evolución

1. ORIXE DA VIDA. EVOLUCIÓN

2. Indice
1. INTRODUCIÓN
2.TEORÍAS SOBRE A ORIXE DA VIDA
2.1. Xeración espontánea
2.2. Francesco Redi
2.3. Leeuwenhoek y Louis Pasteur
2.4. Hipótese química
2.5. Orixe Extraterrestre da vida ou teoría da panspermia
3. A EVOLUCIÓN DOS SERES VIVOS
3.1. Fixismo e catastrofismo
3.2. Teorías evolutivas
3.3. Probas da evolución
3.4. Funcionamento da evolución
3.5. Forzas evolutivas
3.6. O proceso evolutivo humano

3. Características comúns dos SV
•Os sv están formados por materia orgánica
•Os sv están formados por células (seres unicelulares) ou
(seres pluricelulares)
•Todos os seres vivos realizan as mesmas funcións
• a nutrición
• a relación
• reprodución
·
1. INTRODUCIÓN

4. 2. TEORÍAS SOBRE A ORIXE DA
VIDA
2.1. Xeración espontánea
2.2. Francesco Redi
2.3. Leeuwenhoek y Louis Pasteur
2.4. Hipótese química
2.5. Orixe Extraterrestre da vida ou teoría da
panspermia

5. 2.1. Xeración espontánea
• Aristóteles (s. IV aC) os sv proveñen:
- do barro
- do esterco
- doutras materias inertes (sen vida)
• Observacións cotiás: vermes que aparecían no queixo,
insectos da carne, anacos, moscas do esterco e lixo, etc
• Fósiles  grandes castástrofes (diluvio universal)
• A idea mantívose ata o final da Idade Media, época
na que se alternaba a crenza na xeración espontánea coa
idea da orixe divina da vida

6. 2.2. Francesco Redi (s.XVII)

7. 2.2. Francesco Redi (s.XVII)

8. 2.2. Francesco Redi (s.XVII)

9. 2.3. Leeuwenhoek y Louis Pasteur
•Anton van Leeuwenhoek (1632-1723)
-fabricación do 1º microscopio
-permitiu descubrir os "animáculos" ou seres microscópicos
•Louis Pasteur (1822-1895)
-rexeita definitivamente a idea da xeración espontánea

10. 2.4. Hipótese química
•Oparin e Haldane (1923)
-dada a composición química similar de todos los sv:
“Todos os organismos proceden dun antecesor de estrutura sinxela que deu lugar
despois aos distintos seres que habitan o noso planeta...”
•Isto ven apoiado pola existencia de fósiles
O estudo dos diferentes fósiles, permite reconstruír como puideron ser as diferentes
fases pola que pasou “a vida”.

11. 2.4. Hipótese química
Protoatmosfera:
-Carácter redutor (sen O2)
-Sen Ozono: UVA
-Grandes tormentas
Moléculas simples
Moléculas complexas
Condensación do vapor ao
baixar a temperatura e
formación dos océanos
Coacervados: pequenas
esferas que aínda non son
células

12. 2.4. Hipótese química
• 1953 H. C. Urey e L. Miller
A. Láctico, urea e aminoácidos
sinxelos...)
Este proceso continuou
ata que apareceu unha
molécula que foi capaz de
deixar copia de si mesma,
é dicir, algo parecido a
reproducirse e que sería
similar a un ácido
nucleico (ADN)

13. 2.4. Hipótese química
evaporación => concentración das
moléculas pequenas (monómeros)
os polímeros (moléculas grandes
formadas pola unión de moitas menores)
Glicidos, lípidos, proteínas
isto puido xurdir en charcas arxilosas
illadas
1ª
CÉLULA
a formación de membranas
coacervados
información hereditaria
enerxía + materia (metabolismo)

14. Moléculas orgánicas sinxelas
(monómeros)
os polímeros (moléculas
grandes formadas pola
unión de moitas menores)
Glicidos, lípidos, proteínas
1ª
CÉLULA
a formación de
membranas
coacervados
Resumo
Protoatmosfera:
-Carácter redutor (sen O2)
-Sen Ozono: UVA
-Grandes tormentas
-Sin intervención de SV
información hereditaria
enerxía + materia (metabolismo)
Moléculas inorgánicas
Sin intervención de SV
Panspermia

15. 2.4. Hipótese química
Evolución
biolóxica
Biodiversida
de

16. 2.5. Orixe extraterrestre-panspermia.
Nebulosa Meteorito

17. 3. A EVOLUCIÓN DOS SERES
VIVOS
3.1. FIXISMO E CATASTROFISMO
3.2. TEORÍAS EVOLUTIVAS
3.2.1. Herdanza dos carácteres adquiridos
3.2.2. Variabilidade das poboacións e
selección natural
3.2.3. Neodarwinismo e outras teorías
3.3. PROBAS DA EVOLUCIÓN
3.4. FUNCIONAMENTO DA EVOLUCIÓN
3.5. FORZAS EVOLUTIVAS
3.6. O PROCESO EVOLUTIVO HUMANO

18. 3.1. Fixismo e
catastrofismo • Creacionismo ata s. XVIII (Biblia)
•Fixismo (s. XIX)
-Os seres vivos son inmutables e existiron
sempre do mesmo xeito, sen sufrir cambios, fixos
-Cuvier (1769-1832). A extinción das
especies explícase segundo esta corrente co
Catastrofismo
-Os fósiles son extincións de especies) por
catástrofes xeolóxicas, tras as cales producíanse
novas creacións. A última desas catástrofes foi o
diluvio universal de Noé

19. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.1. Herdanza dos carácteres
adquiridos
LAMARCK
1.Cambio no ambiente que implique que o ser vivo
teña que sufrir un cambio para adaptarse:
ADAPTACIÓN
2.Esa Adaptación é útil para o ser vivo, poténciase o
seu uso, mentres que outros pasan a usarse menos,
atrófianse
3.Os cambios Hérdanse
Erro!!
Foi o primeiro en facer unha teoría
evolutiva

20. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.1. Herdanza dos carácteres
adquiridos
1. Ante a seca antílopes de pescozo
normal
2. Intentaron cambiar a súa dieta por follas
máis altas nas copas das árbores
3. Era necesario que alongasen os seus
pescozos para poder alcanzar as follas
verdes
4. As xirafas debían seguir esforzándose
ata alongar o pescozo
5. Esta vantaxe a transmitían ós
descendentes...

21. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.1. Herdanza dos carácteres
adquiridos
Unha característica ven determinada por:
1.Xenes son herdable
2.Ambiente (adquiridas) non son
herdables
Ex: Os cambios obtidos nunha operación de
cirurxía estética? Non se herdan aos
dAe sMcuesncduelanttuersa!! que desenvolven os atletas é un
CARÁCTER ADQUIRIDO pero? contrariamente ao
que dicía Lamarck... NON SE HERDA

22. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.2. Variabilidade das poboacións e selección
natural
Darwin e Wallace
-Chegaron ás mesmas conclusións pero por separado
Variabilidade de poboacións e Selección
natural
Nunha poboación dunha especie:
1.hai unha gran variedade de individuos diferentes
2.hai máis individuos que recursos alimenticios
3.hai loita polos recursos
4.os mellores adaptados  sobreviven e teñen máis fillos
5.estes descendentes herdan as características dos pais
A selección natural escolle os mellores adaptados para
transmitir as súas características (variacións) a seguinte xeración

23. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.2. Variabilidade das poboacións e selección
natural
Como explicaría darwin o caso das xirafas?
1. existía unha poboación de antílopes de pescozo norma
2. algúns deles, terían o pescozo máis longas (variabilidade xenética)
3. na seca poderían alimentarse de follas de acacia… (falta de recursos)
4. SOBREVIVIR mellor na seca (selección natural)
5. Estes individuos MELLOR ADAPTADOS (os máis altos)… puideron
reproducirse… e dar una descendencia na que abundarían máis os
individuos altos…

24. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.2. Variabilidade das poboacións e selección
natural
O neodarwinismo tamén chamado teoría sintética da evolución
Fusión o darwinismo clásico coa xenética moderna,dos 30 aos 40 s. XX

25. 3.2. Teorías evolutivas
3.2.3. Neodarwinismo e outras teorías
O equilibrio puntuado (Jay Gould e Eldredge, 1972)
“A evolución NON É GRADUAL E CONTINUA no tempo, prodúcese “A SALTOS”
-hai períodos nos que as especies están en equilibrio e non sofren cambios
-mentres que noutros prodúcense moitas especies a partir das existentes
Teoría do xene egoísta (Dawkins, 1976)
-os individuos somos meros vehículos para a supervivencia dos xenes
-o importante son os xenes é deixar cantas máis copias deles mellor
Teorías finalistas
-o proceso evolutivo vai dirixido a unha finalidade
-as mutacións non son ó chou senón que supoñen un esforzo dos individuos
para adaptarse ó medio

26. A proba evolutiva aparece porque todas esas especies próximas proveñen dunha única especie antepasada que orixinou a todas as demais a medida que pequenos grupos de individuos adaptábanse ás
condicións dun lugar concreto.
3.3. Probas da evolución
3.3.1. Bioxeográficas

27. 3.3. Probas da evolución
3.3.2. Paleontolóxicas
O estudo dos fósiles dános unha
idea dos cambios que sufriron as
especies ao transformarse unhas
noutras

28. 3.3. Probas da evolución
3.3.3. Anatómicas: órganos
vestixiais
Órganos perfectamente funcionais en antepasados,
pero que co transcurso das xeracións deixaron de ser útiles

29. 3.3. Probas da evolución
3.3.3. Anatómicas: órganos homólogos e
análogos
Órganos homólogos (=orixe ≠ función)
Mesma estrutura interna, pero no externa
Teñen a mesma orixe evolutiva pero se
adaptaron logo a medios diferentes
diverxencia adaptativa
Órganos análogos (≠orixe =función)
desempeñan a mesma función pero
distinto orixe evolutivo
converxencia adaptativa
Os seres vivos repiten fórmulas que
tiveron éxito

30. 3.3. Probas da evolución
3.3.4. Embriolóxicas
As primeiras fases
do desenvolvemento embrionario
son iguais para todos os vertebrados
sendo imposible diferencialos entre si

31. 3.3. Probas da evolución
3.3.5. Bioquímicas
Consisten en comparar as moléculas
(ADN e proteínas) que aparecen nos SV
esas moléculas son tanto máis
parecidas canto máis próximo sexa o
parentesco das especies entre si é dicir
menores diferenzas evolutivas

32. 3.4 Funcionamento da evolución
3.4.1. Adaptación o medio
Os seres mellor adaptados ao seu medio deixan máis descendentes á
seguinte xeración. É a supervivencia do máis apto
3.4.2. Selección Natural
Se nun momento se produce un
cambio no medio
os individuos inicialmente mellor
adaptados poderán deixar de selo
os que antes vivían peor e deixaban
poucos descendentes agora poderán
ser os mellor adaptados
A selección natural actuará agora
favorecendo aos que antes
prexudicaba

33. 3.5. Forzas evolutivas
3.5.1. Eficacia biolóxica
Que produce a variabilidade nas poboacións?
1. Mutacións (variabilidade xenética)
2. A reprodución sexual
3. Alteracións o chou en poboacións pequenas (deriva xenética)
4. Migracións
5. Selección natural (escolle os mellor adaptados)
EFICACIA BIOLÓXICA: os que teñen máis descendentes na seguinte
xeración, é dicir, deixan máis xenes na seguinte xeración)
3.5.2. Deseño
Estein mtoevleixmeennttoe defende que a creación do home e dos sv; está feita por un
creador intelixente, rexeitando toda evolución (IDEAS FIXISTAS, SEN PROBAS)
3.5.1 Comunidade
Nocnie én atpíofiiacdao pola comunidade científica:
1.Demostracións tasas de mutacións, selección, velocidade de evolución
2.Comparacións de datos xenómicos

34. 3.6. O proceso evolutivo humano
Purgatorius: “O primeiro primate”
65 m.a. Mamífero placentario
 Selva
Primates: arborícolas e
dieta vexetariana. Vello
mundo e América do sur
35 m.a.
Sabana
Os primates teñen que baixar ó
chan
Cambios na alimentación
(raíces, sementes) e polo tanto
na dentadura (máis potente)

35. 3.6. O proceso evolutivo humano
Aegyptopithecus 30 m.a.
Procónsul 25-5 m.a.
Antepasado hominoideos?

36. Paso á Sabana
Alimentado de raíces e froitos
duros. Desenrolo dentadura
Bipedismo
Aínda vexetariano
Similar chimpancé
Alimentado de follas e
froitos en zonas arboladas

37. - O bipedismo permítelles ter “as mans libres” para
manipular obxectos, e desenvolver así unha grande
vantaxe respecto ós competidores.
- O feito de estar erguidos fai que “vexan” antes ós
predadores e poidan escapar mellor.
Os Australopithecus estendéronse por toda a África oriental
nos ecosistemas abertos de sabana, ao longo do Val do Rift e por
zonas adxacentes

38. De gran tamaño, vexetarianos, que presentan un cranio moi robusto, con ósos
anchos que suxeitaban unha potente musculatura facial para mastigar raíces e
sementes moi duras

39. Máis grácil, cazador e carnívoro, que
representaría a liña de éxito que culminaría
coa aparición dun novo tipo de homínidos,
o xénero Homo, o noso propio xénero,
non sabemos se directamente, ou a través
dalgún antepasado que aínda non
coñecemos

40. -Capacidade de obter utensilios manipulando certas materias primas
- A manipulación fai aumentar o tamaño cerebral , xa que se
require moita codia motora e sensitiva, e isto permitirá desenvolver
intelixencia, emocións e capacidade de falar e comunicarse.

41. H. Erectus foi o cazador máis eficaz e especializado xurdido ata ese momento.
É o primeiro en abandonar o continente africano, chegando 1º Europa e logo a Asia,
onde seguirá vivindo aínda cando desapareza de África e de Europa.
H. Erectus fabricará utensilios máis elaborados e coñecerá o lume como unha axuda
máis na súa vida.

42. Homo erectus evolucionará en África cara a unha nova especie que foi
descrita no depósito burgalés de Atapuerca, o Homo antecessor, que
xurdiu en África e pasou a Europa
En Europa, en plena época glacial, dará lugar, a través dun homo intermedio, ao Homo
heidelbergensis, a unha especie adaptada a unha climatoloxía moi adversa, fría, cunha
flora reducida e unha fauna tamén moi adaptada, será o home Homo neanderthalensis de
Neanderthal , o primeiro humano verdadeiro, experto cazador que coidaba os seus
fillos e anciáns, enterraba os seus mortos e foi capaz de construír ferramentas moito máis
precisas.

43. En África, nun ambiente radicalmente diferente, xurdirá outra especie, a
Homo sapiens a nosa especie, que nuns poucos miles de anos se
estenderá por todos os continentes, ocupando todos os ecosistemas e
desprazando ás outras especies coas que coexistiu, tal vez ao H.
erectus en Asia, e ao H. neanderthalensis en Europa, cuxo retroceso vai
ir parello á expansión do H. Sapiens.