4. Ας δούμε μια ιστορία που συνέβη πριν 2000 χρόνια ,με πρωταγωνίστρια τότε,
μια μοιχαλίδα, που είχε την ατυχία να συλληφθή επ αυτοφώρω,μοιχευομένη.
5.
6. Γιατί άραγε, όλοι αυτοί οι οι
φύλακες του νόμου,
δεν λ ι θ ο β ό λ η σ α ν μόνοι τους
την αμαρτωλή γυναίκα;
Γιατί οι Εβραίοι πρεσβύτεροι έφεραν
την αμαρτωλή γυναίκα στον Κύριο;
¨Σ υ ο υ ν τ ί λ έ γ ε ι ς ;¨
Γιατί τον ρώτησαν Αφού Ό Νόμος Του
Μωυσή Ήταν Σαφής;
Είτε ,Με Την Ευσπλαχνία Του Ό Χριστός, να ελευθερώσει την αμαρτωλή γυναίκα παραβιάζοντας έτσι το νόμο,
Είτε Να Τηρήσει Το Νόμο Και Να Τους Πει ¨Πράξετε όπως ορίζει ό νόμος¨.
Έτσι όμως θα παρέβαινε τη δική Του εντολή για έλεος και καλοσύνη.
Στην πρώτη περίπτωση θα τον καταδικάζανε σε θάνατο.
Στη δεύτερη θα γινόταν ρεζίλι, άξιος χλευασμού και περιφρόνησης.
7. Τι σε κάνει να
αναρωτιέσαι;
Ποια μηνύματα
πέρασε ο Ιησούς;
Ποια φράση του
κειμένου θα
θυμάσαι;
8. Ο Ιησούς συγχωρεί την γυναίκα . Ποια στοιχεία συνθέτουν
την συγχώρεση;
9. Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και
υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος· εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα
παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα
υμών.
[Γιατί αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους, για τα παραπτώματά τους, θα σας
συγχωρήσει και εσάς ο Ουράνιος Πατέρας. Αν όμως δεν συγχωρήσετε, τους
ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, ούτε και ο Πατέρας σας, θα
συγχωρήσει, τα δικά σας παραπτώματα.] (Κατά Ματθαίον 6,14-15)
10. Τότε προσελθών αυτώ ο Πέτρος είπε ·Κύριε, ποσάκις
αμαρτήσει εις εμέ ο αδελφός μου και αφήσω αυτώ;
Έως επτάκις; Λέγει αυτώ ο Ιησούς ·ου λέγω σοι έως
επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά.
Τότε πλησίασε προς Αυτόν ο Πέτρος και είπε: ''Κύριε,
πόσες φορές θα φταίξει σε εμένα ο αδελφός μου και θα τον
συγχωρήσω; Έως επτά φορές;'' Είπε σ' αυτόν ο Ιησούς·
''Δεν σου λέω έως επτά φορές, αλλά έως εβδομήκοντα επτά
φορές, πάντοτε δηλαδή θα συγχωρείς.] (ΚατάΜατθαίον
18,21-22)
11. Ο δε Ιησούς έλεγε·
πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τί ποιούσι.
Ο δε Ιησούς έλεγε:
''Πάτερ, συγχώρησέ τους· διότι τυφλωμένοι από την
εμπάθειά τους, δεν γνωρίζουν τι κάνουν".] (Κατά Λουκάν 23,34)
12. Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του
σώματος.
Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά.
Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες
Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγονται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων
του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως.
Αν σου πω, φρόντισε να βοηθήσεις ψυχικά τον αδελφό σου, μου λες ότι δεν υπακούει όταν
τον συμβουλεύω, αφού πολλές φορές του μίλησα και περιφρόνησε τα λόγια μου.
Βέβαια, δεν ευσταθούν οι προφάσεις αυτές και όλα αυτά είναι χλιαρά λόγια, αλλά, παρά
ταύτα, μπορείς να προφασίζεσαι.
Αν όμως σου πω, άφησε την οργή και συγχώρεσε τον αδελφό σου, ποια από τις
προφάσεις αυτές μπορείς να χρησιμοποιήσεις; Γι' αυτό απ' όλες σου τις αμαρτίες,
αυτή η αμαρτία θα σου είναι ασυγχώρητη. Αλήθεια, πως θα μπορέσεις να υψώσεις τα
χέρια σου στον Ουρανό; Πως θα κινήσεις τη γλώσσα σου να προσευχηθείς; Πως θα
ζητήσεις συγνώμη; Ακόμη και αν θέλει ο Θεός να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες, δεν
Του το επιτρέπεις εσύ, επειδή δεν συγχωρείς τις αμαρτίες του αδελφού σου... (Ιερός
Χρυσόστομος)
13. Να μισείς την αμαρτία, όχι όμως τον αμαρτωλό.
Να τα βάζεις με την αδικία, προσπάθησε όμως να μην κρατάς κακία για τον άνθρωπο που
την έχει διαπράξει.
Να εχθρεύεσαι το λάθος, το σφάλμα, το παράπτωμα, μην θυμώνεις όμως με αυτόν που έχει
πέσει.
Γιατί, και αυτός ο άνθρωπος, ό,τι και αν έχει κάνει, μεγάλο ή φοβερό, δεν παύει άνθρωπος
ταλαίπωρος να είναι. Σκέψου πως είναι τα μέσα του, σκέψου σε τι χάλι είναι η ψυχή του για
να φέρεται άσχημα, με κακία και με φθόνο. Σκέψου πόσο παιδεύεται για να φτάνει να στο
τέλος να αμαρτάνει…
Όχι, δεν σου λέω να γίνεις έρμαιο. Αντιθέτως. Την αδικία, το λάθος, το σφάλμα, μην
σταματήσεις ποτέ να πολεμάς.
Προσπάθησε όμως, τον άδικο τον άνθρωπο να τον συγχωρείς, ή έστω, να μην αφήνεις για
αυτόν οργή μέσα σου να φωλιάζει.
Θα μου πεις, ‘’καλά τα λες, πόσο εύκολο είναι όμως αυτό. Εσύ τα καταφέρνεις;’’
Όχι. Δεν είναι εύκολο.
Και όχι δεν τα καταφέρνω… Γι’ αυτό στο τέλος καταλήγω, διπλά πάντοτε να παιδεύομαι. Και
για από την αδικία και από τον θυμό που μέσα μου κρατάω…
Μάθε να συγχωρείς. Προσπάθησε.
Στο τέλος όλο αυτό, εσένα θα ελευθερώσει.
/
https://e-psyxologos.gr/mathe-na-sygchoreis
14. Ποια είναι τα εμπόδια της
συγχώρεσης και πως
πετυχαίνουμε την υπέρβαση;;
ΕΡΓΑΣΙΑ
Editor's Notes
Η συγχώρεση δεν έχει να κάνει με τους άλλους, έχει να κάνει μ’ εμάς. Είναι στην ουσία πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας, η οποία μας επιτρέπει να έχουμε πιο υγιείς σχέσεις με τους άλλους και να κάνουμε μαζί τους υγιείς δεσμούς. Όταν συγχωρούμε απελευθερώνουμε από μέσα μας τα τοξικά συναισθήματα, την πικρία, τον πόνο ή το μίσος, και τα μεταμορφώνουμε σε κάτι δημιουργικό ευεργετώντας παράλληλα τον εαυτό μας. Ουσιαστικά ανοίγουμε την αγκαλιά μας στους άλλους ανθρώπους, μεγαλώνει μέσα μας η αγάπη και η ηρεμία.
Η συγχώρεση έχει να κάνει με την αλλαγή οπτικής. Με τον τρόπο που βλέπουμε τους άλλους και τα γεγονότα. Όταν συγχωρούμε τους άλλους, αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητά τους και γινόμαστε πιο ανοιχτοί.
Σύμφωνα με το Λευϊτ. κ 10 τόσο ο μοιχεύων όσο και η μοιχευομένη έπρεπε να θανατώνονται. Δεν καθορίζεται όμως ο τρόπος της θανάτωσης. Στο Δευτερ. κβ 21-24 από την άλλη, ορίζεται ο με λιθοβολισμό θάνατος για τη νεόνυμφη, η οποία δεν θα βρισκόταν να είναι παρθένα, όπως και για την αρραβωνιασμένη, η οποία θα συλλαμβανόταν να μοιχεύει. Ίσως η μοιχαλίδα για την οποία γίνεται λόγος στην περικοπή αυτή να ήταν κάποια αρραβωνιασμένη. Πάντως όπως μπορεί κάποιος να συμπεράνει από το ότι τίθεται ζήτημα, του οποίου και ζητείται η λύση, η νομική αυτή διάταξη δεν βρισκόταν σε ισχύ, αλλά είχε χαλαρωθεί υπερβολικά η τήρησή της (g,β). Και οι γραφές: λιθάζειν, λιθάζεσθαι. Οι Φαρισαίοι έβαζαν τον Ιησού μπροστά σε δίλημμα όπως στο Ματθ. κβ 15-22, πάνω στο οποίο η οποιαδήποτε απάντηση εξέθετε αυτόν σε κίνδυνο. Εάν δειχνόταν επιεικής, θα κατηγορούνταν ως παραβάτης του νόμου. Ή, πρόκειται για συμβολική πράξη που δηλώνει, ότι μπορούσε να ορίσει νόμο που ήταν ανώτερος από τον αντίστοιχο Μωσαϊκό.