บทกวีและบทรำพึง รวบรวมผลงานในอนุทิน

1. I
TT HH EE PP OO EE TT RR YY && LL AA MM EE NN TT
กวีและบทราพึงกวีและบทราพึง
TThhee IInnffiinniittee JJoouurrnneeyy
ก า ร เ ดิ น ท า ง มิ รู้ จ บ
เสาร์ 28 กุมภาพันธ์ 2530, 09.30เสาร์ 28 กุมภาพันธ์ 2530, 09.30
แผนกฝึกการยังชีพ โรงเรียนการบินกาแพงแสนแผนกฝึกการยังชีพ โรงเรียนการบินกาแพงแสน
สามโมงเช้าวันนี้ท้องฟ้ าเบื้องบนดูครึ้มเมฆ อากาศค่อนข้างเย็นและสงบ
เหมือนยามเช้าทั่ว ๆ ไป เสียงนกร่าร้องอยู่ในพงไผ่ทางขวาของห้องเรียน ครูผู้สอน
หลบหลีก หลีกหนี ยังคงทาหน้าที่สอนไปเรื่อย ๆ ด้วยความชานาญด้วยความรู้และ
ประสบการณ์ บรรยากาศนอกห้องเรียนเงียบเหงา พลทหารคนหนึ่งนั่งตัดหญ้าอยู่
บริเวณหน้าโรงเลี้ยง ผีเสื้อสีเหลืองจางบินเรี่ยพื้นอยู่ทั่วไป
สี่โมงแล้ว อากาศยังคงเหมือนเดิม แต่เริ่มมีลมพัดพลิ้วมาเบา ๆ
เที่ยงแล้ว อากาศเริ่มจะร้อนขึ้น แต่บรรดาเหล่านกยังคงร้องกันเสียงใสแจ๋ว
เย็นแล้ว เพื่อน 3-4 คนเอาหนังสติ๊กไปยิงฝักมะขามเอามากินกันเล่น หลาย
คนนั่งสูบบุหรี่คุยกันสัพเพเหระเงียบ ๆ หลังโรงนอน มีเสียงหัวเราะแผ่วมาเป็นครั้ง
คราว
พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว แต่ยังคงมีแสงยามเย็นส่องแสงลางเลือนอยู่ ลาน
ใหญ่กลางแผนกการฝึกว่างเปล่า ไม่มีคนเดินเพ่นพ่านเหมือนตอนบ่ายเลิกเรียน
25322532
นาฏกรรมแห่งนกนางนวลนาฏกรรมแห่งนกนางนวล
ครางครวญ เพ้อพร่า ร่าร้อง
นางนวล กู่ก้อง เวหา

2. II
ทะเลคราม กว้างลับ สุดตา
ศรัทธา จากใคร ฤาไหนมี
หากบทบรรเลงนี้มีเรื่องราว คงได้นับขานเล่า มาสุดชั่วนาตาปี ทุ่งทะเลยังเวิ้งว้าง
ฟ้ ากว้างยังไกลสุดที่ แม้นบินท่องจากทิวาจวบราตรี ยังหามีซึ่งหนไหน อุ่นใจเลย
วันหนึ่ง ขอหวัง พานพบ
ประสบ เพื่อนคู่ ใจที่
ร่วมเดิน ร่วมไป ห่วงใยมี
น้าใจ ไมตรี มิมีคลาย
3300 ธ.ค.38ธ.ค.38
TThhee RRiivveerr ooff NNoo RReettuurrnn
มีแม่น้า สายหนึ่ง ซึ่งพัดไหล
ที่ใคร ๆ ให้ชื่อคือ “สะอื้น”
บางครั้งไหล เอื่อยล่อง ชั่ววันคืน
บางครั้งคลื่น พุ่งแล่น แสนเสรี
ความรักคง เหมือนเช่น เป็นแม่น้า
ไหลพรากย้า สู่สมุทร สุดคงที่
ไม่เคยหวน กลับคืนเลย สายวารี
พยับฟ้ า รับนที รี่หลั่งมา
ฉันยังคง ยินเสียง สายน้าไหล
ดั่งกระซิบ เตือนใจ ให้รู้ว่า
จะไม่หวน คืนกลับ จากลับตา
ดังคนรัก จากลา สู่ฟ้ าไกล
ฉันสูญเสีย คนรักไป คล้ายแม่น้า
แม้ครวญคร่า พร่าเพรียก เรียกร้องหา

3. III
ให้แม่น้า ไหลหวน กลับคืนมา
แต่แม่น้า กระซิบว่า “ลานิรันดร์”
44 สิงหาคม 2542สิงหาคม 2542
SSyyddnneeyy,, AAuussttrraalliiaa
ลอยล่องไปตามสายลม ฉันอยากจะชมนกแก้วสาลิกา
บทเพลงวังเวงแว่วมา เจ้าสาลิกาบินอยู่หนใด
พร่าเพรียกร้องเรียกครวญหา ก้องผ่านม่านฟ้ าสุดแสนกว้างใหญ่
หมู่เมฆลอยลับเลยไป ขอฝากดวงใจไปกับเมฆา
ถึงคนที่ฉันคิดถึง เฝ้ าคิดคานึงคืนวันฝันหา
ด้วยรักตราบซึ้งตรึงตรา นกแก้วสาลิกาบินมาแต่ไกล
จับลงที่พงกิ่งไม้ ชะ จับลงที่พงกิ่งไม้ ฉันอยากจะได้มาเชย มาชม
ฉันอยากจะได้มาเชย มาชม
พฤหัสบดีพฤหัสบดี 33 กันยายน 2542กันยายน 2542
TToonniigghhtt aanndd EEvveerryy nniigghhtt -- TThhee LLoonngg HHoott SSuummmmeerr
ความรักเมื่อผ่านเข้ามาในช่วงเวลาหนึ่งในชีวิต มันช่างราพันราพึงให้หวลให้
ไหวอ่อน หลังจากนั้น คืนวันก็ผ่านเลย เป็นชีวิตจริงอันแสนเหน็ดเหนื่อย ชีวิต งาน
ความรักและความรับผิดชอบ วัยสดใสกระตือรือล้นของความเป็นหนุ่มสาวผ่าน
ล่วงเลยลาลับไป หน้าที่ ความรับผิดชอบ วัยและประสบการณ์ในชีวิตเพิ่มพูนขึ้นมา
วันแล้ววันเล่า สู่ความเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว

4. IV
1 สิงหาคม 2543, 10.001 สิงหาคม 2543, 10.00
ราลึกถึง คืนวัน ที่พ้นผ่าน
ถึงวันวาน ที่เปลี่ยวเหงา เศร้าหนักหนา
มวลหมู่ไม้ และสายลม โบกอาลา
ผ่านม่านฟ้ า พัดเมฆน้อย ให้ลอยเลย
พายุฝน สาดซัด หมุนควะคว้าง
สายลมหนาว แสนอ้างว้าง สุดเฉลย
ถึงคืนวัน อันอบอุ่น และคุ้นเคย
ล่วงลาเลย แรมลับ กับวันวาน
สายลมร้อน แห่งคิมหันต์ รัญจวนจิต
ในยามบ่าย ที่อาทิตย์ แผดแสงฉาน
นกตัวน้อย บินผ่านฟ้ า ดูร้าวราน
ชีวิตผ่าน แล้วเลยลับ กับสายลม
2222 กันยายน 2545กันยายน 2545
EEddiinnbbuurrgghh AAiirr BBaassee,, AAllaasskkaa
ลอยเลย ลมเจ้าเอ๋ย ราเพยพัด
โบกสะบัด ก้านกิ่งไม้ ไหวโอนอ่อน
โอ้ยามนี้ ดวงใจพ่อ แสนอาทร
คิดถึงลูก สายสมร ภรรยา
โอ้ป่านนี้ แม่และลูก เป็นไฉน
ยามห่างไกล พ่อสุดแสน คะนึงหา
สายลมดึก ช่างแสนหนาว ร้าวอุรา
ยามพ่อมา ไกลห่าง ช่างอาวรณ์

5. V
2266 พฤษภาคม 2546พฤษภาคม 2546
AA CChhiilldd IIss BBoorrnn
ลูกจ้าลูก ของพ่อ หนอน่ารัก
ยังไม่รู้ อะไรนัก ก็ร้องจ้า
ตาใสแป๋ ว สงสัย อะไรน้า
ฉันเกิดมา ได้ไง ดีใจจริง
ดูดนมแม่ ปุ๊ บปุ๊ บ สุขเหลือล้น
ตาหลับพริ้ม ยามยล หวานใจยิ่ง
แล้วหลับปุ๋ ย บนอกแม่ อบอุ่นจริง
นี่แหละสิ่ง ที่พ่อ เฝ้ ารอคอย
9 กรกฎาคม 2546, 10.029 กรกฎาคม 2546, 10.02
ฟ้ าคราม เมฆขาว ร้านราว สายฝน
เมฆหมอก พยับบน ฟ้ ากว้าง ทางฝัน
คือโลก คือลม ผ่านพัด โรมรัน
ชีวิต ด้นดั้น ฝันใฝ่ รอคอย
10 มิถุนายน 253410 มิถุนายน 2534
หาดพลาหาดพลา
หากคุณครวญหาหาดทรายสีทองและไอเค็มแห่งสายลมทะเล หมู่บ้านเล็ก ๆ
แห่งหนึ่งอยู่ที่นั่น คุณจะจมอยู่ในห้วงแห่งความไหลหลงที่ หาดพลา
หากคุณปรารถนาจะลิ้มลองกุ้งเผาหอมกรุ่น เสิร์ฟร้อน ๆ มาพร้อมกับ
ทิวทัศน์แห่งท้องมหาสมุทรอันไพศาล คุณจะต้องหลงไหลในหาดพลา

6. VI
แนวสนริมชายหาดกับถนนกรวดสายเล็ก โต๊ะเก้าอี้ไม้ไผ่และทรายนุ่มเท้า
ก้ามปูนึ่งเนื้อแน่นและน้าจิ้มรสโอชา แน่นอนคุณจะต้องหลงไหลใน หาดพลา
ผืนทะเลสีเขียวไกลนับไมล์ ภายใต้ท้องฟ้ าใสสีคราม ลมทะเลที่พัดตึงปะทะ
ใบหน้ามิเคยหยุดหย่อน จะย้าเตือนคุณให้ระลึกถึง หาดพลา
หากคุณได้มาเยือนในยามเย็น คุณจะไม่มีวันอยากจากไปไหน นั่งชมแสง
จันทร์นวลกระทบผืนทะเลของอ่าวพลา แล้วคุณจะตกหลุมรักและหลงไหลใน
หาดพลา