2. Όσα γνωρίζουμε για τις κατακτήσεις του Μεγάλου
Αλεξάνδρου γράφτηκαν τρεις τουλάχιστον αιώνες ή
και περισσότερο από τότε που έζησε.
Κυριότερες πηγές είναι ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (1ος
αιώνας π.Χ.), ο Ρωμαίος Κούρτιος Ρούφος (1ος
αιώνας μ.Χ.), ο Έλληνας Αρριανός από τη
Νικομήδεια (2ος αιώνας μ.Χ.) και ο Πλούταρχος (2ος
αιώνας μ.Χ.).
Κάθε συγγραφέας όμως μας δίνει διαφορετικές
πληροφορίες, γι’ αυτό δεν μπορούμε να είμαστε
σίγουροι γι’ αυτά που πραγματικά έγιναν.
Κεφάλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 15
3. Οι παραπάνω συγγραφείς λένε πως ο Αλέξανδρος
ήταν πολύ έξυπνος, μαχητικός, μορφωμένος και
πως είχε στρατηγικό μυαλό. Το πρόσωπό του και
τα έργα του έγιναν γρήγορα μυθικά, ανάμεσα στα
άλλα και γιατί πέθανε πολύ νέος. Σήμερα είναι
δύσκολο να πούμε τι από αυτά που ξέρουμε είναι
μύθος και τι ιστορία.
Κεφαλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 16
4. Ο Αλέξανδρος Γ ΄διαδέχτηκε το Φίλιππο Β΄στο
θρόνο του Βασιλείου της Μακεδονίας.Ως ηγέτης
των Ελλήνων ξεκίνησε και πραγματοποίησε το
φιλόδοξο σχέδιο του πατέρα του. Πριν από αυτό
όμως, κέρδισε την εμπιστοσύνη ή επέβαλε τη
θέλησή του πρώτα στους Θεσσαλούς, έπειτα
στους Θηβαίους και τέλος στους Αθηναίους.
Κεφαλαιο 5 σ. 114
5.
6.
7.
8. Ο Αλέξανδρος ίδρυσε μια πόλη με το όνομά του,
γιατί ήθελε να κάνει την Αίγυπτο σημαντικό κέντρο
του βασιλείου του. Πράγματι, η Αίγυπτος έγινε
πολύ σημαντικό κέντρο του ελληνιστικού κόσμου.
Κεφαλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 16
9. Ο Αλέξανδρος σεβάστηκε τους πολιτισμούς των
λαών που κατέκτησε κι έτσι κέρδισε την
εμπιστοσύνη τους. Με το γάμο του με τη Ρωξάνη,
κόρη του ηγεμόνα της Σογδιανής, ικανοποίησε
τους ντόπιους αριστοκράτες, αλλά και
πραγματοποίησε το όραμά του που ήταν ο
σχηματισμός μιας
αυτοκρατορίας όπου θα συνυπήρχαν διάφοροι
λαοί.
Κεφαλαιο 5 σ. 114
10. Αντικρίζοντας αυτούς τους γάμους εγώ θα είχα φωνάξει από
χαρά: «Χοντροκέφαλε Ξέρξη, ανόητε τρελέ, που σπατάλησες
τόσο άκαρπο κόπο να γεφυρώσεις τον Ελλήσποντο! Αυτός
είναι ο τρόπος που σοφοί βασιλιάδες ενώνουν την Ασία με
την Ευρώπη! Δεν είναι ούτε με δοκάρια ούτε με σχεδίες ούτε
με άψυχα δεσμά, αλλά με τα δεσμά του νόμιμου έρωτα και
των αγνών γάμων και με την αμοιβαία χαρά για παιδιά, που
ενώνουν τα έθνη αναμεταξύ τους».
Πλούταρχος, Αλέξανδρος
Π 5.41Κεφαλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 17
11.
Ο Αλέξανδρος ζήτησε από τους στρατηγούς του να
ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Οι μεικτοί γάμοι
όμως δεν ήταν ο μόνος τρόπος για να εφαρμόσει ο
Αλέξανδρος την πολιτική του στους λαούς της
αυτοκρατορίας του. Παράλληλα με την εξάπλωση του
ελληνικού πολιτισμού, η ελληνική γλώσσα έγινε
γλώσσα επικοινωνίας στο μεγαλύτερο μέρος της
ανατολικής Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής. Οι
πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος, συνολικά 70, έγιναν
κέντρα για τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και
της ελληνικής γλώσσας.
Κεφαλαιο 5 σ. 115
12. «Εδίδαξε [ο Αλέξανδρος] στους Υρκάνιους το γάμο, στους
Αραχώσιους τη γεωργία, στους Σογδιανούς να
φροντίζουν τους πατέρες τους, αντί να τους σκοτώνουν,
στους Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους, στους
Σκύθες να θάβουν τους νεκρούς τους, αντί να τους
τρώνε, στους Ινδούς να προσκυνούν τους θεούς και σε
όλους να διαβάζουν τον Όμηρο και να απαγγέλλουν τις
τραγωδίες του Ευριπίδη και του Σοφοκλή.»
Π 5.43Κεφαλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 17
13. Μετά τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου αυξήθηκαν οι εμπορικές
συναλλαγές ανάμεσα στον ελληνικό κόσμο και στην Εγγύς Ανατολή, μέσα από
θαλάσσιους και χερσαίους δρόμους.
Με αυτή τη νέα ανάπτυξη του εμπορίου το νόμισμα έγινε βασικό μέσο
συναλλαγής. Ο Αλέξανδρος είχε κόψει νομίσματα για να πληρώνει τα εφόδια
του στρατού και τους μισθοφόρους.
Έτσι το νόμισμα κυκλοφόρησε πολύ περισσότερο από πριν. Αυτό έκανε πιο
εύκολο το εμπόριο.
Έφερε σε επαφή τον ελληνικό με τον ινδικό πολιτισμό. Τα αποτελέσματα αυτής
της επαφής τα βλέπουμε κυρίως στην τέχνη.
Από τις Ινδίες έφτασαν στον ελληνικό κόσμο νέες ιδέες και γνώσεις στην
ιατρική, στη φιλοσοφία και στη θρησκεία..
Οι σχέσεις ανάμεσα στον ελληνικό κόσμο και στις Ινδίες έμειναν σταθερές και
αδιάκοπες Στα ινδικά σύνορα υπήρχαν μικρά κράτη που βοήθησαν τον
ελληνικό και όλο το μεσογειακό κόσμο να έχει μόνιμη επικοινωνία, όχι μόνο με
τις Ινδίες αλλά και με την Κίνα για πολλούς ακόμη αιώνες.
Κεφαλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 17
14.
Η Κλωντ Μοσέ, μια σύγχρονη Γαλλίδα ιστορικός,
γράφει για τον Αλέξανδρο και τους διαδόχους του
βασιλείου του:
«Αν ο Αλέξανδρος είχε ονειρευτεί, όπως έχουν
ισχυριστεί ορισμένοι, να πραγματοποιήσει την ενότητα
ανάμεσα στους υπηκόους του και να σβήσει τη διαφορά
ανάμεσα σε Έλληνες και βάρβαρους, οι διάδοχοί του
γύρισαν πολύ γρήγορα στην παράδοση και
συμπεριφέρθηκαν στους Ανατολίτες υπηκόους τους
σαν κατακτητές.»
Κλωντ Μοσέ, Αλέξανδρος. Το πεπρωμένο ενός μύθου, Αθήνα 2001
Π 5.42 Κεφαλαιο 5 Λίγη ακόμη ιστορία σ. 17
15.
16. 3. Αφού διαβάσεις τους παρακάτω στίχους του Καβάφη ,
προσπάθησε να καταλάβεις σε ποιο γεγονός αναφέρονται.
4. Προσπάθησε να βρεις κι άλλα κείμενα και πίνακες ζωγραφικής
που έχουν ως θέμα τον Μ.Αλέξανδρο.
«Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων—»
Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε
πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη
για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,
μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται
για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν
σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε
μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ αρχηγό
δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.
A βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».
Στα 200π.Χ Κ.Π. Καβάφης
