3. Ενταγμένο στα πλαίσια
του προγράμματος «Νοιάζομαι και Δρω»
Αν θέλουμε τα παιδιά μας
να νοιάζονται και να δρουν
για τον τόπο τους,
πρέπει εμείς οι μεγάλοι
να τους δίνουμε το παράδειγμα,
να τους δείχνουμε τον δρόμο.
4. Συλλογή πληροφοριών
Κάθε παιδί βρήκε πληροφορίες από τον διαδίκτυο,
από εγκυκλοπαίδειες, άρθρα εφημερίδων, λογοτεχνικά βιβλία
και τα έφερε στην τάξη .
5. Τα διαβάσαμε κι αρχίσαμε να κατανοούμε
τον Γολγοθά των ξενιτεμένων.
6.
7. Συλλογή φωτογραφιών
Οι εικόνες συγκλονίζουν με αυτές δημιουργήσαμε ένα κολάζ
Ο Μανώλης Μινάρδος και ο Αντρέας Πλυτάς βοήθησαν στην κατασκευή του
9. Προσφυγιά…
Πίκρα στα χείλη…
Καημός στην ψυχή…
Πόνος αβάσταχτος ομαδικός…
Πόσο αλήθεια υποφέρει ένας λαός;
Πόσο η καρδιά μου πονά για τα μικρά παιδιά!
Μα αφού κατάφεραν και κέρδισαν τη ζωή
τη θάλασσα πέρασαν κι έχουν σωθεί,
κάνε τη μέρα τους πιο φωτεινή.
Στάσου στο πλάι τους, βόηθα κι εσύ,
το όνειρο μη σταματάς σ’ ένα παιδί!
Εκατό προσφυγόπουλα στα γειτονικά νησιά
έχουν ανάγκη από φάρμακα, καπέλα,
αντηλιακά και είδη σχολικά.
Μέσα στο σχολείο να νιώθουν ίσα και αυτά.
Στο 3ο Δημοτικό από τη μία ως τις δύο καθημερινά
συγκεντρώνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας να προσφέρει γι΄ αυτά.
18. Τα δώρα της αγάπης
Όταν τα παιδιά της Τήνου
δείχνουν την αγάπη τους στα προσφυγόπουλα,
το Φως της Ανάστασης λάμπει πιο δυνατά.
Γεμίζουν τις αγκαλιές τους με δώρα γι’ αυτά,
γιατί θέλουν στην καρδιά τους να φωλιάσει μόνο η χαρά.
22. Πνέει άνεμος ανθρωπιάς
Τρία καραβάκια
πλέοντας στο Αιγαίο
έριξαν άγκυρα στην Τήνο.
Αναζητήστε τα
στο φαρμακείο «Απέργη»,
στο βιβλιοπωλείο « Κλαυδιανός»,
στην υπεραγορά «SYN.KA».
Βοηθήστε κι εσείς
να συγκεντρωθούν χρήματα
για την αγορά φαρμακευτικού υλικού.
23.
24.
25. Επιστροφή στην τάξη για τα παιδιά πρόσφυγες στην Κω
Τα παιδιά της Ε΄ τάξης ανοίγουν την αγκαλιά τους
στα παιδιά - πρόσφυγες της Κω.
Τους προσφέρουν ό,τι με αγάπη συγκέντρωσαν,
σχολικά είδη και φάρμακα,
για να συνεχίσουν να ονειρεύονται,
για να ενταχθούν στο ελληνικό σχολείο
χωρίς διακρίσεις, χωρίς ελλείψεις.
Τα στέλνουν στο KEDU,
σε ένα σχολείο μη τυπικής εκπαίδευσης
που τα προετοιμάζει για την επιστροφή τους στις τάξεις,
για την επιστροφή τους σε μια φυσιολογική ζωή.
Με την επιστροφή στην τάξη επιστρέφει
η ελπίδα και η αξιοπρέπεια.
26. Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ
Το Κέντρο Μη Τυπικής Εκπαίδευσης (KEDU) στην Κω
το οποίο λειτουργεί στο πλαίσιο του προγράμματος:
«PROVISION OF ACCOMMODATION AND SERVICES
TO REFUGEES AND ASYLUM SEEKERS IN GREECE»
της UNHCR.
είναι ένα σχολείο μη-τυπικής εκπαίδευσης
που έστησε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ
για τους Πρόσφυγες στο νησί της Κω.
ΑΡΣΙΣ : Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων
Η ΑΡΣΙΣ πιστεύει ότι :
οι νέοι μπορούν να νικήσουν τις συνθήκες
που τους οδηγούν στην απομόνωση.
Αρκεί στην προσπάθεια αυτή
να είμαστε μαζί τους.
από την Αντριάνα Παγανέλη
27.
28.
29. Η προσφυγιά μας αφορά!
Πρόσφυγες στην Τήνο
18 Ιανουαρίου 2019
Δεκατρείς πρόσφυγες από Συρία και ένας από το Ιράκ,
εντόπισαν οι αρχές, σήμερα αργά το βράδυ στη Τήνο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι 13 πρόσφυγες εντοπίστηκαν από αγρότη του νησιού, να περπατούν
με σακίδια στον ώμο, Βόρεια της Τήνου, στη παραλία της Λιβάδας όπου τους οδήγησε και τους
εγκατέλειψε ο Τούρκος διακινητής.
Οι 13 πρόσφυγες έφτασαν στο νησί, με πλαστικό ταχύπλοο σκάφος, ενώ ο Τούρκος διακινητής
απομακρύνθηκε από το νησί, διαφεύγοντας προς το παρών τη σύλληψη, με το σκάφος του Λιμενικού
σώματος να συμμετέχει στην επιχείρηση εντοπισμού και σύλληψης του.
Δυνάμεις του Λιμενικού Σώματος σε συνεργασία με αστυνομικούς «χτένισαν» την περιοχή, και
σύμφωνα με πληροφορίες του cyclades24 εντόπισαν και συνέλαβαν στα πλαίσια του αυτοφώρου
τους 13 αλλοδαπούς.
Αμέσως στήθηκε μια μεγάλη επιχείρηση για την μεταφορά τους στο Λιμεναρχείο Τήνου, όπου και
οδηγήθηκαν για τη λήψη καταθέσεων, με στόχο την πλήρη εξακρίβωση των στοιχείων τους αλλά και
των συνθηκών άφιξης τους στη Τήνο.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως οι 13 συλληφθέντες,
12 από τους οποίους είναι Σύριοι και ένας Ιρακινός (5 γυναίκες και 8 άντρες) παραμένουν
κρατούμενοι με εντολή του Εισαγγελέα.
Οι παράνομοι μετανάστες οδηγήθηκαν αργά το βράδυ σε ξενώνες του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος
Ευαγγελιστρίας Τήνου, είναι καλά στην υγειά τους, ενώ φυλάσσονται από δυνάμεις του
Λιμεναρχείου και του Α.Τ Τήνου.
Από την Αναστασία Μαραμπώτου
30. ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ
Πρόσφυγας
ονομάζεται, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες,
κάθε άνθρωπος που βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης εξαιτίας
δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί θα υποστεί διωγμούς λόγω της φυλής, της θρησκείας ή της
εθνικότητάς του, ή ακόμα εξαιτίας της ιδιότητας του μέλους μιας ιδιαίτερης κοινωνικής
ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων (πολιτικός πρόσφυγας), και επιπλέον τού είναι
αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα του, ή, εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν
επιθυμεί να τεθεί υπό αυτή την προστασία.
Στο τέλος του 2014 υπολογίζεται ότι υπήρχαν περίπου 19,5 εκατομμύρια πρόσφυγες σε
όλο τον κόσμο, τα 14,4 εκατομμύρια υπό την ευθύνη της UNHCR και τα 5,1 εκατομμύρια, οι
Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, υπό την ευθύνη της UNRWA
Τα 14,4 εκατομμύρια αντιπροσωπεύουν μία αύξηση 2,7 εκατομμυρίων από το 2013 (+23%),
την υψηλότερη από το 1995.
Ανάμεσά τους, οι πρόσφυγες του συριακού εμφύλιου πολέμου έγιναν η μεγαλύτερη ομάδα
προσφύγων το 2014
(3,9 εκατομμύρια, 1,55 εκατομμύριο περισσότεροι από το προηγούμενο έτος), ξεπερνώντας
τους Αφγανούς (2,6 εκατομμύρια), που αποτελούσαν τη μεγαλύτερη προσφυγική ομάδα
επί τρεις δεκαετίες].
Ο διαχωρισμός ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες, έχει δεχθεί κριτική, ως
επιβεβλημένος από την εξουσία, προκειμένου να απορρίπτεται με μεγαλύτερη ευκολία ένα
μέρος των ανθρώπων. Η κριτική υποστηρίζει επίσης πως η φτώχεια ως λόγος μετακίνησης
είναι και αυτή ένας πολύ σοβαρός λόγος, όπως και ο πόλεμος.
Από τη Γεωργία Κάτσα
31. ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Πρόσφυγες είναι οι άνθρωποι που αναγκάζονται να φύγουν
από την πατρίδα τους λόγω πολέμου ή επειδή καταπατούνται
τα ανθρώπινα δικαιώματα τους, ή γιατί κινδυνεύει η ζωή τους.
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που αναγκάζονται να φύγουν
παίρνοντας μαζί τους μόνο τα απαραίτητα , ίσως ούτε κι αυτά, αρχίζοντας το δύσκολο
και επικίνδυνο ταξίδι τους προς το άγνωστο.
Κάποιοι τα καταφέρνουν να φτάσουν στον άγνωστο προορισμό τους και κάποιοι δυστυχώς
πνίγονται στη θάλασσα.
Όσοι τα καταφέρνουν θα πρέπει να ξεκινήσουν να φτιάχνουν τη ζωή τους από το μηδέν σε
μια χώρα που δεν γνωρίζουν ούτε καν τη γλώσσα της.
Στον νέο προορισμό τους τα πράγματα δεν είναι εύκολα .
Οι ντόπιοι δεν τους δέχονται πάντα καλά. Υπάρχει και ο ρατσισμός και
η ξενοφοβία που λόγω διαφορετικής θρησκείας
ή διαφορετικού χρώματος κάποιοι δεν τους θέλουν στη χώρα τους.
Από τη Φωτεινή Κροντηρά
32. Οι πρόσφυγες του 1922
Μικρασιατική Καταστροφή
«Να είσαι Έλληνας πρόσφυγας στην Ελλάδα»
Τις δεκαετίες του 1910 και του 1920 ο αριθμός των προσφύγων που κατέφυγαν
στην Ελλάδα ήταν πολύ μεγάλος, δυσανάλογος προς τον πληθυσμό που κατοικούσε
μέχρι τότε στην ελληνική επικράτεια. Παράλληλα, την ίδια περίοδο αναχώρησαν
από την Ελλάδα πολλοί κάτοικοί της που ανήκαν σε διαφορετικές εθνοτικές ή
θρησκευτικές ομάδες.
Το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα, περίπου 1.200.000 άτομα, προέκυψε μετά τη
Μικρασιατική Καταστροφή. Οι πρόσφυγες έφτασαν στην Ελλάδα σε κατάσταση
τραγική. Οι περισσότεροι είχαν εγκαταλείψει βιαστικά τα σπίτια τους φέρνοντας
μαζί τους ελάχιστα από τα κινητά αγαθά τους. Η πρώτη επαφή ενός μεγάλου μέρους προσφύγων με τη
μητέρα-πατρίδα ήταν ο στρατωνισμός τους κάτω από άθλιες
συνθήκες στα λοιμοκαθαρτήρια στο Κερατσίνι και στο Καράμπουρνου .
Οι αρρώστιες και ο ψυχικός τραυματισμός κατέβαλαν τους ταλαιπωρημένους, υποσιτισμένους και
υποτυπωδώς στεγασμένους πρόσφυγες. Η θνησιμότητα μεταξύ
των προσφύγων, ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες, ήταν πολύ αυξημένη.
Οι πρώτες πιεστικές ανάγκες των προσφύγων (διατροφή, στέγαση, ιατρική περίθαλψη)
αντιμετωπίστηκαν στοιχειωδώς από το κράτος, ιδιώτες, και ξένες φιλανθρωπικές οργανώ-
σεις που δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα αυτή την περίοδο. Για την προσωρινή στέγασή
τους χρησιμοποιήθηκαν σκηνές και ξύλινες παράγκες, καθώς και κάθε είδους πρόχειρες κατασκευές και
διαθέσιμοι στεγασμένοι χώροι, όπως δημόσια κτίρια, στρατώνες, θέατρα, αποθήκες, εγκαταλελειμμένα
κτίσματα.
Οι πρώτοι συνοικισμοί οικοδομήθηκαν γύρω από τις πόλεις και συχνά, ελλείψει χρόνου
και χρημάτων, δεν προβλέφθηκαν έργα υποδομής και κοινής ωφέλειας. Πολλές οικογένειες προσφύγων,
που δεν κατάφεραν να υπαχθούν στην κρατική μέριμνα, θα ζήσουν για πολλά χρόνια σε χαμόσπιτα,
δημιουργώντας ολόκληρες παραγκουπόλεις, έξω από τις πόλεις ή
γύρω από τους προσφυγικούς συνοικισμούς.
Παρά τις όποιες καθυστερήσεις, τις βιαστικές και πρόχειρες υλοποιήσεις των σχεδιασμών,
την εξυπηρέτηση κάποτε άμεσων αναγκών και πολιτικών σκοπιμοτήτων, η αποκατάσταση των
προσφύγων στην Ελλάδα υπήρξε, κατά γενική ομολογία, επιτυχημένη.
Από τη Μαρίζα Παττακού
33. Μην κατηγορείτε τους πρόσφυγες
Σε καμία στιγμή στη σύγχρονη Ιστορία δεν υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη από την θεσμική
αντιμετώπιση των συνεπειών και των αιτιών της παγκόσμιας προσφυγικής κρίσης.
Τίποτε δεν μεταφέρει αυτή την αλήθεια πιο γλαφυρά από το θέαμα των ουρών των
προσφύγων που καταφεύγουν στα ευρωπαϊκά σύνορα, από χώρες σαν το Ιράκ, το
Αφγανιστάν και τη Συρία.
Ο πόλεμος στη Συρία έχει δημιουργήσει ένα κύμα ανθρώπινου πόνου που εξαπλώνεται σε
όλη την περιοχή και τώρα φτάνει στις ακτές της Ευρώπης. Η χώρα τους έχει γίνει ένας τόπος
θανάτου.
Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας απέναντι σε μερικές σκληρές αλήθειες. Η ευθύνη μας να
βοηθήσουμε δεν έχει να κάνει με τη γεωγραφική μας θέση στον κόσμο, αλλά με την
ακλόνητη πίστη μας σε ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες. Η ευθύνη μας να βοηθήσουμε
ξεπερνά θρησκείες, εθνικότητες, παραδόσεις.
Δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας κυβερνά ο φόβος και τα υπόλοιπα ποταπά μας
ένστικτα όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την προσφυγική κρίση, αλλά να αγωνιζόμαστε με
όπλο το ανθρώπινο μεγαλείο που όλοι κρύβουμε μέσα μας.
Από την Εύη Στρατή
34. Γιάννης Μπεχράκης
Βραβείο Πούλιτζερ Φωτογραφίας
Ήταν Δεκέμβριος του 2015 όταν η βρετανική εφημερίδα Guardian αποφάσισε
να τιμήσει έναν Έλληνα για τη σπάνια «ματιά» του στον κόσμο.
Ήταν ο φωτογράφος του Reuters Γιάννης Μπεχράκης,
«Καλύπτω τις ιστορίες των προσφύγων και των μεταναστών
για περισσότερα από 25 χρόνια, όμως φέτος ήταν διαφορετικά:
οι πρόσφυγες έρχονται στη χώρα μου .
Πέρσι ήμουν στα σύνορα της Τουρκίας, στο Σουρούκ,
φωτογραφίζοντας τους χιλιάδες Κούρδους
που εγκατέλειπαν το Κομπάνι.
Φέτος στη Λέσβο ένας από εκείνους με αναγνώρισε.
“Τα κατάφερα φίλε μου, τα κατάφερα” μου είπε»
«Η μεγαλύτερη μάχη ήταν η συναισθηματική».
Από τον Ερμή Αλβέρτη
35. Συλλογή ποιημάτων
Πολλά τα ποιήματα που έχουν γραφτεί
για τον καημό της ξενιτιάς και συλλέξαμε αρκετά.
Παραθέτουμε πρώτο αυτό που γράφτηκε από τον μαθητή
της τάξης μας, Αντώνιο Παπαευθυμίου
Είμαστε σαν εσάς
Είμαστε κι εμείς άνθρωποι
με πατρίδα και οικογένεια
αλλά ο πόλεμος μας έδιωξε
Είμαστε κι εμείς γονείς
με παιδιά και σπιτικά
αλλά ο πόλεμος τα έκαψε
Είμαστε κι εμείς παιδιά
με σχολεία και παιχνίδια
αλλά ο πόλεμος μας τα πήρε
Είμαστε σαν εσάς
ίσοι με εσάς
και χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας
για να συνεχίσουμε τη ζωή μας
36. Η πρόσφυγας μάνα
Μέσα στο σπίτι με χαρά Μαμά μου δώσε μου ψωμί
και ομορφιά γεμάτοι δώσε μου κάτι να ‘χω
ήμασταν όλοι μαζί πονάει η κοιλίτσα μου
μα ξαφνικά σκοτάδι. και δεν αντέχω άλλο.
Τον έχασα τον άντρα μου Αυτά τα λόγια πίκραναν
κάηκε με τους άλλους την πληγωμένη μάνα
που πήγανε να βρούνε προσφυγοπούλα είναι κι αυτή
φαγητό, ρούχα και παπούτσια. μα μάνα πάνω απ’ όλα
Τα χάσαμε όλα μονομιάς Παλέψαμε με κύματα
μείναμε εγώ κι εκείνο με αρρώστιες και άλλα
εκείνο το μονάκριβο μα ξάφνου εμφανίστηκες
το πολυαγαπημένο. εσύ μπροστά μου Ελλάδα
Εγώ κι η κόρη μου αγκαλιά Ελλάδα σώσε με κι εμέ
τρέχουμε σε μια βάρκα μα το παιδί μου πρώτα
μας είπαν θα μας βγάλουνε δώσε του νερό και φαγητό
στην όμορφη Ελλάδα. και μένα μια πόρτα
Πέρασαν μέρες νύχτες νηστικοί Μια τίμια δουλειά
μα εμένα δε με νοιάζει να κάνω για να ζήσω
μονάχα η κόρη μου πεινά Ελλάδα δέξου μας και εμάς
και την χτυπά τ ’αγιάζι. και μη μας στέλνεις πίσω.
Από τη Χριστίνα Μινάρδου
37. ΝΤΙΝΟΣ ΣΙΩΤΗΣ
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Πολλοί απ’ αυτούς που σταμάτησαν
δεν ήξεραν πού έβγαζε ο δρόμος,
άλλοι ψάχναν για το λιμάνι,
άλλοι ρωτούσαν για το σταθμό,
ένας σκυφτός κούρδιζε το ρολόι
του σταματημένο εδώ και μέρες,
άραγε τι τον ένοιαζε η ώρα;
ήταν πρωί, ο ήλιος σηκωνόταν
κι όλα μυρίζαν άλλη μια σκάρτη μέρα.
Από την Εύα Μελανίτη
38. Γιούρσα Μαρντίνι
Η κολυμβήτρια από τη Συρία
που βρέθηκε στην Ελλάδα
παλεύοντας με τα κύματα,
έγινε η «ηρωίδα»
των Ολυμπιακών αγώνων.
Από τη βάρκα με τους πρόσφυγες
στη Λέσβο, φωνή των προσφύγων
στους αγώνες στο Ρίο.
Κάποτε στη Δαμασκό της Συρίας, ζούσε μια κολυμβήτρια που την έλεγαν
Γιούσρα. Η Συρία ήταν σε πόλεμο και μια μέρα το σπίτι της καταστράφηκε από
μια βόμβα. Η Γιούσρα και η οικογένειά της αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη
χώρα τους.
Μαζί με την αδερφή της και μπήκαν σε μια βάρκα από καουτσούκ για τη
Μυτιλήνη. Το πλοιάριο χωρούσε έξι με επτά άτομα. Ήταν είκοσι άτομα
στριμωγμένα πάνω. Ξαφνικά η μηχανή χάλασε.
Δε γίνεται να πεθάνουμε στη θάλασσα σκέφτηκε.
Είμαστε κολυμβήτριες! Κι έτσι πήδηξε στο νερό μαζί με την αδερφή
της κι ένα άλλο αγόρι. Κολύμπησαν σέρνοντας μαζί τους τη βάρκα
για περισσότερο από τρεις ώρες ,μέχρι που τελικά έφτασαν στην ακτή.
Από την Αφροδίτη Πέγκα
39. ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Διωγμένοι από την όμορφη πατρίδα
τώρα στους δρόμους των γυμνών ωρών
νομάδες ουρανών
αλιείς άστρων
εμείς
οι δόλιοι πρόσφυγες
του απάνω κόσμου
Από τη Μαργαρίτα Λούβαρη
40. Το Παράπονο του ραψωδού Σύριου πρόσφυγα
17 Μάρτη 2016
Ένας Σύριος πρόσφυγας πραγματικός ραψωδός
μόλις πάτησε το πόδι του σε ελληνικό νησί
ξεκίνησε ένα σπαρακτικό τραγούδι.
Μια έκκληση προς τη θάλασσα να σταματήσει τα κύματά της…
Αχ θάλασσα δώσε μας αγάπη.
Κοίτα τι μας συνέβη.
Μη στέλνεις τα κύματά σου εναντίον μας.
Είμαστε Σύριοι.
Στ’ ορκίζομαι η ιστορία μας είναι λυπητερή.
Δεν θα το πιστέψεις αλλά τα δάκρυά μας
μπορούν και σένα να πνίξουν.
Τόσο πολύ κλάψαμε.
Δεχτήκαμε όλους τους ανθρώπους με ευγένεια κ αγάπη.
Αλλά όταν πέσαμε μας πρόδωσαν.
Κανείς δεν έκλαψε για μας.
Αχ, σήμερα όλος ο κόσμος μας εγκατέλειψε.
Αχ θάλασσα σταμάτα τα κύματα.
Υπάρχουν παιδιά στις βάρκες που είναι οι μνήμες μας.
Είναι οι ζωές μας σε αυτές τις βάρκες.
Τα παιδιά μας έχασαν την παιδικότητά τους στα κύματά σου.
Και αυτά σκότωσαν τα παιδιά μας.
Αχ θάλασσα άσε τα κύματά σου
να μας λυπηθούν και να μας φροντίσουν σαν μητέρα.
Από την Ελεονώρα Παγουλάτου
41. H δασκάλα της Ε΄ τάξης έθεσε στόχο να διδάξει στους μαθητές της
την Ανθρωπιά. Ήθελε όλοι μαζί να βοηθήσουν τα παιδιά πρόσφυγες.
Και τα κατάφερε…
Μαζί με την κοινωνία της Τήνου συγκέντρωσαν για
εκατό προσφυγόπουλα ό,τι θεώρησαν πως έχουν ανάγκη.
Εκτός από τους δασκάλους, τους γονείς και τους κατοίκους της Τήνου
οι μαθητές πήραν κι ένα μεγάλο μάθημα ανθρωπιάς από την καλή
διάθεση και τη συνεργασία δύο μεγάλων εταιρειών μεταφοράς
ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΟΣ, ΑΝΤ., "ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΟΣ" Α.Ε
ΕΞΠΡΕΣ ΤΗΝΟΥ ΕΠΕ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΦΟΙ
- ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
που αφιλοκερδώς θα μεταφέρουν τα χαρτοκιβώτια ενώνοντας έτσι:
την Τήνο με την Κω,
τα ελληνόπουλα με τα προσφυγόπουλα,
τη χαρά του να δίνεις και να δέχεσαι.
42. Η δράση του 3ου Δημοτικού Σχολείου
για την «Προσφυγιά» ολοκληρώθηκε.
Ευχαριστούμε πολύ την κοινωνία της Τήνου
που τη στήριξε τόσο ζεστά!
