2. Η ειρήνη και ο πόλεμος είναι δυο αντίθετες έννοιες.
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να διατηρήσουν παγκόσμια
ειρήνη αλλά δυστυχώς αυτό δε γίνεται λόγω
οικονομικών πολιτικών και γεωγραφικών
συμφερόντων. Ο πόλεμος επωφελεί τους δυνατούς
που τον προκαλούν ενώ στιγματίζει τις ζωές απλών
ανθρώπων που είναι απροστάτευτοι από τις κακουχίες
του πολέμου ο όποιος προκαλεί απώλειες ζωών και
καταστροφές ολόκληρων πολιτισμών.
3. Ο ακριβής ορισμός του πολέμου είναι η διαδικασία επίλυσης των αντιθέσεων
που υπάρχουν ανάμεσα σε κράτη, έθνη , ή ανάμεσα σε αντιτιθέμενες ομάδες
ενός έθνους με ένοπλο τρόπο την σύγκρουση. Αυτός ο τρόπος επίλυσης των
διαφορών οδηγεί αναπόφευκτα στη φρίκη , τη καταπάτηση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και την αναστολή της προόδου .Τα ειδή του πολέμου είναι :
παγκόσμιοι (όπως ο Α και Β), εμφύλιοι ( όπως ο Ισπανικός και ο ελληνικός) ,
μεταξύ δυο κρατών (όπως ο ψυχρός) οι θρησκευτικοί πόλεμοι( όπως Ο
Τριακονταετής) , οικονομικοί και κατακτητικοί (ελληνοϊταλικός) ,οι αμυντικοί
και οι απελευθερωτικοί (ελληνοτουρκικός). Οι πόλεμοι έχουν αλλάξει πολύ
από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα . Παλιά οι πόλεμοι γίνονταν σώμα με σώμα
ενώ πια με την εξέλιξη της τεχνολογίας τα όπλα έχουν εξελιχτεί και έχουν γίνει
πιο θανατηφόρα και πιο αποτελεσματικά .Τα σημερινά όπλα είναι :
Τα συμβατικά όπλα :Είναι τα όπλα που δεν ενσωματώνουν χημικά ,βιολογικά ή
πυρηνικά ωφέλιμα φορτία .
Τα χημικά όπλα: Με τον όρο χημικά όπλα και παλαιότερα πολεμικά αέρια ή
χημικά αέρια χαρακτηρίζονται οι πάσης φύσεως χημικές ουσίες που μπορούν
να μετατραπούν σε αέρια ή ατμούς ή σταγονίδια ή σκόνη προκειμένου σε
πολεμική χρήση να καταστήσουν τον αέρα ακατάλληλο προς αναπνοή. Ο δε
πόλεμος που επιχειρείται με τέτοια μέσα χαρακτηρίζεται χημικούς πολέμους.
Ορισμός Πολέμου
4. Ορισμός Ειρήνης
Ο ακριβής ορισμός της ειρήνης είναι : η διαδικασία μέσα
από την όποια τα κράτη έθνη, λαοί ή ομάδες του ιδίου
έθνους επιλύουν τις οποίες διαφορές τους με ηρεμία και
διάλογο . Γενικότερα ειρήνη είναι η κατάσταση φιλίας ,
αγάπης ,αμοιβαίας κατανόησης ,σωστής συμπεριφοράς,
αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπων ή λαών με σκοπό την
πορεία προς την πρόοδο και την ευημερία βασισμένη στο
διάλογο και στις αξίες του ανθρωπισμού σε καθημερινή
βάση . Ανά περιόδους υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που
επεδίωκαν την παγκόσμια ειρήνη , οι ειρηνιστές οι όποιοι
πολλαπλασιάστηκαν τον τελευταίο αιώνα .Η ειρήνη
πολλές φορές παραβιάζεται από διαφόρους παράγοντες
( π.χ. πολιτικοί).
5. Αιτίες Πολέμου
Ο πόλεμος υπάρχει από την αρχαιότητα
μέχρι και σήμερα. Υπάρχουν
συγκεκριμένες αιτίες που δημιουργούν
πολέμους . Αυτές οι αιτίες είναι :
Τα ατομικά ή συλλογικά συμφέροντα
που απορρέουν από τη μανία του
επεκτατισμού ή τη φιλοδοξία , το πείσμα
, το φανατισμό ,την εγωπάθεια ,την
αδυναμία του διαλόγου .
Η έλλειψη ανθρωπιστικής αντίληψης και
τη δυνατότητα εξόντωσης του
συνανθρώπου ή της ισοπέδωσης της
αξιοπρεπείας
Ο άκρατος ανταγωνισμός ανάμεσα στα
άτομα και τα κράτη .
Η επιδίωξη οικονομικών συμφερόντων
και η κυριαρχία του ισχυρότερου .
Η προβολή του ¨εγώ¨ μέσα από την
ισοπέδωση του άλλου .
Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η
αδυναμία ολοκλήρωσης των
ανθρώπων .Η προβολή του ατομικισμού
και φανατισμού, παραμερισμός του
¨ορθού λόγου¨ και του διαλόγου.
6. Τρόποι άρσης του πολέμου
Τρόποι άρσης του πολέμου
Παγίωση παγκόσμιας ειρήνης ( άρνηση των όπλων οποιασδήποτε τεχνολογίας και μορφής).
Αφοπλισμός κρατών.
Ανάπτυξη μαζικοποίηση ειρηνιστικών κινημάτων
Με την αφύπνιση ή εγρήγορση των συνειδήσεων των νέων κυρίως ανθρώπων σχετικά με τα
ολέθρια αποτελέσματα του πολέμου.
Με το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα .
Με την υιοθέτηση της ανθρωπιστικής παιδείας , που δεν θα επιτρέπει την εξόντωση συνανθρώπων .
Με την ολοκλήρωση της προσωπικότητας και με την παροχή όλων των δυνατών ερεθισμάτων
Με την άρνηση της τεχνοκρατικής αντίληψης σχετικά με την ανάπτυξη του πολιτισμού με την
στροφή του επιστήμονα προς τις ανάγκες της ανθρωπότητας.
Με την στροφή του σύγχρονου ανθρώπου προς τον εσωτερικό του κόσμου
Με το ξεπέρασμα του φανατισμού ,του ατομικισμού , ανταγωνισμού και με την κυριαρχία του
γόνιμου διαλόγου για την επίλυση των διαφορών
Με την εγρήγορση της συνείδησης ότι δηλαδή η ανθρωπινή ζωή είναι το πολυτιμότερο αγαθό.
Με την αντίληψη ότι η ειρήνη παραμένει ακόμη ένα ιδανικό που κερδίζεται με αγώνα και
αυτοθυσία . Άρα ενεργοποίηση των λαών και των ατόμων για την αποφυγή και άρνηση όλων των
μορφών του πολέμου.
Με τον αγώνα του επιστήμονα (θεωρητικού – θετικού) για την εγρήγορση των συνειδήσεων των
απλών ανθρώπων σχετικά με την αποφυγή του πόλεμου.
8. Ο πόλεμος είναι συμφορά για όλους τους ανθρώπους. Και δυστυχώς
στο σύγχρονο κόσμο η μάστιγα αυτή εξακολουθεί να πλήττει πολλές
χώρες προκαλώντας επώδυνες καταστάσεις και επιφέροντας ανεξίτηλα
τραύματα σε νικητές και ηττημένους. Οι συνέπειες του πολέμου
είναι ποικίλες και σίγουρα ανεπανόρθωτες. Πρώτα πρώτα χιλιάδες άνθρωποι
πεθαίνουν με βίαιο τρόπο είτε πρόκειται για στρατιώτες, είτε για άμαχο
πληθυσμό, ενώ πολλοί επιστρέφουν τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ραγδαία μείωση του πληθυσμού και η
περαιτέρω αποδυνάμωση της οικονομίας, καθώς η ενασχόληση με τη γεωργία
και το εμπόριο περιορίζεται, ενώ η βιομηχανία και η χειρωνακτική εργασία
τίθενται στην υπηρεσία κάλυψης των πολεμικών αναγκών. Έτσι
δημιουργούνται ελλείψεις σε υλικά αγαθά, οι άνθρωποι υποσιτίζονται ή
πεινούν, ενώ η εξέλιξη των επιστημών και του πολιτισμού οδηγείται σε
στασιμότητα. Κατ' επέκταση η καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία
αναστέλλεται, ενώ πολλά έργα τέχνης και μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς
έρχονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της καταστροφής με επακόλουθο την
πολιτιστική υποβάθμιση της χώρας που υφίσταται τις συνέπειες του πολέμου.
9. Εκτός από τα παραπάνω ο πόλεμος προκαλεί τη διάλυση των οικογενειών, την
αύξηση του αριθμού των ορφανών παιδιών και την ανάγκη πολλοί άνθρωποι να
γίνουν πρόσφυγες προκειμένου να αποφύγουν τα μαρτύρια, τις άθλιες συνθήκες
διαβίωσης, τις ασθένειες που εξαπλώνονται ταχύτατα και γενικά τις συμφορές
του πολέμου. Κοντά σε όλες αυτές τις συνέπειες, εξίσου σημαντικές είναι και οι
ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου, αφού τα ψυχικά τραύματα που
αποτυπώνονται τόσο στο μυαλό όσο και στις καρδιές των παθόντων είναι
δυσβάσταχτα και συνήθως ανεξίτηλα. Οι λεηλασίες, οι μαζικές εκτελέσεις, οι
δολοφονίες, οι βιασμοί και οι αιματηρές μάχες κλονίζουν τις ψυχές των
ανθρώπων και κυρίως των μικρών, αθώων παιδιών που γεννιούνται και
μεγαλώνουν μέσα σε ωμές σκηνές βίας και αποτρόπαιων εγκλημάτων. Σε όλα
αυτά βέβαια θα πρέπει να προσθέσουμε και τη διχόνοια που δεν παύει να
υπάρχει μεταξύ των λαών ακόμα και πολλά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου,
με αποτέλεσμα να χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για την αποκατάσταση των
φιλικών σχέσεων μεταξύ τους, καθώς και το μεγάλο πλήγμα που δέχεται το
φυσικό περιβάλλον από τις συνεχείς πυρκαγιές και τους καταστροφικούς
βομβαρδισμούς. Απ' όλα αυτά λοιπόν γίνεται ολοφάνερο ότι οι συνέπειες του
πολέμου είναι τεράστιες για την ανθρωπότητα και γι' αυτό κάθε προσπάθεια
διακοπής των πολέμων και καθιέρωσης της ειρήνης είναι πολύτιμη και
ουσιαστική.
10.
11. Κατάλογος πολέμων ανά αριθμό θανάτων
Τα παρακάτω στοιχεία περιλαμβάνουν θανάτους αμάχων από ασθένειες,
λιμούς, γενοκτονίες κλπ καθώς και θανάτους στρατιωτών σε μάχες.
60.000.000–72.000.000 - Β΄ Παγκόσμιος
Πόλεμος (1939–1945)
36.000.000 - Εξέγερση του Αν Λουσάν (Κίνα,
755–763)
30.000.000–60.000.000 - Κατακτήσεις των
Μογγόλων (13ος αιώνας)
25.000.000 - Κατάκτηση από τη Δυναστεία
Τσινγκ της Δυναστείας Μινγκ (1616–1662)
20.000.000 - Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1914–
1918)
20.000.000 - Εξέγερση του Ταϊπίνγκ [1] (Κίνα,
1851–1864)
20.000.000 - Δεύτερος Κινο-Ιαπωνικός
Πόλεμος (1937–1945)
10.000.000 - Περίοδος Τσαν-κουό (Κίνα, 475
πΧ–221 πΧ)
7.000.000–20.000.000 Κατακτήσεις του
Ταμερλάνου (1360–1405)
5.000.000–9.000.000 - Ρωσικός Εμφύλιος
Πόλεμος (1917–1921)
5.000.000 - Κατακτήσεις του Μενελίκ Β' της
Αιθιοπίας (1882–1898)
3.800.000–5.400.000 - Δεύτερος Πόλεμος του
Κονγκό (1998–2007)
3.500.000–6.000.000 - Ναπολεόντειοι πόλεμοι
(1804–1815)
3.000.000–11.500.000 - Τριακονταετής
Πόλεμος (1618–1648)
3.000.000–7.000.000 - Εξέγερση με τις
Κίτρινες Μαντίλες (Κίνα, 184–205)
2.500.000–3.500.000 - Πόλεμος της Κορέας
(1950–1953)
2.300.000–3.800.000 - Πόλεμος του Βιετνάμ
(1945–1975)
2.000.000–4.000.000 - Γαλλικός
Θρησκευτικός Εμφύλιος (Πόλεμοι
Ουγενότων) (1562–98)
2.000.000 - Κατακτήσεις του Σάκα (1816–1828)
2.000.000 - Εισβολή του Μαχμούντε Γκαζναβί
στην Ινδία (1000–1027)
300.000–3.000.000 - Πόλεμος Ανεξαρτησίας
του Μπανγκλαντές (1971)
1.500.000–2.000.000 - Πόλεμος στο
Αφγανιστάν (1979– )
1.000.000–1.500.000 - περίοδος Σοβιετικής
επέμβασης (1979–1989)
1.300.000–6.100.000 - Κινεζικός Εμφύλιος
(1928–1949) αυτά τα στοιχεία δεν
περιλαμβάνουν απώλειες και θύματα του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου
1.000.000–2.000.000 - Μεξικάνικη
Επανάσταση (1910–1920)
12.
13. ΘΕΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ:
Οι αμυντικοί και απελευθερωτικοί πόλεμοι θεωρούνται
δίκαιοι, σε αντίθεση με τους επιθετικούς, και καλλιεργούν
την εθνική συνείδηση, την αλληλεγγύη, την
αγωνιστικότητα, τον ηρωισμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι
δικαιολογούν αυτές τις μορφές πολέμου και μάχονται
ενάντια σε κάθε επεκτατικό και άδικο πόλεμο. Από την
αρχαία εποχή η συντριπτική πλειοψηφία των ιστορικών και
φιλοσόφων, μην παραβλέποντας το αγαθό της ειρήνης,
δικαίωνε και σ’ ένα ποσοστό δικαιολογούσε τον πόλεμο
σαν αναγκαιότητα πολλαπλής μορφής (Ηρόδοτος,
Δαρβίνος, Μαρξ, Νίτσε κ.α.).
14. Υπάρχουν και φιλοπόλεμοι που εφαρμόζουν τη ρήση των
Ρωμαίων «αν θέλεις ειρήνη παρασκεύαζε πόλεμο» και
θεωρούν τον πόλεμο πηγή έμπνευσης στις τέχνες και τα
γράμματα, πηγή δημιουργίας στις επιστήμες, αναγκαίο
συστατικό εκτόνωσης και ψυχικής ισορροπίας,
αναγκαιότητα, μέσο διατήρησης της οικολογικής
ισορροπίας.
15.
16. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ
ΕΠΙΔΕΔΟ
Η ειρήνη είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα όλων των
ανθρώπων γιατί ο ρόλος της είναι σημαντικός σε
παγκόσμιο επίπεδο. Αποτελεί το σπουδαιότερο κρίκο
συνοχής μεταξύ των ανθρώπων και τους παρακινεί σε
ειρηνικά έργα που συμβάλλουν στην πρόοδο και την
ευημερία της ανθρώπινης παγκόσμιας κοινότητας. Επίσης
φέρνει σε επαφή τους λαούς όλης της γης και καλλιεργεί
τον διάλογο ως μοναδικό μέσο επίλυσης των διαφόρων
τους ολοκληρώνοντας την ανθρώπινη προσωπικότητα και
καλλιεργώντας τα ανθρωπιστικά ιδεώδη .Τέλος η ειρήνη
δημιουργεί το απαραίτητο κλίμα αγάπης και ασφάλειας,
μέσα στο οποίο ο άνθρωπος μπορεί να γευτεί τους καρπούς
της εργασίας τους.
17. ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΤΗΝ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΣΗΜΕΡΑ
Η κρίση όλων των αξιών που είναι πολύ έντονη στη σημερινή εποχή.
Ο φανατισμός σε οποιαδήποτε μορφή που δυναμιτίζει και δηλητηριάζει τις ανθρώπινες
σχέσεις.
Οι ιμπεριαλιστικές και μιλιταριστικές τάσεις πολλών κρατών.
Οι στρατιωτικοί ανταγωνισμοί και η τελειοποίηση των όπλων μαζικής καταστροφής,
που απορροφούν μεγάλα χρηματικά κονδύλια.
Η εμφάνιση συνεχώς καινούριων εστιών πολέμου σε πολλά μέρη του κόσμου, που
υποσκάπτουν τη διεθνή συνεργασία και την παγκόσμια ισορροπία, μεγαλώνοντας τον
κίνδυνο μιας παγκόσμιας πολεμικής σύρραξης.
Η έλλειψη του διαλόγου και η μη αναγνώριση από όλους τους ανθρώπους της μεγάλης
αξίας του ως μοναδικού μέσου επίλυσης των διαφορών μεταξύ των κρατών.
Ο μεγάλος κίνδυνος ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος που θα σημάνει και το τέλος της
ανθρωπότητας.
Η μεγάλη διαφορά στην κατανομή του πλούτου μεταξύ των κρατών και των ανθρώπων.
Αυτή η κατάσταση δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες και γενικά πολλά προβλήματα.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και ειδικότερα η ενεργειακή κρίση, η οποία μπορεί να
ανατρέψει την παγκόσμια ειρήνη.
Η γενικότερη κρίση που εμφανίζεται σε όλους τους τομείς του σύγχρονου πολιτισμού.
Οικονομικά συμφέροντα.
18.
19. Τρόποι παγίωσης της ειρήνης :
Η ειρήνη μπορεί να παγιωθεί με αρκετούς τρόπους . Αυτοί οι τρόποι είναι
χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης αποτελεσματικής κοινωνίας. Τα χαρακτηριστικά αυτά
είναι :
Η ατομική συνειδητοποίηση κάθε ανθρώπου της μεγάλης άξιας και σημασίας της ειρήνης για
την παγκόσμια ανάπτυξη και πρόοδο .
Η χρησιμοποίηση του διαλόγου ως μοναδικού μέσου επίλυσης των διαφόρων μεταξύ των
ανθρώπων στις καθημερινές τους σχέσεις και των κρατών γενικότερα .
Η συμμετοχή σε φιλειρηνικά κινήματα και οργανώσεις που έχουν την δυνατότητα να ασκήσουν
πίεση στις πολιτικές ηγεσίες όλων των κρατών που λαμβάνουν τις σημαντικές αποφάσεις
Η ενίσχυση των πολιτικών που θα εργαστούν για να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των κρατών
και για να αποτραπεί ο εφιάλτης του πολέμου
Η συμβολή των επιστημόνων , των πνευματικών ανθρώπων και γενικά όλων εκείνων που
μπορούν να ενημερώσουν και να προβληματίσουν τους ανθρώπους για τους κινδύνους που
διατρέχει η παγκόσμια ειρήνη
Η αφύπνιση των νέων που αποτελούν το μέλλον της ανθρωπότητας και θα πρέπει να
αγωνιστούν για να δημιουργηθεί μια κοινωνία στην όποια δεν θα υπάρχουν οι σημερινές
ανισότητες που αποτελούν κατάφορη παραβίαση των ανθρωπινών δικαιωμάτων .
Η μείωση των πυρηνικών όπλων και η σταδιακή κατάργηση τους (ύφεση ,αφοπλισμός )
Η παροχή χρημάτων για την επίλυση των προβλήματα που αποτελούν πληγές του σύγχρονου
πολιτισμού (φτώχια , πείνα κυρίως στο λεγόμενο τρίτο κόσμο )και όχι για την κατασκευή όπλων
που μπορούν να φέρουν την καταστροφή
Η ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των κρατών μέσα από πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις
Η παιδεία
20. Σημασία της ειρήνης
Η ειρήνη είναι το ύψιστο αγαθό όλου του κόσμου γιατί
οδηγεί τον άνθρωπο στην επιδίωξη της πνευματικής και
ηθικής του εξύψωσης και τον απαλλάσσει από το φόβο του
βίαιου θανάτου και την ανασφάλεια, Όταν υπάρχει ειρήνη
ο άνθρωπος διακατέχεται από αισθήματα ηρεμίας,
ασφάλειας και αισιοδοξίας για το μέλλον. Η σημασία της
ειρήνης όμως δεν είναι μόνο ατομική αλλά και κοινωνική.
Όταν υπάρχει ειρήνη καλλιεργείται ο διάλογος ως
μοναδικό μέσο επίλυσης των διάφορων, αναπτύσσεται η
οικονομική ζωή και το βιοτικό επίπεδο των λαών
ανεβαίνει . επίσης όταν υπάρχει η ειρήνη προωθούνται τα
γράμματα , οι τέχνες ,οι επιστήμες και καλλιεργείται ο
σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα.
21. Μορφές ειρήνης
Ατομική :η ψυχική γαλήνη και ηρεμία. Οι άνθρωποι
έχουν όρεξη για ζωή ,διασκέδαση , δημιουργία νέων
πραγμάτων – ιδεών.
Οικογενειακή :οι αρμονικές και φιλικές
διαπροσωπικές σχέσεις μέσα στη οικογένεια.
Εθνική : ομοψυχία ,αλληλεγγύη μεταξύ των ομοεθνών.
Παγκόσμια : φιλία μεταξύ των λαών ,πραγματική
αρμονία.
22. Η ειρήνη και ο πόλεμος έχουν
εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες και
έχουν δημιουργήσει έργα όπως
:πίνακες, ποιήματα ,βιβλία ,ταινίες και
μορφωμένοι άνθρωποι έχουν πει
μεγάλα ρητά για τα αγαθά της ειρήνης
και τις καταστροφές του πολέμου.
24. Ποιήματα
Γ.Ρίτσος
Η Ειρήνη :
Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους που 'σκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές που 'καψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η
ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως
παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
25. Ο. Ελύτης
Ασμα ηρωικο και
πενμθιμο για το
χαμένο
ανθυπολοχαγό της
Αλβανίας
Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος
Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός
Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας
Kι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες
Eκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου
Kαι μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό
Που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε
Mα όλος ο κόπος τ’ ουρανού
Όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα
Πρωί, στα πόδια του βουνού
Tώρα, σαν από στεναγμό Θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει.
Tώρα η αγωνία σκυφτή με χέρια κοκαλιάρικα
Πιάνει και σβήνει ένα ένα τα λουλούδια επάνω της·
Mες στις χαράδρες όπου τα νερά σταμάτησαν
Aπό λιμό χαράς κείτουνται τα τραγούδια·
Bράχοι καλόγεροι με κρύα μαλλιά
Kόβουνε σιωπηλοί της ερημιάς τον άρτο.
Χειμώνας μπαίνει ώς το μυαλό. Κάτι κακό
Θ’ ανάψει. Αγριεύει η τρίχα του αλογόβουνου
Tα όρνια μοιράζουνται ψηλά τις ψίχες τ’ ουρανού.
26. ΓΙΕ ΜΟΥ
ΜΟΝΑΚΡΙΒΕ ΜΟΥ
Γιάννης Περγαντάς
Γιε μου, μονάκριβε μου,
σε μαρμαρώσανε
σε μια μικρή πλατεία
σαν σε σκοτώσανε.
Και γράψανε στην
πλάκα
με τόση υποκρισία:
"έπεσε πολεμώντας
για την Ελευθερία".
Μα εγώ, μικρό μου αγόρι,
που σε μεγάλωσα,
σε φύλαξα απ' το ξεροβόρι
και σ' ανάστησα,
σου δίνω την ευχή μου
και τη συμβουλή μου
να λες σ' αυτούς που σε κοιτάνε
με λυπημένα βλέμματα
πως βρίσκεσαι εκεί,
γιατί σου είπαν ψέματα.
27. ΞΕΡΕΙ ΝΑ
ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ
Μπ. Μπρέχτ
Στρατηγέ, το τανκ σου είναι δυνατό μηχάνημα
θερίζει δάση ολόκληρα, κι εκατοντάδες άντρες
αφανίζει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται οδηγό.
Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο.
Πετάει πιο γρήγορα απ΄ τον άνεμο, κι απ΄ τον
ελέφαντα
σηκώνει βάρος πιο πολύ.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται πιλότο.
Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.
Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ
28. ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Ναζίμ Χικμέτ
Εγώ είμαι, εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα
σας.
Εδώ ή αλλού, χτυπάω όλες τις πόρτες
ω, μην τρομάζετε καθόλου που είμαι
αθώρητη
κανένας μια μικρή νεκρή δεν μπορεί να δει.
Εδώ και δέκα χρόνια εδώ καθόμουνα
στη Χιροσίμα ο θάνατος με βρήκε
κι είμαι παιδί, τα εφτά δεν τα καλόκλεισα,
μα τα νεκρά παιδιά δε μεγαλώνουν.
Πήραν πρώτα φωτιά οι μακριές πλεξούδες
μου καήκανε τα χέρια και τα μάτια
όλη-όλη μια φουχτίτσα στάχτη απόμεινα
την πήρε ο άνεμος κι αυτή σ' ένα ουρανό
συγνεφιασμένο.
Ω, μη θαρρείτε πως ζητάω για μένα τίποτα,
κανείς εμένα δε μπορεί να με γλυκάνει
τι το παιδί που σαν κομμάτι εφημερίδα
κάηκε
δε μπορεί πια τις καραμέλες σας να φάει.
Εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας,
ακούστε με,
φιλέψτε με μονάχα την υπογραφή σας
έτσι που τα παιδάκια πια να μη σκοτώνονται
και να μπορούν να τρώνε καραμέλες.
29. «Το αλβανικό»
Θωμάς Γκόρπας “Λένε κάποια τραγούδια και ιστορικά βιβλία
πως ο στρατός μας θαυματούργησε στην Αλβανία.
Αλλ’ ο πατέρας μου κανένα θαύμα δε θυμόταν
κι όταν τον ρώταγα τον πόλεμο τον καταριόταν.
- Ποιοι ήταν πατέρα οι νικηταί και ποιοι οι ηττημένοι;
- Στον πόλεμο, παιδί μου, υπάρχουν μόνο σκοτωμένοι…
Τα κρυοπαγήματα και τα κουρέλια του θυμόταν.
- Και τα ανδραγαθήματα; Ρωτούσα. Αποκρινόταν:
- Μπορεί οι νεκροί που τάφηκαν μέσα στο χιόνι
που πολέμησαν μοναχοί και που πέθαναν μόνοι…
- Κ’ η Παναγία που σας προστάτευε πού ήτανε πατέρα
δεν ήταν δίπλα σας όταν φωνάζατε αέρα;
- Ίσως την έβλεπαν οι στρατηγοί την Παναγία
όταν μας ψάχνανε στους χάρτες μέσα στα γραφεία…”.
30. Τι θα κάνω
ΣΟΥΧΕΪΡ ΧΑΜΑΝΤ
Δε θα χορέψω στα τύμπανα του πολέμου σας.
Δε θα δανείσω ούτε την ψυχή ούτε τα κόκαλά μου στα τύμπανα του πολέμου
σας.
Δε θα χορέψω στο ρυθμό σας.
Τον ξέρω αυτόν τον ρυθμό. Είναι άψυχος
Δε θα μισήσω για σας, ούτε θα σας μισήσω.
Δε θα σκοτώσω για σας.
Και κυρίως δε θα πεθάνω για σας.
Δε θα θρηνήσω το θάνατο, ούτε με αυτοκτονία, ούτε με δολοφονία.
Δε θα σταθώ πλάι σας, ούτε θα χορέψω με τις βόμβες, επειδή όλοι οι άλλοι
χορεύουν.
Όλοι κάνουνε λάθη. Η ζωή είναι δικαίωμα, που δεν είναι εξασφαλισμένο ή
απλό.
Δε θα ξεχάσω από πού προέρχομαι. Θα κατασκευάσω το δικό μου τύμπανο.
Συγκεντρωθείτε γύρω μου αγαπημένοι και το τραγούδι μας θα γίνει χορός.
Το βουητό μας θα γίνει τυμπανοκρουσία.
Δε θα με ξεγελάσετε. Δε θα δανείσω το όνομά μου, ούτε το χτύπο μου στο
ρυθμό σας.
Θα χορεύω και θα αντισταθώ και θα χορεύω και θα παραμείνω σταθερός και
θα χορεύω.
Αυτό το καρδιοχτύπι είναι πιο δυνατό από το θάνατο.
Το τύμπανο του πολέμου σας δεν είναι πιο δυνατό από αυτήν την ανάσα.
Επίσης υπάρχει το επικό ποίημα του Ομήρου η ιλιάδα που είναι ένα από τα
πιο ξακουστά , πολυαναγνωσμένα έπη όλου του κόσμου .
31. Βιβλία
Οι νικητές Ζωρζ Σαρρή :Το βιβλίο εξιστορεί τον εμφύλιο πόλεμο της
Ελλάδας (1945-1950)
Όταν ο ήλιος Ζωρζ Σαρρή :Το βιβλίο εξιστορεί τη κατοχή στην
Ελλάδα.
Τα γενέθλια Ζωρζ Σαρρή :Το βιβλίο εξιστορεί την διδακτορία στη
Ελλάδα (1967-1974)
Νινέτ Ζωρζ Σαρρή :Ένα μέρος του βιβλίου εξιστορεί την Ρώσικη
Επανασταση(1917)
Δεμένη κόκκινη κλωστή Ζωρζ Σαρρή : Το βιβλίο εξιστορεί την κατοχή
στην Ελλάδα .
Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου Άλκη Ζέη :Το βιβλίο εξιστορεί την
κατοχή στην Ελλάδα
Για ποιον κτυπάει η καμπάνα Ερνέστο Χέμινγουεϊ : το βιβλίο εξιστορεί
τον ισπανικό εμφύλιο.
Ειρήνη και πόλεμος Λέων Τολστόι : το βιβλίο εξιστορεί την γαλλική
εισβολή στη Ρωσία
41. Γνωμικά
Φραγκλίνο: Δεν υπήρξε ποτέ καλός πόλεμος και κακή ειρήνη.
Ελύτης: Μακριά, μέσα στ’ απώτατα βάθη του Αμνού, ο πόλεμος
συνεχίζεται
Paul Valery: Πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που
δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται
καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν.
Θουκυδίδης : Εστίν ο πόλεμος ουχ όπλων το πλέον, αλλά δαπάνης.
James Jones: Ο πόλεμος δεν εξευγενίζει τους ανθρώπους, τους
μετατρέπει σε σκυλιά. Δηλητηριάζει την ψυχή.
Έρασμος: Ο πόλεμος είναι η πιο μαύρη αχρειότητα για την οποία η
ανθρώπινη φύση είναι ικανή
Agatha Christie: Μένει κανείς με τη φρικτή αίσθηση ότι ο πόλεμος
δεν λύνει τίποτα, ότι το να κερδίσεις τον πόλεμο είναι το ίδιο
καταστροφικό με το να τον χάσεις.
42. Ρόναλντ Ρήγκαν: Ειρήνη δεν είναι η απουσία συγκρούσεων. Είναι η δυνατότητα
να διαχειρίζεσαι τις συγκρούσεις με ειρηνικά μέσα.
Mann: Ο πόλεμος είναι μια δειλή απόδραση από τα προβλήματα της ειρήνης.
Ντουάιτ Αϊζενχάουερ: Επιδιώκουμε την ειρήνη επειδή παρέχει το κλίμα στο
οποίο ευδοκιμεί η ελευθερία.
Jonathan Larson: Το αντίθετο του πολέμου δεν είναι η ειρήνη. Είναι η
δημιουργία.
André Gide: Είναι ευκολότερο να οδηγείς ανθρώπους στη μάχη, διεγείροντας το
πάθος τους, από το να τους συγκρατείς και να τους καθοδηγείς στον επίμονο
μόχθο της ειρήνης.
John Andrew Holmes: Ναι, αγαπάμε την ειρήνη, αλλά δεν είμαστε πρόθυμοι να
ματώσουμε γι’ αυτήν, όπως για τον πόλεμο.
Ηρόδοτος : κανείς δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να προτιμά τον πόλεμο από την
ειρήνη . Γιατί στην ειρήνη τα παιδιά θάβουν τους γονείς , ενώ στον πόλεμο οι
γονείς τα παιδιά
Αϊνστάιν : Αν γίνει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος , ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες
και ρόπαλα
Ανατόλ Φρανς: Ο παιδαγωγός πρέπει να μαθαίνει στον νέο να αγαπά 2 πράγματα
την ειρήνη και την εργασία και να μισεί ένα : τον πόλεμο.
43. Επίλογος
Εν κατακλείδι πιστεύουμε ότι το όραμα την παγκόσμιας ειρήνης είναι στο χέρι
των ανθρώπων . Αν παραμείνει απλώς όραμα και ενδόμυχος πόθος , μπορεί να
ξημερώσει κάποτε για την ανθρωπότητα ¨η επόμενη μέρα ¨.Σύμφωνα με τον
Έριχ Φρομ η λέξη ειρήνη χρησιμοποιείται με διττή σημασία: από τη μία με την
έννοια του μη πολέμου ή της μη χρήσης βίας για την επίτευξη ορισμένων
στόχων, αυτό θα ήταν ο αρνητικός της ορισμός, ενώ, αντίθετα, σύμφωνα με το
θετικό της ορισμό, η ειρήνη είναι η κατάσταση της αδελφικής αρμονίας όλων
των ανθρώπων. Όταν σήμερα γίνεται λόγος για την ειρήνη γενικά, κανείς δε
σκέφτεται την αρμονική αλληλεγγύη των ανθρώπων ούτε την πλήρη εξέλιξη
του ανθρώπου από ψυχολογική άποψη, αλλά το μη πόλεμο. Μήπως λοιπόν η
νέα γενιά θα έπρεπε να αρχίσει να πιστεύει στον δεύτερο ορισμό της ειρήνης ;;
