowanie materiałów poligraficznych3. Stosowanie materiałów poligraficznych
3. Stosowanie materiałów poligraficznych
 
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
4. Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną
 
Z3.03 u
Z3.03 uZ3.03 u
Z3.03 u
 
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02 02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.02
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
 
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
05 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 311[28]....
 
Wykonywanie zdjęć technicznych
Wykonywanie zdjęć technicznych Wykonywanie zdjęć technicznych
Wykonywanie zdjęć technicznych
 
Introligator 734[02] z1.02_u
Introligator 734[02] z1.02_uIntroligator 734[02] z1.02_u
Introligator 734[02] z1.02_u
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
 
Fototechnik 313[01] z3.02_u
Fototechnik 313[01] z3.02_uFototechnik 313[01] z3.02_u
Fototechnik 313[01] z3.02_u
 
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓWTECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
TECHNIK FOTOGRAFII I MULTIMEDIÓW
 
Introligator 734[02] o1.02_u
Introligator 734[02] o1.02_uIntroligator 734[02] o1.02_u
Introligator 734[02] o1.02_u
 
Rozróżnianie materiałów fotograficznych
Rozróżnianie materiałów fotograficznych Rozróżnianie materiałów fotograficznych
Rozróżnianie materiałów fotograficznych
 

Similar to 00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.

Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_uTechnik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_uEmotka
 
Technik.teleinformatyk 312[02] z2.03_n
Technik.teleinformatyk 312[02] z2.03_nTechnik.teleinformatyk 312[02] z2.03_n
Technik.teleinformatyk 312[02] z2.03_nRzeźnik Sebastian
 
1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...
1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...
1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...Jakub Duda
 
Wykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewania
Wykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewaniaWykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewania
Wykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewaniakamil132
 
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdffototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdfOlaAnzorge
 
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdffototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdfOlaAnzorge
 
2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej
2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej
2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnejkalaxq
 
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczyciel
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczycielNawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczyciel
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczycielMarcin Dzieciątkowski
 
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_uTechnik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_uEmotka
 
Dekarz 713[01] z1.14_u
Dekarz 713[01] z1.14_uDekarz 713[01] z1.14_u
Dekarz 713[01] z1.14_uEmotka
 
Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia
Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia
Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia kamil132
 
Dekarz 713[01] z1.11_u
Dekarz 713[01] z1.11_uDekarz 713[01] z1.11_u
Dekarz 713[01] z1.11_uEmotka
 
Dekarz 713[01] z1.03_u
Dekarz 713[01] z1.03_uDekarz 713[01] z1.03_u
Dekarz 713[01] z1.03_uEmotka
 
Technik.urzadzen.sanitarnych
Technik.urzadzen.sanitarnychTechnik.urzadzen.sanitarnych
Technik.urzadzen.sanitarnychEmotka
 

Similar to 00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania. (20)

21
2121
21
 
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_uTechnik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z4.01_u
 
3
33
3
 
Technik.teleinformatyk 312[02] z2.03_n
Technik.teleinformatyk 312[02] z2.03_nTechnik.teleinformatyk 312[02] z2.03_n
Technik.teleinformatyk 312[02] z2.03_n
 
1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...
1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...
1. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożaro...
 
Zajtech
ZajtechZajtech
Zajtech
 
Wykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewania
Wykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewaniaWykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewania
Wykonywanie połączeń blachy techniką zgrzewania
 
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdffototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
 
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdffototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
fototechnik_313[01]_o1.03_n.pdf
 
8
88
8
 
2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej
2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej
2. Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej
 
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczyciel
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczycielNawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczyciel
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich - nauczyciel
 
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_uTechnik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_u
Technik.architektury.krajobrazu 321[07] z1.04_u
 
20
2020
20
 
Dekarz 713[01] z1.14_u
Dekarz 713[01] z1.14_uDekarz 713[01] z1.14_u
Dekarz 713[01] z1.14_u
 
2
22
2
 
Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia
Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia
Wykonywanie kompleksowych napraw nadwozia
 
Dekarz 713[01] z1.11_u
Dekarz 713[01] z1.11_uDekarz 713[01] z1.11_u
Dekarz 713[01] z1.11_u
 
Dekarz 713[01] z1.03_u
Dekarz 713[01] z1.03_uDekarz 713[01] z1.03_u
Dekarz 713[01] z1.03_u
 
Technik.urzadzen.sanitarnych
Technik.urzadzen.sanitarnychTechnik.urzadzen.sanitarnych
Technik.urzadzen.sanitarnych
 

More from Beata Piekielko

18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...
18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...
18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...Beata Piekielko
 
17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...
17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...
17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...Beata Piekielko
 
14 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.02
14 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.0214 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.02
14 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.02Beata Piekielko
 
12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04
12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04 12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04
12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04 Beata Piekielko
 
11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03
11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03 11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03
11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03 Beata Piekielko
 
10 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.02
10 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.0210 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.02
10 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.02Beata Piekielko
 
06 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.02
06 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.0206 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.02
06 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.02Beata Piekielko
 
04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.04
04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.0404 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.04
04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.04Beata Piekielko
 
16 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.01
16 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.0116 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.01
16 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.01Beata Piekielko
 

More from Beata Piekielko (9)

18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...
18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...
18 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych ...
 
17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...
17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...
17 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficzny...
 
14 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.02
14 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.0214 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.02
14 Wykończanie produktów introligatorskich 311[28].Z4.02
 
12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04
12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04 12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04
12 Kontrolowanie procesów drukowania 311[28].Z3.04
 
11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03
11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03 11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03
11 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 311[28].Z3.03
 
10 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.02
10 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.0210 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.02
10 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 311[28].Z3.02
 
06 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.02
06 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.0206 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.02
06 Przygotowanie materiałów tekstowych 311[28].Z2.02
 
04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.04
04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.0404 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.04
04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.04
 
16 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.01
16 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.0116 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.01
16 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 311[28].Z6.01
 

00 Technik grafiki i poligrafii cyfrowej 311[28] - modułowy program nauczania.

  • 1.
  • 2. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” Autorzy: mgr inż. Wojciech Pilc mgr Elżbieta Gonciarz mgr inż. Paweł Pierzchalski Recenzenci: mgr Krystyna Nowak-Wawszczak dr inż. Henryk Godlewski Opracowanie redakcyjne: mgr Edyta Kozieł Korekta merytoryczna: dr Grzegorz Rycharski Korekta techniczna: mgr Anna Jaworska
  • 3. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 2 Spis treści Wprowadzenie 4 I. Założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie 6 1. Opis pracy w zawodzie 6 2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno- wychowawczego 7 II. Plany nauczania 14 III. Moduły kształcenia w zawodzie 17 1. Podstawy technik informacyjnych 17 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 21 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 25 Organizowanie procesu pracy 28 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 32 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 37 2. Podstawy zawodu 42 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 45 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 49 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 53 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 57 3. Poligraficzne procesy przygotowawcze 61 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 64 Przygotowanie materiałów tekstowych 69 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 74 Wykonanie impozycji i proofingu 79 4. Procesy drukowania 83 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 85 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 88 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 92 Kontrolowanie procesów drukowania 96
  • 4. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 3 5. Procesy introligatorskie 99 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 101 Wykończanie produktów introligatorskich 105 Wykonywanie opraw 108 6. Praktyka zawodowa 113 Realizowanie procesów przygotowawczych 114 Realizowanie procesów drukowania 117 Realizowanie procesów introligatorskich 120 7. Rynek pracy 123 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 127 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficznych 130 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych 133 8. Drukowanie offsetowe arkuszowe 137 Wykonywanie form offsetowych 139 Drukowanie na maszynach offsetowych arkuszowych 143 Kontrolowanie jakości odbitek 147
  • 5. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 4 Wprowadzenie Celem kształcenia w zawodzie technik poligraf jest przygotowanie aktywnego, mobilnego i skutecznie działającego pracownika. Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga przygotowania ogólnego, opanowania podstawowych umiejętności zawodowych oraz kształcenia ustawicznego. Absolwent szkoły powinien charakteryzować się otwartością, komunikatywnością, wyobraźnią, zdolnością do doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Kształcenie modułowe charakteryzuje się tym, że: – preferowane są aktywizujące metody nauczania, – proces nauczania-uczenia się jest ukierunkowany na opanowanie przez uczniów umiejętności intelektualnych i praktycznych, – wykorzystywana jest w szerokim zakresie zasada transferu wiedzy i umiejętności, – poszczególne jednostki modułowe można modyfikować, uzupełniać oraz dostosowywać do potrzeb gospodarki i rynku pracy. Wprowadzenie do praktyki szkolnej modułowego programu nauczania umożliwia: − opanowanie podstawowych umiejętności zawodowych, − przygotowanie do pracy w warunkach zbliżonych do rzeczywistości zawodowej, − korelację i integrację treści kształcenia z różnych zakresów wiedzy. Układ treści kształcenia w programie umożliwia kształtowanie umiejętności zawodowych różnymi drogami w zależności od potrzeb, możliwości i zainteresowań uczniów. W strukturze programu wyróżnia się: – założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, – plany nauczania, – programy modułów i jednostek modułowych. Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: – cele kształcenia, – wykaz jednostek modułowych, – schemat układu jednostek modułowych, – literaturę. Program jednostki modułowej zawiera: – szczegółowe cele kształcenia, – materiał nauczania, – ćwiczenia, – środki dydaktyczne, – wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki,
  • 6. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 5 – propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia. Dydaktyczna mapa programu zamieszczona w założeniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie przedstawia schemat powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Analiza mapy powinna ułatwić planowanie i organizację procesu dydaktycznego. W programie przyjęto system kodowania modułów i jednostek modułowych zawierający następujące elementy: – symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowiązującą klasyfikacją zawodów szkolnictwa zawodowego; – symbol literowy oznaczający grupę modułów: O – dla modułu ogólnozawodowego, Z – dla modułów zawodowych, S – dla modułu specjalizacyjnego; – cyfrę arabską dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej wyodrębnionej w module jednostki modułowej. Przykładowy zapis kodowania modułu: 311[28].O1 311[28] – symbol cyfrowy zawodu: technik poligraf, O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy technik informacyjnych. Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 311[28]. O1.01 311[28] – symbol cyfrowy zawodu: technik poligraf, O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy technik informacyjnych. 01 – pierwsza jednostka modułowa wyodrębniona w module O1: Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
  • 7. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 6 I. Założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie 1. Opis pracy w zawodzie Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik poligraf może podejmować pracę w: – zakładach poligraficznych jako maszynista we wszystkich technikach drukowania, pomocnik maszynisty, kopista, introligator przemysłowy, technolog, – wydawnictwach jako redaktor techniczny, operator DTP, korektor, grafik komputerowy, – firmach typu Prepress jako operator CtF i CtP, skanerzysta, operator urządzeń druku cyfrowego i szerokoformatowego, technolog, – firmach rzemieślniczych jako pracownik punktu ksero i pieczątki, introligator rzemieślniczy, – agencjach reklamowych jako grafik komputerowy, operator DTP, projektant stron www, technolog, przedstawiciel handlowy, – zakładach prowadzących usługi poligraficzne i reklamowe. Absolwent może prowadzić działalność gospodarczą. Zadania zawodowe – planowanie i realizacja poligraficznego procesu technologicznego, – dobieranie materiałów do wykonania produktów poligraficznych, – użytkowanie maszyn i urządzeń poligraficznych, – prowadzenie kontroli jakości produktów poligraficznych. Umiejętności zawodowe W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umieć: – posługiwać się terminologią poligraficzną, – posługiwać się dokumentacją techniczną i technologiczną, – organizować i nadzorować przebieg procesu technologicznego, – dobierać technologię do wykonania określonego produktu poligraficznego, – oceniać przydatność materiałów do produkcji wyrobów poligraficznych, – organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – wykonywać podstawowe operacje technologiczne, – użytkować maszyny i urządzenia poligraficzne oraz urządzenia kontrolno-pomiarowe, – dokonywać oceny jakości półproduktów i produktów poligraficznych, – gospodarować racjonalnie materiałami, energią i urządzeniami,
  • 8. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 7 – posługiwać się językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywanie zadań zawodowych, – przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, – udzielać pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy, – przestrzegać przepisów prawa dotyczących działalności gospodarczej, – przestrzegać przepisów prawa dotyczących wykonywanych zadań zawodowych, – korzystać z różnych źródeł informacji oraz z doradztwa specjalistycznego, – współpracować z zespołem pracowników, – prowadzić działalność gospodarczą. 2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno- wychowawczego Proces kształcenia zawodowego według modułowego programu nauczania dla zawodu technik poligraf może być realizowany w czteroletnim technikum oraz w dwuletniej i półtorarocznej szkole policealnej. Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe, zawodowe i specjalizacyjne. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientację w zawodzie i ułatwia ewentualną zmianę zawodu. Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwentów szkoły do realizacji zadań na typowych dla zawodu stanowiskach pracy. Kształcenie specjalizacyjne ma na celu ukierunkowanie oraz pogłębianie wiedzy i umiejętności dotyczących określonego zakresu pracy w zawodzie. Treści programowe modułów i jednostek modułowych wyodrębnionych w poszczególnych modułach opracowano zgodnie z obowiązującą metodologią konstruowania modułowych programów nauczania. Program zawiera jeden moduł ogólnozawodowy, sześć modułów zawodowych, jeden moduł specjalizacyjny. Moduł 311[28].O1: Podstawy technik informacyjnych składa się z pięciu jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, stosowania przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej, organizacji procesu pracy, informacyjnych technik biurowych, technik graficznych i multimedialnych. Moduł jest wspólny dla zawodów przyporządkowanych do profilu liceum Zarządzanie informacją.
  • 9. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 8 Moduł 311[28].Z1: Podstawy zawodu składa się z czterech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą charakterystyki procesów poligraficznych, maszyn i urządzeń poligraficznych, posługiwania się dokumentacją techniczną i technologiczną, charakterystyki oraz zastosowania materiałów poligraficznych. Moduł 311[28].Z2: Poligraficzne procesy przygotowawcze składa się z czterech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą technologicznego i technicznego planowania publikacji, przygotowania materiałów tekstowych i ilustracyjnych, wykonywania impozycji i proofingu. Moduł 311[28].Z3: Procesy drukowania składa się z czterech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą przygotowania form oraz drukowania technikami wypukłymi, płaskimi i wklęsłymi, kontrolowania procesów drukowania. Moduł 311[28].Z4: Procesy introligatorskie składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą wykonywania introligatorskich operacji jednostkowych, wykończania produktów introligatorskich, wykonywania opraw. Moduł 311[28].Z5: Praktyka zawodowa składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą realizacji procesów przygotowawczych, procesów drukowania oraz procesów introligatorskich. Moduł 311[28].Z6: Rynek pracy składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą rozpoznawania rynku usług poligraficznych, podejmowania działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficznych, posługiwania się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych. Moduł 311[28].S1: Drukowanie offsetowe arkuszowe składa się z trzech jednostek modułowych. Treści programowe jednostek dotyczą wykonywania form offsetowych, drukowania offsetowego arkuszowego, kontrolowania jakości odbitek.
  • 10. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 9 Wykaz modułów i jednostek modułowych Symbol modułu i jednostki modułowej Nazwa modułu i jednostki modułowej Orientacyjna liczba godzin na realizację 311[28].O1 Podstawy technik informacyjnych 468 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 24 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 45 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 70 311[28].O1.04 Wykorzystanie informacyjnych technik biurowych 170 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 159 311[28].Z1 Podstawy zawodu 216 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 82 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 56 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 36 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 42 311[28].Z2 Poligraficzne procesy przygotowawcze 288 311[28].Z2.01 Planowanie technologiczne i techniczne publikacji 68 311[28].Z2.02 Przygotowanie materiałów tekstowych 112 311[28].Z2.03 Przygotowanie materiałów ilustracyjnych 66 311[28].Z2.04 Wykonanie impozycji i proofingu 42 311[28].Z3 Procesy drukowania 252 311[28].Z3.01 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wypukłymi 50 311[28].Z3.02 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami płaskimi 92 311[28].Z3.03 Przygotowanie form oraz drukowanie technikami wklęsłymi 74 311[28].Z3.04 Kontrolowanie procesów drukowania 36 311[28].Z4 Procesy introligatorskie 180 311[28].Z4.01 Wykonywanie introligatorskich operacji jednostkowych 68 311[28].Z4.02 Wykończanie produktów introligatorskich 42 311[28].Z4.03 Wykonywanie opraw 70
  • 11. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 10 311[28].Z5 Praktyka zawodowa 160 311[28].Z5.01 Realizowanie procesów przygotowawczych 60 311[28].Z5.02 Realizowanie procesów drukowania 60 311[28].Z5.03 Realizowanie procesów introligatorskich 40 311[28].Z6 Rynek pracy 96 311[28].Z6.01 Rozpoznawanie rynku usług poligraficznych 16 311[28].Z6.02 Podejmowanie działalności gospodarczej w zakresie usług poligraficznych 32 311[28].Z6.03 Posługiwanie się językiem obcym w realizacji zadań zawodowych 48 311[28].S1 Drukowanie offsetowe arkuszowe 120 311[28].S1.01 Wykonywanie form offsetowych 20 311[28].S1.02 Drukowanie na maszynach offsetowych arkuszowych 88 311[28].S1.03 Kontrolowanie jakości odbitek 12 Razem 1780 Orientacyjna liczba godzin na realizację programu, w tym na realizację programów jednostek modułowych, dotyczy kształcenia młodzieży w czteroletnim technikum. Na podstawie zamieszczonego wykazu oraz układu jednostek modułowych w poszczególnych modułach sporządzono dydaktyczną mapę programu.
  • 12. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 11 Dydaktyczna mapa programu 311[28].Z1 311[28].Z1.01 311[28].Z2.03 311[28].Z1.03 311[28].Z2.02 311[28].Z2.04 311[28].Z5.01 311[28].O1.05 311[28].Z1.04 311[28].Z3.02 311[28].Z5.02 311[28].Z1.02 311[28].Z3.01 311[28].Z3.03 311[28].O1.01 311[28].O1.02 311[28].O1.03 311[28].O1.04 311[28].O1 311[28].Z3 311[28].Z2 311[28].Z5.03 311[28].Z4 311[28].Z4.02 311[28].Z4.03 311[28].Z4.01 311[28].Z5 311[28].Z6 311[28].S1 311[28].S1.01 311[28].S1.02 311[28].Z6.01 311[28].Z6.03 311[28].Z6.02 311[28].Z2.01 311[28].Z3.04 311[28].S1.03
  • 13. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 12 Dydaktyczna mapa programu stanowi schemat powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Z mapy należy korzystać podczas planowania zajęć dydaktycznych. Zmiana kolejności realizacji modułów i programów jednostek modułowych powinna być poprzedzona analizą dydaktycznej mapy programu oraz treści programowych jednostek modułowych. Nauczyciele realizujący modułowy program nauczania powinni posiadać umiejętności dotyczące: kształcenia modułowego, prowadzenia zajęć z zastosowaniem aktywizujących metod nauczania, pomiaru dydaktycznego. Powinni również posiadać umiejętności projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych stanowiących dydaktyczną obudowę programów jednostek modułowych. Podana w tabeli orientacyjna liczba godzin na realizację programów jednostek modułowych może ulegać zmianie w zależności od stosowanych metod nauczania, środków dydaktycznych oraz aktualnych potrzeb edukacyjnych. Nauczyciel powinien kształtować zainteresowania uczniów zawodem, wskazywać możliwości dalszego kształcenia oraz nabywania nowych umiejętności zawodowych. Powinien również kształtować pożądane postawy uczniów, jak: odpowiedzialność, dbałość o jakość pracy, poszanowanie dla pracy innych osób, dbałość o racjonalne stosowanie materiałów, poszanowanie prawa, dbałość o kształtowanie wizerunku zakładu pracy. Nauczyciele realizujący modułowy program nauczania powinni uwzględniać zmiany, jakie zachodzą w poligrafii i na rynku usług poligraficznych. Realizacja programu nauczania powinna odbywać się z zastosowaniem aktywizujących metod nauczania. Do takich metod pracy zalicza się: metodę przypadków, inscenizacji, dyskusji dydaktycznej, projektów, tekstu przewodniego, ćwiczeń praktycznych. Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych, organizowanie wycieczek do zakładów poligraficznych, na targi i wystawy. Należy zwracać uwagę na samodzielną pracę uczniów pod kierunkiem nauczyciela, korzystanie z różnych źródeł informacji, jak: podręczniki, poradniki, literatura, Internet, katalogi, foldery, instrukcje, pozatekstowe źródła informacji. Treści kształcenia należy aktualizować, uwzględniać współczesne technologie, materiały, narzędzia i sprzęt. Istotnym elementem procesu dydaktycznego jest sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów. Wskazane jest prowadzenie badań diagnostycznych, kształtujących i sumatywnych. Celem badań diagnostycznych prowadzonych na początku procesu kształcenia jest określenie poziomu oraz zakresu wiedzy i umiejętności
  • 14. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 13 uczniów. Wyniki badań należy wykorzystywać w trakcie realizacji programu nauczania. Celem badań kształtujących prowadzonych w trakcie realizacji programu jest dostarczanie bieżących informacji dotyczących efektywności procesu nauczania-uczenia się. Uzyskiwane informacje pozwalają na dokonywanie korekty organizacji i realizacji procesu kształcenia. Celem badań sumatywnych prowadzonych na zakończenie realizacji programów jednostek modułowych jest ocena stopnia realizacji celów kształcenia. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się na początku, w trakcie i na zakończenie realizacji programu. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane z zastosowaniem: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć szkolnych, – obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań, – sprawdzianów praktycznych i testów z zadaniami typu próba pracy. Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela opracowania kryteriów oceniania, testów osiągnięć, arkuszy obserwacji oraz arkuszy oceny postępów. Poprzez proces oceniania uświadamia się uczniom poziom ich osiągnięć w stosunku do wymagań edukacyjnych, wdraża się do systematycznej pracy, samokontroli i samooceny. W szkole kształcącej w zawodzie technik poligraf należy zorganizować: – pracownię projektowania, – pracownię materiałoznawstwa, – pracownię maszynoznawstwa, – pracownię technologiczną, – pracownię komputerową, – warsztaty szkolne.
  • 15. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 14 II. Plany nauczania PLAN NAUCZANIA Czteroletnie technikum Zawód: technik poligraf 311[28] Podbudowa programowa: gimnazjum Dla młodzieży Dla dorosłych Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania Semestry I - VIII Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Klasy I - IV Forma stacjonarna Forma zaoczna 1. Podstawy technik informacyjnych 13 9 164 2. Podstawy zawodu 6 4 76 3. Poligraficzne procesy przygotowawcze 8 6 101 4. Procesy drukowania 7 5 88 5. Procesy introligatorskie 7 5 88 6. Rynek pracy 4 3 50 7. Drukowanie offsetowe arkuszowe 5 3 63 Razem 50 35 630 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
  • 16. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 15 PLAN NAUCZANIA Szkoła policealna Zawód: technik poligraf 311[28] Podbudowa programowa: szkoła dająca wykształcenie średnie Dla młodzieży Dla dorosłych Liczba godzin tygodniowo w dwuletnim okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo w dwuletnim okresie nauczania Liczba godzin w dwuletnim okresie nauczania Semestry I - IV Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Klasy I - II Forma stacjonarna Forma zaoczna 1. Podstawy technik informacyjnych 13 10 177 2. Podstawy zawodu 6 4 82 3. Poligraficzne procesy przygotowawcze 8 6 110 4. Procesy drukowania 7 5 95 5. Procesy introligatorskie 7 5 95 6. Rynek pracy 4 3 55 7. Drukowanie offsetowe arkuszowe 5 4 68 Razem 50 37 682 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
  • 17. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 16 PLAN NAUCZANIA Szkoła policealna Zawód: technik poligraf 311[28] Podbudowa programowa: liceum profilowane – profil Zarządzanie informacją Dla młodzieży Dla dorosłych Liczba godzin tygodniowo w półtorarocznym okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo w półtorarocznym okresie nauczania Liczba godzin w półtorarocznym okresie nauczania Semestry I - III Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Semestry I - III Forma stacjonarna Forma zaoczna 1. Podstawy zawodu 8 6 108 2. Poligraficzne procesy przygotowawcze 11 9 149 3. Procesy drukowania 8 6 108 4. Procesy introligatorskie 8 6 108 5. Rynek pracy 7 5 94 6. Drukowanie offsetowe arkuszowe 6 4 81 Razem 48 36 648 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
  • 18. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 17 III. Moduły kształcenia w zawodzie Moduł 311[28].O1 Postawy technik informacyjnych 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, – posługiwać się narzędziami pracy i dokonywać ich konserwacji, – dbać o estetykę stanowiska pracy, – przewidywać zagrożenia dla środowiska związane z procesem pracy, – posługiwać się podstawową terminologią dotyczącą prawa pracy, – identyfikować przepisy prawa dotyczące ochrony własności intelektualnej, – interpretować informacje ekonomiczne dotyczące pracy w zawodzie, – stosować narzędzia informatyczne w trakcie prac biurowych, – wykorzystywać techniki graficzne i multimedialne podczas realizacji zadań, – przygotowywać plan rozwoju zawodowego, – stosować aktywne metody poszukiwania pracy, – stosować racjonalne zasady postępowania w trakcie realizacji zadań, – posługiwać się i zarządzać informacją, – posługiwać się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej Nazwa jednostki modułowej Orientacyjna liczba godzin na realizację 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 24 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 45 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 70 311[28].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 170 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 159 Razem 468
  • 19. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 18 3. Schemat układu jednostek modułowych 4. Literatura Aaland M.: Photoshop 5.5. Zastosowanie w Internecie. Helion, Gliwice 2002 Bain S.: CoreIDRAW 10. Vademecum profesjonalisty. Helion, Gliwice 2002 Białecki K.: Podstawy marketingu. Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego. Warszawa 2002 Brown T., Scrimger R., Miller R.: Windows 2000 Server. Helion, Gliwice 2001 Danowski B.: FrontPage 2000. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2001 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 311[28].O1 Podstawy technik informacyjnych 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 311[28].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych
  • 20. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 19 Danowski B.: Nero Burining ROM. Nagrywanie płyt CD. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Dołęgowski B.: Bezpieczeństwo pracy przy obsłudze komputerów. ODDK, Gdańsk1999 Fedderna H.: Microsoft Access wersja 2002 dla ekspertów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2003 Florek L., Zieliński T.: Prawo pracy. C. H. Beck, Warszawa 2003 Flynn D.: Tworzenie cyfrowego wideo. Helion, Gliwice 2002 Forte S.: Access 2000. Helion, Gliwice 2001 France S.C.: Ekonomia: angielsko-polski słownik tematyczny. Wydawnictwo Naukowe PWM, Warszawa 2002 Georges G.: Techniki obróbki zdjęć cyfrowych. Praktyczne projekty. Helion, Gliwice 2001 Ivens K., Carlberg, C.: Excel 2002 PL. Helion, Gliwice 2002 Jaślan H., Jaślan J.: Słownik terminologii prawniczej i ekonomicznej angielsko-polski. WP, Warszawa 2001 Kaczmarczyk S.: Badania marketingowe: metody i techniki. PWE, Warszawa 2002 Kalina-Prasznic U.: Encyklopedia prawa, (red.). C. H. Beck, Warszawa 2000 Korbecki M.: Komputerowe przetwarzanie dźwięku: MIKOM, Warszawa 1999 Kowalczyk G.: Excel 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2000 Kowalczyk G.: MS Word 2002/XP. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2001 Kowalczyk G.: Word 2002/XP. Ćwiczenia zaawansowane. Helion, Gliwice 2003 Kwaśny A.: Od skanera do drukarki. Helion, Gliwice 2002 London S., London D.: Flash 5. MIKOM, Warszawa 2001 Margulis D.: Photoshop 6. Korekcja i separacja. Vademecum profesjonalisty. Helion, Gliwice 2003 Miller D.: CorelDRAW 9. Zaawansowane techniki. Biblia. Helion, Gliwice 2001 Minasi M., Christiansen E., Shapar K.: Windows 98 PL. Helion, Gliwice 1999 Nałęcz M., Porzecka B.: Kodeks pracy wraz z indeksem rzeczowym. (red.) C. H. Beck. Warszawa 2003 Oberlan Ł.: Fotografia cyfrowa. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Oberlan Ł.: Photoshop 6. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ogletree T.W.: Windows XP PL. Księga eksperta. Helion, Gliwice 2002
  • 21. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 20 Ogórek B.: Corel PHOTO-PAINT 10. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ożga E.: Słownik terminologii prawniczej. Cz. 1-2. Branta, Bydgoszcz 1997-1998 Pasek J.: Flash 5. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2000 Pociecha J.: Metody statystyczne w badaniach marketingowych. PWN, Warszawa 1996 Prawo autorskie. Praca zbiorowa Barta J. (red.) C.H. Beck, Instytut Nauk Prawnych PAN, Warszawa 2003 Rószkiewicz M.: Narzędzia statystyczne w analizach marketingowych. C.H. Beck, Warszawa 2002 Rybicki Z. (red.): Mała encyklopedia prawa. PWN, Warszawa 1980 Steinbrink B.: Multimedia u progu technologii XXI wieku. Robornatic, Wrocław 1993 Stinson C., Dodge M.: Microsoft Excel wersja 2002 dla ekspertów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2003 Szeliga M.: MS Office 2002/XP. Ćwiczenia zaawansowane. Helion, Gliwice 2002 Szeliga M.: Windows XP Professional PL. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ulrich K.: Po prostu Flesh MX. . Helion, Gliwice 2003 Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji: komentarz. Praca zbiorowa. Szwaja J. (red.). C.H. Beck, Warszawa 2000 Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych.
  • 22. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 21 Jednostka modułowa 311[28].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, – określić podstawowe obowiązki pracodawcy i pracownika dotyczące zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, – określić konsekwencje naruszenia przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania zadań zawodowych, – posłużyć się wewnętrznymi zaleceniami i regulaminami dotyczącymi pracy na określonych stanowiskach, – zidentyfikować czynniki niebezpieczne i szkodliwe występujące w pracy oraz określić sposoby ich ograniczania i eliminacji, – ocenić zagrożenia wynikające z niewłaściwego użytkowania urządzeń elektrycznych, – zareagować w przypadku zaistnienia pożaru zgodnie z instrukcją przeciwpożarową, – poinformować służby ratownicze zgodnie z przyjętymi procedurami postępowania, – udzielić pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, – zastosować zasady ochrony środowiska, – określić rodzaj materiałów przeznaczonych do ponownego przetwarzania. 2. Materiał nauczania Prawna ochrona pracy. Czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe i niebezpieczne występujące w procesie pracy. Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej. Zagrożenia pożarowe, zasady ochrony przeciwpożarowej. Zasady wykorzystywania środków gaśniczych. Zasady ochrony środowiska na stanowisku pracy. Organizacja pierwszej pomocy w wypadkach przy pracy. Selekcja i utylizacja odpadów.
  • 23. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 22 3. Ćwiczenia • Określanie praw i obowiązków pracownika i pracodawcy dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na podstawie Kodeksu pracy. • Rozpoznawanie znaków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. • Rozpoznawanie zagrożeń wypadkowych związanych z procesem pracy. • Udzielanie pierwszej pomocy osobie porażonej prądem elektrycznym (w warunkach symulacyjnych). • Udzielanie pierwszej pomocy osobie ze złamaną kończyną. • Informowanie służb ratowniczych o zaistniałym zdarzeniu (w warunkach symulacyjnych). • Dobieranie środków gaśniczych odpowiednio do źródła pożaru. • Wykonywanie sztucznego oddychania z zastosowaniem fantomu. • Segregowanie odpadów oraz określanie ich przydatności do ponownego przetwarzania. 4. Środki dydaktyczne Teksty przewodnie. Kodeks pracy. Polskie Normy dotyczące bhp i zasad ergonomii. Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. Regulaminy i instrukcje dotyczące obsługi urządzeń stwarzających zagrożenia. Sprzęt gaśniczy. Filmy dydaktyczne. Programy komputerowe. Foliogramy. Dokumentacja dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy. Fantom do nauki udzielania pierwszej pomocy. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej obejmuje podstawową terminologię dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy, zasady kształtowania bezpiecznych warunków pracy oraz ogólne zasady dotyczące bezpieczeństwa pracy. Podczas realizacji programu należy zwracać uwagę na obowiązki pracownika i pracodawcy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochronę zdrowia w procesie pracy, skutki nieprzestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
  • 24. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 23 Ważne jest kształtowanie przekonania uczniów, że ochrona zdrowia i życia człowieka w środowisku pracy jest wartością nadrzędną. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni umieć dostrzegać zagrożenia dla zdrowia lub życia, a także ograniczać je lub eliminować. Dotyczy to w szczególności pracy z urządzeniami elektrycznymi. Wskazane jest, aby w procesie kształcenia stosować aktywizujące metody nauczania: inscenizacji, przypadków, dyskusji dydaktycznej, przewodniego tekstu, ćwiczeń praktycznych, gier symulacyjnych. Program jednostki modułowej należy realizować w pracowni wyposażonej w niezbędne środki dydaktyczne. Zajęcia powinny odbywać się w grupie liczącej 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Podczas realizacji ćwiczeń uczniowie powinni opanować umiejętności rozpoznawania i stosowania sprzętu gaśniczego, wykonywania czynności związanych z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie postępów uczniów powinno odbywać się w sposób systematyczny na podstawie określonych kryteriów. Sprawdzanie wiedzy i umiejętności uczniów może odbywać się za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką), zamknięte (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, typu prawda- fałsz). Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane poprzez obserwację czynności wykonywanych przez uczniów podczas realizacji ćwiczeń w warunkach symulacyjnych. W procesie sprawdzania i oceniania pracy uczniów należy zwracać uwagę na wykonywanie pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, dobieranie i stosowanie sprzętu przeciwpożarowego oraz środków gaśniczych. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń i zadań zleconych przez nauczyciela. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów, ustne i pisemne sprawdziany wiedzy. W trakcie sprawdzianów ustnych należy zwracać
  • 25. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 24 uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, stosowanie właściwej terminologii oraz poprawność wnioskowania. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń oraz rozwiązanie testu osiągnięć. Po zakończeniu realizacji programu jednostki wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen.
  • 26. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 25 Jednostka modułowa 311[28].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – posłużyć się podstawową terminologią ekonomiczną, – zdefiniować pojęcia: marketing, strategia marketingowa, – zastosować metody marketingowe w działalności informacyjnej, – podjąć współpracę ze środkami masowego przekazu w trakcie organizowania działalności informacyjnej, – określić podstawy prawne oraz źródła finansowania działalności informacyjnej, – sporządzić kalkulację usług informacyjnych, – zastosować metody badań rynkowych podczas działalności informacyjnej, – posłużyć się materiałami statystycznymi, – zinterpretować wpływ błędu danych na wynik działań informacyjnych, – zastosować podstawową terminologię dotyczącą prawa i etyki, – zastosować przepisy prawa w procesie organizacji i prowadzenia działalności informacyjnej, – posłużyć się Kodeksem pracy w realizacji zadań zawodowych, – zastosować przepisy prawa dotyczące ochrony własności intelektualnej. 2. Materiał nauczania Podstawowe pojęcia ekonomiczne i prawne. Marketing i reklama. Badania rynkowe. Elementy statystyki opisowej. Przepisy prawa pracy. Prawo o ochronie własności intelektualnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 3. Ćwiczenia • Określanie zasad promocji ośrodka informacji i usług informacyjnych. • Opracowanie projektu promocji ośrodka informacji. • Dobieranie metod badań rynkowych do potrzeb użytkowników informacji. • Przygotowanie kwestionariusza wywiadu i ankiety. • Wyszukiwanie i interpretowanie informacji w roczniku statystycznym.
  • 27. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 26 • Wyszukiwanie aktów prawnych w Dzienniku Ustaw w wersji papierowej i elektronicznej. • Sporządzanie kalkulacji kopiowania dokumentów w ośrodku informacji. 4. Środki dydaktyczne Katalogi i materiały reklamowe dotyczące działalności informacyjnej. Kwestionariusze badań rynkowych. Roczniki statystyczne. Kodeks pracy. Ustawa o ochronie własności intelektualnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Dziennik Ustaw w formie elektronicznej. Encyklopedie i słowniki specjalistyczne. Foliogramy. Komputerowe bazy danych. Internet. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki dotyczy wybranych zagadnień prawnych i ekonomicznych oraz zagadnień związanych z działalnością informacyjną. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest zwracanie uwagi na zapoznanie uczniów z podstawowymi przepisami regulującymi działalność informacyjną. Należy również zwracać uwagę na zastosowanie metod marketingowych i zasad prowadzenia reklamy podczas działalności informacyjnej. Do osiągnięcia celów kształcenia wskazane jest zastosowanie wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej i metod problemowych. W trakcie realizacji treści programowych wskazane jest prezentowanie foliogramów, przeglądanie witryn internetowych ośrodków informacji. Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni komputerowej. Wskazane jest organizowanie wycieczek do ośrodków informacji, bibliotek, agencji reklamowych, instytucji zajmujących się badaniami rynku. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest stosowanie indywidualnej i grupowej formy pracy uczniów. Praca w grupach, głównie podczas wykonywania ćwiczeń powinna prowadzić do nabywania przez uczniów umiejętności niezbędnych do prowadzenia działalności zawodowej, jak: komunikowanie się, prezentowanie wyników, współpraca z zespołem.
  • 28. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 27 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się systematycznie podczas realizacji programu jednostki na podstawie określonych kryteriów. Oceniając osiągnięcia uczniów należy zwracać uwagę na poprawne posługiwanie się terminologią prawno-ekonomiczną, określanie przepisów regulujących działalność informacyjną, dobór metod marketingowych do działalności informacyjnej. Oceny osiągnięć uczniów można dokonywać na podstawie: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć szkolnych, – obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Na zakończenie realizacji programu jednostki wskazane jest przeprowadzenie testu osiągnięć z zadaniami otwartymi i zamkniętymi. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną oraz indywidualne wypowiedzi uczniów. Podczas oceny dokonywanej w formie ustnej należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, posługiwanie się właściwą terminologią, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania zadań, dokładność i sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy uczniów. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
  • 29. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 28 Jednostka modułowa 311[28].O1.03 Organizowanie procesu pracy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – zastosować normy społeczne: prawne, etyczne, estetyczne, językowe i zwyczajowe, – określić wpływ organizacji pracy na efektywność działalności, – zastosować zasady racjonalnego działania, – ocenić merytoryczną i estetyczną wartość przygotowanych informacji, – wykorzystać różne źródła informacji dotyczące organizacji procesu pracy, – określić czynniki optymalizujące współdziałanie jednostki z grupą, – wykorzystać aktualne informacje techniczne i technologiczne w działalności informacyjnej, – określić działania niezbędne do organizacji wystaw, targów i konferencji, – zastosować aktywne metody poszukiwania pracy, – określić mechanizmy rządzące zachowaniami ludzi, – zastosować przepisy Kodeksu pracy dotyczące praw i obowiązków pracownika i pracodawcy, – określić podstawowe zasady etyki zawodowej. 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy. Normy społeczne. Organizacja procesu pracy. Organizacja i efektywność pracy. Wartość i źródła informacji. Konferencje, warsztaty, sympozja. Elektroniczne czasopisma zawodowe jako forma komunikowania się pracowników informacji. Aktywne poszukiwanie pracy. Zasady komunikowania się. Umiejętności komunikacyjne. Problematyka dotycząca zatrudnienia. Zarządzanie zasobami ludzkimi. Etyka zawodowa, rodzaje zachowań, współpraca z zespołem.
  • 30. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 29 3. Ćwiczenia • Prezentowanie własnych umiejętności podczas rozmowy kwalifikacyjnej (w warunkach symulacyjnych). • Określanie sposobów aktywnego poszukiwania pracy. • Sporządzanie listu motywacyjnego i CV. • Określanie zasad współpracy z zespołem. 4. Środki dydaktyczne Foliogramy. Wzory listów motywacyjnych i CV. Artykuły z czasopism drukowanych i elektronicznych dotyczących komunikowania się w środowisku pracowników informacji. Oprogramowanie systemowe. Filmy dydaktyczne. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki obejmuje tematykę dotyczącą aktywnego poszukiwania pracy, organizacji procesu pracy oraz komunikowania się w środowisku pracowników informacji. Program jednostki powinien być realizowany z wykorzystaniem aktywizujących metod nauczania. Wskazane jest, aby ćwiczenia praktyczne były wykonywane przez uczniów indywidualnie lub w małych grupach. Intensywny rozwój nauki i techniki oraz napływ różnorodnych informacji wymagają ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowywania się. Zajęcia dotyczące aktywnego poszukiwania pracy, planowania rozwoju zawodowego, komunikacji interpersonalnej mają duże znaczenie w procesie kształcenia. Zajęcia tego typu mogą być realizowane w warunkach symulacyjnych z zastosowaniem metody dramy oraz studium przypadku. Umiejętności interpersonalne należy kształtować poprzez prezentację filmów dydaktycznych. Wskazane jest stosownie metody ćwiczeń praktycznych dotyczących autoprezentacji podczas rozmowy kwalifikacyjnej w warunkach symulacyjnych, rozwiązywania określonych problemów, planowania rozwoju zawodowego, sporządzania listu motywacyjnego i CV. Podstawowa tematyka programu jednostki dotyczy organizacji procesu pracy. W trakcie zajęć należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, elementy etyki zawodowej, współpracę z zespołem, zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie jakością, umiejętności komunikacyjne, metody badań usług informacyjnych, podejmowanie decyzji dotyczących organizacji procesu pracy, rozwiązywanie problemów. Tematyka programowa może być realizowana z zastosowaniem wykładu informacyjnego i problemowego, studium
  • 31. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 30 przypadków oraz ćwiczeń praktycznych z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego. Tematyka dotycząca sporządzania dokumentów związanych z poszukiwaniem pracy powinna być realizowana w pracowni komputerowej. Uczniowie powinni mieć zapewniony dostęp do komputerów z odpowiednim oprogramowaniem. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane w trakcie realizacji programu jednostki modułowej zgodnie z określonymi kryteriami. Ocena osiągnięć powinna dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania przez uczniów umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia. Wskazane jest stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osiągnięć szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów. Do podstawowych kryteriów oceniania należy zaliczyć: – posługiwanie się poprawną terminologią, – dokładność wykonania zadań, – dobór języków informacyjnych do realizacji określonych zadań, – organizację stanowiska pracy, – poprawność porozumiewania się, – umiejętność korzystania z literatury zawodowej, – poprawność organizowania działalności informacyjnej. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów i ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, stosowanie właściwej terminologii, poprawność wnioskowania. Umiejętność komunikowania się można sprawdzać poprzez obserwację czynności uczniów. Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Testy osiągnięć powinny być stosowane w trakcie i po zakończeniu realizacji programu jednostki. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi) i zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz).
  • 32. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 31 Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen.
  • 33. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 32 Jednostka modułowa 311[28].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – rozróżnić urządzenia i części zestawu komputerowego, – zdefiniować pojęcia: pamięć masowa, pamięć operacyjna, – wyjaśnić funkcje urządzeń wejścia-wyjścia, – określić wpływ typu procesora, jego szybkości, rodzaju płyty głównej i pojemności pamięci operacyjnej na pracę komputera, – określić podstawowe zadania systemu operacyjnego, – posłużyć się systemem Windows do wykonania określonych zadań, – dokonać konfiguracji środowiska pracy w systemie Windows, – zastosować wybrane urządzenia peryferyjne, – zainstalować i skonfigurować określony sprzęt i oprogramowanie w systemie Windows, – scharakteryzować typowe usługi sieciowe, – zastosować sieć komputerową do wykonania określonych zadań, – posłużyć się drukarką lokalną i sieciową, – wykorzystać Internet do wyszukiwania informacji, – posłużyć się pocztą elektroniczną do przesyłania listów i załączników, – przetworzyć i sformatować zadane dokumenty, – skomponować tekst z grafiką i tabelami z zastosowaniem techniki OLE, – posłużyć się technikami pracy grupowej w czasie pracy z dokumentami, – zastosować korespondencję seryjną do tworzenia etykiet adresowych, – posłużyć się wybranymi programami do korekty błędów, – zaplanować prezentacje, – posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, – zastosować wybrane funkcje arkusza kalkulacyjnego, – zaprojektować wykresy do prezentacji danych z arkusza, – zastosować sortowanie, filtrowanie oraz podsumować dane na listach w arkuszu kalkulacyjnym, – skonstruować tabelę i wykres, – zaproponować makropolecenia do automatyzacji pracy z arkuszem kalkulacyjnym, – zaprojektować relacyjną bazę danych, – skonstruować tabele z danymi, – zaprojektować klucze i określić relacje między tabelami, – zastosować podstawowe operacje na danych w tabelach, – zaprojektować zapytania i transakcje,
  • 34. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 33 – zastosować instrukcje języka SQL, – dobrać formularze do filtrowania danych, – zaplanować i wydrukować raporty z baz danych, – utworzyć makropolecenia do automatyzacji pracy z bazą, – posłużyć się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Materiał nauczania Płyty główne mikrokomputerów. Pamięci operacyjne. Procesory. Gniazda rozszerzeń – standardy: ISA, EISA, PCI, AGP, SCSI. Pamięci masowe. Karty graficzne, wideo, akceleratory. Urządzenia peryferyjne. Zasilacze awaryjne. Obiekty w systemie Windows. Aplikacje i programy dla środowiska Windows. Sieci: Microsoft Network, Internet. Usługi: WWW, FTP, poczta elektroniczna, współdzielenie zasobów. Organizer osobisty. Wprowadzanie, edycja i formatowanie treści dokumentu. Tabele, wykresy i grafika w dokumentach. Dokumenty korespondencji seryjnej. Korekta pisowni, gramatyki i stylu dokumentu. Drukowanie dokumentu. Planowanie prezentacji. Projektowanie prezentacji z tekstem, tabelami, wykresami i grafiką. Praca z szablonami prezentacji. Drukowanie treści prezentacji. Arkusz kalkulacyjny – wprowadzanie danych, formuł i funkcji. Zasady pracy z danymi w arkuszu kalkulacyjnym. Listy danych w arkuszu kalkulacyjnym. Wykresy w arkuszach. Makropolecenia w automatyzacji pracy z arkuszem. Drukowanie arkusza kalkulacyjnego. Wymiana danych między programami, technika ODBC. Projektowanie relacyjnych baz danych. Struktury rekordów i tabel. Zasady operowania na danych w bazie. Klucze i relacje w bazach danych. Wymiana danych z bazami innych dostawców. Zapytania i transakcje.
  • 35. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 34 Wybrane instrukcje języka SQL. Formularze i raporty w bazach danych. Makropolecenia w pracy z bazą danych. 3. Ćwiczenia • Rozpoznawanie i określanie funkcji poszczególnych części i urządzeń zestawu komputerowego. • Instalowanie wybranych urządzeń zestawu komputerowego. • Konfigurowanie zestawu komputerowego. • Instalowanie oprogramowania w środowisku Windows. • Zastosowanie oprogramowania narzędziowego i systemowego. • Formatowanie dokumentów według określonego wzorca. • Osadzanie grafiki w dokumencie. • Tworzenie dokumentów zawierających tabele i wykresy. • Tworzenie list adresowych korespondencji seryjnej. • Wykonywanie prezentacji według zadanego wzoru. • Wykorzystywanie szablonów do tworzenia prezentacji. • Projektowanie arkusza zawierającego kwartalny bilans wydatków. • Projektowanie arkusza kalkulacyjnego do obliczania odsetek od lokat bankowych. • Projektowanie arkusza kalkulacyjnego do obliczania rat kredytu. • Przeprowadzanie analizy statystycznej danych z list i tabel w arkuszu. • Opracowywanie i prezentowanie danych w formie graficznej. • Projektowanie makropoleceń w automatyzacji działania arkusza. • Tworzenie bazy danych z wykorzystaniem kreatora. • Analizowanie wydajności bazy danych. • Eksportowanie i importowanie danych do i z arkuszy kalkulacyjnych, plików tekstowych i baz danych innych producentów. • Określanie relacji między tabelami w różnych bazach. 4. Środki dydaktyczne Elementy zestawów komputerowych. Płyty główne, procesory, karty rozszerzeń. Urządzenia peryferyjne. System operacyjny Windows. Pakiet oprogramowania biurowego: edytor tekstów, program do tworzenia prezentacji, arkusz kalkulacyjny, baza danych.
  • 36. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 35 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki zawiera podstawowe treści związane z użytkowaniem i wykorzystaniem komputerów, stanowiące punkt wyjścia do dalszego kształcenia. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni komputerowej wyposażonej w odpowiednie środki techniczne. Na jednego ucznia powinien przypadać jeden komputer z niezbędnym oprogramowaniem umożliwiającym realizację programu jednostki. Grupa powinna liczyć 15 uczniów. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest korzystanie z oprogramowania Microsoft Windows i Office oraz pakietu OPEN OFFICE. Można zamiennie stosować system LlNUX. Nauczyciel powinien prowadzić zajęcia głównie w formie ćwiczeń, co pozwoli na kształtowanie umiejętności związanych z posługiwaniem się nowym oprogramowaniem. Na początku realizacji nowej tematyki nauczyciel powinien dokonać przeglądu oprogramowania danego typu oraz przedstawić możliwości jego zastosowania. Zajęcia z poszczególnych grup tematycznych powinny kończyć się wykonaniem przez każdego z uczniów złożonego ćwiczenia o wysokim stopniu zaawansowania. W trakcie realizacji treści kształcenia należy zwracać uwagę na praktyczne zastosowanie ćwiczeń, ograniczać zajęcia teoretyczne do zaprezentowania podstawowej terminologii. W procesie kształcenia szczególną uwagę należy zwracać na: – posługiwanie się terminologią dotyczącą budowy urządzeń komputerowych, – korzystanie z literatury specjalistycznej, – posługiwanie się systemem operacyjnym i siecią komputerową, w szczególności Internetem, – uruchamianie i korzystanie z oprogramowania systemowego i narzędziowego, – korzystanie z wybranych urządzeń peryferyjnych, – planowanie i organizację pracy, – dokładne wykonywanie ćwiczeń, – korzystanie z narzędzi do kontroli pisowni i gramatyki, – korzystanie z szablonów, – rozmieszczanie informacji w sposób czytelny dla odbiorcy, – korzystanie z formuł w arkuszach kalkulacyjnych, dokonywanie analizy danych, – relacyjność i normalizację baz danych podczas ich projektowania.
  • 37. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 36 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się przez cały okres realizacji programu jednostki modułowej. Wiedza niezbędna do realizacji ćwiczeń praktycznych może być sprawdzana za pomocą testów osiągnięć szkolnych. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką) i zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz), W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów można zastosować sprawdziany ustne i pisemne, testy osiągnięć oraz obserwację pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Umiejętności intelektualne uczniów można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć technicznych, poprawność wnioskowania. Umiejętność komunikowania się i prezentacji można sprawdzać poprzez obserwację czynności wykonywanych przez uczniów. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji programu wskazane jest zastosowanie testów osiągnięć. Kontrolę poprawności wykonania zadań należy przeprowadzać w trakcie i po realizacji ćwiczeń. Uczeń powinien sprawdzać wyniki swojej pracy na podstawie przygotowanego przez nauczyciela arkusza ocen. Następnie, według tego samego arkusza, kontroli osiągnięć dokonuje nauczyciel. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen.
  • 38. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 37 Jednostka modułowa 311[28].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – dobrać jakość grafiki do realizowanego zadania, – określić parametry map bitowych, – dobrać format plików graficznych zgodnie z przeznaczeniem, – wykonać przekształcenia izometryczne obrazu, – dobrać odpowiedni typ skanera, – zeskanować oraz pozyskać obraz cyfrowy i zachować go w różnych formatach, – przetworzyć obraz oraz dokonać zaawansowanego montażu, – stworzyć grafikę przeznaczoną do serwerów internetowych, – rozróżnić pliki multimedialne, – dokonać zapisu dźwięku, – odtworzyć pliki dźwiękowe, – wykorzystać bazy gotowych efektów dźwiękowych, – posłużyć się programami do tworzenia grafiki komputerowej, – zapisać obraz wideo, – dokonać edycji, konwersji, kompresji oraz montażu sekwencji obrazu wideo, – skorzystać z publikacji elektronicznych zamieszczanych w sieci Internet, – skorzystać z oprogramowania multimedialnego, – posłużyć się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Materiał nauczania Grafika rastrowa i wektorowa. Formaty plików graficznych. Oprogramowanie do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej: narzędzia dostępne w programie, retusz fotografii, kolaż, komponowanie tekstu z obiektami graficznymi, wykorzystanie bitmapy, transformacja obiektów oraz efekty specjalne, rozdzielczość i zmiana systemów barw, stosowanie filtrów i masek, drukowanie gotowych obiektów graficznych. Przetwarzanie obrazu: skalowanie i zachowywanie obrazu w różnych formatach, przekształcanie obrazu, zmiana palety barw, montaż obrazu, przekształcenia w grafice wektorowej. Skanowanie i montaż obrazu: pozyskiwanie obrazu cyfrowego i zachowywanie go w różnych formatach. Programy OCR.
  • 39. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 38 Przetwarzanie obrazu: wycinanie nieregularnych fragmentów obrazu, tworzenie montażu. Tworzenie grafiki do serwerów internetowych: projekt kompozycji graficznej – wielkość pliku, optymalizacja grafiki. Projektowanie grafiki na stronę WWW. Banery reklamowe. Formaty plików multimedialnych. Cyfrowa obróbka dźwięku. Programy multimedialne do wspomagania procesu nauczania. Publikacje elektroniczne. Zapis i odtwarzanie cyfrowego obrazu wideo z wykorzystaniem technik komputerowych. Obróbka obrazu wideo przy zastosowaniu technik komputerowych. 3. Ćwiczenia • Analizowanie obrazu zapisanego w grafice rastrowej i wektorowej. • Zastosowanie map bitowych i grafiki wektorowej. • Dokonywanie zmiany pliku graficznego na inny format, porównywanie rozmiarów pliku. • Dobieranie dpi, ppi w zależności od rozmiaru pliku, rozdzielczości monitora. • Określanie wpływu rozmiaru pliku na wartość parametru dpi. • Dobieranie parametrów pozwalających osiągnąć jak najlepszą jakość map bitowych. • Zmniejszanie i powiększanie rozmiarów obrazu, porównywanie ich jakości z obrazem wyjściowym. • Dokonywanie zamiany podstawowych obiektów graficznych i tekstu na krzywe, edycja krzywych. • Dokonywanie połączenia dwóch obrazów przy pomocy dostępnych narzędzi, skalowanie, obracanie obrazu o dowolny kąt, zapisywanie pliku w wersji 24-bitowego koloru RGB i w palecie 256 kolorów. • Tworzenie własnej palety kolorów w oddzielnym pliku i wykorzystanie jej do innych obrazów graficznych. • Dokładne odwzorowywanie rysunku. • Projektowanie karty okolicznościowej o zadanych atrybutach. • Drukowanie grafiki na określonym nośniku na przykład folia, koperta. • Wykonywanie cyfrowego retuszu fotografii. • Wykonywanie kolażu na bazie trzech zdjęć. • Dobieranie formatu pliku i rozdzielczości do skanowanego obrazu. • Dokonywanie obróbki zeskanowanej fotografii za pomocą technik komputerowych.
  • 40. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 39 • Odczytywanie tekstu z kartki (tekstu niewyraźnego, z tabelami, szpaltami lub innymi utrudnieniami) za pomocą programu typu OCR oraz analizowanie odczytu. • Montaż obrazów cyfrowych według wskazań prowadzącego. • Kadrowanie, filtrowanie i retusz obrazu w standardzie RGB. • Wykonywanie korekty tonalnej oraz korekty barwy w standardzie CMYK. • Analizowanie plików graficznych oraz określanie ich wykorzystania w serwisach WWW. • Ocenianie strony WWW pod względem układu graficznego. • Wykonywanie statycznego baneru reklamowego w formacie jpg, który będzie można wystawić na stronach internetowych. • Zapisywanie utworu z płyty CD w formacie wav na mp3. • Zapisywanie dźwięku w pliku mp3. • Likwidowanie przerw w sekwencji dźwiękowej. • Montaż dwóch plików dźwiękowych, w tym jednego nagranego za pomocą mikrofonu. • Wykonywanie zapisu komentarza słownego. • Instalowanie i obsługiwanie programów multimedialnych. • Wyszukiwanie w sieci Internet publikacji elektronicznych. • Zapisywanie obrazu wideo z magnetowidu do pliku przy pomocy technik komputerowych. • Montowanie obrazu i ścieżki dźwiękowej z określonych źródeł sygnału. 4. Środki dydaktyczne Foliogramy. Obrazy zapisane w grafice wektorowej i rastrowej. Programy multimedialne: słowniki, encyklopedie. Programy komputerowe umożliwiające zapis i edycję dźwięku. Programy komputerowe do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej. Programy umożliwiające zapis i edycję wideo. Literatura specjalistyczna. Aparat cyfrowy. Skaner. Drukarka. Magnetowid. Mikrofon. Komputer. Odtwarzacz DVD.
  • 41. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 40 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki zawiera podstawowe treści dotyczące przetwarzania plików graficznych i multimedialnych. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni komputerowej wyposażonej w odpowiednie środki techniczne, z dostępem do sieci Internet. Na jednego ucznia powinien przypadać jeden zestaw komputerowy. Grupa uczniów powinna liczyć do 15 osób. Podczas realizacji programu jednostki należy kształtować przede wszystkim umiejętności przetwarzania plików graficznych oraz wykonywania prostych operacji dotyczących obrazu i dźwięku. Metody nauczania należy tak dobierać, aby uczniowie sprawnie posługiwali się narzędziami aplikacji i wykorzystywali nabyte umiejętności do realizacji określonych zadań. Do osiągnięcia określonych celów kształcenia wskazane jest zastosowanie podających i aktywizujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, ćwiczeń praktycznych, tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej. Stosowanie metody tekstu przewodniego wymaga od prowadzącego zajęcia przygotowania materiałów do wykonania ćwiczenia: pytań prowadzących i formularzy. Szczególną uwagę należy zwracać na wykonywanie ćwiczeń praktycznych, począwszy od prostych do bardziej złożonych. Należy stosować zarówno indywidualną, jak i grupową formę pracy uczniów. Grupowa forma pracy sprzyja nabywaniu umiejętności ponad- zawodowych, jak: komunikowanie się, współpraca z zespołem, prezentowanie wyników. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się na początku, w trakcie i na zakończenie realizacji programu jednostki modułowej na podstawie określonych kryteriów. Osiągnięcia uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć oraz obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania zadań. Podczas obserwacji pracy uczniów należy zwracać uwagę na: – dobór typu grafiki komputerowej do procesu przetwarzania obrazu, – rozróżnianie formatów plików map bitowych i grafiki wektorowej, – dobór jakości parametrów grafiki do wydruku komputerowego lub elementu serwisu internetowego, – ustawianie rozmiaru obrazu oraz parametrów dpi dla uzyskania jak najlepszego efektu,
  • 42. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 41 – skanowanie, dokonywanie prostych przekształceń, montaż obrazów, – wykonywanie prostego montażu zdjęć, – dobór plików graficznych do strony internetowej, – ustalanie rozmiaru baneru reklamowego, – rozróżnianie najważniejszych formatów plików multimedialnych, – określanie ustawień systemu dotyczących konfiguracji nagrania i odtwarzania, – wykonywanie prostego montażu plików multimedialnych z różnych źródeł, – instalowanie i obsługiwanie programów, – podstawowe czynności montażowe przy obróbce sekwencji wideo. Umiejętności praktyczne uczniów można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć, poprawność wnioskowania. Po zakończeniu realizacji treści programowych jednostki wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej, należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów i testów osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
  • 43. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 42 Moduł 311[28].Z1 Podstawy zawodu 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – posługiwać się terminologią poligraficzną, – posługiwać się podstawowymi miarami poligraficznymi, – odczytywać i sporządzać schematy technologiczne, – klasyfikować produkty poligraficzne, – charakteryzować poligraficzne procesy przygotowawcze, – charakteryzować procesy reprodukcji poligraficznej, – klasyfikować i charakteryzować formy drukowe, – rozróżniać podstawowe i pochodne techniki drukowania, – charakteryzować procesy drukowania cyfrowego, – klasyfikować i charakteryzować maszyny drukujące, – charakteryzować procesy introligatorskie, – klasyfikować i charakteryzować maszyny i urządzenia introligatorskie, – odczytywać rysunki techniczne, – określać przebieg procesu wydawniczego, – charakteryzować kroje pisma, – dokonywać analizy elementów tekstu, – projektować formy graficzne łączone z tekstem, – projektować grafikę i typografię, – dokonywać redakcji i korekty technicznej, – oceniać estetykę druku, – klasyfikować i identyfikować materiały poligraficzne, – kwalifikować materiały poligraficzne do produkcji, – przestrzegać przepisów prawa dotyczących wykonywania zadań zawodowych, – organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.
  • 44. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 43 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej Nazwa jednostki modułowej Orientacyjna liczba godzin na realizację 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 82 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 56 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 36 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 42 Razem 216 3. Schemat układu jednostek modułowych 4. Literatura Blatner D.: Skanowanie i półtony. Letra Graghic, Kraków 1995 Buksiński T., Szpecht A.: Rysunek Techniczny.WSiP, Warszawa 1996 Chwałkowski R.: Typografia typowej książki. Helion, Gliwice 2002 Cichocki L., Pawlicki T., Ruczka I.: Poligraficzny słownik terminologiczny. Polska Izba druku, Warszawa 1999 Czichon H., Magdzik S., Jakucewicz S.: Formy drukowe. WSiP, Warszawa 1996 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 311[28].Z1 Podstawy zawodu
  • 45. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 44 Druździel M., Fijałkowski T.: Zecerstwo. Tom 1. W: Inwentarium wiedzy o poligrafii. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wrocław - Warszawa - Gdańsk - Łódź. Wydawnictwo 1988 Gruszczyński Cz.: Farby graficzne. WSiP, Warszawa 1990 Jakubicka M. (red. pr. zb.).: Katalog krojów pism wraz z poradnikiem wydawcy. Agencja Wydawnicza M. M. Jakubiccy. Warszawa 1993 Jakucewicz S.: Materiałoznawstwo poligraficzne. Wydawnictwa PW. Warszawa 1993 Jakucewicz S., Czichon M., Czichon H.: Materiałoznawstwo poligraficzne. Wydawnictwa PW. Warszawa 1992 Kirszke R.: Fotoskład. WSiP, Warszawa 1979 Malinowska T., Syta L.: Redagowanie techniczne książki. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne. Warszawa 1981 Praca zbiorowa. ABC poligraficzno-komputerowo-wydawnicze. Kraków 1994 Praca zbiorowa. Poligrafia ogólna. WSiP, Warszawa 1982 Praca zbiorowa. Poligrafia procesy i technika. Tłumaczenie ze słowackiego. COBRPP, Warszawa 2002 Trzaska F.: Podstawy techniki wydawniczej. IWZZ. Warszawa 1987 Polskie i branżowe normy poligraficzne. Czasopisma: Poligrafika, Świat druku, Print Publishing Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych.
  • 46. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 45 Jednostka modułowa 311[28].Z1.01 Charakteryzowanie procesów poligraficznych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – posłużyć się podstawowymi pojęciami z zakresu poligrafii, – scharakteryzować podstawowe działy poligrafii, – zaprojektować produkt poligraficzny, – ocenić estetykę wyrobu poligraficznego, – odczytać proste schematy procesów poligraficznych, – sklasyfikować produkty poligraficzne, – określić podstawowe szeregi i formaty wyrobów papierniczych, – zastosować podstawowe systemy miar wykorzystywane w poligrafii, – posłużyć się podstawowym sprzętem pomiarowym, – scharakteryzować procesy składu klasycznego, – scharakteryzować procesy składu komputerowego, – sklasyfikować oryginały przeznaczone do reprodukcji, – scharakteryzować procesy fotoreprodukcji klasycznej, – scharakteryzować etapy obróbki materiałów światłoczułych „na mokro”, – scharakteryzować proces reprodukcji elektronicznej, – rozróżnić graficzne elementy publikacji, – zaprojektować układy graficzno-tekstowe, – posłużyć się podstawowymi pojęciami z zakresu sensytometrii i densytometrii, – określić sposoby wykonania form kopiowych, – scharakteryzować sposoby wykonania barwnych odbitek próbnych, – sklasyfikować i scharakteryzować formy drukowe, – scharakteryzować procesy drukowania, – scharakteryzować odbitki wykonane różnymi technikami drukowania, – określić różne sposoby wykończania druków, – scharakteryzować introligatorskie operacje jednostkowe, – sklasyfikować oprawy introligatorskie, – scharakteryzować procesy wykonywania opraw, – scharakteryzować procesy wykonywania opakowań. 2. Materiał nauczania Podstawowe pojęcia poligraficzne. Operacje jednostkowe. Proces technologiczny. Podział procesów technologicznych. Klasyfikacja wydawnicza produktów poligraficznych. Druki periodyczne, dziełowe i akcydensowe. Klasyfikacja poligraficzna druków. Miary typograficzne i zależności między nimi. Procesy składania tekstów. Komputerowe
  • 47. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 46 składanie tekstów. Oryginały. Fotoreprodukcja. Procesy naświetlania i obróbki materiałów światłoczułych. Reprodukcja elektroniczna. Obróbka zeskanowanych oryginałów. Systemy DTP. Konfiguracja systemów DTP. Układy graficzno-tekstowe. Przygotowanie do naświetlania i drukowania. Produkcja form kopiowych. Montaż klasyczny i elektroniczny. Barwne odbitki próbne cyfrowe i analogowe. Formy drukowe w technikach wypukłych. Formy drukowe w technikach płaskich. Formy drukowe w technikach wklęsłych. Formy do drukowania sitowego i riso. Klasyfikacja technik drukowania. Charakterystyka techniki typograficznej, offsetowej, rotograwiurowej, sitowej, fleksograficznej, tamponowej i typooffsetowej. Narząd drukarski. Wykonywanie odbitek próbnych. Drukowanie wielokolorowe i wielobarwne. Introligatorskie procesy jednostkowe. Cięcie, krojenie, wykrawanie. Wykonywanie wkładów książkowych. Wykonywanie okładek. Procesy oprawiania. Wykonywanie opakowań. Uszlachetnianie druków. 3. Ćwiczenia • Przeliczanie miar stosowanych w poligrafii. • Klasyfikowanie wyrobów poligraficznych. • Planowanie podstawowych procesów technologicznych w poligrafii. • Rozpoznawanie i ocenianie oryginałów. • Rozpoznawanie i klasyfikowanie form kopiowych. • Rozpoznawanie i klasyfikowanie form drukowych. • Rozpoznawanie druków wykonanych różnymi technikami drukowania. • Analizowanie budowy wkładu książkowego. • Klasyfikowanie opraw. • Projektowanie i klasyfikowanie opakowań. 4. Środki dydaktyczne Stanowiska komputerowe do składania tekstów i reprodukcji poligraficznej z odpowiednim oprogramowaniem. Tablice graficzne przedstawiające: klasyfikacje materiałów poligraficznych, budowę podstawowych maszyn i urządzeń poligraficznych, zasady drukowania. Zbiór form kopiowych. Zbiór form drukowych. Katalog różnych gatunków papieru. Wzornik farb drukowych. Oryginały różnych typów. Wzorniki kolorów CMYK i Pantone. Próbne odbitki barwne. Zestaw materiałów światłoczułych.
  • 48. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 47 Katalog odbitek drukarskich wykonanych różnymi sposobami. Zbiór okładek i opraw. Wzory opakowań. Filmy wideo obrazujące poszczególne procesy poligraficzne. Zbiór PN i BN z zakresu poligrafii. Przymiary metryczne, miarka typograficzna, lupy mikroskopy. Densytometr refleksyjny i transmisyjny. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej zawiera treści dotyczące charakterystyki procesów poligraficznych. Program jednostki powinien być realizowany w ścisłej korelacji z tematyką określoną w programach kolejnych jednostek modułowych wyodrębnionych w module Podstawy zawodu. Umiejętności opanowane przez uczniów w wyniku realizacji programu jednostki są niezbędne w dalszym procesie kształcenia. Program jednostki powinien być realizowany z uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. Podczas realizacji treści programowych trudnych do opanowania przez uczniów należy stosować metodę pokazu w połączeniu z instruktażem oraz metodę ćwiczeń praktycznych. Do takich treści należy zaliczyć: – klasyfikowanie produktów poligraficznych, – planowanie podstawowych procesów poligraficznych, – rozróżnianie oraz klasyfikowanie materiałów i półproduktów poligraficznych: form kopiowych i drukowych, druków, opraw, – projektowanie opakowań. Kształtowanie umiejętności praktycznych w trakcie realizacji ćwiczeń i innych zadań zleconych przez nauczyciela może odbywać się w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy zapoznać uczniów z zakresem i rodzajem wykonywanych zadań, z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zajęcia należy prowadzić w pracowni technologicznej wyposażonej w odpowiednie środki dydaktyczne. Zajęcia powinny być prowadzone w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Przed przystąpieniem do zajęć nauczyciel powinien przygotować materiały, jak: teksty przewodnie do ćwiczeń, instrukcje, normy, akty prawne, katalogi. Wskazane jest wykorzystywanie specjalistycznych programów komputerowych wspomagających planowanie produkcji poligraficznej, przeliczanie miar.
  • 49. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 48 Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów produkcyjnych i innych potencjalnych miejsc zatrudnienia celem poznania przez uczniów rzeczywistych warunków pracy. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej. Podstawowym kryterium oceniania osiągnięć uczniów jest stopień realizacji celów kształcenia. Inne kryteria, to między innymi: – stosowanie poprawnej terminologii, – klasyfikowanie, dokonywanie analizy oraz charakterystyki produktów i procesów poligraficznych. Do podstawowych umiejętności podlegających ocenie należy zaliczyć: – rozróżnianie i projektowanie produktów poligraficznych, – dobieranie materiałów do określonej technologii wykonania, – określanie właściwości półproduktów i produktów poligraficznych, – posługiwanie się miarami poligraficznymi. Wiedza i umiejętności uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć, z zadaniami zamkniętymi i otwartymi, – obserwacji pracy uczniów podczas realizacji zadań, – projektów opracowanych przez uczniów. W trakcie obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań należy zwracać uwagę na: – korzystanie z norm, instrukcji i katalogów, – poprawność wykonania schematów i rysunków, – organizację pracy związanej z realizacją zadań, – jakość i trafność projektów, – przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej należy uwzględnić wyniki sprawdzianów i testów osiągnięć. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z ustalonymi kryteriami i obowiązującą skalą ocen.
  • 50. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 49 Jednostka modułowa 311[28].Z1.02 Charakteryzowanie maszyn i urządzeń poligraficznych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – sklasyfikować maszyny i urządzenia stosowane w poligrafii, – scharakteryzować urządzenia tradycyjnej i współczesnej przygotowalni poligraficznej, – sporządzić schemat blokowy systemu DTP w różnych konfiguracjach, – scharakteryzować pojedyncze stanowiska komputerowe DTP oraz stanowiska pracujące w sieci komputerowej, – zaprojektować system DTP zgodnie z wymaganiami technologicznymi, – scharakteryzować naświetlarki CtF oraz CtP, – scharakteryzować skanery poligraficzne, – scharakteryzować drukarki komputerowe stosowane w DTP, – scharakteryzować urządzenia do proofingu, – dobrać urządzenia do przenoszenia i archiwizowania danych, – scharakteryzować urządzenia do produkcji form drukowych, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń do drukowania wypukłego, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń do drukowania płaskiego, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń do drukowania wklęsłego, – zidentyfikować podstawowe zespoły i części maszyn drukujących, – scharakteryzować zabezpieczenia stosowane w maszynach i urządzeniach drukujących, – scharakteryzować budowę, parametry techniczne oraz zasady działania maszyn i urządzeń introligatorskich, – scharakteryzować urządzenia do wykonywania różnego rodzaju opakowań, – scharakteryzować zabezpieczenia stosowane w maszynach i urządzeniach introligatorskich. 2. Materiał nauczania Klasyfikacja maszyn i urządzeń poligraficznych. Maszyny stosowane w procesach przygotowawczych. Systemy DTP. Pojedyncze stanowiska komputerowe DTP oraz sieci komputerowe. Urządzenia peryferyjne – drukarki, skanery, naświetlarki CtF oraz CtP, urządzenia do proofingu
  • 51. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 50 analogowego i cyfrowego. Urządzenia do przenoszenia i archiwizowania danych. Maszyny i urządzenia do wykonywania form drukowych – kopioramy, wywoływarki do płyt. Maszyny i urządzenia drukujące w technologii wypukłej, płaskiej, wklęsłej. Urządzenia do drukowania cyfrowego. Maszyny i urządzenia introligatorskie. Maszyny do wykonywania operacji jednostkowych. Maszyny do wykonywania okładek i opraw. Maszyny do wykończania i uszlachetniania wyrobów poligraficznych. Maszyny do produkcji opakowań. Zabezpieczenia stosowane w maszynach i urządzeniach poligraficznych. 3. Ćwiczenia • Klasyfikowanie maszyn i urządzeń poligraficznych. • Projektowanie systemów DTP zgodnie z potrzebami technologicznymi i organizacyjnymi. • Sporządzanie schematów urządzeń systemu DTP. • Sporządzanie rysunków technicznych części maszyn drukujących. • Sporządzanie rysunków złożeniowych maszyn drukujących. • Sporządzanie rysunków technicznych części maszyn introligatorskich. • Sporządzanie rysunków złożeniowych maszyn introligatorskich. • Dobieranie zabezpieczeń stosowanych w maszynach poligraficznych. 4. Środki dydaktyczne Plansze, foliogramy obrazujące budowę systemów DTP. System DTP z urządzeniami peryferyjnymi. Plansze, foliogramy obrazujące budowę urządzeń do wykonywania form drukowych. Kopiorama offsetowa. Automatyczna wywoływarka do płyt. Plansze, foliogramy obrazujące budowę maszyn drukujących. Filmy obrazujące pracę maszyn i urządzeń drukujących. Schematy kinematyczne maszyn i urządzeń drukujących. Części maszyn drukujących. Dokumentacje techniczne maszyn drukujących różnymi technikami. Plansze, foliogramy obrazujące budowę maszyn introligatorskich. Filmy obrazujące pracę maszyn i urządzeń drukujących. Schematy kinematyczne maszyn i urządzeń introligatorskich. Części maszyn introligatorskich. Dokumentacje techniczne maszyn introligatorskich. Instrukcje bhp dotyczące stosowanych zabezpieczeń.
  • 52. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 51 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej zawiera treści dotyczące charakterystyki maszyn i urządzeń poligraficznych. W związku z tym treści programowe jednostki powinny być realizowane w korelacji z tematyką programową odpowiednich jednostek wyodrębnionych w modułach zawodowych. W trakcie realizacji treści programowych trudnych do opanowania przez uczniów należy stosować metodę pokazu w połączeniu z instruktażem oraz metodę ćwiczeń praktycznych. Do takich treści należy zaliczyć: – projektowanie systemów DTP, – sporządzanie rysunków technicznych maszyn i ich części, – dobieranie zabezpieczeń stosowanych w maszynach poligraficznych. Realizacja ćwiczeń i innych zadań zleconych przez nauczyciela może odbywać się w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy zapoznać uczniów z zakresem i rodzajem wykonywanych zadań, z obsługą aparatury, maszyn i urządzeń oraz z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zajęcia należy prowadzić w pracowni technologicznej i maszynoznawstwa wyposażonych w odpowiednie środki dydaktyczne. Zajęcia mogą być prowadzone w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Przed przystąpieniem do zajęć należy przygotować odpowiednie materiały, jak: teksty przewodnie do ćwiczeń, instrukcje, normy, katalogi, części maszyn, rysunki części maszyn, plansze, foliogramy. Stanowiska ćwiczeniowe powinny być wyposażone w niezbędne przyrządy, aparaturę i narzędzia. Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów produkcyjnych i innych potencjalnych miejsc zatrudnienia. Celem organizacji wycieczek jest poznanie rzeczywistych warunków pracy z wykorzystaniem maszyn i urządzeń poligraficznych. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej. Podstawowym kryterium oceniania osiągnięć uczniów jest stopień realizacji celów kształcenia. Inne kryteria, to między innymi: – stosowanie poprawnej terminologii, – organizacja stanowiska pracy,
  • 53. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 52 – poprawność i sprawność wykonania rysunków. Do podstawowych umiejętności podlegających ocenie należy zaliczyć: − klasyfikowanie maszyn i urządzeń poligraficznych, − sporządzanie schematów urządzeń przygotowalni poligraficznej, − sporządzanie rysunków maszyn poligraficznych oraz ich części, − dobieranie zabezpieczeń stosowanych w maszynach poligraficznych. Wiedza i umiejętności uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testu osiągnięć z zadaniami zamkniętymi i otwartymi, – obserwacji pracy uczniów podczas realizacji ćwiczeń i innych zadań zleconych przez nauczyciela, – projektów opracowanych przez uczniów. W trakcie obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań należy zwracać uwagę na: – odczytywanie i posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną, – korzystanie z norm, instrukcji i katalogów, – dobieranie narzędzi i sprzętu do określonej technologii wykonania, – poprawność oraz staranność wykonania schematów i rysunków, – organizację pracy związanej z realizacją zadań, – systematyczność oraz terminowość wykonanych prac, – przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej należy uwzględnić wyniki sprawdzianów i testów osiągnięć. Proces oceniania powinien być realizowany według określonych kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
  • 54. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 53 Jednostka modułowa 311[28].Z1.03 Charakteryzowanie oraz zastosowanie materiałów poligraficznych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – sklasyfikować i zidentyfikować materiały poligraficzne, – scharakteryzować sposoby oczyszczania i neutralizacji zanieczyszczeń wody, – określić właściwości oraz dobrać materiały smarne, – porównać właściwości oraz dokonać charakterystyki płyt offsetowych, – sklasyfikować wyroby papiernicze, – określić warunki klimatyzacji papieru, – scharakteryzować papiery drukowe, papiery tzw. nowej generacji, papiery syntetyczne, – sklasyfikować oraz określić skład farb drukowych, – określić mechanizmy utrwalania farb, – określić drukowe i użytkowe właściwości farb, – dobrać środki pomocnicze stosowane do farb wykazujących nieodpowiednie właściwości, – scharakteryzować warstwy kopiowe stosowane w płytach presensybilizowanych, – scharakteryzować warstwy kopiowe form CTP, – scharakteryzować budowę obciągów offsetowych, – scharakteryzować materiały introligatorskie, – sklasyfikować kleje oraz wyjaśnić zjawisko sklejania różnych materiałów, – określić zastosowanie poszczególnych rodzajów klejów na podstawie ich właściwości, – scharakteryzować lakiery stosowane w produkcji poligraficznej, – scharakteryzować folie introligatorskie stosowane do tłoczeń, – scharakteryzować materiały stosowane w oprawie złożonej, – sklasyfikować i scharakteryzować materiały pokryciowe, – określić elementy łączące części oprawy prostej, złożonej i specjalnej, – sklasyfikować tworzywa sztuczne stosowane w procesach poligraficznych, – określić właściwości formy fotopolimerowej stałej i ciekłej.
  • 55. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 54 2. Materiał nauczania Podstawowe terminy dotyczące materiałoznawstwa. Klasyfikacja i charakterystyka materiałów poligraficznych. Woda w przemyśle poligraficznym. Uzdatnianie i oczyszczanie wody. Metale i stopy stosowane w poligrafii. Formy drukowe cynkowe, aluminiowe i stalowe. Klasyfikacja wytworów papierniczych. Surowce i produkcja wytworów papierniczych. Wykończanie wytworów papierniczych. Właściwości wytworów papierniczych. Papiery i tektury stosowane w poligrafii. Klasyfikacja farb drukowych. Podstawowe składniki farb drukowych. Sposoby utrwalania farb. Farby stosowane do różnych technik i sposobów drukowania. Środki pomocnicze stosowane do farb. Klasyfikacja materiałów światłoczułych. Skład i budowa materiałów światłoczułych. Materiały kopiowe. Podział i podstawowe składniki warstw kopiowych. Warstwy kopiowe w różnych technikach drukowania. Podział i charakterystyka materiałów introligatorskich. Skład, właściwości i zastosowanie klejów. Skład, właściwości i zastosowanie lakierów. Utrwalanie lakierów. Folie do laminowania. Folie do tłoczeń. Materiały pokryciowe. Materiały do wzmacniania wkładów. Okładki z tworzyw sztucznych. Elementy opraw specjalnych. Klasyfikacja, budowa i charakterystyka tworzyw sztucznych. Formy drukowe z gumy. Obciągi offsetowe. Formy fotopolimerowe. Związki wielocząsteczkowe. Procesy zachodzące podczas wykonywania form fotopolimerowych. Folie i laminaty. 3. Ćwiczenia • Klasyfikowanie form drukowych w zależności od zastosowanego materiału. • Rozpoznawanie wytworów papierniczych. • Badanie podstawowych właściwości wytworów papierniczych. • Dobieranie farb drukowych do procesów drukarskich. • Dobieranie materiałów do uszlachetniania druków. • Sporządzanie warstwy kopiowej w technice sitodrukowej. • Dobieranie materiałów do produkcji różnego rodzaju opraw. • Badanie form fotopolimerowych. 4. Środki dydaktyczne Katalogi: papierów czerpanych, papierów syntetycznych, materiałów pokryciowych, folii, folii introligatorskich do tłoczenia, farb graficznych, tworzyw sztucznych, kauczuków i gum stosowanych w poligrafii. Zestaw podstawowych materiałów smarnych, płyt stosowanych w poligrafii, form drukowych odlewanych z różnych stopów, form
  • 56. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 55 offsetowych z różnych metali, obciągów offsetowych, składników warstw kopiowych. Twardościomierz. Wiskozymetr. Grubościomierz. Mikroskop. Lupy. pH-metr. 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki modułowej zawiera treści dotyczące charakterystyki oraz zastosowania materiałów poligraficznych. Treści programowe jednostki powinny być realizowane w korelacji z tematyką jednostek modułowych wyodrębnionych w modułach zawodowych. W trakcie realizacji treści programowych trudnych do opanowania przez uczniów należy stosować metodę pokazu w połączeniu z instruktażem oraz metodę ćwiczeń laboratoryjnych w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Do takich treści należy zaliczyć: – rozpoznawanie wyrobów papierniczych – określanie właściwości wytworów papierniczych, – dobieranie farb do procesu drukowania. Realizacja ćwiczeń oraz innych zadań zleconych przez nauczyciela może odbywać się w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy zapoznać uczniów z rodzajem i zakresem wykonywanych zadań, z obsługą aparatury i urządzeń oraz z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Zajęcia należy prowadzić w pracowni materiałoznawstwa wyposażonej w odpowiednie środki dydaktyczne. Zajęcia mogą być prowadzone w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. Przed przystąpieniem do zajęć należy przygotować materiały, jak: teksty przewodnie do ćwiczeń, instrukcje, katalogi, modele, plansze, foliogramy. Stanowiska ćwiczeniowe powinny być wyposażone w niezbędne przyrządy, aparaturę i narzędzia. Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów produkcyjnych i innych potencjalnych miejsc zatrudnienia celem poznania przez uczniów rzeczywistych warunków pracy.
  • 57. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 56 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej. Podstawowym kryterium oceniania osiągnięć uczniów jest stopień realizacji celów kształcenia. Inne kryteria, to między innymi: – stosowanie poprawnej terminologii, – organizacja stanowiska pracy, – poprawność i sprawność wykonania zadań. Do podstawowych umiejętności podlegających ocenie należy zaliczyć: – określanie właściwości materiałów poligraficznych, – dobieranie materiałów do określonych operacji technologicznych, – badanie i określanie właściwości wyrobów papierniczych, – ocenianie form drukowych. Wiedza i umiejętności uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testu osiągnięć z zadaniami zamkniętymi i otwartymi, – obserwacji pracy uczniów podczas realizacji zadań. W trakcie obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań należy zwracać uwagę na: – dobieranie narzędzi i sprzętu do określonego ćwiczenia, – organizację prac związanych z wykonaniem badań, – systematyczność oraz terminowość realizacji zadań, – przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki należy uwzględnić wyniki sprawdzianów i testów osiągnięć. Proces oceniania powinien być realizowany według określonych kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen.
  • 58. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 57 Jednostka modułowa 311[28].Z1.04 Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń (słuchacz) powinien umieć: – sporządzić schemat obiegu dokumentów w określonych warunkach technologicznych i organizacyjnych, – skorzystać z poligraficznych norm polskich i branżowych w postaci papierowej i elektronicznej, – przyjąć zamówienia klientów na wykonanie określonych wyrobów poligraficznych, – opracować kartę technologiczną dla określonego wyrobu poligraficznego, – określić koszt wytwarzania określonego wyrobu poligraficznego, – wypełnić zlecenie naświetlenia filmów CtF, – wypełnić zlecenie naświetlenia form CtP, – wypełnić zlecenie skanowania oryginałów, – wypełnić zlecenie wykonania druku cyfrowego lub wielkoformatowego, – posłużyć się instrukcją obsługi urządzenia i maszyny poligraficznej, – posłużyć się instrukcją bhp dotyczącą obsługi maszyn i urządzeń poligraficznych, – skorzystać z dokumentacji techniczno-ruchowej (DTR) określonego urządzenia i maszyny poligraficznej, – opracować plan smarowania i remontów maszyn poligraficznych na podstawie instrukcji, – wypełnić druki pobrania i przekazania materiałów, urządzeń, półproduktów oraz wyrobów gotowych do magazynu. 2. Materiał nauczania Schemat obiegu dokumentów w firmie poligraficznej. Polskie i branżowe normy dotyczące poligrafii. Zamówienie klienta. Karta technologiczna. Kalkulacje wyrobów poligraficznych. Zlecenie do naświetlania filmów CtF. Zlecenie do naświetlania form drukowych CtP. Zlecenie do skanowania. Zlecenie wykonania proofingu. Zlecenie wykonania wydruków cyfrowych i wielkoformatowych. Instrukcje obsługi maszyn poligraficznych. Instrukcje bhp dotyczące obsługi maszyn poligraficznych. Dokumentacje techniczno-ruchowe maszyn poligraficznych. Instrukcje smarowania i remontów maszyn i urządzeń poligraficznych. Druki pobrania i zdania materiałów, przyrządów, półproduktów i gotowych wyrobów do magazynu.