2. Ο Νέλσον Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου στο χωριό Μβέζο της περιοχής
Τράνσκεϊ της Νότιας Αφρικής και απεβίωσε στις 5 Δεκεμβρίου του 2013 σε ηλικία 95
ετών (συγκεκριμένα στην Οικία Χάουτον). Ο πατέρας του, Γκάντλα Χένρι Μπακανίσουα,
ήταν ο αρχηγός του χωριού και ονόμασε τον γιο του Ρολιχλάχλα, που στη γλώσσα της
φυλής σημαίνει “ταραχοποιός”. Είχε δύο γιους, όμως και τους δύο τους έχασε.
Τον έναν του γιο τον έχασε από AIDS και τον άλλον σε τροχαίο ατύχημα το 1969
καθώς έχασε και την δισέγγονή του σε τροχαίο ατύχημα το 2010. Από τότε ο Νέλσον
Μαντέλα, έγινε εξαιρετικά δραστήριος κατά του AIDS.
Ήταν αγωνιστής της Νότιας Αφρικής και στη συνέχεια πολιτικός και ο πρώτος
έγχρωμος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής κατά την περίοδο 1994-1999. Από το 1998
μέχρι το 1999 διετέλεσε Πρόεδρος του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Επίσης, ήταν
δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογρέσου ANC
το 1994. Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ, επειδή οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν
χωρίς να το θέλει αυτός. Για 20 χρόνια, τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά
της ρατσιστικής πολιτικής, της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος
έγχρωμος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Πριν εκλεγεί
πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Απαρτχάιντ.
3. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Νέλσον Μαντέλα συμμετείχε
σε διάφορες δράσεις, που κύριο χαρακτηριστικό τους, ήταν η απουσία
φυλετικών διακρίσεων στο πλαίσιο τους. Μέσα από αυτή του, την
προσπάθεια, ενίσχυσε τον στόχο του, να περπατήσει προς τον δρόμο της
ελευθερίας του.
Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα δράσης του ήταν:
Τον Δεκέμβριο του 1940, γνωρίστηκε με μέλη του Κομμουνιστικού
Κόμματος και συμμετείχε σε αρκετές από τις συγκεντρώσεις του,
εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι λευκοί και μαύροι συμμετείχαν
ως ίσοι. Παρόλα αυτά, δεν έγινε ποτέ μέλος επειδή, σύμφωνα με τον
ίδιο, ο αθεϊσμός ερχόταν σε αντίθεση με τα χριστιανικά του πιστεύω.
Ενεπλάκη στο κίνημα κατά των φυλετικών διακρίσεων και τελικά, το
1944, εντάχθηκε στο ΑΕΚ (Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο).
Εργαζόμενος ως δικηγόρος προσέφερε δωρεάν νομικές συμβουλές στα
θύματα του απαρτχάιντ.
Το 1961, ο Μαντέλα διοργάνωσε τριήμερη εθνική απεργία και τον
Ιανουάριο του 1962, ταξίδεψε παράνομα στο εξωτερικό, για να
συμμετάσχει σε συνέδριο Αφρικανών ηγετών στην Αιθιοπία και να
εκπαιδευτεί για ανταρτοπόλεμο στην Αλγερία.
4. Έζησε τα 27 χρόνια της ζωής του φυλακισμένος αδίκως,
για πράξεις και αντιλήψεις του, που δε συμβιβάζονταν με το ρεύμα
της εποχής! Αρχικά, οι συνθήκες της φυλάκισής του ήταν άθλιες!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν, οι ακραίοι περιορισμοί
στον αριθμό επισκεπτών και αλληλογραφίας του (νησί Ρόμπεν,
1964). Σταδιακά όμως, βελτιώθηκαν, επιτρέποντάς του να τελειώσει
τις σπουδές του και να πάρει τελικώς το πτυχίο Νομικής, το 1989
(φυλακή Πόλσμουρ, 1982).
Από το κελί της φυλακής μέσα σε μία ημέρα βρίσκεται
στο τιμόνι ενός κινήματος που αριθμούσε πολλά εκατομμύρια
μέλη, κρατώντας στα χέρια του τις επιδιώξεις και τους πόθους
της μεγάλης πλειοψηφίας του νοτιοαφρικανικού λαού ο οποίος
βρέθηκε πίσω από «νησίδες γης», τα λεγόμενα εθνικά κρατίδια
μπαντουστάν,ο οποίος είχε υποστεί διακρίσεις και αποκλεισμούς
που τον είχαν ρίξει στην ανέχεια.
Στις 11 Φεβρουαρίου 1990, ο Μαντέλα αποφυλακίστηκε,
μία εβδομάδα αφότου ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ
νομιμοποίησε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο.
«Καθώς περνούσα επιτέλους αυτές τις πύλες, αισθανόμουν
ότι, έστω και στα 71 μου η ζωή μου ξεκινούσε ξανά. Οι 10.000
ημέρες στη φυλακή είχαν επιτέλους τελειώσει», είχε γράψει ο ίδιος
για την ημέρα που αποφυλακίστηκε.
5. Μαζί με την πολυπόθητη αποφυλάκιση του Νέλσον
Μαντέλα έρχεται και η κατάρρευση του καθεστώτος του απαρτχάιντ.
Τον Ιανουάριο του 1992 ο Φρεντερίκ ντε Κλερκ και ο Νέλσον
Μαντέλα συνάπτουν χειραψία, στην Ετήσια Σύνοδο του Διεθνούς
Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός. Ο Φρεντερίκ ντε Κλερκ, ο τελευταίος
Λευκός πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής μοιράστηκε με τον Μαντέλα το 1993
το Νόμπελ Ειρήνης, "για τη συνεισφορά τους στον ειρηνικό τερματισμό του
απαρτχάιντ και για τη θεμελίωση μιας νέας δημοκρατικής Νότιας Αφρικής".
Επίσης, νομιμοποιούνται τα άλλοτε απαγορευμένα πολιτικά κόμματα και
από το Μάρτιο του 1990 αρχίζουν, επίσημες διαπραγματεύσεις με το
Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο. Η πλειονότητα των νόμων του απαρτχάιντ,
καταργούνται μεταξύ του 1989 και 1991 και τον Απρίλιο του 1992,
πραγματοποιείται συνταγματική συνέλευση.
6. Η διεξαγωγή των πρώτων ελεύθερων εκλογών το 1994
ανέδειξαν ως νικητή με συντριπτικό ποσοστό τον Νέλσον
Μαντέλα, που σε ηλικία 76 ετών έγινε ο πρώτος μαύρος
πρόεδρος στην ιστορία της Νοτίου Αφρικής.
Το 1999 ο Μαντέλα ολοκλήρωσε την προεδρική του
θητεία και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική,
ανοίγοντας το δρόμο για τον προεδρικό θώκο, αλλά και την
ηγεσία του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου στον μέχρι τότε
στενό του συνεργάτη και αντιπρόεδρο Τάμπο Μπέκι.
7. Ο Μαντέλα τιμήθηκε το 1993 με το Νόμπελ Ειρήνης, από κοινού
με τον πρόεδρο Φρεντερίκ ντε Κλερκ, για τις προσπάθειές τους
να καταργήσουν το απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική.
Όσο ήταν ακόμη κρατούμενος, το 1988, το Ευρωκοινοβούλιο του
είχε απονείμει το βραβείο Ζαχάροφ «για την ελευθερία του
πνεύματος».
Το 1992 τιμήθηκε με το τουρκικό βραβείο «Κεμάλ Ατατούρκ»,
αλλά αρχικά αρνήθηκε να το παραλάβει, σε ένδειξη διαμαρτυρίας
για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία
και το δέχτηκε μόνο το 1999.
Το 1998 είχε τιμηθεί από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ
Κλίντον με το χρυσό μετάλλιο του Κογκρέσου ενώ το 2006 η
Διεθνής Αμνηστία τον ανακήρυξε «Πρεσβευτή της Συνείδησης».
Τον Νοέμβριο του 2009 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων
Εθνών ανακήρυξε την 18η Ιουλίου «Ημέρα του Μαντέλα» και
κάλεσε όλους τους ανθρώπους να αφιερώσουν 67 λεπτά από το
χρόνο τους για να κάνουν κάτι θετικό για τον πλησίον τους,
τιμώντας τα 67 χρόνια που ο Μαντέλα αφιέρωσε στον αγώνα του
κατά του ρατσισμού.
Το 1994 είχε αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας της Νομικής
Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
8.
9.
10.
11. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ!
Ήταν μια εργασία από τις
μαθήτριες του Β’3:
Κύρου Παναγιώτα
Κωνσταντάκη Μαριαλένα
Μαζίλου Αλεξάνδρα
Ναστάκου Σταυρούλα