1. 16. ชักชวนทำบุญ 2
…………………………..
มนุษย์คนบนโลกนี้ มีเป็ นไปแตกต่ำง
บำงคนทุกข์ยำกไฮ้ บำงคนได้เป็ นเศรษฐี
บำงคนมีพอได้ใช้ บำงคนทุกข์หลำยได้ยืมเพิ่น
บำงคนเงินหนีหน่ำ หำพ้อแต่ทุกข์จน
บำงคนฮูปฮ่ำงฮ้ำย ยำงก๋ำยทำงหมำกะเห่ำ
บำงคนเถ่ำแก่แล้ว สำวส่ำน้อยกะบ่ปำน
บำงคนฝันดี ได้เลขดีถูกคู่เทือ
บำงคนเหื่อบ่ย้อยแก้ม บ่มีได้ดอกเงิน
บำงคนเพลินนำได้ มีเป็ นทุกสิ่งอย่ำง
บำงคนนั่งฮ้องไห่ ภัยฮ้ำยหุ่มแห่แหน
บำงคนแฟนอ้อมหน่ำ อ้อมหลังทุกหนแห่ง
บำงคนนอนแห่งแล้ง แฟนสิซ้อนกะบ่มี
พุทธองค์ตรัสชี้ สำเหตุเพรำะบุญกรรม
ผู้กระทำกรรมดี สิฮำงมีดีได้
กรรมดีสิส่งให่ ได้มีเป็ นทุกสิ่งอย่ำง
ทำงชีวิตข้ำงหน่ำ สิพำนพ้อสุขสำบำย
คันแม่นตำยไปแล้ว สิได้ไปเกิดเทิงสวรรค์
สำรพันควำมสนุก สุขสำบำยหำยฮ้อน
ยำมกินนำงฟ้ ำป้ อน ยำมนอนนำงฟ้ ำกล่อม

2. คอยจอบซอมควำมคึดเจ้ำ ว่ำอยำกได้สิ่งใด
สิคอยดลบันดำลให่ สมใจเจ้ำคึดอยำก
สิได้มำกได้หน่อย กรรมเก่ำเจ้ำสิซอยดล
คนใดทำกรรมฮ้ำย กรรมสิไล่นำหลัง
คันนำทันสิดำนดล คือดั่งเฮำเคยทำไว้
แม่นสิแล่นไปลี้ อยู่หม่องใด๋กะตำมซำง
กรรมสิอยู่เลำะข่ ำง คอยเมี้ยนเจ้ำสู่ยำม
มีผู้ถำมพระพุทธเจ้ำ ว่ำสำเหตุเป็ นเพรำะหยัง
พุทธองค์เลยตรัส เป็ นพระคำถำสอนไว้
ว่ำ กัมมุนำ วัตตะตี โลโก
สัตว์โลกย่อมเป็ นไปตำมกรรม
กัมมัง สัตเต วิภัชชะติ ยะถีทัง หีนัปปะนีตะตำยะ
กรรมเป็ นเครื่องจำแนกสัตว์ให้ไปดีหรือไปร้ำย
ไผทำกรรมอันใดไว้ ต้องใช้กรรมสำก่อน
ผัดผ่อนกรรมบ่ได้ ทำกรรมไว้ต้องใช้กรรม
ไผทำกรรมดีไว้ ได้ดีนั้นคักแน
ไผทำกรรมชั่วฮ้ำย กรรมไล่เมี้ยนเจ้ำแน่นอน
ตอนเฮำมีกรรมฮ้ำย ย่ำงก๋ำยทำงหมำกะเห่ำ
เฮือนเฮำพอได้ซ่น ไฟกะไหม่ตื่มแถม
แนมนำหยังกะบ่พอสิได้ เฮ็ดอันใด๋กะปี้ป่ น
ตั้งแต่ต้ดอยู่ก้น ยังโงโค้งขึ่นใส่ดัง พี่น้องเอย

3. ควำมฮัก(ผญำ)
ควำมรักสร้ำงโลก แต่ควำมเกลียดชังทำลำยโลก
1. ฮักกันนั้น ข้ำวปั้นเกลือกะอร่อย
แม่นว่ำมีลำบก้อย ชังแล้วบ่อยำกเหลียว นำงเอย
2. ยิ้มให้กันนั้น คือกำรกอดระยะไกล
ผูกไมตรีให้ยืนยำว เสริมฮักเฮำให้คงหมั่น นำงเอย
3. คันบุพเพเคยสร้ำง เป็ นผัวเมียกันแต่ชำติก่อน
ตอนแรกเห็นพ้อหน่ำ สิฮักหมั่นปำนว่ำเคย ซั่นแหล่ว นำงเอย
4. มีคู่ครองหวังไว้ ได้อำศัยพำเฮำย่ำง
ผัวเป็ นช้ำงเท้ำหน่ำ เมียเป็ นช้ำงเท้ำย่ำงหลัง พี่น้องเอย
5. คันปุพเพเคยสร่ำง ฮ่วมกันแต่ชำติก่อน
บุญสิหลอนส่งให่ ฮักกันได้ดั่งเดิม นำงเอย
6. ฮักเจ้ำแล้ว เป็ นแนวใด๋กะตำมซำง
บ่สมหวังได้แต่งเจ้ำ ฮอดมื้อเถ่ำกะสิคอย นำงเอย
7. บ่มีสิทธิ์ฮักเจ้ำ สิลี้อยู่คือกบ
พบคนเดินผ่ำนมำ กระโดดจ๋อมลงน้ำ นำงเอย
8. เพิ่มควำมฮักให่หลำยขึ่น อำยุยืนยำวยิ่ง
เพิ่มคนฮักมำกหน่ำ อำยุสั้นย้อนเมิดแฮง พี่น้อง
เอย
9. อ้ำยฮักเจ้ำ ตั้งแต่แรกเหลียวเห็น
ทั้งกลำงเว็นกลำงคืน ฝันเห็นแต่หน่ำเจ้ำ นำงเอย

4. 10. อ้ำยฮักเจ้ำ ตั้งแต่แรกเหลียวเห็น
อ้ำยอยำกเป็ นแฟนนำง ว่ำจั่งใด๋นอเจ้ำ นำงเอย
11. คึดฮอดเจ้ำ เบิ่งเดือนดำวแฮงคึดฮอด
อ้ำยอยำกอดเจ้ำไว้ นอนแนบข่ำงบ่ห่ำงกัน นำงเอย
12. คึดฮอดเจ้ำ เบิ่งเดือนดำวกะบ่ส่วง
ป่ วงคือเป็ นบ้ำใบ้ ใจไข่บ่ส่วงหำย นำงเอย
13. คึดฮอดเจ้ำ เบิ่งเดือนดำวกะบ่ส่วง
ป่ วงเป็ นคือบ้ำใบ้ สิไปหน่ำผัดถอยหลัง นำงเอย
14. อ้ำยฮักเจ้ำ ตั้งแต่แรกได้ยินเสียง
เพียงได้ยินจ๊ะจ๋ำ เจ้ำโทรมำอ้ำยฮักโลด นำงเอย
15. ฮักเฮำนั้น วันคืนมีคุณค่ำ
มีสัญญำผูกไว้ ใจเขียนขึ้นฮ่วมกัน นำงเอย
16. อ้ำยอักเจ้ำ ฮักทุกสิ่งที่เจ้ำมี
ฮักทุกอบ่ำงที่เจ้ำเป็ น ฮักทุกอันที่เป็ นเจ้ำ นำงเอย
17. อ้ำยนี้ หวังสิมำซอยส่ำง ถำงโพนปลูกหมำกถั่ว
มำเป็ นผัวพำส่ำง ทำงเจ้ำว่ำจั่งใด นำงเอย
18. คันผัวมีเมียน้อย ปล่อยไปอย่ำฮ้ำยด่ำ
ผัวคืนมำให่ค่อยเว้ำ เอำดีเข่ำผูกมัดใจ นำงเอย
19. คันแม่นผัวกินเหล่ำ เมำมำอย่ำฟ้ ำวด่ำ
ถ่ำให่ผัวส่วงเหล่ำ จั่งค่อยเว้ำค่อยจำ นำงเอย
20. หำคนดีบ่ได้ ให่ป็ นโสดดีกว่ำ

5. แต่งกับคนชั่วช้ำ เป็ นขี่ข้ำฮอดมื้อตำย นำงเอย
21. กำรสิเลือกผัวนั้น อย่ำสรรหำแต่รวยหร่อ
อยู่ไปโดนเลือกบ่ได้ ฮอดวัยเถ่ำสิขึ่นคำน นำงเอย
22. กำรเลือกผัวเมียนั้น อย่ำแข่งขันยำดแย่ง
แต่งกับคนที่ยำดได้ มันบ่คุ้มเทื่อหย่ำกัน พี่น้องเอย
23. กำรเป็ นผัวเมียนั้น อยู่นำกันบ่เบื่อหน่ำย
ไห่เติมฟืนไฟอยู่เรื่อย สิยืนหมั่นฮอดมื้อตำย พี่น้องเอย
24. เมื่อเฮำมีลูกเต้ำ เฮำต้องฮักแต่อย่ำหลง
ให่หมั่นคงส่งเสริม เฮียนให่สูงเอำไว้ พี่น้องเอย
25. กำรสิสอนลูกเต้ำ เฮำต้องเชื่อครูอำจำรย์
ให่ลูกอ่ำนหนังสือ เฮ็ดรำยงำนส่งครูพร้อม พี่น้องเ
อย
26. คันลูกติดเกมแล้ว มีแต่แนวยุ่งยำก
ติดยำบ้ำแฮงเป็ นฮ้ำย แลงงำยหน่ำบ่เห็น พี่น้องเอย
27. กำรส่งเสริมลูกให่ เล่นดนตรีกีฬำเด่น
เป็ นกำรซอยลูกให่ ได้ของเล่นดีกว่ำเกมส์ พี่น้องเอย
28. กำรส่งเสริมลูกเต้ำ ให่เข่ำวัดทำบุญ
สิเป็ นทุนควำมสุข เสริมลูกเฮำให่ดีได้ ซั้นแหล่ว
พี่น้องเอย
29. ฮักจริงนั้น ใจผูกพันบ่แหนงหน่ำย
แม่นว่ำฮูปฮ่ำงฮ้ำย คันฮักแล้วกะหร่อสวย นำงเอย

6. คติธรรมคำผญำ
แต่งโดย พระรุ่งทวี พรรณนำ รวบรวมโดย
สำมเณรปรำโมทย์ พันธพัฒน์
ชื่อว่าบุญ-บุญนี่เป็นสื่อแห่งความสุข สิฮ ้อยวันพันยุคทุกสมัยบ่ไลถิ่ม
ไผมาซิมสิเห็นหม่องไผมาลองที่เห็นม๋วน ขอเชิญชวนญาติพี่น ้องมาลอ
งสร้างก่อกัน
คือจั่งมื้อนี้นั้นหมู่เจ ้าก่อกองการ ถวายทานรักษาศีลเจตนาศรัทธาแล้ว
ได๋บูชาองค์แก ้วพระโพธิ์ศรีที่สามง่า (นี่หละเพิ่นเอิ้นว่า)สิ่งประเสริฐเลิศ
ล้าสินาเจ ้าเข้าสู่สรวง
มีจิตใจแผ่กว ้างปราศจากอาสวะ เป็นผู้มีธรรมะกิเลสสูญหายเสี่ยง
ได๋พร้อมเพรียงเฮียงหน ้าเต็มศาลาคุ้มค่วง ทานแนวได๋ทานไปแล้วอ
ย่าเป็นห่วงคะนึงนาเดือดวุ่น
บุญสิได๋บ่หลาย
เฮื้อยและอ ้ายพ่อแม่ไทยเฮา มื้อนี้มาขัดเกลาอย่าเสียดายวายวุ่น
มาเอาบุญ อย่าฟ่ าวคุย ฟังหลานเว ้า แหน่จักคราวบ่โดนดอก
โยมพ่อแม่ออก โยมพ่อตู้แม่ตู้ ทั้งผู้ไกลและใกล้ ทั้งผู้ใหญ่และน้อย
ฟังข๋อยสิว่าคา
พุทธศักราชล้าสองพันห้าสี่สิบปลาย ญาติและโยมทั้งหลายโปรดตั้งใจ
ฟังหลานเว ้า
นกกระแด๋แดดเด้าเจ ้าหากินไกลเขต อย่าสิลืมพี่น ้องหนีไปย้องผู้อื่นดี
ตั้งแต่กี้ปลาแดกแจ่วแพรวผัก เจ ้าว่านัว – นัวคักมักแฮงแถลงเว ้า
บาดได๋กิน แม็คโดโนล อีสานเฮาลืมฮอดวัด เคเอฟซี
พิชซ่าฮัท ดูดนิ้วมือ จี๊ด จี๊ด โหลดลืมฮีตเก่าอีสาน
ได๋นั่งร้านที่โถงโอ่ โก ้เอาเหลือ ปิ้งปลาเข็งเอือบเกลือกะซ่างตามบ่ถา
มฮอด
เบียร์ลีโอ ฟองฟอด ฮอดเบียร์สิงห์
ยิ่งโดดเด่น คาร์ลสเบิร์ก ไฮเนเกิ้น ไฮศครีมสเว็นเซ่น ขนมเส ้นอย่าสะ
ถามลืมแล้วตี๋น้าไต้ต่อนนอนในไห บ่สนใจ เหล้าสาโท ม่วนโนกับข
องนอก
วิสกี้ รินลงจอกหยอกนางโลมโน้มเนื้อเนี่ยง เปิดเพลงสตริงดังเปรี้ยง
เปรี้ยง
ฮ ้องกันเสียงปร้าง ปร้าง พิณแคนฮ ้างกะซ่างเป็น.
พี่น้องเอย………..เกิดเป็นอีสานแท้ กินข้าวเหนียวจ้าปลาแดก
อย่าไปแหวกเคิ่งม ้างไปหลงย่องผู้อื่นเขา ศาสนายังบ่เศร้า

7. วัฒนธรรมเฮายังคอยท่าเจ ้า ดอกสาเด้อ
ดอกดีมีอยู่แล้วอย่าลืมถิ่นเปล่าดาย ลางคนฟังหมอลาได๋ว่ามันเชยซ้าผั
ดว่า
เพลงฝรั่งเปิดขึ้นมา เต้นจนตับสิปลิ้น
ดิ้นจนหัวสิขาด จักเขาเว ้าว่าจั่งได๋……พ่อแม่เอย.
ก่อนอื่นขอก ้มกราบธุลีบาทพระสัมพุทธ์ จอมวิสุทธิ์สัตถาศาสดาองค์
ล้า
อีกพระธรรมพระสงฆ์เซื้อบริสุทธิ์พุทธศาสน์ ขอประกาศกล่าวเน้นเป็นเ
สียงถ ้อยถิ่นอีสาน
อีกพระเณรผู้พรากบ ้านท่านเป็นหมู่สหธรรม ขอเผยคาแถลงจาอย่าฟ่ าว
พากันฮ ้าย
เต็มทั้งขวาและซ ้ายลูกอีสานในกรุงเทพ
ฯ พากันละถิ่นบ ้านมาทนสู้อยู่บ่ถอย
ก่อนสิจาภาคถ ้อยอ ้างเอ่ยเผยคดี อะหังเฮียม เณรรูปนี้
ต้องกราบขออภัยไว ้
คันตอนได๋บกพร่องผิดทั้งเสียงเพี้ยนทานองขอเด้อท้าวอย่าพ้าวเบื่อ ชา
วอีสานเซ่นเซื้อนามเนื้อหน่อแขนง
คันบ่แจบบ่แจ ้งบ่เจนชัดบริบูรณ์ ขออภัยคุณ – คุณไว ้เทื่อลุ่นสิมาแก ้
สิบ่ขอยอมแพ้โทรไปหามาคัก ๆ ไผสิมักหรือบ่มักเอียงหูฟังจั่งสิฮู้
ฟังแต่หูปากอย่าเว ้าเด้อโยมเจ ้าเหล่าอีสาน.
สิบนิ้วอันไร้แหวน สองแขนดาขี่หลี่ กระผมสามเณรปราโมทย์ขอก ้มกร
าบ ครูบาอาจารย์หลวงพ่อหลวงพี่ 
พระหนุ่มเณรน้อย ผู้พรากไฮ่ไกลนา ป๋ าพ่อป๋ าแม่ จากบ ้านเขตถิ่น
ดินอีสาน มาอยู่ในกรุงเทพ ฯ ทุกรูปทุกนาม
สู่ม่องสู่บ่อน ทุกตรอกทุกซอย ทุกวัดทุกวา นอครับนอ
สุขขี่หมั่นเสมอมันเกลี้ยงมิ่นลิ่น อีกคือเก่า ๆ
พ่อใหญ่แม่ใหญ่ พ่อออกแม่ออก ผู้หนุ่มผู้สาว ผู้บ่าวผู้แพ่ว 
อ ้ายเอื้อยน้องนุ่งลุงป้าน้าอา ไทยอีสาน คนอีสาน ลูกข้าวเหนียว
ลูกข้าวเจ ้า เลือดนักสู้สู่ขู่สู่คน ผู้ที่มาอดสาทน
ประกอบสัมมาชีพในเมืองหลวง ผู้มาร่ามาเรียน ค้าขายหงายมือ ขับแ
ท๊กซี่สามล้อ มอเตอร์ไซค์ ผู้เป็นนายจ ้าง
เป็นลูกจ ้าง กรรมกรแบกหามสามล้อ หรือผู้ทีเฮ็ดไฮ่ใส่นา เอ็ดฮัวเฮ็ด
สวน อยู่ตามต่างจังหวัดพร้อม

8. เสียงนี้หลายคนคุ้น จดจากันจนมั่นแก่น ฝากแฟน ๆ
ให้ส่งยู่ ชูยองท่องผญา แม่นบ่ได๋พ้อหน้า ฮอดวันพุธได๋ยินเสียง
เรียงเป็นกลอนสุนทรสาน นาสู่ศรัทธาเจ ้า ส่งเสริมศิลปะเค้า โบร
าณเฮาแต่ฮีตก่อน ให้มันติดแอ่นแต้น
ให้มันแน่นอ ้อนต้อน บ่สูญสิ้นถิ่นอีสาน
มีวิทยากร
มาให้ความฮู้ ให้ธรรมะ ให้ข้อคิดสิ่งละอัน วันละน้อย ให้ผู้พ่อญาติแม่
โยมได๋ ฮู้สิ่งที่ควรทา 
ฮู้กรรมที่ควรสร้าง ฮู้หนทางที่ควรเดิน ฮู้ส่วนเกินที่ควรตัด ฮู้ชัดซึ่งควา
มจริงของชีวิต และบ่ลืมบ ้านเก่าอีสานบ ้านเฮา
พร้อมทั้งได๋จูงมือลูก ฉุดมือหลาน ประสานมือแฟน ควงแขนพ่อ
ตา ลากขาแม่ยาย อุ้มปู่อุ้มย่า อุ้มหมาอุ้มแมว
มาทาบุญทากุศล
ย่านเด่นอ…… ย่านแต่นาบ่สมน้า ย่านแต่ชามบ่สมป่น ย่านแต่คนผู้เ
ว ้า 
บ่สมเจ ้าท่านผู้ฟัง ย่านแต่เฮือบ่เกิ่งดั้ง ย่านแต่คั่งบ่สมไหม ย่านแต่
ไฟบ่สมฟืนย่านแต่ปืนบ่สมเหม่อ
ย่านแต่มือบ่สมฟ้อน ย่านแต่หมอนบ่สมสาด พี่น้องเอ่ย……...
ย่านแต่คาดลาดล้ม ลงห้วยสิป่วยการ แท้นอพ่อใหญ่แม่ใหญ่
ซึ่งแต่ละมื้อนั้น กะมีพระวิทยาที่มาพบปะญาติโยมกะ เป็นข้าวต่างภา
ผ้าต่างหูก ลูกต่างบ ้าน หวานต่างสวน 
ม๋วนต่างมัก คักต่างกัน ตั๋วโยมพ่อโยมแม่ ซึ่งอาตมาเองกะบ่แม่นผู้อื่
นผู้ไกล เป็นลูกในบ ้าน หว่านในภาข้าว เหล้าในไห
ไก่ในคอก ของโยมพ่อโยมแม่เฮานี้หล่ะ
รูปบ่หล่อ พ่อบ่รวย เงินบ่มาก ปากบ่หวาน บ ้านบ่ใหญ่ ใหม่บ่เก่า เ
ฒ่าบ่เป็น เย็นบ่ฮ ้อน น้าบ่อาบ ผ้าบ่ซัก 
มักบ่เสีย เมียบ่มี หนี้บ่ใช ้ ถนนย่างได๋เป็นบางสาย
คันเฮิ้นมาฟังเทศน์ เซาแน่ปวดขา ขั่นได๋ยินว่าจินตรา
ปวดขาสาได๋กะไปได๋
คันเอิ้นมาไกล ๆไว ้มื้อหน้าสาก่อน ขั่นได๋ยินว่าศิริพร บ่มีรอให้อิ้น
มีแต่เชิ่นเข้าหา.

9. ฮักกันนี้แม่นสิอยู่ฟากฟ้าขงเขตเขาเขียว แม่นอยู่หอแห่งเดียวหอโฮมหอ
แก ้ว
ขั่นแม่นชังกันแล้ว บ่เหลียวแลตาต่อ แม่นสิเนาพักใกล้กะปานไม ้ป่าบัง.
เกิดเป็นคนควรสิเอาศีลคล่อง เคียนคิงจั่งสิคล่อง ดีกว่าเฮาสิหาซื้อสร้อ
ยคล้อง
เพอนิเจอร์เห่อสมัย ชื่อว่าเงินคาแก ้ว พลอยนิลพินธุราช
ที่ชาวโลกสมมุติไว ้ คุณบ่ล้นเลินศีล
เจริญสุขเป็นที่ตั้งผู้ฟังธรรมเป็นที่พึ่ง เจริญสุขทุกทั่วหน้า
พ่อและแม่ไผกะดาย
หญิงหรือชายผู้ฟังธรรมก่อกรรมบ่มีโทษ สามเณรปราโมทย์
นามของฉันจาได๋ชัด
นามสกุลพันธพัฒน์
บอกพ่อแม่ออกให้จาไว ้คูสู่คน คันสิบอกแต่ต้นบ ้านเกิดเมืองนอน
จังหวัดเมืองสองหัวอ่านตามทะเบียนบ ้าน บวชเป็นเณรหนีไกลบ ้านฟัง
ดี ๆ ศรีสะเกษ
คอบว่ามีสาเหตุพ่อแม่ทุกข์ยากฮ ้าย เงินใช ้กะบ่หลาย
หมายอยากฮู้ตรีโท
เอก ปริญญา จั่งปลงผมห่มสาวาผ้าเหลืองนั่นหัวโหล่
มีความหวังยังดั้นด้งกาลังใจบ่ได๋อ่อน ณ มื้อนี้อยู่วัดใหม่ยายมอญ
ทางเขตบางกอกน้อย กรุงกว ้างบ่ห่วงหยัง
บวชมาถือศีลสร้างความสาอางบ่ได๋เกี่ยว สุมผู้สาวบ่ได๋เกี้ยวเฮียวไม ้บ่ไ
ด๋ก๋อ
ทุกข์บ่ท้ออดสาต่อตามกระเยิม อยู่ธรรมดาเติมบวชดนจนสิเฒ่า
บ่สนยาบ่ชาเหล้า บอกโยมบอกเอื้อยไปไผ่สิเชื่อ สุขกะสุขแต่เนื้อ
เงินใช ้ผัดบ่มี
แนวว่าบวชแต่น้อย
บ่ฮู้ค่องคองกระหัด ผัดแต่เป็นเณรมาผ้าลายบ่เคยใช ้
บ่เคยเอามาใกล้
แหวนวงส่งขาหลั่ง ฟังแต่ธรรมพุทธเจ ้าบ่เคยเว ้าเรื่องรา.
สุขขีหมั่นเสมอมันเครือเก่า แนวคึดฮอดหม ููู่เก่าโตข่อยจึงต่าวม
า
สืบสัมพันธ์เอาไว ้ฮีตเก่าประเพณี อีสานเฮาตั้งแต่หลังโบราณเฮาตั้งแต่
กี้
มีประเพณีหลายล้นหลายชัวคนแต่ปู่ย่า ให้พากันฮักษาไว ้คงเค้าแต่เก่า
เดิม

10. ฟังเสียงคื่น ๆ ฟ้า เบยเบิกบูรพาพุ้นเด่ กาลฤดูเดือนหัน
เปลี่ยนแปลงแลงค้อย
หัวใจลอยคอยท่า ฤดูเดือนพรรษา ๔๖ ฟ้าใหม่ น้าฝนใส ๆ ตกรินย้อย
รุกขาไม ้ดอกฮ่มเขียว
คึดฮอดเด่อีสานบ ้าน ฮั่วไฮ่นาสวน ต่างเอิ่นหาซวนกัน ภาวนาสุแลงเช ้า
วัดวาอารามเคยเข้า
หลวงพ่อเฮ ้าสาบายดีบ่ หลวงพี่เติมเณรต่อจาพรรษาทางบ ้านส่งข่าวบ ้า
งแน่เป็นหยัง
เป็นจั่งได๋นอยายย่า พ่อลุงอาวอาดานาไป๋ อีแม่อีพ่ออ ้ายน้อง
อีนางน้อยเป็นจังได๋
คึดฮอดอีสานนาข้าว แต่กี้เก่าคราวหลัง ยังเคยได๋ใส่เบ็ด
ปลาปูกบเขียดน้อย
หิ่ง ๆ แสงหิ่งห้อยเปล่งแสง
แข็งจันทร์อยู่กลางทุ่ง โอ๊บแอ๊บกบเขียดน ้อย โอฮ ้องแข่งฟ้าฝน
ตอนนี้ลูกชายหล่า พรรษาใหม่มาเถิ้ง ภาวนาจาศีล พร่าเฮียนสุแลงเช ้า
ภัตตาหารกับข้าว แนวกินแชบทุกอย่าง อยากให้พ่อแม่อ ้ายน้อง
นั่งวงล้อมฮ่วมภาชน์
ตอนนี้ตนลูกชายหล่า อดใจคอยท่าอยู่ ออกพรรษาจั่งพอหน้า
ไปยามบ ้านพ่อแม่เห็น
ให้ใจเย็นรอไว ้ หัวใจชายคึดฮอดอยู่ หากสิขอต่อสู้ฮ่าเฮียนขั้นต่อไป
องค์สมภารยาครูไท้
เพิ่นกะเอาใจช ้อย หนังสือปากกาบ่ได๋ปล่อยซอยเฮาอยู่เลื่อยขอได๋ดั่งป
ระสงค์.
บาดนี้เถิงเวลาได๋เริ่ม
รายการเดิมกับมื้อใหม่ เสียงธรรมจากศูนย์รวมสงฆ์เด้อแม่ใหญ่
เอาผญามาต้าน เชิญท่านได๋รับฟัง สุขสบายเป็นที่ตั้ง บ่ว่านั่งหรือยืน
บ่ว่าคืนหรือวัน ดั่งกันกับคนเว ้า หลานผู้เอากลอนต้าน
ผญาญาณบ๋ทันป่อง
ลางเทื่อกลอนบ่ค่อง ขออภัยทุกท่าน ทางบ ้านผู้รับฟัง
บ่แม่นเชื้อนกเอี้ยง เสียงบ่ม่วนนวลหู นกเขาคู่บ่ทันขัน อย่าว่ามันเสียง
ฮ ้าย
คิดอยากอายเด้ข้อย เสียงวอย ๆ
ออกอากาศ มวลนักปราชญ์อย่าพ้าวท้วง เทื่อมันกว ้างกว่าเดิม
นี่ละแม่นวาระเริ่ม นักเว ้าใหม่ไขสานวน บรบวนคาพาที จั่งค่อยติหรือ
ย่อง

11. เสียงบ่หองยังส่วย แนวว่ามวยขึ้นฮ ้านใหม่ สั่นดอกหว่า หากสั่นใส่
ใจยังสู้บ่ได๋ย่าน จั่งมาต้านตื่มกลอน
อวสานสุดเสี๋ยงสมพอเพียงท่อนี้ก่อน เจริญพรกลอนส่งท้ายสิหวนย้าย
ต่าวไป
อยู่บ่ได๋เวลานัดหมายเหมิ๊ด หนึ่งชั่วโมงเต็มตรงสิอวยลาลงเจ ้า
แนวว่าเวลาเว ้าศูนย์ของเฮาต้องซื้อเพิ่น นี่แล้ว สิเว ้าเกินกะบ่ได๋มันสิซ ้า
ผู้เพิ่นคอง
บ่อยากเลยพี่น้องบ่อยากกล่าวเอวัง ให้เจ ้าสุขสมหวังยามเมื่อไสยาเยื้อ
น
รักษาโตรักษาเพื่อน รักษาเฮื้อนเด้อพ่อใหญ่แม่ใหญ่
มื้อนี้เวลาไล่พ้อกันใหม่พุธหน้า หลานสิมาอีกแท้ ๆ สิมาเว ้าเลาผญา…
เสียงแคนอ ้อนผญากลอนกะสิว่า (เดนอ) เอวังลาท่อนี้แล้วแนวเว่าตั้งแ
ต่โดน
หนึ่งชั่วโมงแต่ต้นจนกว่าเวลาเหมิ๊ด เปิดรับฟังรายการจบครบกระบวนหั
วข๋อ
นาฬิกาแฮ่งมาจ ้ออาตมาทั้งสองจาสิต้องพรากห่าง พุธต่อไปจั่งสิอ ้างบ่ทั
นฮ ้างแต่ได๋
ส่วนมื้อนี้อยู่บ่ได๋จาต้องใส่เกียร์ถอย (พี่น ้องเอย) เสียงวอย-
วอยสิคืนวัดนัดผู้ฟังอย่าลืมคลื่น
ธรรมเทศนายื่นสมพอเพียงเกลี้ยงหมิ่นหลิ่น เห็นแต่ไง่กิ่นกิ่นท่อนี้เด้อพี่
น้องจั่งคองถ ้าเทื่อลุน…
ขอลาแล้วจบผญาไว ้สาก่อน ตอนหน้าพุ้นจั่งมาพ้อพบกัน
เป็นจั่งได๋พุธนี้มีดีอยู่แน่บ่ ขอจงนักปราชญ์เจ ้าแนะนาบ ้างแน่เด้อ
เณรความฮู้ยังน ้อยสิขอคอยแก ้โตใหม่ คงสิได๋พบพ้อหากบุญข๋อยอยู่ยั
ง
พี่เณรขออวยพรให้จงอยู่สบายสุข โพยภัยสังอย่าสิมีมาใกล้
แม่นสิการสร้างหากินกะให้คล่อง สุขสืบสร้างเนาบ ้านอยู่เย็น
อายุยืนยาวหมั่นพันปีบ่มีขาด วาสนาพี่น ้องเจริญขึ้นคู่สู่คน…แน่เด้อ
ให้มีเงินเป็นกองให้มีทองเป็นหาบ บาปอย่าซูน บุญแลนซ ้อน
ม่วนบ่เศร้า
เฒ่าบ่เป็น ให้ใจเย็นคือน้า
ให้ใจงามคือมณี ให้ใจดีคือผเวส ชื่อว่าใจผีเผดอย่ามาพาน

12. อานิสงส์ศีลทานการฟังธรรมในมื้อนี้วันนี้ ให้ซุมหมู่เจ ้าสมปรารถนา
ในที่ทุกสถาน
ในกาลทุกเมื้อ คู่สู่สู้คน……แน่เด้อพี่น้อง
โอกาสนี้ ขอลาสาก่อน กลอนหากเขินขาดบ ้าง ความเว ้าบ่ก่ายกัน
อย่าได๋หัวขวัญซ้าผีตาปอบแก่ ขอให้เจ ้าช่อยแก ้แปลงแต้มแต่งเติม
ขอให้ตัดให้เพิ่มบนวรรคบางตอน บ่อนมันผิดทานองบ่ค้องจองกันแล้ว
อวสานสุดเสี่ยงเซาเสียงสาก่อน ขอจบกลอนกล่าวแก ้สารสร้อยต่อนผ
ญา.
ขอให้สุขขี่หมั่นเสมอมันคือเก่า ขอให้สุมหมู่เจ ้าสาราญชื่นอยู่เกษม
ขอให้เต็ม ๆ ล้นเงินคาอั่งนองไหล ขอให้ใส ๆ เฮิงฮุ้งเฮืองไปหน ้า
เฮ ้ดไฮ่ให้หมานปลาเฮ็ดนาให้หมานผ่าย ให้อยู่สุขสาบายหายฮ่อนนอน
อั่ง
อย่ามีทุกข์อีหยั๋งเงินคาหลั่งอั่งเต้า โฮมโยมเจ ้าคู่สู่คน
อย่าได๋มีโศกเศร้าให้ใจซื่นสโมสร ปรารถนาให้สมพรดั่งมโนแพงตั้ง
แนวได๋หวังกะให้ได๋ยากอันได๋สมคิดต่อ เจริญขึ้นบ่ชะลอให้สมพอเพิ่นตั้
งหวังไว ้คู่สู่คน..เด้อ
ผญากลอนตอนท้าย ให้ญาติโยมทั้งหลาย ซาบายโตสุขชื่น
รมณีย์ร่มรื่นคืนนี้สิสั่งมา
กลับก่อนเด้อลุงป้า มื้อนี้เหมิดเวลา มื้อพุธหน้าพ้อกันใหม่
บ่ได๋จากไปใส ความอาลัยสิต่าวโค้ง ลงแล้วสิอ่วยคืน
ย้านแต่โยมเว ้าพื้น แสนขมขื่นสรวงใน สิถืกใจศรัทธา
แม่ย่าฟังอยู่ทางบ ้าน บ่น้อ
จัดรายการบ่เข้าขั้น อย่าว่ากันกาลังใหม่ ขั่นเว ้าช ้าเว ้าไว
ผญาไขบ่ถืกต้อง
ทานองวาทะให้ ค่อยสอนเอาแน่เด้อ…… ผญาพรกลอนท้าย หลับสา
บายเด้อน้องพี่
ภัยอย่ามีตราบมื้อเช ้า นิทราเจ ้าตลอดคืน โยมผู้ฟังรายการ
สุขสาบายสดชื่น
ได๋เงินหมื่นยามหลับ นับเงินแสนตื่นนอน ขอลากลอนไปแล้ว จงคลา
ดทุกข์
คลาดแคล้วแก ้วนิลอินทร์พรส่ง ผญาปลงจากจ ้อย คืนนี้ข่อยต่าวคืนแล้
วเด้อ………แม่เอย
ขอให้สุขขีหมั่น เสมอมันเครือเก่า ทุกข์โศกเศร้าอย่าพานพ้อพบเห็น
เวรให้เว ้นเข็ญใจเหินห่าง
มีบาทแบ๊งสตางค์ อั่งเต็มถงมากล้นรวยแท้คู่สู่คน

13. แต่พี่เณรบ่มีเงินสิมากอง บ่มีทองสิมาให้ มีเพียงที่อบอุ่น
และคาว่าขอบคุณ
ที่ศรัทธาพี่น้องบ่ป๋ าถิ่มให้อิ่มหนา ขอให้สุขเลิศล้าอายุยศยืนยาว
มีลูกสาวให้สวยสมว่านอนสอนง่าย มีลูกชายให้งามดก็โตปัญญาหน้าเป้
ยเล้ย
มีลูกเขยให้หล่อเหลา จั่งข๋อยคนเว ้า เด้อโยมเด้อแม่เด้อ……
ถึงเวลาเอวังมาฮอดแล้ว สิขอกล่าวคาอวยพร เป็นบทกลอนผญา
สิกล่าวจาเป็นคาเว ้า
ว่าสาธุเด้อ…ขอให้โยมเจ ้า
จงมีแต่ความสุข อันตรายภัยทุกข์ อย่าสิมีมาต้อง
อันความหมองความเศร้า ให้เหมินไปกับปีเก่า บ่ได๋ติวาทะเว ้า
ให้โยมเจ ้าจงอยู่เย็น
สาธุเด้อบุญกุศลที่เจ ้าฟังรายการ บุญฮ่วมให้สดสวย ขอให้รวยสินทรัพย์
นับเป็นราคาล้าน
ขอให้สาราญด้วย โภคทรัพย์สมบัติ ปราศจากความทุกข์ สิ่งได๋ ๆ
อย่ามาต้อง
ขอให้สมปองด้วยแนวสิ่งปรารถนา อายุ
วรรณะ สุขะ พละ อยู่ซ ้น คีงเจ ้าคู่สู่คนเด้อ.
เมืองอุบลคนปราชญ์ เมืองอานาจคือคนโก ้ เมืองยโสคนปากหวาน
มุกดาหารคนจริงใจ ชัยภูมิคนขาวคม นครพนมคนแจ่มใส
คนเมืองเลยล้นน้าใจ เมืองหนองคายเมืองอ ้ายลาว กาฬสินธุ์คนฉลาด
เมืองโคราชคนงามขา ศรีสะเกษบุรีรัมย์ เกษตรกรรมเลื่องลือชา
สารคามเมืองหมอแคน เมืองขอนแก่นคนใจกล้า หนองบัวลาภูคนหรูห
รา
เมืองร้อยเอ็ดใจเด็ดดี เมืองสุรินทร์ถิ่นช ้างใหญ่ ไปอุดรคนถ่อมตน
เมืองสกลคนใจงาม………………
ชื่อว่าบุญ-บุญนี่เป็นสื่อแห่งความสุข สิฮ ้อยวันพันยุคทุกสมัยบ่ไลถิ่ม
ไผมาซิมสิเห็นหม๋องไผมาลองที่เห็นม่วน ขอเชิญชวนญาติพี่น ้องมาลอ
งสร้างก่อกัน
คือจั่งมื้อนี้นั้นหมู่เจ ้าก่อกองการ ถวายทานรักษาศีลเจตนาศรัทธาแล้ว
ได๋บูชาองค์แก ้วพระโพธิ์ศรีที่สามง่า (นี่หละเพิ่นเอิ้นว่า)สิ่งประเสริฐเลิศ
ล้าสินาเจ ้าเข้าสู่สรวง
มีจิตใจแผ่กว ้างปราศจากอาสวะ เป็นผู้มีธรรมะกิเลสสูญหายเสี่ยง
ได๋พร้อมเพรียงเฮียงหน ้าเต็มศาลาคุ้มค่วง ทานแนวได๋ทานไปแล้วอย่าเ

14. ป็นห่วงคะนึงนาเดือดวุ่นบุญสิได๋บ่หลาย
เฮื้อยและอ ้ายพ่อแม่ไทยเฮา มื้อนี้มาขัดเกลาอย่าเสียดายวายวุ่น
มาเอาบุญ อย่าฟ่ าวคุยฟังหลานเว ้า แหน่จักคราวบ่โดนดอก
โยมพ่อแม่ออก โยมพ่อตู้แม่ตู้ ทั้งผู้ไกลและใกล้ ทั้งผู้ใหญ่และน้อย
ฟังข๋อยสิว่าคา
พุทธศักราชล้าสองพันห้าสี่สิบปลาย ญาติและโยมทั้งหลายโปรดตั้งใจ
ฟังหลานเว ้า
นกกระแด๋แดดเด้าเจ ้าหากินไกลเขต อย่าสิลืมพี่น ้องหนีไปย้องผู้อื่นดี
ตั้งแต่กี้ปลาแดกแจ่วแพรวผัก เจ ้าว่านัว – นัวคักมักแฮงแถลงเว ้า
บาดได๋กิน แม็คโดโนล อีสานเฮาลืมฮอดวัด เคเอฟซี พิชซ่าฮัท
ดูดนิ้วมือจี๊ด จี๊ด โหลดลืมฮีตเก่าอีสาน
ได๋นั่งร้านโถงโอ่โก ้เอาเหลือ ปิ้งปลาเข็งเอือบเกลือกะซ่างตามบ๋ถามฮ
อด
เบียร์ลีโอ ฟองฟอดฮอด เบียร์สิงห์ ยิ่งโดดเด่น คาร์ลสเบิร์ก ไฮเนเกิ้น
ไฮศครีมสเว็นเซ่น ขนมเส ้นอย่าสะถาม
ลืมแล้วน้าไต้ต่อนนอนในไห บ่สนใจ เหล้าสาโท ม่วนโนกับของนอ
ก
วิสกี้ รินลงจอกหยอกนางโลมโน้มเนื้อเนี่ยง เปิดสตริงดังเปรี้ยง เปรี้ยง
ฮ ้องกันเสียงปร้าง ปร้าง พิณแคนฮ ้างกะซ่างเป็น.
พี่น้องเอย………
เพิ่นว่าบุญ –
บุญนี้เป็นความดีอันยิ่งใหญ่ ผู้ได๋ทาผู้นั้นได๋ผู้ได๋คร้านท่านอย่าหวัง
ผู้มีใจต่อตั้งตกแต่งสังฆทาน บ่ว่าคาวหรือหวานบ่ว่าเค็มหรือส ้ม
บุญสิพาเฮาม ้มวัฎฎะวนพ้นจากฝั่ง นีระพานเป็นที่ตั้งภายซ ้อนบ่จ่อยผอ
ม
มีศรัทธาเจ ้าจั่งน้อมพร้อมพร่ากระทาเพียร บาปและเวรบ่มาเบียนแต่ว่า
บุญสิพูนเพิ่ม
ไผผู้พากันเริ่มเสริมซาตาให้กล้าแก่ นี่ละเดอโยมพ่อนี่ละนอโยมแม่บ
าปบ่ซูนบุญแล่นซ่วนควรสิแย่งแต่งเอา
ขั๋นบ่ได๋หมู่เจ ้ามาเติมตื่มความหวัง ศูนย์รวมสงฆ์
กะคงพังบ่อยู่ยังยืนย้อน
คอบว่าโยมโปรยป้อนทานปัจจัยพอได๋ซ่อย ผู้ละเล็กผู้ละเล็กน้อยกะพอ
ได้ดอกตื่มกัน
ส่วนลูกเณรผู้นี้นั้นขอสาธุอนุโม นับว่าเป็นคุณโณที่โผดผายพากันย้อง
ลูกเณรยังรอจ ้องเขียนจดหมายลงซองแม่นหลายน๋อยสิคอยอ่าน ย้องห

15. รือตี๋แล้วแต่ท่านอยู่ทางบ ้านผู้สิออย
อาตมาแม่นนกน้อยปีกอ่อนบ๋ทันแข็ง (โยมเอย) เฮื่อและแฮงบ่ทันหลา
ยผ่องอยากอายโยมป้า
เปรียบคือไซหลังหล๋าบ่หมานปลาดอกนาเพิ่น ใส่ในห้วยถืกตมใส่ในหน
องแต่น้าใส่เทิงโคกถืกแต่ลม
เฮาหากหนีบ่ม ้มจะต้องเพิ่งอาศัยกัน พระก็อาศัยโยม-
โยมก็อาศัยฉันบ่ละกันโดยด้าม
โยมบ่เคยมองข้ามเทียวมาถามบ่ได๋ลด พระกับเณรบาเพ็ญพรตเห็นโยม
มาคึกครื้นกะตันตื้นซื่นฤดี
พระกับเณรอยู่วัดนี้กะคือลูกของโยม พ่อแม่พากินหยังลูกกะกินนาได๋
ว่าแต่โยมถวายให้แนวได๋ –
ได๋บ่ได้เบื่อ ฉันบ่ได๋ตั้งแต่ฉากกระบือกับสันพร้าท่อนั้นแหล๋วย่านเข็ดแข๋
วบาดห่ากลืน
นอกนั้นในภาคพื้นสรรพสิ่งนานา ว่าแต่โยมถวายมาลูกสิกินบ่ขีนค้าง
ศูนย์รวมสงฆ์
บ่เพม ้างโยมบ่วางเอาใจใส่ คันบ่ได๋หมู่เจ ้าถวายข้าวอยู่บ่เป็น ซั่นแล้ว
พี่น้องเอย พ่อแม่เอย
อีสานเฮาแห้งแล้งขาดแหว่งบ่สมบูรณ์ ชลทานขาดศูนย์บ่สมดุลอีสานแ
ล้ง
เหลือแต่แฮงเฮาคอยท่า
ฝนลงมาให้ได๋ม่วน ให้ได๋ชวนกันลงกล้านาข้าวหล้าเขียว
เหลียวขึ้นเบิ่งท้องฟ้า เมฆาเคลื่อนที่ คึ้มพุ้นแล้วคึ้มพี้ บ่มีแล้วสิล่วงฝน
คนอีสานทุกข์ยากฮ ้าย กายก่าผอมโซ เหลียวเบิ่งโตหล่าเหลือง
ดั่งใบตองขาดน้า
อีสานคายากฮ ้าย มโนในกะแห้งเหี่ยว เหลียวเบิ่งท่งบ่มีน้า
ทางตาเข้ากะล่วงโหล
ธรณีขาดน้า คาคลองกะขาดแหว่ง เห็นแต่ดินแดง ๆระแหงฮ่องน้า
ทางหญ ้ากะเหียวเหลือง
เหลือโตนเด๋ อีสานเฮาหมองเศร้า ฮีตเก่าประเพณี มีแต่มื้อเสื่อมถอย
ฮอยเดิมบ่เหลือเค้า
อีสานเฮ ้าเสียสิ้น ฮีตเก่าคลองหลัง อันใด ๆ กะเพพัง
อันแนวห่วงกะถอยล้า
หมู่ข่อยอยู่ในผืนผ้า กาสาวังหุ้มห่อ ให้เฮาเฮียนเขียนก่อ
ให้ได๋ใหญ่ท่อฟ้า ปริญญานั้นแม่นหวัง

16. การศึกษาบ่หยุดยั้ง เติมต่อสาขา มหาจุฬาลงกรณ์
บ่อนสร้างปราชญาเจ ้า
ลูกอีสานจั่งเฮาหลายล้น
น ้อยคนได๋เฮียนต่อ ขอให้อดใจสู้ อย่าลืมบ ้านเก่าหลัง เฮาเด้อ.พี่เณร
ฮ ้ายอยากขอเตือนน ้อง สาวอีสานผู้พลัดถิ่น โฉมถวิลนาถน้อง
ผู้ไกลบ ้านดอกห่างเมือง
มาทางานต่อสู้ อยู่เมืองหลวงกว ้างใหญ่ ใจอย่าฝักใฝ่เล่น
คึดเห็นพ่อแม่เจ ้า อยู่ทางบ ้านแน่เด้อ
ฮู้จักเจียมโตเจ ้า สาวเอยอย่าหลงลื่น อย่าฝืนคาเพิ่นเว ้า
สองเฒ่าได๋สั่งมา
จาเอาเด้อน้องหล่า
อย่ามัวเที่ยวเพลินหลาย ยามเมื่อเห็นผู้ชาย ฮิ่นตรองแน่เด้อน ้อง
ชายเขาหมองปองเจ ้า ขั๋นจริงใจกะไคแน่ ย่านตั้งแต่ได๋แล้ว
เขาแจ๋วดั้นแม่นล่วงหนี.
ศาสนานับมื้อจั้น โลกมันปั่นหันไป บัดจิตใจของคน สิวกวนวายวุ้น
โลกมันหมุนไปหน ้า ราคาเงินสิตกต่า ศีลธรรมสิขาดส่อย
เด็กน ้อยสิย่ายี
โลกป่นปี้ ฮ ้อนแฮงป่านไฟลน เพราะว่าคนบ่มีศีลธรรม
บ่ล่านาคลองเค้า
มีแต่มัวเมาเล่น ระเริงหลงในความชั่ว ฮ ้อดบ่กลัวบาปฮ ้าย
เวรข่องแล่นนา
หาค่าเซ ้า ฟ้าวฟั่งแต่นาเงิน หลงเพลิดเพลินมัวกาม
ชั่วทรามไปตามเรื่อง
โลกมันเอี่ยงไปหน้า ศาสนาเฮากะคอยเงี่ยง
นั่นแล้ว ลางคนเอาบุญมาบังหน้า เอาสุราเป็นที่เพิ่ง
เอาบันเทิงเป็นที่ตั้ง หวังสิได๋ชื่อเสียง ควายงัวเกลี้ยง เป็ดไก ้ทยอยตาย
บุญทาลายศีลธรรม บาปกรรมสินาต้อง ให้เจ ้าตรองไปถ่อน
มนุษย์คนผู้ประเสริฐ
อย่าเตลิดล่องล้า
ศีลธรรมเจ ้าหน่อพุทโธ ศาสนากะนับมื้อข่อนนับมื่อย่อนทางศีลธรรม
มันเป็นกรรมของมนุษย์ พุทธองค์ทรงสอนไว ้ กรรมอันใดไผทาสร้าง
สิทางดีหรือทางชั่ว
กรรมย่อมติดตามโต ไปอยู่นาสุมื้อ คือ

17. แท้ดั่งเงา พระพุทธองค์ทรงบอกกล่าวชาวมนุษย์
อย่าทาความทุกข์
ทรุดทรามยามฮ ้าย มันสิตายลงหม ้อนรกอเวจีเดือดฮ ้อน
จี่จั่งเขียดอีโม ้ ลงหม ้ออ่อมแกง…………………ชั่นแล้วพ่อแม่เอ๋ย…
เจริญสุขทุกทั่วหน้าผู้ตั้งท่ารอคอย ฟังเสียงวอย –
วอยนี่แม่นหลานคนเว ้า
จาผญาออกมาเว ้าตามสาเนาสิคึดออก บอกสัญญาณจ ้อย –
จ ้อยว่าเณรน้อยผู้เดิม
ได้เวลาวาระเริ่มเติมบทใหม่ไขสาเนียง มาแล้วเด้อ
เอียงหูมาฟังธรรมแล้วจื่อจาไปใช ้
ขออภัยสาเนียงห๋วนสานวนถ ้าบ๋ค่อง แนวปัญญาบ่ทันป่องยังเป็นเณรอา
ยุน้อยอย่าหลงป้อยว่ากัน
เว ้าแต่เพียงบ่อยบั้นที่ฮู้เหตุและเห็นมา บ่แม่นจาสามหาวใส่ผู้ได๋ให้เคือ
งแค้น
ฝากแฟนรายการเอาไว ้พิจารณานาแน่ คึดฮอดเณรแท้ ๆ
มอบใจแด่พระธรรม
ไหมบ่มีคั่งย้อมมันบ่ฮ่อนแดงเอง คันบ่เอาฟืมฟัดต่าทอบ่มีแล้ว
แนวว่าหินฝนพร้าอย่าเอามาฟักลาบ แนวปลาแดกอี่ร้าระวังไว ้ขี้ไข่ขาง
เก ้าสิฮ ้างสิบสิฮ ้างทางเมืองอื่นกะตามเขา ส่วนว่าเมืองอีสานเฮ ้าอย่าสิมี
วันฮ ้าง
เฮือนมีขางเถียงมีข๋าวสะยัวยาวเกี้ยวก่าย เมืองกะมีกฎหมายบ ้านกะมีฮีต
เค้าโบราณเฒ่าแต่ปฐม
เมืองอีสานสิบ่ล้มคันเฮาฮักษาคอง ให้ฮ่วมปรองดองกันแม่นห้าพันวรรษ
าสิ้น
ดินอีสานยังโก ้โท –
โทผัดสิว่า มรดกล้าค่าบ่ได๋ไลละเว ้นยังหนุนเน้นเด่นอี่หลี.
เว ้าพื้นคนไกลบ ้านมาทางานรับจ ้างเพิ่น เพื่อหาเงินส่งให้ท่านสองเฒ่า
ที่อยู่เฮือน
แม่นสิทุกข์ยากเยื้อนแสนยากกะยอมอด มองบ่เห็นอนาคตว่าดีหรือฮ ้าย
ห่วงบ่หายแต่ทางบ ้านเฮือนซานท้องถิ่น สิอยู่กินยากยุ่งสบายบ ้างอย่าง
ได๋
เมือบ่ได๋ย้อนว่าเวียกมันคามือ (พ่อแม่เอย) สั่งมาคือมีกรรมจ่องจานาก ้
น

18. เหิงปานได๋สิไปพ้นเหมิดความจนหม๋นม ้มผ่าน ชื่อว่าเป็นลูกจ ้าง
ความฝันค้างได๋แต่หงอย
หากินปานนกน ้อยเหินห่างฮวงฮัง สิ้นเดือนมามีหวังส่งสตังค์เมือบ ้าน
ทนอดสาบ่คร้านตรางานตามหน้าที่ เฮ็ดงานดีนายบ่ย้องเฮ็ดงานพร่องเ
พิ่นด่าเสีย
ออกว่าสัตว์ว่าเฮี้ยชาติชั่วเดรัจฉาน ปานบ่มีชีวิตเฮ็ดผิดสนุกป้อย
คิดขึ้นมาน้าตาย้อยเหลือใจเฮาเศร้าอ่อน
ๆ ปิดประตูลงกลอนนอนมือก่ายหน ้าผากไห้เอียงแก ้มใส่หมอน
ทุกข์ทเวษฮ ้อนขมขื่นอยากคืนหา สองบิดามารดาห่วงหาพอแฮงแล้ว
แถมหัวใจยังเป็นแป้วแนวว่านายมาฮ ้ายจ่ม
(นี่แล้ว) เคียดบ่ขมปากบ่กล้าเถียงท้าบ่ฮ่อนเป็น
ฟังแล้วกัดแข๋วเน ้นฮ ้อนฮุ่มสุมอก หันหน ้าตนวนวกใส่งานบ่บานจ ้อย
กาลังใจไปทางคล้อยไผสิอ่อยแก ้เงื่อน
(ให้แน่นอ) แนมบ่เห็นหมู่เพื่อนน้าตาเปื้อนตั้งแต่หมอน
ไผผู้มีคู่ซ ้อนได๋ปรับทุกข์กะยังดี โตนี้ตี๋บ่มีไผสิห่วงใยเยือนเยี่ยม
พอปานเสียมมาจ ้วงถั่ง
เอาทรวงจนเลือดว่าน งานเฮ่งหนักฮักผัดเก ้อได้นอนเพ้อผู้เดียว
หวานเป็นขมอมแต่เปรี้ยวสหายเสี่ยวบ่มายาม อยู่เช ้าซามเย็นซามอยู่ตา
มกระเยิมไฮ ้
เป็นคนงานปานคนใช ้บ่ถืกใจเขากะจ่ม (อี่แม่เอย) ชมบ่ดีมีแต่ป้อยน้าตา
ย้อยอยู่บ่ถอง
กลับมาห้องแล้วกะฮ ้องน้าตาก่องฝากหมอนเก็บ เป็นเศรษฐีความเจ็บส่ว
นเงินยังเขินล้า
เป็นเศรษฐีความซ้าเวรหรือกรรมได๋โอ ้อ่าว
(เดนอ) เบิ่งละครหลังข่าวปิดทีวีคึดฮอดบ ้าน สองท่านพ่อแม่คีง
คึดฮอดป่นฮอดปิ้งปลาแดกแจ่วแพรวผัก (เฮาเด) คึดฮอดคนที่เคยฮักอ
ดีตนางได๋นอนกลุ้ม
แม่นสินอนเบาะนุ่มปานนอนหนามยามหว ้าเหว่ (พ่อแม่เอย)
เสียงสะอิ้นกล่อมเห่หลับลงแล้วสะดุ้งอยู่ในมุ้งงี่แจ.
ลูกสิดีและฮ ้ายพ่อกับแม่เป็นคนหัด มีแต่เฮือนบ่มีวัดเรื่องเจริญบ่เดินก ้าว

บ่ว่านางหรือท้าวศาสนาอย่าป๋ าปล่อย
(เฮาเด้อ) คันบ่ได๋เฮ็ดหน่อยกะขอให้ได๋เฮ็ดหลาย
ตั้งใจฟังแหน่น ้องอ ้ายอย่าฮ ้ายจ่มคุยกัน มาเถิงตอนสาคัญสิแผ่ผายขยา

19. ยเว ้า
ดีใจนาฝูงเจ ้าศีลทานทางได้สร้างก่อ ผู้ฉลาดวาดพ้อสิเห็นข๋ออีกหน่อแ
หนง
บ ้านเมืองเฮาบ่แห้งแล้งน้าท่าทั้งอาหาร เลี้ยงลูกหลานทั้งเณรพระบ่ละ
ไลดีใจด้วย
ไผว่าศาสนาส๋วยฉันขอทวยว่าบ่แม่น
(เด้นอ) สายศรัทธายังหมั๋นแก่น ทั้งหนุ่มสาวและผู้เฒ่า
ไผสิเว ้ากะซ่างตาม………พี่น้องเอยพ่อแม่เอ ้ย.
ศาสนานับมื้อส๋วยคันกระบวยนับมื้อซื่อ ซุมผู้สาวนับมื้อดื้อตีคิ้วใส่พระเณ
ร
เป็นนาวันและมื้อสมัยใหม่ไทยแลนด์ หนทางแปนแต่จิตใจคนฮก
รกรุงรังล้น
เสียงสาละวนคนบ ้าตัณหากวมกุ้มกิเลส บ ้านาเปรตห้าร้อย
พากันป้อยอยู่บ่ถอง
ฟังเบิ่งเด้ออ ้ายน้อง
บ ้านกับวัดอย่าขัดกัน เพลจังหันอุปถัมภ์พระสงฆ์องค์เจ ้า
อย่าสุพากันเว ้า ยากนานาบ ้านาหนี้ ถือว่าเป็นหน้าที่ หนิ๋งผู้นี้ผู้นั้นบ ้าง
ทางจัวน ้อยสิจ่อยตาย
โยมทั้งขวาและซ ้าย ฟังสาก่อนอย่านอนจิต พากันตรองพากันคิด
พระสิหนีบ่พีอ ้วน
ควรบ่ควรตรองดูถ๋อน
เจริญพรซ ้อนลายอ่วย ยามเจ็บเป็นเอ็นป่วยซ่อยฝนยาหาฮากหว่าน
เสียงต้านแน่เป็นหยัง พี่น้องเอย……
ลูกสิดีและฮ ้ายพ่อกับแม่เป็นคนหัด มีแต่เฮือนบ่มีวัดเรื่องเจริญบ่เดินก ้าว
บ่ว่านางหรือท้าวศาสนาอย่าป๋ าปล่อย
(เฮาเด้อ) คันบ่ได๋เฮ็ดหน่อยกะขอให้ได๋เฮ็ดหลาย
ตั้งใจฟังแหน่น ้องอ ้ายอย่าฮ ้ายจ่มคุยกัน มาเถิงตอนสาคัญสิแผ่ผายขยา
ยเว ้า
ดีใจนาฝูงเจ ้าศีลทานทางได้สร้างก่อ ผู้ฉลาดวาดพ้อสิเห็นข๋ออีกหน่อแ
หนง
บ ้านเมืองเฮาบ่แห้งแล้งน้าท่าทั้งอาหาร เลี้ยงลูกหลานทั้งเณรพระบ่ละ
ไลดีใจด้วย
ไผว่าศาสนาส๋วยฉันขอทวยว่าบ่แม่น
(เด้นอ) สายศรัทธายังหมั๋นแก่น ทั้งหนุ่มสาวและผู้เฒ่า
ไผสิเว ้ากะซ่างตาม………พี่น้องเอยพ่อแม่เอ ้ย.

20. คันสิคอยบุญมาค้าคันบ่ทากะบ่แม่น คอยแต่บุญส่งให้มันสิได๋บ่อนได๋
คือจั่งเฮามีอาหารไว ้ บ่เอากินมันบ่อิ่ม มีลาบคั่นบ่เอาข้าวคุ้ย
ทางท้องบ๋ฮ่อนเต็ม
คันเจ ้าเป็นสาวนั้น ครองธรรมให้มันคล่อง ตีนผมให้หล่าเกลี้ยง
ตีนซี่นให้หล่าเพียง
คันแม่นมีความฮู้ เต็มพุงเพียงปาก กะตาถ่อน คันแม่นสอนตนเองบ่ได๋
ไผสิย่องว่าดี
คันเจ ้ามีความฮู้อย่าถือโตฮวดอง ให้ลงมาสู้พื้นยืนดินได๋สาสู่คน
คันแม่นสังโฆเจ ้าบ่ถือคลองคาสวด แม่นสิบวชฮอดเฒ่าบุญเจ ้ากะบ่มีดอ
กเด้อ
คันแม่นบวชมาแล้วให้ถือฮีตคาสอน อย่าได๋ครองธรรมแห่งองค์พุทโธเ
จ ้า
คันบ่มีศีลสร้างบาปกรรมสินาไล่เอาตี้ ชาวบ ้านเขาไหว ้สุมื้อเ
ขาหวังพึ่งดอกส่วนบุญ
ชื่อว่าบุญ-บุญนี่เป็นสื่อแห่งความสุข สิฮ ้อยวันพันยุคทุกสมัยบ่ไลถิ่ม
ไผมาซิมสิเห็นหม๋องไผมาลองที่เห็นม่วน ขอเชิญชวนญาติพี่น ้องมาลอ
งสร้างก่อกัน
คือจั่งมื้อนี้นั้นหมู่เจ ้าก่อกองการ ถวายทานรักษาศีลเจตนาศรัทธาแล้ว
ได๋บูชาองค์แก ้วพระโพธิ์ศรีที่สามง่า (นี่หละเพิ่นเอิ้นว่า)สิ่งปร
ะเสริฐเลิศล้าสินาเจ ้าเข้าสู่สรวง
มีจิตใจแผ่กว ้างปราศจากอาสวะ เป็นผู้มีธรรมะกิเลสสูญหายเสี่ยง
ได๋พร้อมเพรียงเฮียงหน้าเต็มศาลาคุ้มค่วง ทานแนวได๋ทานไปแล้วอ
ย่าเป็นห่วงคะนึงนาเดือดวุ่น บุญสิได๋บ่หลาย
เฮื้อยและอ ้ายพ่อแม่ไทยเฮา มื้อนี้มาขัดเกลาอย่าเสียดายวายวุ่น
มาเอาบุญ อย่าฟ่ าวคุย ฟังหลานเว ้า แหน่จักคราวบ่โดนดอก
โยมพ่อแม่ออก โยมพ่อตู้แม่ตู้ ทั้งผู้ไกลและใกล้ ทั้งผู้ใหญ่และน้อย
ฟังข๋อยสิว่าคา
เสียงนี้หลายคนคุ้น จดจากันจนมั่นแก่น ฝากแฟน ๆ
ให้ส่งยู่ ชูยองท่องผญา 
แม่นบ่ได๋พ้อหน้า ฮอดวันพุธได๋ยินเสียง เรียงเป็นกลอนสุนทรสาน
นาสู่ศรัทธาเจ ้า

21. ส่งเสริมศิลปะเค้า โบราณเฮาแต่ฮีตก่อน ให้มันติดแอ่นแต้น ให้มัน
แน่นอ ้อนต้อน บ่สูญสิ้นถิ่นอีสาน
ได้ใหม่อย่าลืมเก่า ได้เต่าอย่าลืมหมา ได้ปลาอย่าลืมแห ได้แพรอย่า
ลืมผ้า 
ได้หน้าอย่าลืมหลังได้มั่งมีรวยเงินทองแล้ว
กะอย่าลืมพี่เณรเด้อ หรือได้เงาอย่าห่ ได้พรมอย่าลืมเสื่อ
ได้เสื้ออย่าลืมใสได้เป็นใหญ่เป็นเศรษฐีแล้วอย่าพี่เณรเด้อ
ฤดูกายหลายบั้นสายสัมพันธ์นับมื้อแก่น นับมื้อแน่นจ่องน้าวผลาท้าวท่า
นเธอ
ผญากลอนบ่อนสิเพ้อคะนึงแม่มารดาเดียว เสียวอุราน้าตาไหลบาดห่าง
ไกลตาเจ ้า
คึดฮอดเด คึดฮอดมารดาเฒ่าบัวระบัติตัดสายแห่ แต่ลอดโต่งซิ่นแม่จน
มาฮอดมื้อนี้ ลูกเป็นหนี้นับบ่ถอง
ฟังเสียงฟ้าฮึดฮ ้องก ้องเขตคันธะเส อุดมโนในเด้ห่วงคาเมบ ้าน
ปานนี้สายใจข๋อยสิสอยวอยนั่งจับเจ่า สอดสายตาหาลูกเต้าผู้ลาเข้าสู่ก
รุง
หมายมาตรมุ่งประกอบก่อการศึกษา บ่แม่นป๋ าไปเลยดอกแม่เอยลูกคน
นี้
เวลามีสิยามเยี่ยมสายใจเฮียมพระคุณพ้นล้นกระหม่อม น ้อมใจส่งฝากใ
ห้ฟ้ามาเห็นหน้าแม่เฮา
อยากมาคลานใส่เจ ้าแล้วก ้มกราบลงตัก โอบสองแขนด้วยความฮักหลั่ง
น้าตาบูชาพร้อม
สิบนิ้วอัญชุลีน ้อมตางเทียนตางธูป หมูบกราบเจ ้ายายเฒ่าอี่แม่ตน
คุณแม่มากล้นกว่าพื้นแผ่นปฐพี มากกว่าวารีหลวงถวงกระแสแสนฟ้า
พันนภาแสนถ๋านจักวาลล้านลูกลุ่ม จุ้มใส่กันปั้นแน่น
ๆ เอามาตั้งซั่งบ่เถิง
แม่นสิเอาอีเกิ้งต้อมเข้าเซิ่งดวงดาว สาวเอาแนวได๋มาสิซั่งซาบ่มีแล้ว
เชือกพันแกวว่าแสนหมั๋นสายสัมพันธ์ลูกกับแม่ แฮ่งหมั๋นดีบ่มีแปร่แม่ที่ฮั
กลูกเต้าโยมเจ ้าให้คิดดู
แม่นสิมีหมื่นซู้กลิ้งกล่อมกามคุณ อย่าสิลืมแทนคุณบุญคุณมารดาด้วย
ตกคราวรวยเก็บไพเบี้ยถนอมเมียสิเสียแม่
(เฮาเด้) สังขารานับมื้อแก่ขั๋นแม่นลูกบ่เลี้ยงสิไปเตื้องต่อไผ
เลี้ยงลูกไว ้กะหวังเพิ่งกินแฮง (นั่นแล้ว) ลูกมาแหนงชังสาแม่สิโทมนา
กลั้น

22. อุกกระสันน้าตาย้อยหาคนออยมีแต่ป้อยกับแซ่ง โอยปานหัวอกเฒ่าสิแบ่
งทรพีแท้ลูกหล๋าสิหวังฆ่าแม่หรือ
คุณหมื่นตื้อเลี้ยงเจ ้าใหญ่เป็นคน ใหญ่แล้ววาจาเถียงด่ากวนชวนป้อย
เมืองอีสานแห้งแล้งเลี้ยงลูกใหญ่ด้วยความจน ใหญ่เป็นคนสังมาผันอก
ตัญญูแท้
ตั้งแต่แอ๋แอ๋แอไผอุ้มใส่อู่
(คึดขึ้นมา) แล้วเป็นตาหดหู่เลี้ยงเป็นคนลูกเต้าคุณอี่เฒ่าซ่างบ่มี
ฟังเอาเด้อบ่อนนี้ลูกแก ้วกิ่งญิงชาย พระคุณหลายเหลือแสนแม่เฮาเบิ่ง
เอาไว ้
เพิ่นตายไป บ่ทันแทนคุณเฒ่าหนี้ของเฮาสิผัดผ่อน เลี้ยงเป็นบ่ได๋ย้อน
มันพอค้อนหน่ากะบาล
ฝากทุกท่านสิน ้อยหนุ่มอาวุโส พระคุณมารดาโตดั่งพระโพธิ์ใบดกดั้ว
อย่าให้ตัณหากลั้วทัวร์อบายฝ่ายกิเลส มันสิเผดซ้าดอกเจ ้าเป็นผีเป้าแ
ละโพง
เอิ้นให้ลุกกูกให้โค้งสาเนียงส่งผญาสอน อุทาหรณ์อุปมาฝากบุตตาไว ้
ว่าให้แทนคุณไท้มารดาเฮาเฒ่าสิจ่ม อย่าให้ขมปวดร้าวพากันพ่าวไถ่ถ
อน
นึกภาพย้อนแต่อ ้อนออกมารดาดู ขั๋นบ่กูณาร์ผายย่านแต่ตายโดนแล้ว
คึดเห็นแมวบาดยามหนูกินม ้อน คึดเห็นคุณมารดรบาดหามเฒ่าเข้าไป
ป่า
แม่นสิคึดกะอย่า แสนสิว่อน
ๆ เว ้า เจ ้าบ่แทนแต้มื้อนี้ สิเป็นหนี้ฮอดมื้อตาย พุ้นแล้ว
พี่น้อง……พ่อแม่เอย
ศาสนานับมื้อจั้น โลกมันปั่นหันไป บัดจิตใจของคน สิวกวนวายวุ้น
โลกมันหมุนไปหน ้า ราคาเงินสิตกต่า ศีลธรรมสิขาดส่อย
เด็กน ้อยสิย่ายี
โลกป่นปี้ ฮ ้อนแฮงป่านไฟลน เพราะว่าคนบ่มีศีลธรรม
บ่ล่านาคลองเค้า
มีแต่มัวเมาเล่น ระเริงหลงในความชั่ว ฮ ้อดบ่กลัวบาปฮ ้าย
เวรข่องแล่นนา
หาค่าเซ ้า ฟ้าวฟั่งแต่นาเงิน หลงเพลิดเพลินมัวกาม
ชั่วทรามไปตามเรื่อง
โลกมันเอี่ยงไปหน้า ศาสนาเฮากะคอยเงี่ยง
นั่นแล้ว ลางคนเอาบุญมาบังหน้า เอาสุราเป็นที่เพิ่ง
เอาบันเทิงเป็นที่ตั้ง หวังสิได๋ชื่อเสียง ควายงัวเกลี้ยง

23. เป็ดไก่ทยอยตาย
บุญทาลายศีลธรรม บาปกรรมสินาต้อง ให้เจ ้าตรองไปถ่อน
มนุษย์คนผู้ประเสริฐ
อย่าเตลิดล่องล้า
ศีลธรรมเจ ้าหน่อพุทโธ ศาสนานับมื้อข่อนนับมื่อย่อนทางศีลธรรม
มันเป็นกรรมของมนุษย์ พุทธองค์ทรงสอนไว ้ กรรมอันใดไผทาสร้าง
สิทางดีหรือทางชั่ว
กรรมย่อมติดตามโต อยู่นาสุมื้อ คือ
แท้ดั่งเงา พุทธองค์ทรงบอกกล่าวชาวมนุษย์
อย่าทาความทุกข์
ทรุดทรามยามฮ ้าย มันสิตายลงหม ้อ นรกอเวจีเดือดฮ ้อน
จี่จั่งเขียดอีโม ้ ลงหม ้ออ่อมแกง พี่น้องเอย……พ่อแม่เอย.
ไผอยากมีปัญญาให้ไปฟังเทศน์ ไผอยากเกิดเหตุให้ไปลักของเขา
ไผอยากฆ่าเงาให้ไปเข้าฮ่ม ไผอยากฟังคนจ่มให้เป็นลูกเขยคน
ไผอยากจนให้ไปเล่นโบก ไผอยากมีโชคให้หาฤกษ์ยามดี
ไผอยากเป็นเศรษฐีให้ค้าขายถูกช่อง ไผอยากพลัดพรากพี่น้องให้ไปเ
ป็นทหาร
ไผอยากเป็นคนพาลให้ไปเรียนกฎหมายแพ่ง ไผอยากเป็นแหล่งให้ไป
อยู่นาเขา
ไผอยากได๋บุญทาเอาอย่าคร้าน ไผอยากพลัดพรากบ ้านให้ไปขายหมู
น้อยทางไทย
ไผอยากยากกะใจให้ยืมเงินผู้อื่น ไผอยากชื่อให้มาฟังศูนย์รวมสงฆ์ชา
วอีสาน.
พี่น้องเอย……คนจนนี้อดทนอย่าได้บ่น แม่นสิทุกข์มากล้น กะทนไว ้อย่
าไล
ถึงสิทุกข์ยากไร้ ก็ต้องค่อยอดทน แม่นสิเป็นคนจน ก็อย่ามีความคร้าน
อย่าสิมีความย้าน การงานน้อยใหญ่ หนักกะเฮ็ดได๋เบากะเฮ็ดได๋ ใจนั่
นต้องค่อยทน
อย่าสิคร้านลื่นล้น จนว่าบ่เอ็ดหยัง วังแต่ทางขอทาน อย่างเดียวบ่เ
ป็นก ้าว
เฮาต้องไววาฟ้าว ขยันงานการก่อ อย่าสิได้ย่อท้อ ขอสู้ต่อไป
งานหนักเบากะได๋ ว่าตั้งแต่มันมี ให้ยินดีหาทา ส่าใดบ่มีย้าน
จนท่อใด๋แห่งคร้าน งานบ่มีเหลียวหล่า ทุกข์ท่อใด๋แห่งซ้า
มันระกาใจแท้นอ…อ ้ายน้องเอย

24. มื้อนี้มีแนวต้อน เป็นบทกลอนผญาย่อย
คอยฟังไปหากสิฮู้ สิเห็นแจ ้งบ่อนจริง
คุณพ่อแม่หนักอย่างยิ่ง บ่มีสิ่งสิมาปูน
ไผสิลืมสองพระพรหม สิจุ่มจมตกย้อย
คอยฟังเด้อคุณแม่เจ ้า รอฟังเอา ลองฟังเบิ้ง
ถึงบั่นบอนตอนได๋ไห้ น้าตาไหลรั้งย้อย
ให้คอยช ้วนเช็ดเอา…….อ ้ายน้องเอย
อยากทุกข์ให้เลี้ยงม ้า
อยากเป็นกาพร้าให้เลี้ยงหมู ลูกตายเสีย เมียตายจาก 
พรากพี่น้องไปไกลลงไปไทยค้าต่าง ผัวเมียฮ ้างป๋ ากัน ไปนานวันพราก
พี่น้อง
ป้องหมูน้อยลงไปขาย
พ่อแม่ตายแสนคึดฮอดบ่มีเมียกอดนอนอยู่ผู้เดียว
เทียวทางหลงยามค่า ฝนตกฮาเทิงปวดท้อง เจ็บไข้ท้องบ่มียา
ศาสนานับมื้อส๋วยคันกระบวยนับมื้อซื่อ ซุมผู้สาวนับมื้อดื้อตีคิ้วใส่พระเณ
ร
เป็นนาวันและมื้อสมัยใหม่ไทยแลนด์ หนทางแปนแต่จิตใจคนฮก
รกรุงรังล้น
เสียงสาละวนคนบ ้าตัณหากวมกุ้มกิเลส บ ้านาเปรตห้าร้อย
พากันป้อยอยู่บ่ถอง
ฟังเบิ่งเด้ออ ้ายน้อง
บ ้านกับวัดอย่าขัดกัน เพลจังหันอุปถัมภ์พระสงฆ์องค์เจ ้า
อย่าสุพากันเว ้า ยากนานาบ ้านาหนี้ ถือว่าเป็นหน้าที่ หนิ๋งผู้นี้ผู้นั้นบ ้าง
ทางจัวน ้อยสิจ่อยตาย
โยมทั้งขวาและซ ้าย ฟังสาก่อนอย่านอนจิต พากันตรองพากันคิด
พระสิหนีบ่พีอ ้วน
ควรบ่ควรตรองดูถ๋อน
เจริญพรซ ้อนลายอ่วย ยามเจ็บเป็นเอ็นป่วยซ่อยฝนยาหาฮากหว่าน
เสียงต้านแน่เป็นหยัง พี่น้องเอย……
ลูกสิดีและฮ ้ายพ่อกับแม่เป็นคนหัด มีแต่เฮือนบ่มีวัดเรื่องเจริญบ่เดินก ้าว
บ่ว่านางหรือท้าวศาสนาอย่าป๋ าปล่อย
(เฮาเด้อ) คันบ่ได๋เฮ็ดหน่อยกะขอให้ได๋เฮ็ดหลาย
ตั้งใจฟังแหน่น ้องอ ้ายอย่าฮ ้ายจ่มคุยกัน มาเถิงตอนสาคัญสิแผ่ผายขยา

25. ยเว ้า
ดีใจนาฝูงเจ ้าศีลทานทางได้สร้างก่อ ผู้ฉลาดวาดพ้อสิเห็นข๋ออีกหน่อแ
หนง
บ ้านเมืองเฮาบ่แห้งแล้งน้าท่าทั้งอาหาร เลี้ยงลูกหลานทั้งเณรพระบ่ละ
ไลดีใจด้วย
ไผว่าศาสนาส๋วยฉันขอทวยว่าบ่แม่น
(เด้นอ) สายศรัทธายังหมั๋นแก่น ทั้งหนุ่มสาวและผู้เฒ่า
ไผสิเว ้ากะซ่างตาม………พี่น้องเอยพ่อแม่เอ ้ย.
เจริญพรเป็นที่ตั้ง ให้ฟ่ าวฝั่งกระทาทาน ไผผู้เป็นชาวอีสาน มาเฮ็ดงา
นอดสาเยื้อน
ไกลฮังเฮือนบ่เห็นหน ้า สองยายตาพ่อกับแม่ มาศึกษากะแล้วแต่ มาเ
ฮ็ดงานรับจ ้าง อย่าไลร้างก่อกุศล
สุขลื่นล้น หรือทนทุกข์กับซาตา อย่าสิลืมพงษา ถิ่นฐานอีสานเซื้อ
ชิมรสมังสาเนื้อ อย่าลืมเกลือถิ๋มปลาแดก แยกแบ่งซุมแบ่งซั้น สิลืมบ ้
านเก่าโต
ตกกะเทินว่าได๋โก ้ เอ ้แต่งแยงกระจก อย่าสิลืมหมกปลาซิว บาดห่าหิว
พอกินแก ้
ขั่นแม่นไทยอีสานแท้ ต้องทาทานประกอบก่อ บ่แม่นขอดอกพี่น้อง เอิ้
นมาซ ้องซ่อยกัน
ศูนย์รวมสงฆ์ของพวกท่าน รายการเก่าประจาศูนย์ แต่บ่มีเงินทุน เซ่า
ค่าสถานีแล้ว
มันหากจาเป็นแหล๋ว สิโจ๋หยุดอย่าฟ่ าวต่อ ขั๋นบ่ได๋แม่พ่อ
ซ่อยส่งเสริมลูกเต้า หลานคนเว ้าสิมิดเสียง
บ่แม่นมาปากเกลี้ยง เว ้าม่วนให้นวลหู หัวใจหลานกะอดสู ท้อฤทัยใจ
แป้ว
ขั๋นใจบางคือแก ้ว รับรองแหล้วต้องร้าวบิ่น ถิ่นอีสานอย่ามิดจ ้อย หลา
ยหน๋อยซ่อยถนอม
สิบนิ้วขอประณตน ้อม ตางธูปแทนมาลา เอิ้นหมู่ชาวอีสานมา ซ่อยค่า
สถานีไว ้
ตกหว่างอัคคีไหม ้ รวมน้าใจบุญข้าวสาก
(กันเด้อ) มาเทื่อสิบเทื่อร้อย หลายหน่อยบ่ว่ากัน
โบราณว่า…………
หลายคนฝั๋น ปอป่านกะยาวไกล หลายคนพาย ซ่อยเฮือบ่คาแก ้ง
หลายคนแพงถนอมเลี้ยง เสียงธรรมสิย้าต่อ ฯพณฯ ท่านเป็นผู้ก่อ
พ่อแม่เฮาเป็นผู้สานสืบไว ้ คงสิได้ฮุ่งเอง

26. ให้มันเจงเลงน้า นทีธาจักล้านแม่
(พุ่นเดอ) ให้มันใสและเลื่อม พอปานแก ้วหน่อยพิฑูรย์
ให้มันนูนโจ ้โก ้ คนบ่โฮ่ศรัทธาใส ทานท่อได๋กะตามละ ชนะอกุศแล้ว
อานิสงส์ที่ทานแก ้ว เงินทองของล้าค่า สุขบ่มีมื้อหล่า อายุยืนบ่ป่วยไข้
บ่ไปไหม ้อยู่อบาย
จั่งสิขอบอกอ ้าย พ่อและแม่ลุงอา มีศรัทธาให้มาบาเพ็ญบุญ
ฮ่วมกับรวมสงฆ์พี้
ไผผู้ถือซองนี้ อยากมีบุญให้ฟ่ าวใส่ ตื่มปัจจัยเติมศรัทธาพี่น้อง
ปองร่วมฮ่วมถวาย
หรือประสงค์สิซ่อยไว ้ จองกันแบบรายเดือน เดือนละสองสามพัน หมื่
นปลายอย่าดายนิ่ง
เว ้าความจริงกันนอป้า มีศรัทธากะแล้วแต่ เขียนผญามาขอแผ่ ซ่อย
รายการย่านเพิ่นฮ ้าง ประสงค์สร้างส่วนบุญ
มาฮ่วมหุ้นศูนย์ใหญ่ไทยอีสาน ค่าเซ่าจัดรายการ ผ่านสถานีด้วย
บาดซื้อหวยกับกินเหล้า
ของมึนเมาบ่เห็นเจ ้าไหวหวั่น บาดเฮ็ดบุญขึ้นสวรรค์ บุญข้าวสากเทื่อนี้
อย่าตีหน ้าเฮ็ดท่าเหงา หลายถ ้อน พี่น้องเอย พ่อแม่เอย…………
ปัญหาเบ็ดเตล็ดจากผญาย่อย
หาบบ่หนัก ตักบ่เต็ม เค็มบ่จืด มืดบ่แจ ้ง
ข้อที่ ๑ หาบบ่หนัก ได้แก่ บุญกุศล หรือ วิชาความฮู้ต่าง ๆ
ที่เรียนมา เอามาใช ้ให้มันถืกต้อง ถ ้าใช ้บ่ถืกกะหนัก (หมอ/ครู)
ข้อที่ ๒ ตักบ่เต็ม ได้แก่ โลภะ คือ ความโลภ
ที่เกิดขึ้นจากจิตจากใจ ความอยากที่บ่มีที่สิ้นสุด
ข้อที่ ๓ เค็มบ่จืด ได้แก่
คุณงามความดีซึ่งคนเฮาได้ทาไว ้แล้ว จั่งได๋มันกะบ่จืดจางไปจากโตขอ
งเฮาเด็ดขาด
ข้อที่ ๔ มืดบ่แจ ้ง ได้แก่
อวิชชาโมหะ ความหลง หลงในยศ หลงในลาภ หลงในตาแหน่ง ห
ลงในความหนุ่มสาว
ข้อที่ ๑ ไปบ่กลับ ได้แก่ ท่านที่ไปนิพพานแล้วจะบ่กลับมาเกิด
เป็นสัตว์ เป็นคนอีก ผู้ที่มีความทุกข์กายทุกข์ใจ
ข้อที่ ๒ หลับบ่ตื่น ได้แก่ คนที่หลงมัวเมาในกาม
หลงมัวเมาอบายมุข หลงมัวเมาความสวยความงาม
ข้อที่ ๓ ฟื้นไม่มี ได้แก่ คนที่ตายแล้ว คือกันกับข้าวตอกแตก
เหมิดยางแล้ว ถึงไปหว่านใส่ดีปานใดกะบ่เกิดอีก
ข้อที่