Παρουσίαση από τη μαθήτρια του 4ου Γυμνασίου Τρίπολης, της Ιερουσαλήμ

2.  Η Ιερουσαλήμ (αναφέρεται και ως Ιεροσόλυμα)
είναι πόλη η οποία βρίσκεται σε ένα υψίπεδο στα
όρη της Ιουδαίας, ανάμεσα στη Μεσόγειο και τη
Νεκρά Θάλασσα. Το καθεστώς της πόλης είναι
αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε Ισραήλ και
Παλαιστίνη. Το Ισραήλ την έχει ανακηρύξει
πρωτεύουσά του από το 1949, και παράλληλα
αποτελεί την μεγαλύτερη πόλη του Ισραήλ[1], αλλά
το ανατολικό τμήμα της πόλης θεωρείται από την
διεθνή κοινότητα ως κατεχόμενο τμήμα της
Παλαιστίνης

3.  Είναι αρχαία πόλη, η οποία αποτελεί ιουδαϊκό, χριστιανικό και
ισλαμικό κέντρο θρησκευτικής και ιστορικής σημασίας.
Πιθανώς πρόκειται για την αρχαία πόλη Σαλήμ, της οποίας
βασιλιάς υπήρξε ο Μελχισεδέκ. Την πόλη αυτή, η οποία
μεταγενέστερα ονομαζόταν Ιεβούς, κατέλαβε ο βασιλιάς Δαβίδ
από τους Ιεβουσαίους. Μετά τη διαίρεση του έθνους του
Ισραήλ η Ιερουσαλήμ κατέστη πρωτεύουσα και άγια πόλη των
Ισραηλιτών και του νοτίου βασιλείου του Ιούδα. Επίσης στην
πόλη αυτή ο βασιλιάς Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή
ιουδαϊκό Ναό ο οποίος καταστράφηκε λίγους αιώνες
αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα
τμήμα του τείχους από την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το
γνωστό «τείχος των δακρύων» ή ορθότερα «Δυτικό Τείχος».

4.  Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως είναι το Ιερότερο
προσκύνημα όλου του Χριστιανικού κόσμου. Είναι
κτισμένος επάνω στο λόφο του Γολγοθά.
Κτίστηκε από την Αγία Ελένη το 326 μ.Χ.
Για τους περισσότερους ευσεβείς Χριστιανούς, η επίσκεψη
στον Πανίερο αυτό Ναό αποτελεί όνειρο και πόθο μιας
ολόκληρης ζωής μιας καις εδώ σταυρώθηκε και
αναστήθηκε ο θεάνθρωπος Ιησούς μας.
Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως δεν είναι ένα ενιαίο
κτήριο, αλλά πολλά και διάφορα, τα οποία ενώνονται
μεταξύ τους. Ο εσωτερικός χώρος του Ναού περιλαμβάνει
εκκλησίας, παρεκκλήσια, προσκυνήματα, υπνοδωμάτια,
μπαλκόνια, διαδρόμους, βοηθητικούς χώρους.

5.  Ο Ναός έχει καταστραφεί πολλές φορές, ενώ στην
σημερινή του μορφή βρίσκεται μετά την επισκευή του
από τις μεγάλες δυνάμεις του 1800 (Ρωσία, Γαλλία,
Τουρκία) αλλά και αργότερα με δαπάνες του Ελληνικού
δημοσίου. Οι δαπάνες αυτές από το ελληνικό κράτος
συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι λαμπάδες και τα ακοίμητα
καντήλια που μετρήθηκαν το 1877 ανέρχονται σε 150
ενώ σε στιγμές μεγάλων εορτών ανέρχονται σε 3.000.
Οι μαθητές της Σχολής της Αγίας Σιών εκκλησιάζονται
κάθε Σαββατοκύριακο και όλες τις μεγάλες εορτές στον
Π.Ν. της Αναστάσεως.

7.  Στα ανατολικά της Μεσογείου, εκεί που κυλάει ο ποταμός
Ιορδάνης, βρίσκεται η Παλαιστίνη. Η περιοχή που έζησε και
δίδαξε ο Χριστός έχει πολλούς λόφους, βράχια και την
έρημο της Ιουδαίας. Έχει ακόμη τη θάλασσα της Γαλιλαίας,
η οποία δεν είναι άλλη από τη μεγάλη λίμνη της
Γεννησαρέτ. Εκεί πρωτοξεκίνησε ο Χριστός το κήρυγμά του.
Η θάλασσα αυτή είναι γνωστή και από τους ψαράδες της,
που τόσο συχνά αναφέρονται στα θαύματα του Ιησού. Tα
μέρη αυτά της Παλαιστίνης ονομάζονται και «Άγιοι Τόποι»,
γιατί εκεί περπάτησε ο Χριστός.
 Στην Παλαιστίνη συναντάμε και την πόλη Βηθλεέμ. Εκεί
γεννήθηκε ο Ιησούς, ενώ στην πόλη Ναζαρέτ μεγάλωσε και
πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του πάνω στη γη.
Σημαντική πόλη της Παλαιστίνης είναι η Ιερουσαλήμ. Εδώ
έγινε η είσοδος του Χριστού πάνω σε ένα γαϊδουράκι την
Κυριακή των Βαΐων λίγο πριν από τη σταύρωσή του.

8.  Τα χρόνια που ζούσε ο Χριστός, η Παλαιστίνη
ήταν στην κυριαρχία των Ρωμαίων. Εκεί
κατοικούσαν πολλές και διαφορετικές φυλές. Οι
έμποροι πουλούσαν στις αγορές την πραμάτεια
τους. Στο Ναό του Σολομώντα οι ραβίνοι
δίδασκαν και εξηγούσαν τις Γραφές στο λαό.
Στους δρόμους βάδιζε κι ο Χριστός, ενώ πολλοί
ήταν οι άνθρωποι που τον ακολουθούσαν. Τα
ταξίδια τους στις πόλεις και στα χωριά της
Παλαιστίνης ήταν δύσκολα αλλά και γεμάτα
εκπλήξεις. Έβλεπαν τα θαύματα του Χριστού και
μάθαιναν για τη δύναμη της αγάπης.

10.  Ο Ιησούς είναι το δεύτερο πρόσωπο της
Αγίας Τριάδος, ο μοναδικός αληθινός Θεός
και πλάστης του σύμπαντος κόσμου. Μία
ουσία, τρείς υποστάσεις. Ως θεάνθρωπος,
ο Ιησούς (7-2 π.Χ. – 30-33), ερχόμενος στην
γη για να σώσει τον άνθρωπο από την
πτώση και να του χαρίσει την αιώνια ζωή,
είναι το πρόσωπο του οποίου η διδασκαλία
αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της
Χριστιανικής θρησκείας.