Bu sunuda teknoloji destekli eğitim modeli sunan FATİH Projesi uygulayıcıları öğretmenlere sunulan anket verilerine göre uluslararası standartları baz alarak bir takım çıkarımlarda bulunulmuş ve çözüm önerileri getirilmiştir. İlginiz için teşekkürler.
Uğur, B. ve Arkün Kocadere, S. (2016). Öğrenme ve öğretme sürecine BİT entegrasyonu: Bir çevrimiçi öğretmen eğitimi önerisi. XVIII.
Akademik Bilişim Konferansı (AB16), 30 Ocak-5 Şubat, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
1. Özet
Teknolojik gelişmeler birçok ortamı ve bireyi etkilemektedir. Bu ortamlardan biri ve en
önemlisi de öğretim ortamlarıdır. Çünkü teknolojiyi etkin kullanan bireyler olarak
öğrencileri gerçek yaşama hazırlamak, öğretim ortamlarının gereklilikleri arasında yer
almaktadır. Öğretim ortamlarında teknolojinin kullanımı yeni bilgilerin öğretilmesine
destek olmanın yanında, öğrencilerin derse olan ilgilerini artırmak ve motivasyonlarını
yükseltmek için uygun bir yöntemdir (Şen, 2001).
Teknolojinin sistematik bir şekilde eğitim-öğretim ortamlarına uygulanması
teknolojinin eğitim programlarına entegrasyonunu gerektirmektedir. Özellikle
günümüzde teknolojiyi öğretim süreçlerinde kullanmak yerine teknolojiyi öğretim
ortamlarına etkili bir biçimde entegre edebilmek önem kazanmaktadır.
Teknoloji entegrasyonu, öğrenmeyi kolaylaştırmak için öğretimsel kaynak ve araçların
yönetimi ve koordinasyonunu, ayrıca, öğrencilerin öğrenme ihtiyaçları temelinde uygun
teknolojilerin seçimi ve bu teknolojileri öğrenme aktivitelerine uyarlayacak olan
öğretmen yeterliliklerini kapsar. Öğretmenin öğretimi planlarken uygun teknolojilerin
seçiminde yeterli donanıma sahip olması gerekir (Okojie, Olinzock ve Okojie-Boulder,
2006).
Sınıflarda öğretmenlerin teknolojinin verimli bir şekilde kullanması önündeki bir takım
engellerin üstesinden gelmesinde ve teknolojinin öğretme-öğrenme ortamlarına entegre
edilmesinde yardımcı olan bir çok teknoloji entegrasyonu yaklaşımı bulunmaktadır. Bu
yaklaşımlardan biri olan dijital öykülemenin öğrencilerin kendi öğrenmelerini
oluşturmalarında, öğrenme sürecine aktif olarak katılımlarını sağlamada ve birçok
okuryazarlık becerileri kazandırmada etkili bir yaklaşım olduğu göze çarpmaktadır.
Dijital öyküleme yaklaşımı öğrencilerin görsel, işitsel ve görsel-işitsel çoklu ortam
olanaklarını ve ortamlarını kullanarak oluşturdukları kısa hikayelerdir (Meadows, 2003;
Bull ve Kajder, 2004; Robin, 2008). Dijital öyküler eğitici, ikna edici, tarihsel ya da
yansıtıcı olabilir. Bir dijital öyküyle birleştirilebilecek kaynaklar neredeyse sonsuzdur ve
bu öykü anlatıcılarına büyük yaratıcı özgürlükler sunar (Educause Learning Initiative,
2007).
Dijital öyküleme, geleneksel öyküleme yöntemiyle gerçekleştirilemeyen birçok niteliği
beraberinde getirmektedir (Ohler, 2008; Ware, 2006). Bunlar; öğrencilerin kendilerini
keşfetmelerine olanak tanıması, teknolojiyi etkin kullanmalarını sağlaması, tasarıma
ilişkin amaç belirleme sürecinden ürün oluşturma sürecine ilişkin tasarım aşamalarında
etkili bir biçimde rol alabilmeleri, öğretim sürecine ilişkin motivasyon artışı ve öğrenme
deneyimlerinin kişiselleştirilmesi, öğretim sürecine ilişkin beklentilerin belirlenmesi ve
gereksinimlerin karşılanmasında aktif rol oynama gibi olanaklardır.
Gerçekleştirilen araştırma ile ilköğretim öğrencilerinin zaman ve mekandan bağımsız
olarak teknoloji entegrasyon sürecine aktif katılımı ve öğretmenlerin teknoloji
entegrasyon sürecine katılımında zaman tasarrufu sağlayacağı, maddi kaynak ve teknik
destek ihtiyacından kurtaracağı düşünülmektedir. Araştırmanın ayrıca ilköğretim
2. öğrencilerinin 21. yüzyıl becerilerini (medya ve bilgi okuryazarlığı, araştırma ve
problem çözme becerileri gibi) geliştireceği ve hem öğrenci hem de öğretmen
adaylarına teknoloji entegrasyonuna yönelik vizyon oluşumuna yardımcı olacağı
öngörülmektedir.
Araştırmanın amacı teknoloji entegrasyon sürecinde ilköğretim öğrencilerine yönelik
dijital öyküleme uygulamaları oluşturabilecekleri çevrimiçi bir ortam geliştirmek ve bu
ortamın etkililiğini incelemektir. Araştırmanın örneklemini ise beşinci basamak
bilgisayar dersini alan öğrenciler ve o derse uygulama öğretmeni olarak girecek olan
BÖTE dördüncü sınıf öğrencileri oluşturacaktır.
Araştırmanın ilk aşaması nitel araştırma yöntemlerinden olan tasarım tabanlı araştırma,
ikinci aşaması ise durum çalışması olarak desenlenmiştir. Araştırmanın ilk aşamasında
ilköğretim öğrencilerinin dijital öyküleme uygulamalarını gerçekleştirebilecekleri bir
şekilde çevrimiçi ortam yazılımı geliştirilecek ve araştırma sürecinde teknoloji
entegrasyonunu etkili bir biçimde işe koşulması amacıyla Bilgisayar ve Öğretim
Teknolojileri Eğitimi bölümünde okuyan dördüncü sınıf öğretmen adaylarının çevrimiçi
ortama katılımı sağlanacak ve görüşleri çerçevesinde düzenlenecektir. Araştırmanın
ikinci aşamasında ise dördüncü sınıf öğretmen adayları oluşturulan çevrimiçi dijital
öyküleme ortamı ile staj yapacakları okullarda ilköğretim beşinci sınıf öğrencileri ile
birlikte dijital öyküler oluşturacaklardır. Öğrencilerin ve öğretmen adaylarının
oluşturulan çevrimiçi ortama katılımı incelenerek öğrencilerin dijital öykülerini
oluşturdukları süreç yorumlanacaktır.
Verilerin toplanması ve analizi aşamasında öğrenciler ve öğretmen adaylarından Yarı-
yapılandırılmış görüşme, gözlemler, çevrimiçi yazılım kullanım kayıtları ve öğrencilerin
çevrimiçi ortamdaki yorumlarından elde edilen veriler nitel araştırma yöntemlerinden
içerik analizi ile analiz edilecek ve yorumlanacaktır.